Consiliorum siue Responsorum Io. Baptistae Laderchij Imolen. I.C. praeclarissimi, ..

발행: 1600년

분량: 715페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

11쪽

CLARISSIMI I C.

CONSILIORVM.

SIVE

, hi

RESPONSORUM Liber Primu S.

ARGUMEN Tu M.

Quo B, in praeiudicium eomprehensorum . in inuessitura, possint bona en phytheutica alienati stante concessione facta prosedi filiis eu elausula Ad ha bendia &e.& pacto de non alienando sine licentia Domini. de eo recusanie quod alienatio fieri possit per acquirentem, filios & nepotes cuicunque &e. pulchre demonstratur. de plura de clausula Ad habendum,& illius vi adducuntur.

12쪽

i Lader.

Adsit D. o. M.

stri in materi proposita adeo confuse loquun

sit, ex eorum di ctis certam constituere regula ;ut qui pro eoru arbitrio modo

teram opinionem secuti sunt. Nunc clausu.las instrumetorum extollunt, Nunc easdem in nullo habent numero, ut, qui nostrorum interpretum Operosa monumenta versabit, facile inueniet. Ego quid in tanta rerum

obscuritate sentiam, ubi dixem. Illustris. &doctissimus iudex pro sua integritate quod aequum arbitrabitur iudicabit. Concessa est emphytheusis ab Episcopo Mutinae Rartholo nigo, stipulanti pro se, & filijs legitimis& naturalibus, usque in tertiam gen cratio-nem. Mox, post rerum ipsarum descriptione, addita hac clausula, Ad babendum, teneo-dum, possidendum .& quicquid ducto em

phytheutae, suis. filiis & nepotibus perpe

tuo placuerit faciendum, Iure Episcopatus saluo, de saluis conditionibus infra scriptis. Subiecta est postea pactio, ut non liceat emphyllieulis vendere ab ilitantia Episcopi, cur volen i emcre teneantur vendere precio arbitrio boni viri definiendo,&,quo item recusauto, possin t ipse filii & nepotes vendere cuique emere volenti, praetcril venerabili l co dcc. iure capseldi semper saluoin ipsis alier nationibus . t Qua itur an possit alienari haec emphytheus is in praeiudicium corum qui compreliensi sunt in inuesti tura. Et sunt a qui dixerutri ex clausula hinsit Ad habenda dic non immutari naturam emphytheus eos

vel seudi. eo st, illa, ut posita in patre respicient ecxequutionem nihil innovet Cache.decis. i 6 per tot.qui citat Dec. conci93. Sccons 239. n. s. Rub.cons it o. Cran. in re. pro Gen. nu. 293.de seqq Z.is. de stud degen nu. a d. de Bald.quem au in tr in is nostris rem finire in cons 1a in s.Addo Paris cons et 3. n.42.ll pri. Menoc. con l. 6 1 in pri. qui utitur 3 autoritate Calc. in consue i .lti fuit perpetuai fere Dec. animaduertio si parantis partem exequutionis, a parre dii politionis d. conii l. 239.cons. 3 os .ail fi cons i3. colasq7o .cosi. a iri l. non omnis.s certi pet. quibus in i cis c6cludit donationem causa mortis traD

fundi in donatione inter vivos, si in parte disiositionis o ictum sit,ne reuocctur,nsi etiam in clausulis exequuti uis,& secuti sunt Pa

alii militi fuitq; opinio Alex. in I.quae dotis.

n. I I. lui. mair. Clausula itaq. nostra quae non vidςtur respicere dispositionem no mu-Ubit natura huius emphytheuseos quae est familiaris & gentilitia propter illa verba apse&fili s&c. Licetia item alienandi parum prodesse videtur, cum expressum dici possit quod tacite inerat, ut in terminis inuestitu-

rς Abbatis Non an tu lanae non long E ab li c

nostra dissimili respodit Alex. col. io 6. in A. Horum tamen auctoritas tanti apud me non est ,quin contrariam sententiam uti ma6 gis veram in hac specie, non sequar. t Adducor autem ex infra scriptis. Primoiquia secundum receptiore Doctorum sen tentiam, non est verum clausulam Ad habendum de c. non immutare naturam dispositionisi Etenim omnes conclud ut post Bart. in l. qui Romae. S. duo fratres.in q. 8. de ver b. bl.ex hmoi clausula diuisioni inserta, intelligi renunciatum fidei commisib, saltem ubi alienatio secuta sit Ange. ibi. n. I 2.Ale . n. ro.Ias. n. 83. Cmt. n. I 3 3. Claud. Olum. P. Alc. n. 2 8. Ri p. n. 83. & sunt innumera Doctorum. cons quorum multa recensent Rol. cos 34. in pri.& ipsemet Menoc. de Cach.ille cinsit. 87.nic in dec. ii 2.n. t 7.qua refert hanc esse crebriorem sententiam, ut ex clausulis positis in instrumento diuisionis renuncia turn sit fidei commissis, & multo plures congererem, tam ex vPteribus, quam ex noui nisi id nimis notum esset. Si ergo clausula Ad habendum dcc.quam pG caeteris pendunt, scessicax est, ut diuisionem, quae nihil eommune habet cum renunciatione fideicommissi.trans strat in aliam prorsus naturam .ata vir nunciatio inducatur; quomodo hi m. in

specie nostia eam negli unt p plane dissicilius est iraesducere diuisionem in naturam

