장음표시 사용
291쪽
arbitriin' lectis clericorum, in ordinarionibussacerdotum e r. ,h. C. dspectantur. Alias passim in libris nostris Honorati sunt aut militari dignitate praediti: & Honoratorum ossic. Civit tres sunt gradus, Illustres, Spectabiles Clarissimi. Eiusi C. de off. dem Concilii participes fuere postellores & Iudices. μ' ἔμφ ' Prouincivi uni posses res sunt plebeij, seu posscssores praediorum Prouincialium, qui non habebant verum dominium,sed possessionem,unde possessores dicuntur. i , Prouinciarum sunt Rectores Prouinciarum , tit C. de offqui iudicum nomine signantur in libris nostris, vel ma- municipales, qui ordinarij Iudices sunt. Gothi potiori parte v II. Prouinciarum Galliae potiti, ii
iusmodi conuentus non vetuere. Imo & Alaricus Codicis Theodosiani breuiarium in solenni Episcoporum& electorum Prouincialium panegyri ratum fieri curauit: testis locuples ipse in Commonitorio praefixo eidem Codici: mibus omnibus enucisatis, atque in unum lia brum prudentium electione colle Es,haec qua excepta fiunt, clariori interpretatione composita, venerabilium Discoporum, vel es Torum prouinciarium vestrorum roborauit assemus.
Franci quoque Reges Gallia uniuersa in stam potestatem redacta annuos conuentus excoluere. Praeter alios
α,,.εe, . Hi marus in epistola ad Episcopos Franciae : Guba ludo autem tunc temporis latis erat, ut saepius,sedlis in armoplacita duo tenerentur; unum quando ordinabarur flarus totius regni, ad anni vertentis hiatium, quod ordinatum nultas me et tus rerum, ni umma necessitas, quae similiter tota regno is cum sat mutabatur: in quo placito genera Das uniuersor maiorum tam clericorum,quam icorum conueniebat. & mox: .i. ceter m autem propter dona generaliter dund aliud ρυι irum
cum sic mori bus tarum, o projini consilia rus habebatur is
292쪽
taber quartus. 23 quo iam futuri anni flatus trusari incipiebar. Tum de rebus Aquitanicis agebatur in generali Franc una conuentu, in hoc damnati Sadragesili Ducis Aquitaniae libera , bonis paternis indigni pronunciati, secundum legem
Romanam ob inultam necem parentis, ut superius ob seruauimus , ex Amoino. Pulsis Ducibus, ic Aquita-tisma in Regnum commutata,annuos Conuentus celebrauit Ludovicus P. primus Rex Aquitaniae,idque T lasar ut plurimum arbonens Regno Aquitaniae contributa. Autor vitae Ludovici P. A. C. D C C X C. Rex vero Ludovictis eodem anno Tolosae acitum generase habuit.& A. C. DcCxcv I. Sequente porro tempore Tolosam venis Rex, in conuentumgeneralem diam habuit. Sc rursus A. C. D C C C II. Ipso tempore Ludovisus Rex coacto populo Regni
sui Tolosae, ae his qua agenda videbanttir tractans a bera si& in hoc couentu, ut subiicitur, talionis poena damnati Vascones,quod in Luttardi Comitis Fedentiaci homines igni serr6que saeuijssent A. C. D c C I x. Conuentum etiam Aquitanicum egit Ludovicuim quo besium decrerum aduersiis Vasiones defectionis reos. Idem Scriptor vitae Ludovici P. Succedente aestare Ludovicus accito populi sui generali conuentu, reetulit eis rumorem vi delatum, quod quaedam Vasionum pars iampridem tu deditionem suscepta, i in nunc defectionem meaerata in rebessionem agurgeret. Comuentum agebat Ludovicus apud Theomadum , seu Theodadam villam, ut legit Memarus,quod oppidum erat in Aquitania, teste Aymoino , cum nuncium de morte patris aecepit. In vita ipsius. Go in tempore Ludovicus Imperator tantilium populo generale, quasti quodam i dixeratpraesagio,in Purifationesanctae Dei genitricis Mariae in loco cuius vocabulum est, Theotuadus. A. C. Dc CCXXXII.
