장음표시 사용
41쪽
Upersit. Quod si 1 fide exorbitaneis rector, tune erit a tendiri a subditis. Pro moriobus vero reprobis tolerandus magis, quam distringendus , plebe.
6 . xxxii. Luctuosa descriptio carnaliter numentium.
m,--- CEd ruri priesentibus delectas, dum in hac vita eommoda nostra:&honor inquisi-ς ' omus, non ut meliores, sed vi ditiores; nec ut sanctiores,sed ut honoratiores simus, e teris praeesse s sinamus. Nec gregem Domini, qui nobis patandus tuendusque commis sus est, sed nostras voluntates, dominationem, diuitias dc cetera blandimenta earnaliter cogitamus. Pastores diei volumus,nec esse eontendimus. Ecij nostri vitamus laborem. appetimus dignitatem.Immundoru spumaum seras a grege dilacerando non pellimus quod eis remanserit, ipsi consumimus,quando peccantes diuites vel potentes non sollim non arguimus, sed etiam veneramur,ne nobis aut munera lolita offensi non diri Gavi obsequia desiderata subducante Ac sic muneribus eorum & obsequi js capti, imis periaec illis addicti, loqui eis de mecato suo, aut desii iuro iudicio formidamus: α ideo minaciter superbiam nostram diuinus sermo contundit, sed noster auditus nihil. unde proficiamus, admittit: quia praesentis vitae capti descedine, quae poena negligentiam n liram maneat in aeternum, nolumus cogitare. In pastores ergo ista dicuntur, de quotum nobis inani appellatione bladimur Hae dicit Dominis DemrmΡΠoritas Uriarmiat semulses. N regreges pase r. LM tiaras operisbam . ad σάssum erat, occidismis ; gregem M tem meum non pascebatis: quod momum Dis, non con solliastur ρο quod agrotum uenfiniastis: quiafractum ea, non asilam/: G pMd Misctum,
non red3-Πu: quod perieratinon et sea e/- -steritate imperasinu eu, es cum potentia et es instersa sum ouet mea, eo quod non esset passor, cuinae sinit m deuoraisonem omnium H 3Mrmae agri. Et paulo post: Prorerea Psores audire verbum Domin et V ego cummin Dem, quiano eo quodnisumgrens mei in rapi m,cs oues meam desorsrisnam ominmum bestiatrum agri, eo q- non esset pastor: nepve enim quaserimi astoreigregem moms pascebam p. ore emetipsos, tar grais meum non piscebam. Propereia pastores audire ver-lum Dom-: Hae disit Dommus Dem: Ecce ego νῖse verpassores rem ram gregem -- de mais eorum. G cessare eosfaciam, ut vhra non 'vicam regem, mepascam amρ- ρο
res semetiosos. Qui, ad haec non contremitat δ' Quis ista ime intolerabili metu tutum ex minationis accipiat, nisi qui aut non intelligit. aut futura non credit Sed quia omnia quae Deus obseruari voluit, tam aperiE posuit, & ita sui nominis auctoritate tirmauit, ut ea faediti iquod dictu quoque nefas est contemnamus, quam nos non intelligere, vel non credeream aperta Ecdiuina fingamus. Quando audimus, me Domimis, quis non futurum esse credat quod dicit Dominus, nisi qui Deo non eredit ' Quod autem dicit, : istud Ra, pro maledicto ponu&pastorum nomine nos fgnificari, quis non intelligat,nisi qui futurum non cositat λ Grege, Domini pastendos pastores
ricti suseipimus, ct nos ipsos paseimus, quando non gregum utilitati proisicimus, sed
quod seueat & augeat nostras voluntates, attendimus. Lac & lanas ovium Christi, vid licet oblationes quotidianas ae decimas fidelium , gaudentes accipimus, Ad curam paLcendorum gregum ac reficiendorum, a quibus peruerso ordine volumus pasci, devonia. anus. Non lanamus seiritali consilio peccatisantirmum: non sacerdotali ore consolid mus, aut reficimus diuersis tribulationibus fractum: non ad viam salutis reuocamus e rantem.Non requirimus solicitudine pastorali veniae desperatione iam perditum, aud Melanium potentes effect i. ut nobis in subiectos dominationem tyrannicam vindicemus. non ut amictos conira violentiam potentum, qui in eos servum more saeuiunt, didem
42쪽
faciam.ut visa iam nem pastori eges meos. inod quid est aliud, quam pastores, qui s .metipsos, non greges meos palcunt, subliinitate suae dignitatis expoliem,& inter rept bos quia honorem suum noluerunt custodire, proijciami Horum & his similium contaderatione perterritus Prophetat Innoro irranor,inquit, inermit se per me, ta contex νω. M. runt me pecrauorum meorum tenebra. Et dixi; suis tabu mihi peram si columba, cs volabo, oe requiescam λ Et hoc est totum,propter quod imperitiae meae ac futuri finis recordatus ingemui,di volui, sarcina Episcopatus mei deposita, elongare sustens, & manere insolitudine,& ibi exspectare Dominum, qui saluum me faceret a purulanimitate mea, &ab ipsa intolerabilium mihi solicitudinum tempestate.
