장음표시 사용
381쪽
pars mariasmaestio Trigesimaquinta. 3 ir
flituram , & relevium soluere, quia succedunt in possessione studi, ut in
Probatur etiam , quia si seudo eer-I inm Domina adhuc non habenti,suem ijt datus Administrator, tune currit
tempus petendae in uestiturae, argumeis to eorum, quae habentur in L . C. de petis. haeredit. aisnatorij. de damno
ins haec est sententia Rosentalis cuius Ioesi,ut ab oculis aufugit, ita amplius in eius glosellis inuenire nequi, sed in hoc casu du Capitulu,uel Vniuersitas, uel istus, aliaue persona legitima lucis
cedit in administratione rerum istoru-loeorum, mortuo Rectore, Praelato, AEconomol, uel Administratore, uel Sindico, & sede uacante, merito ut administrator, & possessor studi tenetur pctere inuestituram, S tempus curre re dicodum est, ex quibus cum diue D militet ratio, sequitur, quod necessutas paris iudicaturς cessar,quia primo ea is, ct si eertus sit Dominus,tame a incertus est Vas saltus licet fiscus d a facto exequatur contra studum, ut suis pra dixi, ted lecundo casu, seudi pos.sessor est certus, licet ducem non haheat,& releuium debetur a possessore studi, ut modo dicam. Licet negare
non possum, ouod si Administratores ipsi tierint tu aesidia, ignorantia, ue alia iusta causa, tunc aduersus Iapsum temporis, debeat toncedi restitutio istis locis, tamquam non peccantibus. Item faeit,quod relevium exigitur a I 8 possessore studii licet uerus Dominus, siue successor non sit in possessione illius,ut alias diximus, sed cu in hoc casn Capitulu,siue alia persona legitima est in possessione studi Sede uacante, ergo & relevium soluere, & inuestituram petere tenetur, saltim tamqu2m possessor studi . Nec obstant, quae diximus supra ex Is Aspin. Banai Ardeton. & alijs, quod sede istorum locorum uacante, uel ua. cante seudo de successore, non currit tempus pete s inuellituri, quia nodprocedunt quando adest , & sueeedit administrator , prout est ipsa Vniuersi. tas, Capitulum, uel alia Iegitima persona, ut supra annui. Intelligas omnia supra dicta e quod aut seudum est commune tam Ecclesiς , uel uniuersitati locorum istoru, de Rectoribus, quia spectat tam ad ipsam Vniuersitatem, vel locum ipsum quam etiam ad eius Sindicum, Rectorem , uel AEconorum , vel aliam pem sonam, eius ducem, & caput. Secundo vel spectat ad ipsam solam Vniuersitatem, vel Iocum. Tertio, vel spectat ibium ad ipsum Ducem, Sindicum , Rectorem, dec. vii Ducem, Sindicum, &Rectorem tantum, sub nomine digni talis ipsius. Primo casu , qur non petit inuestituram, nec soluit, ipse puniendus prosiaa parte, quia eu duobus fratribus succedentibus, altero non petente inuestituram, tunc no petens puniturari est indubitatum , di alias dixi. Secundo casu, tune quia Universitas, ve I locum, sunt Domin r, & eius Sindicus, Rector, vel Dux, est tantum Administrator, si non petierit, soluet duplicatum relevium, quia ipse locus peccauit in non petendo. Tertio casu, mortuo Sindico, Rectore , vel Duce, tune si loca illa sucis cedant in administratione, & non petunt, competit restitntio, ut quia non culpa eorum fuit omissa. Sed bene fiscus debet habere duplicatum releuiu, saluis iuribus, pro qualitate soluta, contra ipsos Administratores non petentes. Mitius tamen, Staequius mihi videtur, ut tantu debeatur unicum relevium, ea nimirum ra
tione, quia odia restringenda,& poena debet imponii & exigi, ubi delictu si ergo Vniuersitas, Ecclesia, vel caetera loca non delinquerane in non petendo, sed eorum AdministratoreS, qua ratione ex facto alterius, quis puniri debet cum petna suos debeat tenere authores,ia ubi non adest contempus
382쪽
3i8 Andreas Capanus de Iure Re leui j '
Domini. Ηqc, quae ad praxim intrina distinctione reduxi, sunt vera, & indu b.tata. Tu vero si dubites de eis, si vel ne iure substineantur, perquiras, quae dicit post multos ibi allegatos Henricii Rosemat. des d. cap. I O. comi. 3.nu. I. verys. poseruise casu , ut. de caus ex quo. suae amict. ao Declara . quod diximus de Vniuersitate, quod si intr1 annum, & diem
inuestituram non petierit, tune resti. tutionem petere potest.ιta Mariasore. ωή. II I. num. 13. lib. 1 . Al . Schrad. defud. p. 6. cap. a. m. 19. ct 3 o. Quam declarationem non admicto simpliciter, nisi iussa causa adesset, ob quam non potuisset petere inuestitura, cum hodie singulis quindecim annis teneatur soluere relevium. Immo melius procederent haei quando Vniuer. stas tenetetur petere inuenituram ob mortem Domin ,a quo studum tenet.