293쪽
r38 Rerum Aquitanicarum, conuentum repetht Ludovicus P. in Iocundiaco Palatio, in finibus Lemovicum,ut Pipinum Regem Aquitaniae res nouas molientem,& Bernardum consiliorum principem coerceret. An vita eiusdem : Sed considerans Imperator quoru=ndam malorum hominum consilia , sibi cuiamum tam minis, quam promissionibus addeteris Ismantium peruertere,maximeque Bernardum verens, cuius consilio uti tunc dicebatur Pipinus, qui ipse tunc in Aquitania morabatur, Ligeri transemeato cum siuo commeatu ad Iocundiacum Palatium venit, in . territoris Lemovicino situm, qρο ventilata utriusique causs, Beruardus quidem cum insimularitur. 1 delitatis, nec tamen usique ad congressionem probator procedere velle bonoribus priuatus em Pipinum vero ob prauorum morum corruptionem, sub custodia priuata Treveros perduci ius 6 c. A. C. Dc CC xxxv I. Ludovicus P.,conuentum
celebrauit in pago Lugdunens,in loco cui Stram iacus nomen, in quo de rebus Aquitanicis actum inde colligitur, quod ibi in iudicium diauqa es causa Gothorii, id est lis quae erat inter Berengarium, & Bernardum Ducem Septimaniae , q ae id temporis Aquitaniae sinibus continebatur. Etiana Carolus. Caluus, Concilium
habuit. de disponendis Comitibus per Aquitaniam.
In Chronte. Ademarus: Κarolus Caiaus. congrega Cimcitio ADttaniam,
per cimites, disposivit quo inuoco coactum suerit Concilium non expressum, sed in Aquitani habitum: fuisse WHipar est, cum de rebus AqMitahicis ageretur.
294쪽
An ustania militaria prasiriasib Romanis, An i uernis Pictaui , LIaui purdo. Eiusdem
M P A C A & .ser'ces prouidci squae sine praesidio: rvi Mari in obsequio contineri non poterant , Augustus in sua potestate retinuit, eisque legatum, id est Praesidem imposuit, e quibus fuere Aquitania, Critica seu Lugdunensis, Belgica, & aliae,teste Dionς. Hac rationς per Aquis tantarii locis opportunis disposita praesidia, seu stationes militum numero quatuor. Primum fuit Aruernis in Aquitania I. Notitia Imperi, Occidentis: Susidio uisne Magistri misitum, Praefectui Laetorum, G utilium,Sueuorum, Arvernos, Aquitaniae primae.. secta uin militare praesidium fuit Pictavis in Aquitania II. Notitia Imperij : Sub disepositisne Magistri militum , Praefectus Sarmatarum , Tuistorum,lego Taifalorum gentiliumJictauit in Gallia. Tertium Blauiae, ad ostium Garumnae in eadem Aquitania II. Notitia Imperij : 5ub dispositione' Ducis tra ius Armoricani, Praefectus militum Carronensium Blabia , unde Ausonius, Militarem Blauiam votitat. uartum La-ξp purdo, quae est Batona in Nόuempopulatia 'Nothia Imperij di positione Magi iri militum is Prouincia Nouempopulana, Tribunus cobortis No M opia ae Lapur
295쪽
ολίγου δεῖν πλείους εχουει πολεις. Deniquesub mille remis militibus berulum , quibui pene plures habent riuitates. Aquitania Pipino erepta, Carolus Caluus praesidio militari tres eius ciuitates muniuit, nempe Clarum-montem, quae est Arvernorum Ciuitas, Lemovicas, & Engolismam. Lupus Ferrariensis, in epistola ad Ionatem, Aurelianensem Episcopum . Pridie, Me esitertio Idus Aserp. it. post boram nonam, homines nostri ab expeditione φῶ-tanica reuersi, cuncta prospera