Rerum Aquitanicarum libri quinque, in quibus vetus Aquitania illustratur. Autore Ant. Dadino Alteserra

발행: 1648년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Lib.

i 6 Rerum Aquitanicarum,

uuiis, valere novomerit , ad vicem codicisiorum e niuis emptum μ-scripturarum , quae firmitate conmunt valere iubemus. Necb CP' praeterire possum, eodem seculo, Lugduni in foro re-Α:Σ ci, citatum testametum Nicetij Lugdunensis E. post diem ' ζ': lege Romana praescriptum,is erat tertius, vel quintus

viro erudi a morte testatoris. Gregorius Turonensis, de vita P

trum apud Sucium : Post dies autem quos lex Romana' -τι destincti cuiuspiam voluntaspublic legatur, huius Antistitis testamentum inforo delatum , turbis circumstantibus a iudice referatum, recitatumque est. Eadem aetate occurrit& testamentum Mummoti Francici Comitis subscriptionibus & sigillis testium,quae sunt iuris Romani so-dElennia munitum. Gregorius Turonensis: Igitur dum se, ita fessum, cy sine spe vitae decernit, testamentum Dum petithribi, munitumquesubseriptionibus, ac Hillis inquiri praecepit c. Sub Dagoberto Sadregisili Ducis Aquitanorum, filij,Francorum iudicio hereditate paterna indigni pronunciati iuxta legem Romanam, ob inultam necem pa' Lib. .e.18.rentis. Aim Oinus Monachus XXIII. regnante Da-goberto, Sadregi us Dux Aquitanorum a quibusdam homin, fgladiatorio aduersus eum animo insurgentibus trucidatur, cuiuisibi cum τὰ rehotuissent fieri es sanguinis patemi, maluerunt vivere deueris, ac otiosi, quam perurgendo armis homicidas,cruorem exigere interfecti: idcirco in publico Frau- .corum conuentu , a quibusdam proceribus secundum leges Εο-- manas, quaesanciunt a paterna eos decidere hereditate debere, qui noluerunt interfecti necem vindicare , omnibus paternis exspoliatisunt bonis, at ue inanes relicti. Eadem tempestate floruit S. Deside. Cadurcenss E. quem patria Albigensem serunt,qui legum Romanarum studijs enu-

252쪽

sequens aetas legis Romaiyς obseruantiani apini nostros satis prodit ex Marcuis sulciani fotimula Ducatus Pa' triciatus, vel Comitatus, id est soranula principalium Codicillorum, quiba mandab ista octoribusJῖπον clarum proin ruini discrinesne ut, stos Prouincialis Francos, Rotmanos, Burgundiones recto tramite, e cundum legem & consuetudinem eorum regraei De nique nὀnne otiam seqqioritatio Chil ier d. .Rosmana uita in tu laijs M scholis Aru uixis Vita S. Prae lecti Aruernensis E. Vse cxpit re ere, er Latinera meram . . . , reddere iuxta flatuta canonum, ves lege quae dicitur Romana, quia magnus Sabbati diei - qi o 'igilias Gae Pobae ce-Abrari stini, se nussomodo δε ψος siro 'η ire ris i .

Et vita S. Boniti itidem Aruernensis E. apud Surium. m. r. Postea ubi κatus puer adoleuit , in Aruemorum urbe traditurtiit ris imbuenias,submis et amiuri ciuili dat operam. i. P. 1 CAP. IX.

Progressus legis Romana sub Regibus secunda stirpis. Interpretatio loci Eginarii de duabus

legibus Francorum defenditur XEM ν Lo decessorum, Aquitanis , ceteriseque Prouincialibus Cissueritanis legem Romanam ultro sanciuit Carolus M. de nivium ipsorum Codicem Theodosianum testitui, emendarique curauit, ut docent postrema verba , quae adiecta sunt Commonitorio Alarici, praefixo Codici Theodosiano: Et anno xx. regnote Cainois Regι

253쪽

,β8 Rerum Aquitanicarum,

Fram. Longobarae in Patrisis Ade6que legem Romanam coluit diuinus princeps,ut multa ex Codice Theodosano in Capitularia transfuderit rex quo satis intelligere licet, quomodo accipiendae fiat diuersae I

ges, quas memoratEginarius: Nam Franci duas habent leges Aurinis in locis anuli diserto ut Romana

suerit vitae duabus, altera non alia qualia Salica, sue Francica. Legem Romanam intelligit Theodulphus per almam legem quam in Gallia Narbonensi usu forensi tritam insinuat, cum gestae in eadem prouincia lega-

a Carolo demandatae meminit, dique conueniunt populi , clerique cateruae Et Synodus clerum, sex regit alma forum.