13쪽

Consillum

renunclationis. quae ab ea est diuersissima quam addere qualitatem unam seudo, reuua tamen seudum esse non desinat. Si quidem alia sunt seu da familiaria seu ex pacto& prouidentia, alia hereditaria, alia quς d generant a propria natura, & alia alterius generis: estq; tritissimum apud nostros non tam inspici oportere seudi proprietatem, g verba inuestiturae e. r.de duob. fratri Castri

conc7 num. 1 3. in pri. qui alios citant, &alij passim . Non intelligo pland cur DD. in illa materia diuisionis efferant lini usin di clausulam. & eande nihili faciant in hac nostra, nec ulla ratio recta reddi potest: &Crau. in illo suo responso pro Gen. qui tot inculcat ut fastidio sit lectori, callide nulla

fecit mentionem huius vulsatissimae cocluson is; profecto ita usu venit ut dum unam sententiam nostri tuentur, ea mittant quib'illa oppugnari possit. Et tolerabilius esset in diuisione clausulam hane posthabere uti superflua in & exprimentem id quod tacite inest, quia titulus diuisonis transfert dominita, quod clausula ipsa sonat, quam in sei do in quo aliquid significare potest, qJ eius

naturae non conuenit, & patebit ex in stadicendis. Nec obi jciat quis in nostra claus la nullam fieri mentione alienationis, quias verius csttillis verbis & quicquid placuerit faciendum datam esse potestat in alienandi Rui.cons. t 3 3. in a. ROl. l. cons. 3 . & hic certu in partes de alienatione sensisse, quia reserunt se ad conditiones infra scriptas, in quibus de illa agitur, & relatum est in res rente l.asse toto.de heri inst.& ex hac clausula induci renunciationem fideicommissi tradit Alex.conss. 62. in Pc t Secundo is o acquirit primitus studii vel emphytheusim pro se & filiis &c. ex opinione quorundam non potest ijs, pro qui est stipulae piudicare, alienando ea, ex aliorum potest, Vt per Claride emphy.q. 16. quie numerat Doctores utriusq; partis,& post riorem sentetiam sequitur. & qu. e vera est. nisi nomina propria filioru sint inserta in in-

tat si pater stipulatus sit, non Notarius. Si itaq; apud nostros id dubium est certe addita illa clausula Ad habedum&cires erit clara&yoterit primus inuestitus pro libito de emphytheusi disponere, Nam receptissimilest, etiam si demus hanc clausulam esse exe-τ cutivam, ex illa ideclarari dispositionein .se i clausulis executi uis Iacd.f.duo fratres. nu. 37.ubi & RiP.itu. 84.Areucon spemcol.

sexcentis in locis. Et in terminis quod clausula Ad habendum declaret dispositionem

ambiguam trad. Soc.consi. s. nu. 3 &seqq.in pri.qui cum verba aliqua contractus c inuenirent pignori,aliqua dominio, ob clausulam Ad habendum &c. resp5dit de dominio potius accipienda quam de pignore; &in simili specie id in Probat Soc.c6f2 .nu.as. in fin. lib. t. Paris. ctiam conf6 in pri. ex ea clausula coni j cit venditionem factam esse ad mensuram, & ss in eodem casu Dec. cons. oo. trarium solus aduersus multos, sui secus retulerant Duci Mantua , nimis subtiliter, ne dicam vaste responderit;& ide

dit huiusnodi clausulam, ut probet donatu esse filio, non iure peculi j traditum, & ex e dem usiditionem esse potius, quam scudum

stimationem rei dotalis ad dominium pertinere declarat clausula Ad habedum &c. &si soleat etiam fieri ut sciatur precium ROl.

cons. . in q. licci hac ratione, quae potissi ma erat non sit vis. & Gra.r spons9. num. a 36. in pri.ex licentia alienandi arguit esse donationem & non seudum.& Corn. consit. I. nu. I. in 3. ex eadem clausula ocius ab emphutheuta translatum, non quod habet.

Si ergo prim' investitus ob huiusmodi clausulam poterit de emphythcus disponere, in hoc nostro casu, idem & de posterioribus dicendum est, quia Uerba sic habent, didis liuellario, suisq; filijs & nepotibus ut placu

rit faciendum &c. & sic tam posterioribus, uam primo datur eadem facultas disponei. Sicut itaq; primus, ut probaui, alienare potest, ita & alij, ut una dcterminatioςqu liter determinet iuxta l. iam hoc. de vulga. qualitas mim communicata priori inuest,to inquit in posteriores.s Tertio dubium est apud nostros, an t pater qui stipulatur filio, stipui tur ut filio, an ut heredi I.si tibi. 9. pactus. ubi glos. de padi. Bar. l.ut iurisiuradi.j si liberi. de operi liberi uterq; Imoluat. in l. quod dicitur de verbor. ob l. &quamuis receptius sit patrem stipulari potius ut filio, quam ut heredi, ut per Iasd.l. quod dicitur nu. 26. & per alios passim,

ferunt per Sonatum fuisse iudicatum patre intelligi stipulari fili s ut heredibus, ita ut negari non possit, controuersam esse hane opinionem. Si itaq; nonnullae coniectit suadeant patrem stipulatum esse pro filsis ut A a pro

14쪽

4 La dei

pro heredibus, minus receptam opinionem sequemur,& in terminis ita arguit Corn. cons. 173. num. I 7. in a. In casu eius uuidam emerat pro se & heredibus rem emphytheuticam usq; in tertiam generationem de consensu Prelati, mox inuestituram acceperat

pro se & filijs addidera N: Ad habendum &rauid dictis suis heredibus placuerit fa-um: Respondit obstipulationem pri cedentem, & verbum heredibus positum in clausula Ad habedum, censeri patrem filijssipulatum vi hcredibus, addit num. 2 o. in clausula ptaedicta non elle datam potestatu alienandi, habet tamen pro absoluto, si data fuisset, ut est in casm nostro, alienari posse in preiudicium comprchensbrum, ut nu. 9.S i o.& num. 2 o. Si ergo alienari potest emphytheus is, non est pater stipulatus filijs ut illiss, quia eis non facile pridiudicaret: sed potius ut heredibus, qui cum cogantur ha-Dere ratum factum defuncti I.cum a matre. C. de re. Vind. non poterunt alienationem

rescindere, facit ergo huiusmodi clausula . in qua data est licentia alienandi,ut interp-temur emphytheusim esse mixtam, & filios illam habere non posse, nisi sint heredes, &ideo teneri stare alienationi, sicq; vitabitur perplexitas, nam & si videatur emphytheusis ex pacto & prouidentia, b illa verba pro se & hlijs, tamen posteriora illa Ad habendu&c. faciun t ut potius sit hereditaria. Quarto propius nostros terminos sunt et putet ex hac clausula Ad habedu &c. seudinatura mutari, nec distinguunt an sit posita

in una,vel in alicra parte Castri consil. 23 6. num. in pri Homo t. cons s z. num. F. qui male in contrarium citatura Rub. cos. rio.