In simia an sit iustum impedimentum , quin investiturae tempus non labatur, eoq; lapso, quin duplicatum relevium non debeatur, distinguitur. Nobilitas dominantistu assallos,unde otiatur. De infamia ex parte Domini, de ex parte talli. in Domino an tunsideratur de maiori, siue magna infamia. con tratiae restiuntur Doctorum sententiaedi concordantur. Ex parte vagalli, ex suo delicto non prodest. Item super infamia debet esse pronunciatum, de poena ordinaria, non autem extra indinaria irrogata. Et quid appellatione pendente a te utentia irrogante
SUMMA RIVM. Ag π Nuestitu petitio rontinet honorem Do
a Nobilitas Baravis pausanre , quia domi natur hominibus, qui sunt bilissima
3 Infamιs an reneatur petere inuessituram IMumibus clausestim portae dignitarum. 3 Infames priuantur dignitate aviequiata. 6 Infamia impciitione isti ectitura, con id 'batur ex parte Domini, ervastat. Infamia Domini, debet inui ei dema.
8 Sestistium 8Π praestandum Domino infit.
mi oecuhaeum sententiam quorundam Doctorum.
9 Inumstura petenda es de emphitensi.
x o Inuenitura non m petenda ἀ Domino laboranti infamia maiori, ideoq vassata excusiri, ex erebriori Doctorum sest
II Vltraminiani Frudim hane etiam Dis. demsententiam. Ia InueHitura petenda non in os Dominis haeresis labe Het condemnatus.13 Infamia ex parte vagalli, consideratu=ob delictum , nee ipsum meustis petitione inuenturae.14 Infamii Domini,vet excuset vasyllum O, debet esse declarata per sententiam s ei alitor priuantem Dominum desudati dignitate, 9praerogaItua. t s Notorius infamis, non potest dici infamis ante sententiam, ac Me, ut in specie setietur de seudali dignitate. I 6 Sententia,ad boovi priuet Dominum seu dati dignitate, vel vassaltu debet ire
gare poenam ordinariam, non autem
extraordinariam, ct debet Iecificare de priuatione fetidalis divisatis, O ν feriis decisis. t 7 Appellatione pendente Uententia, etiam inflecte priuati fuisti dignitate,Do minus , vel vasyllus non sunt infames. ideo tempus petenda inuenitura curris.
383쪽
Para in arta maestio Trigesima quinta. QVAESTIO XXXV.
inuestiturae potitio , eiusque concessio digni. tatem conserte videtur , tum ex parte Principis inuestientis,te tus eii, secundum unam lecturam in eap. I. ubi DD. quo temp. miles, i um ratione concessae rei, nempe dignitatis seu datario, qui miles dicitur, tum ra a tione vaffallorum, qui cum sint nobilissimae creaturae, & ijs dominando, videtur quod qui dominatur magis diis gniis sit, ita Pariae de PH. in suo tract. de remigr.stud. inprincip. cap. 3. Qii aer 3 ideo,si vallatius exiliens in infamia, &ob eam rem non petens inuestitura,&tepus labi patiens an teneatur soluere duplicatum relevium , stante quod i in se putabat non posse accedere ad inuess ituram. Quodque cum inuestiturae petitio, eiusq; concessio dignitatem continere uideantur, de infamibus non sqium est accellus prohibitus ad digni tates, earumque portat infamibus clausae sunt. e. infamibus, de reg. iur. in 6. l. iudices, C.
de agitatibus lib. D. l. cum vir, C. de adult. bo. in L .F. remouet, j. de possulanae Me A. de arbitri iudie. lo. a. cent. 3 . asu a So. num. 8. Nicia. Intri iocis fuaecem. 1. q. 9. n. a T I .immo iis dignita 3 tabus ait equutis , infames priuantur,
i. seuerior, L F possidentium, C. exquib.causissemirrogat, merito vassa lius noscens se indignum, ob contracta infamiam , quae de iure impedit dignitates petere, prout est ipsa inuestiturae , excusandus est.
