장음표시 사용
11쪽
quod Canonica Ari tutis. Fuangelica ta Apostolica minorisau M a, ceteris severeminear Institutionibus. ει id μι res Erebo. Quod diligenter muniendasent elaiora tanonicorum. Vi in congregania Canenscu mo discretioni si teain1 . De his qui in congregatione sibi commi solummoῶ ex familia Ecelsa Clericos'
gregant. stus Oeru ι in congregatione Canonica constituti ecclesi ira acciperes odia debeant. Vt in congregatione Canonica aqualiter cibin es potvi accipiarur.
Vt Canonici cucullaε Monachorum non induam. Qua auctoritare Hora ea nonica celebrentur, quaου scire ac religiosis obseruare Canonicos oportet. Isidori.
De Completis. De mgiuarum antiquisine. De Matininis. Vt Canonici mras canonicas retigio, e observent.
Θωd cantantibus cs Uassentibus Domino Angelorum asent prasdia. ales ad legendώm o cantandum m Ecessa constituens M. ι mod- μι eorreptionis. Vt erga pueros, qui nutriamtur vel em intur in eo gregasione Canonica, iis misima μι adhibenda ea odia.' omnes Comici ad Complet om- veniant. De Cantoribu .
Orales vice Pralarorum in congregatione Canonica fingi debeam. De Prusetis. alissi Ceilaramus e Visuo s. Cui commisit debeant sipendia pauperum.
De infirmorem ac sinum cura fratrum. al.er porta Canonicorum o Fodiatur.' elauctra Gaeonicorum diligenter custodiantur.
12쪽
tonstura clericorum. Is IDORI.
Onsuret Ecclesiasticae usus a Nazaraeis, nisi sillor , exortus est. Qui reclesia prius crine seruato. denuo post magnam vitae continentiam deuotione 6 completa caput radebant, & capillos in igne sacrificij ponere iubebant tui . scilicet ut persectionem deuotionis suae Domino consecrarent. Huius ergo exempli usus ab Apostoli introductus est. vi hi qui in di- uinis cultibus mancipati Domino consecrantur, quasi Nazaiaei, id est, i crine praeciso innouentur. Hoc quippe & Ezechieli Prophetae iubetur, diacente Domino: Tustilammu,siumeti Agiadium acinum ridum per cap τ t-m bar. EMA, bax. ; videlicet quia Nipse sacerdotali genere Deo in ministerium sanctificationis deseruiebat. Hoe & Nazar s illos, Priscillam& Aquilam, in Actibus Apostolorum pri-mdm fecisse legimus.Paulum quoque Apostolum,& quoidam discipulorum Christi qui in huiusmodi cultu mirandi exstiterunt. Est autem in clericis tonsura signum quoddam,quod in corpore figuratur, sed in animo agitur . scilicet ut hoc signo in religione
vitia resecentur, re criminibus carnis nostrae, quasi crinibus exuamur, atque inde imnouatis sensibus vi comis rudibus enitescamus. exspoliantes nos, iuxta Apostolum,vet rem hominem eum actibus suis, & induentes nouum , qui renouatur in renitione Dei. Quam renouationem in mente oporter fieri , sed in cipite demonstrari, ubi ipsa mens nocitur habitate.Qudd vero detosis capite superius,inferius circuli corona relinquitur, sacerdotiu regii in ue Ecclesiae in eis existimo figurari. I iara enim apud veteres conia stituebatur in capite sacerdotum . Haec ex busto coniecta rotunda erat, quasi sphaera media, & hoc significatur in parte capitis tonsa. Corona autem, latitudo aurei est ci culi , quae Regum capita cingit. Vtrumque itaque signum in capite clericorum expriamitur, ut impleatur etiam corporia quadam similitudine quod scriptum est, Petro Apostolo perdocente; P.seriissenus elictum, regale sacerdotium. Quaeritur autem, cur sicut apud antiquos Nazaraeos, non ante coma nutritur, & sic tondetur. Sed qui haec exquiarunt , aduertant quid sit inter illud propheticum velamentum, & hanc Euangelij reu lationem, de qua dicit Apostolus: Crim trafiri ad Chricium ιν feret πι πιιranen. Quod L. L, autem significabat velame inierpositum iniet faciem Mosis N adspectum populi Israel, hoc significabat illis temporibus etiam coma sanctorum. Nam&Apouolus comam pro velamento esse dicit. Proinde iam non oportet ut velentur erinita eapita eorum Mi qui Domino consecrantur, sed tantum ut revelentur: quia quod erat occultum in s cramento frophetiae, iam in Evangelio declaratum est.
13쪽
Ostiarii stim qui in veteri testamento Ianitorcsteri pli vocabamur, qui praeerant posetis Ierusalem , quique ordinati per vices suas Cmnia interiora templi vel exieri in custodiebatit. Hi denique inter sanctum & iniquum discernentes .cos tantum in Ecclesia qui sunt fideles recipiunt. Intrare enim templum nisi per hos non possumus. Habent enim potestatem tam bonos recipiendi, quam rethciendi indignos.
