장음표시 사용
281쪽
a,6 Rerum Aquitanicarum, virum quendam religiosum in dominum emphyleutistri philoili carium expetijsse comperi apud Theodoritum :ς p yy -5 αἰγν-, ου ἡχω in1 Azπότίω , λυπι θ ησαν γεωργοὶ δεσποτα ;Orantque ut eorUm dominus esse velit: dominum enim vicus nultam habebat,sed isdem ipsi O agricolae erant, domini. Et ita passim factum ut plebch & rusticani se & sua potentioribus in clientelam traderent,pacto censu annuo patrocliiij & defensionis nomine, & quasi dedititios set .s , da ticerent. De quo Salvianus : Tradunt se ad tuendum pro-Prouid Dei. tegend5mque maioribus,rid titios se diuitum faciunt, qο in ius eorum,ditionemque transcendunt. C A p. XVIII.
C suetudinessubortae in Aquitavia inter te es Romanas. Ius retra tingentiliti, moribus m- ductum in Aquitania. Rupellana conssuetudo de societatae bonorum inter virum uxorem:
Consuetudo Pictonum, de litilus armis di
ceptandis. EG V M Romanarum non est vilis autori-vivsb. seud. taS,ait Obertus,sed non adeo valent ut usum
vincant & mores. Ius Romanurn in prouin ciis studiose obseruatum, plerisque tamen: ciuitatibus& municipi' nonnullae leges fuere, quae Romano derogabant, & leges municipales dic tor ait. .di-bantur, ac proprie erant priuilegia, quia snh speciali di otii. boncscio principis cosistere non poterant. Hac ratione.
282쪽
etsi ius Romanum summam iudiciorum teneret in i Aquitania, in medio Iure Civili inόleuere aliquot consuetudines huic aduersae, inter eas est consuetudo quae C.quem.te pertinet ad retractum gentilitium. Constitutione Im-i Autiqehi
peratorum sublatum ius antiquumquo proximi &sortes extraneum ab emptione remouebant,& unus: Rama quis'; suo arbitrio quaerere,vel probare potest empto-emptarem. Huiusque veteris iuris vestigia reperio in duobus iuris apicibus, ubi in auctione bonorum debitoris, in tam fato Concursu cognatus praefertur extraneo, sed ius omnino nesciit Respublica. Testis M. Tullius
rum nullam es egentem,emptionibus ea solere sepe ad alienos hsimis , saepe ad insimos non legibus, tamquam tutelas perus, F y-w'
nire. Moribus Galliae proximiori licet pretium offerre emptori, & rem retrahere intri annum & diem a die contractus,ut notum Gregorio IX. P. & post euna Ioanni Fabro,Benedicto, Tiraquello & alijs ; eodem tu . ex. de iure uniuersa utitur Aquitania, ut liquet ex Burdegales, testiuod Baionensi, & alijs consuetudinibus. Apud Rupellanos z: i' ': si etiam,qui sunt Aquitaniae II. iam olim inualuere non-tie.' nullae consuetudines, quarum duo capita a iure, & ho- in verb. &nestate publica abhorrentia damnauit Honorius III. P. eis ch in Epistola decretali ad Maiorem & Burgenses de Rino. id Lpella. Primum fuit ut marito bonis suis lapso culpa, Vel casu, uxoris bona mobilia & immobilia alienare
ceret , quod omnino vetabat lex Iulia. Alterum ibi ut consuetud. mulier ob adulterium non amitteret lucrum mediae partis omnium bonorum per virum quaesitorum comstante matrimonio e consuetudinem emendauit Ponti-
sex, quoad proderat mulieribus adulteris, sed de cetero intactam reliquit quoad illaesa & intemerata coniugia. Ff ,'
283쪽
. a 28 Rerum Aquis anicarum, i sed ii, GIure Civili non suit societas bonorum p reorum con- 'ς' ' stante matrimonio inter virum & uxorem,nisi ei pacto
solui nistri.&conuentione: moribus Francorum mulier non m s qui socie do tori particeps & socia voluptatis, sed etiam socia aliment. ter. Onorum, quae manente matrimonio acquirunturihoc
