장음표시 사용
751쪽
o DL d RATI nivis hi homine peccatum, consequenter inclignitatem ex illo contractam, V ita operante sanctificat, actus ab illo codem temporis instanti procedens , per quandam veluti redundantiam sit sanctus, Deo gratus,vi dignus praemio. 34. Aliud argumentum ad praedictam assertionem confirmandam sumi potest aposteriori. Quia si homo , per ultimam dispositioncm ad gratiam , non meretur de condigno primam gloriam Jequitur nullum Beatum totam gloriam essenti lem ex meritis consequi sed tantum quoddam illius augmentum, quod absurdum cst,4 alienum a mente Concilij Trid sess. 6. can. 32 ubi diserte ait iustificatum bonis operibus mereri augmentum gratiae, vitam aeternam id est i 11am essentialem S augmentum gloriae. Quibus verbis declaratur, non tantum accesiuionem,seu augmentum gloriae, sed ipsam etiam gloriam substantialem cadere sub meritum de condigno. Sequela vero probatur, quia j qui gloriam aeternam consequuntur,vel illam meretur per actus qui simul fiunt cum infusione gratiae, vel per actus iustificationem sublequentes:
'on enim alij dantur quibus hoc meritum
752쪽
competere possit. Non per actus subsequentes quia sicut per illos homo meretur augmentum gratiae habitualis, ita,
augmentum gloriae , non autem ipsam gloriam essentialem , praecedenti gratiae respondentem. Si ergo homo non meretur illam gloriam per actus qui ultimatEad iustitiam disponunt, & simul cum illius
infusione peraguntur , ut Vult sententia nostrae opposita; consequens erit omnes Beatos consequi beatitudinem essentialem sine meritis,quod non parum a ratione alienum octo.
33. Sed dicet aliquis HomonPnmer tur primam gratiam habitualem, ut sup rius ostensum est. Ergo nec etiam primani gloriam quae tali gratiae respondet.Sequela patet quia gratia est acceptatio quaedam ad gloriam: Si ergo homo gratis gratiam accipit, fatendum est illum gratis a ceptari ad ipsam gloriam, consequenter ad eam non acceptari ex meritis. Respo deo Negatur consequentia Ad probationem dicimus, hominem posi e acceptari ad gloriam variis titulis: Deus enim infundens gratiam homini contritu, illum acceptat ad gloriam, propter gratiam sanctificantem quam illi commutucauit,
753쪽
S propter actum contritionis quem Vt opus hominis iam iustificat1 intuetur haec autem acceptatio, Vt patet , non est omniano gratuit licet enim talis sit respectu hominis secundum se spectati, tamen si homo iam spectetur ut filius Dei adoptiuus per gratiam,illius ad gloriam acceptatio fit ex debit filiationis, seu iuris haereditarh: si autem spectetur ut in eo statu adopt3 Onis,in gratia iam operans, Meliciens actum supernaturalem , praedicta acceptatio fit ex debito meriti, seu iustitiae Et hac ratione dicunt Theologi Chri sum Dominum condigne meruisse gloriam sui corporis, cum tamen. ratione filiationis ea ipsi deberetur. Verum haec demerito Vitae aeternae pro praesenti instituto satis Faxit Deus Optimus, Maximus, ut illam , dc tanquam haereditatem filiis debitam, & ut mercedem nostris laboribus promissam,ab ipso ut a patre amantissimo, iusto iudice tandem aliquando
Finis Di fututionu duodecim. , atque adeo totius tractatus de gratia diuina.
754쪽
concinnata. AActus Pietatu. Vovus modis potest aliquis actus esse
pietatis primo,per se,&ex vi propri obiecti. Secundo, ex relatione alicuius superioris actus imperantiis. Disput.S. num. 33 Actio seupernaturalis. Dupliciter homo eleuari potest ad actus supe naturales essiciendos: primis, per habitus elusidem ordinis: Secundo, per auxilium aliquod actuale, in habitu. Disp. 6. num . . Amor Dei. A'ino Dei erga homines interdum appellatur gratia quia est primum donum,in gratis exhibetii , M. est radix aliorum donorum.
