De Demophanti Patroclidis Tisameni populiscitis quae inserta sunt Andocidis orationi. Dissertatio inauguralis quam ..

2쪽

In Andoeidis oratione, quae inscribitur περὶ μυστηρίων, qualem exhibent libri manu scripti, inter ipsa oratoris verba praeter nominum catalogos legumqtie formulas tria psephismata Attica Patroclidis Tisamen Di mo phanti leguntiar. Quae psephismata homines docti, qui aut de antiquitatibus Atheniensium aut de rebus indsa anno ol. 2. 3 ad annum 4 2 Athenis gestis seripserunt, licet attigerint, tamen particulas quasdam inde decerptas tractare quam suseepta ut decebat, de fide eorum quaestione primaria tota examinare maluerunt. Quae cum ita sint, non ab re lare judie haec tria psephismata ommentario perpetuo explieare et quae sit eorum siles et integritas, quo denique jure inier Andoeidis verba legantur,

quaerere.

Ps semophanti psephismala.

Inter paragraphos i et B orationis insertum est Demophanti psephisma, quod agit de interficiendis eis, qui rem publieam liberam Atheniensium evertere studuerint, addita sacramenti formula, qua omnes Athenienses, ut agant perinde atque sit decretum, ad

stringuntur.

Minus ut psephismati quam Patroclidis et Tisameni animum adverterunt bominus docti de initio Mei erus in libro, qui inseribitur de bonis dammatorum pag. 2-li uberius disseruit; Herbstius in Ommentario, quem de pugna apud Arginusas saeia seripsit, pag. 80-85 de lato deerat disputavit, qui eum temporis definitionem, quam primus statuit Barthelemeius omnibusque viris doctis probavit,sessam tum psephisma, quod inter Andoeidis verba legitur, seriesum et ex Andocidis reurgi Demosthenis verbis quibusdam omposi-

3쪽

tum esse contendit. Grotius aliique, qui historiam graecam seripserunt, aberus denique reliqui omnes se fide et auctoritate lituus psephismatis neque dubitaverunt neque quaesiverunt.

Tribus constat partibus Demophanti psephisma praescriptis, quae Mantur, priore rogationis parte, qua legem, altera, quae

sacramenti formulam eontinet.

L Praeseripia integra sunt sera ala: ἐγραμμα- βοηθὸς ἐπισι ει ud is Ῥῶ rota ος σοι; ραναν. Sollemni hae praeseriptorum formula Athenienses usi sunt usque ad Melidem arctoitiem, sed artioribus finibus aetatem huius d creti circumscripsit prinius Barthelemeius is enim uidit in tituli

Attici C. I. A. I. o. principio quod est Iqναιοι, νήλωσαν ἐπὶ χαυκίrmo αρχοντος καὶ τῆς βονυν ν Κλειγέ,/ης 'Aλαιενς πρωιος γραμματευεν, Cleigenem Halaeensem eundem atqii nostrum Cleogenem esse, qua de s Bostekhius dubitari posse negavit Glau-

cippus Atheniensibus archon fuit anno ol. 2. 3, quo Aeantis tribus primam habuit prytaniam Loit. s. L - τῆς Αἰαντίδος -ππρο μενονσης Demophantus igitur psephisma ecatombaeone mense anni ol. 92 3 id est inter a. d. II Id. Quint et a. d. XVII

eat. Sept. anni l a Chri et Medis me. v. II 25 ad populum tulit Gri ius ei qui eum secuti sunt, res post quadringentos, quos Gnt, sublatos Athenis gestas ita narrant, ut Demophantius phisma statim vel paullo post restitutam rem publicam liberam latsi esse existimasse videantur. Qua in re opinio eos sesellisse

videtur; nam etsi ad urate definiri non possit, quo tempore quadringentorum laetio sublata sit, tamen ineunte anno ol. 2. 2 eam sublatam esse eonstat ut totus fere annus praeterierit, priusquam Demophantus rogationem populo proposuit, idque notatu dignum est. Sed a sollemni praescriptorum sermone illa τάδε συνέγραφεν abhorrent, tu quibus si verbum serri possit pronomen certe non

posse efficitur eonlata simili forma ὁ δε να εθα de eo, qui tulit ad populum, a qua constanter abest pronomen Suesi ptu jur in his verbis homines docti offenderunt; verbum συνθρωφ' qui explie res, solus exstitit Herbsitus, qui Demophantum μορανέως munere Disitire le

