장음표시 사용
191쪽
Liber secundus, J 9aeeipit vulgus ex HiJania duxi se originem audiat, amen
hanc voce Gallis nostris usu frequetiore inuenio, quod suadet esse Celtica. Mus apud Sulpitium Severu : r. dum euito me hominem tam inter Aquitanos verba fam. Mori, h. rum,vereor ne offendat vestras vimium urbanaa aures , rusticior ; audietis me tamen ut gurdonicum hominem nihil cumsucco, aut cothurnoloquente . Et Abbo Floriacensis.. kbaeque salam gurdis mandat custodibus ipsam Paris.& alio loco, . Hostibus accingunt carpentum arentibus areis Ante fore gurdi miserandagramine plenum.& rursus. Pugna adolet, ponunt anima cum sanguine I ME
Nomen hodidque retinent Gacti Puta, pro stolido. CAP. XIIII. Hess. Uarndorum.
E s v s, unus E tribus Diis veterum Gallorum,
quos versu comprehendit Lucanus, Lib. r. cla
Et quibus immittisplacatur sanguine atro Teutates, horrensque feris aliaribus Hesus D Taramis Scythicae non mitior ara Di s vi. Hes, & Teutatis meminit Lactantius: calli Hi sum, a huic ' e TeMatem, bumano cruore placabant. Hesum Martem credunt, quem heredem instituere concessum Vlpianus. Anubim latrantem vocavit amor Pseudin lan tit. x. queroli, quod canina forma pingeretur. Anubi nostra larranti Deo. ISAR Noo RuM Celtica lingua valet serreum
192쪽
Rerum Aquitanicarum, ostium in vita S. Eugendi Abbatis Agaunensisapud sin rium: Ortus namque est haud longe a vico, cuius vetustapag nitis,ob celebritat clausura que issima versiti
templi cactica lingua I rudori,id ei sit indidit nomen.
Laena. Larix Leuca, seu Leuga. Linna-Luros. AENA, lingua Celtica vestis genus qua Galli
i s , Rii β subalpinis resina quae e pinuin picea de ' fluit Dioscorides de Resina , γαλατίας ης
αλπες in τῆς δει εποικοι λαρικα, ο μιάOm: ertur oe e Gasitas alpina,quam vere .culo nomine laricem appetunt incolae. LEvc A, seu LEvo A, vox mere .Gallica , quae significat alium itineris quingentorum passuum Isi- Lib. 1s. Ori dorus: Menseras viarum nos minaria dicimus,crari stadia,' origi Leucas, Ag pth Signes, Persae Paraba M. & mox; I. Leucasiniturpas is ingentis.Iornandes Conuenituris que in campos Calatiunicos C. leugas, ut Galli vocant in Amgum tenentes,sc x. in latum. Hesychius.. a γάλακίς. a 'Lugduno spatia itinerum leugis non
193쪽
milliaribus putare coeptum in Gallia. Ammianus ex bit bde Lugduno . -υcus exordium est Galliarum, exindeque non midemspassibus, sed leugis itinera metiuntur. Vnde in
Itinerario Antonini post Lugdunum , leugae coniunctim cum milliaribus ad interualla viarum signanda ponuntur, Et in tabula Peutingeri scriptum est, Lugdunum caput cassiarum usque his leugas. Huiusmodi rationem metiendorum a Lupduno itinerum in omnes Galliarum partes instituit Agrippa temporibus Augusti. Strabor' γ 3 p. 8ου μεσω τῆς πολι P, δα τὸ τας συριβολὰ , τῶν ποbμω, Du γε 'Si tiro πἀM-όθοπερ δεγ ιπως cur- τευθεν οἱ ετεμε τηνδα τω οἴ- μι ι Σαιτ in τiης-των όἄμνον, is i Mista τω - γν Σκειμον, τλ ιτρος βελίακοὰ, ηπιαμβλοις τε vi K εςιν τίω ναρ ωνῖπν , την ιο ς si cis αν: Lugdunum in medio Galliae sitam est, lassar arcis cum ob flumis. m conmentes, tum quod omni- . buspartibus est propinquum. Itaque etiam Agrippa hinc vias
aperuit, unam per Cemmenos montes in Aquitaniam, ad Santones usques, alteram ad Rhenum, tertiam ad Oceanum per Belio cos, in Ambianos, quartam in Narbonensem calliam,
ad littus Massiliense.nomen retiovere Franci. Nitha Hist. dus: Castra nunt distantes ab inuicem us miniis leucas VI. Lis N A, lingua Celaica vestis genus, singulare Gallis, ut Rhenones Germanis. Isidonis . Gibusdam Lib. autem nationibus sua cuique propria vestis est,mt Parthis G-ς robra, Gallis Linnae, Germapis Renones, Hi panis Striges, Sardis Mastrueta. & paulo post Linnaesaga quadra,cismo unt,de quibus Plautus lin cooperta est textrino Gallia.