Amoreri, a Deum potest eis varijs modis pet--
755쪽
Cum Deus naturali rati ne cognoscatur ut amabilis homini, voluntas potest viribus proprijs in aliqualem illius amorem ordinis naturalis erumpere. Disp. 3, num .s.
Qiij dispositio ad gratiam habitualem debet
esse ordinis supernaturalis siue ea proxima, siue remota sit: hinc fit,ut amor Dei naturalis quantumuis perfectus, ad illam gratiam proprie loquendo non disponat. Disp. s. num.'. Sicut Deus duobus modis spectari potest, nempe ut author naturae , , t author gratiae ita duplici amore super omnia, quorum alter sit Iraturalis alter supernaturalis ordinis, diligi potest. Dis'. . num. I. Amor Dei super omnia ille dicitur, qui includit voliintatem,&propositum absolutum placendi Deo in omnibus, praecepta illius omnia quocumqtie tempore seruandi unde haberi non potest sine gratia Disp. num. 22.
Cum intellectus noster naturali ratione motus, iudicet Deum esse amandum ex beneuolentia: talis amor erga Deum naturalis censendus est. Disp.3. num I 2. Potest homo in natiira lapsa diligere Deum, ut naturae authorem . ex beneuolentia quadam imperfecta, sine auxilio gratiae Disp. s. num.
Amor beneuolentiae erga Deum duobus modis
756쪽
imperfectus esse potest nempe quoat biectum , de quantum ad modum quo elicitur.
Disp. 3. num I 6. peneuolentia imperfecta Dei ut gratiae authoris, est opus pietatis, ad aeternam salutem non parum conducit. Disp. I. num .32.
Amor beneuolentiae erga Deum duplex est: prior dicitur affectivus posterior obedientialis Ille amat Deo bonitatem ipsius sed illi placere non curat:iste utrumque essicit.Disp.
ris amare Deum propter beneficia quae at illo
sperantur, ad amorem concupiscentiae pertineat: eum tamen diligere ob beneficia ab eo alias accepta,beneuo lentiae est. Disp. s. num.
Clim amor quo nobis amamus verum nostrum bonum sit bonus, d honestus non parum decipiuntur qui amorem concupiscentiae erga Deum inordinatum ac minimesbonum esse existimant. Disp. 3.num .7. Amor concupiscentiae erga Deum, gratiae authorem, si intrinsece supernaturalis ordinis: atque adeo auxilium supernaturale per se exigit Dis p. s. num. 3. Quando aliquis Deum ut gratia aut horem diligit amore concupiscentii: beneuolentia eris ga se in tali amore inclusa est supernaturalia ordinis. Disp. .num 4I. Inter dispositiones ad gratiam habitualem necessarias,amor Dei super omnia potissimum numera i solet quod intellige de amore si
757쪽
Si Angelus in pura natura constitueretur, posset viribus proprijs, cum solo concursu Dei generati,inachum perfectum, super omnia amoris Dei vi naturae authoris prorumpere. Disp. 3. num. 28. Reiicitur ab omnibus Theologis sententia affirmans Angelos beatos meruisse suam beatitudinem, per opera subsequetia ipsam beatitudinem, ita ut prius habuerint praemium, quam meritum. Disput.II. num .3J. Auxilium gratiae duplex est naturale, supernaturale illud ordinatur ad finem naturalem, ex se est naturalis ordinis: hoc vero Econtra.Neutrum debetur iure creationis sed utrumque gratis exhibetur. Disp. 2. nuna. 7. vide infra,vbi de gratia actuali.
