Astronomi opera omnia Joannis Kepleri

발행: 1864년

분량: 665페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

Appendieis Harmonicoriim in aere puro minor, in vapido rursum minor, post in a pia, tune in oleo, eleetro et erystallo; sin ilensitatem, ordo erit alius, aeri succedet oleum et electrum. huic aqua, iunc vitrum, crystallus, nil amas. inde Opaca, sal, magnes, Flannum, serriun, cuprum, argentum, Plumbum, hydrargyrum, aurum. Adeo natura nihil confert ad quaternarium tuum graduum. Relinquitur igitur haec quadripartitio tuo arbitrio. Neque tamen super eo te con Dinnavi, Sed comparavi tuam methoduin et quae illam ingrediuntur, cum mea, idque leuioris erudiendi causa, neqiuaquam igitur inconsul M.

Ad Analysin XXII. Jam ad praeeedentem analysin est dictum, halictexius particulam cohaerere sensus causa cum stiperiori. Frustra igitur lomunis, Roberte, non advenio oppugnator, sed hospes, eminus te salutans. Num etsi nullam attulisses rationem, cur singulas regiones tri secares, non

ideo te reprehenderem, sulficeret mihi, et hoc et praeeedenti textu monstras8e. te arbitrio uti in distinctionibus tuis, quippe qui nunc quadriseces, nunc tri- seces. Multum et ipse tribuo archetypali Trinitati in effigiando mundo, quod Epitum. Astron. libro IV. explico. Tuam quidem distributionem dierum creationis inter personas Trinitatis sacrosanetae transmitto theologis, ego sat habeo, si in ipsa figura mundi inque praecipuis ejus membris siliandana exhibeam similitudinem sacrosanctae Trinitatis. Si triseetio cujuslibet elementi probabilis ex eo fit. quod mel in superum triplex esse perhibetur, esto, non ego id negavi, nam nliud est proba bilitas rationis, de qua tu hic. aliud probabilitias fremum, quam Pgu nego

per omnia sequi. Ais, te de proportione to tum actionum et pressimum inter materiam et formam, non de dimensiona interociliorum. Atqui fien-

suum probabilitas ne sic quidem ubique sequitur. Auris quidem tres regiones qualitatibus quodammodo distinetas habet Aristoteles. sod habet sine invidia hodiernorum philosophorum; at in imo vel aqua, ut in mugno oceano, quid

quaeso te ex sensibus ullegabis, unde probes, aliter Ruperius comparatum cum actionibus et passionibus formae in materiam, aliter in medio, aliter denique in fundo, et qtiodnam signuin. quem terminum quo loco pones, confinia distinguentem mediae regionis cum extremis, quia mensurist qii titativis, aequalitate vel proportione continua eonstantibus, tute ipse jam modo renun-riasii. Sed quid ego frustra lati or 3 Fateris ecce ipse protiabilitatem hujus distinctionis non esse in sensu. sed potius in intellectu; frustra quidem, nihil enim est in intellectu verum, quod non sit in re, quae est Oxtra, hoc est in sensilibus. Sed ne quid extra septa; illud dicebam, frustra te irasci meo dieio do tuis distinctionibus, eum id ipse usurpes. Ad Analysin XXIII. Quod potissimum urgebam in hac conclusione

unius comparationis, tuarum unitatum mensuras esse in determinatas a natura,

id video te tacita praeteritione concedere. Ilecte igitur habet mea comparatio. Accipio tamen abs te auctarium illud comparationum ni earum, quod mones, tibi etiam motus esse propositos. inter quos sit harin Onia, non minus Oalii mihi, sed tuos mulus esse universales, esse motus niterationum et persectionum, meos esse particularis. Accipio et concludo: tui igitur dimensi )nibus mathematicis non si abduntiar, at mei subduntur, quapropter, ut maxime concedam, illos tuos motus ex illo rerum genere esse, quod proportiones har-m0nicas certas, puta diatessaron vel diapente recipiat, at media, quibus tu harum quamlibet de praesenti adesse discas, nulla sunt. Hoc ipsum monere lectores mei est propositi. Nam de motibus ulterationum ex professo egi

472쪽

Aiu logia.

libro IV. IIarinon. esp. 3. et eommentariis in Ptoleiitaei harmonica nondum editis, quod sei licet in illis harmoni earum proportionum ratio milia possit iniri. Ad Analysi ii XXIV. Motus tuis harmoniis tales ademi, quales meuupro terminis habent, qui nempe eirrinis ste et ricra possunt mensurari. nultra in hoc sermo=ie temeritas, nulla invidia, ut vero argumentum id tibi ritinscitiae meae, patior, quia de illis tuis motibus analogi eis, quibus lorina materiam, lux tenebras, anima torpus subjugat domatque, ne per somnum quidem cogitavi. Quare partiamur operas, rissimila tibi mea sit asseveratio, ridebo ego vicissim tuos illos motus, non quod non sint, sed quia informare nemo philosophorum hactenus, quod sciam, dixit movere, causam nomine esse ilis, et quia frustra tu jactas, te quaerere proportiones harmonicas in