- T Ectorum ordo formam & initium a propseris accepit. Sunt igitur Lectores. qui' Lia verbum Dei praedicant, quibus dicitur: Ciama, ne cesies: quas Iuba exaba vocem tuam. m. ii. Isti quippe dum ordinantur, primum de eorum conuersatione Episcopus verbum iacit ad populum . Deinde coram plebe tradit eis codicem apicum diuinorum , ad verbum Dei annuntiandum. Qui autem ad huiusmodi prouehitur gradum , iste erit doctrina &libris imbutus, sensuumque ac verborum scicntia perornatus: ita ut distinctionibus sententiarum intelligat ubi finiatur iunctura, ubi adhuc pendeat Oratio, ubi sententia exis.. . trema claudatur. Sicque expeditus vim pronunἰiationis tenebit, ut ad intellectum ei x. nium mentes sensumque promoueat, discernen nera Pronuntiationum, atque erarii mendo proprios senientiarum affectus: modo inuicantis voce, modo dolentis, modo increpantis, modo exhortantis, siue his similia, secundum genus propriae pronuntiationis, in quo magis illa ambigua sententiam adhibenda cognitio est . Multa enim in scrip turis sunt, quae nisi proprio modo pronuntientur, in contrariam recidunt sentcntiam, Rin. s. scuti est se ait abit adu si elictos md Dem ponsiliscit Quodque si confirmative non seruato genere pronuntiationis sitae dicatur, magna peruersitas Oritur. Sic ergo pronuntiandum est, ac si diceret : Desiste qui iustificati subauditur, non . Necesse est ergὼ in tantis rebus scientiae ingenium, quo proprie singula conuenienteiq; pronuntiet tur . Propterea accentuum vim oportet lectorem scire, ut nouei it in qua syllaba vox protendatur pronuntiantis. Plerumque enim imperiti lectores in vel borum accentibus errant. & solent irridete nos imperitiae hi qui viventur habere notitiam, detrahentes reiurantes penitus nos nescire quod dicimus. Porro vox Lectoris simplex erit S clara. ad. Omne pronuntiationis genus accommodata, plena sicco virili, agrestem & sit brusticum Magiens sonum,non humilis,nec adeo sublimis, non fracta,non tenera, nihilq: femineust ' sonans. neque o motu corporis, sed tantiam cum grauitatis specie. Auribus citim & cordi consulere debet Lector non oculis: ne potius ex seipse exspectatores magis, quam auditores faciat . Vetus opinio est Lectores pronuntiandi caussa praecipuam curam vocis habuisse, ut exaudiri in tumultu possit. Unde&dudum Lectores praecones vel proci
YN ordine & ministerio Ecclesiae decet esse Exorcistas, secundum ossicia quae in tem I plo Salomonis erant disposita, quaeque posterilis sunt ab Esdra dispertita. Et inuenimus eos quos scilicet Esdras actores memorat templi, nunc esse Exorcistas in Ecclesia Dei. Fuerunt enim sub Esdra actores templi, seruorum Salomonis iiiij, qui actum templi totius sub cuta sua haberent, ac sacris oblationibus deseruirent. Et cum fuissent ex ordine & ministerio templi, lonse fuerunt ab ossicio altaris Dei: quia nec pselmistis nec ostiariis. nec sacrorum seruis attingere licebat ad munera altaris , nisi tantummodo L uitis. Quid ergo est ρ Nullam aliam curam habebant actores templi, nisi ad satia. tecta facienda, ut quaecumque fuissent vexata in aedificio templi, aut delapsa. per eosdem actores de thesauris dominicis reficerentur atque excolerentur. Ergo actores
templi Exorcistae sunt in populo Dei. Quomodo enim actor prudens & bonus scit quis
14쪽
quis sit domini siti census, & omnis substantiae in dus, & redigit apud se totius postiGsionis instrumenta originalia: sic& Exorcista redigit in suam diligentiam totius regni
Domini secreta, ut inmoriae mandet de scripturarum sacramentis, unde exerceat d num , quod illi est 4 Spiritu sancto concessum . secundum Apostoli praeconium. Exo cistas enim memorat Apostolus, ctim dicit: Numquid omnes do-iones habenisanatio my 3. Cotiis Ni enim, cum ordinantur , sicut ait Canon , accipiunt de manu Episcopi libellu . in quo scripti sunt exorcismi,accipientes potestatem imponendi manus super energumenos siue cathecumenos siue baptizat . nam
AColyti Graece . Latine Ceroserarii dicuntur 4 deportandis cereis, quando legenta ElmoLI dum est Euat gelium, aut sacrificium offerendum unc enim accenduntur lumi-Τ'RU'naria ab eis. R deportantur i non ad fugandas tenebras, dum Sol eo tempore rutilet, sed ad lignum laetitiae demonstrandum : ut sub typo luminis corporalis, illa lux ostendatur, de qua in Evangelio legitur: Erat lux vera, qua icummau hominem venienum is
ISIDORI. Subdiaconi, qui apud Graecos Hypodiaconi vocantur , in Esdra inueniuntur , appel. De One. I. latiturque ibi Nathingi,id est, in humilitate Domino seruientes. EX eoru ordine fuit tacti, ille Nathanaes .qui in Evangelio Ioannis diuina proditione comonitus, Saluatorem meruit confitcri. Quique etiam ad primum diuinitativindicium fidelis enituit, protestante Domino ac dicenter Ecce vera I elua.m quo do non est. Denique isti Oslationes inlatis r. templo Domini suscipiunt a populis. Isti csediunt ossicijs Levitarum. Isti quoque vasa corporis & sanguinis Christi Diaconibus ad altaria Domini offerunt.De quibus quidem placuit Patribus, ut quia sacra mysteria contrectant, casti& continente4 sint ab uxori. is mini.
bus,&ab omni carnali immunditia liberi. iuxta quod illis Propheta dicente iubetur 2'η---misi quifrtis vasa Pomini. Hi igitur elim ordinantur , sicut sacerdotes & Leuit , -- manus impositionem non suscipiunt i sed patenam tantiam & calicem de manu Esse pi, & ab Archidiacono scyphum aquae cum aquamanili & manutergium accipiunt.
p. VII. De Diaconibus. ISIDORI.