Cap. xxxii I. De iracundis doctoribus. Is IDORI.
IRMundi doctores, per rabiem sirroris, disciplinae modum ad immanitatem crudelita-itis conuertunt:&vrde e Tendare subdum poterant, inde potius vulnerant. Ideo sine or mensura uleiscitur culpas praepositus iracundus: quia cor eius dispersum in rerum curis, non colligitur in amorem nius deitatis. , res enim soluta in diuersis , catena caritatis non adstringitur: sed male laxata, male ad omnem occasionem mouetur.
Cap. xxx G. De ne, pactoralis ossis j erga
OMnis spiritalis elus doctoris animum frigit: quia valde cruciatur, dum
quosque aeterna deserere,& rebus temporalibus delectari conspicit. Nuli III liaIR pe omnipotenti Deo tale cst sacrificium, quale est zelus animarum. scut Psala ista atqZ. Gmm tua cometa me. Paulus Asostolus zelo animarum cruciatus, dicebat: si v n - mar. Frminurio ego non infimor λ usca M asur, es ερο non tror λ Ipsiam situm cor, quod 'animarum isto succexderat, quid aliud Quam quin sartaginem secerat, in quo amore virtutum contra vitia ardebatὸ quod enim urc ur, sartago erat. Inardescebat enim &coquebatur, quia incendebatur amaritudine.sed virtutum alimenta praeparabat ex sua affiicta cogitatione. Sed quid est quod Ezechiel propheta eamdem sartaginem inter sec.
in ciuit rem murum ferreum ponit,nis quod idem sorti zelus, qui nunc in mente doctoris agitur, in die extremi iudicij inter eum S animam quam a vitiis relatur, testis estimi re siti ire is qui docetur noluerit doctor tamen pro zelo quem exhibet, de auctoris megligentia reus non sio Murum ferreum probheta inter se & ciuitatem ponit: quia in ultionis tempore, inde doctoradamnationis periculo munitur, unde nunc per zelum custodiae cordis Dixuram patitur. Quantum hixura cordis, quae spiritali zelo agitur. Om-mipotentem Dominum Deum placat, aperte ostenditur,cum offerri per legem simila insicrificium iubetur. Scriptum quim est: In sartagineolio conoe fruetur, eret, Iidam m odorem suasimum Domino sacerdos, sin patris aure successisit,cs tota era Duris aliari. Tune simila in sartagine fiigitur,cum munda mens iusti per zeli sancti ardorem crematur. Quae conspergi Oleo praecipitur, id est, caritatis misericordia misceri, quae in conspectu omnipotentis Dei ardet di lucet. Consperg tur ergo oleo mens, quae in sarinis sine fiigitur: quia sancti eteli districtio necesse eri ut ex misericordiae virtute & ardeat, in elarestat.Amat enim eumdem ipsum,quem insequi videtur.Vnde S calida in odorem suauissimum Domino offerri praecipitur: quia si amorem zelus non habet,ea quet de sartagine offertur, calorem simila amisit: Notandum valdὶ est, quis similam offerre praec,pitur, videlicet sacerdos qui patri iure successerit. Ille enim sacerdos patri iure succedit, qui se esse omnipotentis Domini filium moribus demonstrat, atque a nobilitate intima operum suorum ignobilitate non discrepat. Quae in altari tota cremari praecipitur, ut videlicti holocaustum fiat. Simila itaque in farragine, est munda mens iusti in zeli spir talis affictione, quae per solicitudinem animarum seigitvri & non solum si vicium sed
43쪽
etiam holoeaustum Domino esse deputatur.Sinnamus igitur sartaginem firmam.&ρομnamus eam murum ferreum inter nos Ac ciuitatem, id est . assumamus zelum sortem. Hinter nos & auditoris nostri animum. inueniamus hanc postmodum fortem munitione. Tunc enim hunc murum ferreum inuenturi sun nis,finunc eum fortiter tenemus. vide cet docendo,custodiendo, suadendo, increpando,Mulcendo. terrendo. Qiquando lenia ter, aliquando vero etiam seuerius agendo.De qua seueritate per Ezechielem recte sit
ditur; Et ob bufeism -- ad eam γενδα ab Guem. Quid est, obfirmare sistem ad Ierusalem in latere deseriptam, nisi ut ei animae, cui caelestis pacis visionem doctor
denuntiat , si adhue eam infirmari in suis actibus conspicit, remissiorem εc clementiorem se minime ostendat Vnde scriptum Est: fitia tibi , serua eor in inruim G am sitim Luremfinem ii m a. u . Infirmae quippe animae, atque ad appetitum mundi do. ditae,aliquando melius ex severitate seruantur, ut obfirmata ficies, id est. per seueritaris custodiam ab omni spe stiuolie remissionis abducta,inconstantem animam terreat,atquaa delectatione vitiorum, districtionis vigore constringat. Quod cum a doctore agitur. semper necesse est,ut dulcedo & humilitas in corde teneatur. quatenus 3c multhm amet.