tenebrarum et Ii eis gradibus, re pectu morus, quo forma movetit Nisteriam, si nulla tibi vestigia magnitudinis motuum horum praebet ipsa uati ira, quorum adminiculo tu comparare possis motum eum motu, ad eliciendam et uestimandam eorum proportionem harmonieam. Quaeris et metiris iter navis inter fluctus, volueris per adrem. Comparatio enim omnis fit secundum numerum, numeriis ex mensura capitur. Harmoniae vero subjectum mundanum, quod animo respicitur solo, non etiam oraclis. hoc est, quod aptum iiDn est nil species certas harmoniarum, quantitate disserentes, ut diatessaron, diapente, seu l. vel induendas. Id vero nori tantum substantia nulla, nucleus nullus, sed ne eorteae quidem est, imo umbra est sine corpore et umbrae

somnium.

Ad Analysin XXV. Novum diserimen in numero intervallorum Mntui dixique, te applieare paneula interuntia, me vero omnia applicatione mea Pomplexum esse. Hie tu multa in contrartum dicis magni fleo, probas nihil. Ita semidiametro mundi te ais monoesordum fere se, in monochordo vero potesttite inesse interealia omnia. Atqui non est hoc. Roberie, appliearuintervalla omnia partibus mundi, non est hoc demonstrare, quibus in membris quaelibet harmoniarum insit. Age namque die, ubi tu semitonium eolloces, quibus naturae metis id sit distinetum, die quibus mediis expressa sit

in mundo disserentia generum eantus, nomina terini nos contrapuncti, exprime speciem clangulae seu harmoniae alicujus universalis omnium terminoriam, quos tu adscisc, ad repraesentandas proportiones harmonicas. Θὶ Haee ego nequaquam provocalidi animo nec seripsi nee nune periho; nam nisi haec omnia et plura alia suissent in ipsa remini natura , in ipsis scilicet planetarum motibuη expressa, nunquam ego illa ulla mentis agitatione potuissem eruere. Sed cum nos creaturae merito admiremur, ndoremus et propulemus

haec vestigia sapientiae creatricis agnita, nee quisqiuim mihi vitio vertet, quod plenus eertitudino rei lectores monui, plus aliquid divinorum operum in meis Harmonicis detegi, quam in tuis, qui privatis de mundo conceptiο-nibus, nullo sensu confirmatis indulgeas; nec nunc ego connivere debeo quietus, quin potius indignationem meam demonstrare, quod te video aemulatione irritatum injuriaeque squam tibi imaginaris ex eo, quod ego Deo suum tribui, munere meo iunctus distinguendo inter tua et mea , hujus inquam offensiunculae ultionibus exagitatum te transversum rapi, ut aspernatione et deformatione mei operis opera ipsa Dei diuturnioribu ignorantiae tenebris, quantum in te situm, involvas. Non ego tibi irascar, quod assimilas opus meum harmonicum chimaeris vanis in aere imaginatis, multa talia ut ocem runt in eo seri posse puto; at quod motus planetarioη per contemtuni appellas accidentia mera creaturarum naturalium, eaque de causa proportiones

473쪽

Appendicis IIarmonicoriim

harmonicas ex iis eaetrarias, id est demonstratas, quod verissime illis insint, vanas pronuncias. id puto ad Dei creatoris injuriam pertinere. Scito enim, haec illa esse accidentia, quorum creator curam habuerit, in quibus exo naudis aliquem radium sapientiae suae impenderit. Ecqe enim negare non potes, inter Saturni tardissimum et Jovis velocissimum esse diapason epi- diapeii ie proportionem, inter illius vo locissimum et hujus tardissimum pr portionem diapason simplicem, agnoseis persectionem harum prop0rti0num V, Vis, audes asseverare, id fortuito sic evenisse . quasi nihil de hac