hac clausula seu dum subi jci publicationi

respondit. Brun. cons. 38.qui non utitur distinctione ea, an sit in parte executionis vel

sionem non autem nudum putat, si additust ut possit quis facere ut suus exigit appeti

pri.qui seu dum fieri putat hereditari v. neci Naticosis os .nume. 3 6. & in terminis ipsis GOZad.consa .num. 1 3.& 1 6.qui si dictumst in investitura, ne pater, fili j, nepotes alienet nisi domino requisito, a contrario sensu habita,sab eo licetia emphytheusim ali nabilem constituit: Nec desunt qui eiusdesunt opinionis, ut infra dica dum Alex. cost o respondebo. Sic etiam i si duo emphytheusim dividant cu clausula Ad habendudici Non poterit alter rescindere aliena tim

3. qui ex quat diuisionem di inuestituram.

3 2.3 3. in pri. nec dissentit Castr. cos 3 it . mii. in pri. Et huius rei ratio est efiicacissima .ro quia i verba ctiam executiva, uς repugnat dispositioni principali, ea ampliant si alias

nihil operarentur, ut ea sina nostris recC-ptum cst. Ias S. duo fratr s. nu. 73. Vbi degi p. num. 83.Grat. rcspons9. num. i 2.3c rus pons i7mum. q. in pri.S .iu.cons93. nu. 7 .in 3.qui testatur hanc responsionem esse fidelem,& multi ex recentioribus sicquuturi quin prudens omitto, & mutant etiam dispolitionem si ei aduersentur, sic non obscvrc Dec. consa. in fin. Rip.dmum. 83. Bellon.

93. Menoch. l. cons87. cum picrisque alijs. Idq; confirmari potest, ex eorum sententia, ut putant ob clausulam de non reuocado.onationein causa mortis fieri inter vivos. quae fuit Ang. conset Fq. Rom.conss 13. Castri cons.98.& 99. in an LArct cons7 Alex.cons. t .in pri.Boen dec. 3 3 3. cum alijs qui citari psissent. Iuuat autem hanc interprc-

1i tationem dictio i perpetuo posta in dicta

clausula, quς facit ut res naturaliter non trasitoria ad extraneos irascat, Soc.cons. 266. nu. 37. in a. Rim.cons. 389 in fialero. c5s6;.

Quinto etiam si admitteremus clausulas executi uas nil operari, tamen hoc non ha-ia bet locum t quando illae continent dispositionem ita ut clarum sit, illas a partibus a Iditas esse non a Notario, sic Ang.d. cos. 2 3 qui ait clausulam executitiam, quae a contrahentibus ad ijciatur,habere vim pacti . &Dec. ipse valde insensus his clausulis, in co- sit. 18 s. respondit quod si in executitia clausula dicat, Recognoscetes iure antiqui scu-di, antiquum erit studum, erantq; ibi vomba Fcudata rij non Principis ad que spectat naturam studi constituere, & in .s.cos 23. v licet clausula sit executiva, tamen si in ea aliquid disponitur erit disponens, & id e re

quare cum hic certum sit clausulam hac noesse notari j, sed partium, ut probant illa verba Iure Episcopatus semper salu aluisque conditionibus instascriptis,quae non sui de eius irinula; erit disponens potius quam exeques; & ex simili i eserua tione sic arguit Naticons6-.nu. 3. quia it. Si quis inuestiuerit aliquem cum clausula Ad habendum

dcc. ita ut ipse& sui inter se possint disponere, modo ij in quos alienabitur iure seu di te

neant,

15쪽

Consillum

neant, in teteris intelligi datam potestatein libere disponendi, eo iure seruato; exclusio enim unius est inclusio alioru ut ille inquit, Quo circa & hic modo ius Ecclesς excipiatur.& alienandi licentia petita sit in ceteris inuestitus libere disponet, & ideo recte Galli reprendunt Dec. cos. t 3. num. 8. dum putat clausulam eam,Ut utatur fruat reseruato homagio & fidelitare,cte executi uam & nodisponentem, tales enim reseruationes potius tribuendae sunt contrahentibus, quam Notario.

Sexto quod magis est opinor posse dici

absolute clausulam hanc, Ad habendum in hoc instrumento haberi pro disponente . Etenim&si Cacheri tex capite suo distinsuat in dicta decis i es . quod illa ita demuῖt disponens, si precedat rem de qua fit inuestitura, tamen si is intelligit de inuestituris conceptis secundum stylum nostrum, male loquitur . neq; enim video quid intersit, an

uis inuestiat pro se& liberis ad alienadum e fundo vel pro se & liberis de fundo ad DIienandum, nam siue plures res addantur inuestiturae, siue Una tantum, vel clausula

