장음표시 사용
781쪽
actu ab operante in Deum reseratui sed satis est quod fiat proptet bonum aliquem finem. intrinsecum. Disp. 2. num .rs. 36
ra tantii opera ouae charitate informantur,no bis utilia sunt acl meritum vitae aeternae unde
illis tribuitur nomen boni simpliciter, quasi
per antonomasiam Disp.2. num .Is.
Homo fide infusa destitutus, potet opus aliquod moraliter bonum exercere nihil enim vetat eum absque eiusnNdi habitu, finem aliquem bonum suis actionibus praestituere. Disp.
Potest homo in natura lapsa essicere opus aliquod moraliter bonum, absque auxilio supernaturalis ordinis. Disp. 2. num. 38. Potest homo in natura lapsa, efficere opus si- quod moraliter bonum , absque speciali auxilio naturalis ordinis: habet enim principia su D ficientia, & non impedita ad tale opus efficiendum. Disp. 2. num. 42.
oratio illa' iam Patres, concilia dicunt ne- cellariam esse ad opera bona est opus pietatis;& sine gratia haberi non potest. Disp. 2. nu.S . Haec oratio est in fide fundata, non est neces saria ad bona opera moralia facienda. Homo enim in natura pura, extra fidem constiti tus honeste operari posset. Ibi d. Postumus tamen Hebemus Deum orare, ut ad singula opera rite obeunda no auxilio spe ciali adiuuet; propter impedimenta quae Oz- currere pol sunt. Ibid.num. JS.
782쪽
ΡΞccatum habituale non influit in omnes
actus qui a voluntate procedunt homo enim potest ad arbitrium talam influxum inhibere. Disp. 2. num.14. Non potest homo in natura lapsa, vitare omnia peccata venialia longo tempore, cum auxilia ordinat j gratiae Disp. q. num .42. Homo potest ex singulari priuilegio vitare ad longum tempus peccata venialia. Disp.q. num. 66. Nullus sanctorum si purissi illam Virginem excipias ab omni culpa veniali in hac vita immunis fuit. Disp. 4. num. 48. Potest homo iustus cum ordinariis gratiae auxiliis, vitcte pro breui tempore omnia peccata venialia quanquam tempus illud determinari non possit. Disp. . num. SI. Pe ius. Pelagius nomine gratiae intelligebat liberum arbitrium aliasque facultates naturales citem legem, & doctrinam externam, ut ita haetesimi
suam occultarer Procem . num . . Pelagius eatenus tantum fatebatur scientiam diuinae legis esse donum Dei, quatenus dicebat homines don potuisse scire quid Deus vellet ab illis fieri,nisi ipse id reuelasset. Di . i. num. Pelagius indistincte praecepta omnia viribus naturalibus seruari posse existimabat. Disp. s.
783쪽
UOD E Pelagius cum non agnosceret actus supernatura les, dicebat praecepta supernaturalia dari de actibus naturalibus, qui aliquid supernaturale supponunt. Ibid. Pelagius docebat hominem posse ad longum
tempus vitare omnia peccata venialia,viribus proprijs Dis p. q. num. I. Poenitentia. Inter dispositiones ad gratiam habitualem necessatias,poenitentia, seu contritio numerari solet. Disp. 9 num. 6 I.
P cenum naturale. In quolibet praecepto naturali duo attendenda
sunt: nempe substantia praecepti,seu ipsa entitas actionis quae praecipitur, modus praecepti Disp. q. num. I. Homo in natura integra constitutus, poterat ad longum tempus seruare omnia praecepta naturalia sine speciali auxillio. Disp. 4.num. 2. Non potest homo in natura lapsa, seruare longo tempore, omnia praecepta naturalia sine spe ciali gratia: tum propter aegritudinem intcr- nam potentiarum: tum propter occasiones ab extrinseco ingruentes Disp. .num.T. Praeceptum Adae impositum de non edendo fructu, materialiter erat naturale formaliter tamen a fide pendebat, eatenus ad ordinem supernaturalem spectabat. Disp. .num. s. Potest homo in natura lapsa , obseruare longo tempore, totam natura legem, per auxilium
diuinae gratiae: Iuxta illud Ezech. 36. Spiritum meum ponam in medio vestri id est gratiam
784쪽
&faciam ut in praeceptis meis ambuletis. Dis
Clim gratia habitualis ex se non det vires homini ad actus naturales, sed illum dumtaxat eleuet ad supernaturales eliciendos hinc manifestum est, illam ex naturare ad seruandamnaturae legem non esse necessariam. Disp. q.