re cogitante creatore. Haec omnia cum tu scias, ut tamen me ulciscaris

non valde male meritum, os in eoelum tollis, vanam et chimaerae similem hane barmonieam proportionem pronuncias. Haec ex parte Dei creatoris. Nunc ad alia convertar, quae ad me scriptorem pertinent. Ae si omnis inquis ianima a Planetrarum aspectibus aut motibus depcnderet. Ego quidem, Itoberie, consequentiam video nullam, neque sane hoc meum d0gma est, citi a vel ante motus coelorum motum vegetationemve in plantis et animalibus nec fuisse nec esse posse. Lege libri mei IV. cap. 7, invenies ibi, naturam sublimarem seni per ineumbere operi suo, ad stimulos Vero aspeetuum Praecipuos aliquos capore impetus; hoe jam supra inculcavi. Si totum, inquis, corpus harmonieae contemplestionis in extremis planetrarum motibus cou istit, sequitur, nullam in muri fuisse harmoniam ante Planetarum Poritionem in eoelis. Male colligis. Totum in hisce quid impedit sic con-8isiere, ut simul ei iam totum sit in aliis 2 Non est idem dicere, totum in bifice ut tutum in solis hisee. Quaere, Roberte, si uaerantque tecum omnesulii, forsitan enim occurrent aliae res sensites, in quibus etiam sit expre88um tDium eorpus harnionices; quao vhi vos protuleritis, tunc ego caput teritum libri mei IV. Harmoniae augebo, prolatis terminis subjecit harmonices. Quam volo tu doceas harmoniam lucis et tenebrarum, novo et laxissimo Sel Su V0cis, id jam saepius in superioribus est dictum. Quamquam etiam iii voce eontemplationis, quam mihi reposuisti promen voce contemPerntionis, luerum captaro videris, sed frustra. Non enim Omnis mea contemplatio versatur in planetarum motibus, pars ejus, libro scilicet IV. mei .i,peris, decidit in Terram inque radios pliinetarum eorum illo angulos in Terra formatos, pars rursum, libro scilicet III. in voces humanas ut artificiosas. . t e temperationis humonisue qua Pircumlocuti une Peto exprimo illam I'toleutaei, cum rhν υν otio ni νου σωιν Dominat) totum cor pus invenio in motibus planotarum. totum qitant uua quantum est in vocibus humonis, non vero ita totum in radiorum angulis. Non utar exceptione illa justissima de linteo illo triduo primae mundi infantiae, quid magii uni enim vel in8olens, si per id non pluit Dominus inpria terram era , non utar, ii quam , quia milii Opus illa non est. Quid . jam nunc ego potius saeto, quam ut tibi ceu alteri Aristophani. sestivissimam exhibenti comoediam sin qua extremum hominis delirium. tuis imaginationibus formatum. sub pors it a mei nominis introducis spectator assideam Socrates ego, subridstus applaudensque. Certo equidem magnum selirium, Oblitum materiae, in . a luae opera sua desi ut proflistandis tenebris. oblitum facultritum naturae, quibus illa tit rea Gliquis imperat. Id stelius confugere cum ethnicis et quae sequuntur oratoria poppysmata luxuriantia.

Solem equidem fontem xta tuo motus eo testis, vi sopientisna creatricem non pererrare tiantum mundi lutieran, sed sontis ipsius architectum agn0seo,

474쪽

Aliologia.

ut supra ad finem analys. XI. sedulo cavi. Accidentia vero Pro substalitia, mutum pro natura lucis it uspiam accipio, sed cum diversa sint regiones Planetariun et motus per eas, utrique rei suum esse ornatum a sapientia creatrice inventum doceo: regionibus quidem ut spatio corpora quinque regularia, spatii participia, motibus vero proportiones harmonicas. Tibi vero, Roberio. quid imputem, audi: video enim te id non recte percepisse stam-mnium ira, quod scripsi, te privata pictura mundum animo tuo circumgestare tibique tuum illum conceptum mundi subjectum esse harmonices. Tu scilicet mundum in tres. regiones dividis, lioc quidem privatum nondum e8i, idem enim et alii secerunt ante te; jam vero singulas regiones in alia triusubdividis, singulos planetarum orbes, singula elementa, tunc du ta semidiametro, particulas ejus applieas quantas ilibet facis quo mono hordum, vestis illud duplici pyramide jamque ex hoc pietura, quam praeter te invenit nemo, harm0nias elicis. Nolim hoe trederes, ipsam per se picturam hanc inibi in animo esse de subjecto tuae harmonices cogitanti, seio rei aliquid sub se in tuo conceptii; at illud jam duduin ultro lassus es, te harmunias tuas nonnisi mediante hae tua privata mundi pictura partibus mundi nPplicasse. Ipsa tibi lux materiam suppeditat scio, at pyramides tuae dant modos ei quandatu veluti mensuram, sine quibus modis mensuraquo nulla materia in ullam liarmoniani congruit, nisi tu sorte abjures, te, eum diatessaron applicares utilii danis. de nulla plane merisura numerove cogitasse. Iam tute lerecollige. t taberie, tecumque expende, quodnam probrum in te conjectum a me sit, 'dum tibi ego pieturue mu=uti novae, hoe est privatae inventionem

mero merito tuo assignavi.

Ad Analysin XXVI. I equisnam hic Kepleri triumphus; qui paean

illiOdnam laudum meorum monumentum γ quid ingenuo lateor, vel totius operis mei notitium ti mysterio tuis lonsissime adhuc abesse' Nam quoddmonstrationibua mathemutinis ac ratissimam certitudinem arrogo, id non

