장음표시 사용
31쪽
mediam senatui apposuerunt. At quis alateat certam odicumscripturam mutare, quippe quae aliunde eomprobari non possit; nellus ahi contendere licuit nomothetarum numerum ad pagorum numerum non quadrare, eum, quot eo tempore pagi fuerint prorsus ignoretur.
Permirum et plane novum est, quod pagani nomothetas elegerunt; quibus pagis, ut solas suas res agebant, nihil erat eum rebus publicis. Praeter saeramenta a paganis anno ol. 2. data unicum hoc est exemplum pagorum rerum publiearum participum atque eo gravius, quod eonjunguntur senatus, qui publicus erat magistratus, et nomothetas a paganis eleeti, qui ut pagatim eonvocati populum non metunt, ita hae una data occasione populi, ut ita dicam, vices
gerunt. Eu rem quam maxime novam e pagano Atticos non pagatim sed populi instar agentes, homine pagatim electos Athenas mittentes qui ex pagorum mandatis atque auctoritate cum senatu de frit testibus Onsulunt e formae ejus rei publieae mandatariam nominare possis speciem et vestigia, qua nostra aetate
pleraeque respublicae utuntur. Solum Platnerum haec res sane memoratu digna non sugit; sed num eius rei causam Mitrage pag. 7 l): duo ei dirae neueni et agebun das Intereo dermarino Demen ecmeurrista und Mer boondera Moari Uerdenni uarie 'iuisse recte colueeerit, dubium est Verba ἐπειδὴ διιωμόκο-- ad paganos solum reserri possunt; nam si ad nomothetas pertinerent enuntiato ους καὶ anteponenda sitissent, ne Tisamenum parem perspicuo et distinet sermone usum esse statuendum sit
Quos cives pagani inter nomothetas elegerint, non liquet cur de
heliastis cogitetur, inveniri non potest, eum Verba ἐπειδο μωμο- κασιν omnino nihil de heliastis eorumque sacramento contineant. Aliud igitur paganorum aera ilienti argumentum erat neqUB absurdum erat paganos, antequam nomothetas eligerent, sacramento
adigi cum haec nomothesia omnium maxima et gravissima esset. Ex indicativis ἔλοντο et His in se sequitur non rogasse Tisa'
menum, ut pagani saeramento adigerentur nomineiasque eligerent; quod si rogasset, scribendum erat σῖ-Ω -ται et ἐπειδὰνόμη οπιο sus sed bo nomothetas a paganis saeramento adaeiis jam esse electos, antequam Tisamenus psephisma tulit, quod maximi Djsitias by orale
32쪽
est momenti. Nomothesiae quam Tisamenus proposuit, ratio haeo fuit cum Solonis et Dracontis leges jam non sufficere novasque
addendas esse appareret, senatus nomothetarum milegium elegit, qui harum novarum i m proponendarum curam subirent ante mensis snem senatui alterique quingentorum nomothetarum ollegio, quos pagani iam antea elemrant, traditas et ab his recognitae sunt, qua in re hominibus privatis, ut in senatum adirent, eo edebatur. At praeter nomothetas a senatu electos quid sibi volunt quingenti illi motheias Ad alteram nomothesiam eos electos esse necesse est, cujus vestigia jam extant. Post reditum enim Athenienses praeter alia
novo corpore juris Atti ei, ut ita leam, pus esse BD fugit, quod omnes leges usque ud uel idem datas compositas et ordinatas contineret; quarum legum eum major pars antiquae Solonis et Dracontis essent, hae imprimis olligendae et ordinandae erant. Postquam prima post reditum contione facta hrasybulo auctore degretum est τοῖς νοριοις τοτ αρχαιιις χρησθαι Xenoph. est.