Sed adhuc dico, ut magis distinctEO Pcedamus, s infamia in hoc casu dinpliciter pol tosiderari ex parte Dui, de ex parte vassalli,& viroqi casu in semiat ibintellige da,sequuta sentetiadecia
latoria, de priuatoria nudorumist imserius dicam in hac quaestiode. Ex parte Domini conside atur H ν Dinia, de it Ia est intelligenda, non de omni infamia , sed tantum de maiori,
sue magna nimirum si excommunica. tus esset maiori excommunicatione,
vel dis datus, vel banitus esset ab imperatore, siue a Rege, prout ira intelligunt infamiam ex parte Domini, --λt . Sebrader. de suae par. 6. cap. I. ML 33. Odilucidius Rosental. defud. cap. 6.cones. II. Num. 3. Herma. Vult. de Dud. cap. 7. num. 73. lib. I. luamdestuae recognit. q. 69. Oro. Et hoc casu quanis
8 do Dominus Iaborat infamia maiori, tunc reperio contrarias Doctorum Ac. tentias; nam alii affirmant, quod D mino infamia laboranti set uitium ei praestandum a vastallo, prout ita veriorem semetiam autumant nonnulli,
ductus ratione, quia licet infamis, tamen retinet studi proprietatem. Quimmo magis accedendo ad casas nostrum, in indiuiduo assii mauit hane sententiam CorbaL de iure emphitratis
cap. . m. 24. dicens, quod Domini excommunicatio no excusat Vassallum, quin non sit adstrictus ad petendam.
Sed contrariam sentctiam crebrio. et ori Doctorum calculo reperio sequutcri ut Domino infamia maiori laborante ut supra, uassallum excusatum este a petitione inuestituras,durante dicta infamia, ua glos in cap. r. in verbo infamia
384쪽
I Ex v Itramontanis hane sequuti seis
rab. de s. Georgio in verb. qui quidem im
suae dicentes, & hoc casu vastallu naria fidelitatis iuramentum eine liberan-
Quam sententiam dieas procederella etiam si Dominus haeresis labe esset condemnatus cita Nicia. m. desu
santia suae num 4 . vers quarto evo est, vers. itemsi e ti bareticus , vi in auth. depriuileg. dotis collat. 8.st. Uulte. loco,
Rosental.ibidem inglose A, circa finem. Ex parte Vasia li etiam considera-I3 tur infamia . sed diuersa sententia statuenda est, quam in Domino, quippe in lamia ex pat te Vastilli ab ipso causatam ob delicium, vel alia de causa , ipsi prodeste non debet, nee illum ex cusare tradiderunt, Andr de I m. in a
locosupra allegato, Herman. P. 1. 73. vers. dico de infamia, Liades . Schraderiri num. 3. vers. nam; infamia vinasti, sto emta. d. loco num. q. O s. Gap .aelo conum. 1 . Moeta. ibidem num. I. vesq. argum. um in Iosue Dreduinis, 1. de negot. gesis, L relegatarum. S. . β. de inlardi I. O relegat. l. verum, g. apuae,1 proficis, non enim quis ex suo delicto venia, reportare debet, naturali aequiritate rclutante, I. i. β. de dol. - Ο --
Infamia excuset vastallum a petitione inuestitutae durante infamia, est intelligenda cum hac declaratione, ut non
simpliciter durate infamia, sed necesse est, ut super infamia suerit proauacia
tum, adeout specialis sententia suerit prolata, quae Dominum 4nfamem de . clarauerit, di in specie priuauerit illum dignitate se ali, alias generalis se
tentia non praeiudicaret, ut HI ostis cap. qualiter, O quando de accusitenes Balae in ι. quid ergo, S. me grauror . debis, qui uotan . infamia, EM. in eap. 9 β clerici num. 29. de iudici,s, Spem . in tit de infrumentorum edition. g. resat stram. 3 . Felis. in eap. 3. de rescripi. tiberi Deci . cons. q. num. 83. vol. 3. Balae in I. Caslus m. l. 9 3.F. Asenator. Ambarari. 189. num. 3. , . 'Apol. de Marsi. in axi
I 3 Huius declarationis, ratio est euides quia di si delictu, vel infamia esset notoria, semper tamen non deficiunt aliquae exe eptiones, quς reum defende rent. Et in relapso, ut non possit ΠΩ- minari infamis ad hunc effectu , ut priuetur seudali dignitate, nisi in sente alia scierit expressum, quod privamus
fit. de pararis infamia, ctam, . diguit.cap.
