Ad historiam hexametri latini symbola

61쪽

60 Lucanus vero sicut in oratione ita in arto metrica subitus est neque satis aequabilis habet enim s0mst PS libri I in

Inter hos duplicem caesuram minus assectaverunt Petronius cuius numeros descripsimus in adn0tatione, o

lumella semel in 12V, v. , Nucis poeta in 13 semel); saepius Germanicus s. in 8V, et Homerus Latinus 8'ri, et Aetna poeta 7 I.,), saepius etiam istis Silius Italicus 6m atqu0 Lucanus cuius hi sunt numeri libri Iunum exemplum in 6 M v, y in V. VIII 5Vs, In 4 ,. Fuerunt tamen qui etiam magis istis odissent quartum pedem cum fine definiri vocabuli interqu040 si fidem habemus reliquiis iniquo decurtatis facile primus est scriptor carminis de bello Augusti Aegyptiaco quod servatum est in papyro Herculanensi A. L. Ries 482) is enim imitator nisi salior et Vergili et Ovidi, praeterquam qu0d inter 53 initia versuum servata nunquam ΡΡ840rmavit iam . 27 pro Parthos iampittiano incipiendus potius sic Parthica qui posso Phariis subiungere regnis PQ semel tantum exhibet v. 56); sin autem in v. 57 ubi nec urbem

certissimum est quod ea invenit ita etiam iampittius s quendus est ut scribatur Ferrea firmantur portarum elaustra, inter 2 potius versus semel PQ legetur ). Contra idem versu tripartito curiose studebat potuit enim in v. 28sacile scribere: Qui nostraeque mori statuit pro nomine gentis maluit tamen magis postponere c0niuncti0nem quo ita: Qui statuit nostraeque mori pr. n. g. St1 Eoo certo praeclaro his numeris probatur Luo anum non osso praecipuum id quod dixit L. Muollerus docio motr. pg. 210 spondiaco verbo in principe sede collocando. 2 Tamen littoruom in emi papyri spatium non satisfacit. Potuit scribi etiam hoc: Curatum est tono an portas ut

62쪽

autem haec forma semel in 4'rivv. nequo enim in v. Mox litteris enucleare quidquam valeo praeter tamen in papyri imagine si lari spatium non sufficere videatur, non nimiam ei fidem esse concedet qui primam maxime pagellam )curiosius examinaverit), ita ut locum si constituam:

Consilio ae eam ne nunc deserta meorum, Saepe ego quae vestris curae sermonibus, oro. Quae fugitur mors laeta tamen nunc quae

rere causas

Exsiguasque moras vitae libet. Ceterum his de fragmentis quamvis turpiter iacentibus ab re foret apponere quae exc0gitavimus. Eandem duplicis caesurae frequentiam appetiisse videtur etiam edo Albinovanus, apud quem semel est in Is v. consulas eius 23 metra apud Senecam Suas. I, 15); neque tamen ille assecutus est ut spondeus distinctionem bucolicam praecederet rarius quam sere in tertio quoque 3ΤI, versul Qui vero eo usque tripartitis delectati processerunt ut semiquinariae primarium suum in heroicas arte locum dare serme obliviscerentur, taedium effeminata hac movent elegantia, vera sublata sublimitate nervoque antiquo. Talis est C. Valerius Flaccus adplicavitque caesuram duplicem in

Denique etiam hanc abundantiam metri triplicati exaggeravit saeculo sequi0re qui scripsit pistolam Didus ad Aeneam A L. Ries. 83 quique hasdrae 20 hexametros Ries. 279); est enim in illa semel inter 2 is v. 59 ex. ,

I De hac enim qui mea gratia papyrum ipsum consuluit, Fr. do uta amicus, iudicium meum firmavit. 2 In elegiaca Enim quousque procedero licuerit ex Tibulliis. I, 10 supra monstravimus. Disitia i Corale