II. 4 42 vir quidam Atheniensis rogavit, ut illae Solonis et Dr eontis leges colligerentur et ordinarentur et ut pagani sacramento adacti quingentos eligerent nomollietas, qui eum senatu eas leges perlustrarent qui eum vidἡrent antiquis illis legibus horis addi necesse esse, Tisamenus psephisma tulit, cujus argumentum modo exposui. Duae igitur anno es. 94 2 nomothesiae Athenis fuerant et duae nomothesiarum rationes, quarum ejus, quam proposuit Tis
menus, nomothetarum a senatu electorum, et causa et forma extraordinaria fuisse videtur, cum propter temporis, qu novum corpus
juris Attici perficiendum erat, brevitatem et legum antiquarum recensendarum molem copiamque juxta nomothesiam priorem instituta sit ' . IV. Jam quaerendum est, quae ratio intercedat inter nomoth gias anno ol. 94 2 factas et eam nomothesiam, quam saeculo quaris fuisse s Demosthene Aeschi que discimus, qua in re Tisamenea cum extraordinariam suisse et eausa et torma consentaneum sit, omitti
Dioclis lex, quae distinguit νομους reo Eoκλεισον τεθέν ra ἐν δημοκραris et οσοι ἐπ' Eίκuido triΘησαν κα εἰσιν ἄναγεγραμμένοι, gravissimum nobis esset
testimonium, si hane legem, quae inserta est Demosthenis Timoeriueas 1 3, auiiuua esse constaret.
33쪽
potest, ut sola prior illa nomothesia quae sobat de legibus usque ad Euclidem archontem datis, cum saeculi quarti nomothesiae ratione
Non pauca sunt, quibus disserant inter se harum nomothesi rum rationes sormaeque primum enim saeculi quarti nomothesiae omnipo deest senatus cs este annum, Verti. d. L G. d. V. 1860 pag. I 03, qui ann ol. 4. 2 eum quingentis nomothetis num thesiae duram subit Demosthenis aerula nomothetas ex heliasiarum, qui proximo anno judiees uerant, numero eligebantur, nomosteris anni ol. 94 2 a paganis ex at non erant heliotae illi nom thetae mille esse solebant i ste an pag. 323, hi erant quingenti i. Wolfius ad Dem. Lept. Tisament nomothesiam exu
ordinariam fuisse statuit, quae distet quam maxitne ab illa posteriore,quii nivi non satis appareat, utium tempus et cati sum an rationem extraordinariam dieat. Coneedo tempus causamque et rationem nomothesiae cujus auctor fuit Tisamenus, extraordinariam fuisse
sed longe alio nomine atque voluit ollius, nam diversa est ab ea motbesia, quae saeculo quinio fuit; priorem autem illam anni 4.2nomothesia eadem ratione atque, qua antea utebantur Athenienses, institutam esse verisinultimum est Nomothesiae, quae fuerat ante
Euclidem arctonum, nulla sere mentio apud seriptores est ex brevissimis Thucydidis verbis III. 7 Dio 92 2 θιν---,αὐαλλαι τορον πυκνα, ἐκ: λμα α κῶν οὐ νη--ας , - ἀλλα ἐφη Istruire mi, noni o nihil esseitur nisi quod ei nomothesias nihil novi si extraordinarii fuit. 0ratores, qui nomothesiam in
eulici Soloni tribuunt, quam maxime errant, nam heliastae, equorum numero eligebantur, qui hane Duram subirent, Periclis demum aetate institutos esse argumentis satis solidis firmari potest; Solonis aetate eos non tuisse constat. Sed rerum post rempublieam liberam restitutam gestarum ordinem indolemque reputanti haud
probabile esse apparebit tum, cum plurimum intererat turbatas res quam brevissimo tempore in ordinem redigi neque temere aut in
' Quod pagani, si M. 2 nomothetas egerint, novi et extraordinarii quid sessas veri, ullium est reliquis vomothesiis ante annum M M. 2 sinus nomini eis tributim laeti eas ridentur.
