장음표시 사용
771쪽
non habeat terminum sui augmenti siue ex parte sui,siue ex parte agentis, siue ex partu subiecti in quo recipitur. Ibid. num. 2. Gratia habitualis peccando amitti potest, ut fides docet. Vnde August. tractatu s. in Ioan. ait multos esse in Ecclesia castos, sobrios,stantes, dolaudantes Deum , qui aliquando blasphemabunt fornicabuntur, cadent, desdam
Gratia habitualis per quodlibet peccatum mortale deperditur: sicut enim unicum lethale
vulnus lassicit ad mortem inferendam corpori; ita unum peccatum lethale animam occidere potest. Ibid. num ., O.
Peccatum actuale non expellit gratiam effecti-ue,physicE , quia non producit formam gratiae contrariam, 'uae illam e subiecto formaliter expellat. Ibid num .s3οῦ Peccatum actuale cum non sit forma realis,physice animam informans, gratiae formaliter repugnans,ne potest expellere eandem gratiam formaliter physce. Ibid.num .s . Gratia habitualis expellitur per peccatum actuale, tum demeritorie, tum dispositive, non quidem physice, sed tantum moraliter. Ibid. nu. Ex lege ordinaria gratiam no esse simul cum peccato habituali, cor unis est Theologorum sensus,contra Michaelem Baium. Disp.
Secundum potentiam absolutam non repugni peccatum mortale actuale, gratiam habi-
772쪽
tualem esse simul io eodem subiecto quan quam de lege communi secus eueniat. Ibid.
Sicut Deus potest conseruare gratiam in homine actu peccante, ita a fortiori potest illam conseruare quando actu peccauiciatque adeo cuna peccato habituali. Ibid.num.16. Si homo simul haberet gratiam iecratum, non esset iustus,&iniustus cum enim iustitia omnem rationem iniustitiae amoueat, ille simpliciter iniustus censendus esset.Ibid.num. 13. Gratia habitualis nullatenus per peccata venia-h: remitti potest, quoad intentionem graduum alias sequeretur eam tandem aboleri
posse per eiusmodi peccata, quod nimis absurdum est. Disp. .num.J7. Cum creatio sit actio qua res fit ex nihilo, id est ex nullo praeiacente subiecto; productio fratiae habitualis non potest dici creatio. Disp.'.
Interdum tamen gratia habitualis creari dicitur, Vel quia tota a Deo, ut a causa principali dependet tum quia fit ex nullo praesupposito
Gratia habitualis non concreatur proprie loquendo, sed Esubiecto educitur: unde illius productio non est 5 creatio, sed vera eductio. Disp. 9 num. 4. Cum gratia's sit habitus immediue operativus, sed tendat solum ad ofercndum quoddam esse diuinum, absolutum animae; non
773쪽
HAbitus infusi dicuntur potentiae,non quod
propriὸ abessentia fluant ut potentiae naturales sed quia tribuunt simplicitet facultate operandi supernaturaliter. Disp. 8.num. Haereticω. Haereticus etsi fidem infusam non habeat, nihilominus credit nonnulla mysteria diuina, idque sine speciali auxilio gratiae Di .s.num.8. Haereticus credit nostrae fidei mysteria, non quia Deus ea reuelauit , sed quia ipse ea credere
vult. Disp. J.Dum. II. Homo. Homo in natura pura non haberet maiores vires quam nunc habeat; naturalia enim post peccatum integra remanserunt. Disp.I.num. I . Non posset homo in pura natura constitutus, facultate propria, amare super omnia Deum ut naturae authorem; sive breui, siue longo tempore. Disp. . num. O.
Daretur homini in pura natura auxilium aliquod quoad substantiam,&ex parte finis naturale, ad amandum Deum super omnia. Disp. .nu.
