장음표시 사용
31쪽
his qui in regimine prodesse possuntled idem sectum
per quietem propriam refugiunt. GREGORII
ria. 1i. QVnt nonnulli,qui nimia virtutum dona perciplunt. dc pro exercitatione cetero . magiais muneribus exaltantur. istudio castuatis mundi, abstinentiae robore validi. doctrinae dapibus reserti, patientiae longanimitate humiles, auctoritatis sortitudine et cti. districti sunt. .i nimirum culmen regiminum si vocati suscipere renuunt, ipsa plerumQue dona adimunt, q- non pro se tantummodo, sed etiam pro aliis acceptriani. Cum sua& non aliorum lucr .cogitandi piis se, qiue priuata babere appetunt . boni Mai priuant. lis timue ad di Lipulos Veritas dicit : Non tenemittiti a seM. disietis minis positar neque accem v liin π,Vροημι eamsub - ,sed si per c deliarem. τι iseriam domos . Hinc Pereo Dominus ait: -- I-mis cum se; amare protinus respodisset,audiuit: Ndiligis melasce Misi me M. Si ery dilectionis in tes. timoniu, cura pastionis; quisquis virtutibus pollens gregem Dei renuit pascere, pastorem summum conuincitur non amare. Si nostri icut proximi curam gotinus, quaisi utrumque pedem per calceamentum munimus. Qui veIO sua cogitant,utilitatem pro imorum negligit,quili unius pedis calceamentum cum sedecore amittit.Sunt nonnulli, qui magnis muneribus ditati, dum solius contemplationis studiis inardescunt, parere utilitauproximorum in pr dicatione rΦgiunt. Secretum quietis dili unt,secessiim speculationis appetunt: de quo, si districte iudicentur, ex tantis procul dubiq rei sunt, quantis venis res ad publicum prodesse potuerunt. Qira enim mente is, qui proximis profuturus en resceret, utilitati cet rorum secretum praepooitisuum: quando ipse iummi P atris vis, nisus,ut multis prodesset, de sim Patris egressus est o publicum nostrum' Sunt non bli,qui ex sola humilitate refugi t. nς his quibus se impares aestimant,prae serantur, inso, rem profecto bumilitas, s csieris quoque virtutibus cingitur, tunc ante oculos Dei ve in.: cum ad res elidum hoς, quoa utiliter subire praecis itur, pertinax non esL N queenam vere est humilis, qui supernipulus arbitriq, ut debeat praeesse intelligit, di tamen contemnit. Divinis dispositi senibu subditus,atque a vitio obstinationis alienus. cum sibi regiminis culmen im ratur . si iam donis prauentus est, quibus di alijs prosii, α ex xia de debet iugere,&inuitus o dire; i
uis in. AETIr Ecclesiasticus&enici figi mundo per mortificationem phopriae camis dehet. & V dispensationem Ecelasiastici ordinis, si ex Dei voluntate prouenerit, nolens qui sed humilis, gubernandam suseipiat. Multis intercipit satana fraudibus eos, qui sensus utilitate prast antes, praeesse & prodesse alijs nolunt :& dum eis regimen animais rum imponitur, reo vunt, consultius arbitrante misim vitam Hester quam lueris anumarum insistere. Quo tamen decepti agunt per argumentus diadoli, fallentis eos per speciem boni eriti dum illos a pastorali ossicio retrabiti nequaquam proficiant,qui eo verbis & exemplis instrui poterarit. Viri sandi nequaqu- oc pationum saecularitim curas appetunt Med Meulto ordine sibi superimpositas gemunt. Et quatruis illas per meliorem intentionem fugiant, tamen per subcinam mentem puriant. Quas quidem, 'summopere, si hexat, vitare sestinant; seo timentes occultam dispensationem Dei, sis piunt quod fugiunt, exercent quod vitare nosciantur. Intrant enim adeor, α ibi. conis Iulum quid veri occulta voluntasDei: seseque subditos debere esse summis ditiati nibus cognoscentes, humiliam ceruicem cordis iugo diuinae dispensationis. cap.