Uaconorum ordo, ii tribu Levi accepit exordium . Praecepit enim Dominus Mosi, mi divi post ordinationem Aaron sacerdotis & filiorum eius rursus Levi tribus in diuini cultus ministerio ordinarentur & consecrarentur Domino pro omnibus primogenitis, &seruirent pro Ista et cora Aaron,& filiis eius, in tabernaculo Dei,.excubantes in teplo die ac nocte.Ipsique gestarent arcam & tabernaculu & omnia vasa eius,& in circuitu tabernaculi,castra ipsi rursus constitueret, & in promouendo tabernaculo ipsi deponerct,ru sus ipsi componeret. A as .annis & supra,in tabernaculo seruire ipsis mandatu est. Quam regulam sS. Patres & in nouo testamento constituerunt. In Euangelio autem primordia eorum,& in Actibus Apostolorum ita leguntur: Conuocantes aut e dmiscim Apistili mititudinem discipulorum dixerunt; Non ea quum nos relinquere vota Dei ει mininare mensis. . Quia ergo est. fratres λ Consisti te ex vobω viros boni testimonij septem, pisuspiritusa emiae, quos eo uuamm in hane rem. Nos vero orarioni minisserio sermonu infantes erimm . Et Pacuit sermo coram omni multisv e.Et elegerinisatim Stephanum visa plenum siri G SH - 1M,Philinum, Prochorum, Micanorem,cs Tmonem, ta Parememtim,es Moia is nam Antiochenum. Histeterunt ante Aporiolos. Et c. m orassent, imposisersint istis manis. Hembumi Dei crescebat o ma tiplicabatur numerin credentium.Exhinc iam decreuerunt Apostoli, Apostoloruixque successores, per omnes ecclelias septe Diacones ord&andos me,
qui seblimiori gradu ceteris proxime circa arn Christi, quasi columnae altaris assisteret δοno sne aliquo septenarij numeri mysterio. di iunt enim,quos in Apocalypsi legimus,septe
15쪽
Angeli tubis eanentes. Hi sunt septem candelabra aurea, hi voees tonitruorum.Ipsi enim clara voce in modum praeconis admonent cunctos, siue in orando, siue in flectendis genibus, siue in psallendo , siue in lectionibus audiendis. Ipsi etiam . ut aures habeamus ad Dominum,clamant. Ipsi quoque euangelizant; sitie ipsis Sacerdos nomen habet, om-eium non habet. Nam sicut in Sacerdote consecratio , ita & in ministro dispensatios cramenti est. Ille orare, hic psillere mandat. Ille oblata sanctificat, hid sanctificata dis pensat. Ipsis etiam Sacerdotibus propter praesumptionem non licet de mensa Domini tollere calicem, nis eis traditus iuerit a Diacono. Levitae inferunt oblatione, in altaria, . Levitae mensam Domini coponunt, Levitae opertui arcam testamenti. Non enim omnes vident alta mysteriorum quae operiuntur a Levitis, ne videant quae videre non debent,& sumant qui seruare non possunt. Qui propterea altari albis induti adsistunt, ut coelestem vitam habeant, candidique ad hostias & immaculari accedant; mundi scilicet co pore,& incorrupti pudore. Tales enim decet Dominum habere ministros,qui nullo estis nis corrumpamur contagio, sed potius eminenti casi itate splendeant.Quales autem Di coni ordinentur, Paulus Apostolus plenissime scribit ad Timotheum. Nam cum praemisisset de sacerdotuni electione, continuo subiunxit: Diaconismiluer irrepretin ι temhoc est, sine macula, sicut Episcopi; Pudici utique, id est a libidine continentes. Non , liniura, scilicet ne conturbent pacem habentes. Non multo vino dedit: quia ubi ebrietas, ibi libido dominatur & furor. Non turpe luerum Iectantei, n e de caelesti ministerio lucra terrenasectentur. Est quippe & turpis lucra appctitio, plus de praesentibus, quis de futuris cogitare. Post haec subiecit: Matutem pronmur primῶm,dsic moisirent, nullam er men habentes. Hi utique , sicut Episcopi, ant coidihatici ein picbari dcbent , si digni sinu& sic postea ministrare.
p. vi M. De Pressteris. ISIDORI. .