Probabile tamen est de facto non dari auxilium. proxime suffciens ad seruandam longo tem pore legem naturalem, nisi fidelibusi iustis
Ad sernanda longo tempore praecepta bmnia legis naturalis, requiritur auxilium actuale, idque naturalis ordinis, saltem ex natura rei. Disp. . num 33. Quia vero homo legem longo tempore obser uans, aliquando operatur ex motivo naturali, alias ex motivo supernaturali, inde fit ut ad illius obseruantiam alia auxilia naturalis alia supernaturalis ordinis recipiat. Disp. .num. Non posset homo in natura pura, proprijs viribus praecepta omnia naturalia diu seruare; quia tunc non esset perfectior quam in statu naturae lapis. Disp. num. 38 Non tamen propterea lex naturalis in eo statu esset obseruat impossibilis quia Deus concederet homini quaedam auxilia naturalis dinis ad eam obseruandam. Ibid.num .4O.
Praeceptum supernaturale. Non potest homo seruare quoad substantiam
785쪽
Ι- vllum praeceptum affirmativum supernaturale,de interno actu absque gratia quia scilicet praecepta illa dantur de actibus fidei, spei, charitatis,&c Disip. s. num. 4. Quando praeceptum assirmativum supernatur te obligat, non potest vitari peccatum contra bilud absque gratia , quia oportet tunc tactus supernaturalis producatur. Disp. s. num. duo tempore neceptum supernaturale non obligat,non potest homo, absque gratia, el cere actum de se aptum ad eiusmodi praeceptum implendum. Ibid. Non potest homo seruare praeceptum negatiuum,ut esse potest supernaturale, circa actus fidei,spei,&charitatis absque gratiae auxilio. Disp.J. num. 7.
Relatio verss. DVobu modis homo referre potest opus
suum in finem aliquem,sive bonum, siue malum: nempe actu,aut virtute Disp. 2. num. Relatio actualis in finem prauum opus maculat: unde eleemosyna facta ob finem vanae gloriar,est mala,& Deo ex osse ibid. Vniuersalis intentio faciendi omnia opera ob finem prauum,non contaminat omnia opera sequentia. nam si quis postea ob honestatem operetur, hoc actu priorem illam intentionem retractare censetur. Disp. 2. num. 33.
Relatio actualis in Deum non est necessaria ut opus
786쪽
opus sit bonum moraliter, sed satis est quod opus illud in finem honestum ordinetur. Di
Duplex est religio, alia naturalis, qua Deus ut naturae aut hor colitur cilia sit pernaturalis, quae Deum colit ut authorem bonorum si per 3 ituralium Disp. . num. 8.aemigio peccatorum. Remissio peccatorum est mutatio, aliquo modo reali distincta a renouatione interna quae fit per gratiam habitualem. Disp. IO. num. 3. Infusio gratiae,siremissio peccati sunt mutationes inter se naturaliter connexae,propter naturalem repugnantiam quiest inter gratiam, peccatum. Disp. IO.num. 18. Vide verb. Infusio gratiae.