32쪽
. Cap. xlx 42Sod Sacerdotessancti contemplativa mira feri participes possunt. PROSPERL
QVi dilisenter de vita contemplativa consHerat, BQ sufficienter instructux intelligit, μ'.quando & ubi possit eius perfectio comprehendi; non dubitabit, Ecclesiarum Ti,. principes vitae contemplativae posse & debere fieri sectatores. Quia siue secundiim opianionem quorundam, nihil aliud sit vita contemplativa, quam rerum latentium, statur rumque notitia, siue vacatio ab omnibus occupationibus mundi, siue diuinarum Diadjum litterarum sue squod his probatur esse perfectius) ipsa visio Dei: non video quid impedi emi sanctis sacerdotibus possit asserri, quo minus ad haec quatuor quae comm moraui, perueniant. Duo enim, primum & Vltimum, id est, rerum latentium laturarumque iistitia,& ipsa viso Dei, inccmparabiliter praestaritiora erunt in illa vita beata,quam in ista diuerss erroribus implicata. Quandoquidem tam rerum omnium notitia, quam ipsa Dei substantia plene ac perfectu videbitur. Duo autem media, vacationem videlia crassi omnibus occupationibus mundi, S diuinaru studium litterarum, etiam hic ρου sunt habete pontifices. Sed illi qui se ab omnibus implicamentis negotioruin si Ianum xi mouentes, non torpent otio, sed insinum persectionis suae negotio,& ab stultitias Τpientiα s.cularis auersi,vel bo Dei infat3rabiliter vacant, sapientes veraciter fiunt, cael stia sapiunt, terreea despiciunt, contradicentes sanae doctrinae redarguunt, obedientes iustituunt sanctis virtutibus, quibus in dies sngui Q fiant Deo propinquiores incumbis:&-n suis, quam omniu,qui per eos e diuntur,prouectibus clariλic quidem velut gustu quemdi c templativae vitae, quo ad eam seruentius prouocentur,accipiunt: sed ibi iam inviternum felices essecti, de eius persectic ne gaudebunt. Proinde non inflantur, quia hie omnium fidelium Catholicorum honoramur Vt capita ; sed laetantur potitis, quia ibi L hristi, qui est sacerdotum ac omnium fidelium caput,clariora membra futuri sunt. At si sini odissi saecularibu=Degoti j simplicati undorum terminos sine termino cupiditatis
extendant, ac se passim exquisitis deliciis addicant, qim animum corpusque debilitant, si stoliam non Christi, sed suam decepti vulgi adulanris honoribus, quaerant: plus de
se alie melinguae, qu im suae conscientiae credant: s Gmne Udium suum,non in futut tum remune aiione, nec iri sanctitate vitae, sed in sua rarissim dignitate constituant &dum dicis δεμ uiles creduntur, amant, numquam sibi displiceant: ac placentes sibi.non talesva cors inne .liciti: quis non intelligat tales, si in talibus perseuerent. n e ante finem praeientis vitae emendem,cQntems latisinc vitae participes esse non posse . Adouam non perueniunr nisi qui studuerim esse quod facti sunt, nec assectant videri .sed esse in is A sunt. Non aliet, is laudibus, sed moribus suis exim ij: nec sollim de sua dignitate se id, de saceidotalis vitaearobilitate conspicui: qui sunt non appellatione tenus, sed vitiine pontifices, , itae contempla tuae capaces, & gaudiorum caelestium coheredes.
cap., De doctrina oe exemplis Praepost
ra arrogantem reddit: vita sine doctrina inutilem facit. Sacerdotis praedicatio op ritas confit da est,ita ut quod docet verbo, instmat exemplo. in enim est illa Θqiitim vivendi sequitur forma. Nam nihil turpius est, quam si bonum quod
mone quisque praedic , explere opere negligat. Tunc enim praedicatio militer pro-tusiciuando effcaciter adimpletur. Vnusquisque doctordi bonet actioni'Nibon et prωDenioni habere debet studium. Nam'alteium fine altero non secit persect . Sed μγ cedat iustus bene agere, ut sequenter possit bene docere. Sicut in numismate. meta um,
33쪽
figura. & pondus inquiritur, ita in omni Doctote Eeelesiastico, quid sequatur.quid doceat quomodo uiuat. Per qualitatem igitur metalli idoctrina i per fistulit . similitudo Patrum: per pondus, humilitas designarur. Qui eris ab his tribus ditae erit,
Cap xxi. De humilitate Praepositorum. G REGORII.
C It rector diserenis in silentio, utilis in ver ne aut tacenda proserat, aut proferem' oda reticescat. Nam sicut inmuta locutio in errorem pertrabit,ita indiscretum silenistium hos qui eruditi poterant, in et rore derelinquit.Sit rector bene agentibus per humi. - litatem foetus.eontra delinquentium vitia per zelum iustitiae erectus: ut de bonis in nuulo se praeferat. 8: cum prauorum culpa exigit, potestatem protinus sui prioratus agnoccat: quatenus ει honore suppresso, aequalem se subditis bene viventibus deputet,& ero peruerses iura rectitudinis exercere non sermidet. Omnes homines natura aequales visnuit et sed variante meritorum ordine, alios alijs culpa postponit. Ipse autem diuersitas, quae accessit ex vitio diuino iudicio dispensaturi. ut quia omnis homo aeque stare non m leti alter regatur ab altero.Vnde cuncti qui praesunt, non in se potestatem debent ordianis, sed aequalitatem pensare conditionis: nec praeesse hominibus gaudeant, sed prodesse. Sam ridetieet potentiam bene regit, qui di tenere illam nouerit, & impugnare. Bene hane regit, qui scit per illam super culpas erigi; scit di cum illa ceteris aequalitate commisni. Quam tamen potestatem recte dispensat, qui soli citc nouerit & sumere ex illa quod' adiuuat, & expugnare quod tentat:& aequalem se cum illa ceteris cernere, & tamen peccantibus zelo ultionisAnteserre. Praedicator quisque studeat, ut minas potentium t tiocinatione mitiget: &oppressorum angustias, quantum praeualeti ope lauetrvi fortassistentibus opponat patientiam, & intus superbientibus cxhibeat cum putentia disciplianam: ut erga errata Iubditorum sic mansuetudo zelum temperet, quatenus a hastilis sto. dio non erieriret : sc a4 vllionem zelus serueatine tamen pietatis limitem semendo uase eendat. Rectoris officium esse debet. ut ingratos benefici j ad amorem prouocet, ut gratos quoque ministeriis in amore seruet: ut proximorum mala cum comere mon τὼet, taceat : & quaecumque corrigi loquendo possunt,silentium conisa sum me pertimeseat.