I Resbyteroru ordo exordiu sumpsit sui dictum est a filijs Aaron: qui enim Sacerdo-
A tes vocabatur in veteri testameto, hi surt qui nunc vocantur Presbyteri. Et qui numis pabantur Principes sacerdotii,nunc Episcopi nominantur. Preibyteri aute interpreta tur seniores, quia seniores aetate Graeci Pres Dyteros vocant. His enim, sicut Episcopis dis,
pensatio mysteriorum Dei comissa est. Praesunt enim Ecclesiae Christi,& in consectione, diuini corporis S sanguinis consortes cum Episcopis sunt.' Simit iter & in doctrina populorum,& in ossicio praedicandi.Sed Ioliam propter auctoritatem summi secerdoti j,elericorum ordinatio & consecratio reseructa est, ne a multis distiplina I. cclesiae vindicata. . concordiam solueret , scandala generaret. Nam Paulus Apostolus eosdem Presbyteros. 'Cap. r. vi vere sacerdotes , sub nomine Episcoporum ita adseuerat, loquens ad Titum t m . inquit, reuraιia reliqui te Crete, ut ea qua desset corrigas, confiituas per cinuales preseb'teros quemadmodum ego tibi disposivi. Si qui ne crimine ere, unuia vAom virum. in h. bentem fidelis, non in accusetione luxuria, aut non subduos. Oportet enim Epis opum fine erim ne .Qi' sementia ostendit etia presbyteros sub Episcoporum immine laxati. Unde &i.Tim. 1. ad Timotheum de ordinatione Epitcopi Diaconi scribens, de presbyteris omnino i cuit, quia eos in Episcoporu nomine comprehendit. Secundus etiam primo conjunctus
gradus: sicut & ad Philippenses Episcopis & Diaconibus scribit . clam una ciuii mplures Episcopos habere non possit ,& in Actibus Apostolorum presbyteros Ecclesiae
Ast. am iturus Ierosolymam,congregavit,quibus inter cetera ait: Videtegregem, in quo vos hirem
sanctis Discopos ordinauit. Vnde etiam tales in Ecclesia presbyteros constituendos esse, sicut Episcopos, R Apostolus ad Titum loquitur, & canones ipsi testantur. Presbyteros autem merito & sapientia dici,non aetate.Num S Mosi praecipitur, ut eligat presbyteros. λεα,.. Vnde S 'in prouerbijs dicitur : Gloriasensi canities. Quae est haec canities p Haud dubium quin sapientia, de qua scriptum est : Canities hommum prudenιia est. Cumque 'co. & amplius annos ab Adam usque ad Abraha,v ixisse homines legerimus,nullus alius primus appellatus est presbyter, id est senior, nisi Abraham, qui multo paucioribus annis vixisse
16쪽
conuincitur. Non ergo oropter decrepitam senectutem, sed propter sapientiam,presbyteri nominantur. Quod si ita est, mirum cur mi Spientes constituamur.
ISIDORI. V Eniamus ergb nunc ad sacratissimos ordines, & singulariter demonstremus, quod F est sacerdotii fundanientum , vel quo auctore pontificalis ordo adoleuit in saeculo. initium quidem sacerdoti j Aaron suit, quamquam & Melchisedec prior obtulerit sacruficium, se post hune Abraham, Isnc S Iacob. Sed isti spontanea voluntate , non sacerdotali auctbritate, ista fecerunt. Ceterum Aaron primus in lege sacerdotale nomen a cepit, primusque stola indutus victimas obtulit, iubente Domino, ac loquente ad Moissem: Accipe inquit, Aaron resilios eiu/, cs applicabis ad ostium tabernaculi ustimoni j. Cumq)
tet, Aaron summuni sacerdotem, id est, Erilcopum fuisse, de filios eius presbyterorum figuram praemonstrasse. Fuerunt enim filij Aaron & ipsi sacerdotes,quibus merito adst re debuiuent Levitae sicut si immo sacerdoti. Sed hoc ibi tinter Aaron summum sacerdostem & inter filios eiusdem Aaron, qui 3c ipsi erant sacerdotes: quod Aaron superluuicam accipiebat poderem, stolam sanctam, & coronam auream, mitra dc ZOnam auream,
di superhuae e tale de cetera quae supra memorata sunt: siiij autem Aaron super tunic stineas cincti tantummo do S tiarati adstabant sacrificio Dei. Sed forsitan quaeritur .&hoc, cuius figuram faciebat Moyses. Si enim iiiij Aaron presbyteroru figuram faciebant, & Aaron suin mi sacerdotis id est Episcopi, Moses cuius et Indubitanter Christi, & yete per omnia Christi: quoniam fuit similitudo mediatoris Dei. qui est inter Deum & bo. minem , Iesus Christus, qui est verus dux populorum, verus princeps sacerdotum, dc d minus Pontificum, cui esst honor & gloria in secula saeculorum. Amen. Hactenus de primordijs sacerdotalibus in veteri testamento : in nouo aut estamenseto, post C hristum, sacerdotalis ordo a Petro coepit. Ipsi enim primum datus est Pontificatus in Ecclesia Christi. Sic enim loquitur ad eum Dominus: Tm es loquit, Petrata G Mikia. Feter hane petram ad eabo Ecclesiam meam es porta inferi non proatibunt aduersia eam: stili dabo Haues ropni coelorum. Hic ergo ligandi soluetidique potestatem primus accepit. primusque ad fictim populum virtute suet praedicationis adduxit. Siquide & ceteri Apostoli cum Petro par consertium honoris ex potestatis acceperunt. i etiam in toto orbe dispersi, Eu augelium praedicauerunt; quibusque decedentibus successserunt Episcopi. qui sunt conitituti per totum mundum in sedibus Apostolorum. Qui non iam ex genete carnis S sanguinis eliguntur, licui primum secundum ordine Aaro, sed pro uniuscuiusq; mctito, quod in eum gratia diuina contulerit. sicut etiam ad Heli Dominus praenuntiauit dicens: Hae dicit Dommio Dem Israel: Dixi Omm maridomus Diris tui permanebum coram me et que in Mernum. Et nκnc hac Mu Dominius : Nequaquam, sedglarificantes megkrificabo. me spernit. sternetur. Quatuor pnim sunt genera Apostolorum. unum a Deo tantum, ut Moses. Alterum per hominem & Deum, ut Iosue. Tetitum tantum per hominem , sicut his temporibus multi fauore populi dc potestatum in sacerdotium subro- .gantur. Quartum autem genus ex se est, sicut pseudoprophetarum & pseudoapostolo,rum. Quid est autem nomen Apostolorum' Apostoli in Latina lingua missi interpretantur, quia ipsos misit Dominus euangelizare ad illurnipationem omnium populorum; Episcopus autem, ut quidam prudentium ait,nomen est Operis non honoris. Graecum est Aunis . d.