63쪽

in hac inter 2V, 7 ex.); nihilo setius haec ars quam humilis sit vinco et Q unus in V, 21 ex in idus p. aut 5

4 ex Phaedrae hexametris, magis etiam PS unus in 14 Dido atque hoc, quamquam et tam rara est ut diximus semiquinaria, et amphibreve in quinta arsi vocabulum non rariusquam semel in 38 V, v. occurrit Dido), in secunda idem etiam in 11kl non minus Dido aut 10 Ρhaedra)l Arto haec carmina ita similia inter se ut incenti utrumque esse credideris; neque enim insuper aut hic aut illic synaloephe ulla admissa est praeter eam quam nequo ex Calpurnio Hauptio removere contigit, dico mis stras quo alitura Dido 56)atque oscula Dido 10 Venerisque insignia inhaedra 1' neque ulla duplex caesura deficient trochaica in tertio pede nisi sorte utriquo observationi obicias versum Didus 24; ibi ni pro sidens codicis quoniam probabilem lectionem nondum vidi propositam, et litteris et sensu valdo

commendabitur haec Flamma nocens irata ardens.

Tamen exquisiti quiddam inesse non infitiaberis in hoc vidi sectatore' ac tam stolidum eum vix habebis, ut de Vesuvio Dido loquentum secerit; ortasse scribendum in v. 78 Gemmatis roscida veris Rident prata rosis. FII apud plerosque obtinuit. Hanc modo tabesiam vide:

IDNam etiam strophicam vorsuum dispositionem ex vidi Amoribus et Horoidibus adsumpsit excidisso nim versum arbitror minus post rosis in v. 81 quam post v 79, ne et rosa et floros statim legantur iterata. Sed enim eadem de causa eiciendus ostvorsus 10 qui ut turbat responsionem, ita vitium continet prosodiacum improbabiliter enim Oudondorpius si gobat pro fovebat supposuit - illud mox legemus in v. 110. Nimirum Ascani nomen d idorabat interpolator. Disitia i Corale

64쪽

Itaque Silius otiam hi sero infimo loco laudabilis eum Ηο- meras Latinus, tum scriptor Aetnao quorum item neuter in H. r. unquam admisit aut PS aut ΡD. Valeri vero aliquanto decrescere elegantia videtur. Abstinuerunt a II et Aegyptiaci olli scriptor sit Nucis et Seneca et plerumque Lucanus certa enim exempla cum apud hunc decem tantum insint in librorum V VII XII versuum tribus milibus, ita ut in versibus quales sunt VII, 284 et 433 synaloepha penthemimere non sublatam esse dicamus, adipiscimur Drmulam hanc FII: FΙIΙ - 1:57. Haec hactenus. Atque modo sistas pedem de caesuris dicta reputans. Drobischi enim tabellas quas initio commemoravimus si iterum inspicis, formam quam dAd notavit invenies omnium requentissimam esse apud Valerium Flaccum et Lucanum, quintum apud Silium locum tenero, item apud antecedentes omnes res inseriorem et cum in altero stet apud Maronem, apud Ovidium demum in tertio. Quae varietas id quod verbis vix indiget ex hoc quem numeris confirmavimus tertia forma usu explicatur nunc spreto nunc adaucto 33. Calpurnium desideras seposuimus et hunc et Nemesianum et Ρanegyrici scriptorem in Pisonem. Apud qu0 semel exstat PPS PQ PPD PQ H. tr. Paneg. in 3I, H 4Vti 64 4 l. 56 12 I, 21 8 33 Calp. l. ) 34 V, 22 5 I, 140 3' Is6 5UA, 134 10 77 Nomes. cl. 24 13 4'l, 70 53l, 56 18 17 7 45)Nomes. Cyneg. 36 sh 5 l, 57 45h 15 22 4 l. 7431 Addo glori laec F III esse in .es semel in V. v. 2 minus elegans ceteris prima eius ecloga hos propter numeros semel PS in 19 v. PQ in , PD in I. PQ iuravi. Diuilias by Ooste