4쪽

smetiun em eoniecit. Titi is c. I. I, b duobus me ibus Demophanti decreto posterior τῶν συπρανέων mentionem continet; ex addito articulo apparet tertio Mus anni mens mire ocu fuisse,und verisimillimum est, eos jam anni initio suisse; quorum innumero Demophantum fuisse non est improbabile.

Herbstius, ut efficiat non anno ol. 92 3 sed post exactos triginta viros latui esse Demophanti psephisma Cle0gellem nostriam, quem eundem atque Cleigenem Halaeensem fuisse eoncedit, et anno 92 3 et post , acto XXX viros scribae munere functum esse existimat et ut eundem virum bis scribam suisse probet, Lysistrati

scribae exemplum Boeckh. Dec. iv P 255 affert. Sed aliud est virum quendam eodem anno duabus tribubus atque eundem virum eidem tribui post quinque annos scribam fuisse. IL Prior rogationis pars, qua est integra et perspicua,

ο - , λελας ὁσιολέμω και εος oSacramenti formula haec verba antecedunt:

sollemnem dicendi usum servatum esse his verbis docet Thucydides V. 47, ubi in foedere Atheniensium Argivorumque legitur omissis κατὰ λας - πο- - τα δεινοκτων τὸν ἐπιχωριο ορκον ἔκ-- τὸν μι-- κια ἱερῶν τελειων ὁ ὁρκος - M.

Jam primum apparet duplex Astementibus sacramentum imperari, quippe qui et tributim in aree, ubi tribuum contiones fuisse videntur, et pagatim in pagorum πορὴς jurare jubeantur; tuus

rei causa eum lateat, hoc quoque obsera atione dignum est pagis hoc loco rerum publiearum curam imponi, quam clisthenes penitus

sustulit extat tamen ejus rei alterum certumque exemplum in Tisameni psephismate, de quo infra erit disserendum. I. Djsiligo by orale

5쪽

Initi iam sacramenti restitue iunt limus Lia Zaeius deinde editores sui censes ex Lycurgi Ρo lutea j 27 δι nu&iuoκαιε δε ἐν

κα λογι, καὶ ργι' καὶ χειρι καὶ νην 3. vel bis, quoniam illa καὶ θι, καὶ ργω καὶ φήσω in decreto nostro alieno loco post gποκιείνανt inserta sunt, sacramenti initium hoc fuisse statueriint: κιενι, καὶ λογω καὶ προ- ι καὶ ' μανιο χεέμαμ δοναεῖς ' apparebit autem ex eis, quae infra dieam, de huc re dubitari posse. Reetissime elatus mendosam odidum lectionem rem se αρχήν ollatis verbis, quae in rugali in leguntur αρχὴν ἄρχη,

mutavit in re πινὰ α; nam eadem rogalioue atque sacrameuto ontineri neeesse est. In verbis ἐάν et ις voαννεῖν ἐπιγνα ui primum flendit Herbsitus

idque Suo ule, quod ἐπανέσιασθαι vox una ita finitivo onjuncta apud seriptores ejus aetalis non inveniatur. Doli restus advers. pag. 82 eonjecit ἐπι ω υραννειν in αι rem ii, quod minus aptum est, Dum ex eis, quae equuΠtur, η Σὸν ωαννον σνγκαrασι ' Illis

verbis de eo actum esse apparet, qui ipse tyrannidem appetat, ut hi ius enuntiati sententia sit si quis aut ipse tyrannidem adfectat aut eum, qui dominatum sibi vindicet, adjuvit Deinde idem τνραννον vocabulum argumento esse eontendit ho decretum post triginta viros demum exactus eo eriptum esse Aristotelem enim Diuitias by Corale