iure cum pretiosa Dagoberti Regis mobilia inter eius liberos diuisa, Nanitidi ipsius viduae tertia relicta momoratur Fredegarius: Itaque thesaurus Dagobreti iubente Nanihilde, O Chlodoueo, instantia Aganis Maioris domus praesentatu , aequa lance diuiditur , rertiam tamen parte de qua Da bertus inquisierat Nanthildis Regina recipit. Lib. i. e. ιη. Idem prodidit Aim Oinus. Eadem dispesatione ubi Ro-dulphus Rex thesauros varia in Monasteria erogauit, . Uxori partem reseruauidi Frodoardus : Cetreum praeter
steria Franciae, Burgundique direxit ream partem fuisse tertiam iam satis intelligis, ac ea est quam Capitulum Lib. . e. s. rOb M. vocat tertiam collaborationis,nempe quod esset praemium & repensatio socij laboris. Labente seculo uxoris pars in bonis quaesitis constante matrimo nio creuit usque ad semissem, & ita se habuit in Rupellana consuetudine, quod Honorius in dicta decreoli aperth insinuat illis verbis: medietarem omnium bonorum quae surrit vir adeptus. Idemque iuris iam diu inualuit in alijs partibus Galliarum, ut comprobatur ex Epistolaeap. senis decretali Urbani III. inscripta Decano & Capitulo 46-. hie Lexoviensi,ubi edicitur etiam diuortio soluto matri- . . ' 'ς monio,Hori restituendam esse partem bonorum, quae coniugibus in commune obuencrunt quocumque titulo. Eodem iure mortuo Ludovico Delphino Princi,
pe,& uitaniae Duce ieius vidua quae erat filia Ducis
284쪽
' Liber tertius. . . 229 Burgundiae mediam partem mobilium mariti boscere non dubitauit, sed ei responsum Regem his egere in suos usus,teste Iuuenali de Vrsinis.Etiam apud Pictones Invit Caro.& alios Aquitanicos dira & iuri Romano valde aduer se subrepsit consuetudo, ut potentiores non iure iud, cioque .sed Vi,armisque res ereptas repeterent, Et hanc tulere ipsi Reges Anglorum,testis Houedenu ; ni his
raesunt videlicet Rex Angliae Iiolare nolebat con- do. suetudines em leges Pictavia, nesaliarum terrarumsuarum, in quibus consuetum erat ab antiquorat magnates caui sproprias
inuicem gladijs allegarent. Eadem olim litis discep tandae fuit ratio apud Gothos , quam explodere studuit Theodoricus in Epistola ad Colosseum Comitem.
Remove consiuetudines abominanter inolitas,uerbis ibi potius, non armis causa tra titur. Nec dispari more apud Fran-
cos viri principes priuatas inter se controuersas legibus aut salten singulari certamine diremerunt. Agathias: ηρ- τους ἡγεμονας κελευουσι δίκη μαλλον bς βολα - , ει θ μιον ους 2 άνους άγ50 Iubentque ut principes iure potius controuersias decernant , sin minus ut segulari inser se certamine agant. Diu io Gallia inter magnates, manu & ferro, magis quam lege,iudicioque vindicit consertae,non siae regiis potestatis iniuria, ita ut infelicitati illius seculi merito congruant Enniani versus, qui apud Gellium leguntur, Non ex iure manu consertum, sed mage ferro . Rem repctunt, re umque petunt, vaduntselida vi. Sed tandem resurgente regia dignitate cruentae priua- torum lites sopitae, potentiores ad frugem reuocati,ac
inde hos legis actionibus experiri non piguit.Legis Romanae per tot secula quam studiosi fuerint Aquitani satis.
285쪽
a So. . Rerum Aquitanicarum, audijsti: tandem vero ab ea defecere plures Aquitaniar populi,ut Bituriges,Aruerni,Pictones,& alij & varias consuetudines susceperequibus in hunc diem regiuatur, - hoc tamen obsequio & reuerentia erga legem Rohaanam superstite, ut ad eam recurrant quibus casibus consuetudo non prospexit, quod & ips seudorum Au- .