& numquam contra eum per elationem superbiait cui tamen amorem suum Ze humilistatem pro utilitate eius pr-ere recusati Sequitur. es eir--ιλι - . Circumdai d ctor auditoris animam, tam omne quod in hac vita agitur, in tentationum laqueos arponi posse denuntiat ivt dum ubique fit mens pauida, ubique circumspecta. quanto timidior,tanto vigilantior vivat. Ipse namque zelus rectitudinis, dum inquietudire me tem agitat, eius mox aciem obscurat, ut altiora in commotione no videat,quae bene pri hau ., tranquilla cernebat. Sed inde subtilius ad alta reducitur, unde ad lepus, ne videat,teueris ... beratur. Nam ipsa recti aemulatioaeterna post paululum in tranquillitate largitis aperit. Quae in interim per commotionem claudit: dc unde mens turbatur ne videat, inde prointicit,ut ad vidend um verius clarescat. Sicut infirmanti oculo eum collyrium immittitur. hix penitus negatur. Sed inde eam post paululum veraciter recipit, unde hane ad tempus inlubriter amittit. Numquam vero core motioni contemplatio iungitur; nec praeu let mens perturbata conspiceie,ad quod vix tranquilla valet inhiarer quia oec solis r dius cernitur, rem commotae nubes caeli fietem obducunt,nec ruth atus fons respicientis
imaginem reddit, quam tranquillus propriε os edit: quia quo eius unda palpitat, insessem smilitudinis obscurat. Sed elim per zelum animus mouetur, curandum summop . te est, ne haec eadem, quae instrumento virtutis assiimitur. menti ira dominetur: nec quas domina praeeat, sed velut ancilla ad obsequium parata, . rationis tergo numquam reo dat. Tunc enim robustius contra vitia erigitur, eum subdita rationi simulatur. Nam quamlumlibet ira ex Eelo rectitudinis surgatui immoderata mentem viceris, rationi prootinus seruire eotemnit.Et tanto se impudentius dilatat. quanth impatientiae vitium viri tem putat. Vnde necesse est,ut hoc ante omnia, qui zelo rectitudinis mouetur, attendat, ne ira extra mentis dominium transeat,sed in ultione peccati tempus modum conia derans, surgentem animi perturbationem subtilitis retractando restrinsat. animositatem reprimat,& motus fervidos sub aequitate disponat: ut eo fiat iustior vitor alienus, ΘΛ prius extitit victor situs. Qui reto rectitudinis moueturie culpas delinquentium cor rigat. mania ipse qui corrigit, per patientiam crescat. ut ferirurem suum transcendem
do dijudicet,ne intepetanter excitatu ipse zelo rectitudinis, lose a rectitudine oberret.
p. xamp.rio acerdotes nihil oprium habeant, oe Eccωsia facultates, tamquam communes Deo rationem reddituri scipioi. PROSPERL
-,- ῶ. NXpedis simitates Ecclesiae possideri, dc promas versectionis amore contemni. Novi Cenim propriae sunt,sed communes, Ecclesiae facultates Et ideo quisquis omnibus,quet habuit, dimissis aut venditis. fit rei suae coetemptor,cum praepostus fuerit simu Eeclo.
44쪽
omnium qine habet Ecclesia incitur dispensator. Denique sanctus Paulinus ivt i
si melius nostis) ingentia praedia quae fuerant sua, vendita pauperibus erogauit. Sed eum postea factus ellet Episcopus, non contempsit Ecclesiae facultates, sed ridelissime dispensavit. Quo facto satis ostendit,& propria debere propter persectionem contem vi.& sine impedimento persectionis, potae Ecclesiae facultates, quae sunt prosecto comis munia, possidere. Quid sanctus Hilarius I nonne & ipse omnia sua aut parentibus rellia quit, aut vendita pauperibus erogauit Is tamen, clam merito persectionis suae fieret Ee-Hesae Arelatensis Episcopus, quod illa tunc habebat Ecclesia, non solum pol sedit, sed etiam acceptis fidelium numerosis hei editatibus ampliauit. Isti ergo tam sancti, tamque persecti potifices, factis euidentibus clamant, posse S debere fieri quod secerunt. ivitque homines iam saeculat tum, quam diuinarum litterarum sne ambiguitate doctissἴ- mi, si scirent res Ecclesae debere contemni,numquam eas haberent, qui omnia sua reliquerant. Vnde datur intelligi, quod tanti ac tales viii, qui volentes fieri Christi discipuli, renuntiauerunt ou nibus quae habebant, non vi posessores, sed ut procuratores,sicultates Eeclesae pess debant. Et idcirco scientes nihil aliud esse res Ecclesiae.nisi vota fidelium,pretia peccatorum, dc patrimonia pauperum, non eas vendicauerunt in usus suos. ut pνoprias ; sed vi ccremendatas pauperibus diuiseiunt. Hoc est enim possdendo contemnete, non sibi,sed alijs possiderer nec habendi cupiditate Ecclesiae facultares ambire, sed eas pietate subueniendi suscis ere. cd habet Ecclesa, cum omnibus nihil habentibus habet commune.Nec aliquid inde eis,qui sibi de suo suffciunt, debet erogar : quam do nihil aliud sit habentibus dare, quam perdere.