6쪽

primum hoc voeabulum ad res Atheniensium significandas transtulisse, cum ageret de triginta virorurn imperio. Sed aliter res se habet; nam vocabulum tyranni jam antea in ore theniensium fuisse documento sunt Solonis armina legesque es or. 4 et populare illud armen de tyrannidi dis larissimum primus igitur Aristoteles vocabulo illo nominavit triginta viros.

Verba de honoribus eorum, qui rempublieam defendentes mortui sint, laudat Demosthenes Lept. bri ναμ in γέντες ..... τῆς -

Extremis sacramenti verbis quam maxime comprobatur ps phisma nostrum imo l. 2. 3 post sublatum quadringent mim imperium latum esse. Qui sint οἱ ρκοι or n/αντίοι, δήμω

si μαε ολ αε--τὶ certam urbis exercitusque mentionem sequitur re u cimo, ne qua coniuratio ubieunque in rem publieam liberam lacia omittatur; nec sine ausa sequitur re vera enim oligaretios non solum Athenis et apud exerestum inter se coniurasse testatur idem Thu dides VIII 64 soligare hi, qui apud Samum de

αλλοθι που verba habere quo pertineant erravit idem, eum in his verbis explicandis de eorum, qui annis es. 4. 4 in rh erant, eorumque, qui Eleusinem se receperunt, factione eisque, qui Thrasybuli partes sequebantur, cogitavit. Diuilias by Corale

7쪽

comparanti sacramenti sormulam et ipsam Demophanti roga- Mnem, qua ante sedit, dubium esse potest, num sacra ineII tum i tegrum sit servatum in rogatione enim dictum est non solum eum,

qui intersederit, sanctum et incolumem lare sed etiam τὸν συμμμ-λεέσαντα atque de hoc ne verbum quidem in sacramento legitur; quae του συμφ' urinaeωτος mentis, cum in saeramento desiderari non possit, quo loeo exciderit, non jam liquet. IV. Sacramenti formulam sequuntur haec:

εἶναι Mia καὶ ἀναθα ἐπιορκουντι δὲ ἐξωλ' αυχι gh/a και γένος Ex acristi et imperativo o uosmetων et inlinitivo ομοσαι utrumque sacramentum semel ipso anno ol. 2. 3 Athenienses dedisse apparet tempus sacramento dando circumscribitur προ in

νυσίων quibus verbis cum non omnino de Dionysiis sed de eis

Dionysiis, quae Elaphebolisne mense anni ol. 92.3 instabant, agatur, articulum inseri necesss est satis amplum septem mensium spatium Demophantus civibus ad sacramentum bis dandum eonstituit. Nunc demum disserendum est de verbis, qua post praescripta luuntur:

λαχονυς τι κυάμω τε Κλεογένης πρωτος ἐγραμματευεν quae viri ba ne Meteri quidem'pera, qui totus in eis explicandis versatur satis videntur esse expedita Mei eruceni In αoχει χρονον scribendum proposuit eum codicum lectio corrupta uteretur, et verba οἱ

λαχοντες, κυάmo ideo addita esse dixit quod post quadringentos sublatos ineunte anno ol. 2. 2 senatus pristino modo electus est et primus annus integer, per quem senatus populari modo electus summam rerum gerebat, Glaucipi, archontis fuit. Neque ver eontinetur verbis illis primi buius integri anni mentio neque est, cur veteris eligendi modi, si revera senatus quingeniorum jam anno l. 2.2institutus est. mentis sat postquam per decem vel undecim menses jam reipublieae praefuit praeterea verba in xuo im πρῶτος ἐγραμματετει plane neglexit i. Odiem illa verba integra serva- Maii eo detum R., orermis verba non expila

8쪽

reruni addua sunt, ui temporis aliquam definitionem praebeant.