L v c o s, lingua Celtica coruum lignificat, inde
194쪽
tuer Rerum Aquitanicarum, Lugdunum, quas Lugodunum, id est corvi mons, ex xibis eo, Clitophonte apud Plutarchum. CAp. XVI.
ARcx, id nomen equo lingua Celticanunde & Galli questris pugnae institutionem quae tribus equis constabat, Trimarcia In Phocicis vocarunt Pausanias: του 5 AOμαζον ν τη ετ ο ρίω f iis ν ονορια, τς μιάρκων OG ' ο τῶν κελτων :Equestriingvae insiti uitionem Trimarcisem nomimini patria voce, quum enim Marcam appetant. Eadem significati ne herbae genus, quod Celtich Calliomarcus , LatinEDe meὀica. redditur equi ungula. Marcellus Empyricus : Herba. quae si allise Callio reus, Latinu equi unguia vocasur. & MMr calli nomen receptum,pro equorum praesecto,ut in xix 7' lege Alamannorum: Si Mari alius quisuper xl I. Cabal Lib. 1χν. r. istis,occiditur. Et Marestata pro equiti regio apud P trum de Vineis; ROnchiniveia in nostra Mare unam uni ad aestus, usi tibi possemus commode istinare. MARGA, lingua Celtica cretae genus,quae terram Lib. ij. e. s. sit & secundat. Plinius: Asia est ratio, quam Britanniam Gavia iuuenere alendi eam : ipsa quod gexus vocant Marmo . Vulgo Ma M. MATARI , lingua Celtica genus teli Gesses.. Caesar: Eo muta, de Helvetiis loquitur, inter carros, . rora que mataras,ac tragula/Juli1cubant nostro e vulvera-xib. 6 batat. Autor ad Herennium t Vsquis Macedonas appelώ-
195쪽
uit hae modo, non tam citosaris Graecia potitae sunL,aut idem Gallossignificani dica nec tam facili ex Italia materis transealpina depulsa est. Et Strabo: 10 sic enim le- Lib. gendum pro ) παλτου τι , in Maiam traguia genus. inde forte deductum vulgare, Marro, apud Vascones pro sagitta. M v R C I, Mulcos Galli per ludibrium appellitabant ignavos, qui militiae detrectandae causa pollicem sibi praescinderent. Ammianus, de Gallis et Nec eorum
aliquando quisquam, ut in Italia, munus martium pertimese 'cens pollicem sibipraecidit , quos localiter Murcos appellant; tamen Murcus vox Latina videtur , Murciam enim segnium Deam ponit Arnobius, & mutilos ac sacrae mi - . iau. litiae inhabiles Murcos dixit Innocentius I. P. in epi-G x
stola decretali ad Felicem Nucerianum E.Scripsisti,in cclericos quos constituas non habere, aliquos vero Murcos, aliquos bigamos lλCAp. XVII. Pades. Patera. Peculium. Peninus. Penna. Peto ritum. Planarati. An Es, lingua Celtica arbor picea,seu quae picem seri, unde Pado flumini nomen,quod
circa ipsius sontem sit copia arborum, quae picem ferunt. Plinius: Metrodoruι tamen Sce e ιpsius dicis,quoniam circa sentem arbor multa sirpicea,qua P des Gallice,vocetur Padum hoc nomen accepisse. PATERAE, Pateras Galli vocarunt Beseni, id est Apollinis Sacerdotes. Ausonius, Burdig. ed
196쪽
Tibi Paterasie ministros mincupam, Ap siit ris Milici. PECvLIvM, Peculium Galli vocitarunt, quod Graeci φερνα. , id est bona quae sunt extra dotem. z ρὸ ε uiri Vlpianus: Ceterum si res dentur,in ea quae Graeci nisi φερνοι dicunt, quaeque Galli peculium appoliant.
