장음표시 사용
501쪽
De Mharmoniis planptarum , a pag. 296 in pag. 299 notis expressis, haee notanda sint. Lineae notarum ad numeriim 28 sxerescentes hodie non lutegrae exprimuntur, sed notas, excedentes lineas fi insertores, ale signantur: T , ita ut nota suprema d superstaret 23 lineolis brovioribus. Numeros, singulis lit pris ad dextram seriptos. Keplerus literis latinis gignavit, nos vero notis arabitis exprimendos curavimus: ut musici 1 diemi saetulus intelligant, quid illi numeri gignisseent, oetavas scilicet diversas i semel. bis me. lineatas, ut dicunt gestriehen). Notam h Keplerus semper unitate altiorem. quam hodie exprimitur. seripsit, nos eam ad hodie usitatam quantitatem reduximus. confer pag. 26, ubi notae L Κepleri quantit Mem reliquimus. 28 p. 3l8. Constructionem huius tabellae his expileamus. Columna secunda thr b
502쪽
columna inma s, semidiameser orbi, exbibes medium arithmeti eum inter numeros singulorum planetarum eolumnae secundae. columna quarta sis centrieitas eomputata esto duobus praemissis eolumnis. subtrahendo is emi I metuunt n madors numero columnas tertiae. Ultima deniquo eolumna exhibet e entricitates singulorum Planetarum, eomputatas ad semidiametros illorum in 100000. 29 pag. 3ι8. In praemissis piopositionibus hae inter planetariim motus harmonia.
inventino snut: aphellus motus 5 M perihellum 5 I . 32; perihelitis h ad aphel. I: 2:
d P phel. - 2:5. Ilas rationes harmonios pro liundamentis posuit Keplerus tabfili sequentis, adhibens simul rationes motuum, quas prima eolumna tabellae praemissas exhibol
Quinta columna, inscripta: Viserentiae semisses, prodit ex quarta, subtrahendo m dium geometri eum ab arithmetieo, ubi notandum, re vera pro 25 seribendum esse 0 25, pro I 78 seribendum 17.8 eis pro 377 seribendum O,a77. Soxta eolumna exhibet motus medios in dimensione dupliel. Priores numeri prodeunt subtrahendo dimidiam differentiam a medio geometrico: 7θ -0.25 - Ti,75; 7244,9 - 17 8 7227 I; Io - 0,25 - 29 75; 3018 692 - 0 904 - 30 17 78R; 246,475 - 0,0l2b - 246 4625; 7 746 - 0 377 - 7, 69. δPosteriores uulneri sextae eolumnae roterondi sunt M numeros columnae Fecundae, atque ex his computantur hae ratione:
503쪽
30ὶ pag. 31s. Ninneri mediorem motuum ultimo iuventi redueunt in hao inbεlla ad motum modium Torme se 1000000 eoinne exhih t reductos columna seeunda. Perpe dendo, secundum tertiam Kepleri r mlam esse quadrata motuum' mediorum in eversa ratione horam distantiarum, computantur distantiao leolumna tortia) sie: modi a distantia in v 29539960 - 95560 'η. - 520g0 ete. , ubi notandum. la tabella ultim g numerorum notas Reselerum omisisse, seripsisse ergo pro s556υ - sbos ete. Semidiam stri orbium seolumna quartat et ec utricitates quinta) desumuntur ex tabella Priori et reducuntur ec-eentricitates ad numeros columnae tortiae proportitona: M : S um 9556 : 562; si e 85222 : 4222 - 5206 : 258 ete. Numeri columnarum septimae et octavae prodeuut additis et subtractis reductis ectentrie itatibus a mediis distantiis; v. e. 9556 Η- 162 - IJ II 8, 9516 - 162 - 8994.21ὶ I. g. a 35. Summam isappendicis hujus exhibet Κsplerus in praemissis sol. 328 εα Deprehendi nitis verba seriptoris ipsa volumine IV. manu scriptoriam PulkOvleusium, quod pra teroa haec habet: Ptoloninei Harmonia, nune Primum edita, interpreta And. Gorax leo Graoeensi. libri I. et II. us lue ad enp. 6. Commentaria Porphyrii in Ptolemaei Harmoniam. Ex D aloris Vtile. Galbael de Musi ea veteri et moderna. Aristoxonis mus et auitiquissimi Homoni eorum Elementorum libri III. Aristotelia de Obdeetu auditus fragmentum; ex Porphyrii Commentariis. - ppendi eoin Keplerus plano prelo Θratum reliquit et hane notam typographo ad-