Cap. xxxvi. Te dissiplina Sacerdotum in his qui
Acerdotes pro populorum iniquitate damnantur, si eos aut ignorantes non erudiant, lib.,.sti. Oaut peccantes non arguant, testante Domino ad prophetam:Speculatoriam domui I Adia, te. Si no veru υιπι-, M se ι, odiat imρ- avias a, ille in iniquitatesua morietur,sam em vero enώ de manu Ime requiram. Sic enim Heli sacerdos pro filiorum iniquitate ia damnatus est, & licet eos delinquetes admonuit,sed tamen non ut oportebat redarguit. Sacerdotes exquirere debent peccata populorum, & sagaci solicitudine unumquemque probare, iuxta iei imonium Domini, ad Ieremiam loquentis : 'ebasorem, in uit,ridi te ni Mm ρογνω meo robumum: es scies, es probasis vim eorum. Sacerdotes studio corrigendi facta perscrutari debent subiectorum, ut emendatos lucrificere possint. Sicut autem peccatorem conuenit argui, ita iustum non exulcerari. Sacerdotes curam debent babere de his qui pei eunt, ut sacerdotali redargutione, aut corrigantur . peccatis, aut si ineorrectibiles existunt, ab Ecclesia separentur, Atrociter arguuntur, qui decipiendo peccantes, non solum non arguunt pro peccato, sed etiam adusanter decipiunt. dicente propheta: erunt qui beatificam populum istum,seducεntes: ta qui beatissmettur, praui rau. Atr eiter iterum arguuntur, qui reccantem non recipiunt, sed despiciunt & spernunt, nec alterius delictum,tamquam proprium, ingemiscunt. De talibus per Esaiam Dominus comminans, dicit: Ridicunt: Recede a me: non auro 1ques mihi, quia immund1M es; icti fumi erunt in furore meo, νε trdens tota die. Inde in quod BQ Apostolus omnibus omnia fa- .ctus est, non imitatione erroris, sed compassionis miseratione, scilicet ut ita vitia aliena
fleret, quemadmodum si tali & ipse implicaretur errore. Boni pastores populi debent delicta deflete, & totos se planctibus tradere, imitante, Ieremiam prophetam,dicentem: M dabit capiti meo aquam, es ocalis meis fontem laι marum, ta plorabo die ac nocte i rerfectos populi meipTamquam propria igitur delicta plebis peccata sacerdos flere debet: sed assectu copatiendi, non actione commissi. Nonnulli praesules gregis, quosdam pro peccato a communione eijciunt, ut poeniteant ed quali sorte vivere debeat,ad melius exhortando non
45쪽
vilitant. Quibus congrue increpans sermo diuinus conmai natur : P res qui pascum ρο-
pulum meum, vos disses Turregem meum: eierim cs non vi su eos. Ecce ego visitabo super vos malitiamfluiuorym vestrorum. Bonorum studia sacerdotum multa diligentia etiam parua plebium facta 1 erquirunti ut dum in minimis subditorum peccatis se acerrimos praest ant, de maioribus malis cautos sibi subditos ac solicitos faciant. Sicut medici moris hos imminentes cuIandos suscipiunt, futuros verd, ne inrepant, medicinae obiectu quadam praescientia antecedunt: ita & doctores boni sic ea, quae male acta sunt. resecant, ut ea quae admitti possunt, ne perpetrentur, doctrina succurrente praeueniant. Qui blando sermone castigatus non corrigitur, acrius necesse est ut arguatur. Cum dolore enim ab cindenda sunt, quae leniter sanari non possunt. Admonitus secretim si corrigi de peccatonesi sit, publice arguendus est : ut vulnus quod occulte sanari nescit, manifeste debeat emendari. Manifesta peccata non sunt occulta correctione purganda. Palam enim sunt arguendi qui palam nocent, ut dum aperta obiurgatione sanantur, hi qui eos imitando deliquerant, corrigantur. Dum unus corripitur, plurimi emendantur. Necesse est enim, ut pro multorum saluatione unus condemnetur, quam pro unius licentia multi periclia tentur. Ita erga delinquentem sermo est proferendus, sicut eius qui corripitur expost lat salus. Quod si opus est aliquam medicamenti salutem verbo increpationis adsperge. re, lenitatem tamen corde opus est retinere. Doctores nonnumquam duris feriunt imcrepationibus subditos, qui tamen a caritate eorum,quos corripiunt, non recedunt. Satispe Ecclesiae censura arrogantibus videtur esse superbia:& quc d a bonis pie fit,ciu- deliter fieri putatur a prauis : quia non distranunt 'recto oculo, quod a bonis 1
cto fit animo. Notandum ab omni pontifice vehementer, ut Ianthi cautius erga commissos agat.