Formula αρχει χρονος τοὐν σπονδῶν, ric μισθώσεως significat sui dus vel loeutionen a tempoi iluo lana liuod non jana adest Sed imminet, publieam vim et auctoritatem habere es Boeckh. . l. Gr.

pag. 29 et pag. 876-8783. Tempus, a quo Demophanii psephismati publiea est auctoritas, definitur verbis ii βουλη οἱ πιντακοσιοι οἱ λαχοροες τω κυάριον τε Κλεογένης πρωτος ἐγραμμάτευεν quibus verbis licet et senatus et scribae mentio contineatur, tamen ad

plenam sollemnemque temporis indieationem efficiendam requiritur, ut Cleogenes seriba disertis verbis serita senatus nominetur notum enim est singulorum annorum notationem solitam esse seri adiecto senatui scribae, qui tum fuerit, nomine. Qua causa verba in Mim νης ἐγραμ με εο eorrupta sunt et pro mi unctione in scribendum est, o, ut hi ius enuntiati argumentum sit Demophanti psephismati ab initio anni M. 92 3 publieam esse auctoritatem Permira est

sententia si revera haec verba aut ab ipso Demophanto proposita aut jam anno ol. 92 3 addita sunt. Nam cum Demophantus Ogaverit, ut Athenienses sacramento quod sephisma continet, ipso anno ol. 2. adigerentur, ineptum est praescriptis addi hoc psephisma valere inde ab hoc anno, cum auctor nequaquam rogasset, ut post hune annum auctoritatem publicam retineret. Deinde inloeo, quo nunc haec verba l guntur, inendo in nulla leg decretove ipsi rogationi, in qua summa res versatur, definitio, a quo empore valeat lex decretumve, anteponitur. Itaque haec verba neque ab ipso Demophanio rogata neque ab eo, qui, postquam probatum est psephisma, anno es. 2 3 praescripta addidit, inserta esse apparet Neque Ando id hae verba adsignare expedit, ut interrupto ps phismatis contextu inseruisse eredatur; nam orator si haec addidisset,

ut tempus, quo latum est psephisma, definiret, absurde addidisset; nam cum decem vel undecim annis, antequam ratio de mysteriis profanatis est habita, psephisma rogatum sit facillime fieri potuit, ut non pauci judices, ad quos verba secit Aild Dei des, tuns et ipsi de hoc sephismate sententiam dixerint et sacramento, quod decretum continet, adaeti sint; his certe ejus anni mentionem in memoriam revocare orator supersedere potuit. Quae cum ita sint verba ἄρχει θρομε - - ab eo psephismate, quod anno es. 92.3 latum et mb Diuitia πιν Corale

9쪽

tum est, aliena sunt atque eum verisimilli ira unicii psephisma Dem phanti post ex aetos triginta viros iteratum esse, quod inita demonstrabo, haec veri, post annum ol. 94 2 addita esse videntur. Reeteigii ii Pellius Legg. Ait pag. illi J. qui in eandem sententiam dispessit illaque vel ba ex Dis elis lege adjecta esse conjecit: κε υνει ὁ νορος ἔκαμον νηιον ας ' ης μέρας ἐτέθη- ριον εἶναι πλὴν εῖ - χρ di/oς προςγέγραπται, mitio ει τὸν προcrεγραρεμένον αρχειν Dem Tim 433.

Ad finem quaestionis, quum de fide et integritate hujus psephi maiis instituimus, pervenimus; spero me demonstrasse eum nihil inesse deerela, quo jure in suspicionem vocetur, tum psephisma, quod odires exhibent, revera idem ess atque quod Demophamus, eum σνοέγας - munere fungebatur, ineunte anno es. 92.3 adi pulum Atheniensem tulit.