retulerunt; namque Aquitaniae tutila tripartito diuisa est,secundum opportunitatem locorum, militarium abirorum murtitudine distributa,quarum uni parti, quae apud clarum-mmtem agit,praeest Moisinus Augustadu nensium Episcopus,m Auibertus Aualiensium Comes cum Abs' qmbusdam: alteri quae Lemovicis versatur praesidet Gerard asprinceps quondam,stcbarus Pipini Egii, cumsesse ad idem negotium idoneis c Tertia vero praelatus est Misaandui co mes Euolsemae con Atutus. CAp. IV. Staius Ecclesiasticus Aquitamiae. Primases Galbarum , Areta' tensii,Treuirensis,Lugdunensis.Archiepiscopus Bituricensis Prinx s Aquitania. Coquoversia de Primat Aquitaniae imier Bituricensem, in duriga femi Archiepiscopas , in
V P ERI o Rin v s ciuilem & serensem Aqui- 'taniae staitum expendimus, sn sequentibus E lesiasticus eiusdem Prouinciae stariis a nobis,
Deo datue, illustranduc cuius lucubrarioisi, potissimae
296쪽
Liber quartus. 24 Ipartes erunt discussio primatus controuersi, & legationis olim a Romanis Pontificibus institutae in illo tractu. Ac primum de Primatu Aquitanico agere conuenit, cui ut plenior lux accedat nonnulla praelibanda sunt de Primatibus Galliarum. Constitutione Honorij Augusti Arelate urbs, ciuilem septem Prouinciarum Galliae Primatum tulit,ita ut eo loci singulis annis celebraretur
conuentus earumdem Prouinciarum , certatimque decreto Zozimi R. P. propter fidem Gallijs traditam Trophimo primo huius sedis Antistite sacri primatu, Giii
accessione insignita, primatumque Arelatensem firmarunt eum secuti Pontifices Symmachus,Vigilitis, Pesa s,mmieli. gius, Gregorius I. Hac ratione iubente ipso Gregorio, Augustinus Anglorum Episcopus inauguratus ab Ethc- Vigil. ep. irio Arelatensi Archiepiscopo, tamquam Primate Gal- Azliarum,teste Beda. Et Augustino consulenti quo modo de habere deberet cum Galliarum Episcopis,Gregorius em : respondit, ne quid tentaret in Epistopos Galliarum,
quod suus ipsis esset Primas, nempe Arelatensis Archie-eaν. is.
pjscopus.Rebus sic stantibus Aquitania Primatem Are- iuri':
latensem agnoscebat, e6que ad Concilium conueni '' bant Episcopi Aquiliantei,testis Mincmarus Rhemensis, in epistola ad Episcopos Rhemensis dioecesis. Maetense ep. o. e. esporibus Theodosi,m Honorii Imperatorum , Pontificatu rapae Zoemi perseptem Prouincias cilicet Viennensem, I Aue sem, Narbonensen, primam feci,ndam' Alpinam N uam Populanam, o secundam Aquitanicam e nauit, ut iis . . his prouinciis honorari velpossessores,iudices, 'in Episco prae- . . fata rum prouinciarum, ab Idibus Augum quibUcunque .ri
297쪽
conuenirent, ita ut de No populana secunda Aquitanicis quae Prouinciae longius constitutaesunt , si rerum Iudices m M tropistanos occupatio certa retineret , legatos suos iuxta consuet sinem mitterent ,sicut in edicto praefatorum Imperatorum in epistulis Apostolicae sidus Pontificum inuenitur. Inde con--
surrexere tres alij primates in Gali ijs,nempe Treuirensis in Belgica, Lugdunensis in Celtica lue Lugdunensi,