quani b durius a Christo iudicari formidat.Nam scut scriptum est; A qua mensiura mem' si fueritis, remetutur vobis. Quotidie namque omnes delinquimus, & in multis erroribus labimur. Qua enim in nostris delictis clementes sumus, in alieno peccato rigorem ten re nequaquam debemus. Multi aliorum vitia cernunt,sua non adspiciunt: & cum ipsi maximis criminibus obnoxii teneantur, minora peccata fratribus non dimittunt.Hyp ctitae trabem in oculo suo consistentem non sentiunt,& haerentem sessueam in lumine fiatris intendunt. Facilius reprehendimus vitia aliena,quam nos ra. Nam saepe quae peruersa in sijs iudicamus, in nobis nocibilia esse minus sentimus:& quod in aliis reprehendimus agere ipsi non erubescimus.Facili is vitia uriuscuiusque,quim virtute intemdimus: nec quid boni quisque gesserit agnoscere, sed quod male gerit,perscrutamur.
Cap. xxxv II. De collata Episcopispotestate ligandi atque
u. i ,α Raedicatores sancti, qui districtum Dei iudicium metuunt, animarum iudices fiunt: - Ι-- φ- I S alios damnat & liberant, qui semetipsos damnari metuebant.Ηorum profecto nue in Ecclesia Episcopi locum tenent: soluendi atque ligandi auctoritatem suscipiunt, qui gradum regiminis sortiuntur. Grandis honor pontificalis, sed graue pondus istius est honoris, Durum quippe est, ut qui nescit tenere moderamina vitae suae, iudex vitae fiat alimnae. Plerumque contingit, ut ipse iudicij locum teneat, cui ad locum vita minime com cordat. Ac proinde saepe agitur,ut vel damnet immeritos, vel alios ipse ligatus solvat. Sppe in soluendis ac ligandis subditis suae voluntatis motus, non autem caussarum merita
sequitur.Vnde fit ut ipsa & ligandi & soluendi potestate se priuet qui hanc pro suis v
luntatibus, & non pro subiectorum meritis, exercet. Saepe hi ut erga quemlibet proximum odio vel gratia moueatur pastor. Iudicare autem dignὰ de subditis nequeunt, qui in subditorum caussis sua vel odia, vel gratiam sequuntur.Vnde recte per prophetam dicitur: Mortificabant animaia qua non moriuntur, es vivificabant Mimia qua non visum. Non
morientem quippe mortificat, qui iustum damnat :& non victurum vivificare nititur.
46쪽
qui reum a supplicio absoluere conatur. Deus omnipotens, ut nos a praecipitata senten- itiae prolatione compes erct, cum omnia nuda & operta sint oculis eius, mala tamen S, ' domae noluit audita iudieare, qui ait: Clamor Sodomorum cs siomarrhaorum multiput at misi, ta peccarmis eorem aggra tum est nimis. Desccndam cs tutebo,utrum clamorem,qm τι- nil ad me, opere compleuerint, an non es t ita, et thiam. Omnipotens iraque Dominus, &omnia sciens cur ante probationem quas dubitat, nisi ut grauitatis nobis exemptu proponat ne mala hominum antὰ privsumamus credere,quam probare. Quid hoc ex lo nisi nos admorbereur, i cad Proiciendam sententiam vir quam praecipites esse debeamus ne λ . te niele indiscusia iudicemus, ne quaelibet mala audita nos moueant,ne passim dicta sine picbatione credam us p Causae videlicet pensandae sunt, & tunc ligandi atque soluen. Homii. .
di potestas exercenda.Videndum est, quae culpa praecessit, aut quae sit poenitentia secuta rosi culpana: vi quos omnipotens Deus per compunctionis gratiam vilitat, illos pastoris iententia abs bluat. Tunc enim vera est a blutio prasidentis, esim interni arbitrium se quitur iudicis. Quod bene quatriduani troitui resuscitatio illa significat i quae videlicet demonstrat, quia prid, mortui .m Dominus vocavit & vivificauit, dicens: Liar ire, em θ-ria. Et postmodum is qui vivus egi csus si erat, a discipulis est solutus,sicut scriptum esti umi grasm esset νυμαμ lgaim institis,imic dixit disci Iulisseis: Solvite eum,c mite ab re , scilicet vi pastores ecclesiae ei sonam debeant amovete quam meruit, qui non ero
huit confiteri quod fecit. Sub magno moderamine pastores ecclesiae,vel siluere studeant, vel ligare. Sed virum iuste an iniuste obliget pastor,pastoris lair en sententia gregi timenda est,ne is qui subest.& cum iniuste forsitan liratur obligationis suae sententiam ex alia culpa mereatur.Pastor quisque vel absoluere indiscrete timeat vel ligare. Is autem qui sub manu pastoris est, ligati timeat vel iniuste: nec pastotis sui iudicium temerc reprehendat, ne etsi iniuste lis ius est ex ipsa tumidae reprehensionis superbia, culpa quae non erati fiat.
p. XXXV II i De Episcopis, qui pro ordinationesacerdotij mmnera libenter accipiunt. Q G RE GORII.