34쪽
magistratibus eligendis aut in nomothesia conficienda tempus perdi, nomothesiae modum prorsus novum et ad id tempus inusitatum a cive civibus propus itum esse ut rem, quam nemo ultro intelligeret; immo consentaneum videtur tune, ut quam celerrime nom thesia ad finem perduceretur, Athenienses ea ratione usos esse, quam jam dudum ex usu morequo noverint. Prasterea habemus
testimonium, quo quam maxime probabile ne diem pro certo esset potest senatus et quingentorum nomothetarum nominesiam novi quid non fuisse auctor enim commentarii Aoν ἀ- --, quies. 8 aut D est seriptus, inter solita et continua senatus Ath niensis munera negotiaque nomothesiam fuisse testatur 3.2M βοολὴν βουλεῶσθαι .... σωλλὰ - νοι- θέσεως quod ut nullo modo eum nomothesia saec. IV conjungi potest, ita optime
ad nostram nomothesiam quadrat. Itaque nomothesia, qua anno ol. 94 2 omnes leges ad id tempus latae recensebantur, alati qua et solita ratione instituta esse videtur. Quando nomothesiae, quam Demosthenes Aeschinesque deseribunt, modus usu reeeptus sit,
finiri non potest; sed consideranti, quot quantaque post uelidem archontem de pristina reipublicae Atheniensium sorma institutisqus mutata sint, eoncedendum erit facile fieri potuisse, ut nomothesias quoqus nova rati post id tempus instituta sit v. 'thlerus nuper eum ederet catalogos sexagesimas trist torum inis d. Beri Alcad. 86sin, de Tisameni nomihesia di seruit pag. 66 67 , quam comparata ratione, qua anno ol. 88. οἱ τωι in electi sint, non extraordinariam ess sed conjungi posis eum saeculi quarti nomothesia dixit Boe ut probaret,
ante omnia dubitationes, quas estermannus de decretorum, quibus de saeculi quarti nomothesia docemur, fide moverat, refutandae erant et heliastis anno ol. 94 2 nomothesiam delegatam ess demonstrandum erat. Ut Tisament nomothesi, non extraordinariam fuisse doceat, asser comparato illo titulo primum,
quod tactis et nomotbetis a senatu electis similis quodammodo cura et fortasse idem numerus fuit de numero autem neque tacta
rem es. Κirebbossium C. L A. p. 21 neque nomotbetarum consisti; ut similis uirisque cura esset, eo factum est, quod et ad urbium tributa constituenda et leges novas conscribendas ei eligebantur, 3 Disiligo by Corale
35쪽
qui satis periti et ad hoc negotium apti videbantur; quod quoties-eunque homines publice ad curam quanda ni legantur, accidit. Deinde recte mons Κdhlerus et in veetigalibus constituendis et in legibus examinandis privatis, ut gententiam suam proferrent, licuisse. Tertio utitur argumento, quod et de legibus et vectigalibus a senatu quingeniisque heliastis onsultum est. C. I. A. I. 166 λεις ἄμμου, καὶ ο --κῶ b δικαστιὰ vel λιασταὶ δεδαμ . mus vero Oheliasiis leges examinantibus omnino quid invenitur neque dea liastis tributa instituentibus reti quid traditur emim enim mentionem talem eo tetendo restituitin. Altera sephismatis pars de legibus novis, quas sunt probatae, Oe publico proponendis et conelli Areopagitarum eust
diendis agit verba sunt haec: γου τοὐν νόριων - αν αἱ αρχαὶ οἶς κειμένοις νόμοις χρωνται τοὐς δ κυρον ιένους τῶν νορ- αναγραφειν εἰς τον τοπον να--τερον νεγρας - σκοπεῖν τω βουλομένη.