p. xxi I. De humilitate Praepositorum. ISIDORL
Gl pnescinit ad regimen, taliter erga disciplinam subditorem praestat se debet,in
non solum auctoritate. vertim etiam humilitare elarescat. Sed tamen ita erit in eo .inus humilitatis, ne dissoluatur vita subditorum in viiijs: atque ita auctoritas iaerit mistestatis, ne per tumorem cordis seueritas existat immoderationis.Haee est in Dei sected tibus vera discretio, qua nec per libertatem superbi, nec per humilitatem fiunt remissi. Hine est qudd sancti eum multa constautia redarguerunt et principum vitia: in quia bus eum lumma esset humilitas,loco tamen necet Iario libere transgressores iustitis iis. crepabant. Aliquando etiam si itis nos oportet animo esse humiliores, cum iacta subditorum iudicamur a nobis, nostra vero Deus iudicat. Agnoscat Episcopus set αse esse plebi, non dominum. vertim haec evitas, non eonditio exigit.
Non omnibus una eademque doctrina est adhibendat sed pro quesitate morum, d
ueri φxhortatio erit doctorum. Nam quoseam increpatio dura,quosdam vero e hortatio eorrigit blanda. Sicut periti Medi ei ad varios eor ris morbos diuerse medie minae seruiunt. ita vi iuxta vulnerum varietates medicina diuersa sit: sic & doctor EM sae singulis quibusque congruum doctrinae remedium adhibebit. & quid euique opo teri pro aetate, pro seana ac professione, adnuntiabit. Nm omnibus ea quae sunt clausa.
34쪽
aperienda sunt. Multi sunt eniti, qui capere non possunt e quibus fi indiscrete manis stentur, statim aut detrahunt, aut negligunt. Prima quippe prudentiae virtus est, eam quam docere oporteat,existimare persona. Rudibus populis, seu carnalibus, plana atque commimia, non summa atque ardua, praedicanda sunt, ne immensitate doctring opprimantur potius quam erudiantur. Vnde di Apostolus Paulus ait: Non potin volu mθι ritali ι,sed carn--, Dramyuam para Eu in Christo, ιμ viaia potum dedi, non escam. Carnalibus quippe animis, nec alta nimis de cflestibus, nec terrena conuenit pret dicare: sed mediocriter . vi initia eorum moresque desiderant, edoceri. Corvus dum sitos pullos viderit albi colorismullis eos cibis alit: sed tantumdem attendit,donec pateriano colore nigrescat, & sic illos frequenti cibo reficit. Ita & Ecclesiae doctor strenuus,nisi eos quos docet.viderit ad suam similitudinem poenitentiae consessione nigrescere , &nitore saeculari deposito. lamentationis habitum de peccati recordatione induere, utpote adhuc exterioribus, hoc est, carnalibus, non aperit intelligentiae spiritalis profundi ra mysteriar ne, dum audieta non capiunt, prasis incipiant contemnere, quam venerari mandata coelestia. Aliter est agendum ergaeos, qui nostro committuntur regimini, si offendunt: atque aliter cum his, qui nobis com missi non sunt. Qui si iusti sunt, venerandi sunt; si vero delinquunt, pro sola caritate, ut locus est, corripiendi sunt: non tamen cum sciteritate,
sit hi qui nobis regendi sunt eoirmissi. Prius docendi sunt seniores plebis,ut per eos infra politi facilius doceantur.Vnde & Apostolus: Liae, inquit, commemia Metam εο asibin, qui mosint Ingenium boni doctoris est , incipere a laudibus eorum, quos salubriter obiurgatos corrigere cupit, sicut Apostolus ad Corinthio, facit, i. . i. quos a laudibus incohat,& increpationibus probat. Sed erant apud Corinthios, qui &laude & increpatione digni essent. Ille vero indiscrete loquitur, qui sic utraque Omtiibus
loquitur,ut omnibus utraque conuenire videamur.