QOnnullirpis porum donum accepti spiritus in usum solent negotiationis ins
ctere,& miraculorum signa ad auaritiae obsequium declinare.Hinc est enim qudd rinxi Simon per impositior em manus edita miracula conspiciens, percipere donum Spiritus sancti pecunia voluit: scilicet ut deterius venderet, quod male comparasei. Redemptor noster flagello de resticulis fictoide templo turbas eiecit, cathedras vendentium columbas euertit. Columba, quippe vendere, est impositionem manus, qua Spiritus I nctus a cipitur, non ad vitae meritum, sed ad praemium dare. Sed sunt nonnulli qui nummorum quidem praeaeta ex ordinatione non accipiunt,& tamen sacros ordines pro humana gratia largiuntur, atque de largitate eadem laudis solummodd retributionem quaerunt. Hi nimirum quod gratis acceptum est, pratis non tribuunt: quia de impenso ossicio sanctitatis, nummum fauoris expetunt. Vnde bene cum iustum virum describeret Esaias prophet' ait: sigi eximit manius ab omni miniere.Neque enim dicit : exemit -- .n isnus sitias a munere sed adiunxit,ab omnii quia aliud est munus ab obsequio , aliud munus a manu, aliud munus a lingua.Munus quippe ab obsequio, est subieaeo indebite impen
sa.Munus a manu, pecunia est. Munus a linsua, Buor. Qui ero sacros ordines tribuit, tunc ab omni munere manus excutit, quando in diuinis rebus non solum nullam pecuniam, sed etiam humanam gratiam non requirit. Plerumque fit, ut quisque eorum vel bona corporalia ab hominibus accipere contemnat: sed quia haec non accipit, maiores ab eis recipere laudes quaerat. Et fortasse munus se accepisse non aestimat, qui bona corporalia accipere recusat.Sicut scriptum est saperius, aliquando munus a manu, aliquat dovero ab ore Porrigitur. Nam qui nummum tribuit, munus ex manu dedit: qui autem E a vero
47쪽
bum laudis impendit, munus ab ore protulit.Plerumque sacerdos, & si exteriora dona, uuae terrene sorsitan necessitati congruunt, pro impositione manuum accipere recusar; plus est, quod sibi retribui appetit, cum ultra mentum laudari desiderans, munus ab ore quaerit.
cap. xxxi x. vel bintroductis mulieribos.
Ex CONCILIO NICAENO. INterdixit per 3mnia magna Synodu , non F piscopo, non pressytero, non diacovino, nec alicui omnino qui in clero est, licere Iubintroductam habere mulieremi nisi
forte aut matrem, aut Erorem,aut amitam, vel eas t3ntum personas, quae suspiciones effugiunt.
Capta me clericis uras accipientibus. IX EOD. CONC.
QVoniam multi sub regula constituti, auaritiam & turpia lucra sectantur, oblitique diuinae scripturae, dicentis: si operamiam si am non dedit ad vjuram,mutuum dantes. centesimas exigunt: iuste censuit sancta & magna Synodus, ut si quis inuentus fuerit post hane diffnitionem usuras accipiens, aut ex inuentione aliqua, vel quolibet modo negotium transgens, aut hemiolia, id est, siezcupla, exigens, vel . aliquid tale prorsus excogitans turpis lucri gratia, deijciatur a claro,& alienus existat a regula.
ΡEruenit ad sanctum magnumque Concilium, quod in quibusdam locis & ciuitatibu, presbyteris gratiam sacrae communionis diaconi porrig/nt,quod nec regula, nec e5 suetudo tradidit, ut ab his qui potestatem non babent cfferendi, illi qui osserunt, c hii sti eorpus accipiant.Necnon & illud innotuit, 'sod quidam diaconi ante Episeopo, sacra oblata continpant, Haec igitur omnia resecemur, & in sua diaconi mensura perma. ne,ntscientes quod Episcoporum quidem ministri sint,inieziores autem presbyteri, hi Mantur. Per ordinem ergo, post prcsbyteros gratiam sacrae communionis accipiant aut Episcopo eis, aut presbytero porrigente. Sed nec sedere in medio presbyterorum dia eonis liceat i quia si hoc fiat, praeter regulam &OIdinem probatur existere. Si quis auorem etiam post has di finitiones obedire noluerit, a ministerio cessare debebit.
Cap. xLI I excommunicatis, quomodo tractisndi sint, quomodo Concilia quotannis celebranda. EOD. CONC.