OV vere credens accedit ad Sacramentum Baptismi cum affectu ad peccatum mortale; accipit fidem infusam sine charitate, aux
758쪽
Begardorum,&Beguinarnm error suit. hom nes in hac vita ad tantam persectionem posis peruenire, ut adulteriorem pertingere ne queant .Quod in Concit.Viennensi sub Cle. mente V.damnatum fuit Disp. 8. num 32.4 Beneuolentia, amicitia. Et si interdum pro eodem sumantur distinguntur tamen: quia amicitia includit unionem
assectus erga rem amatam, beneuolentia vero affectum simplicem erga alium. Disp. 3.
Bonita Diuina et si unica sit implex apprehendi potest sub diuersis gradibus bonitatis;& sic terminare dilectiones diuersas specie.
Bonitas Dei, naturae aut horis,etsi infinita, habet connexionem aliqnam necessariam cum natura humanes quatenus haec essentialiter dependet a Deo ut naturae aut hore, ad iulum ut ad finem suum naturalem dirigitur. Dispinum. C. P aeter bonitatem Dei hoc modo spectuam, concipimus adhuc in Deo ut gratiae aut hore, esse bonitatem aliquam eminentissimam; quae ut sic, cum nrtura humana nullam connexionem naturalem habet quia sub ea ratione non producit illam, nec aliquod bonum naturale ei communicat. D sip. . num.
759쪽
Causa Gratia. E lege ordinaria, Deus solus est causa essi
ciens principalis, gratiae Dis p. ' num. 2. Inio secundum potentiam absolutam, repugnat dari agens creatum adeo perfectum, Ut graintiam habitualem producat, tanquam causa illius principalis . Ibi d. num. 6. De facto tamen reperiuntur in creatis nonnullae causae instrumentales gratiae nimirum Baptis mus,& alia nouae legis Sacramenta .Item Christi humanitas. Ibi d. num .8.
Certitudo Certito do dii exest alia uidens alia obscura. H. xciterum dii plex alia fidei diuinae, alia fidei humanae,quae certitudo moralis appellaris let. Disp., .num. 62. Non potest homo certo scire certitudine fidei diuinat cui scilicet falsum subesse nequeat, se gratia habituali praeditum esse. Ibid.num, TO. Potest iustus aliquis ita moraliter certus esse de
sua iustitia,ut de opposito, aut nunquam, aut certe raro actu formidet. Ibi d. num. 7'. ra tamen moralis certitudo tanta esse non potest, ut excludat omnem formidinem, non solum actualem , sed etiam possibilem. Ibid.
Non potest homo tam certo credere se haber gratiam, ac credit Romam esse,aut Lutetiam ibid. num. 83. Charatas.
760쪽
Charitas non est in peecatore propri Eloquendo ea enim vel significat habitum infusum charitatis,vel perfectam ad Deum authorem gra- tiae conuersionem , quae simul cum peccato non sunt. Disp. s. num. JHomo per charitatem non constituitur filius Dei adoptiuus Dratione ipsius praecise non debetur illi beatitudo, siue per modum haereditatis, siue per modum praemi, Disp. 8 num.
Charitas actualis est perfectissima iustitia: quatenus inter actus iustitiae, seu virtutum insus rum, ij qui a charitate proce lupi sunt persectissimi. Ibi d. num.3o. Multa dicuntur de charitate habituali, quae illi
non competunt, nisi propter connexionem
inseparabilem quam cum gratia sanctificante habet. Ibi d. num. O. Per potentiam Dei absolutam , charitas actualis potest esse cum peccato habituali. Ex lege autem communi, actus perfectae charitatis cum remissione peccatorum coniunctus est. Dii
Per eandem potentiam absilutam fieri potest, ut habitus charitatis infusae sit in eodem subiecto cum peccato habituali. Ibid num .6 .
Si gratia creata animae Christi spectetur secundum se, sic non repugnat absolut dari gratiam illa perfectiorem si vero spectetur si cundum praeordinationem diuinam , nulla maior gratia est possibilis. Disp. 8 num. 3.