D aliter Tralatisobsectos doceant,a emetipsos discreta
circunsperitione prauideant. GREGORI L
OVia igitur qualis esse debeat pastor,superilis ostendimus, nunc qualiter doceat,d di mii,
monstremus. Non una eadeπque cunctis exhortatio congruit, quia nec cunctos
par morum qualitas adstringit. Saepe namque alijs ossiciunt, quae alijs prosunt. Quia &plerumque herbae, quet haec animalia nutriunt, alia occidunt.Et lenis sibilus equos miti gat, catulos instigati & medicamentum. quod hunc morbum imminuit, alteri vires tu gite & panis.qui vitam fortium roborat,paruulorum necat. Pro qualitate igitur audiemtium formari debet sermo doctorum: ut & ad sua lingulis congruat,& tamen a commmnis aedificationis arte numquam recedat. Quid enim sunt intentae mentes auditorum,ntia si ut ita dixerimὶ quaedam in cithara tensiones tractae chordarum ' quas tangendi artia sex, ut non sibimetipsi dissimile canticum faciat, dissimiliter pulsat: & idcirco chordae consonam modulationem reddunt, quia uno quidem plectro, sed non uno impulsu, soriunt in . Doctor quisque,vt in una virtute caritatis cunctos aedificet, ex una doctrina non una eademque exhortatione, tangere corda audientium debet. Doctor etenim qui loci sui necessitate exigitur summa dicere, hac e dein necessitate compellitur summa mon- ' 'strare. Illa namque vox libentius auditorum cor Penetrat, quam dicentis vita commenis dat: quia quod loquendo imperat,ostendendo adiuuat ut fiat.Per prophetam Dominus di citi super monte excelseum ascende tu qui eminget M Sion. Vt videlicet qui caelesti prUieatione utitu ima terrenorum operum deserens,in rerum culmine stare videatur, tant que facilius subditos ad meliora pertrahat,quanth per vitae meritum de supemis clamat. Recte etiam sacerdos superhumerale ex auro, hyacintho Be purpura, cocco bis timbysso retoria iactum habere pricipitur,ut quanta virtutum diuersitate clarescere
35쪽
debeat. demonstretur. In sacerdotis quippe habitu ante omnia aurum fulgeti ut in eo imtellectus sapientiae principaliter emicet. Cui hyacinthus, qui aethereo colore resplendetii adiungitur: ut per omne quod intelligendo penetrat, non ad fauores infimos . sed ad amorem coelestium surgat; ne,dum suis incautus laudibus capitur,ipso etiam veritatis imtellectu vacuetur. Auro videlicet, hyacintho ac purpurae bis tinctus coccus adiungitur. vi ante interni iudicis oculos omnia virtutum bona ex caritate decorentur,& cuncta qui coram hominibus rutilant, haec in conspectu occulti arbitri famma intimi amoris a cendat. Quae scilicet caritas, quia Deum simul ac proximum diligit,quasi ex duplici timctura fulgescit. Qui sc ad auctoris speciem anhelat, ut proximorum curam negligat: vel sc proximorum curam exequitur, ut a diuino amore torpescat: qui unum horum quodlibet negligit, in superhumeralis ornamento habere coccum bis tinctum nescit. Cum rector se ad loquendum praeparat,sub quanto cautelae studio loquatur, attendat: ne, si inordinate ad loquendum rUitur, errori, vulnere audientium corda feriantur e de cum fortasse sapiens videri deliderat,vnitatis compagem insiolenter abscindat. In Eua inre., gelio Veritas ait: mbeusu in pacem intre inter vos.Per sal quippe verbi sapientia designatur. Qui igitur loqui sapienter nititur, magnopere metuat, ne in eius eloquio audientium omis. unitas confundatur. Hinc Paulus ait: avis p sapere qaiam oportus pere, fiasa μυ---brietatem. Ne igitur rector incautus ad loquendum proruat. hoc quod iam primismus, per semetipsam discipulis Veritas elamat: Babete sa in vota opacemiabete inter vos acu figurate per habitum sacerdotis dicat: Mala punica tintinnabulis iungite, ut per omnia quae dicitis, unitatem fidei cauta obseruatione teneatis. Sacerdos semper vocem praeoicationis habeat, ne superni exspectatoris iudicium ex silentio offendat. Sacerdos in tabernaculum ingrediens vel egrediens moritur, si de eo sonitus non auditur: quia iram contra se occulti iudicis exigit, si sine praedieationis sonitu incedit. AWE tintinnis bula vestimentis potificis deseribuntur insena. Vestimetita etenim sacerdotis quid aliud, -tii. quam recta opera debemus accipere, propheta attestante qui alti Sacerdotes mi mda μιαν ossiuim p Vestimetis itaque illius tintinnabula inhaerent,ut vitae viam,cum linguae s
nitu, ipsa quoque opera sacerdotis clament. Nos quia infirmi homines sumus, eum do Deo hominibus loquimur,debemus primum meminisse quid sumus: ut ex propria inse-anitate pensemus. quo docendi ordine infirmos fiatres consolemur.
Consideremus igitur, quia aut tales sumus, quales nonnullos corti mus: aut tία aliis quando fuimus, eis iam Giuina gratia operante non sumus: ut tanto eos temperantilis corde humili corragamus, quanto nosmetipsos verius in his, quos emendamus, agnosci mus. Si nos sacerdotes tales nec sumus, nec suimus, quales adhuc illi sunt. quos emenda re curamus: ne cor nostrum forte superbiat, & de ipsa innocentia in peius ruat, quorum mala corrigimus, alia eorum bona nobis mte oculos reuocemus: quae si omnino nulla
sunt ad occulta Dei iudicia recurramus. Quia sicut nos nullis meritis hoc ipsum bonum, quod habemus, accipimus: ita illis quoque potest gratia supernae virtutis intiandere. Hexcitati posteriis,etiam possint ipsa bona quae nos ante accepimus, praeuenire. enim crederet quod per Apostolatus meritiam Saulus lapidatum Stephanum praemi tus erat, qui in morte eius lapidantium vinimenta seruabati His ergo primum cogit. tionibus humiliari cor debet. & tunc dem im delinquentium iniquitates increpare.
irx ,. i. DRo malo merito plebis aufertur doctrina predicationis: pro bono merito audientis 4. Is tribuitur sermo coctoris. In potestate diuina consistit, cui velit Deus doctrinaevisse hum dare, vel cui auferre: & hoc aut pro dicentis,aut pro audientis fit merito, ut mod5 pro culpa plebis auferatur sermo docioris, modo vero pro utilitate rectoris tribuatur. Nam & bonus doeet bonum, de malus malum: de bonus malum, de malus bonumrquod tamen fit iuxta meritum populorum. Non omnia tempora congruunt doctrinae, secutis dum
36쪽
diim salomonis sententiarnaeicentur zenim taedis, es remm ---3. Non quidem per timorem,sed per discretionem: propter malorum incorrectibilem iniquitatem, nomnumquam electos oportet a doctrina cestareanterdum doctores Ecclesiae calore caritatis ardentes. conticescunt a docendo. quia non est qui audiat, testante propheta: in Aufirmeti a v. esum est docendi accipit ossicium, interdum ad tempus facta proximi taceat, quae statim corrigere nequaquam existimat. Nam si coit, gere potest & dissimulat,verum est quia contensum erroris alieni habeat. Plerique san. - doctores pro mali pertinacia,quia iniquos emendare nequeunt, his lacere disponunused calorem seritus quo aguntur, sene non sustinentes, itertim in inc rationes piosi.liunt impiorum.