His verbis non niti de legibus novis ποσων α προς&s agi manifestum est, cum de Solonis Dracontisque legibus denuo probandis ne verbum quidem per latum psephisma legatur. Quod anno reipublieae liberae restitutae Areopagitarum onestio νο-- wλακιων, quas ante L sere annos Ephialis auctor dempta et septem πιμονώλαξι'' tradita erat, reddiderunt Athenienses, memoratu dignum est eo, quod sic ad eam reipublieae formam, quas ante Periclis aetatem fuit, redierunt; ut Areopagi restitutioni
consilia ligare hie inesse Blus vidit Seheibius Enuntiatum ναπερ προτερον νεηρωρησαν integrum non est; nam cum de novis
legibus, quae ad id tempus omnino non fuerint, agatur, ab sar dum est rogare ut eidem parieti atque cui antea inseriptae essent ἀνεγρα- σαν inscriberentur itaque ante προτερον vocabulum deesse aliquid patet quid exciderit, infra demonstrabo. Bergilius ep. ad Sehili. p. 13 - τι Προν porticus regiae parietem esse recte conjecit; quod nequo ex sephismatis neque ex Aristotelis verbis Harp. s. v. κύρβεις αναγράψαιντης νομwς κήρως
36쪽
δ σαν ἐν- θ' rem se efficitur, sicut voluit Bergrius, sed ex Andocidis verbis. VII Jam quo tempore Tisamentis psephisma tulerit, quaere dum in ordo rerum post reditum popularium thenis gestarum si Xenophontem sequimur, id erat XII Mesromionis die Pluti επι Ath. 7 ex Piraeo populares Athenas redierunt; ipso, ut videtur, reditus dis Thrasybulus contion advocata praeter alia, ut in
p08terul το Ἀρχαίοις νομοι uterentur Athenienses suasit Xenophontis verba, quae sequuntur, hae sunt: Οραστβουλος νουμησε ν ἐκκλησίαν και τοτε sis ρχας καταμησάμενοι ἐπολιτευοντο. Magostratus ipso reditus dis eleutos esse ex ore vocabulo non
sequitur; quod cum opponatur verbis in meo ει χρύνω quae infra leguntur, non diei nisi inter diem reditus et expeditionem in Eleusina laetam magistratus esse electos. Nonnullos dies inter reditum et electum senatum intersuisis testatur scholiast in Aeschin cras. 195, qui scribit -- ώρι- δὲ αἰ ita ' ανγ- ,
senatum amplo post reditum temporis spatio intermisso aut post reliquos magistratus electum ess probabile est ris aliquod tempus si στέρω ει χρώω expeditione in leusina acta oblivionis
legem μην ρινησικακησειν cives aeramento adactos pepigisse Xenophon narrat Longe alium rerum tum gestarum ordinem exhibet Andoeidos h81 et 2 ἐπιιδη δ'επανηλθετε ἐκ Πειραιέως πνα τε ἐαν τα γεγεν ριέν .... καὶ ἔδοξε μη μνησικακεῖν αλληλοις τῶν γεγων titi ν δοξαντα Ἀμυ ταντα ἔχεσθε ανδρος ει os, . ἐπιδή
aliquot dierum spatium magistratus et senatus electi expeditio in Eleusina lex oblivionis reditus oblivioris lex
XX viri instituti Disjliro b Corale
37쪽
Ex hae tabula apparet Andoeidis et XenophontIs narratioIugit inter se discrepare, ut conjungi non possint. Cum Andoeidem levissimum in enaitandis rebus gestis fuisse constet, nulli ei fides
est habenda, quotiensemque diligentis auctoris, quem Xenophontem suisse nemo negabit, narratio est seritata. Viginti virorum illorum praeter Andoeidem solus Pollux menti nem serit, qui VIII ii haec habet οἱ L n. -υς Ηλον--ἡ τριακοντα - - uoisi i is in visum δε-Bpivi 'in legum, quas sol eas et Dracontea fuisse recte monuit Sehesbius, curam XX viris traditam esse pollux addidit quod an redis sererit, dubium est. Mihi quidem omnino de illis viginti viris dubitandum
esse videtur; nam eum reliqua, quae talia Andocides, si modo ordinem rerum Andocideum mutasti, cum Xenophontea narratione consentiant, viginti viris, si Xenophontis sequimur ordinem, nullus est locus. Magistratus enim et senatus, quos paucis post reditum diebus electos esse sere constat, reipublicae rite regendae
et negotiis publieis curandis sufficiebant; et quis est, qui credat Athenienses, ut numerum magistratuum et comitia magistratibus eligendis temere augerent, XX viros addidisse, qui, quid juxta sis tum magistratusque voluerint, inveniri non potest. Ex Andocidis verbis rως , , ναμ, τεμεν apparet, eum instituerentur illi XX viri jam consilium nomothesias e se in