Capit. idd.Lςgem Romanam omnium humanarum matre legum Α p- i-. agnouit Ludovicus P. sub eo Septimanos lege auitam, id est Romanam aduersus Bernardum Ducem,eius op-IVit. Lud. pugnatorem asseruisse scribit Anonymus: In eodem loco ' tempore pene omnes Septimaniae vobiles assuerunt, conquerentes aduersiis Bemardum Ducem illarum partium, eo quod

illius satellites tam rebus Eces asticis, quam priuatis , Wbrique

rigo resseau diuino , human0ue,pro libito abuterentur I unde petierunt ut Dominus Imperator subsuaeprotectionis munimine coisinciperet, in posthac tales Missos in eandem terram dirigeret, q-i potestate in prudentia de ablatis aequo libramine penderent,stauitam eis legem conseruarent. A Ludovico, Carolus caluus Aquilinis, & consertibus, exemplo decesserum legis Romanae beneficium confirmauit. o. i. e. io. Capitulare Caroli Calui: In iliis auum regionibus, in quibus secundum legem Romanam iudicotur iudicia,iuxta ipsa letem committentes ,ralia iudicentur, quia super illam legem, vel contra ipsam legem , nec antecessores nostri quodcumqης

254쪽

Liber tertius. 399 eapitulum statuerim et aliquidconsti- u. His adde alia ,

eiusdem capitula, quibus legem unicuique m. vinciae Tu. . e. s.

competentem exemplo praedecessorum inprimis patris e. s.& aut ratam esse iubet. Tum etiam legem Romanam in Aquitania legis nomine per antonomasiam vulgo celebratam deprehendo. Fragmentum historiae Aquitani, cae: I vlgrinus autem is erat Comes Engolismeusis Imultispraesi i laborauerat frequenter cum Normannis, hac de causa aedificauerat castrum Martiliacum Massarium , ut effient munimen contra paganos, miseratque in Martiliacum Robertum legis doctum,c cum eo amicum suum fidelissimum n mine Ranu sum. Inclinante Regum secundae stirpis Imperio , hoc etiam ferreo seculo superstes lex Romana audita est in Aquitania , tunc plures quam centum seruos non manumisit testamento Gerardus Comes Amreliacensis Aquitanus, ne legis Fusiae Caniniae modum

transire videretur; quam legem mundialem vocat Odo Lib. 3. vis, Cluniacensis r centum ex mancipiis tantum Iibertate tune ''

donauit: mouebatur autem a quibusdam suis, quatenus d δε- milia qua sibimet a fatim superabundabat maiorem multitudianem iugoseruitutis absolueret : quibus, ait, Iugum,inquit,s, ut lex mundualis in hoc observetur, o, ideo numerum in eadem lege ae stitutumpraetergredinon debere. Id temporis etiam in Aquitania suere primi ordinis virilegis homanae studiosi. Ioannes Italus, de Abbone Patre Odonis Clu' trivii. s. niacensis Aquitano: namque historias , o Iussi Q h .niani Novellam memoriter tenebat. ΓNuper prodiit qui in nostram legem Romanam malignE cauillatus, etsi per eam profecerit, locum Eginarii de duabus legibus Francorum me non assecutum scriptitauit, neue legi

Rotnanae locus esis, duas leges Salicas finxit; unam

255쪽

a o o Rerum Aquitanicarum,

Tritosthenanam, Minii Cisrhenanari an ad quas referri ut vi luit d frian orum, de quibus incininii Egi . cum ti hominis,qui duplic Salicamposuit sine auctore: legem Salicam a Francis trans Rh nuni, quae prima corum sedes fuit , conditam nemo est

qui negct, pari atque a Franciis Galliarum in perio , a christiana religione suscepta Clodoue una legem Salicam emcndasse, & latinitate donasse, ac cum secutos Rcges aliquot dccretis auxisse liquet, cx praefatione &corollario ipsius legis Salicae: sed haetcnus inauditum alteram legem Salicam a Clodcuco editam, qua vi rentur Francogalli , unam legem Salicam agnoscunt

Clitidebertus & Clotharius in decreto,quod ad calcem legis Salicae positum est, ubi laudant lcgcm Salicam: Et persecutor cause desiis cim mibbus tres , de iactis alijst ei dabit, qui sacramenta sirmarent per placita, quod lex S :i lica habetisisse completum. Et quidem lege Salica usi Franci Orientales, id est Germani ad posteriora usque

tempora. . Autor est Othb Frisingensis quoque ipse Sal asto auctoribus exhinc habere coepereas hoc Salaga is legem, quae ex nomine eius Salica usique hodie vocatur inuentam dicunt, hae nobilissimi Francorum qui lici dycuntur adhuc .utuntur. Sed apud Franco occi-dςntales,id est Frahcogallos , lex Salicain viridi obse uintia esse desjt iania Caroli M. aetate, eiusdemque i. Capitula. inualuere. Hinc marus khemensis in epistola