si uia nihil profiswerdoti, etiamsi bene quiualdi 'male
et mentes tacendo non argunt. PROSPERI.
Quod verodi est Apostolus, ut nos Brinam debeamus exhibere fidelibu quid ves e bit, si is eui vel exhotrandi bonos. vel eastigandi malos cura commissa est, benὸ ubuendo se imitandum bonis exhibeat, Et malos tacendo non arguat ' Ad hoc enim nisi MN, a me filiis opinim sanctὸ vivendum est sicerdoti, ne dicta stia repugnantibus sectis eu cura. Si quod praedicat fieri debere, non iaciat; aut si quod non facit, praedicare pra sumpserit; nihil apud eos qui eius vitam nouere, profieret. Quia ad hoc est Eccleta Dei
praepositus,ut non solum M vivendo alios exemplo suae conuersationis instituat, sed etiam fiducialiter pridicando sngulis ante oculos peccata sua cons imat: qine poena m neat duris, quae gloi ia obedientibus, ostendat. Nullius salutem desperando contemnat. animas emendari nolentium plangat, imitarias Apostolum, ut ait: M lugeam mvom ex is a. cum ui aure ex He pec---ι es non uerami paenuemiam. & iterum: Q πώ σων, effri non '--οri Θορ-Glitinari effeto a vises Q propter sciens quod si quibuslibet diu tibus ac potentibus math uiueni ibin parcat. aut foueat eos, perdat smul & pereat,& si QE debet vivere propter exemplum. ει pie docere propter sine adminil rationis OK. elui eertus quod ei nihil sita tu stitia simagetur, de cuius manu anima pereuntis ex in1r. Quando quicumque alius perierit. quem nulla docendi necessitas manet, silus poenas sui ineris data Ille autem cui dispensatio uerbi commissa est, etiamsi sinctε vivat, & t
men perdise , iuentesarguere aut erubescat, aut metuat e cum omnibus qui eo tacente
perierint, perit. Et quid ei proderit, non puniri sito, qui punienduε est alieno pereator Mentior, nisi hoc Dominus per Ezechielem prophetam sub cuiusdam terroris denunti tione loquitur, dicens ad eum i ει - μ εο-- breuiaurem deae t. do. . Israel.Nee hoe transeunter debemus audire, quod sacerdotem speculatorem appellat: ut sicut speevi toris est. de loco editiore prospicere. α plus omnibus contemplari; ita sacerdos debet essepto siti siublimitate celsior cunctis, ac maioris scientiae hasere gratiam, qua possit
sub se viventes instruere. Videamus iam quid distinus sermo contineat. Aia , inquit,sermos -- oramenes QNunumbum ex anet ut hoc dicat sacerdos, quod ex diuina lectione didicerit, quod illi Deus inspirauerit. non quod praesumptione humani sensus inuenerit. insuis m, i quit .ex me. Ex me,& non ex te. Mea verba loqueris ei non est quM ex eis tamquam de tuis infleris. Ex me, inquit, eis annuntia.Sed iam quid annuntio, audiamus. 5. me duem Mad --- ιμ-,mmemorieris; ---u--.. seenstodiat impi a vias ,rsa - - m inimare morietur; s--- vera e- demin ιεω ν --. Quid expressus. quid apertius potest dicit Sinis sanquit ocinis Mis vim vise amisinatera, odi si ci pemrit,sanguinem e- de manis uis resauram. Hoc est dicere : Si ei peccata sua non annuntiaueri, , si eum non argueris, ut ab impietate sua conuertatur, & vivat: de te
qui non increpasti.& aptan qui te tacente peccauit, flaminis perennibus perdam. Quia D rogo.