itum, quam orator his verbis deseribit D82 ἐπιιμ μιλ μ
αων ὐλωνος και- ρακοντος πολλους πιας οἷς πολλοι τυον Inepta sunt, quae subsequuntur Mn se, seriam μνοι, si sollemnem ἀρ-- vocabuli notionem Atticam servant. Miror hoc scheibium suisse, qui ex his perabsurdis verbis non parvam ligareborum auetoritatem in mstituenda republiea sum opinanis est auctor, quem Pollux transtulit, dixisso
videtur τοι αρίστους ἐπιλεξαμενον. 7 Ex hoc vocabulo non apparet nonnullos senatores cum D nomothetis leges recensuisse, quod votitit Rehethius; nam partitivam notionem ἀποκληρουν vox non habet nisi additis, ex quibus eligantur Tliud. VIII. 69 οι δἐ Codicum lectionem ευρισκον emendavit Reislcius δοκιμάσαντας, quod
sequitur, restituit Bernius . L pag. 12 evitatis verbis mi H
38쪽
10- ἔνοχοι σαν τῶν πρωρον. timeo γεγενημένων, ἐκκλησων ποιησαντες ἐβουλεHτασθε περὶ αὐτῶν καὶ ἐφα νίσασθε δοκιμα ταντας
O tr δοκιμασθωσι. Causam hujus Omothesiae non rectam afferre Andoeidem monuit Schomannus Versass. - Gesch pag. 0 , quod amnestia facta rerum ante reditum gestiirum oblivio et indemnitas datae sunt. Hanc nomothesiam cum ea, quam Tisamenus rogavit
conjungi posse negavit Sieversius Η. r. pag. 4 adn. 36; sed e rasse mihi videtur. Supra enim eonjeci, antequam Tisamenus de addendis inibus tulerit, aliud o legibus Solonis et Dracontis Mereium propositum et probatum esse, atque de hac priore no-mothesia agit Andoeides senatus enim et nomotheiae, quos arti sim eonjunxit orator parumlis τι- αι, idem sunt atque βοολὴ καὶ ο νομιο - οι πενταῶ - - ι δημοται uom musih μυριοκασιν, et leges Soloneas et Draeonteas et si quas aliae usque ad Euclidis milium latae sunt, tum esse recognitas testatur Andocides ἐβουλενσασθε εο αυρων ii est τῶν νομBν των τε Σόλωνος καὶ τῶν γρακοντος et δοκιμ ut πνια πάντας τους νομους. Supra monui psephismatis verbis να περ προτερον νεγρά-
1 ταν lamnam inesse. Quid desit, ex Andocidis verbis s. l. apparet; nam si antea rogatum seitumque est, ut Solonis et Dracontis leges, qu e probata essent, portio regiae parietibus inscriberentur, bene rogavit Tisamenus, ut novae leges eidem parieti, atque eui illa essent inseripiari inscriberentur excidit igitur ante ni με voeabulum antiquarum legum mentio. M indicativo με εὐφα Meeitur has leges jam esse inscriptas, cum Tisamenus psephisma de addendis legibus tulerit; post senatum et magistratus electos
psephisma ultro docet se esse latum. VIII. Restat, ut colligantur, quae de nomothesiis anno ol. 94 2 laetis ex Iaosui et conieci. Paueis diebus post Atheniensium in urbem reditum senatu et magistratibus denuo eleetis, aliquis e civium numero rogavit populusque civit, ut, cum turbatas leges componi et in ordinem redigi Meess esset, Solonis et Dracontis leges et si qua aliae ad eum annum essent latae, recenserentur, ut pagani sacramento adacti nomoibetas quingentos eligerent, qui eum senatu has leges exam, D 9il Ze by oos e
39쪽
narent, ut leges, quae probata essent, porticus regiae parietibus inseriberentur et Areopagitarum concilio eustodiendae traderentur. Qua in re cum intelligeretur veteres leges non jam esse suffecturas et fortasse dubitaretur, an plans novum corpus juris Attici pro velaribus illis legibus proponendum esset, Tisamenus rogarit, ut leges Solonis et Draconus servarentur, neque enim nova sylloga
legum opus esse sed ut adderentur novae leges, quaecunque e re esse
viderentur, ut ad has leges conscribenda genatus nomothetas eligeret, qui ante mensis finem leges novas proponerent ut novas leges senatus et quin sti,nt nomotheta inspigerent, ut quae essent probata aeque atque veteres leges probatae porticus regiae parieti inscriberentur et Areopagitarum concilio traderentur custodiendae.