V. Jam quaerendum est, quas ob causas Herbstius post triginta viros demum sublatos sephisma nostrum latum esse existimaverit. Hujus igitur opinionis undamentum esse voluit Lycurgi verba, quae sunt sinciaeocr. 12, μετα αντον Τριακοo Οἱ πατέρος τελων .... μολις εἰς την ἐαυrων κατεληλυθους ἐφηφισαν ro .... και μιήκων ἐάν τις τραννίδι ἐπιτιθονα reti πολιν προδιω τὸ Nili mν καταλυη τῶν αἰσθανομνον καθαρον εἶναι τον αποκτείναντα.

Unus licet Lyeurgus post rempublieam liberam anno M. 94 2 r suiuiam Athenienses psephisma ejusdem sere argumenti atque Demophanti, quod omittere non debebat Sebeibius in libro ,dia liga e cha -καὶ ung probasse doceat, non est cur bod oratorem ii xisse eredamus Herbstius dubitari posse negat, quin psephisma anno M. 2 latum idem sit atque Demophanti. Potest eri de hae redubitari et, quoniam constat Demophanti psephisma anno ol. 2. 3latum esse, dubitari nee esse est. At qui factum est, ut Lycurgus Demophanti psephismatis saeramentique judices con in Onefecerit, eum muri, ante aliud simillimum decretum conamemorasset, quDd Milto melius apti iisque laudaret Quod ita expediendum esse conjicio Demophante psephismatis auctoritas et vis amnestia

anni L 94 2 irrita reddita saeramentiqui religio et quasi vi cula, quibus jurati obstricti tenebantur, soluta sunt; neque enim publies aut ritu sollemni tolli tune opus erat, ut voluerunt Seheibius

aliique. Post exactos tyrannos psephisma a Lyeurgo M 124-6

10쪽

laudatum latum est, ut ii posteriam respublica tuta esset ab intestinis seditionibus et coniurationi lius saetionum is, qui tunc hoc proposuit, rogavit, ut Demophanti septi isma vim et auctoritatem, qua ante amnestiam fuerat, denuo haberet et sacramentum hoc

psephismate praeseripium ieraretur id quod Athenienses probaverunt atque ita probaverunt, ut hoc novum deeretum non ex ejus, qui iterandum censuit, sed ex ejus, qui primus tulit, nomine nominarent. Quae si reeie eonjeci, securgus et Demosthenes Demophanies psephismatis anno ol. 94 2 iurati verba laudant. -- probatur hae eonjectura eo quod ea, quae Lycurgus affert, non congruunt eum psephismatis verbis quod legitur apud And

dem. Nam si ad verba laudavit Feurgus, decretum iteratum praeter tyrannidem adfectatam et rem publieam sublata in proditionem respieit sq. 125 την πολιν προδιδιδ. 26 προδοσίας δε καὶ δη μου κατακυσεως, 12 Τον η πατρίδα προδιδον rα), de qua ipsius

Demophanti psephisma non agit Meedit, quod Lycurgus dicit Athe

nienses jurasse ν αισθαν- ενον καθαρον εἶναι τον αποκυίναντα

non seeit verba videtur igitur Demophanii psephisma anno es. 94.2non ad verbum iteratum sed aliquatenus auctum ei amplificatum esse. VI Restat, ut quaeramus, oratorisne eonsili an inlarpolatoris seio erius psephisma eo, quo Odides exhibent, lom legatur And eides postquam de Cephisio Meletoque actusatoribus exposuit, pergit

μηλ o AOlim quod verbum Demophanii psephisma exeipit Demophanii psephisma Soloneam legem non esse eonstat itaque h'mines dodii, ut hane difficultatem expedirent, diversa ratione usi sunt Seheslingius Solani resipisae pag. 8 post A-- 14idisse judieavit αναγνωθι δὲ καὶ is pii puηια. v --- έλειν