Homo in statu innocentiae esset immortalis,qua tenus adiu nunquam moreretur' non autem quod in eo statu per aeternitatem esset perseueraturus. Disp.I.num.ID
774쪽
M. PSientia non moriendi fuisset homini in statu innocentiae constituto pro omni tempore, ex hypothesi quodtranslatus non fuisset num.18.eiusdem disp. Hoc singulare prinilegium concessum fuit homini in statu innocentiae, ut nunquam falsum iudicium proferret. Disp.I. nam i,' Homo in se habet viressissicientes ad bene moraliter operandum; eas tamen non habet de suo,sed peccatum duntaxat. Disp. 2. num. 3. Homo habet appetitum naturalem ad omnes scientias collective sumptas assequendas. Disp.
Homo naturaliter inclinatur ad Deum se Per omnia amandum Q lydri Tho. r. i. quaest. 26. art. . ostendit tum exemplo manus, tum quia inclinatio illa cum sit a Deo, bene instituta esse debet. Disp. 3. num.23. Inclinatio quam habet homo ad Deum super omnia diligendum, est impedita in statu naturae lapis, propter appetitum sensitiuum , detentationes externas. Disp. .num. 37.
II delium virtud. O Vando Augustinus dicit infidelium virtu
tes non esse veras virtutes, agit de virtutibus more Christiano. Theologico; id est, quae ad salutem conducunt. Dis p. a. num. 3.
Infusio gratiae est mutatio connaturaliter Coniuncti cum remissione peccatorum. Disp.IO.
775쪽
I, Inter gratiae halasionem, remissionem peceati non intercedit tempus sed utraque mutatio eodem momento peragitur Disp. IO.num. 34. Infusio gratia est prior natura expulsione peccati, in genere causae formalis:expulsio vero peccati potest dici prior infusione gratiae, in ge- nere causta materialis,4 dispositiuae. Disp. io.
Deus ex singulari pitui legio acceptauit mortem innocen rem ad gloriam Martyribus debitam, non autem ad meritum illius, quia ad meri tum libertas requiritur. Disp. II. num.'. Etsi tam intellectus praeticus, quam si, eculatiuus per peccatum vulnerati fuerint maius tamen vulnus practico inflictum fuit. Disp. i. num.
Iovinianm. Iovinianus olim docuit homines in accepta a Deo gratia crescere non posse,ut testatur Hieron lib. 2.contra eundem haereticum. Disp.
Iustificatio duobus modis fieri potest primo perinfusionem gratiae, nullo praecedente pecca- ro; quomodo Angeli, primi parentes iustificati fuere.secundo quando fit transitus uec. Cato ad iustitiam , ut contingit in iustificatione peccatorum. Disp. IO.num. 22.
Non potest actus comtitionis, vel amoris Dei
776쪽
super omnia esse causa formalis iustificationis, quoad effectum positiuum renouationis internae. Disp. IO num. T. Praedicti actus non possunt esse causa formalis iustificationis , quoad effectum priuatiuum
remissionis peccatorum. Disp. IO. num. S.
In iustificatione ver peccata tolluntur , ita ut aio amplius remaneant quoad ullam rationem culpae Disp. IO. num. Iς. Homo formaliter iustificatur per formam gratiae ipsi intrinsecam, non autem per iustitiam aliquam extrinsecam. Disip.IO.numa. Ex eo quod homo iustificetur per gratiam aliquam inhaerentem, non ininuitur, quin potius augetur Christi gloria;& ex opposita haereticorum assertione minuitur. Disp.IO. num.
Liberum arbitrium. Liberum arbitrium hominis fide carentis, dicitur ab August. nihil nisi ad peccandum valere vel quia, plurimum peceat ob prauum finem' vel quia bona moralia quae facit, pro nihilo reputantur in ordine ad salutem.
August. ideo dicit nos liberum arbitrium addiligendum Deum primi peccati canditate perdidisse, quia amisimus charitatem, quae tribuit potentiam ad Deum amandum ut oportet. Disp. 3. num. IO. Vulnus libero arbitrio inflictum per peccatum- consistit in amissione fidei,aliorumque dono,
777쪽
rum sapernaturalium; non autem in amissio ne,aut diminutione icuius potenti inaturalis. Disp. .num .4O. Lumen natural . Lumine naturali cognoscimus Deum ut uaturae aut horem, esse principium , de finem rerum omnium naturalium in consequenter interres naturales cum esse maxim bonum, terfectum. Disp. 3.num. II.