IX. Plane adbue omisi verba scholiastas eschinis, qui in Tim 3M de nomosteria Euclide archonte acta haec narrat, o P τυ
manifestum est, nam quid sit νομοι διες θαρμένοι et Τωλωλυτες, non liquet. Auctor ille de duabus nomothesiis narrasse videtur, priore, quae de omnibus legibus acta esse videtur, altera quaxo νον νομους εἰς νέρειν ἐφηφίσαντο. Hujus narrationis XX viri
neque eum Andocidis XX viris neque psephismatis nomotbetis asenatu electis conjungi possunt. X. cum Andocides verbis και μοι νάγνωθι το ψήφισμα
feribam id psephisma recitare jubeat, qu0 de omnibus legibus antiquis latum erat, Tisameni autem psephisma de legibus novis addendisqus, quae res majoris illius nomostesiae pars erat, agat, seri non potuit, ut eum Andocides orationem habuit, pos verba και in ανάγνωθι τὸ φής, qui Tisameni psephisma estaretur, quippe quod non probat ea, quae orator recitando ps phismate probari vult. Quae eum ita sint, manifestum est non ex
Andocidis consilio sed interpolatoris cujusdam Tisameni psephisma insertum esse eo loco, quo nunc legitur. Diuitia ' Corale
40쪽
Prior huius commentarii paris demonstravi tria psephismata Athenientia, quae inter Andocidis verba leguntur, genuina esse,
Demophanti autem et Τis amen non ea esse, quae Orator, eum habuit orationem, reeitari jussit' l. Homo aliquis doctus hae psephisnaata inseruit atque ita inseruit, ut pst si Gi Patroclidis nomine, quod stiri latrando id es, ductus rectum a ldideriti psephisma, post jj43 et si, cum auctorum nomina non laudata sint ab oratore, duo
psephismata, quibus similia quodammodo argumenta sunt atque decretis, quae recitari jubentur, inseruerit. Quis inseruerit haec psephismata non liquet. Harpocrationem ea jam inter orationis verba legisse apparet ex eis, quae sub voce ora uti affert: λω μντ- δε πιστων orire . . . . υνδο, ιδ ἐν--mnειω-d seor legitur autem id vocabulum in Patroclidis psephismais 77. Unde inserta sint, conjieiendo emi posse videtur Demophanti enim psephisma perperam insertum esse videtur ea sola causa, quod ei, qui inseruit, aut ipsa Solonis lex aut sylloga legum, quae Soloneam quoque legem c0ntinebat, non praesto erat. Quod si recte conjeci, psephismatum tantum sylloga, ex qua, quae desideraret, suppleret, homini illi docto prae manibus erat quam syllogam Crateri peti pι-των σιναγωγήν uiss verisimillimum est, qua permultos auctores usos ess constat ' Nominum atalogos g 13, 15, 35, 47, quae genuina esso demonstravit Grehilomus iacia 1860 pag. 83K M. Ber d. Beri Ah. 1865 pag. 545 et eo, loquium sui Ando fides, eum ederet Mino Minoneni, γε addidisse videtur. Duquibiis, qua luuntur νω-87, non constat eum ab ipso orator laudentur