Antiolationes ad Ptolemael textum Keplerus immiscuit textui eundemque modum nos retinuimus. numeris Iatinis Kepleri notaA signantes. Ceterum repetimus, quae vol I. p. 197. diximus: Io. Wallistam i, G Retriae prosessorem Sauli ianum in Mad. Oxo utensi i Ptolemaes. Harmoniam graeee et istine edidisse. Exstat haec editio tu ., Wallisti raperum MAthemati eorum volumine III. pag. I---I52ὶ ibique eomparsi tui plaeet, Kepleri vεrsionem eum Wallislana. 32, pag 4I7. FIud diu 2 tu . DIMursu Analytu sere. Pag. 17ὶ quaerit: cur eon parationes suas physi eas seu naturales strii sicliathus resorre aut musitam suam natural m eum mea, quam ipse agnoseli artiste talem, stomparare Ugreditur, eum nulla seri soleat recta intor eo reta es abstraeta relatio' De nurioribus etiam ae nihil vel eorte perpauea ensis narrM, ae si illud in me esset superfluum; et tamen tu scriptis nus invenimus, ipsum plura de musices auetoribus proponere, qu m ego Dei ste. 33ὶ pag. 417. Fluddlus . Replicatione sua ivide s. pag. I 8ὶ ste respondit: Nusl- eam naturalem ab artistet ali haud in uria distinguo, quamvis utraque ex fundam tis iisdem sit prodiaeta. Non pnim domum aut VM sic ille aut vitrum res ideo natura os nuneupamns, quoniam ex hast eadem naturali omnes derivantur, lapidibus se. , ligno, Iuto, herbis, arena, sed artissetales potius, quatenus naturae tundam euia, he. elementata Artis industria permiscentur. eomponuntur atque ad artificis Plaetium ellormantur. Ex his euulgere liceat Iretori si in huiusmodi assertione sim homo dirnestis necne
visiona et e hoe tu loeo disceptaro non intendo, ne nimium Iectori taedium asser rem aut adultariorem te iraeundiam incitando tibi studiisque tuis forem motratus. An possit in harmoniis planetarum considerari tempus durationis, ut in canin humano, tu negas et inaneutempore, se. durat love motus ab invicem distinguuntur, Deo, ut mihi videtur, secundum unum solum temporis respectum ste habent. Sed nolo haec curiosius inquirere, qui x ad Harmoniam tuam pertinent haee, adversus quam nolo quicquam adver3l Posthae pro dueere, ne vi novam iram te exagitarem. 3bὶ pM 4I8. Flud dius tin Dis eursu : Nonne Replerus tonos gravos in libro I. et V. Saturno attribu It Unde stguram cubi eam, quasi omnium gravissimam, et a signavit. tetra-ἔdron intor Iovem et Martem posuit etc., arguendo videlicet per varias illoriim eo orum geometricυrum proportiones consonantiarum planetariarum differentias.
netarum motibus, addit: quid igitur in causa est, quod auctor hic noster prae nimia intervallorum inquisitione, sui ipsius oblitus, arenua temporum adeo uegloxerit, ut non ni Odo solis semibrevibus in sua uti Harmonia eontentus sit Τ Fortasse propter multifariam temporum
triplicium disserent larum ignorantiam eum in illa quidem numerorum temporalium propo
504쪽
tione eo ora rius triangularis sonare debeant eum plania allarum specteriam', sed et tam in
errorem exsertiorem incidere gestiat asseverando, tempora Eonorum arbitraria esse et causarum inquisitione minima indigere. Indigerit, inquam, ingenti ea arum inquisitione, uti quidem ex diligenti triangulorum meorum temporalium inspeetiove saeillime apparebit. 37ὶ pag. 4 Is IIaee allegat dambllelit verba Flu delus: Aulum in mundo intellio-bili audivit harmoniam divinam, eulus Me remini gestur, quando audit melodias habentes
divinae vestigium: reminiseens vero ad em vehementer amet tur, si est in numero aut marum , quae ipsam harmoulae ideam praecipue eontem Platae sunt in patria.