63. num. 8. MN. Probatur 1n cap. cum
secundum is Ane, ubi DD. de hae e i in F. Anania, Io. Anis. Felin. Ambar. Butrius, M. Cardinia. cineraq; communiter in qualiter, di quando, de accusationibus.16 Declara tamen secundo, ut conde
natio, siue sententia super infamia irroget poenam ordinariam, nam si inquisitus de tali delicto irrogante insa-imam, suetit conde natus poena extra ordinaria adhuc necessarium est, quod exprimatur priuatio dignitatis studa. iis, & vltra supradictos citatos autho v res adest decisio Rota Romana in ultimis a qsub rub. definio remaeinci
accusatus coram ordinario, ubi clericus accusatus, & condemnatus extraordinarie ob delictum, ad perpetuos car ceres , non fuit priuatus beneficio, &
385쪽
Pars coarta maestio Trigesima sexta.
Declara tertio, quod de si haee omis, hia intereessissent, nempe expressa priuatio laudatis dignitatis, tamen si condemnatus Dominus, vel Vassallus prouocassent,vel appellassent ad superiorem, tune pendente appellatione non est intimis,sed integer eius status remanet, ac si numquam esset eo Me - natus, L furti, F de his , qui notam. imfam. ιμ qui uri g. qui acium, st. de imisu rupt. ct irrito famissam. Balae in L steuerior, m. 3. C. ex quis. caus imsam. irrogetur. Ex quibu&patet , . quod dum vassalintus ob infamiam Domini est excusat uspetere inuestituram, sequitur item. pus illi non labitur, & per consequens elapso anno, duplicati rele j poena cessat,quod nequaquam in vassallo in. fame st at uend v, ste dum ex suo delicto utilitatem , quis reportare non debet. Et haec quaestio melius siluata suisset sub Parte quinta, sed hic apposui cointinuatiuam ad praecedentem.
Ex venatione Aucupio, vel Piscatione, an debeatur relevium de eo, stabillis percipitur, de distinguitur an Baro ha. heat ius prohibendi, de exillis certum annuum introitum percipiat ex fida , siue dissida, vetune debeatur releuiu, vel quid si in demanio retinetur, an possint per Barones in totae prohiberi.
a T Euda is Regno nostro eomedunetur cum
a Venationes Baranales jam πιι nemur in
demanis. Barone, aut inctamur ose:
3 Ex venatione retenta in demanis, MAE de heriar relevium de raris, flue prouenti us exariis . cretrauementibus, O n. I. Prouentus, e meme venatio m dicuntur fructus mediae iurisdicticino.
Prouemus, siue poma venatianum, quanda octantur, debetur relevium ex eis.
Eoc dissida venandi m. debetin releuiuinde Ausumma, quae percipitur, id si assisaretur. 8 Venationis Adia, O di da dicitur essis. in fructu. .s Decima Hi soluenda de venationis Ada, ct diuidis, prout de piscatione.
I ci Relevium ramo magis debetur ex vena-
nonos conta factaberis cum lare undi, O di dandi. . ii De a, ct diuida circa soluendum rei uium remisiae. . Ia Ius prohibendi menationem ,non censeturcissum,cocessa venatione, M in serie fuerit come um, vel M ocriptione fuerit quae sum. . Is Baronei pinum prohibere usus armorum tu venando, licet non possit nobibere v nationem stram ct ita decisum. .r Barones posvmprohibere,. . armorum, vel aliorum insumemoriam, ex quibus animalium genus contumeretur . .
1 3 Barones porium probibere venationem ad tempus, quo animalia parturiunt, vel sum praegnantia.