ρί 'Mor. G ndo etenim speram assiquid ureaini ad inseconuertunt, q-vis mero per legem non aestimavi quirere,ad capitula

256쪽

Li r tertius aci accipiendum apud Eginarium pro Francis specialiter sumptis, qua distinguuntur a Romanis, id est prouincialibus cisigeritanis 3 sed pro uniuersis etiam '. Gallis, qui a Caroli M. aeuo Francorum nomine gaudebant. Sangallensis: Clericos doctissimos cantilcme ad enmt b. in Franciam 'misit, Fnamiam vero interiam cum nomino om-M enes ci alpinas prouincias significo. & mox: In illo tempore propter rixcisientiam gloriosis mi Carosi, si in Aquitani, Edui, o Hispani, Alamanni Baisarii, non parum insignisio e gloriabantur,sivel nomine Francorum seruorum cenori mererentur. Et ne dubites Eginarium scaccepisse Frai cos, attende quae sit mens Autoris,ea nempe, Carolum

M. Capitula legibus addi isse, ut duas leges Francorum valde diuersas hoc medio concilia et,nec hac in re solis Francis Transsiferitanis consultura,sed uniuerso populo , cuius nomine continentur etiam Aquitani, & alii Cissigeritani in regno Francorum positi, ut claritis liquebit ex loco integro Eginarii, quem subij cere ubsum est. Postsiusceptum imperiale nomen , cum aduerte musta legibiopopuli sui desse : nam Franci duas tabent .gei piarimis in locis valde diuersas, cogitauit quae deerant addere,cr H crepantia unire,prava quoque,ac perperam prolata

eorrigere,sed in iis nihil aliud ab eo factum est,quam putam ea Capi uti ea imperfecta legibui addidit. b

257쪽

Lex Romana sub Regibus tertia stirpis. Ius

i . scriptum con uetudinarium.

RA Ns DAT O dςirrum regno ad Hugonem Capetium, Jus. Romanum nostris tutum &incolume stetit, tempori consulente, nondum adesta potestate : in hac enim regni conuersione, nullam status prouinciarum mutationem tentarum norissimum est: Imo vero Duces & Comites ex praesedis dominos essectos , cum ipso principe de dignitate ferEcertasse: quibus rebus se stantibus,haud passuri fuerint Prouinciales legem Romanam tot seculiῆ inuictim lobefactari. Hac de causa ab Uugone Capetio ortum est' . discrimen Prouinciarum, quod hodieque viget,ut aliae vulgo appellarentur iuris scripti, aliae consuetudinarij, . quod hae regerentur iure moribus recepto ue illae iurieciuili Romanorum: cuius rei vestigium signat Hono . Hus III. R. P. cum vetat ne Parisiijs, vel alijs vicinio-In Op. sit -- ciuilequisquam docere, vel audire mo- per specula Eatur et in Framia, inquit, nonnuliis Prouinci s ictu .' Romam rum Imperatorum legibus non utuntur. Non abs re

aniniaduertit Pontifex Franciaim, quae hoc Ioco ea prouincia est quae est inter Ligerim & Sequanam, a Carolo Martello Francia dicta, teste Lupoldo Bam Lib- do μ' bergensi & nonnullas prouincias ius Romanum Cttiti '' nesci e ; quia non latebat cum alias esse prouincias Galliarum, quae eo iure uterentnr, nempe Aquitaniam & snitimas prouincias dudum insignes patriae iuris - scripti nomine, ab eodem Capetio, quo ius Romanu ,

258쪽

Liber tertius. a os .

sita ciuile quam Pontiscium coepit appellari ius scriptum,ut secerneretur a iure consiletudinario, quod sine scripto, moribita constitutum , non ante tempora Carroli V I. in scriptis redactum est. Rigordus : is Lad Mu iustitia Principis , bcet de iurescripta posset propter