atque etiam inter xllum sint ambo soni et ad inuleem consonent; nam aliter tonus consonantia non diceretur,' sic touus eum tono identidem tonant. Noe arguo ego, essi inter valli specie disseretitiam inter. tonum et tonum, eum dixerim, unius ehordae tonum alteri Proportionis identitate eorrespondeutem symphoniam uni sonam egeeisso, sed numero, undensnimavi, ipsum esse consonum intervallum uno respectu, Ileet alio respectu sit dissonum.
39ὶ pag. 420. Flud dius lbid. : Et proseeto, Joannes, tu qui tam hirenuta , nouilleam misellus es philosophus, tam ingens mathematieus, quid in nomino Del errasit tu
Sei suo tu re vera, quid sit creatio est.' Aut seis ne tu, quid Robertus possit Quantum in vera ereationis praxi versetur Putas tu. Delentiam ejus esse imaginariam aut more mathesis vulgaris incertam Falleris, falleris, Joannes, et toto eoelo tuo externo erras, tametsi planetarum situs motusque Lamouleos te de longinquo perspicillis tuis opti eis perspiora eredis. De interna hominis mente aut oeeultioribus ejusdem aetionibus ludicare nescis. Audaeter ergo dicam, quod si Ioannes in sua arte tauta peritia abundaret, qualita in sua Robertus. in meliori et rectiori harmonias mundanae statu insisteret, quam adhuc exstitit, fateorque me in eo exultare, quod sum dignus inter Moyses duelpulos numerari, a eulus arte theosophi ea et philosophlea omnes allae selenitae derivatatur. Quare ne exelames, Dro, contra homines tibi noti adeo cognitos, ipsos philosophos misellos vocando, ne si neminem tibi comparandum tenseres. Scio equidem et sateor, te bene versatum in mathematica vulgari, eollaudo industriam, muniueo inventionem. Sed tamen hoe in tua aequisita gloria indetorum est sentiendum, quod homines tibi ignotos tu de ignorantiae erimitis tam saetis eondemnare fion haesitus. 403 pag. 42 l. Fluddlus sin Diseursu : Quod autem ad musteae coelestus eum terrena consensum attinet, nos eum doeet persectio illa, Apollini attributa cantilenaque, qua Mercurius mediante s stulae Argum monstrosum somno stiriecit, Medeaque phystoa herbarum symphonia dracon m vigilantissimum eonsopiviti Sed huiusmodi mustera speetes non datur astronomis vulgaribus intelligere ete. vide praes. pag. II in calee).4Iὶ pag. 423. Flud dius sin Replieatione : Quod Robertus voce harmonia utatur
sensu latissimo, non erubesco, eum uni eam agnos eam mundi nutinam ubique expausam. quae estor dam harmoniae mundi, quao est spiritus universalis, pudiare videtur, cuius lustrumentum est ipsa mundi congeries universa. Non est mihi error aliquis, quod inter artes lib/rales musicam, lieet sit verae musicae formalis cortex et umbra, eolloeaxerim. Quis u. reeto arunrmabit, exteriora litterioribus esse Praeserenda, init circumferentiam centro, aut eomor
spiritualibus, aut erassa subtilibus' Non aequi eo ego in musica sensibili, sti in elementaribus omnino, quippe in quibus habitat forma pulsans, tamen musicam sormalem formales et internus habere sonos, ni materialem extremos, dicimus. Nam nlla est vox spiritus, alia eorporis, alia Dei, filia angeli et alia hominis. In hoe nee a Iamblieho meo. nec quidem a Seriptiiris sacris distare videor. Rationem eoneor dantiarum et dis ordantiarum videbit spero, mundus in posterum me non plus ignorare, quam ipsum Iomnem, nee in Platonis ete. harmonia minus versatum. Εandem musteam re vera tu omnibus d leo, ut eadem anima mundi generaliter loquendo: at seis, quod voees aut sons eduntur diversi seeundum Mins entis proportionem in patiente, ut idem letus divereum sonum facit in eupro, stantio, plumbo et in terra, at vero in asire vix auditur. Porro etiam sortis letus sortiorem dat sonum in eodem subleeto, debilior debiliorem, magis enim Obediens spiritus leviorem et magis insensibilem reddit sonum, Ita ut corporalia eorporalibus. spiritualia spiritualibus reet conventant. Omnis musten consistit ex sonis, licet alit si ut sensibiles, Mil vero sensul n quaquam subjecti. Et quamvis conoedam, has voces mathemati eis proportionibus intis bona demonstrari posse, tam an talis indieatio est magis a logica, Vmboum at ae dentialis, quam est illa ph3sica, in qua res ipsa in aua natum, prout est, explieatur, eum naturnali suae naturae propior quam allena, et reali substaura magis quam imaginariis Meldeuiibus laetetur.