enim atque inde ductum vocabulum, quod ille qui praeficitur, superintendit, curam sci- μ' licet subditorum gerens. Eriquippe super, Minoe autem intentio est i Ggb Episcopum ' 'Latine Sbperintendentem pollamus dicere: ut intelligat non se esse Episcopum, qui non
17쪽
prodesse,sed pr esse dilexeris. Quod vero per manus impositionem a craecessoribus Dei
sacei dotibus Episcopi ordinamur,antiqua est institutio. Isaae autem Patriarcha sanctus. ponens manum suam super caput Iacob, benedixit ei. Similiter N Iacob filijs seis bene- -- 7- dictionem dedit. Sed & Moses super caput Iosue manum suam imponens, dedit ei spiritum virtutis S ducatus in populo Israel. Sic&'superimpleior legis S prophetarum d minus noster Iesus Christus, rer manus irrpositione Apostolos benedixit, scut in Euan xuis i. gelio Lucq scriptum est i Et perduxit istos tros Bralamam: cs eleuauit manussuas es sensedisn eos. FactAm,ue benedixisset .stu, d secessis ab eu: cs iasi reuernum in Ierusau m- cumgaravdio magno. Et in Aci ibus Apostoloru ex praecepto S. Spiritus, Paulo & Barnabae/ ab Apostolis nianus imposita est in Episcopatum ,&uc missi lunt ad euangelietandum. Qithd autem 1 3o. annis sacerdos effcitur, ab aetate scilicet Christi sumptum est, ex qua idem orsias est pia dicare. Naec enim aetas proscctu iam non indiget paruulorum, sed perfectioni, vi plena est, & rc busta,& ad omne disciplinς ac magisteri j exercitium praeparata. Quod vero unius virginalis matriπonij sint qui eliguntur in ordine pontificatus,& in veteri lege mandatum est , N plenitis scribit Apost olus, dicens : Pnπω uxorutima Sacerdotem quaerit Ecclesia aut de monogamia ordinatum, aut de virginitate sanctum. Digamus enim haud tenur agere sacer dotium.Pori ei quod Episcopus non ab uno,sed a cunctis prouincialibus .Episcopi, ordinatur, ideo institutum est, ne aliquid contra fidem
Ecclesae nius tyrannica auctoritas stoliretur. Propiet ea ab omnibus conuenientibus constituitur, ac ncn minus quam a tribus praesentibus , ceteris tamen consentientibus testimonio litteiarum. Huic autem, dum consecratur, datur baculus, ut egis indicio subditam plebem vel legat. vel corrigat, vel infimitates infit motum sustineat. Datur &anulus, propter signum pontificalis honoris, vel signaculrm secretoiv m. Nam multatiunt, quae carnalium minusque intelligentium sensibus occultantes sacerdotes, quasi subsignaculo condunt,ne indignis quibusque sacri πenia Dei aperiantur. Iam vero qubdsaeculares viri nequaquam administeriιm Ecclesiae ait Laantur. eadem auctoritas Ap Mna se stolica docet, S cicit rasaxmcison mini impos fru. Et iterum: Non neop0ιν m. ne ins perbiam elatus,putet senomam ministerium hun,ilitatis, quam ad mansurationem siecularis potestatis adeptum:& in condere nationem superbiae,sicut diabolus per iactantiam dejiciatur. Quomodo enim talebit saecularis homo sacerdoti j stagisterium adimplere. cuius nec ossicium tenuit, nec disciplinam cognouiti aut quid docere poterit,cum ipso non didiceriti Nune veth saepE eernimus plurimos ordinationem talibus facere: nec etiagunt qui Ecclesie prosint, sed quos vel ipsi amant , vel quorum sunt obsequijs deliniti.