ipsa remotior sit vel Ppinquior quo ad substantiam ipsam nihil refert:quandoquidem ualitas, quae huius clausulae virtute. seudoati in illud aeque influit siue ante siue postposita sit. Verum si recte aduertamus, agitis de inuestitura concepta diuerso modo a nostris: etenim clausula illa quam considerat, De quibus quidem Castro& bonis infrudatis Princeps se de uestit &ci est claus la quae subsequitur dispositionem principalem, in qua continetur vis inuestiturae, ut Phat etiam illud perbum inscudatis; solent. n. Notarij postquam naturam contractus, a latuerunt, uti huiusmodi clausula, quae est smilis ill qua saepe utuntur nostri,QMIS Pdem res&c. Et m in nostro instrumcto clausula haec sit disponens, probatur essicacissime ex eadem ratione, qua adducitur Cach. dum est,t clausulam hanc ideo executi iram esse quia posita est inter alias executi uas, na& ipse hic dicam esse disponen tem, quia ponitur inter alias disponen tes, si quidem dispositiva est illa. quae pracedit, in qua inu situr Bartholomeus, & dispositiuae etiaque sequunt Quas res &c. & nomine liuelli die. Acto per pactum &c.Quomodo. n. clausula Ad habendum &c. potest esse inter executitias, si nondum dispositio persecta est, nee expressiim quid pro recognitione solutati Ps itaq; d. decis. 16 vera est,& distinguimus

an clausula hcc sit inter executi uas, an intcrdisponentes, iam vicimus. Executiuς cla

sulae in instrumento hoc incipiunt ibi, Quae

omnia & singula suprascripta Quinimo

Curitu. s.cons3. r spondit clausulas exc tilias esse quae ipsam respiciunt execution Rqualis est iubens& mandans &c. & constitutionem procuratorum adscribit clausulis. disponentibus, non executi uis: & tamen, certu est eam respicere magis executioncm quam hanc nostram.

Septimo, data est lieentia alienandi r i s usito Epo,& id temphythcusis haec ab initio facta est alienabilis, & in terminis quod ubi data est haec potestas, possit alienari cinphytheu sis in praeiudicium vocatorum Usq;

maduersio,que suit etiam Goχad.ubi supra.ruod ab initio trast ius emphytheus eos adlios cum hae qualitate, ut alienari possit inamq; cum nondum ius sit quaestum filijs

ante contractum, licentia data in code instrumento eis prςiudicat, Ut per Rui.d.cons.

probat Pari cons7r .num.4s .in tertio, qui de clausula, quibus dederit. Praeterea in inuestitura hac, licentia alienandi est multo amplior qua in ea, cuius meminerui Alexa.d. cons 1 o 6.& Rui.d. cons 2 13. quia addituest hic, Episcopo recusante emere, liceat

vendere cuicunq; emere V lenti, praeterquaprohibitis: est itaq; exprcssim adium inter partes, ut Ecclesia requisita alienari possit, quo casu nec Alex.nec ullus alius loqui tur. Nec scio ogo quomodo clarius contrahetes loqui potuistent, est enim pactum hoc exps.sum de alienando habita licen tia sicut ergo

si dictum esset a principio pro se & filiis cum

pacto ali cnadi requisito domino vel Ad habendum & alienandum res uisito domino, nemo negaret alienari posse, & cosentit Cacherid. dccis i 6 Ita quoq; idem est dic odii, etiam si pactum hoc in altera instrum ti parte politum iit: quia non cst vis an clausula ponatur in prima an in posteriori parte. sed an sit disponens vel ex e lites, Permittit Episcopus ut alienari possit se requisito 1 facta ergo requisitione alienatio permissa est, scicundum naturam cinphytheuscos, quae est ut praecedente licentia domini, illa fit pp tua l.vit. C.de iure emphy.c.potuit. J locat.16 Vcrcq; non video quid reserat, an 'quis det licentiam alienandi, vel viatur vcrbis 'ui-bux dederit ;& tamen resposu est si empli ytheusis concedatur pro sc& quibus dederit. illam esse alienabilem citra domini requimtionem Castri cons. 8 .num. I I .in pri. Al .

16쪽

cons ar 8. in sexto.Cra.c5sas Rip. resposi3 .ROI.multos citans cons 96. num. 3 . in pri.&cons79.num. et s. in ari cons s. in 3. ubi de communi, & sicut licentia alienadidata per illa verba,quibus dederit,restringitur, non etiam aufertur, si additum sit cum consensu tamen Monasterii, & ut ne in per sonas prohibitas possit fieri alienatio Dec. cons i i . ita quoq; licentia restringetur, qndata est per alia verba, attamen no omnino adimetur.&Alex. consI73. num. 6. in a. ex

licentia data verbis etiam strictioribus qua hic factum sit ab Abbate Nonantulano, cincludit permitti alienationem domino irro qui sto. Amplius si dictum sit, si legitimam causam habenti dederis, non requiritur do

quod tamen non facile admiserim: & idem Curicos r3o.in illis verbis, quibus legitime dederis, contra melius respondit. Si ergo

clausula Ad habendum Sce.sola sufficeret, si item sola haec licentia: Profectis, si duo haec

in unum coniungamus, rra erit extra omne

dubitationem. Accedit his obseruantia socuta, & consuetudo alienandi huiusmodihona vide ea aliqui deponunt in processu, di multa sunt exhibita instrumenta, in quibus alienationes multae harum rerum continentur, ut mihi suppositum est; namq; huiusmodi obseruantia interpretata est has in uestituras, nee ab iis facile recededum est, quae certam interpretationem habuerunt Li minime. de legi. nam i consuetudo facit, ut verba quae natura sua non disponunt, vim disponendi recipiant C .consas .in fin.&in hac materia confirmandae alienationis considerant plerunq; DD. consuetudinem

Fcli. c. in praesentia. num. 2 7. de probat. G Σad.conL7 .num. l .Cur. iv.csis. I7I. Paris cons. 13.num. 23. in a.& alij, alijs in locis. Non obstant nunc,quae in contrarium supra attulimus: quibus & si ex superioribus resposum si, tamen ut adhuc clarior sit res, aliquot casus distinguam. is Lu nergo verba quibus alienatio conceditur adeo praegnantia sunt,ut naturi studi

prorsus repugnent, & tunc non attendimus

qualitates studi expressas: exempli gratia sis dum datum est, ut paternum antiquum gentile&nobile, eo pacto vivendi&qu cuq; titulo alienari possit, pr pollet ius ali nandi naturς seudi, sic Bal. cos 3 6.in 3. Soc.