ad me privatim, sed ad ipsam scientiam pertinet. Qui vero dedecoris abysma quomodove in eum fam mi tuam detrudo, quod tradere tu dico philosophi alii profundissimam, quid mysteria in illa conserta celebro γλη Nam quod perplexissima illa mysteria dixi, id nescio qui tu mihi exprobres, quemno dignaris quidem erudiro scriptis luis; seri his enim siliis sapientiae, cummo filium ignorantiae persuasum habeas. Mihi itaque meique similibus mysteria tua perplexa sunt. id est mysteria culpa tua tuorumque, quos laudas, roseiae reticis frotrum, qui , fugiunt ad salices, et se cupiunt ante videri. Ago namque nisi doctrinam jactent ipso Κ.vangelio coclesii pretiosiorem, prodeant in lioulinum frequentiam, ad mare Galilaeae, in montem, ad sesium. dimittant discipulos per eastella et vicos, iunc loquantur, si ita libet, in Parabolis perplexis. copiam sui privatim eonventurientibus saetant et tunc nisi percontemur, nisi discamus, pertilexitatis culpam nos sustinebimuR. IEt quodnam hoc sit opprobrium, quod illeo, tua mysteria ab accuratissima certitudine demonstrationum inathemati earum longissime recessisse, cum tu ipso id omnibus paginis, omnibus propo lineis ultro latearis 3 Pyramidas pingis, nuuieros et mensuras mathematicas appliens, nec eas vis nos intueri oculis mathematicis, nee applicare pateris circinos metiendi causa. MathematicaR demonstrationes adeo procul habes, ut disertis verbis eas contemnas interque

vani capitis deliria rejicias. De mysteriis tandem me ais loqui. Etiamne hoc quoquo vindicandum censes 3 Sed a te malo intellecta dico Noli dieo; potest quis secum ipse optime ita telligero secretum aliquod, quod demonstr

475쪽

itonibus legitimis explicare non vult. Nee unquam erimini dedi, mysteria tradere; quare non est, cur doleam exprobrari mihi libellum meum primum hoe titulo scriptum. Futilitatem illius libelli tune agnoseam, ubi tu illam detexeris. Lucis et tenebrarum us eius nonnullos ignorare possum, abnegavi nunquam ore duro. Mathesin si tu aliam nosti praeter vulgarem illam, aqua denominati fuerunt, quotquot hactenus niathematici celebrantur), quae scilicet sit naturalis et formnlis, eam ego fateor nunquam deliturase, nisi ad gen ratissimam vocis originem eonfugimus, dimissis quantitatibus. De illa igitur stilo me hic non esse locutum; habeaA tibi Iloberto laudem et illius et demonstrationum in illa, quae quam sint accuratae, quam certae, tute te una judicabis sine nie arbitro. Motus ego cogito visibiles Rensuque ipso determinabiles. tu cetus internos consti ferato ileque iis in gradiis distinguendis labostito; eaudum ego teneo sed manu, tu eaput amplecturis mente, modo ne ηOmnians; ego contentus sum effectis seu planetarum motibus, tu si in ipsis causis invenisti harinonias adeo liquidas, quam sunt meas in motibus, aequum erit, ut ego et tibi de inventione et mihi de pereeptione gratuler, tibi primum percipere potero. Inhaerere me, dieis, coeno et luto impossibilitatis meae doctrinae; non sum hujus perplox italis mihi conseius, age, me doceto de his angustiis, fidelis monitor, die ubi, quid, quomodo inexplicabile Τ Οhlistar Din lix obscuritatis perplerissimis p Nerum erimen arguis, si materiae insolentiam novita- teinque, si mores hujus seculi, si neglectum uiathematum, si stuporem ingeniorum respicimim. Non id tamen privatum meum eri meu est, ηοeios habeol'Appum, Seronum, Apollonium et i pro te quidem, obgenritatis aestimator )ipsum adeo Euclidem. Tu vero eedo mihi eathedram, cedo auditorium sec- qu ns, assiduum et attentum, cedo juventutem philosophiae operantem: e sic iam eum Deo intra genae tre, ut illi tuque adeo ipse inter ceteros, si volueris in eae laqueis istis dissienitatibusque liberemini. non minus atque ipso consummato libro meae Ilarinon iees tali dem emersi. Interini dum in ignorantiae gurgite natat pnlcherrima doeirina, nihil ego de salute honoris mei sum sollieitus, qui ri se scio Dei ereatoris honori propalando destinatum es c. Ad XXVII. seu complementum numeri analyseon. Per Deum immortalem te rogo, abstineas manum a summario operis mei geribendo, quod mitius dixero te non intelligere, quam si dieam te studio pervertere. Milii non est aliud harmoniae mU8etum, quam bini eujusque harmoniae termini.

., itus vero planetarum in coelo non sunt harmoniarum mearum termini, nollietitur subjecta harmoniarum. Si vero de libri mei quinti Harmonicorum siti jecto, id est materia seu eapitibus intelligi vis, loquero igitur distincte, ut ne in fraudem mpam intellitaris a ieetoribus. Partem enim aliquam libri V. saeit illa distributio spatii mundi mobilis inter planetas, facta secundum yr portionem orbium seliralium geometri eorum. Neque mihi eollocatio Terrae

inter si sera complem ntum est harmoniae' ipsius, sed bene extremi motus Trituris sunt complementum numeri terminorum, quibus continentur proportiones harmonicae coelestes. In sitibus planetarum ipsis nullas statuo consonantias, frustra enim sui. eum in illis has quaererem. Neque philosophorum dicta torqueo, eum voeulis utar dubitativis forte, quibus omnis vis tormentorum enervatur et rΦmittitur. Tibi namque eeleris lite lectoribus liberum relinquo, quid prodas Pythagoricos insinnare voluisso. Nee m eontemplationes harmonicae demum induxerunt, ut Τerram inter sidera numerarem, jam dudum hoc dogma magnis magistris aeceptum sero; astronomia egi,

476쪽

Apologia.

