Tractatus theologicus de gratia diuina, tam actuali, quam habituali. Authore fr. Petro a sancto Ioseph, Auscense, è congregatione Fuliensi

11쪽

tem , ab Antiocho Asiae Rege iustitia, aequitatis inimicis o scio ouod si tractatum quendam de iustitia obtulistinacriter obiurgatum ignominiose repudiatum uisse, memoriae proditum est. In hac autem meismi culpa, me nunc minime etersari probe intelliget; quisquis apud steattenta mente cogitabit ne opusculum Theologicum, miro rerum theologicarum perit fimo oe eximi bonarum artium autori, quae adstudia literarum nonnihil forte promouenda conducent, ex animo, ferre. Atque ea e ratioqVae me imprimis permetuit, I . P. ut tracta tum istum de gratia diuina, qua tibi nihil charius, nihil antiquius nomini tuo consecrarem. Accest, quod aequum omnino et idebatur, et tibi θecimen aliquod grati animi exbiberem,pro singulariprudentra, eximia charitate qua niuersam Congregationem nostram cuius iam elatium tene iactenvi adminiystrasti. Ju

ea quippe administratione ita te gessisti,

12쪽

minime id ibi contigerit quod olim Imperatori Galbae; qui, et cribit Taci ius i. historiar libro maiorpriuato ι-

sui est dum priuatus fuit omnium consensi capax imperi nisi imperasset.

Tu tero R. P. quando priuatus eraS,ma

ior priuato idebaris: Cum autem postea alicui monasterii, aut prox inciae praefe- Alus es, ita omnes offici tui partes explesti m Capitulum generale , te digni

mum iudicauerit, cultotius nostra Congregationis traderet gubernacula Imo

absolutissima illa sua postes, rerum hu

manarum, diuinaruma me cognitio: ira

tute vere religiosae ilibuspraefulges Crreliquet haud vulgares animi tui dotes, te superioribus annis sine me quaeso impetrare a tua modestiam hoc dicam ad Discopales infulas vocabant quas tutamen constanti, inuidioque animo repudiasti; quod sane non exiguum futurum estposteris,lude virtutis,ac potismum hu- Militati argumentum. Aitque hanc

13쪽

etiam ego iustissimam mihi causam esse

duxi cur tibi opinculum istud, tum meo priuato, cum publicol ongregationis nomine, in perpetuum gratitudinis no raemonumentum, dicare, consecrare debuerim. Denique, cum ad elaborandum, min lucem edendum primigenium Anclucubrationum mearum foetum .perpetuus mihi adiutor, O fautor Deris si si

mei esse putaui, illam tibi tanquam piis

fimo buo parenti Oerre; aut, et ierius dicam, multu debitum tituti reddere eti

it sub nominis tuis lendore lucem asti

ciens , iis in quorum manus deuenerit

gratio existat. Accipe igitur uerende mater, munu culum istud,exiguum quidem c leue,si rei magnitudinem lectes; quale sicilicet ex tenuis o laborum nosti oram penu prodire potuit si ero argumenti dignitatem .s, singularem erga

te irentis reuerentiam, ac pietatem attendas a te, et spero, minime contem

14쪽

NUNCUPATORIA Ain gratiae conscriptos, libenteriis a curate euoluis; in alumnorum tuorum

qualiacumque in te ostia , humanis e

excipis Interim ego Deum Opt. Max. enixe precabor mite in publicum Congregationis nostrae, nec non Ecclesiac tholici bonum, multos annos incolumem seruet vale.

E nostro Monasterio Parisiensi Kal. Decembris, Anno a Virginis partu 6a .

15쪽

AD LECTOREM.

instituti nostri ratio est in hoc tra-

ctatu Benevole Lector ut doctrinam de Gratia diuina, sue actuali, siuo habitatali, quam 1.2. S. Tho a quaest. Io'. sque ad fit em tradere solent Theologi; paucis disputationibus concludamus. Haec es autem generalis otius operis distributio Tractatiis diuiditur in duodecina disputationes;quarum septem priores ea pertractant, quae, tum aflia eccssitatem gratiae actualis tum ad varias illius diuisiones pertinent reliquae vero naturam, disposition dis causas vi csfectus gratia habitu a lis expendunt. Quaelibe iij sputatio subdiuiditur in nonnullas sectiones; quarum singulis, utplurimum , tractationem singularum controuersiarum complectunturAnterdum tamen contingit, propteri ci de qua agitur, grauitatem vidissicultas proposita, duabus , aut aliquando etiam pluribus sectionibus absoluatur: ita ut priori loco sententia nostra cum suis fundamentis , breuiter , perspicue,quantum seri potuit, proponatur pOstea vero opposita, cum praecipuis, quibus fulcitur rationibus, impugnetur. Inde autem fit Vr