S. nina .Paris cons 23. numeri o. in pri. &multa sunt similia. Aut vero verba ex quibus concedit ali natio sunt restricta illa vero quibus seudum

describitur ampla & qualitas studi preva-

lebIt, ita procedit cons Ru b. tro. In suo

enim casu studum erat concessum ut pater

num auitum, & nobile, inde additum ad faciendum quicquid voluerit sine contradictione Principis; Respondit casum esse maxime dubium, superare tamen qualitates studi, quia verba quibus conccaitur ali natio de solo Principis praeiudicio com Eintelligi possunt, & hoc etiam admittit C

bium si diceretur saluis semper praemissis,ut in simili casu trad.Paris cons o. num. I 3. &seqq.in 3.Calc. tam En conss r.quem Rubricitat, non loquitur hoc casu,sed quando empnytheusis est concessa simpliciter pro se&filijs & quibus dederit,& concludit quidem

peti debere licentiam, at ea negata permit tit alienatione etiam in pr iudicium filiorii quod non est in casu Rub. Bellon. etiam cutatus a Cacheri cons 33. non agit de studo cuius qualitates expres essent nominatim,& ideo eius auctoritas no conuenit huic c sui,& falsa etiam est,& si in casu Rim. in c5s. 298. verba exprimentia foedum erant simialia recte respondit, sin minus math, ille in non satis sibi constat. Veram enim esse hac sententiam probat iuris regula, contra Saliasq; dispositiones sic interpretadas, ne in

3 in I.Bem. cons 6.nu. 33. in pri &plura cogerit Crau in d.respos pro Gen ubi supra Vere tamen ut iam attigi consHom. citatua Rub. aduersatur, quia supponit, claus la vi possit facere quicquid velit, mutare naturam studi recti, ut num. 3.etentin quae dicuntur ab eo num 3. & . sunt in rationibus

dubitandi,ut ex principio & fine consilii satis constat. Et sub ij ciebatur ibi in inuestituris,ut studum transiret ad masculos & s minas,quod est contra naturam recti studi,& si ille vult ut illis verbis mutet natura seudi in suo casu, multo magis in nostro idem dicendum est. Quare & Rub. inepth usus est auctoritate Homoae& alij multi post m. praeterea in eo casu clausula illa etia si mutasset naturam studi, tame nihil mirum est. quon iam *mina non facile ex ea vocari potuisset, cum non sequitur, data est licentia alienandi, ergo & in 'minam alienabitur. vi respondit Dec.cons i93.cOlum. pen. qui19 agit de clausula quibus dederit, Nam licentia alienandi non porrigitur ad personas , hibitas Rui.conLi 3. nu. r i. in pri. &ideo etiam si Homoe in casu suo dixisset non mutari naturam studi, nihilominus non rectδarguerent DD. ex in se & in nostro casu ree E quis potestatem alienandi non porriget vltra tertiam generationem, quia cum C

phytheusis

17쪽

Consilium

phitheusis non extendat ulterius, nec alimnatio, alioqui insurgeret pplexitas de qua Rub. d. consi Io. & st huiusmodi licentia restringatur intra tertiam generationem scribit Bald. cons 7o. in a. sed hoc non pertinet

ad agnatos, ita ad Episcopum qui potest duin uesiit altu vel alienationi consentit sequi legem latam in ipse instrumento. et o Aut vero studum simpliciter datum est pro se & filijs cum licentia alienandi: & tuc potentior est facultas alienandi, quam ipsa studi vel emphytheusis costitutio, &in hoc

tertio casu procedunt quae supra diximus. talis enim est nostra inuestitura & in his terminis nullus est qui contradicat . nec Bald.

21 id cons s a. in . cui ut sacrae Anchor limrent Cra. & Cacher iuuat eorum sententia imo pace eorum dixerim contra probat,&a a mirum em Cra. virum accuratissimii opinatum esse ex eo cons generi sui causae, latum Patrocinium coparare: etenim in casu Bal pater & filius aeque stipulati erant, no etiam

pater pro filiis stipulatus ut hic, & additum

crat ut pars praemorientis deueniret ad surstitem respondit ex clausula Adhabedum dic. & ex illis verbis, saluo quod non possint vendere sine licentia, non intelligi derogatum pactis,&prima ratio est quia pactum iuris adcrescendi, erat Marii. & ideo ex vem his illis no tam certis, ei no debet derogari, ex his quς paulo ante dixim' Altera est qua nititur Bal. quia filius ex proprio pacto non

ex paterno se tuebatur,et enim cu expressim

cautum esset, ut uno mortuo res in alterum

recideret, filius hoc pacto utebatur, sub ijcit Bald .s talis pactio non fuisset addita, alienationem fuisse legitimam, atque in uestitura renouationem. Si ergo filius non fuisset stipulatus, si pactum non fuisset additum alienatio secundum Bal .valuisset. Cum itaq: in Φproposita specie nec pactu in huiusmodi l satur, saltem in prima in uestitura quae sola attendi debet Castr.cons cons. i I. cosis r. in I. cum sinim. ex sententia Bal. ali

natio valebit; & Ionge haec disserunt ex propria stipulatione se tueri quae firma est, ct ex paterna habente coniunctam se culta te alienandi, quae praesumitur addita in gratia acquirentis potius quam filiorum, qui sertasse a 3 nondum erant in rerum natura . Sed & l Llius. qui niti vult stipulatione paterna, ten tur eam probare in totum, & cum illa qualitate alienandi, quae ei coniuncta est l. cum quaeritur. de adna. tuti cum sim m. secus autequando proprio contractu subnixus est, ut