P Ropositum Sacramenta suscipiendi, inter dispositiones ad iustificationem necessarias numerari solet, ut colligitur ex Concit Trid. sess6.cap.6 ivge disp. 9 num .62. Sancti. Nullus Sanctorum si Beatissimam Virginem excipias ab omni culpa veniali in hoc ut AP immunis fuit: nequidem Ioannes Bapti- ita. Disp. . num. s. Mullus est in hac vita aded sanctus, qui ulteriO- res in sanctitate progressus facere non possit: quia cum sit in via ad ultimum terminum, l- 1
787쪽
Circunstantia sanctitatis,nisi cum maiori libertate, vel aduertentia iuncta sit ad angendum peccatum est omnino impertinens; qein saepe illud minuit.Ibid.num. cI. Spes. Ad iustificationem necessaria est spes diuinae misericordiae, loquendo de modo orathario quo homo iustificatui. Quanquam in terdum homo iustificari possit absque actu formali spei. Disp.'. num. '. Spes quae est virtus Theologica, lapponit amo rem com upiscentiae,& in illo fundatur:vnde amor isse debet esse supernaturalis ordinis. Disp. . num .3'o Spiriti Sanctus. Spiritus sanctus cum donu Dei per antonomasiam appelletur, Vetur gratuit , merit. gratia nuncupari potest. Procem.num . .
Tentatio. LIcet homo non possit tentationes dissiciliores superare sine aurilio gratiae potest tantie leuiores sigillatim sumptas vincere.
Timor est dispositio necessaria ad iustificationem unde est illud Eccles 1. Quis ne timore est,non poterit iustificari. Pi .2.Πum.37-
788쪽
R E R V M. V Erbum dicitur gratia respectu humanitatis quam assumpsit non quidem appropriate tantum, sed etiam personaliter Pro.
Veritas haturalis. Potest homo in natura lapsa, cum selo concursu Dei generali cognoscere aliquas,imosingulas veritates speculati uas naturalis ordinis. Disp. I. num . . Potest homo in natura lapsa,cognoscere secun-dhim quid veritates omnes speculati uas, naturales, collectim sumptas non simpliciter, absque speciali auxilio gratia: Disp.I. num. T. Non potuisset homo in statu innocentiae omnes scientias naturales persecte assequi, absque aliquo auxilio tali statui nondebito. Diso
Potest homo in natura lapsa cognoscere singulas veritates ad mores pertinentes intra ordinem naturae, cum solo concursu generali.
Non tamen potest in eodem statu cognoseere omnes veritates practicas,&sine deceptione semper recte iudicare de agendis in particulati, absque speciali directione Dei. Disp. r.
Idem affirmandiim est de homine in pura natura constituto quia chim homo sit naturaliter imperfectus, siex partibus contrariis coalescat hinc iudicia illius practicata ph dubia, ct incerta,aut falsa sunt. Disp.I. num. 27. Secus tamen sentiendum est de statu innoceris
789쪽
INDE RERUM. DH; quia tunc homo perfecte cognosceretptingi pia uniuersalia morum, absque ini-pedimento extrinseco,vel intrinseco conclusiones particulares ex illis recte deduceret.
Veritates sunt triplici generis. Alia sunt per se notae Aliae probationibus necessarijs innituntur Aliae dumtaxat probabilibus. Dis .f.
num Is . Vocatio. Non est alienum a bonitate Dei, quod hominem tunc vocet quando praeuidet non consensurum in quod illium non vocet , quo tempore vocationi obtemperaret. Dis . . tium .73. Cum gratia non determinet voluntatem, neri potest vi ex . hominibus a Deo vocatis ad conuersionem, qui minorem, seu remissiorem habet gratiam , vocationi respondeat, non alter. Disp. I. num. q. Si tamen vocatio specteturd ratione beneficij, non aulcm praecise in ratione entis , sit fieri non potesst,ut posito aequali auxilio Vnus eo n- Uertatur, non alter, sed uterque consentire debet eadem disp. numero.
Domino su Christo aeterni Patri .eιerno Fili, nec non puri imae ipsim Matri tam honoro gloria in crZet gum
790쪽
riculi admodum duerendi Patris
EG infrascriptus Superior Gene
ratis Congregationis Beatae Mariae Fuliensis, ordinis Cisterciensis facultatem concedo dilectissimo nobis in Christo,Fratri, Domino Petro asancto Ioseph eiusdem Congregationis Sacerdoti,& Monacho prolata, ut Tractatum Theologi m de gratia diuina, quem de nostra licentia composuit, praeuia Doctorum approbatione,in lucem edere possit. Datum Lutetiae in nostro Monasterio sancti Bernardi, die 27. Augusti, Anno Domini I 624. Fr. IOANNEs ANCTO FRANCISCO uperior Generalis.