장음표시 사용
41쪽
ci Rerum Aquitanicarum, CAP. III.
Aquitania diuisa in primam, secundam, rem tiam. Sentio Prouinciarum a quo instituta, ab Adriano, an a Constantino'Semonis Pr
uinciarum ratio. PRIMORDIO ex Augusti ordinatione, Prouinciae uniuersae uno themate, Vnaque praefectura regebantur:postea maiores prouinciae diuisae, ut infirmiores & pacatiores efficerentur. Hac rerum vice, Aquitania quae primum na fuerat, diuisa in primam , secundam, & tertiam, quae Nouempopulania dicitur. Sed quo tempore id . . factum sit,non satis liquet, Adrianum Imp. diuisionem prouinciarum ab Augusto institutam, & rationem administrandi imperiji mutasse coniectat onustius Pamuinius, adductus illo loco Aureli j Victoris: Osficia sane
puMisa in Palatina , nee non militiae in eam formam Hadria' nus flatuit,quae paucis per Constantinum immutatis hodie perseuerarit. His adde nonnulla argumenta, quibus coniecturam vir doctus iuuare potuit. Primum est, quod temporibus Antonini diuisas suisse prouincias ut Germaniam & Mysiam obseruat Macer l. C. qqi sub Am,s Adsessi tonino vixit : Si eadem prouincia, inquit, postea diui a sub duobus praesidibus constituta est, velut Germania , M sia , ex assera ortus, in altera adsidebit: nec videtur in sua prouincia
a tas'. Ex huiusmodi prouinciarum sectione ius in
leuit, ut ortus in una, in altera Praesidi assidere non ve-:guttamur : nec non illud, ut prohibitus postulare in una
42쪽
prouincia , in alia non prohiberetur, licEt eiusdem nominis esset. Sed &dulisis Prouincijs Praesides qui uniuersas, id est illibatas& integras Prouincias regebant, longe dignitate & imperio praestiterunt aliis, qui sectas Prouincias regebant, ius enim gladij, & in metallum
dandi habuere. Vlpianus: uniuersas Prouincias regiis. l. illicita, s.
ius gladii habent,inin metallum dandi potestas eis permissa L δὲ ' est. Et ij sunt ni fallor quos Dio sophista vocat
γε μιρνας maiores Proides. At rectores sectarum Prouinciarum ius gladij plerumque non habuὀre,nec aliam maiorem animaduersionem, de quibus accipienda Costitutio Antonini P. Secundum peto, ex eo, quod diui l. C. desis suisse Prouincias temporibus Alexandri Seueri,auctor est Dio Cassius eius synchronos: si issi Lib. in
επεὶ ν γε ἀρχαον, πολυ ψ συνδυο συντζιατά εθνη ἀμια Recensai autem Prouincias hoc modo I quoniam nunc earum quaevis suum habet peculiarem praesem quum antiquitus binis,vesternissinguli praefuerint.Tertium, ex Itinerario Amonini nomine inscripto, in quo passim memorantur scissae Prouinciae, & inter has Aquitania diuisa in primam, secundam,& tertiam,quae Nouem- populania dicitur, velut truncum & imbelle cadauer iacet : Aquitania I. in qua est Bituricum. Aquitania II. in qua est Burrigala. Noue opulania in qua est Augua ; Si , enim vulgatae Autoris inscriptioni fides,hanc diuisone Prouinciarum non ab alto,quam ab Adriano proximo . deces re Antonini factam credere par est, nec ab eius ingenio aliena fuerit haec rerum uotiatio: rerum enim nouarunt maximh midiosus fuit, ex Spartiano & aliis. ia , ia
43쪽
lino Imp. acceptam serunt. Mouentur ex eo quod Co-
stantinum Imperij administrandi rationem immutasse
Iib. auctor est Zorimus, & quod scriptores quotquot eam agnouerunt, Constantino aetate posthumi sunt. Duas Aquitanias posuit Festus Rufus in Breuiario, quod V lenti dicauit: Sunt Galliae cum Aquitania oe Britanniis Prouinciae decemino D, Alpes Maritimae , Prouincia Vien- nensis, Narbonensis, bove sputina, Aquitaniae duae , Alpes Graiae, Maxima Sequanorum, Germaniae duae, Belgicae duae. Notitia Prouinciarum Honorij temporibus edita: Galliae Prouinciae XVII. Vienncnsis, Narbonensis prima,
Narbonensis secunda , Aquitania prima, Aquitania secunda, Noue opulana, Q. Notitia Imperi, ijsdem tempor,
piaesezpr. nensis, Lugdunensis prima, Germania prima, Germania se--- cunda, Belgica prima, Belgica secunL, Alpes Maritimae, A pes Peninae, in Graiae. Aquitania prima, Aquitamia secunda,&sio loco Praesides Alpium Maritimarum,