tib ι ch o & Bituricensis in Aquitanica. Otho Frisingensis: Vnde tribus huGalbis tres Primates praeesse volunt , Belgicae Trseuerensem, Aquitaniae Bituricensim, Tertiae Logdunensem. Quod ad Primatem Aquitaniae, de quo nobis sermo propositus est, Primatis nomen nesciebat Bituricensstempore Caroli M. soloque Metropolitani honore gaudebat, ut ex eo colligo, quod in testamento Caroli recensentur Metropoles, quae ipsius imperio comin bantur, quo in elencho Bituricensis non alio quam M tropolis nomine venit apud Eginarium: II 42, tro liticaram ciuitatum ad quas eadem etiem Ina, vellar,- Raurama , Meduistinom , Forum Iubj,Gradus,colonia, Mogontiacum Vivanum quae in Saliburgum, tomagus , Treueri, Senones, Vesuotium, Lugd.-nκνη, Rama , Are tum, Vienna, Tarantasia, Ebrodunum,Bur- , ,.. duati, Tu es, Bituriges. Primus Nicolaus I. P. Ro-dulphum Bituricensem Archiepiscopum Primatem agnouit, & Patriarchae titulis honestauit, in epistola, Mn.eMitie qu*kg r in Graiiani,& Iuonis decretis. Ante Desi-
'MI i l erit'Cadurcens Episcopus Sulpitium Bituricensem Elis nominς decorauit, eique inscriptit epist
Meret. lam, SanctoPauicnbae lpitio. Sed id aetatis Metropoli-'' . ni Patri ychae nomine designari solebant, ut in praeia'
Hon Srnodi Na conensis II. Priscus Lugdunensis
298쪽
Liber quartus. Arehiepiscopus Patriarcha dicitur;in sane veris eluinni Synodi idem appellatur Metropolitanus: & Gregorius Lib. r. hist.. Turonensis codem Patriarchae titulo adornabat Nice- p ' tium Archiepiscopum Lugdunensem,quamuis illa tem pestate soli Lugdunens prouinciae praeesset. Hac rati ne etiam Sulpitius Bituricensis Patriarchae nomine a dijr, etsi re vera esset tantum Metropolitanus, ut liquet ex eo, quod is xt Metropolitanus cum suis Prouinciae libus memoratur apud Gregorium Turonensem syn h. . '' 'dum celebrasse apud Aruernam urbem, litis causa,quae
erat de sinibus dioecesum inter Cadurcensem & Rutenensem Episcopos, qui parent Metropoli Bituricensi. Multis seculis Bituricensis Archiepiscopus iure Prim rus inconcusso potitus est, sed postquam inselidi Galliarum fato Aquitania transijt in potestatem Anglorum, Burdegalensis Archiepiscopus Gersdo Bituricensi
controuersiam mouit de Primatu Aquitaniae,qua de rescripsit Philippus A. ad Innocentium III. Ecclesiam 1 Bituricensem in toto suo regno Primatiae ius obtinere; Lis tamen ab Innocctio terminata non est,ut colligitur ex ipsius epistolis, & ex eo quod apud Honorium hac iit : π de re actum est, teste Stephano Nouiomensi in epistola in indieii- ad Honorium III. relata a Robertor nec non lis in gizise. . staurata coram Gregorio IX. a quo tandem sententia eth. Gprouisionalis lata secundum Bituricensem; quo perti nent nonnullie ipsius decretales sparsae in collectione di contum Raymundi. Huicque sententiae ac quaevisse videtur Ge. . . & rardus Burdegalensis, qui Philippum Bituricensem Pri 'hς ι matem Aquitaniae vocavit A. C. M ccxlvi I. & I vim ut nos docuit Roberius. Et certe , si quis meo iudiciolo s, Bituricensis Archiepiscopus iure Aquitaniae Pri Hii a
299쪽
αι Rerum Aquitanicarum, mas audiendus, I Si urbium dignitatem spectemus non iniuria Bituricensis Ecclesia primatum sibi vindicat in
Burdegalensem , nam Biturigum Civitas suit celeber- . m. s. rvma Gesta iam. Uiuitas : Celtarum pars Gallia tertia .