, his qui communione priuantur, seu ex clero, seu ex laico ordine ab Episcopis, I 'er unamquamque prouinciam sententia regularis obtineat,ut hi qui abijciuntur, ab alijs non recipiantur. Requiratur autem, ne pusillanimitate, aut contentione, vel alio quolibet Episcopi vitio, videatur a congregatione seclusus. Vt hoc ergo decentius inquiratur, bene placuit annis singulis per una quamque prQuinciam bis in anno Coneblia celebrari,ut communiter omnibus smul Episcopis congregatis prouinciae, discutiantur huiusmodi quaestiones: & sic qui suo peccauerunt euidenter Episcopo,excore muniucati rationabiliter ab omnibus aestimetitur, usquequo vel in communi vel Episcopo placeat humaniorem pro talibus ferre sententiam. Concilia vero celebrentur, unum quisdem ante Quadrages mam Paschae, ut omni dissensione sublata, munus offeratur Deo put issimum: secundum verb circa tempus autumni. capu
48쪽
Cap.xL ii I. siluodnon oporteat dem ari. EX EOD. CONC.
DRopter inittam perturbationem & seditiohes quae fiunt,placuit consuetudinem om-I nimodis amputari,quae praeter regulam in quibusdam partibus videtur admissa,ita ut 1. .i. de ciuitate ad ciuitatem non Episcopus, non presbyter, non diaconus transferatur. Si quis autem nost dissinitionem sancti & magni Coiiciiij. tale quid agere tentaverit, & se huiuscemodi i egotio manciparit, hoc factum prorsus in irritum ducatur, & restit tur clesiae, cui fuit Episcopus, aut presbyter, aut diaconus ordinatus.
Cap. XLIV. Non iram migrandum de riuitate in
ciuitatem. EX CONC. CALCHEDONENSI.
E his qui transmigrant de ciuitate in ciuitatem, Episcopis aut clericis, placuit ut ca- ααι. nones,qui de hac re a sanctis Patribus statuti sunt, habeant propriam firmitatem.
p. xLv. De his, qui in ecclesiis,in quibusprouecti fiunt. in
meperdurarunt. EX CONC. NICAENO.
QVicumque temere ac periculose, neque timorem Dei prae oculis habentes,nec ag--ia. noscentes ecclesiasticam regulam, discedunt ab ecclesia, presbyteri aut diaconi, vel quicumque sub tegula prorsus eat stunt, hi nequaquam debent in aliam ecclesam recipi. sed omnem necessitatem conuenit illis imponi,ut ad Ilias parochias reuertatur. Quddu non secerim, op riet eos communione privari. Si quis autem ad alium pertinentem audacter inuadere, &in sua ecclesia ordinare tentaverit, non consentiente Epises, a quo discessit is qui tegulae mancipatur, ordinatio huiuscemodi ire ita comprobetur.
Quoniam sunt quidam in die Dominico genu flectentes, ,e in diebus Pentecostes, cis.
ut omnia in uniuersis locis consonanter observentur, placuit sancto Concilio, sta tes Domino vota per luere.
p. XL v I I. De damnatis sministrare ten
tantibus. EX CONC. ANTIOCHENO. SI qui, Episcopus damnatus a Synodo, vel presbyter aut diaconus a suo Episcopo,auia ...
si fuerint aliquid de ministerio sacro contingere, sue Episcopus, iuxta praece niem eonsuetudinem, siue presbyter aut diaconus. nullo modo liceat ei nec in alia Synodo testitutionis spem, aut locum habere satisfictionis. Sed & communicantes ei omnes ubitet de ecclesia, & maxime s postea quam didicerint, aduersus memoratos prolatam fuisse sententiam, eisdem communicare tentaverint. , I
Cap. XLV ii I. clericis damna tis. 1X CONC. AFRICANO.
ΕΤ illud petendum,ut statuere d iMetur, ut si quis cuiuslibet honoris clericus, iudicio G ,, Episcoporum quocumque crin ine fuerit damnatus, non liceat eum siue ab ecclesiis quibus praefuit, siue a quolibet homine defensari,interposita poena damni pecuniae atque honoris, quo nec aetatem, nec sexum excusandum esse praecipiant.
49쪽
33 REGULACap. XLI T. De peregrinorum Ureptione. N CONC. ANTIO .
Nullus peregrinorum sine pacificis, id est, couiniendati iij, sit scipiatur epistolis.
CV . 21odnon liceat clerico in duarum ciuitatum eccles iis
ministrare. EX CONC. CALCHEDONENSI.C-- On licere clericlini in duarum ciuitaturii conscribi simul ecclesijs, sed in qua ab iis, ' luetio ordinatus est. non ad quam confugit, ouasi ad potiorem, ob inanis gloriae cupiatatena. Hoc autem facientes reuocari debere ad sdam ecclesiam, in qua primitus ordina ti sunt, ct ibi tantummodo ministrare. si verb Dis iam translatus est ex alia in aliam e Hesam prioris ecclesiae, vel Martyriorum quae sit ea sunt, aut Ptochiorum, aut Xen doctiorem rebus in nullo communicet. Eos vero, qui ausi tuerint, post disinitionem magnae & uniuersalis huius Synodi, quidquam ex hiis quae sunt prohibita perpetiare, e crevit sancta Synodus, a proprio huiusmodi gradu excidere. 4
p.Li. 23 od non oportea cregrinos clericos sine commenda.
titi s mini Dare. EX EODEM CONCILIO.