Robme, quae hane nobis consessionem extorquet. Quod eorporum quinque

quodlibet inmatur eae alio, tanquiam filius ea Patre, vel minua eae mobori, nee geometriae figuratae consentat euiu est, nec meis enarrationibus. Nam tetraedroii ex cubo sumi dixi geometrice, tanquam Evain ex Adamo; intelia

ligit similitudinem, qui rationem inscriptionis illius in lioe intelligiti Dodee iidrou vero ex illis duobus, ut filium ex utroque parente oriri largior, at

non ut minus eae mojori. Num ratione figurationis, hoe est inscriptionis, majus est dodeeaedroii cubo, quantitus vero sigurarum tu mundo non est ex figuratione, sed ex necessitate spatii. Rursum Oetaedron et icosaedron semitiis magis assimilantur cubi et dode caedri, quam filiis. Nee propositum iveum fuit componere harmoniam a proporιionibus η corporum resttilarium ad invicem. Harmoniam enim eomponunt, hoc est constituunt bini termitii proportionis probatae. At proportiones corporum geometricorum invicem non sunt mihi termini ulterioris alicujus, nimirum harmonicae proportiouis, quia inter terminos hasee non recipio nisi motus reales planetarum ipsoru in diurnos. Sed hoc solum in re inest, quod jam supra monui, quod cum et figurae solidae siugulae interesso debuerint inter binos Orbes et harmonicae proportioues sine uiae inter binos molus in illis orbibus, utraeque suis juribus, ut igitur bene illis una habitantibus inter se conveniret, principio libri V. familiaritas utiqua conelliata suit inter cohabitaturas. Et eubo quidem assertae sunt I, et , non cubus illus et pariat et harmonicas effieiat, sed

quia vel origo utrisque cognata, vel quantii M pro Mu futuro conveniens, vel dignitatis praerogativa utrinque pene eadem Neque varietas motuia1n e centricorum proportionaliter oritur eae proPortionibua resudarium corporum; distinctius ista sunt esserendue oritur Bune varietas utiqua motuum proportionaliter ex proportione corporum regularium non 8ola, gsed sociata cum

aliis causis, de quibus in I hysica Coelesti ineu F pit. Astion. libr. IV. i athae e varietas attinet motus binorum Planetarum inter se comparatos, non attinet motus diversos unius planetae eccentricus, in quantum eccentrici. Vieissim illa varietas, quae est in motibus diversis uni ira planetae, nequaquam oritur ex proportione corporum regularium. Sed oritur ex ipsa cujusque planetae eccsentricitate. Nec comPOno harmonias propter hujusmodi carietatem, sed ex hac varietate, id est ex motibus, utruquo de causa di serentibus in celeritate, tanquam ex terminis constituuntur vel regustant proportiones caedem, quae sunt et cons0nantiarum in humana mustea. De iique

etiam hie salieris, quod quamvis libro IV. proportiones illae harmonime,

quae angulis radiorum conciliant ei sicaciam, omnino desumuntur a figuris planis, non tamen pari passu proportiones, quas inter planetarum motus inveni, desumtae sunt a figuris solidis; essent enim aliae ipso ortu et figuratione, cum tamen omnibus tribus 3, 4 et o proportiones harmoni eae sint eaedem ortu et formatione, nisi quod alia deinde sit supellex concinnorum in 4, alia in 3 et 5. Aique his iisdem eorrectionibus meis summarii tui multa insuper loea comparationis tuae, quae sequitur pag. 38, diluta existimo. Nam cum epitoma tuae harmoniae mundanae, praeterquam quod issam eum doctrina mea comparavi, nihil milii porro superest negotii. Ad comparationem et c. pag. 38. '

Praeter jam dissipatas tuas oblocutiones hie etiam contradietionem mihi exprobras, quod uno loeo libri mei fiat. 62ὶ recenseo sententiam Pythagorae rum de b eorporibus ex vulgari traditione, alio loco isol. 121, dubia usus ora-