505쪽
423 p g. 423. Flud di in Diseuravi eomparat numerum at formam schematum in opere suo eum liadem Kepleri es addit: quomim quidem nonnuna licet deeoris gratia describantur, ad rem tamen magis exacte pertinent et meliori methodo ibi explieantur, quam ut aliqua demonstrat ontim auctoris lis alleuius dod oris specimen assero queat. Quam verba mera sunt l, Me auetoris et potius invidiae stigmata ae figmenta holmea, quam ut revera aliquid importantiae seeum forant. In opere meo, quamvis pleturas plurimas iure duxerim, sat liquido tamen percipera potest lector, illas omites ad propositionum mparum delaonstrationes valde esse Decessarias et uullo modo omitteudas. Quod vero ad pletur in operibus meis physicis repertas attinet, certus sum, eas mora physico ordinatas esRe. Ν- ut Koplerus ad eorporum suorum elueldationem quam plurimas planarum superdelerum demonstrationes delineavit, ex quibus en ora eomponi debent, sic etiam ego ad subjecti mel explanationsm demonstrationibus physteis et non uinthematicis sum usus. Denique notatu
dignum est, quod hoe in loco auctor is ipsum eollaudara gaudeat, eum hoe quidem in peripta legente, quam in ipso aeriptore esset deeentius. 43ὶ pag. 423. Flud dius tin Replleatione : Cui ego: me ex sola monoehordi moleontemplationa plus h rmonicae internae veritatis, illud mundo et mundi animaε reeta applieando, posse Iegentibus expileam et doeero. in unius diei spatio, quam Joannes in pl4H-hna inventione sua. Sed vid o. Joannem aut non legisse libros, aut ea Reeepisse pro aenigmatibus, quas intusnil sunt valda et ara. Bens eognitum et axpertum est, quod multi sola librorum meorum laetura lis in meis operibus docti Maserint, ut Iaudes meas philosophiae sineel naverint Me.