65쪽

Itaqus disserentia aliqua non latebit inter Nemesiani et Calpurni elogas praesertim PS et rem dactylicam examinantibus. Accedit quod tales hexametri quales sunt Ecl. IX, 2 et inui ad II invitat constituendam absunt a Calpurnio similes in Cynegeticis prostant octo, certa vero F II quinquiens); denique duplicem incisionem post primum simul

et secundum trochaeum Nemesianus ponere noluit aut in

Eclogis aut in Cynegeticis, eandem p0st quartum simul et quintum trochaeum semel posuit aut in 310 tantum versibus Ecl. aut in 108 Cyneg.3; at vero Calpurnius hanc non rarius quam iura semel, illam in 95. Atque hac quidem in re optime congruit cum Calpurnio anegyrici ars utramque semel exhibens inter versus 2 item apud neutrum VII; nihilominus numeris reliquis ut artis aliquis pr0gressus

potest sumi, tamen ad certum coniectura n0 corroboraturdo Calpurnio Panegyrici auctoreΡlacet tamen hoc loco inserere haec bucolica enim carmina quae ex eo dico

Einsidiensi nuper innotuerunt apud Riesium . . 725 et 726 quaeri quidem potest uniusne poetae sint an du0rum; quoniam vero diversitas ingeni in utroque satis plana agnita est ab Hageno Philolog. XXVIII g. 33 sqq. Flecheis.

Annal. III g. 13 sqq.), 0mputantes numeros quamvis minusculus utriusque sit ambitus, non est cur uni dare obstinemus cum enim . r. in N. 725 sit sexiens semel in

IV. at bis HI, in N. 726 nulla II, quia in v. 7 pra sertim propter P semiquinaria agnoscenda est, sed ΙΙΙ quinquiens semel in V,); porro P in 726 semel inter

I 'eberus autem quae contra dixit Paneg. praes. g. 14 sq. non ita magni lacio immo quod pausa est in fine tertii pedis semel apud Paneg. in 39 ex. , apud Calp. in s o. M otiam hoo poterit pro artis progressu accipi magis etiam quod pausa post quartum trochaeum semel apud Paneg. in 18 apud Calp. in II, Volubilitatem augero voluisse Calpurnium statui potest. Atque etiam doolisionibus Keberus parum Hauptium audivit; sunt enim in Calpurnio

non plus undecim. Disilia my

66쪽

6V, h, in 7254smes tantum in 7 v. legitur ij. Lubrica

via utimur tamen scis iisdem verbis incipere et secundum n0strum carmen et Calpurni quartum: Quid tacitus Mystes Quid tacitus Corydon Probabiliter uechelerus in Mus Rhen. XXVI g. 40 nonranonymum sed ipsum Calpurnium statuit esse imitatorem; ideo arridebit quod illi Meliboei, huic Coryd0nis personam tribuit ille enim est apud Calpurnium qui ipsis verbis laudatis sermonem incipit. Meliboeum autem Calpurni quippe laut0rem antemauptium plerique Senecam esse affirmabant iam si Senecae 49 ina colocyntosi hexametros consulis, ut aliqua intercedere videatur similitudo apud Sen. ΡΡ8 semel in V., non in V, apud Sen. PQ8ssimo in V, An in tamen FULSeneca exhibet semel in4 6 Anonymus in 'Is porro apud Senecam nulla omnino elisios cui tamen in aliis metris indulsit l), nonnullao apud Anonymum v. 7. 17. 25); denique hic numquam post quartum trochadum vocabula dirimit 80neca frequenter. Itaque si minus Senecam, num potius isonem Calpurnius imitatus est ρC0teriun Nemesianus, nisi forte alius bucolicus est, alius cynegeticus, artis emendationis documentum luculentissimum