Baldoquitur. etenim cum pater&filius nitantur uterit; proprio contractu licetia quudem viriq; data intelligitur respectu tam seni : inter se autem nihil illi egerunt ex quo

dici possit,-vnus consenserit ut aIter ali net, merito itaq; filius se defendit. Pactum vide uno in alterum emphytheuss veniat praesumitur non tam initum inter dominu& emphytheutas , quam etiam inter se imsos, Facultas alienadi utrumq; respicit, quoad dominum, inter se nil operatur, ne pactu iuris adcrescendi verbis expilis conceptum ex ea sublatum dici possit, & in terminis huiusmodi clausula ad dominum tantum restratur scribit Rui. cos. I 69. nu. ra. in pri.& licet paulo post subdat, D expressio huius licentiae ut secta per modum qui inest, nihil

peretur, tamen si generaliter eum intelli

gamlIS, non erit verum,ut costat ex Ddictis,

agit tamen ille de duobus cmphyt neutis , quorum uterq; principalit cr stipulat crat,&vult quod licentia alienandi posita in inuestitura no porrigatur ad ipsos inter se, qd

nec etiam facile admiserim,quia est contra mentem Bal. i. cons s a. qui considerat pactum de quo ibi, & illo in primis nititur ;&est contra ea, quae dedi i late supra, & decipitur Rui. dum puta texnressionem nil op rari i quia si non fi rei ulla expressio psum

remus patre voluisse emphylli sim expacto & prouidentia constituere,quae prisImptio cessat adiecto pacto, ut liceat alienare; quia cum emphytheu sis natura sua stati nabilis accedente consensu domini d. l. vlt. d. c.potuit, satis apparet&patrem & dominum voluisse addita alienationis licentia

conseruare tal in naturam; quod &Rui ipse alibi famis est . . cons 16s.&d. cons et I 3. Et quicquid sit certum est Rui. non loqui in stipulatione paterna, scd in X pria duorum emphytheutarum qui in casus longe diuersus, ut supra dictum est. No obstat cosilium Alex.1 1o6. in q. nam& si es superioribus se iis responsum sit, addo tamen, lecisSpec.& Io. And. ob quam fatetur se ita respondiste, communiter improbata est, ut ex Rol. d. conss s .in a & phi-

res ego alias congcssi,quos non restro, quia non Oporici. & Bru. cons8o.qiii opinionem

Spec. & Io.And.dicit communem, sellitur.& GOZad. cons . num. 29.dc Asm .dec. 3o7.&alij qui sequuntur Alin. i. cons io s. loquuntur contra communem, sed nec negat quin impetrata licentia sit locus alienationi, &Bru. ctiam d. cons 8o.agit de licentia domini data tempore alienationis non inserta in uestiturae & si obiter citet Alex. cons i o 6.8c

ideo si Disa est decis ob quam sic respondit,

Alex. Disa est etiam eius conclusio. Praeterea non video cur ille velit expressionem lincentiae quasi eo modo factam, quo inest,n,

18쪽

t ut agere. Etenim si simpliciter dictum sit

in in uestitura,Vt liceat alienare, secundum pliquos intelligeri irrequisito tamen dom, no, quasi pactum interprctandum sit pro ii Iura contractus, secundum alios ut aliquid operetur, no erit necessaria, requisitio Clari qua l. 13. vcnsed pone de phy. Si vero di ii sit ne liceat alienare domino irrequis- , quidam excludunt omnem alienatione, quidam pam tantium,qus prohibita sit Salii

l. ea log num. i 'C de conditiob caussRip. l.*.duo fratres. num. 87. Ccf. cons. 23 7. Si go con ipia ur pactum, ut requisito domino liceat alienare cuicunq; emere volenti,

quale est nostrum,cessant omnes dubitati nes , quia fuit intentionis partium, ut facta requisitione domini, libera inci alienatio. Sic DD. ut iam retuli,in emphytheus Pte & quibus dederis,controuertunt,ali; licetiam domini desidcrant, alij contrat Onanta tamen consentiunt illam possie alienari d

in pri.Si dicatur pro te & quibus dederis domino tamen requisito, non ideo minus libera erit alienatio praecedente ipsa requisti Bri tatum additis illis verbis) dominus sibi cauebit ut caeteris praeseratur, Nam 'quis obligatus sit *d petendam licentiam ut vendat, vel sine ea vcndere possit, non facit reipsa, magis uti minus alienabilem emphytheusim;Et ex his patet non esse Verum , cxpressionem hanc esse inutilem. Deniq; Al .d.cons Io6. non agit de casii, in quo verbis expressis permita esset alienatio, ut fit in hoc nostro.

Concludo itaque emphytbeusim de qua tractatur epta alienabilcm, Et ita sivi hi di-

ARGUMENTUM.

Fun ITI TvTIO quando verbis coibus i& quando directis iacta dicatur, & quando Tacita Pupillaris matrem excludat lato explicatur. I

mortuo, an o quando matrem excludat. Oper toIam Cense., Verbi m Moriatur in JUtitutiombus est comune.3 Sia uitio m dabio directa censerenda est dumodo verbis cr personis conueni I. . Salti uno verbis Amunibus concepta intra pu-heriarem valet ut pupugaris, cta T quando etiam mater excluda r si extet., Furset. Confδ. mpta tur.

viro sub tuius filio impuberi mafri Uertis

Siactitatio ubi in priori parteo menti valetvι pupistaris , ct ex ea mater excluditur. Dadicendum eis in siluenti pane fera debere, ut a determinatio cis. Directa sunt verbum constituis, O verbum h reris p LMater transiens ad secunda vota ex sub lauti

ne verebis comunilau concepta tim retinetis Alimam. ro Pupi Larem Iaratam tune continent verba est

mam praeIudiciu matris. bi alias sequeretur

diragraris, 11 Legatum , ut valeat praesumitur Tectatorem p tim ab haerede pupilli, quam asso re quere

ιa rassator alicui relinquens a substituto petit ,

CONSILIUM II.