opto, imo vero ipsum mentem meam male atque modo contrario, ne ego putavi, ae pisse ideo. Ille ego, qui veterum myster,a ennet ara gestio et oecultum modo naturali rovolare eontendo. sint leuebrosis rerum Reulamatibus non oblectari ideo deprehendor, quoniam . quao diu Multa suerunt, Iam mundo manifestare sponte sum aggressus. Quare nimia eoelostium contemplatioris raptum auctorem delirare, aut potius eum otione aliqua in uiro, eonelu dendum ost, propter instabilem opinionis istius conceptionem. - Jam testea producit Flud-dius primum Germanum, -doetissimum et in rorum naturalium inspectione ipso auctore longo promtidiorem , da inde Gallum qiiendam et alium deuique Doctorem Germanum, qui pra dicerit ipsius speculationes; et eomparat ea, quae ipse exeogitaverit, eum eleus vateriam:
Hennesis Trismegisti, Salomonis est. 45ὶ pag. 424. Fluidius ili, Replicatione : Usm sum tu seriptis meis hieroglyphicis;
concedo ma dixisse, templum meum musteum esse loeo signi hieroglyphiel. Templum Meo musteum sina elavibus et notulis in ipso expressis esset imago hieroglyphlea. l. e. obseura, at expre is in eo et vibiis et notuIis ab aliis systematibus non differt. Quid dissorunt imagines inat mathematteas In libris tuis expileatae a talibus hieroglyphleis, si non essent Ilieris et seriptis demonstrat Porro si tuum Prodromum inuleii leetor, ibi pleturas inveniet novas et hierog, 3phleis etiameteribus magis propinquas, quam illae meae. Ergo vores et ,erba lamia sunt. qua diei s. et per consequens, quas tot lineis seripsisti, uni eo verbosum ' gl igenda et relicienda. Porro si sapientim seni Quas produxerim, non tam n hos rael, ut mo ipsum exensaram pro geriptis inolfi Renigmati illi sed e tra tuam assertiouom, qui parabollea seripis M aenigmata eondemnare videbaris. - pag 42b. Flud dius libid. : Aestimationem meam in tua potestate minime sitam is stat imo, quo aut elegantia tua aut demonstrationibus matbemati eis ipfil noeers queas. v bellum in piaaestra phisosophi ea ad quamlibet a te oblatam tu ullam propulsinudam ν .uium .i ubi me non verborum tuorum metu virbatum, sed veritatis clypeo et Mutus ingenu splevita armatum inuontes. Tautum in te virtutis philosophi eao tibi quaeram Videbo quandor Deus bone, qualia sunt ista verba Iaelautia, homini tantae lamas et doetrinae
ut quid es his harmonias isse rundamsntis sentiat, tibi verbis suecinetis eomiter ostendam. Ut mihi videtur, in hiseo fundamentis quaestiones et dubia multisaria non facile dissolvonda oriunturi videlleetr Iὶ an anima sit pars naturas' 2ὶ An in anima reineeat et revin 3 Anex divisione, quas sit in ipsius animat essentia, eonstituantur termini harmoniarum intelle iuxtium in mento divina' 4: An auditus sit pars naturae testeturque de fouis eorumque qualitatibus, quM senFus communis repraesentat 5 Si inveniremi proportio tu intelleetu ab origint rolueens, m soni tens antur hRrmoniel et utrum ab iis dolectatio oriatur nemo εὶ An pars naturae rerem intelligibillum sit triangulum, pars quadrangulum, et quodlib/t distinguat et reulum in Pines, quae sunt quantitate seu longitudius sua terrules proportionis
506쪽
allevius harmoni me, et an ad ninnorum eonsortiuitiarum sie eo ututum equantur reliqua, quae lustini in eantu arti stelial nainralia Ad has quaestiones respondens Fliiddius tonsumit majorem partem . replieationis suae isollis 30 sequentibus . maxima Ox parte ad veterea philosophos Platonem, Aristotelem,