Meritum. Nomen meriti non tantii bonis,sed etiam prauis actibus interdum conuenit usus tamen iam inualuit, ut apud Scholasticos meritum absolute sumptum, in bonam partem
Certum est ex fide dari verum aliquodi hominis meritum apud Deum , ut ex variis locis Scripturae intelligi potest. Dis P. II .num. 2. Non tantum non obscurantur Christi merita; qui potitis non parum illustrantur, ex eo quod non solii ipse, per se mereri potuerit; sed etiam nobis virtutela metendi obtinue
a Ion potest repeliri vera meriti ratio in pura Omissione actus praui, sed tantiim in acta positivo voluntatis. Disp. num. q. tactus sit metitorius debet esse liber iuxta illud Bern .ser. 81 in Cant ubi ton est libertas, nec meritum propterea quae sunt carenti'ra-
778쪽
Libertas necessaria ad meritum, non est libertas quoad specificationem iister bonum , malia res sed libertas quoad exercitium , quoad specificationem inter diuersa bona.
Vt opus sit meritorium apud Deum, debet esse bonum,& honestum debet enuia in gloriam illius redundare. Dispud.II. num. II. Non potest homo in natura lapsa mereri de condigno vitam aeternam, nisi prius per gratiam sanctificantem statum adoptionis filiorum obtineat. Disp. II. num .I . Non poterat homo innocens, antequam acciperet gratiam habitualem mereri det condi in vitam aeternam. Disp. I. num.I'.
Cum inter mediavi finem proportio esse debeat: non potest actus aliquis meret de condigno apud Deum, praemium aliquod supernatura- te,nisi ex speciali gratia prόficiscatur. Disp. n.
Non potest homo mereri gloriam , aut gloriae augmentum, nisi sit viator: id est, nisi in hac vita sub conduione mortali constitutus sit. Disp. i I num. 34. Vt opus hominis iusti sit actu meritorium de condigno apud Deum irae supponenda est. tanquam necessaria diuina promissio. Disp.II.
Et si necessati sit ad meritum de condigno diui-
779쪽
Potest iustus mereri de condigno augmentum gratiae sanctificantis nihil enim obstare potest, quo minus opera illius habeant omnes conditiones ad tale meritum necessarias. Disp.
Iusti per opera charitatis, & gratiae habitu remissiora , merentur augmentum ipsius gratiae.
Augmentum gratiae quod homo per actus remisse fores meretur, statim illi confertur neque probabile est differri in aliud tempus, ut non' nulli existimam. Disp.I2.num.IT. Non potest iustus mereri de condigno donum perseuerantiae. Cuius ratio est, quia non potest eo modo mereri auxilia gratiae essicacia, quae ad perseuerandum requiruntur. Disp.ra .num.
Non potest iustus condigne mereri reparatiOnem post lapsum, id est non potest mereri per aliquem actum, ut si postea in peccatum mortale incidat, essicaciter a Deo moueatur, ad
780쪽
poenitentiam de tali peccato Vendam; & consequenter ad recuperandam iustificationis, satiam. Disp. I 2.num .27. Non potest iustus de cdndigno mereri primam gloriam, per opera quae tela pore iustificatio nem praecedunt neque per ea quae illam subsequuntur. Disp.I2. num. I . Iustus de condigno meretur primam gloriam, per illum actum quo ultimate ad gratiam ha bitualem disponitur, quique est simul tempore cum infusione illius. Disp. .num. 2.
Natura humana. QV tuor assignari solenta Theologis naturae humanae status. I. dicitur naturae purae. 2. naturae integrae 3. naturae lapsae nondum per gratiam restactatae. . naturae lapsae per gratiam restitutae, seu status gratiae Disp. I.
iu bonum. FI des Catholica statuit non omnia opera hominis lapsi esse peccata; sed illum posse bene operari, maxime si adsit auxilium gratiae. Disp. .num . . Potest peccator in statu naturae lapis, opus aliquod bonum effidere,cum ipsi tute naturali,&diuino praeceptum impositum sit .de exercendis quibusdam bonis operibus. Disp. 2.