erit, licet in Cynegeticis quasi in re magis ardua minus spernatur II; atque crinde ac Vergili Bucolica Georgicis antecesserunt, cloga quattu0 prolusisse Carthaginiensis videtur arti venandi id quod ab ipso poeta indicari in Cynegeticis. 1 Reliqui numeri semel in o. 725 PD in V, PQ in 'si, PQ in Is in o. 726 P in 6 L, QS in 'l. PQ in 19. Nam

in v. 28 prioris carminis certo non post ostro excidit vocabulum, sed anto stolit, iubente logo duplicum consonantium. 2 Nequo in 32 hoxametris quos continent tragoediae Oedipus et edo olisio ulla invenitur itaquo hae una causa sufficit, ut epigrammata illa sub Senecae nomino qua circumferuntur quasi spuria abiciamus Cetorum etiam in his tragoediarum hexametris P semo adest inra vv. PQ inis Tamen duplicem caesuram hic sugero Seneca maluit semel in 16 ad sonum

tragoedias foverum minus RPtam.

67쪽

v. 59 sq. nescio num animadversum sit; nunc enim se lupos quaerere dicit et solem minaeem Dum n0 magna ratis vicinis sueta moveri Litoribus tutosque sinus pereurrere remis Nunc primum dat vela Notis eqs. Tutior enim haec ars et tranquilli0r cui olim parebat, pastoralis cantus videbitur. Velim etiam ad logias quas duas distinxit Scaliger in Maecenatem te c0nvertas antea enim quam aliptius

de picedio Drusi Lips. 1849 egit, picedii scriptori etiam

illas deberi consentiebant et propter verborum similitudines et quod modo Drusum iuvenem deflevisse p0etam satis dilu-eide apparebat ex v. I, 1 sq. et II, 4. Tamen ars hexametrica si spectatur, color non una in re diversus patescit. Semel enim exstat PPS PD PQ PQD m. r. Maocon. in o. I8 5 ex. 4 22h 6 li, 13 30 ah I ii) io. Drusi 237 Ih 44h IV. 32h I0 24 7 V, 32). Formases exemplum n0 est nisi in picedio v. 35); item iuxta duplicem caesuram PD admissus v. 259). Gravissimum vero cum in Maecenatianis numquam quartus simul et quintus trochaeus distinguatur, putide res ea recurrit in Cons0lation semel in 19'l. v. 12 ex.), cuius simile apud her0ic0s, nedum apud elegiacos numquam me legere memini. Itaque etiam p0stea quam Haupti iudicium Consolationem citraveram esse antiquitatem resutatum erit, in h0c me iudies sem per Ηauptius sequendus, d0ctum aliquem p0etam Maecenatianorum lectione incitatum elegos quos desiderabat de Drus substituisse Versus autem elegia in Maec prioris 1 et 20 non delendi sunt, sed c0niunctione copulandi cum antecedentibus ita Vincit volgares veluti eryllus harenas Litore in exstremo quas simul unda movet quas enim ossiani si simul ad beryllum rosers, de versu 2 par- cotur conis turis). Igitur Minervae Apollinisque decus ita est, velut beryllus volgares harenas vincit sciendum est enim

68쪽

Maecenatis sermonem a volgari tot caelo abfuisse; isquoqu0d a Seneca pist. 114 4 sqq. castigatur, haec ipsa videlico Seneca verba p00ta respexiti in Respici quidem Senecam iam Hauptius dixerat L l. g. 31 sed ita ut sententias suas poetam ridicule ex eo sumpsisse statueret. At enim acri studio pugnat contra Senecam ita ut quasi lemmatavorba illius repetat refutandi gratia. ac una de causa ad Minervam et Apollincm poesinque Maecenatis statim adn0ctit: Quod discinctus eras; nam id prope carpitur unum: qu0niam etiam philos0phus in sermone Maecenatis iudicando ad qu0 iudicium confer verba in quibus Maecenas cogitatur l. I v. 68 Et tibi consulto verba fuerenovat stum dixerat discinctum moribus. Item in v. 25 Livi de quid tandem tunicae n0cuere solutae ipsum Senecam adpellare videtur apud quem haec sunt qui solutis tunicis in urbe semper incesserit. Item V.