Eges nostri munificentissim ,&inuictissimi in hoc Regno sol iuti sunt cocedere Baronibus. Duis
a venationibus,&pitcneriis, ut ex tenore multarum inis
uestitutarum inspexi, & meminit O- n. in sua inues.sudat. in very. ct eum venationibusfol. Ioue. O in verb. PisANUUo 1 or Quaero an de istis debeat urre levium, dum ex illis, certu est, quod fructus haberi possunt, nempe anima list, ut capri, cerui, ursi, hisq; similiata x
qva vςndi possunt, sie etiam de pisca
386쪽
3xa Andreast Capreius de Iure Re ij
tionibal in guminibus quae affictantur, vel in mari, prout habet Archiepiscopus Tarent Inus.
Pro cuius resolutione sciendum est, a quod Baro concessionarius solet has venationes, siue piscationes in duplici statu habere, nam aut illas retinet indemanio, cum iure prohibendi,ut nullus accedat Secundo statu, quando fidat personas ad uenandum, siue pisca dum, easq; diffidat mediante pecunia. s Primo casu, quando retinet in d manio,&prohiber, ut nullus accedat ad venandum sub aliqua paena corporali , vel pecuniarias quς in casu contra uenietiae exigitur per Barones,ut in cap. Regni Magistri Foresarum bi Reg. Carol. Tapia , Capi&-ς. de o c. Baron. prag. Iq. num. 38. & hoe casu isti pro- prouentus, siue paenae venationis, qui dicuntur stinus venationis, teseratur
ad stuctus mediς iurisdictionis, quam
habet vastallus indicto loco venatio. nis se conceta, ita Rosentia. defud. cap. I. qu st. 9 . num. S. de tunc eo casu, tum quia isti prouentus sunt incerinti,tum quia sunt prouentus iurisdictio. nis, dicendum videtur relevium non deberi, ut diximus defiuctibus iurisdi. Oionis. In uno tamen casu dicerem, quod ε debeatur relevium, quando istae pςnae
sue prouentis a fictarentur in annua summa monetarum,tunc quia essit introitus ex seudo eerti, quo casu dum cessaret ratio incertit Edinis, relevium deberetur, ut modo dicam . Secundo casu, quado Baro non re
τ tinet in demanio, sed apposuisset fidam di dissidam, & quamlibet personam
quae venari vellet, fidaret pro decem in anno, adeo ut ex hac fida haberet quid certum, vel si tale ius fidandi, siue dissi dandi a fictaret, adeo ut certum introitum haberet ex dicto seudo, cum venatione concesib,& tunc talisvenatio,siue eius fida,vel affctus dieitur e Lis in fiuctu, prout ex rem in cap. non ea
s de decimis, unde cuta sit ia fiuctu deci
ma debetur Canc. decis3o. Gamma de cis is o. dixi supra par. I. quaest. t 3. -- ia ς. prout sic ait Franc. Marc. q. II. dicens maxime procedere,quantata .lis venatio esset in annuo i edditu,ideoque relevium deberi autumo,& idem dicendum de piscatione Marc. ibidem. Qus tanto magis dicas procedere sillo apparerer concessionem factam. esse cum iure prohibendi in venatione,vel piscatione, & ca teris, ut ex prag. Iq. de Baronibus insine, Ama Vul. 3 86.
II Et quod de simit bus 4 dis, siue dis. fidis sit solitum solui relevium, uid rquae dicit isma d. Via. 386. Franiari, decis Io 3. m. a. Franc. G Ham. d. nam. Iq. m. 23. O aq. de M. Baron. Declara supradicia, ut di si conces. ia sum fuerit se u cum uenationibus.& piscationibus, tamen adhuc non censetur concessum ius prohibendi,
nisi in specie suerit dictum, vel nisi prq
scriptione suetit tutus Baro concesso. narius, Bossus tit. de aquis, Capyc. d. imues. in verb. 9 cum pisberiis, Caepoll. tu. de pischerdis, Franc. CVUlanc. d. fragm.