vel pro quibus maiorum quispiam rcgauerit: N vi deteriora dicam, qui ut ordinarentur. muneribus impetrarunt. Taceo de reliquis. Alij successores filios vel parentcs ficiunt, de conantur posteris praesulatus relinquere dignitatem, cum hoc nec Mcses et micus Dei facere potuit, sed Iosite de alia tribu elegit , ut sciremus principatu in porulo non sanguia ne defendendum esse,sed vitae seritis. Interdum aut cm N iuxta ir et itum plebium eIiaguntur personae Rectorum: unde nouerint, populi, sui suisse meriti, reginen peruersi suscepisse pontificis. bd autem is, qui post baptismum aliquo mortali seccato corrup- , tus, ad sacerdotium non prouehatur. lex ipsa testatur. Moses enim in lege praecepit s a. cerdotibus,ne Miquod vitiatum ad aram Dei offerant. Quod ipsum postea offerentibus ' sacerdotibus Israel per Malachiam ire properauit Deus dicens: VMsuινdotesquιροί. - 'M uomen meum es dixi ias: In quo ροBDανω tum p OF rames super altare mcxm Io m PD Num. 13. Imum. ει osserebriti cacu cs tinguida.V nde & in b umeris vitula tuis, cuius cinis expiatio est populi, non aliter iubetur citerti ad altare Domini , nisi quae terrena opera non fecerit, iugumque delicti non traxerit, nec vinculis peccatorum fuerit alligata.Sed quid plura subjiciamus Si enim is qui in Episcopatu vel presbyterio positus πortale aliquod peccatum admiserit, retrahitur: quanto magis ante ordinationem repudiari peccator inuentiis debet, ut non ordinetur ρ inapropter quia lex peccatores a secerdotio remouet, consideret se unusquisque: & sciens quia potente, potenter tormenta patientur, retrahat se ab hoc non tam honore quam onere, di aliorum qui digni sunt, locum non ambiat occi
18쪽
hre enim in erudiendis atque instritendis de virtute populis praeerit, necesse est vi in omnibu; lamstus iit, N. in nullo reprehensibilis habeatur. ini enim alium de pe
catis arguit, ipse a peccato debet esse alienus. Nam qua fronte subiectos arguere poterit,etini illi possit statim correptus ingerere: Ante doce te quae recta sunt, Episcope ' Quapropter qui negligit recta tacere, desinat recta docere. Prius quippe terri ei ipsum corrigere dch et, qui alios ad bene vivendum monere studet, ita ut in cinnibus temetipsum latinam vivendi pia beat. cunctosque ad bonum opus S deictrina & opere provocer. Cui etiam scientia sc rapturarum necessaria est : quia si h piscopi tantum sit sancta vita, fibi soli potest prodeste sic vivens. Porid s&doctrana fuerit eruditus, potest ceteros quosque ii, struere S docere suos, & aduersarios reperculere; qui nisi resutati fuerint a que cc nuicii, facile pollunt simplicium corda perueriere. Huius autem sermo debet esse putus, sin plex S apertu plenus grauitate & honestate, plenus suauitate & gratia, tractans de n 31lcito legis, de doctrina fidei, de virtute continentiae, de disciplina iustitiae:
unun quemque diu isa admonens exhortatione, iuxta professionem , morun que qualitatem : videlicet ut pernoscat, quid, cui, quando vel quc modo proserat. Cuius praecaeis ieris speciale cflictum est, scripturas legere, percurrere cancneS, exempla Sanctorum imitari. Vigil ij, ieiuniis, Orationibus incumbere : cum fratribus habere pacem, nec
quemquam ex in ea bris suis discerpere. Nullum darenare nis comprobatum: nullum excommunicare, nisi discussum. Quique ita humillitate pariter S auctoritate praestabit, ut nec per nimiam humilitatem suam, subditorum vilia conualescere faciat; nec perimmcderatam auctoritatem seueritatis potestatem exerceat : sed tanto cautius ergas bicon missos agat, quanto duritis a Christo iudicari formidat. Tenebit qυcque illam s pereminentem donis omnibus caritatem, s nequa ore nis virtus nihil est. Custos enim sanctitatis, caritas est: locus autem huius custodis, humilitas est. Habebit etiam inter hac omnia castitatis eminentiam, ita ut mens Christi corpus consectura ab omni in quianamento carnis sit munda & libera. Inter haec oportet eum solicita dispensatione curam pauperum gerere, esurientes pascere, vestire nuὸos, suscipere peregrinos, captiuos redimere, viduas ac pupillos tueri, peruigilcm in cupctis bibere curam prouidentia
distributione discreta. In quo etiam & hospitalitas sta erit praecipua, ut omnes cum bonignitate & caritate suscipiat. Si enim omnes fideles illud Euangelicum audire desiderant; msses Ususcepissis me quanio magis Episcopus, ius diuerserium cunctorum debet esse receptaculum: Laicus enim unum aut duos suscipiens, implebit hospitalitati,
ossicium : Episcopus si omnes non receperit, inhumanus est. In negoti js autem seculari, bus dirimendis, oportet eum causam meritb discernere, non gratia. Neque enim sic debet Episcopus suscipere potentem, Ut contristet contra iustitiam pauperem: neque pro paupere. auferre iustitiam a potente. Non defendat improbum, nec sancta indigno
commutenda arbitretur: neque arguat aut impugnet, cuius men non reprehendit.
Erit quoque illi etiam iuxta Apostolum mansuetudo, panientia, sobrietas, moderatio, 1.τ .,. abstini nita siue pudicitia, vi non sollim ab opere immundo se abstineat,sed etia ab ocu- Ii, oris & ei gitationis errore. Ita ut dum nullum in se vitium regnare permittit, impetr re apud Deum veniam pro subditorum facinoribus valeat. Qui enim ista sectauerit &Dci minister utilis erit, Ze persectum sacerdotium consummabit.