est, poti Bituriges Amma imperilsuit, is Regem Celtico Tum Burdegalenses, qui & Bituriges Vibisti sunt
coloni Biturigum Cuborum qui sunt ad Ligerim,vnde a Lib. . Biturigum Viuiscorum gens Straboni dicitur ελγοον Aia ιυνοις ἁλλο υλον, Gens peregrina in Aquita-- Lib. 11. nis, & Burdegali nomen Autore Isidoro, quod Burgos Q g primum retinos habuerit, id est Bituriges Ligerit
i nos, qui Burgi Galli dicerentur, atque ita Burdegale ses velut coloni sint subiecti Metropoli, iure enim nuturali colonia sisbest matrici, id Smque obsequitim ei debet, quod liberi parentibus: nec alia ratione Albani de principatu certabant cum Romanis quod hi essent
illorum coloni, ο γο τμης οἱ AD 3. τερες inquit Dionysus Halicarnasseus,neto των viis οι κ en wτες cx, τῶ Σατρικων,que enis, . honorem paremibus Eberi, eundemincoloni debentsi is condia toribus . de Coloniae non modo MMricibus cultum de .s reuerentiamexhibere tenentur,sed etiam honoris fgna
Mob. b.io des; quis serat igitur Antistitem urbis coloniae de di- .' gnitate de primatu conteiidere cum Metropoli, εἰ natum parentii obsequium. denegare MI. Prim tum ori .s go repetenda est ex diuisione,& sectione Provinciarur divisis enim Prouincijs, pars illa primae nomen obibmiis, cui Metropolis obtigit, quae ante diuisionem tintius Prouinciae caput erat, ut Narbonensis I. diita est,
in qua Narbo Rugdunensis L in quaIugdunum, Aqui
300쪽
Liber quartus. a tanta I. in qua Biturica, & primae Prouinciae Metropolitanus primus erat reliquarum eiusdem nominis N the malis Prouinciarum , quo iure Lugdunensis Archiepi
scopus Primatum meruit quatuor Lugdunensium,nem
pe quod Lugdunum esset Metropolis & matrix Primae Lugdunensis. Gregorius VII. P. in epistola ad Ge-buinum Lugdunensem Archiepiseopum: inj Lib. sclinati precibus tuis confirmamio Primatum sucr quatuor Prouincias LugdunensiEcc a tuae, ptr eam tibi, tui uefuccessoribus; Prouincias autem illai , qua/ τρbis ςo mamys, dicimus Lugdunensem, motomagensem, Turon 'sem, Sq-nonensem, hae videlicet Prommia condignam obediet Lugdumnsi Eccosia exhibeant. Quod insequenti epistola repetit, & hoc argumcto primatum tueri vidςxur Ido n-nes Primae Lugdunensis Sedis Archiepiscopu*, in qpi- .stola ad Daimbertum Senonensem, apud Iuonem Ca notensem e Si quidem eum prima Lugdunt i Pro*incia, Ep. is Lugdunensis prouincia sis, nihilominuisecunda in tertia LVP dunensis Prouincia esta cum uergo primη Sedis Lugdunensis prasia, pro suis, aut illorumnecessitatibussecunda, Ut terti
Prouincia Praesules vocat , non ad alienam prouinciam trahit, sed rationabili-iusto or eseruato, inferi ra membra adcapus reuocat , utrimes de aduersitate conisuam , νε δε pro-
secunda Lugdunensis super Gquouo id est Mosi gensii, tertia Lugdunent, siver Ligerim id est Turonii , quarta se δενσαμ id estaenumisuper ba is . AtqueMBituris m-