37쪽
rogo, tam saxei pectoris, quis tam ferreus erit, quem sententia ista non terreat quis tam alienus a fide, qui sententiae isti non cledat
pinnae.1.i. Qvnt nonnulli,qui solerii cura spiritalia praecepta perscrutantur 'quae intelligendo, penetrant, vivendo conculcavi. Repente docent, quae non opere,sed meditatione di dicerant : &quod, verbis praedicant, moribus impugnant. Vnde fit. vicum pastor petabrupta graditur, ad praecipitium grex sequatur. Per prophetam Dominus contra commerui . temptibilem pastorum scientiam queritur,dicens limpidissimam a mim biser iis, reliq-m pedibita vemis con sicabatis ; cs oues mea qua eoculcata pedom visiris fueror, pascebantur ita φ pedes vestri turbaurrant, hu bibe ut. Aquam quippe limpidissimam pastores bibunt, tiam fluenta veritat. recte tot et ni es hauriqnt. sed: eamdem aquam perturbare, est sanctae meditationis audia male vivendo corrumpere. Aquam scilicet pa-- - . t uorum tu satam pedibus oves bibunt, cum subvini quique non sectantur verba, qu audiunt, sed sila quae conspiciunt,exempla prauitatis imitantur. Qui ctim dicta sitituit. quae per opera peruertuntur,quasi corruptis sontibus, in potibus lutum sumunt. Nemo amplius nocet in Ecclesia, quain qui peruerse 'gens, nomen vel ordinem sanctitatis habet. Delinquentem namque hunc redarguere nullus praesumit:& in exemplum mul a vehementer extenditur, quando pro reuerentia ordinis precator honoratur. Qin adinctitatis speciem deductus, vel umbo ceteros destruit, vel exemplo, melius protinti fuerat. ut hunc ad mortem sub exteriori habitu terrena acta constringerent, quam siem ossicia in eulpa ecteris imitabilem deministrarenti quia nimirum si solas caderet, ut misque hunc tolerabilior inserni poena auctaret.' Saepe suscepta cura regiminis cor per diuersa diuerberat:& impar quisque inuenime ad singula, dum confusa mente diuiditur ad multa. Vnde quidam sapiens prouideaGM ar. monet,dicens: Hli,ne m multis ini a tui .Qim videlicet nequaquam plene in unius -- usque operis ratione colligitur, dum mens per diuersa partitur. Cumque foras per i solentem curam trahitur, a timoris intimi soliditate vacuatur. Dum mens in exteriorum
fit dispositione solicita, sui est solummodbimarar & scit multa cogitare, senesciens. Nam chm plus quam necesse est, se exteriori s implicat, quasi occupata in itinere. o liuiscitur quo tendebat: ita ut ab studio siue inquisitionis aliena re ipsa quidem,quaeritur, damna consideret. & per quanta delinquat, ignoret. Ezechias Rex peccare se munime credidit, cum venienti s ad se alienigenis, cellas aromatum ostendit: sed in damia natione secuturae prolis. ex eo iram iudicis pertulit, quod se licenter ficere existi auit. Saepi dum multa stippetunt, dumque agi possunt.subiecti quae acta sunt,admirantur. iacogitatione se animus eleuar, & plane in te iram iudicis prouocat, quamvis pcr iniqua foras opera non erumpat. Intus quippe est qui iudicat, intus qui iudicatur. Cum ergo in corde delinquimus, latet hominibus quid apud nos agimus: sed tamen ipse iudice teis
i i i Haec proserentes,non potestatem regiminis reprehendimus: sed ab appetitu illius co dis infirmitatem munimus te impersecti quique culmen arripere regiminis audeant :&qui in planis stantes titubant, in praecipiti pedem ponant. Caecus pastor est, qui supernael innen contemplationis ignorat, qui praesentis vitae tenebris pressus, dum venniram luiscem nequaquam dirigendo conspicit, quo gressum operis ponat, nescit.Clamus verti rector est. qui uidein quo pergere debea, in eis; sed per infirmitatem mentis. vitae via
persecte non valet tenere quam videt: quia ad virtutis statum dum noxaeonsuetudine non erigitur, quo per desiderium innititur,illuc gressus incaciter non sequuntur. Patito autem naso est, qui ad tenendam mensaram discretionis idoneus non est. Naso quippe odores sectoresque discernimus. Recte ergo per nasiam discretio exprimitur, per quam
38쪽
virtutes eliginius, delicta reprobam Eed sunt nonnulli,qui dum aesti re se hebetesnolium, sape se in quibus da in inquisitionibus, plusquis necesse est, exercentes . ex nimia subtilitate falluntur. Vnde hic quoque subditur, et elgr ita torio nas. Nasus etenim grandis S tortus,est discretionis subtilitas imir oderata. Quae dum plus,quam decet; excreueri . actionis suae rectitudinem ipsa confundit. Fracto autem pede vel manu est, qui viam Dei pes gere omnino non valet, atque a bonis actibus itinditus exors vacat: quatenus haec non ut claudus saltem cu infirmitate teneat,sed ab his omnimodo alienus exiitat. Gibbus vel 5 est, quem terrenae solicitudinis pondus deprimit, ne umquam ad superna respiciat, sed solis his, quae in infimis calcantur, intendat. Qui etsi aliquando aliis quid ex bono patriae coelestis audierit, ad hoc nimirum peruersae consuetudinis pondete praegrauatus,cordis faciem non attollit: quia cogitationis statum erigere non valet, quem terienae sollicitudinis usus curuum tenet. Lippus namque est, cuius quidem Ingenium ad agnitionem veritatis emicat, sed tamen hoc carnalia opera obscurant. In lippis quippe oculi, pupillae sanae sunt: sed humore defluente infimatae palpebrae grossescunt. Quae
quia infusione ciebra atteruntur, acies pupillae vitiatur. Et sunt nonnulli, quorum sensum carnalis vitae operatio sauciat, qui videre recta subtiliter per ingenium poterant. sed usu p uorum actuum caligant. Lippus itaque est, cuius senium natura exacuit, sed conue sationis 1 rauitas confundit. Cui bene per Angelum dicitur GL o longe oculox tuos, ut Amos. UeM.Collyrio quippe oculos, ut videamus, inurgimus, cum au cognoscendam veri luminis clatitatem, intellectus nostri aci m medican imberlae operationis adiuvamus. Alisbuginem habet sacerdos in oculo, sui veritatis lucem videte non sinitur, quia arrogantia lapientis, siue iustitiae caecatur. Pupilla namque oculi nigra, videt et albuginem tolerans. nihil videt: quia videlicet sensus humanae cogitationis, si stultum se peccatoremque intelligit, cogitationem intin ae claritatis apprehendit: si autem candorem sibi iustitiae, siue sapientiet tribuit, a luce se supernae cognitionis excludit r&eci claritatem veri luminis nequaquam penetrat. quo se apud se per arrogantiam exaltat ; sicut de quibusda. dieitur: Duraues enim se esse sapientes, stat actis t. R. -.1.