Cap. x. Excerptum B. Eieronymi ex Epistola ad Titum.
HV rei gratia re m te Creta. ut ea ιρ desunt corrigas. Reliquit Titum discipulum Cretae, vi rudimenta nascentis Ecclesiae confirmaret. & si quid videbat ut de- este,corrigeret ripse pergens ad alias nati sines, ut rursum in eis Christi iaceret iundamentum. Quod autem ait, ut ea quae desunt corrigas, ostendit necdum eos ad plenam venisse scientiam vernatist & licet ab Apostolo correcti fuerint, tamen adhuc indigete correctione. Et cerimem per emuries presbyteros,fium cs ego tibi Alposis. Diligenter Ap stoli attendamus verba, dicentis: Vt constumia per c uater Prei ισοι, scut G ego titi
19쪽
AUUM. Qui qualis presbyter debeat ordinari in consequentibus disserens hoc ait Si qua
sine erimine e 1, vnim uxoris vir, cse.pol ea intulit: Oportit enim Episcopumfine erimme esse, tamquam Dei dissosviorem. Idem ergo est Presbyter, qui Episcopus. Et antequam diaboli instinctu studia & schisinata in religione fierent, ac dicet et ui in populis, Ego sum Parassi, ego ego autem Cepha, communi presbyterorum consilio Ecclesiae gubernabantur. Ponquam vero unusquisque eos quos baptizauerat,putabat suos, non Christi, in toto orbe decretum est,ut unus de presbyteris electus superponeretur cet ris, ad quem omnis cura Ecclesiae pertineret, re schismatum semina tollerentur. Putet aliquis non scripturarum,sed nostram esse sententiam Episcopum N presbyterum unum
esse, & aliud aetatis, aliud esse nomen ossicit. Relegat Apostoli ad Philippenses verba, dicentis r nubia es Timothctu femi Christi Iesι, omni sanctis in Chri To Iesu, qui ismipnis, cum Episcopu ta diac M. Grmus vobis pax, de reliqua.Philippi una est urbs
Macedoniae. Et certe in una ciuitate plures, ut nunc putantur, Episcopi esse non poterant. Sed quia eosdem Episcopos illo in tempore quos presbyteros appellabant, pr pterea indifferenter de E piscopis, quasi de presbyteris est locutus. Adhuc alicui hoc vi---. ambiguum, nisi altero testimonio comprobetur. In Actibus Apostolorum semptum est , qudd cum venisset Apostolus Paulu, Miletum. miserit Ephesum, & conuoc uerit presbyteros eiusdem Ecclesiae, quibus pollea inter cetera ut locutus: Attendiuvobu, G --rogresti, in quo vos pesinit Spirit-sanctm Episcopos, pascere Acclesiam Domini, quam acquis r per-nguinem suum. Et hic diligentius Obseruate, quomodo unius ciuiatatis Ephesi presbyteros vocans, postea eosdem Episcopos dixtrit. Videamus igitur qualis presbyter, siue Episcopus ordinandus sit. Si quu es sine crimine, et nim uxoris vir, filios
MLns fideles, non in accusatione luxuria. am non subditos. Oportet enim Episcopum fine re mine esse, tamquam Dei Affensiorem. Non proteruum, non jacundum, non vinolentum, non percusorem . non turpis lucri appetitorem. Primum itaque sale crimine sit, quod puto alio r verbo ad Timotheum, irreprehensibilem nominatum. Non qui eo tantum tempore,quo ordinandus est, sine ullo sit crimine, S praeteritas maculas noua conuersati cne deleti xit: sed ex eo tempore,quo in Christum renatus est nulla peccati conscientia mordeatur.
Quomodo enim potest praeses Ecclesiae auferre malum de medio eius, qui in delictum simile corruerit ρ aut qua libertate corrit re peccantem, cum tacitus sibi ipse respondeat eadem se admisisse quae corripit Primum itaque dicendum est, quod tam sanctum sit
nomen sacerdotij, ut nobis etiam ea quae extra nos sunt posita, reputentur: non quod propter vitia nostra Episcopi non fiamus, sed quod propter filiorum incontinentiam ab hoc gradu arcendi simus. Qiis enim libertate possumus alienos filios corripere.& d cere quae recta sunt, cum nobis statim possit, qui fuerit correptus,ingerer Antὰ doee Glios tuos Aut qua fronte extraneu corripio Arnicantem, clim mihi conicientia mea ipsa respondeat, Exhereda ergo filium fornicantem, abiice filios tuos viiijs seruientes Cum autem nequam filius in una tecum conuiuatur domo, tu audes de alterius oculo sest cam detrahere, in tuo trabem non videns Non itaque iustus polluitur ex vitiis filiorum, sed liberias ab Apostolo Ecclesiae principi reseruatur, ut talis fiat, qui non timeat prointer vitia liberorum extraneos reprehendere. Oportet enim Episcopum sine crimine esiis, tamquam Dei dispensatorem.Quaeritur ergo inter dispensatores ut fidelis quis inusniatur: & non comedens S bibens cum ebriosis, percutiat seruos & ancillas, sed ince tum Domini expectet aduentum,& det conseruis in tempore cibaria. Inter villicum
autem & familiam haec sola distantia est, quod conseruus praepositus est conseruis suis. Sciat itaque Episeopus & presbyter, sibi populum esse conseruum, non seruum. Cetera quae sequuntur, in nobis posita sunt. Non proteruum, id est, non tumentem & place