Pythagor , Iamblichum nee non ad seripturam sacram et seriptorea theosophieos respicieus. Si e v. g. eoileeta philosophorum dicta ad primm quaestionem resert: Imagu Deln Dii est pars alicujus rei' at vero anima humana mi imago Dei: ergo uon est pars natura . Ad quaestionem secundani: Quod per se sumtum noli est numerus nee qanntitatem habet. Iguram quantitativam in se non recipit; at anima separata a legibus eo Oris non est nil meriis nee quanti istem habet: ergo ete. . . . His ita se habentibus, periit, usu opus est. ad 4 quaestionam sequentium axplieationem usi resutationem pergerat nam cum lapis all- cujus structuras angularis sit infirmus aut ex sabulo trausitorio eoustatus, in nihilum porse liqueseat et redueatur neeesse est et ut totum indissei im per se ii ulla vi impellentis eorru&t ne in nihilum redigatur. Deinde Fluddlua ad resutanda ΚπIert axiomata und quaque eoIIlgit testimonia et suam ipsius harmoniam defensurus Monoehordum suum deseribit. emitem Cusdem exhibens gans miram, in qua deprehendimus non tantum num ros sonorum harmou eorum et ad ehordae initiones adserti ta haser C, D, E: Hierarctias
ad et ad aa: adre: Hem. 1guem, ad fr: afitem, ad ecce: aqum, ad ecere: terram; non bae e tantum deprehendimus, sed etiam lusu per ad pruaci plum chordae OG Deus, ad finem es: Deus, et ad C-e: Sanetum sanetorum, meus, ratio, anima luelda, R c- cccccc: lux perseetionis seu spiritus sanetus, a C - a novem angelorum ordines in eoelo empΤ-
48 pag. 442. Flud dius ad hare responditi Malo, Joandis, me hie eaplai nso quidem dogma geometrienm do proportiovibus incommensurabilibus ideo tollo, sed hoe a
lummodo innuero videor, quod physi eo, imo vero et mathematim quodam respectu omne intervallum. eviusmodi est mnus, diatessaron est. , sit in partes suas divisibilla, eum omnia mensura motus iat per terminos, ut illa Dumeri per uultates et lineae per puneta. Anno hie dogma nilqnod geometrias resollo, aut, si nugit Joannes, hoe non esse verum, negat etiam quain Rhet monochordi proportion om esse tu partes, h. o. In tonos et Ee inula divisibilem, cum diatessaron ex 3 intervallis, diapente ex 4, et diapason ex diatessaron et diapentaeompou Antur. Uane in Iongitudinem seu intervalla divisionem agnoscunt veteres et hoc idem testatur oeularis monoehordi ob Arvallo Caps tu ergo consonautiarum ineommensurabilit tem tuo more, mi bl susi elet, illam meo modo intellexisse.
49ὶ pag. 443. Fluddlus i in Replicatione): Tonum eomparo trianguli liue o diemus,
quod ut in sguris multi pileantur latera, sle in eonsonaullis toni eoaeerventur. Auno haee sunt tenμbrae Cimmeriae, quas Ioannes intimare videtur, et tamen eius atque omnium aliarum tonsonantiarum ortum ex sectione chordae ei reuli. per liguras saeta, seribit. Respondeo ego, quod quodam comparationis respectu tonos ad trianguli lineas applicuerim, ut non qui eos ab iisdem lateribus originaliter provenisse existimarem. do, pag. 444. Ad haee ot quae sequuntur omula huius . Analysaos haeo tantum respondit tu . pueationa Fluditus: Tum postea eonclamas ore aporis: O G metrae, Reeur te inqui ite, at quis e vesino num ro sit, qui praeeedentem Rotrirti orationem intelligat. Patat. minora intervalla esse simplicia. Imo vero ausus est Geometra quispiam cum Joantie ustinere, quod partes non sitit magis simpliees. quam ex iis eompositum Quod vero fouus sit simplicior quam tonsonantia diatessaron, eum illa ex duobus toias eum semitonio eonstet, aut diapenta quam diapason, qnae constatur ex diatessaron at diapenis, neminem, credo, aut philosophias aut geometri a peritum latere. In sequenti elausula video Joannem ira exeandeseeutem, quare, douee refrigerium patiatur, mihi silentium imponam, dum ipsum interea siti exspectato victoriae guae trophaeo tam remotum adhue sentio, quam ego a verborum ipsius timore lueoneussus secure hu usque Persisto.