Iugem vero habet scabiem in corpore, cui carnis petulantia snecessatione dominar tur in mente. In scabie etenim feruor viscerum ad cutem trahitur. per quam recte lux ria designatur: quia si eordis tentatio usque ad operationem prosilit,nimirum feruor imtimus usque ad cutis scabiem prorupit. Et foris iam eorpus sauciati quia dum in cogit tione voluntas non reprimitur, etiam in actione dominatur. QEasa enim cutis pruriginem Paulus curabat abstergere, clam dicebat: Tormio πον non apprehenaeu,nisi hum . a. . ia. WAc si aperte diceret tHumanum quidem est, in corde tentationem perpeti: daemoni cum vero est, tentationis certamine in operatione superari. Impetiginem quoque habet in corpore, quisquis auaritia vastatur in mente. Qi si in paruis non compescitur, nimi inium sine mensura dilatatur. Impetigo quippe sine dolore corpus Occupat,di absque o pati taedio excrescens, membrorum ciecorem foedat'. qilia & auarina captiuam animam,dum quali delectat,exul rate dum adipiscenda qusque cogitationi obijcit,ad inimicitias accendit: & dolorem in vulnere non facit, quia aestuanti animo ex culpa abundantiam promittit. Decor membrorum per impetiginem perditur, quia aliarum qu que virtutum per auaritiam ξulcritudo deprauatur.h t quali totum corpus exasperat, quia per uniuersa vitia antisium sutalantat, Paulo attestante, qui ait : Radix omnium νmis est cupidinia. Ponderosias est, qui iurpitudinem non exercet opere, sed tamen ab hac cogitatione continua sine moderamine grauatur in mente. Qui nequaquam usque ad opus quidem nefarium rapitur,sed eius animus voluntate luxuriae,sine ullo repugnati
ris obhaculo,delectatur. Vitium quippe est ponderis, cum humor viscerum ad virilia 'labitur, quae profecto cum molestia dedecoris intumescunt. Ponderosus ergb est, qui
totis cogitatiohibus ad lasciuiam defluens pondus turpitudinis gestat in corde. Et quam uis praua non exerceat opere, ab his tamen non euestitur mente: nec ad usum boni operis in aperto valet assursere, quia grauat hunc in abditis pondus turpe.
' Quisquis ergo quolibet horum vitio subigitur, panes Domino offerre probibetur:
39쪽
ne prosectb diluere aliena delicta non valeatis, quem adhuc propria de stant. Clim sacerdos non agit bona quae loquitur, ei etiam sermo subtrahitur, ne loqui audeat quod non operatur, gcut per prophetam dicitur: Peccmri amem diis ve-; si re tu eme
Deus veritatis verbum facientibus tribuit, & non facientibus tollit. Qui ergo hoc de ore suo non auserri peiijt, quid aliud quam gratiam bonae operationis quaesuit ' Ac si aperiste diceret: A bono opere errare me non sinas, ne, dum amitto ordinem bene uiuendi. νς ιδ -i rectitudinem perdam loquendi .Plerumque doctor qui docere audet quod negligit agere, cum desierat bona loqui quae operari contempsi, docere subiectos incipit praua quae agit: ut iusto omnipotentis Dei inruicio .in bono iam nec linguam habeat, qui habet.
Cap. XXVIII. negligentia Facerdotis, doctis uariendo contraria , personam non potes implere
B. - .M D Ecolite ergo, quanta&qualia, me audiente atque probante.dicere soles, vis de ad. -μi. Jue ministratione pontificis, qui populi sibi commissi cura posthabita, ardentius Mox praesentia desderat, quam futura et & oblitus qu)d non solbm de se. sed etiam de grege
tibi credito, rationem pastori pastorum omnium reddat, sua suorumque detrimenta non cogitet. Quem non delinquentum peccata contristant, nec proficientium bona laetim i cant,sed de se tantum, plerumque autem nec de se omnino lolicitus, quid 1 suis bonimais e geratur, ignorat. Qui non praedicat perseuerantiam iustis, poenitentiam pratuc contem m mundi conuersis. futuras pinnas aueius. Qui non potest dicem contemp. totibus admonitionis suae; Futurum enitate iudiciium; quod ipse AriE non enitati Amatoribus mundi; Nolite di emundi si eum mundi amor oblectat.Ambitiofisi Ambitioni iam finem imponite ;v eum ambitio minosa praecipitat.Ebriosis; Ebrietatem cauete; si se mero visue ad mentis alienationem ingurgitat. sumptuosis dapibus grau dus, non potest suis abstinentiam laudare, quam ed . vitio cupiditatis addictus, euriadis amorem non potest dissuadere pecuniae. Inimicitiarum tenax, non valebit animo, dissidentium sacerdotali tranquillitate componereaustitiam praedicare iudicibus erubincit, quam ipsae personae potentis lavore corrumpit: nec dinossit oppressos, si peristia, aut honorat, aut despicit: & quidquid boni non secit, aut mali committit. nee iubesui λfieti. nec vetabit, quia necessariam docendi auctoritatem contrarietate suae actionis inhamittit, aut minuit.