tem sibi quM Episcopus siti sed quasi bonum villicum, id requirentem quod pluri sprosit. Non iracundum. Iracundus est qui semper irascitur,& ad leuem responsonis a ram atque Peccati,quasi a vento solium commouetur.Neque vero qui aliquando irascitur, iracundus est: led ille dicitur iracundus, qui crebro hac passione supcratur. Prohibet quoque Episcopum esse vinolentum, ut sensu occupato vel exaltet risum contra grais uitatis
20쪽
uitatis de rem, & labiis dissolutis cachinnet: vel si paululum tristis euiusdam rei siletu recordatus inter pocula, in singultus prorumpat & lacrymas.Longum est ire per singula.& insanies, cuas ebrietas surrerit, explicare. Post vinolentiam etiam hoc praecepit, ne peristat sit. Quod quidem, S simpliciter intellectum, aratificat audientem, ne sicile manum porrigat ad caedendum, ne in os alterius verberandum insanus erumpat. Melius est autem at non percussorem illum esse dicamus, qui mansuetus & patiens,iciat in tempore quid loquendum sit, quid tacendum, nee sermone inutili conscientiam percutiat infirmorum. Turpis quoque lucri appetitus, ab eo qui Episcopus futurus est,esse debet
alienus. Sunt enim multi, docentes quae non oportet, turpis lucri gratia, qui totas domus subuertunt,&putant quaesum esse pietatem . . tibis en autem, iuxta Salomonem, Pisu.iα modis urepetis eum insula, quam multa genimina cum iniquitare: cs magυ eligendum mpauperraue nomen bon m, quam mori' nomen pesimum. E pilassus qui imitator Ap stoli esse cupit, habens victum S vcstitum, his tantum debet esse contentus. Qui altario seruiunt,de altario vivant. V ant .inquit, & non diuites fiant. Unde& aes nobis excutitur de zona , ct una tantum tunica induini ur, ne de crastino cogitemus. Turpis quoque Iucri appetitio est, plus de praesentibus quam de futuris cogitare. Huc usque quid no debeat habere Episcorus,siue presbyter, Apostoli sermone praeceptum est: nunc e contra. io quid habere debeat,explicatur. Sed heoitalem, breorum amarorem, canum, inaum, sanctum, conmentem.abe mentem. Atmentem eum. qui secundum doctrinam ast, frilem femmon m ut putressit consolari in domina sana, es contradicenter arguere. Ante omnia hos,is talitas laturo Episcopo denuntiutur. Si enim Omnes illud de Euagelio audire desiderata Βοθιifin cae se si ista me, quanto magis Episcopus, cuius domus omnium comm - , D ne debet esse hospitium ' Laicus enim unum aut duos, aut paucos suscipiens, impleuit
hospitalitatis officium : Episcopus nisi omnes receperit, inhumanui est. Mome do staque mansite do. patientia. sobrietas, moderatio, abstinentia hieri, hospitalitas quoque S benignita, praecipue esse debent in Episcopo, & inter cunctos laicos emine tia: se & castitas proprie, & ut ita dixerimὶ pudicitia sacerdotalis r ut non sollim aberere se ire mundo avstineat. verum a iactu oculi ει cogitationis errore mens Christi corpus confectura si libera. Iustus quoque Episcopus es e debet & sanctus, ut iustiliani in populis,quibus praeest. exerceat, redoens unicuique quod meretur, nec accipiat pedisonam in iudicio. Inter laici autem& Episcopi iustitiam hoc interest, quod laicus potest apparere iustus in paucis: Episcopus vero in tot exercere iustitiam, quot & su lim
Cap. XI. Excerptum ex epistola Hieronymi ad oceanum.
DCn delicias. Opuscuod per humilitatem decrescat, non intumescat fastigio. re t ergo Epis Orm irrepretio,ilcm se. Id ipsum qucque ad Titum e Siquid aisne erim/- πιε. tine. Oinnes virtutes in uno se in One comprehendit, & pene rem contra naturam
Si enim ore ne peccatum, etiam in otioso verbo, reprehensione dignum est: quis ille, qui absque reccato, id est, s ne reprehensione, versetur in mundo' Sed stiturus Pastor Ecclesiae talis eligitur, ad cuius comparationem recte grex ceteri nominentur.Definiunt Rhetore, Oratore, qui se vir bcnus, dicendi peritus. Ante vitam sic lingua irreprehensibilis quaeritur, ut doctus π erito suscipiatur. .Perdit enim auctoritatem dicendi, cuius sermo opere destruitus . Mim uxoru --. Certe de baptietatis Apostoli sermo est, nemo dubiter. hossit alim, doctorem, puduum m. Sacerdotes . .. qui ministram in leuinto Dei, prohibentur vinum &ficeram bibere, ne crapula & ebrietate aggraventur corda eorum: & ut sensus offetu exhibens Deo igeat semper & tenuis sit. Quod autem infert. prudentem, excludit eos. qui sub nomine simplicitatis, excusant stultitiast saceldorum. Nisi enim cerebrum sanum fuerit, omnia membra in vitio erunt.
Or ι m. Qui vitia non habet,irreprehensibilis appellatur; qui virtutibus pollet, innatus