Ro pos I TA haec questio,

an substitutio concepta iis verbis Deficientibus aut filijs meis & filiabus absque masculis legitimis substi,

tuo & coniti tuo heredes meos &c. excludat matrem superstitem mlio unico intra pubertatem mortuo , difficilem non habet explicationem . Nam&si Doct.nostri tam in l.Centurio. de vulsequam in l. precib.Qeo.& alibi sepe legendo& consisendo disputent, nunquid huiusmodi substitutio verbis comunib' cocepta matrem excludat, filio intra pubertatem mortuo , tamen potior est apud me illorum se tentia, qui matrem excludi putant, & in 'senti etia spetie, ex aliquit, , res ipsa sat clara potest reddi, ut ex infrascriptis patebit.

Probatur autem opinio contra matrem primo ex c. si pater de testam. in C ubi est cas in terminis, namq. pater illic instituit filiu& filiam, & si uterq: sine liberis moreret pauperes heredes instituit: posteriorem hac fit bstitutione ut directa accipit Sum.P5- ma-ti em putat excludi. In prioribus substitutionibus verba erant huiusmodi, filius m riatur filiae me vel filia moriatur filio meo. Posterioris nota expressit certa formula; at dubio procul verba communia omnino fueriit, alioqui post pubertatem inutilis fuisset substitutio, quia directo post eam aetatem substitui no potest l. verbis de vulg. , exu neo Institi m. Sed & priores substitutiones

verbis communibus concipiunt, cum ver

hum t Moriatur, commune sit non directa, ea sententi; Bar. in da.Centurio.in fixi d clarat

19쪽

Consilium

clarat s r. Odd. par. . in verb. moriatur in tradi compend. S ex eo T .id clare depti hendi potest, etsi Bari aliter videatur sentire. Si enim verbum Moriatur directum coset, frustr.i Pontifex disset. Cum substitutiones facta de filio ad filiam, & coua, debent intelligi pupillares, nam si ex natura verborum sitiat tales, quid egemus interprςtation ZR ursiis si verbum, moriatur, dir etiam cst. illo non debuit uti testator in sit, stitutione pauperum ut supra dixi ut nec Pon eo usam esse ait. Addit ille Cum sempta sit interpretatio , capienda dummodo

verbis di personis conueniat ) ut substi-3 tutio 1 directa intelligatur potius quam obliqua . Si substitutio fuisset directa in eo

casu, mastra Pont .vsus esset hac regula,quia 4n certis non est locus declarationi. si directa est substitutici &verbis directis coccita, nonne ineptum est, si dicamus directa substitutione directam esse intelligamus ΘΟm-hinoer heu incitur substitutiones, de quiatius ibi ita fuisse conceptas ut in utrumque sensimn recte accipi possent, ut directe & ut obliqua . & Pot. eas ex regula illa ut directa in dubio sit substitutio , ut directas capit. Quocirca ex eo Tex. in suo mater Iegitima ac Trebellianicam vindicabat clare constitutum est ea excludi. Et ille solus ita declaratus hanc quaestionem finiti Neq; ob.quod respondit idem Smcd.tracipari s. ideo Pota ibi sanxisse ut matre recluderetur quia ex verborum &persenarum qualitate mens testantis apparcbat: Qua vcrius est, verba de

quibus ibi ad utramq; substitutionem pertinere potuisse,& directam & obliquam, di ex

qualitate personarum quia scilicet erant filii impuberes,& verborum quia communia Crant S. Pontic interpretatum esse ut sint, stitutio esset potius directa quam obliqua ut dixi . Praetereas, quoties verba conum tui,& qualitas persenarum suadet, interpretatione fit, ut stubstitutio sit directa, prosccto negari non potest Verba communia a quoad directam atq; ad obliquam trahi: & ideo Viget regula de qua ibi,& contra ipsam matrem de qua in eo casu: Et hoc argumentuest solidissimum Secundo pro hac sententia stat traditio 4 omnium communis, quod substitutioiconcepta verbis comunibus, intra pubertatem,

valet ut pupillaris,&qui volunt ab hac recedere ob matris fauorem debent aliqua ratione cficaci moueri, quae nusquam extat, iste enim fauorquem magnifaciunt, apud

Veteres. I. C. non attenditur. Nam in l. Lucius de vulg. Si duo impuberes inuicem substituantur, mater non succedit sed substitu-

tutus, & sic substitutio pupillaris contenta.

in reciproca quae communibus verbis cociapitur excludit matrem, & tamen pupillarisquete reciprocae inest habet eandem vim cuea quae vulgari clauditur l. iam hoc de vulg.

ibi qnod ius ad tertium quoq; genus substitutionis tractium cst. Scilicet Ut sicut pupillaris inestvulgari, coccpta illis verbis. Si heres non erit&vulgaris pupillari quae fit ijs verbis si heres erit, ita quo ludem sit in rcciproca. Sic & in l. Scaevola ad Trebell.cc tra matre fit interpretatio, ut dispositio directa quae in Codicillis relata est, iure fideicommissi valeat marem: obligatur ad restituendum contra vim v rborum & iuris rogulas In Pad et n. Florino legit frater et in vulgatis Codic. sed mater qnamuis id parum reserat quia filius charior testatori esse debet qua uxor, Et Doe .omnes in hac materia volunt matrem xcludi si frater pupilli sit substitutus Barid. l. precit, .n. Iq. Cagm

cons. I r. cu simit.&idem Bar.in l. iiii duo s.cum bcllo de reb. diib. fauorabiliore esse fratrem pupilli, ipsa matre, respondit. Et hanc sententiam pleriq; secuti sunt,quos recenset idem Ssor. d.par. v. ubi restatur hanc opin .esse magis communem,& quavis Bursue t cons. 8.enumeratis Docti sertatim, concludat opinionem quod mater no excludatur

esse magis communcin ut per cum, tamen

multi sunt qui non recte ab eo allegantur:&quod magis est ex ipso Catalogo Dodi.constat re aliter habere, Etenim dum undecim ex Doct. qui contra tenent vult aggregare ijs qui matre adiuuet longe fallitur, in niam etsi Dore i . dicam magis commune

esse opin.quae matri fauet, tamen cum ipsi contra teneant, non sunt poncndi in num