PENINAE Alpes. His nomen inditum non a P anorum cum Hannibale transitu, sed a Pennino Deo quem Galli Alpini colebant. Liuius: Idciem inter omnes' consset,eo magis miror ambigi, quanam Alpes transierit, O vulgo credere Pennino, atque inde nomen O iugo Alpium is
ditum transgressum. Nec verisimile est ea tum ad Galliam potui se itinera, utique cum quae ad Penninum ferant obsepta gentibi semigermanis fuissent, neque Hercule montibus bisse
quem forte id mouit, ab transitu Poenorum, ullo Veragri i colae iugi eius norunt nomen inditum , sedab eo quem in siummo sacratum vertice Penninum montani appellant, Penninam Io. aeneid. Deam vocat Seruius illo loco Virgili , Alpes immittit apertas.
Denique loca ipsa quae rupit Hannibal ) Apenni
Alpes vocantur , quamuis legatur a Poenina dea , quae ibi colitur Alpes vocari. Ego verius existimarim Penninas Alpes dictas a Celtico Penna, quod iugum &montem significat ; unde duplex Pennae Castrum, unum in pago Aginnensi, alterum in pago Albigens, utrumque sic dictum quod in vertice montis situm sit. Hist Albi g, prioris situm describit Petrus Vallissarnensis: Errat aurem castrum Pennae nobili simum in territoris Minnensi in coiusdam collis amoenitate situm oec. PETORI Tu M, vox Gallica, quae vesticuli Gallicisenus, e quatuor rotb significat. Varro apud Gellium:
197쪽
P tufitum enim est non ex G raeca dimidiatum itotum tro1--, ρ. i. ahibusseaum: nam est vox Gallica.Idem Pestus: Petreisume, Gallicum vehiculum esse,'nomen eius dictum existimat,
a numero quatuor ratarum. Praeter hos Quintilianus: PI Lib. i. institi rima Gallica valuerunt, ut Riada, ac Petoritum, quorum a ter. Horatius utitur. Horati j locum excipe, LR,.s.ser.ε. Plures Catones, atque Caballi Pascendi, ducenda Perarita. PLANA RATI, Celtis genus vomeris, quod duabus rotulis nititur ad arandum terram. Plinius: Galliae vero Ub.is e.is. duas addiderint rotulas, quod genus vocamplanarati.
Rheda. Rhaphium. Sagum. Sapo. Saunium. Sena. Soldurij Devoti. Sparus. H E D A vox Celtica, quae vehiculi Gallici 3 significat. Quintilianus: Rurima Gaio fi Ud lica valuerunt vineis, ac Peloritum, quorum a
tem Cicero, tamen altero Horatius utitur. & mox:
Rheda Gallicum. H ac voce, inquam,Cicero usus est,c . ius verba haec sunt: obuiam fit ei Clodbus experitM in ePopis Ma esuum Meda, nullis impedimentis, nullis oraecis comitibus,ut Iulebat. . R H A P HI v M, sic Galli vocant Lupum Ceruarium alij Chaum. Pluiuis: Pompeii Magni primum Adb se Lit,. a. e.i, derunt Chaum, quem Galli Haphium vocabant, idie lupi, pardorum maculis. Lupum Ceruarium vocat Plinius alio
i S A G v M, lingua Celtica vestis militaris Gallicae. V α
198쪽
Lib. i. AEM.gmius, Virgilius, de Gallis, Virgatis lucent lagulis c lactea colo. Strabo et cra in φορέει 3 3sti κομοτροφλ .' Sagaserunt, Lib οῦ. comam alunt. & Diodorus siculus : δε τομουντιμ θ
m- νιλου : subvectunt saga virgata,bemedensa, aestate tenuiora. Sagum etiam Gallicum vocabulum esse,& genus vestis forma quadratum obseruat Isido-orie t ,.. rus: Sagum autem Gallicum nomen est, dictum autem sagum quadrum,eo quod apud eos primum quadratu,vel quadrupsex Lib. iι. e. . si excipiebatur Viscus ubi a Druide falce dede ptus esset. Plinius: Sacerdos candida veste cultus,arborem
sicandit,falce aurea demetit, candido id excipitur sago. Inde in Iullo e. per Sagatos, Gallos intelligit Tranquillus, cum scribit Iulium Caesarem coniuatum assidue per prouincias duobus triclinijs, uno quo sagati,palliative, altero quo togati cum illustrioribus prouinciarum discumberent. Saga Gallica sumpserunt& Franci Gallorum consit
MVit. Caritudine. Sangallensis: inter Gallis Franci millainies virgatis eos sagulis lucere conssicerent, vocitategaudentes an-.. liquam consuetudinem dimis vrint,t eos imitari en erunt.