16쪽

grauiores controuersia neque omnino fuse prettractentur; neque etiam adeo compendiose, ut, aut leuiter attingantur: aut quod molestius esset. omnino intactae praetermittantur. In 6.d 7. Disput. ea quaestiones pro tenuitate ingeni nostri explicamus, qua hocce tempore, inter doctissimos religiosorum quorundam ordinum viros , non sine magna animorum contentione, circa materiam auxiliorum gratiae agitari solent Etsi enim minime nos lateat, pleros.

que ex ijs cui de gratia scripserunt, ab eiusmodi

controuerujs abstinuisse satius tamen visum est, earum tractationem non omnino omittere ivt ita

opusculum istud integrum euadat: neque in eo celebriores,vi subtiliores diis cultates, qua praedictam materiam spectant, desiderentur. Porro in disputationibus illis de auxilijs gratiae eam opinionem sequimur quae nobis pro in babilior, Scripturae S. Conciliorum. SS. Patrum authoritati, ac denique raturiri conformior visa fuit;quetque multo plures hocce tempore defensores habet inare non satis mirari possumus eorum libertatem, qui hanc sententiam ut haereticam, Pelagianam damnare illius vero pati onos, viros alioqui religiosissimos doctissimos, de rebus Theologicis optime meritos; suis scriptis acriter perstringere, misere lacerat

re non vetentur,

Certe, si sententia quam propugnamus esset Pelagiana, non tantum illustrissimus Bellarminus, Molina, Suarea Vaetqueet, Les ius, teliaua Societatis Iesu lumipa;ied etiam Pretiati non

17쪽

AD LECTOREM.

pauci, doctrina,& virtute conspicui: Item propε infiniti diuersorum ordinum Doctores celeberrimi,inter Pelagianos recensendi essent. Qii9d, quis sibi, amabo te, persuadere valeato Potius fortasse timendum erit, ne ij qui tam illustriumvirorum doctrinam erroris iniimulant, pelagianam Charybdim vitare cupiciates , in Scyllana Lutheran ana, aut Caluinisticam incaute inen

dant.

Verum de tota hac re indicium esto penes sanctissimam sedem Apostolicam cui tractatum istum de Gratia diuina thumillime totaque, Ut par est, animi deuotione subiicimus Tu vero, Amice Lector, nostrum hunc laborem, quantus

uantus est, boni consules: si quid in operis ecursu deprehenderis , quod minus tibi arrideat, ignosce precor imperitiae meae,homo enim sum, nihil a me humani alienum puto. Vale.

18쪽

DISPUTATIONUM

ET SECTIONUM

huius Tractatus Dis utatio De necessitate Gratiae ad assequendam cognitionem veritatum naturalium. Ecri L An possis homo in natura lapsa,cognoscere veritates oeculativas ordinu naturatu ab que auxiliogratia. II Proponuntur nonnusiae obiectiones contra tracedentem doctrinam. III. An potui ei homo in statu innocentiae, cognoscere omnes veritates o cuiatiuas,naturales,siae peculiari adiutoriogratiae. IV. An homo possit cognoscere veritates naturales practicas sine gratiae auxilio. V. Reseruntur quaedam argumenta contra praedictam sententiam,ei ques πιι

19쪽

Inde Di putationum

T lutatio II.

D necessitate gratia ad bene operan-

dxim moraliter.

s bene operara moraliter sue viribus usi, me pergratiam. IL An homo lunus indigeat gratia sancti cante ad bene operandum morialter. III. A erantur oppos sententiae argumen ta serestantur.

IV. An gratias ei ad bene operandam fimcessaria. V. Respondetur argument quae contra La- tam assertionem feri solent. VI. An ad bene vera m moraliter necessariumsit auxiliamgratiae. VII. rationAt probari solea , ad quodli ei opus moraliterbonum reristri auxilium gratia.

De necessitate gratiae ad amandum

Deum ut naturae authorCm.

20쪽

xilio grati . 1i. An positi homo in Hiquo tu, Deum ut

naturae authorean amare ex beneuolentia ...tis, iturae viribus.

III. An possu homo in natura int 'gri, diligere Deumsuper omnia absque auxiliogra

IV. An positi homo in natura lapsa, russ

etiribiti amare super omnia Deum ut na-rtirae authorem.

V. homo in statu naturaepune,posiit amare Deum super omnia, in Deciali auxilio

grat .

Tisputatio IV.

De necessitate gratia ad seruanda praecepta naturalia. SEcτi L M, et homo in natura integra sertine omnia praecepta naturalia e auxilio gratiae. II. An po ut horio lapsusseruare totam legem

naturalem me gratia.

gem naturalem cum gratia. IV. uaenam gratiam cessariasiit homini iv- se, adpraeceptaommi natura Fascrvanda.