Alpium Penninarum m Graiarum, Maxime Sequanorum,
Aquitanicae primae, Aquitanicae secundae , Noue opulorum. Ego sane an Aquitaniae partitio Constantini opus si valde dubito ; ante Constantinum enim plurcs Prouineias diuisas constat,ut Moesiam,Germaniam, & alias, unde Aquitania pari sorte uti potuit pro ratione temporum. Scd etiam post Adrianum mutationem huiusmodi contigisse probabile est : nam in libris.nostrisi es s i, w Adrimus rui cripsit Saluio is est Saluius Iulianus I. C. de Custod auctor Edicti pcrpetui) legato, id est Praesidi Aquit nice, abscisse & sne ulla distinctione primae & secundae quam verisimiliter non omisisset, si tum nota suisset: Min inscriptione Gruteri I. Iulianus inscribitur Praeses
44쪽
Liber primus. 13Prouinciae Aquitaniae , sed & .Ptolemaeus , qui sub
Adriano vixit, unam & simplicem Aquitaniam nouits ς 7 qualis ab Augusto constituta suerat: ἡ Γελγγαλατία Q επαρχίας 4 ακουGνίων, η λ.ουγδουνησιαν, κελύικίαν , ναρδωσου , ἡ ν, ουν - si nota - μδρὶ δυσμῶν vas oscουιτανὶ ωMmisiceit alatia in quatuor diuisa est Prouincias, Aquitaniam, Lugdunensem, Belgicam , in Nar,one Mem , Aquitania fines babet ab Occidente Aquitanicum Oceanum. Et Tetricus Tyrannus Aquitaniae Prssidatu gessisse memoratur Eutro pio & Aurelio Victori, cum a militibus Imperator et ctus,&Burdegatae purpuram suscepit. A Constantino quidem crebriores extiterut Prouinciarum diuisiones, - semel diuiso Imperio vana ambitio principum saepius Prouincias scidit,ut Imperij labem & iacturam Pro uim clarum auctiore numero, remque suco & fictione supplerent; vel utiam ut ampliore et gratiae locia ,& pi
res praesecturis demerere valerentia. l
Claudianus in Eutropium: Ne quid tamen orbe recise . . T. Venditor amittat , Prouincia quaequesuperstes Diuidicurgeminumque dupis passura tribunal . . Cogitur alterius pretium sarcire peremptae.
Postqua vero Prouinciae principii libidine in plures
dividi coepere manu iniecta tentatu,ut diuisa houinci in duas, in eadem duae Metropolis excitarentur , quod vetuere Patres Concilij Chalcedψnesis,& Innocent: I. Can. H. in epist. ad Alexandrum Episcopum. Hoc sicino e Va rhin is Clans Cappadociam diuisit in duas, ruris em V Tyan nsem , yt Basilio Caesariensi Metropoli no acerbissimo Arrianorum hosti Tyanensem Metropolitanum
45쪽
iis , i . su Gijceret : testes sunt Gregorius Natiantenua & Gie Presbyter, quod ipse Basilius in Reipublicae nocem vergere probat in epistola ad Martinianum, cum Epist. 3γα. ait diuisionem Prouinciae velut sectionem bovis vel equi, non duos constituere , sed unum illum perimere, nec hac ratione augeri modum vectigalium, cum non numero, sed viribus res censeantur. Aquitania, ut ad nos redeamus, in Gothorum ditionem redacta, etia miripatetita permansit. Sidonius ad Agroelium Senone Lib., Ep.,.sena Episcopum, de electione Metropolitani Bituricei sis : Iis accedit, quod de urbibus Aquitanicae primaefotam op-1 s. . A 'ππ-m Rρ 'ii reliquum partibus beri fee rint. eo. Et Gregorius Turonensis ubi de persecutione Gothica in Aquitanos . Maximhinquit, tunc Noue opuianae, ge- 'minaeque A quitania sic enim restituendum,pro geminaeque Germaniar bes, ab hac maxime tempestate depopul
tae mimon destitit tamen scriptores, qui post Constantinum, florente in Galli,s Imperio Aquitaniam primam & secundam Aquitanicae nomine comprehcnd runt, & Nouempopulaniam, quae est tertia Aquitania, Prouinciam perseposuerunt. Hilarius Pictavien- sis Dominis, beati mis Fratribus m Coepiscopis Prauimciae Germaniae imae, Germania secundae , primae Belgic ΦBe caes-- Lugdunensisprimae, Lugdunensiustara G, O 'Aincia quitanicae, o Prouinciae No popu- Naubnes seditiise, clericis T Manis, re. Et '
46쪽
Liter primus. 1sω in inscriptione Gruteri de Saturnino secundo, qui
foruit sub Valente & Valentinianor saturninosecundo i 'sclipi V. C. Praesidi Prouincia Aquitanicae,&c. CAp. IV.
