장음표시 사용
141쪽
reddat ur eertus: per medium vero opinionis peruenit ad hoe, ut reddatur incertus : sed quod idem intellectus sire simul certus , Re inter tus de eadem propositione, sunt es. Dctua contradictoriὸ oppositi, etias habeantur per diuersa media: sicut fi idem oculus ducatur ad videndum
cIale unam rem , & non videndum elare eandem rem , sunt effectus eo
tradictorii. & est quid impossibile
licet hoc fiat per diuersa media :er.
o &c. Confirmatur scunco, Quia ex
icta solutione sequitur , posse esse simul in eodem intellectu assensum scientificum , & erroneum eiusdem conclusionis: hoe autem est mani. tale falsum , ut omnes fatentur ζ er go. sequela probatur, quia tales assensus necessario eliciedi sunt per diuersa media; siquidem primus habetur per medium demonstrativii; secundus vero per medium oppositum , ut patete ergo si idem intellcctus per diuersa media potest esse certus, & incertus de eadem propo sitione; poterit esse scientificus ,&erroneus ei rea illam. ιs. Respondent lecundo,non esse deessentia opinionis, ut actu formiia det de obiecto, sed solu milli assen. tiri ex motivo non conuincenti: Iicet assensus nitens tali motivo forismi dare postulet de veritate obiecti , tamen talis sermido impeditur ab assensu certo scientiae , cui assensus opinionis coniungitur. 1 Sed contra est: quia sicut scientia est alsensus intellectus circa rem , qus aliter se
habere non potest . ita opimo est asinsensus intes lectus circa re. ri'. que alio
ter se habere pol ear sed assensus rei quς aliter se habere non potest, est
actualiter certus: ergo a sensus rei,' iae al:ter se habere potest , est E.
sensus actualiter ineertus cens maec itur, quia assensus nitens adaequat E ialiquo motivo, sequitur proporti naliter naturam moti uir ergo si imotivum est fallibile, assensus' erit formidolosus . Et ratio a priori est: quia in assensu nitente solum moti-uo fallibili apearente ut fallibili, noest aliud alientiri , aliud formidare: de opposito, sed est unicus actus alientiens motivo fallibili trepidania i
I 6. Secunda eonelusio Etiam quantum ad habitus scientia, Si opi-η nio non possunt esse simul in eodem intellectu de eade propositione . Ita I homi stς omnes. Et probatur facialE , quia habitus, & eorum actus versantur circa idem obiectum, de habent eandem rationem formalem attingendi illud : ergo 'uando actus ipsi rcpugnant per ordinem ad obi Gum , seu in modo attingendi,& iudicandi de illo , etiam repugnabunt ipsi habitus: sed ut patet ex dictis in
prsc.conci repugnantia inter actum scientiricum,di opinatiuum sumitur
ex eo , quod alter iudicet de obiecto non posse aliter se habere, alter verispocte aliter se haberet ergo eadem repugnantia inuenitur inter habitalcientis,Zt opinionis FConsimarue quia habitus proximὸ specificatur , per actus, sicut actus per obiectumrergo sicut ea obiecto sumitur inistrinseca oppι sitici actuum, se etiam ex actibus sumitur intrinseca oppOstio habituum: ergo si actus sunt ex natura sua ineo inpossibiles. secundu quod versantur circa obiectum, etiaerunt ex natura sua incompossibiles
ιγ Tertia eonclusio. Habitus scientie,& actus opinion s compa tiuntur in eodem subiecto.Ita Ioan
142쪽
nes 1 s. Th. hic q. 26. art. I. conel. 3. Et probatur, quia inter habitum, fractum non est oppositio formalis, sed effectiva, vel dispestiua, quate. nus actus disponit ad habitum oppositum , vel quatenus habitus producit actum , qui alteri actui opponitur format iter;inter se tamen actus& habitus non opponuntur ἰ habitus enim silum dicit inclinationem ad aliquid, actus vero actualem tende aliam , stat autem benEcum inclina. tione ad unum , tendentia ad oppinsitum , sicut laesis stante grauitate .ug inclinat ad centrum, potest tenere sursum per impulsum violentu;
Et habens habitum fidei potest actu
videre Deum per modum transeun. tis , ut expresse docet D Th. 2. 2. R. IT .art. 3 ad 3. Ergo similiter habens habitum sciet ς poterit elicere actum opinionis, nee tamen ex hoc amittit scient iam . At vero e contra
qui habet habitum opinionis, si eliciattactum demonstrativum, hoc ipso illo unico actu generat habitum .uientiae persectum, quia est pei secte conuincens intellectum , Re vincens totam eius resistentiam , Se talis ha'hitus non compatitur cum habitu opinionis. IS. Contra primam conclusione ebijcies I. Aetiis contrai i i eirca ideobiectum possunt esse simu I in vo .luntate et ersm etiam actus opinionisae scientiae in intellectu. Consequε-tra patet ex paritate rationis. Anteis aedens vero probatur ;Nam volu