Lib., seud. tores lubenter voluere: Strenuus autem legis eritus sicubi
consuetudine fori non sis comprehensiuι, absque calumnia uti poterit legescripta.
286쪽
TIAM maiora . flumina nomen cum aquis mergunt Oceano Aquitania quam- tumuis pars Galliarum, harum uniuersitati comparata vix nomen tueri posse videbatur 9 adeo tamen cum ceteris Gab .
. Earum partibus dignitate certauit ut una per se, velut diuisum a Galliis corpus spectaretur. Hanc distinctionem agnouero Romani ; quotquot saltem a Constant no scripserunt. Resus Festus; Galliae, inquit, cum Insmutar. Aquitania,in Britanniisprouinciaseptemdecim. Et Ammianus postquam Galliae prouincias recensuit:Haeprouinciae, ' urbe quesunt Iplendisti Galliarum , in Aquitania , quae ore naeos montes, eam partem Jectat Oceani quae pertinet ad
HiJanos prima prouincia est Aquitania. Aquitaniam a Gallia distinguit ipse Maximus tyrannus status Galliarum apprimE compos, in epistola ad Valentinianum luniorem, quae legitur inter ePistolas Syricij PQ omnis,
287쪽
Rerum Aquitanicarum, atque Vica hoc sacramento credunt, hίc fide gloriat tur Ga lia,Aquitania omnii, His ania,Roma liba venerabilis. Hoc sensu in Itinerario Antonini describitur iter de Aquit nil in Gallias. Romanorum iudicium de Aquitania secutimerito Aquitani. Ausonius, Populo que alios, in moenia ditas Gania queis mitur, gremioque Aquitania laeto. . & Sulpicius seuerus: Sed dum cogito me hominem Gallum inter Aquitanos verba esse facturum. & alio loco:Sednostris, . t s. l. id est Aquitanis Gallis, Britannis indeceni visum est.Nec Ro-Lib hist & nostris dumtaxat nota fuit Aquitaniae distinctio a Gallia , sed etiam Graecis. Zoetomenus de Con-ὸ stantino Tyranno: τους γαλα Conduxit ex Gallia . Aquita
nia militespui ibi erant. Et Palladius de Melania iuniori, , clarissima Matrona Romana: πά,si G κτη χαO G A
γαλλίας λαπωλψασα. : Omnes possessiones quas habuit in Hissania, Aquitania , Tarracone in Galliis cum vendidisset. Exsurgente in Aquitania Francorum Imperio,necdum desiere Aquitant i Gallis distingui. Autor vitae D. Audoeni apud Surium: . a si quis senius nosse velit,pem
.is Gallia Aquitaniam, HiJaniam, Datiam, me. Et No certas. Translatio S. Beniam Albutis a Castra cumiin ciniam, vel Aquilatatam. CAP. II.
288쪽
Concilia Prouinciarum, reliquiae prisca libertatis. Concilium Asia. Concilium Tetrapoleos. Concilium Graecia. Concilium Galliarum sub Romanis. Concilium v ii. Prouinciarum Gallia Arιlate institutum , quo coNumere Annuitani, ordines Galliarum qui conuenere
ad id Concili . Concilia Galliarum sub Regia
bus Francorum. Concilia Aquitania sub Regibus Aquitania.
