Ioannis Barclaij Icon animorum

발행: 1626년

분량: 427페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

passim miscuerunt & suaei doli,cui cum pervicacia adhiret, addunt regionis siet ritum in qua nascitntur. Pertinax ius is superstitionis ingenium, revix in nostram pietatem, qua tumcunque simulent, syncere mutabile. Eorum corpora olere non sine algumento vulga- tum est Foeda quippe in ipsorum domibus, vestibusque incuria est, & nescio quid ins Iens exhalae. In si immis diuitiis non augent corporis culinium;siue nostram inui diam reueriti,siue inter se amantes paxitatem. Magniim seruitutis argumentum est, quod nec amma,nec fundos,possidere concedum sit. Recte vires adimuntur hostili populo,& nos peius, si polleret, mulctar

Iam vero enumeratis populis de vel uti ad censuIam vo-

252쪽

Catis quorum animos mores,

qtie cognoscere iis prodest , qui in publica luce interque homines victuri sunt, ad varia ingeniorum genera, & aD Detiis veniendum est: qui ut

'nam aliquam rationem vellIti suo iure non possident, ita Per omnes gentes vagi, multisque ubique hominibus ii nitentes, virtutibus vitiis que aut semina aut

alimenta suppeditant .

253쪽

P ter patria indolem , dari cuiaque mortalium suos assectus , atque ingenium. Praeipua inuesst ri puse . non scribi omnia. De ingeniis ad subitos iocos aut sententias valetibus. De alijs, qui spontanea e loquentia diffunduntur. De haminibus tam Horis lentiori Aueprudentia . Perfectos demum este, . qui i ter hac duo genera sunt positi. Utrum ip sariares anrmi, qui litaris idonei, an qui admι-nti strandis rebus publicis. Delia cata inonis asstduo aut dimturno labori minus apta,qNam

tarda is depressa.

quae multo fir igore, humentitie aere,solent candidos incosque populos educare

254쪽

ICON ANIΜ. 2 s nonnulli haud secus quain in vicinia Solis fusco vultu inu. brantur in iis autem plagis quae nimio Sole flagrantes plerumque spissiori sanguine subiectas gentes tingunt, quorundam hominum candor a patria ferrugine recedit .: Ita

in humanis populis quaedam asperae mentes rigent: aliae de patria barbarie nihil habent: crassar aliquae in tenui coelo mentes,tenuesque in opaco: Nec ulla est regio, tam pro speris,aut malignis illustrata syderibus , quae non omnium vitiorum examen, simulque virtutum, in suis alΗmnis exceperit Quippe singulis mortalibus praeter patriae suae indolem adhuc proprium ali quid Natura concessit: prorsusque ingenti miraculo, per tot secula, & nomina populo aum,unicuique hominum sua I. 6 linea.

255쪽

lineamenta inuenit, quae tam frontis quam animi habitum, a reliquorum corporum,mon erent. I inc illius mirabile ludum, tot hominum affect1-hus animisque variatu, haud quis facilius cogitando assequetur,qua pictor suis tabuIomnium corporum species inque formas incluserit. Licet tamen,tanquam .emm nte condendis suluis arbores , praecipua ingeniorum & ai-fectuum genera intueri, quibus homines agi solent , a Dropemodum componi limulque a c teris insigni discrimis ni separari. . 'Neque superflua cogitatio erit eo modo percensentis dis uersiissimas hominum classes.

in quibus se unu quisq; imi ixiet,& qualis esse uelit, amitu eat aqua ex sequem M

256쪽

ICON ANI M. et syliena linagine, deprehedet Aepraeterea cii nulli' ingenii species, tam lubrico, aut vicino vestigio in uita propendeat mis non facile prudentis ha- benis intra rectum flecti pos sit; Nihil quoque tam cognatuvirtutibus, quod non prauitas utentium corrumpat; iuvabit affectus,impetusque mortaliusilis bonis oc malisq; stipator contemplari,& quatenus aut noceat aut prosint uestigare; ne deinde aliquos immodice Iaudeinus, uel supra fas & a

quit naueriemur.

Igitur mortalium ingenia recensenti, statim occurrunt extemporaneae subtilitatis ho mines. Illi scilicet qui quoties loqui placet, stibita ac pleruitque feltitia oratione per sit sceptum argumentum decuserunt . Hi si iusto pondeis I ut solet,destituuntur, nec

257쪽

idio eloquentes,nec sapientes consilio ; sed tum demum cum loquuntur,rogantllrque, JPhilosophis aut Oratores facii: polunt uno precio cum mercibus aestimari, quae per se inanes, ips' fuco artificii imponunt Eortim duo genera inuenia s, quidam in priuatis, di consciis sermonibus regnat breui nitidoque acumine, di semper ueluti in aliorum ineptiam intento . Alii propius ad eloquentiae dignitate perueniunt , quandocunque placuerit, statim torrente th- genio,publice, aut inter suos

dicturi, rerum Gmnium quaS . viderint egerintve,oportuna subeunte memoria. Utrorumque pompa ac faciles impetus

miramur non modo imperiri,sed& interdum qui meliori eruditione imbuitutur, duabellismodi ingeniis. multos

., iocos

258쪽

ICONANIΜ. 2ssrocos atque sententias uident facile ac ueluti temere effulmdi quas ipsi nonnisi anxio , & seuero labore possent e

primere.

Nam quid illis hominibus ut ab illis scilicet odiamur

quorum breuis uiuaxque procacitas eminet , magis putes ad industriae simulque leporis imaginum factum Quid et gantius, quam ad Omne argumentum sententiolam hab re quid urbanius , quam . omnium dicta factaque, excipere improuisis falibus , uel prudentia, quae facilis,&nata sub manu, ipsa claritate placet λ Huic venustati si accedit corporis gratia , uel hominis dignitas, praeter haec non immodica sed secura audacia , regnabit ubiq; illa iocatio, his etiam no ingrata quos lacesset, & veram exactam:

259쪽

tardis hom inibus suo strepitu Obruet . Sed haec loquendi felicitas frequenter suis mor- his infesta est. Tolle illos de mirato consortio , & a subiaris fractisque sententiis,id est, a velitatione prudentis deduc

in certamen . prolixae rati nis : tum sterilitatem egenarum mentium , nec sufficie

cum ad ueram longamque fapientiam , haud dubie comtemnes. Quod si & illa, quae in iis miraris , dicta concisa , velliti breui fui gere micantia, scriberentur, ut non abreptore intercepto animo simul incidant atque effugiant, sed ad maturam indicii seueritatem exigi possint, quam saepe inani aut inepta, viderentur , uae nunc inani praeiudicio , ic lepore celer itatis fallunt

m iis igitur hominibus, nou

260쪽

ICON ANIM. M altum & perenne ingenii fiu- mela,sed Naturae impetus ali- suiε , qu ut exiguas aquas si in 1bblimi nati sunt,& iniqua

tellure opprimuntur quis an . gustior est exitus, eo maiori

nisu in altum propellit 3 ita scintillas sapientis statim nisi

excipiantur expilaturas, magis uiuo & sonoro strepitu laxat de cuilodia paruarum metium,& in hanc tantum abor tiuam sapientia ui selicium. Alii autem quibus ita in prolixam eloquentiam sus a uberintas est,ut per in exhaustu spuritum verba utique di sententiae sufficiant , clari quidem apud populum esse solent , si intex publicos coetus in foro templisue audiantur . Grati quoque in priuato usu vitae, M tam possint tacere quam loqui. Sed cum omnia anim

sa id quo potissimum ualenti

SEARCH

MENU NAVIGATION