477쪽

Appendicia Harmonicoriimtione, illint illam in molius emendare. Λtqui contradietio nulla est, quae te etorem impediat, eum constet, quo respectu quodlibet eorum affirmaverim. Alio eapto impetu in spatiostim operis mel agrum excurriΝ vastitatem nteutique et damna illaturus ho tiliter. Mundus, at A. tertio die eo lettia fuit, elementis ordiniatis. secundo coeli, cum nondum essent sidera. Ergo Plato et Pythagoras applicsmira liguras elementis non cogites uni de reellarum distantias. Sufficii recensuisse argumentum, tiam lioe jam plus est quam resutare quanquam de conelusione non pugno, quod testantur x Oees meae forte, forte, ut cavi ad analysin I 5. Sequitur haud paulo violentius telum: Incongrue Keplertis de philosophorum intentionibus, quare valde debilia udamentia harmonicie ejus mundanae, eum ego philosophorum meminerim obiter, nec ullum iis logum secerim in fundamentis meis. Do tuae harmonices epitoma nihil antea dixi, nihil igitur ne nune quidem ad me pertinere puto, quomodo tu applices figuras r gulares; illud solum cavendum, ne tu meis abutare verbis. Accipe sensum. Cubus ratione figurae primigenius est et rationem totius habet, consentaneum igitur erat, ut illi etiam locus extimus ut amplissimus eorum sei licet, quos figurae naneis istossunt) assignaretur. Quid hoe, inquis, ad Sutumum γ Omnino plurimum. Nam quinque figurae sex dederunt circuitus, elibus igitur dedit extimos, Saturnum et .Iovem. Atqui regeris tu, Saturritis est minima pars totius. uuid tum γ Dummodo sit ejus regio amplissima totius mundi mobilis; nam causa erat, tur non omnifi, Don totum nitid, sed sola pars mundi mobilis ex praeseripto figurarum multiplicaretur. Ex Trismegisto tu tibi videris probasse, qu d 3Piritus igneus vitram, harm niam et remeentum det elementis atque elementati8, et nequ tquam Pstinetae nee eorum motus. Atqui non dixi, vel planetas vel motus planetamina dare vel elementis vel eleinentatis emicelatum et harmoniam, sed hoc dico, Deum conciliasse seu dedisso ipsis motibns planetarum proportiones ea dom, quae sunt in eoiaeentibus humanis. Ad testimonia et auctoritates contra Κ plerum jactatas. Distincte si non scripsisti, saltem adhue mea percipius velim. Ad ornatum me omni harmonicum basin ego recuritiatis causa nullum in ipsissimo reali Terrae motu erim; frustra mihi hoc etiam supra analysi XII. imputasti, nam

ut ibi seripsi, mihi sufficit vel apparens ille ex Sole motus Telluris, qui

relinquitiir etiam a Tyclione, eum Terra interim illi re vera quiescat. Multo minus radiationum ego proportiones huic basi motus Terrae superstruo; nam expresse dino libro IV, naturam Rublimarem sic a coelo commoveri, ut id apparet in Terris, non ut est re vera in se ipso comparatum.

Donique quod Terrae animam qualemcunque tribuo, non ideo laeto, ut anima liaee sat terminus vel subjectum proportionis illius harmunieae, quam statuo in radiis, sed ut istae radiorum proportiones possint esse emeaces in meteoris. Huie parti philosophiae tu nescio quid obloqueris serione an aliud agens tuique oblitus: in scripturis sacris nulla inveniri argumenta, quo lmetrem ab Gymetibus Meu ntur. Id equidem sciunt quam optime, qui sunt a philosophia quam maxime vacui. Quid vpro tu inde Num ideo aspeetus nihil faciunt ad eienda moleora γ Nee stellae plus halictit saeuitatis. quam eam ipsam, distinxtiendi temporn signis, ad quam in script nra di euntii rinelae ab origine 2 Argumentare itaque ulterius, in scriptura nullam seri montionem diseriminis inter stellas errant ΡΗ t fixn i nullos igitur osso erron Aseu planetas. O snem mihi contingat videre taediosissimae lectionis i Non

478쪽

Apologia.

tenes edeo institutum, opponis tibi ipsi vim Solis admirabilem duabus plenis paginis. Quid hostes faciant, dicunt si talia auctores ipsi de suis dogmatibus 7 Cur ut mihi oppositum ostentas, quod ipse luculentissima oratione de Solis dignitate protelasti ΤSed enim Sol tibi geminus est, unus in conspicuus, et illi ut principitribuenda ista omnia. Invendo inserius etiam planetas geminatos. Ecquando tandem finem imponis, Itoberte, nomenclaturae tuae arbitruriae 3 Solent, quibus oeuli vino et erapula diriguere, singula per errorem aestimare gemina, num eadem vis sit cere visiae Britannicae, non habeo dicere. Non sumus tamen adeo carnales, ut cum Solis, ut instrumenti, munia ternamus in mundo, sapientiae ereatricis obliviscamur, qtiae instrumento utitur. Nam quaerenti tibi, eur non attribuamus harvi iam elementorum potius Principi, quam

principiato Soli), respondeo ego, hunc, quem in opere meo harmonico detexi, ornatum motuum harmonicum nec u visibili Sole esse, nec ab invisibili aliqua creatura, sed primum esse conceptum in urchetypo mentis divinae idque ab aeterno; deinde in tempore per ipsam creationem procuratum es e, ut esset hie quem ego do co) nec in elementis nec in elemeritatis, sed in motibus planetarum coelestibus. Nec opus habet haec harmonia, ut etiamnum hodie procedas ab anima seu matura lues fa primaria, sicut ventus solet excitari a statore ad implendas fistulas, consonantiam edituras; suffieit enim, ut extremi planetarum motus moderatione eecentricitatuiti in tantas sint expressi celeritates, quantae comprehendunt proportionem harmonicam; sufficit, animam esse, quae, cum existunt illae proportiones, illas et percipiat et ab iis irritetur. Sequitur locus paulo tolerabiIior; iricipis tignoscere animam ei rea hanc meteororum officinum oecupatam, eam vero die is esse illam ipsam mundi

animam. Jam supra lacilem hie me tibi exhibui; esto, dummodo quidquid agit nonnisi mediante hoc Telluris loco agat, in quo coneurrunt planetarum radii, quando sunt operosi in naturam. Sie onhu et hoc largiar, non inesse in hepate peculiarem animam, sed saeuitatem aliquam universalis illius in corpore humano animae, quae quod agit suum, id mediante hepato agat. . tque ob id ipsum sedes harum saeuitatum rectissime tribuuntur illis instrumentis.