Micum reteti commodum ma a fundo nuiros erigere o

ara , ipse tamen iuri praeserens aequitauem damna sua quae per hoc homines incurMane de Lyco proprio compensebat. Coelestinus III. P. Hae iocis ratione intacti quate si 'IPI

quas causas seculia rei clerici Parisius co erotes in . Conec contra inquos, vel ad qui con a eos,app. remota ure Canonico

decidatis, nec permittatis iuri scripto rest uetussinempraeuadere. Matthaeus. Paris ex libello Maioriam Franciae: iar g num non per iusser rarax, nec perclericoris arroguntiam iaper sudores Eicoibuerita vis nam malim scripti .licus vitae D. Ludovici: Bonum virum ait ph executo- 'ris linamentatij ossicio iungi debere,primumluere noxas , tum si quid superlacrit erogare in pauperes: Ait quele in I scris senseum , ipsa sunt verba Autoris. Institutum vero legis Romanae processum in Aquitania,& finitimis prouinciis magis, magisque produnt taburiae sponsalitiae Raimundi Comitis Tolosani cum Electa, as dedit G Catellus in annum Christi M. Lxxxxv. quibus Comes, qui multas ditiones tenebat in Aquit,nia , unde Comes Tolosanus non viro loco dicitur ux Aquitanorum, Comitatum Rutenensem prima in Aquitania situm, vivaciensem in Occitania,Dhnensem dc Auenionensem in Prouincia, vice- donationis pro

259쪽

.eto Aquitanicarum,tatu Episcopis, siculta mea est, insuper dono in dotas. tis Visarium ciuitatem, cum Comitatu O E copis, m cluntatem Dinnam cum ciuitate, in Episcopis, esuitarem Auenionem cum Auitate se copis sicut lex mea Romana est. Eiusdem argumenti sunt tabulae Alphonsi Comitisi, ,.. Tolosani, & Pietaniensis anni M. Cc. Lxxx. quae exstant . in eius Chartulario Aginnensi M S. Iudices noseros, Senseriti nostri Aginnensis admonemus, qui in causarum examinationibus O decisionibus, uti solebot iurescripto , Men

res e c. I item quae suborta est inter executores test

mentarios Alphons Comitis Pictaviesis & Regem Angliae de iure & ditione pagi Aginnensis solenni iuris stripti ordine disceptari placuit Arresto P lamenti

omnium Sanctorum,anni M. CC. Lxxxxv I LDixit quod -- per consuetudisibussuper quibus inquirendum erat inter Re ' De Angliasis exὶcurares defuncti cimitis Pictaaiensis i Direretur per testes iugulares,cum terra Agennensis regeretur iure eripD. Constitutione D.Ludovici anni M. c C.LI II i.

publicata bona Albigensum ob haeresin, saluo iure

coniugum & creditorum ; ne fraus fieret iuri sciipto quo utuntur Aquitania & Occitania,quas maximξ hi i iusce haeresis labes foedauit: creditoribus haereticorum σω dita, vel xori us eorum dotem vel dolantium repetentibus, . licet de consuetudise Gali ca aliter obseruitur; quia tamen terra ilia regitur iure scripto volumui eis Atia ri usque ad via ν rem bisorum,si culpa cis propria non resistat. Hac de caussi in pactione unionis Comitatus Tolosani, & totius Occia

etaniae, regno Francorum, hoc inter cetera actum est,ut In C Myn. rus commune illibatum seruaretur, ut obseruarunt Be-'. ζ:.: nedictus,& Chopinus. sc olim dictum ius ciuile,quod

xi, 3 4ς do uniuerso orbi Romano commune esset,ut modo didici

260쪽

Liber tertius. vo ex illo versu Prudentij. 'Aui fecit commune pares , o nomine eodem.

Inde secuta constitutio Caroli VIII. ut Occitania, iure scripto uteretur, quemadmodum ante uti consueueset. Porro leges Romanae in ijs pro uincijs quae iure scripto ut intur,non ex subiectione, id est non quasi Gallia sit subdita Imperatori, sed longo usua ac cod-Inliinpract: suetudine seruantur, ut ait Petrus Iacobus, & pro ratio- his: ril ne tantum apud nos valent, non pro auctoritate

vulgo circumscrtur. cusat 3. q.

CAP. XI.

Septimania a Cin si in o legem Gothicam

. adm serit,exulante lege Eomana.

LARIci nece Cladoueus uniuersa Aquit nia & Tolosa Gothorum regia politus est ;at Narbonensis prouinciae pars, quae Septi, mania dicitur, cum Hispanijs in Gothorum ditione remansi , Francique oblesia Carcassona occurrente Theodorico Ostrogotho obsidionem soluentib. i. derunt,autore Procopio . Guntranus postea Septimaniam tentauit, sed insciici euentu. Rursus Vamba Rege Vulsigothorum, plerisque Episcopis Septimaniae,taedio Go- Chion. thici dominatus coniunctis, cum Paulo Comite assectatae tyrannidis reo,Franci Septimaniam obtentu suppetiarum imperio seo adijcere moliti sunt: sed capto Paulo, & sepplicio affecto, Episcopi sit te in ordinem redactis, consilium siccessu caruit. Tandem post cladem Hispaniarum Nuniuersae ditionis Gothicae, irr Cc 3

SEARCH

MENU NAVIGATION