lemaeo, viro tam clarissimo, in eundem errorem ine disso, aed potius in honorem eonvert tur, me aliquid simile eum Ptolomaso cogitasse. Ponatur, quod sint meri symbolismi tues numus tamen prorsus, nos a philosophorum limine ideo abore M. Nam quantum quidem mysterii in philosophia symbola Orphel, Homeri ete. tu as eomprehendant, auctorisin latera rideo. Sed ut ad propriam nus doctrinam accedamus, nonne fuerunt corpora n regularia, quae sui operis harmontei fundamenta statuit, mera symboIa, quas ipsi Pythagoras philosoph- verea adaptavit, inda mysteria ingentis do alenuniorum mutauonibus ab
507쪽
ad per tionem inserena visa imisu metor a verat philosophiae lato tono ad stellones suas astronoruleas distrahens, symbola dieit vana et vero poeti ea aut deliria mathemati In repueationε Fluddius, praemissa retraetans, haee tantum Kepleri vectis in textu positis respondit: Dieis, is operam in emetidis mysteriis naturae ex 'poetarum fabulis non dedisse. Et iselle eredo seriptaque tua narrant, hane tuam Assertisnem non esse fabulam. Sed an mathematicae tuas demonstrationes sint veritate sub labulis po tarum oecultataε ωrtiores necne, hie labor, hoo opus eat depingere. b2 pag. 448. Ut leetor habeat, quo . Rosaeeruchorum opiniones diiudicet, verba pro-Povimus Fluddit . quaa Keplerus tu animo habuit, et in ea, quae textus habet, acribaret. I me numeri, inquit Fluddius in .Diseudiu , speetem ipsi philosophi inpleutiores, Themistius, Pythagoras, Plato ete. naturalem. format m et rationdem vocaverunt, ex quo magnR miracula tam in divinis, quam naturalibus peraeis sunt. Ex hujusmodi numeris tempus quidem eoustat omnisque motus et Milo, quae ad tempus aptautur, quibus etiam oruuia reseruntur, quae tempori et motui surie in sunt. Per hos Dumeros, vare aurosa et lamina, Conceutus et voces in mus ea proportionem habent et eonstant; deniquo omuos speetes naturalium et eorum, quae supra naturam sunt, numeris certis formalibus constring tur. Horum numerorum oeeultorum m7sterium optime eognoverunt illi seientias eongultissimi, qui Monadem seu unitatem opistet Deo, Dyadem Feu dualitatem materiae aqueae, ac tum postea Triadem formae seu Iuel et animae universali attribuerunt, quam virginεm vo V mut. Hi autem sunt numeri illi tres ignei et sormales, qui primum a Prodrietatibus S. S. Trinitatis offluxeriint ad mundi fabri eam. Materia snim aquea Spiritus Divini glutine eum sema lites da condungitur et vocatur Coeliim, tunc homini plusquo vitae I exadem et Repiadem, deniqua Enneadem omnibus ereaturi .. Bine quidam pumerus denarius, omnes uon modo mundi tonsonantias, sed etiam dissonantias includens, deeem Sephirothis Savientum attribuitur, quibus Meem Dei eo omina decem ejus proprietates in mundo exprimentia Praesidere dixerunt Nam talis est numerorum sormalium progressio, uiua quos uallus alius
unquam suit, est vel erit: I, 2, 3, 4, ubi I. 2 simul additis nunt 3; quibus si addantur 1, nunt T. Atinus hie est numerus illis mirabilis, in quo mundi eroatio est completa, quipP.
in quo quadratum materiale seu clementare radici formali uultur ut appotitus materia. muudanas ita adimplestir, ut quiescat illa, quatenus bono impleta summo. Hinc Reu in hoo respectu numerus iste Sabbatho seu quieti datur, estque est quando uumerus punitionis; quando proprietas Elohim lo numero aernario eousideratam iraeuudiam usrtitur et gle M Fonus est ete. Sed procedamus eum Proposito nostro: I, 2, 3 sael unt si, quibus si Udaturo, qui est uultas, ni 7, vel additione numeri quaternarii in pleno nus valore ad sex, pr dueetur s0. Ultra quem nulla eat progressio, nam omneη numeri, qui fi quuutur, fiunt meracto his eompositiouos. In his numeris formalibus omnia comprehonduntur, et quieunque noverit numeros stoeales et natursites eum divinis eon ungere et in eandem tonsonantiam temper ars, hie per Dumorum istiusmodi poterit opsrari mirabilia atque eadem otiam cognoscere etc.