ro eorum,qui stant pro matre ut ille facit,&hanc opin .late defendit Ces cons s 2 . cin

tionibus adducitur. Nec vidcra quid Pina-rre ipsa allegari possit, nam d. g. cum bello quo Bar.& alij adducuntur, nihil facit ncq; enim matris fauore psumitur pater ibi mortuus Ad generale id est ut pater filio puberi

pri sumatur premori d. Lqlii duos g. fi. ubi est castis, & idem Bar. l. s. cum bello, fauorem matris explodit ut nulla lege sumit tu, quod di nos supra diximus & in l. fi. C. de instit. &sub. mater cum filio instituta erat & ob hanc una rationem Papin ad eam si ij her ditatem dcferri voluit, si enim suae substantiae, inquit partem ei dereliquit,quanto magis luctuosam hereditatem fili j ad matrem venire curauit ex mente itaq; testatoris i

lic succedit pupillo, quod in nostra qu

sitioncs

20쪽

i o Laden

sione, non recte dici potest , quia is substia tutum matri praetulit, neq; enim disputam an quando mater est colieres substitutio se fideicommissaria, sed generaliter id queri

mus. Quocirca ego ut dicam syncerc,semper contra matrcm iudicarem. Sed in pripolita spetie ex his quae sequuntur opin .hςco est in dubia. Primo quia, ex statu tot quod

exhibetur uxor no potest succedere viro, &ideo non pr sumitur quod vir vola erit ex psona filij bona illa ad eam peruenire,quae is non poterat relinquere, nam & fuere qui etsi expressim substituisset uxorem filio, noliterunt substitutionem valere uti in fraudem statuti factam ut per Iasi si is qui num. 7. le

cundo quia filijs.filie sunt substitutae quo casu substitutio ipsa valet uti pupillaris ob sinsumptam mentem testantis, ut dixi supra si cut ergo: in priori parte testam et i mater excluditur,&substitutio ipsa exit in pupili rem . ita & in sequenti. ut eadem substitutio xqualem habeat determinationem. l. ia hoc iure de vulg. l. quamuis C. eo & ita arguit

hoc testamento sunt potius directa, et communia, ibi substituit & constituit heredes S suos, nam i verbum constituit directum citd. l.precibus, ibi, eos habeat heredes, quos pater ei constituit item & verbum,heredes, pariter est directum,&ideo sumus extra omncm dubitationem nani etsi dictuni sit se

si tuo heredem,verbum commune declaratur a directo & substitutio directa est Bar. d.

dicatur substituit & constituit di ita sensitum colit r. cons. I 2 . Quarto Testator grauat heredes, ut dent socero suo finito usust. relicto uxori aureos

mille, quos ipsa ab eo possit petere. Si finito usu fructu, ergo et si nupserit, nam superi' voluit ut ea nubete finiret usus fruae. Atquis certum est i matrem transeuntem ad secunda vota ex substitutione concepta verbis coibus no posse retinere legitima Rol. aliosio citas cos. 69.n. 32. in pri. ne t ergo dicam' is

store qui voluit licere uxori ad secuda vota transire& mille consequi succedere pupillo, cuius hereditate indigna est,uerba communia pupillarem continebunt. Quinto si clausula codicillaris ex stulo notari j addi potest huic testamento ut seri solet res est indubia ut cocludit Ccf. d. coc et . num. 8a. Et haec de substitutione.

Quo vero ad aureos mille, & res non caret dassiculta trinam cum conclusum sit sub

stitutos vocari ex pupillari, videretur recthrelinqui ab eis uxori, etia si ab ipso marito

sexta ratio ex qua substitutionem potius pupillarem quam fideicominissariam dicer II mus, nanat ut valeat lcgatu, testsir potius ab herede pupilli, quam a suo praesumitur V luisse relinquere. Verum propter verba statuti uniuersalia, quibus cautum est, ne quin quoi nodo vir aliquid de bonis suis uxori relinquat, non facile hoc admiserim qui n.

ar t a substituto pupilli relinquit dicitur disponere in fauorem uxoris quod non est smissum. Sed neq; haec ratio caret diis cultate, si mater intestato impuberi successura erat, Quia tunc non Videtur fieri staus statuto, qtuit sententia. Alb. in trast de statutilib. 2. q. irari Com. in d.l.si is qui; ubi & Alexan

suetudinem prohibetem relinqui uxori ver. legare. q. s. num . .& seqq.& ideo quo ad aureos mille amplius deliberandum est. Et ita sentio.

ARGUMENTUM.

INsTI xv xv M in usu luctu absq: alio eorherede,censeri in uniuersum, Aditionem hereditatis non censeri factam in casu de quo agitur ex pluribus, quae reiciuntur, ecin praesenti casu Heredes potius fiduciarios quam veros dici, Substitutionemq; factam de Titio bannito si restituatur, & eos ne liberis decedente, Q primo instituit vel eorum filii sint substituti, comprehedere virum qicatum, vel q) Titius suerit resti. Iulus, di sine liberis decesserit, vel q)viues non fuerit capax effectus, late ostenditur, di subtilia quaedam in materia substitutionum adducuntur, di declarantur.

r IN svi xv xvs in et Uuctu nulla dato coherede censetar heres uniuersalis, o grao Mus r nitueresdeicommisarto. a Fal. m e. rn praesintra de proba. reprolatur.3 U Iinorem sine sHemnuate adeuntem Vicit Statutum, quoties non adeat postea solemniter.

Hereditas non adita non transenuitur.

1 cia tuo hereditatis non inducitur per descripti nem bonorem, item nec per clauium acceptationem. Dem nec ter visionem Testamenti,drillius mercedi olutione .e serio ex actibus duses quamuis aptis ad Ham

inducendum, non dicitur induci.t A.

7 Declaratis sequuta probat animum ab initio . δ Hereris ex quibus coniecturis dicatur polim Ari

SEARCH

MENU NAVIGATION