SApo, Gallicum nomen, & Gallorum inuentum . . 1 ..is...i. Plinius: Prodest insapo, Gassorum hocinuenti rutilandis capillis exfuo in cinere. Saponis Gallici meminit aetius' non uno loco. Sapone utebantur& Germani ad rutilandos capillos. Psianius: Apud Germanos maiore in usu
quam feminis. & Martialis,caustica Teutonicos accendis spuma capillos. Romanae etiam Matronae capillum croco secarunt, Lib de culi. ut Gallae & Germanae viderentur. Tertullianus: Video qu damo capisium croco vertere, puit eas etiam nati u
199쪽
sae, quod non Germanae, Mu Ga sint ocreatae, ita patriam capillo transferunt. S A v Niv M lingua Celtica, Gallici teli genus. Dio- '
petunt. & paulo post: tuo. των μετεροις
ς ἱων ρι,ν ουκ ρλὰ D, σθωύα,υς οὐ μιὰς εχειτων μιά v : Nam gladiν non minores sunt abortim uniis, Guniorum verὸ acies maior est, quam gladiorum. Hesychius. σήνιον ακοντον βαρβαρυικον. uotum barbarici teli genus. S E N AE , Senas Galli vocarunt virgines Antistitas cuiusdam Gallici numinis, quod colitur in Sena insula Britannici maris Osismijs obiecta. P. Mela: Sena in Br, Lib. 3. e. tannus mari s micis adtiei saliuoribin ca Γιi numinis oraculo insi tu est, .uius antistites perpetua viet tale sanctae,
numero nouem esse traduntur Galli Senas vocant.
S O i. D v Rii , ' Gallis fuerunt deuoti homines, & .utriusque fortunae socij satellites principum. Adcantuanus quisummam impersi tenebat, cum D C. deuotis, quos idi Soliarios appellant, quorum haec est condisio, ut omnibus in vita commodis, una cum bis fruantur, quorum sie a ci-ritae rididerint si quid iis per vim accidat, aut eundem casem aserant, aut sibi mortem conscisiant, neque adhuc bominum memoria repertus est qui quam, ut eo intersem,cuius sie amicia tiae deuousset, mori recuseret. vocat Athenaeus ex Nicolao Damasceno : AMγμιον ἡ τ βαειλέα 5 τουρο Κελταον λ εξακωπους ε κειν .γαδας cami ιμνκ, ους καλει I 'α γαλα lis τη πω
200쪽
buisse proximos sibi delectos homines, cassi propria lingua sile dunos vocant, c ea dictio oraecis deuotos signifatin qui cum
Rege in vitam agunt, oe moriuntur, Usummoperὶ votis optantes, ob quam erga Regem fidem,cum eo principatum gcrunt, . eodem victu corporis cultu, quoties eius necessitatis contingit occasio, mortem libenter oppetentes ,siae Eex intereat mombo, siue cadat in praelio, iue alia quavis de causa vita cxcesserit, nec est qui dicere possit ex illis amisso Rege quempiam mortem vel exp auisse,res reci se tergiversantem. Male nonnulli volunt milites s ipendiarios quos vernacula lingua soldais vocamus, nomen deflexum a Solduriis ; verius cnim originem petas a solido,quod est nummi genus E . quo stipendium militibus praestitari solebat, unde in blites stipendiarios solidarios appellarunt. Otho Frisingensis: Ab ballitibus, quos non olidarios disimus. Rade-
e. i. ' uicus. Ut largitione pecuniae milites,qui olidarij vocantur,coAiin suppi si lireret. Robertus Montensis: Henribus Rex Anglorumstim-LYsolidis Andegavensibus de feodo uniuscuiusque loricae, capitales Baronessuos cum paucissecim duxit in expeditio-i nem Hierosolymitanam γ solidarios Ῥοὸ milites in 1 iure ita, , e. , S supplemento Beda: Uvit Uus Rufus RG Aisa glorum dicitur mirabilis militum mercator es solidaron unde In Phlypp solda, pro militum stipendio. 'Abbas Vrspergensis: Ckm non haberet pecunias quibus satiria me solda praeberet