533 pag. 457. Ad haee respondit Fluddliis: Semlio nil loeus ad illum mundi gra-dim Periinet, ubi inx magis abundat, quippe Oae propter subtilem sum dispositio item contraeta in lorum minimum reduel potest, videt ieet elementum ignis, πhaora Solis, e tum siclistrum, a ulvillea et meida sua virtute ζωον, id est animal dictum, et sphaera doniquo seraphin, pr sentia Dol, hacis sontis et ignis Praesidis, flagrans. Cont puncti ter ulnianni Meph et Omega, quorum medietas est illa crentura perlaetissima, Sol dicta, quas innat dispason dupliem ad unitatem sui ere toris, hine inde denotans, quod ipsa sit ereaturarum eiu perseetissima, ent in tar eomposita in regno aulmial respondet homo, in vegetabili tri-
leum, in minorali aurum. Disserentia generum tantus 1 nt in eoelis, stellis, quis ete. , in t stellis et planetis huiusmodi eantus larinula. 54ὶ pag. 468. Flud dias: Hoc te seira ustim, Robertum nee curare nee noeci quidem pendere, an Ioannes conniveat, aut oeulis quidem apertis et iraeundia terribillus ipsum intueatur, necne. Non enim Joannem metuo magis, quam virtuti suae divinitatem Invideo. Non vim. quae in tuo opem sunt adeo admiranda; sura etat. si quae scripsisti quorundam laudo sint digna . . . . At doniqua Dees mihi melius, quam ut asperuatione et desor in il a tui oparia opera ipsa Dei diuturnioribus ignorantias tenebris, quatitum tu me situm, 156 involvam, quia Harmoniam Joannis chymaeris v ls et in aere repraesentatis assimilo. Nam ' ut interiora seu formalia sunt Deo proxima, externa vero et torporea fi Deo remota, tiam torpus umbrae et tenebris assimilatur illud apparens, quod non est ete. Sieotiam extremam Joannia doetrin m do mundi harmonia dixi ita se habera, ut litera ad sp ritum et animo ad eorpus. Nee lauden negara possum, uarinoniam suam sae dum mathe ua
508쪽
exterioris et uni vi rrepretum esse laud bilem, nee non inventiones seu observationes suas mi ulme speruendas; ad mathesin vero formalem et originalem ita eam se habore Meo, ut rei umbIa ad Hus realitatem: umbra est veritatis, sed uou ipsa veritas Unita alta tu bie profers non magni momenti, quae omnia ad amussim hominare nimis fortassis lectoribus Iongum laret atque taediosum, quare ipsos ad meae Analysis
bd pag. 450. Fludffius in . Diseursu' haee dixit: Nunc Ioannes hic uoster eum egregia suae vietortae publieatione Appεndiel hule suaa snem imponere gestit, in quo laudibus suis perenna exigit matὶ monumentum condera famamque meam, qualis qualis sit, in dedecoris abyssum detrudere atque in ignorauitas inscitiaeque gurgitem praecipitare sibi Proponit, ut ita fortuna mea gloriosior videatur mundo elus triumphus. Et satia fruatur, si poterit, tropaeo, quod flore speravit. Verum aequum erit, ut veritas Ioeum habentialsitasque ad tenεbras potares in exilium reIegetur Meas quidem Proportiones harmoni eas ab aeeuratissima demonstrationum mathemati earum certitudine recessiss8 Iudicat, quoniam in mathesi vulgari versatur; de illa vero naturali et vero sormali nunquam praelibasse videtur. Quod eum ita git, impossibila a Saplenis asstimabitur, ut talis recto da oloribus Judicet, quem Iucis et tenebrarum in maehina mundarin effectus non modo .norare, verum etiam ore duro abnegara non piget. 56ὶ pag. 46 I. Flud dius png. 38. M 39. sui . Diseursus Analytiel summam eorum proponit, quas in praemissis eontra Keplerum et pro sua .Hammula ε multorum verborum copia dixerat. Inseripsit hane partem: comparatio Harmoniae meas Mundanae cum illa Joannis Reppleri, ubi doelaratnr, in quibus eonveniant et in quibus diffsrant. Pag. 40-45. affert is testimonia et auet ostates tam pbilosophicas quam divinas, Harmoniam Ioannis Κeppleri confirmantia vel rpsallentia ' Pag. 4s 54 denique prodit: . Testimonia tam prillosophica quam theologiea, Harmoniam nostram Mundanam sta linantia.