Mil. DEregrinos sericos & lectores in alia ciuitate, praeter commendatitias litteras MI Episcopi, nusquam penitus ministrare debere.
Cap. Li 1. uodsine litterissacro ministerisseruientes proficisti
non debeant. EX CONC. LAODICENSI.
bd non oporteat sacerdotem, ves clerisum, sine litteris proficisci canonicis.
Cispa, 1 D. De clericis a communione stimmotis, ab alio non recipiendis Epistopo. LX C C. fARDICENSI.
-, L . Silas Episcopus dixit: Hoc qiumue omnibus placet, ut sue diaconus, siue pred tet, siue quis clericorum ab Episcopo suo communione fuerit priuatus. & ad ali tum perrexerit Episcopum, & scierit ille ad quem consulit, eum ab Episeopo suo filis se abiectum, non oportet ut ei communionem indulgeat. bd si secerit, sciat se conum eatis Episcopis caussas esse dicturum. Vniuersi dixerunt: Hoc statutum & pacem serii bit, de concordiam custodiet.
Capitu. Si quis excommunicatus Ante audientiam communiti care prasti serit, ipse infle damnationem prolusit.
T Templacuitvnhaerso Concilio. H qui excommunicatus fuerit prosito neglectu, siuel Episcopus,sive quilibet clericus,& tempore excommunicationis siue ante audientiam communionem praesumpserit, ipse in se damnationis iudicetur protulisse sententiam.
p. LV. De non Alicitandis clericis alienis.
EX CONCILIO SARDICENSI. .. π Anuarius Episcopus dixit: Illud quoque statuat Sanctitas vestra ut nulli Episcopo lita. I ceat alterius Episcopi ciuitatis ministrum ecclesiasticum solicitare, & in suis parochis, ordinaru
50쪽
ordinare. Universi dixerunt: Placet, quia ex his contentionibus solet nasci discordia:& ideo prohibet omnium sententia, ne quis hoc facere audeat.
p.Lv i. De his quisemellegerint in ecclesia, ab aliys non pos
se promoueri. EX CONC. AFRICANO.ITem placuit. ut quicumque in ecclesia vel semel legerit, ab Hia ecclesia ad clericatum non teneatur: dilubscripserunt.Aurelius Episcopus Ecclesiae Carthaginiensis huie decreto consensi, est pellecto subscripsi. Similiter & ceteri Episcopi mbscripserunt.
p. LV 11. Si qui clerici ab Episcopis phis promoti contemst
rint, nec illic maneant unde recedere noluertim.
ITem placuit, ut quicumque clerici vel diaconi,pro necessitatibus ecclesiarum, non o temperfuerint Episcopis suis,volentibus eos ad honorem ampliorem in sua eesesa - promouere, nec illic ministrent in gradu suo, unde recedere noluerunt.
p.LV Lai. Vt nustus alienum clericum' licitare mel tenere praesumat, suo Episcopo non praebente consevum.
Ex DECRETALI LEONIS PAPAE. i ,
Nienum clericum,inuito Episcopo ipsius,nemo suscipiat, nemo selicitet, nisi forte . . m. ex placito caritatis, id inter dantem accipientemque conueniat. Nam grauis iniuris reus est, qui de fratris eccles a id,quod est viistius aut pretiositis,audet vel illicere uel innete. Itaque si intra procinctam res agatur, stansfugam clericum de eccIesia sua M tropolitanus redire compellet. Si autem longius recessit, sui praecepti auctolitate reum cabitur, ut nec cupiditati nec ambitioni occano relinquatur.
6 . in ecclesiis conuiuia minime celebrentur.
VT nulli Episcopi uel clerici in ecclesa conuiuentur, nis sorte transeuntes hospi- ., tiorum necessitate illic reficiant. Populi etiam ab huiusmodi conuiui,s, quantum fieri potest, prohibeantur.
p. Lx. modnustus Ecclesiasticorum in tabernis comedere
QVM non oporteat sacro ministerio deditos,a presbyteris usque ad diaconos,& r liquum ecclesiasticum ordinem . id est, usque ad subdiaconos, Iectores, cantores, exorcistas & ostiarios, & ex numero continentium & monachorum, ingredi
AVrelius Episcopus dixit: Auaritiae cupiditas, quam rerum omnium malarum ma. - . trem esse nemo est qui dubitet, proinde inhibenda est,& ne quis alienos fines vibr-pet, aut per praemium terminos Patrum statutos transcendat. Nec omnino cuiquam et