Ex hoc loco tritias volas ad hyperphysica quaedam opera, de quibussa rae literae, quaerisque, num illa sint ab aspectibus γ ut quod Τorra Dathanum et Ahirani. ilealuti it ad imperata l ei et alia similia. Quaero ego vicissim, num hujusmodi opera sint ni, anima mundi, aut a quoquam creato spiritu 2 Cur igitur ex tua opinione eadit mea Terrae anima, non cadit tua Mundi γ Quin potius ista miraculosa seponimus, ad consueta vero et stata naturae opera convertimur' Quis IJeum fertilitatis ne proventus Terrae auctorem negat 3 . ut qua ratione transscribitur aspectibus fertilitas, si transscribitur illis conturbatio meteororum Anne sui ficit ad sertilitatem, incitari statis temporibus naturam sublunarom 3 uuis Omnes mundi inferioris eventus a stellariιm motihus nectit γ Quis vero vicissim philosophorum, qualem tu Roberte personam geris, ad id ineptiarum cum insulsis nonnullis theolognstris, adhuc a matre rubentibus, progreditur, ut, cum legit, Deum omnibus escam dare, propterea vanum Pt inutile existimet investigare, quae arbor quam eseam cui sun dat animali 2 Cum Deum nudit aperire manum suam, ut 8aturet, . Propterea vetet patrem familias Rperi r manum, ut hordeum equis

suppeditet 3 Et eni fini tute ipse tuum illud ingens opus Maeroe mi et

479쪽

Appendieis Harmonicoriim Microeomi seribis, si non licet rerutari secreta naturae, nec instrumentomimn e tribuere mysteria momenti alicujus, nee auctoritate sapientum duce ad causas rerum viam tendere propterea, quia illi a veri Dei revelata

cognitioire suere longiores Y Cur ergo tu Trismegis tum sequeris. si milii I latonis interdicis eontubernio 2 Cur damblielium tibi Porpii riumqtie licet allegare, Christianae doctrinae hostes, milii Proetum aut Aristarchi ini non licet 2 Sed enim coetus ego palpito in vasto hoc orationis tuae coenae ulo, nec ubi te obvium habeam, divino. Tandem occurris et seris. Sapienti inquis non mundano, aed ineoso Phico data est cognitio ceris instautionis mundi eis. Tu nimirum theosophus es, alii cosmosophi, tu quantitates invisibiles calles,

tu numeros non numerandos, tu Solem spiritualem, tu planetas itὐτ ιπλανητας, sola mente zernendos, ego Spurius, tu veram astrologium elicis, ego adulterinam exerceoi, tu vera frueris anima harmoniae mulidaliae, mea est imaginaria, tv xplendore sapiemiae priaesentissimo illumi iris, milia sapientia istia esι incognita. Omnino, Roberte, conclusionum tuarum undique et undique sic sutis est, ut abunde etiam sit. Illam potius orationis tuae partem, quae laudes continet sapientiae divinao, consideremus devotis animis et ab illa speremus illuminari, etiam eum naturalia rimamur, quod nos tanto propius asseqtiemur, quanto remotiores utrinque ab aemulatione suerimus. Illud solum te montium volo. si prima ex analysi 12.) ultimis comparem, videri milii hanc sapientiam a te sieconsu8am cum . creaturis, ut nesciam, quando creatam subintelligere jubeat sapientiam, quando creatricem. Sine apiritu Dei tanta nuturae secreta operaque Dei admiranda speculari insania est murima, lateor. At sive tu de e0nversione mentis ad Deum loquaris, desine quaeso prosanitatis condemnare secretum moum, se

quod solus Deus inspicit, sive de impletione mentis a divino numine: ex essectu causam censeto et, si vera de operibus Dei profero circa stellarum Postumes et motuum rationas, agn08ce grato animo digilum Dei, nee mihi hoc imputaveris impietatis. quod oraculum damnem apostolicum, omne donum perfectum d super a piatre luminum; sin alicubi fulsitatis mea dogmata coarguere poles,. id ipgum age honoris divini studio mente tranquilla, seposito