'Cap. xx Inm his qui bene docent re male
μοι. π Merdum doctoris vita etiam ipsa verax doctrina vilescit. Et qui non visit fimi M. Icet, ipsam,quam praedicat, veritatem contemptibilem sicit. 'Meus peruersiis, est Ii gua magistrorum docentim bene, & viventium malEr & ideo quasi ex pereeris arcula Nam emittunt, dum suam prauam vitam propriae linguae ictu eonfodiunt. bene docet, δc mala vivit, tamquam ses,aut cymbalum, sonum sunt alijs,ipse trinen sibi manet insensialis. cui benὸ docet, & mau vivit quod dicit bene,viventibus proficit: quod voto math viui ipsum oecidit.Sicut sacerdos, qui si digne se agit,vtaceidotem decet, L
40쪽
mistenti eius ει ips&aliis utile est. Indigne autem vivem, aliis quidem milli est i quendo, se autem interficit prauE viuendo. Ac per hoc, quod in illo mortuum est, pr prium eius est: suod vero vivit in eo, id est, sacrum ministerium, alienum est.- ne docet, & male vivit, videtur ut cereus, alijs dum bona exponit aucem praestarta v x. in malis suis consumere atque extinguere. Qui bene docet.& mse vivit. videtur bonum malo coniunge ,lucem tenebris miscea veritatem mendacio mutare.
Cap. x . De exemplis pras orumsacerdotum. ISIDORI.
QEM per quos iustitia docetur, per ipsos peccati morbus irrepit, At mors ad plebes, pertransiti scilicet vel dum mala docent, vel dum iaciunt praua. Plerique sacerdotes di elerici prauE uiuentes, se a ceteris in malum existunt, qui invianis exemplum esse debuerunt. Hi enim ouostumque essiemplo malae conuersationis suae perdunt, de illis r tionem sine dubio reddituri sunt. Ex carnalium Praepositorum exemplo plerumque fit vita deterior Lbditorum: &plebis merito fiunt tales sacerdotes, qui exemplo deteriore
populum destruant, non aedincent. Ea merito enim plebis nonnumquam Episcopi d prauannir, quatenus procliuius corruant qui sequuntur.Capite languescente,cetera corporis membra inficiuntur. Vnde & scriptum est: Omne eum tinguida , es omne eor me mi,a Uinta peta viue ad verticem mmesim eosinita .Caput enim languidum, doctor est agens peccatumr cuius malum ad corpus peruenit. dum eo vel peecante vel praue do- eente, pestiis languor ad plebes subditas transit. Deteriores sunt, qui siue doctrini siue exemplis vitam moresque bonorum comampunt. his qui substantias aliorum praediaclue' diripiunt. Hi enim ea quae e tra nos, sed tamen quae nostra sunt, auferunt. Corruptores mero morum, propriE nos ipsos decipiunt: quoniam diuitiae hominum . morea eorum seni. Multum ergo distant damna morum a damnis temporalium rerum, dum ista extra nos sint, mores vero in nobis.
PRouidentia plerumque diuini consilii ordinantur Praeposti mundana & exteriora 3
sectantes, ut dum temporalibus rebus se totos impendunt, spiritales tutiorem vitam contemplationis exerceant. Quia durae sunt quieth vivere volentibus sareinae curarum Episto ilium, ptouidet sepe Deus curis deditos saecularibus ad susceptionem regiministri dum hi exteriora sine taedio procurant, spiritales rebus interioribus sine imitamenti, rerum terrenarum deserviant. Dei erub ordinem accusat, a quo instituuntur, qui Episcopos condemnant,dum minus spiritalia,sed magis terrena sectantur. Ex diuini enim Ἀ-
hernaeuli dispositione, ob injurias mundi serendas & turbines, quosdam institui Episc pos saecularibus curis insistentes rvt hi qui interius superna desideram, nullo te coobsistenten tio, liberius hoc quod amant, intendant. Non est itaque iudicandusa 'ebe rector inordinatus, dum mapis nouerint populi, i iuisse meriti, peruersi restimenlustreisse pontificis. Nam pro meritis plebium, ditiponitur a Deo vita rectorum. Exemplo Datin peccant, ad comparationem principum,qui ex merito plebis praeuarieantur. Sententia amnantur Cham filij Noe, qui suorum Praepositorum culpas in publieo proindunt: sicut Cham qui patris pudoda non operuit, sed deridenda monstrauit. Habituri sent Sem meritum & Iaphet. qui reuerenter operiunt, quae patres suos excessisse eomos cunt, si tamen patrum ficta non diligant, sed tantum operiant,nec imitentur. Nam stant qui Praenositos suos peruerse iudicant, dum terrenis studijs eos plus viderint esse intemtos, si vel parum iam ipsi de spiritalibus cognouerint. Rectores ergo iudicandi a Deo sunt, suis autem subvitis nequaquam iudicandi sunt, exemplo Domini. qui per se venis dentes columbas & nummulariorum mensas proorio evertit flagello,& prolacit a templo. Vel et usis dicit Psalmista, Demstium Meta de raum. in media .-em deos m. r.