39 sqq. opponuntur iis quae de Maecenatesqualis fuerit belli temporibus exhibet philosophus cuius rei acumen mirum quantum augebitur si in v. 39 scripseris: Quid facero ipDi se in eius erat comes impigor idem Miles et Augusti sortiter usque' pius. Mansuetudinem in eo non negat suisse Seneca quoniam nulla alia ro quid posset quam licentia' ostendit ideo poeta dicit v. 15:

Omnia cum posses tanto tam carus amico e sensit nemo posse nocero tamen ε). In versu vero 50 Dr-

.asse legendum: S0mnia victores Marte sedente decent codd. Omnia Buechelerus Mollia), quoniam somnia lu-I Frustra enim nec gravibus argumentis contra dixit L. Muol- lorus in Mus Rhen. XXIII g. 657 sq. sub finem Augustea aetatis scriptas elegias esse existumans. 2 Vulgo fortis et usque gravior hae esse videtur cor

ruptela.

3 Clementia amicus. 4 Tamen non rara haec sententia; cf. Ausoni in Soptem Sapient. Bia v. 6 Quod prudentis opus Cum possit, nolle nocere. Diuilias by Corale

69쪽

xuria sunt cf. Culicis v. 60 et cultum indicant Musarum somnia Callimachi Prop. III, 34, 32 cf. Martiat. XII, 8, 5 )ὶ Ηο enim loco spectare poeta poterat quae de somni excitandi artificiis Maecenatis philosophus narrat do Providentia p. 3. Quibus perpensis non aliquot post Christum natum saeculis scriptos hos elegos esse Hauptio cr0des, sed statim post Senecam neque enim inventa esse posse videntur quae do Lollio legis v. 9 qq. Aliqui supersunt numeri primum satiricorum orsi Iuvenalis epigrammatici Martialis quorum inconstantius dicendi genus comparens etiam in re metrica satis habeo degustari semel exstat PPSPQ8

I: IVio Iuvenal. I. II:

Martialis :

XII:

1 Qui si dixit: S um piger et senior loridumque comes Otia mo Omnusque iuvant somnus ab eo Pro somnio positus videtur velut Properi. I, 7, 11.2 Caosuras non nisi ex carminibus 1 st 2 huius libri compu

tavimus.

70쪽

Claudiani

Lactanti qui sertur . di Phos ni co

Prudontius in Apotheos.

Avienus in deser. orbis terrae

Maximianus

1 Itaque Statius non solum imporatoria aetatis artam sollemnem certo inter nobiliores adoptavit, qua spondo rarescunt spreta penthemimeri, sed otiam mendasse suam artem vi dabitur consulenti numeros quos notavimus do II scilicet picedion Patris temporis prioris est.2 Nam in tali poeta non adnumerandi erant v 281 et T. Ceterum adnotandum est, Statium in tanta caesurarum et quarti pedis elegantia parcum simul suisse vocabulorum amphibracheon parcus itidem sui Claudianus; at apud Ausonium in sed quinta reperiuntur tricesimi soro cuiusquchoxametri. 3 Pessimo Baehrensius Mus Rhen. XXVIII ad . 58 lectionem hanc, cuius est II, proposuit Qua postquam viιae auctumnos iam millo peregit pergero enim nimirum debuisso vir doctissimus Atquo eam non sol reddiderunt Coniunctivus, quidquid habst Veronensis, ita explicandus Avia nemora fugit, aevum vergens ut reparet postquam illo annos vitae peregerit. Diuilias by Orale