O M A NI deuictis , & in prouinciam redactis gentibus, ut sese conciliarent, quandam libe tatis umbram, & Reipublicae imaginem reliquerunt. Hoc pacto Asia in prouinciae so mam redacta commune concilium gentis retinuit, ut colligitur ex epistola Antonini Pij communitati
Illud Ephesi, quae erat Metropolis Asiae, E more indi-de excusin. ctum,argumento est, quod archivum, seu tabularium totius Asiae ibi depositum obseruo. Eusebius, de Al Iab. s. hist. xandro Ephesi a Frontino Proconsule ob latrocinia ρ' ' damnato: οἱ Θελρντες κατ ράπν, εχουσι πτης AMας o μιοπον ' Ceterum qui plura de re illiin scire volent, archivum putacum halent. Praeter commune concilium Asiae, fuerunt praeterea nonnullae ciuitates, quae vinculo reipublicae inter se coniunctae sitos conuentus coluerunt, ut Cybira, & duae sinitimae urbes. Strabo . - - πολήων ιορων D. ii. ia
289쪽
esbactum, una quaevis urbiIuum habuissest agium, Cybisai uo; quippe quae mitteret xxx. peditum,duo equitum millia. Graecia subacta, Mummius uniuersa Concilia Achaeorum, & aliarum gentium Graeciae sustulit, quae
πάνυ , ετεσι δε ου πολλοῖς επαπονν is ευον Pω χρειοι της Ε 'αἱ γ , ουνέθια, τε κατ εθνο- εκ οις G cssicit. Concilia omnia singularum Achaiae natioretum, siue in Boartia ,siue in Phocensibus δε berentur abolita : non multis post annis, Romani in Graeciae misericordiam 'es, mprisca conciliasuae cuique genti rest, tuerunt. Gallia armis parta Caesar eiusdem concilium passus est. Testis ipse: cincino Galliae primo vere, ut in iis ruerat indicto, cum reliqui praeter Senones , Carnutes, Treui- ρον que enissent,initium belli,ac defectionis hoc esse arbitratus, ρmni3postponerι viriretur, Concilium LVtetiam Parisiorum ira oe . Rinus pacatis D. Augustia Narbone conue tum Galliarum egit. Florus: Cum ille Conuentum Narbo-.na egit, census a tribus Galliis quas pater vicerat actus. Invalescente imperio solennis iste ritus coueniendi intermortuus, multis post seculis reuixit Constitutione Ho-inorij ad Agricolam P P. Galliarum , qua edictum, ut
singulis annis Arelate ageretur conuentus septem .Prφ'.
qinςiarum Galliae, E quibus erant Aquitania I. & II. . . Noa mpopulania. Nam clim, haec sun verba,
290쪽
Liber quartus. 23 constitutionis, propter priuatas , ac publicasn cestates, de singulis ciuitatibus, non solum de prouinciis singulis ad ex
men magnificen;iae tuae, vel honoratos confluere, vel mitti l gatos,aut posse larum utilitas,aut publicarum ratio exigat fun- .. monum, maxime opport*num, em couducibile iudicamsu , ut
seruara ρο ibat .nnis singulis consiu tudine, constituto tempore in Metropolitana, id est in Arelatensii urbe, incipiantsepteni. Protiinciae habere concilium, in quo plane tam singulis, quam
omnibus in commune con olimus:primunivi optimorum conuen
tu sub illustri praesentia Praefecturae , si id iamen ratio publicae HI Ositionis obtuserit aluberrima desingulis rebuspossint esseeonsilia. & infra. Vnde illustris magnificentia tua, hanci praeceptionem n iram, em priorem sedis suae dii ositionem Ise cuta, iά per septem Prouinciati in perpetuum faciet custodisi, ut 3 ab Idibus Augusti quibuscumque messi s diebus,in Idus Septem-.bris in Arelatensi urbe nouerint honorati, vellossessores, iud ces singularum prouinciarum annis singulis concilium ese seminandum,ita ut de Nouempopulana, secunda Aquitania quae prouinciae longias constitutae lunt, si earum iudices certa occupatio tinueris,sciant legatos iuxta consuetudinem esse mittendos.
Hanc constitutionem primi dederunt Nicolaus Cus nus,& Iosephus Scalige ed uterque salsa inscriptione; IB. a. de nec enim est Constantini M. vi censuit Cusanus, neque citas es, Constantini Tyranni ut Scaligero visum, sed Honorij Augusti: ut eam restituit Iacobus Sirmundus ex Veteris Codicis, quam tuetur &Hincmarus. Ex hac huἰrpet constitutione ad id Concilij conuenere Honorati, id . . 'φ'
est, curiales,ut subditur in fine Constitutionis,seu Se-ςp si ir natores municipales sc accipio hanc vocem hoc loco, ut in epistola Leonis I. P. ad Episcopos Viennesis pro p. ean uinciae: Visa ciuium , testimonia populorum, honoratarum m i