Intelligere me divinorum operum ore itum harmonicum eumque demon- atrasse principiis geometricia Dulgo 8ie dictis, etsi non jacto, ut me ostentem, te deprimam, dissimulare tamen non debui, ne in Deum ingratus, in honorem ejus injurius, in lectores proximum meum) inofficiosus eoarguar. Sι, vi inventioni a meis faciem splendidiorem conciliem, antiquorum soripta damno, damno ipse me ipsum; sin verilas et creatoris honor potior esse debet honore veterum, nemo ex vere et legitime philosophanti biis ab hujusmodi calumniis lutus erit unquam. Quare tu missis obtrectationibus perge potius aureas. dictare sententias, ut applausore ine potius utare. quam consutatore. Est Deus propior stellis, non impeditur a stellis, cum vult punire, non indiget radiationibus, eum benefacere; coeca est sine ejus praesentia cum natura ipsa, tum ejus simia, coeci sine hae scriptores tam IIurmetiei, quam mathematiel. Neque tamen ex his omnibus sequitur, inutilem a me collocatam ease operam in supplenda doctrinti nieteorologica Ari8totelis, in perve-fitigandis causis commotionum naturalibus; non ideo nulla est vel mundi totius vel naturae sublunaris anima, non ideo evanuit vox Dei creatoris, cum dixit ἡproducat terra . Quare male tu concludis Me a me assertum

480쪽

harmoniae mundanae sputa illius efficaciae mn mendum Vnimvm esse si eluinn, nulloqua modo a turistianis approbandum vel aestimamium. Quorum. aliquid si prior ego in te dixissem, plus ex sationis invenire po tuisset lia .iua vindictae cupiditas, quam nunc, ubi meris eomparationibus usus, sepem in gratiam lectoris inter tua et mea harmonica struxi, nec ullum ad eam virgultum ex tuo duineta deempsi, nec quidquam tibi tu suo do uitute imputavi, quod non tu ipse di sortissimis verbis latearis. In Oppuguando motu Telluris eirea Solem meorum terminorum ham Die iam uno, riee tamen necessario, ub dieium ad finem analyseos XII. quo

magis in φιλον- ιαν demonstras, qui, quae sunt ultorum inventa, ea in me potissimum exagitanda sumis, hoc minus ego moveor tuosque ictus persentisco ob causam eandem. Antiquitatis Mesertae invidia non ad me pertinet, qui ullos Eequor, novationis erimini lucum hie non praebeo; rion ad Copernicum,

mios enim ille se luitur, illi sunt plane vetustissimi. Creaturae, Soli scilicet, attributa L ei transseribi toties jam eri inlitaris, quod is movere statuitur ipselininobilis quodque sons motus esse perhibetur, perinde ac si voces non Mnt aequivocae, ac si non idem et tibi ipsi posset objici, trinitatis imaginem agnos uti in hebraea voee JAova, praeeipue loqtienti de luce, igni, spiritu, animae mundi 2 Et quid fons est nisi instrumentum P An qui eor sontem

vitae asserit, is obliviscitur, inspirasse Deum in hune ipsum fontem spiraeu-luni vitae 3 Si eoeli multi sunt, non m t cili Tuis Terrae euratis circa S lem γ Quasi vero, qui Terrae suum assignat cursum, is non eidem et suam assignet regionem, id est eoelum, per quod illa eurrat Rursum autem solennia tironibus arma rapis, argumenta ab hexhemeropriivo duduei R Jam quoties respondi, me texius Mosaici non agere inter prolem l Age, dic ut is sit intelligendus, respondeboque ad quaesita. Esto, ut inhaereamus literae. Ergo cuni jam esset divisa lux a tenebris, uno lom lux erat, eeteris materia luce vacua. De figura lucis ne perconteris, non ullai spectator, nee fido He sitim vel picturis tuis. Sed lucis' regione designata jam datur tempus ejusque partes, vespera et mane. Mansisse di cam centrum Terrae loco suo, voliatam vero Terram cireum axem immobilem, quoad illueesceret dies quarta. Revolutionis illius dium o sons fuit idem, qui nunc est, principium scilicet animalo insitum; nam' ex Sole non hunc pa tium corporis diurnum, sed centri motum annuum derivo, nee opus illi adliatio revolutionem diurnam eorpore regulari. Quodsi motu tentri tune non dum erat praedita, nullus igitur tune adhue terminus erat proIu rtionis ullius limiotticae, quas ego quidem doceo. Tu si meam hie inopiam tenses e-- miseratione dignam, age mihi erogato quippiam de laxis tuis signi statibus vocis harmonia, ut theum etiam primis diebus harmoniaiu aliquam fatear, sed non quales ego trado. Nihil enim impedit, sneeedere novas harmonias' diequario, quae timidum erant prioribus. NonnE eelebratissima illa tua harin nia inter marem et seminam totis quinque diebus defuit, vix demum sexto, creata semina, emicuit. Porro ad superiora Coponicus tribunalia citatur, causam emam ludim Scriptura dietariis. Et supra excusavi vie, non litigaturus in hoe 1bro analys. XII. , nec est aequum, is Roberte hane orare causam, tum the logus non sis. Ipsi videbunt, nee tuis utentur oculis, tua lingua. Nam tu quidem oppido quam suspectus actor hujus causae suturus sueris. Cedo namque busea Terrae ex tua sententia. Literom vis, an mysticos sensus 3 Si Terra stat. ad literam, bases habebit ad literain, si bases, tu non bases o

SEARCH

MENU NAVIGATION