Eit ges. Bituriga Metropolis Aquitania. Tituricensis pagi insigniora oppida. Noviodu-
lensis: Castrum Radulfit. Sancereium, Hirsonis
castrum. Magdunum. R o v IN c iA Aquitania prima continet octo Ciuitates, quae hoc ox ne describu tur in Itinerario Antonini & Notitia Proui clarum,Metropolis Ciuitas Bituricum, Ciu.
Arvernorum, Ciu. Rotenorum,Ciu. Albigensium,Ciu. Cadurcorum. Ciu. Lemovicum, Ciu. Gabsum, Ciu. Vellaunorum. Non temere obtigit is ordo ciuitarim , sed consulto pro ratione dignitatis cuiusque. Hoc argumento dignitatem Catalaunensis Ecclesiae tuetur Fulbertus, quod in Notitia Belgicae secundae ipsa ciuilas tertium locum teneret: Sed ne ciuitati vel Ecclesiae talaune Iuum derogeth honorem, meminisse vos decet , quod in antiqua destriptione,Prouinciae Belgicoecundae,ipsa ciuitas a Remensi tertium locum habeat. Et primatum Lugdunensis Ecclesiae in Senonensem, non aliunde quam ex serie ciuitatum quae in Notitia prouinciarum se habet, colli guIuo Carnotensis in Epistola ad Richerium Archi εν. so pistopum Senonensem si e veteri querela, quam habet aiηtum Senonensem Ecclesiam Lugdunensis Ecclesia , t is, cp
47쪽
consulo, visiqua habetis priuilegia Apostolica manu roborata: vessicripta autbentica, quae primatum Lugdunensis Ecclesiae, quem aliquando ex Catalogis ciuitatum coniicimus extitisse, ab Ecclesia vestra remoueant ea confratribus nostris ostendatis.
Aquitaniae primae Metropolis Ciuitas Biturigum, Bituriges alij Cubi, quorum caput Avaricum ; alijViuisci quorum caput Burdegala, de Cubis Plinius: Hinei : . Vpcdavtur. Strabo: si Βιτου&γες
oi κουβ οι καλουρίνοι: in Bituriges cognomento Cubi. &Ptolemaeus, i της ματρὶ γν πολλον διτε ριοι Κῆδοι, 6 πολις Κυάνκον: Participant in ps.LLgerim fluuium Bituriges Cubi ,- ciuitas Avaricum. Bituri- gum caput Avaricum atque adeo pulcherrima pene totius Galliae urbs, Ideo imita inente Caesariana obsidione, & re in conellium deducta, an succendi, an defendi praestaret, vicere Bituriges,&tuendam recepere a Vercingetorige. Caesar: Deliberatur de Avarico in communi concilio incentsi placeret an defendi ; procumbunt Galgis omnibus ad pedes Biturigeone pulcherrimam prope totius Gallia urbem, quae m praesidiostornamento sit ciuitati suis manibus succendere coge tur.Posterioribus temporibus Au ricum Pagi laomen accepit, Biturigas pro Ciuitate ipsa -- dixit Sidonius. Prius Bituriges noueram, quam Biturigas. Gregorius Turonensis : Gidam Biturigas riuitatem Lib. ι- hist adgressus. Et paulo post et Haec es nunc Ecclesia apud Bis rei vis prima. Biturigam idem Turonensis. Bis
Apostolorum Episcopus ordinatus in Gallias destinatus est, . verbumsalutis accepit. Bituricam idem etiam, Britanni
de Biturica a Gotbii expulsisium. Bituriam Guillelmus
Lib. 7. de Beli. Gall. In concione '
48쪽
pse iis Bituriae ce brem parientia sacch se . . i Aquitaniae primae Metropolis Ciuitas Biturigum: Nec fero apsum Marcellini qui Biturigas locat in prima Lugdunensi: et di nens primam L Zorias ei η b. billones Senones , , pluraque de Bituricis ubi de Primatu Bituricensi. Praeter Aua cum, seu ni iturigas sunt in Bituri ens pago alia oppida , & castra
non ignobilia, quae veterum memoria commendantur. Inter cetera Noviodunum Avarico proximiani; le quo Caesar: Ille oppidum Biturigumpo uum in via Noviodunum Arganto eu. clara irio Antonini Argantomagum , Emodorum, Avari-
lum Aluitanicum bellum conuentu in Aurelianis habito, tu
wVitaniamprose B Adestri uma I 'a aris Argento sum reparat, dispositoque, Q i i in Biturica ciuitate b rancorum praesidio regreditur. Leginoni Argentoniu: Et saurauit Argesto um castram,quod antea a V Mario fue- ς, nostris, Exoldunum,sueti Lurius: γppidum in finibus Biturigum .Robertus Moi Ad an ii p.:nsiis: sidunense etiam castrum cum o ibipertineriti uis lebris locus, pactione pacis habita inter Philippum
tactustum , & Ioannem Regem Anselorum quam de in calce t coercetanus, S ubertate los, quam carmine com-mannor.endat Guillelmus Brito,
Gituri, cursi facili digrescis ab urbe ullo euerrat sines nobile castrum Euduni sibi subdit in impete primo ' cram patria tota tam diuite, tamque potens' i . Vosciat, nec sit mendica bonorum ait susta quibin regio se lamentatur egere .