tas cphristi simul afficiebatur laetitia, ae tristitia circa idem obiectum, sei- Iieri passionem suam ι de qua tristebatur, ut malum naturae, de gaudebat, ut redemptiua hominum. νRespond.quod dicti cor trari i motus institiae , et gaudii in voluntate non
versantur etrea idem oblectum se- eundum eandem rationem boni, Mmali, sed seeundum diuersam , laeta. batur n. Christus Dominus de sua passione . quatenui erat in salutem generis humani ἱ tristabatur velo de
ea,quatenus erat malum naturi,quq
sunt obiecta diuersa formaliter , licet sit idem materialiter. I iob. 2. Contra secundam eo-Husionem. Qui habet habitum seletiae , potest uti medio probabili adprobandam conclusionem iam deis monstratam I Saepe erum eontingit accumulare media , de argumenta ad
idem probandum , quorum aliquia sunt probabilia,alia veris demonstra
tiua e tunc per talia arsumenta probabilia generatur aliquis habitus multiplicati n actus generant habitum Se non scientificus, ut de se
patet et ergo opina tiuus r ergo sim leopatiuntur isti habitus. Respond. quod ille, qui habet habitum scientiae , si eliciat actus opinionis, tunc talia actus non generabit habitum propter impedimentum subiecti, in quo est habitus scientiae , qui firmiter, Ae persectε actuat subiectum , nee compatitur eum opposito habu
ro. Solet hic ab aIi quibus excitari similis quaestio, an scientia sit comis possibilis eum fideὸ Ad quam eodem
modo respondendum est, quia tererationes, quae probant im compossi bilitatem scientiae eum opinione psuadent etiam incomposiiDilitatem eiusdem scientiae eum fide, propor tione seruatar nam fides importat essentialiter inenidentiam, R ob se 1
ritatem, scientia e contra euidentiri L cognitionem claram simplicat a in
rem quod idem intellectiis eidem
propofitioni simul assentiatur elai ἡ ,
143쪽
& obstaste ,huident et, & meuidenἀter; sicut, si probauimus, implitudquod ea essent latur cote simul, Befot doloseus Neque ex hoe sequis tur , quod Ebilosophus Claristia iras
sdςm Deum esse cognosceret,& eo, sequenter omnino erat ei, & Philo,
sopbus fidelis per scientiam , que fide est minus terra Non inquam hoc refert: quia Philosophus christianus aeque sirmiter certo praedictae propositioni assemitur, aerusticus sidelisi licet enim scientia separata a fide non habeat ita certKAt firmiter inclinate intellecuini in assensum raedictae propositionis, ac habet fi
es, tamen quando coniungitur cum fide in eodem intellectu,taliter confortatur , ut ex subordinatione,qua ad eam h bet, atqucis ra iter.& ce
ro inelinat in praedictum assensum, sicut inclinat fides. Hoc autem dupliciter explicari sotest . Fν Θ, cquod Ieientia, & fides se mutuo iu-
itant in his in quibus non oppo nuntur; unde cum non opponantur in certitudine, in illa se mutuo tu .uanti Se sic ex habitu fidei derivari potest certitudo quaedam superna. turalis in assensum scientificum,que ille Philosophus habet de hac vetat: te, Devre N. J eeando, quod sicut cogitativa, & appetitus sensitiuub hominis, ex eo quod radicantur, Zeconiunguntur cum intellectu,& voluntate in eodem supposito, participant aliquam perfectionem, ratio. Me cuius poliunt aliquo modo dis eurrere ,& libere operari ita etiam scientia , ex eo qu5d in Philosopho Christiano coniungitur eum fide, participatrealiquam perfectionem, ratione cuius potestiuo actui certi. tudinem quandam ordinis superna. turalis communicare. Et haec dicta susticiat pro hac disputatione,& tota Logica in honore,& laudem Dei, Beati silmae Virginis Mariae. Sah mae Aquinatis, & omnlum Sanctois
144쪽
145쪽
146쪽
sues 3. An sicientia si composei bilis cum faee ' p
147쪽
Primus numerus paginam, secundus columnam, tertius lineam designat
I.2.23 . tationale rationale a a s. ae sic ipse & se ipse 3 r .as. confusionε confusionem zy. l. i. mondum mundum I. peotinent Pertinent ast. I Ita inrtinseia intrinsece S.I. II. diuesitate diuersitate . 3o 2.3I. determinata determinata I 6. I .as. iuuenitur inuenitur Αε 2.23. couueniunt conueniune . 22.2.37. sententiam sententia 6I.2.I7. Dubium 4. Dubium 3. 22.2. s. ipsinon ipsa non ' a 3.1. r. Gbi mum debilis mum Lector benevole si alia. inuenies γε a. s. particpant participant errata, tua hamanitate corrige. i