49쪽
1hΑ iis , nomen accepit. Pausanias δε ποπι αυτους
αμοις ω φια ονν. Verum ut Galli appellarentur,non nisi Iero usus obtinuit, Cestas enim cum isse antiquitus, tum alii eos quoque nominarunt. Vnde Celticae nomine tertiae partis Galliarum proprio facto,quos nostri Celtas, Romani Gallos dixerunt. Iul. Caesar:Gallia est Omnis diuisa in tres partes,quarum unam incolunt Belgae,aliam Aquistant, tertiam qui ipsorum lingus Celtae, nostra, inquit, Gasii appellantur.Nempe Caesar Galliam in tres partes diuisit, Aquitaniam quae a Pyrenaeo monte ad Garumnam voques Celticam,quae ad sequanam ; Belgicam,quae a S Rod. lib. de quana ad Rhenum pertinet. Testis ipse Caesar: Gallos,abvςii se i Garunniaflumen, a Belgis Matrona , &MPa' diuidit. & paulo post : Aquitania a Garumna flumine ad renaeos montes eam partem Oceani quae ad Hispaniam is , spectat inter Occasem Solis in Septentriones.
sitoinisci. Hanc diuisionem secutus Mela: Nam a Prenaeo ad Girumnam Aquitania, ab eo ad Sequanam, Celtae; inde ad Ele . I st,... eap.nμm pertinentBelgae. nec non Plinius: Gallia omnis Comata amo nomine appetiata, in tria populorum genera diuiditur, amnibus maxime distincta. a Scalde ad Sequanam,Belgica; ab eo ad Garumnam Celtica, eademque Lugdunensis , inde ad Orsenaei montis excursum, Aquitania. Augustus rerum potitus
50쪽
ita ut Cestas Narbonensi Prauinciae attribueret , Aquitanos eosdem cum Iulio faceret, ii que auctis decem arias genses intra Garumnam, in Ligerim habitantes , reliquum in duas partes tribueret, nam Lugduno adiungeret usique adsuperiora I 'Geth alteram B eis. Huiusque diuisionis consei necis inuenio Ammianum, Orosium,. Ethicum,& Othonem Fr, singensem. Aquitania aute cellarum lingua, Aremori'Oros Itb i. ea dicta. Plinius: Inde ad Drenaei montis excursum AJ ita .Othoi Frinia, Aremorica ante δι D. Inde, stilicet quod occasu cit . e. , b.
Oceano obiaceat. Ciuitates enim Galliae . quae Oceanu et attingunt Armo icas Gallorui osuetusti ηρ appetigri Caesar : Universis ciuit tibio, quae Oceani artis', gunt,quae eorum Gallorum constuetudine Amarisa appes ἡAl. 6 iii iantur. Id Smque sto loco: aeteraque ciuitate positae in uegi , irimi, Galliae sinibus Oceano coniunctae, qμα Arm*ri που iis iEt Henricus Altissi orensis. s. Germ . . Gens inter geminos noti sima clauditur amnes Armoricana ius veteri cognomine Acta. i.
δε mor enim ad mare, vel supra mare situm fgnificat: ex eq.serth posteriores , a ii idiomqtis ineniores L ano uicum, quodest Aquitaniae primae oppidum, etsi in interiori eius parte, in Armoricana regione situm dixere. Audoenus Rotho magensis, scriptor vitae S. Eligij tib ,.,; . Nouiomen' 'piscopi, Igitur Eleius Lemovice Galbarum
be,quae ab Oceano Britannico sere ducentorum militum spatio dec. i.
seiungitur, in villa Catalacensi,quae apraedicta via sex circiter millibus, ad Septentrionalem plagam vergit, oriundui fuit. Et itaqut praefata riuitas partibus sita Armoricamis in Pheriorι .