Sed adhuc non extante titulo, vel I3 praescriptione, licet Baro non posset prohibere in totum venationem, quia de iure gentium, tunc potest limitare
modum venandi, ut non venentur cura
scoppictis, vel balistris in locis practi
cabilibus, ob periculum personarum s Franch. decis . I 38. Capistinc. d. pragm. I .mm. O. ubi aiunt sic fuisse pluries decisum in fauorem Baronum, vel ne I uenationes fiant cum tabbus armis uel alijs instrumentis, ex quibus species animalium, siue eorum genus, uel ratia devastetur, siue constimetur, de diminueretur, Rebusf. in L . C. deve
Vel ratione temporis, ut quando is lepores sunt praegnantes, uel quando fasiani aves oua calefaciunt , prout uidi prohiberi per Ducem Malalua sum, de per Comitem Acerrarum, de
387쪽
Pati Quarta Quaestio Trigesima septimae. xx s
quia tune uenatio, siue aucupium m. . t est prohiberi ad tempus , capibianeα loco num. 6o..tunc si istae poenae afficta- renrur, adeout cerium redditum eonis stituerent, dicas, re supradictis , releuium esse soluendum , quia est introiiatus seudatis , & eertum. Vidi etiam prohiberi, ut metentes non metant frumentum circiter loca, ubi asiani calefaciunt oua, ne illi au- sugiant, eo quod non habent unde &quomodo se abscondant, ne ab omni-hus uide atur; quod de facto dicas procedere, non antem de iure interrit rijs particularibus.
Donatarins studi ex eontractu donati nis inter uiuos, an teneatur soluer prelevium ob mortem donantis. Distinguisur de donatione saeta immeis diate fuccessuro, uel extraneo . Et qua do extraneo iacta est distinguitur De tempore ante gratiam anni II 8. ut relevium non deberetur. Post autetempus gratis illud deberi a donatario immediato succestore . Ab altero
nequaquam. Decisiones in utroque casu rescruntur. Et quando assensus excludit fraudem releui j. Et quid si habe et assensum desectivum ex causa extrinseca.
1 ontractus donationis sudorum, com s templatione matrimoninfrequens ei in Regno in sim.a Omnis contractus super furi celebratus cum immediatesuccessuro, refluitur in refutationem, quae Afraudulenta,facis relevium deberi. 3 Donatio inter vivos quoad effectum selintionis releuist habet duo tempora, a se isyaliam, ct postgratiam, O qui fine, vel cum asensu. R euium non debebam de fudo duraro
ob monem donanus,aure tempus Patia, O num. y. s. Deciflonesreferuntur.
6 Mimium non debebatur de sturi donato causa mortis,ane tempus variae, ex semientia Frece.. ct Minades, nullasacta reseruatione releuk in Uensu. 7 Decisiones referuntur in crasti donationis
fudi. 8 Bel uium debetur hodie defudo donata
Uys,ob mortem donatis intervisos vi tute Musula a primae inratia de anno
x I Relevium non debetin ob mortem donax tis se reseruatum 1 fuerit in aspersu, quando donatarιus esci extraneus, Oderisum refertur.
ra Relevium debetis a moririsaeansis, se sensus sis vinacidus mesol mutas ametrinseca, rei m quia ansea fudi pusise uinem babuerit, O deci o refertur. 13 Donatisfacta inter vivos, licet habeat effectum m mane, adhuc digitur inter v
nostro, vel patres, vel alis donare titulo do. nationis inter vivos irrevocabiliter,seuda filijs, vel nepotibus. Ideo quaero, an ob mortem donantis
Arim p phax soluere relevium Θ
Distinguo plures easus ; Aut donatiosacta est filio, vel immediate successum; Aut facta est extraneo, & non i mediate successuro. Primo casu,ex magistrali regula illa in Regno nostro recepta, quod Omniacos tractus celebratus super studo coimmediate successuro, resoluitur in is refutationem, merito quando non est fraudulenta,relevium non debetur e
declaraulaeus supra quaest. 14. bi latea
388쪽
seeundo ea se,& hie adest dubitan- , di locus,quado donatio studi saeta fuit
inter vivos irrevocabiliter alicui, qui non est immediate successurus, ne verum habet assensum Regium luperdicta donatione, di tune sunt eonfide
tanda duo tempora a Alterum, ante tempus vatiae con
cessae in anno x 338. Alterum post te pus dictae gratiae. Circa primum tempus ante gratia, suit dubitatum in hoe casu, & dixeriit Regni colae nostri relevium non deberi ob mollem donantis, quando donatio fuit radicata inter vivos, quia eo easu dicitur venisse ad seudum, non iure successionis, ut haeres, pto ut re quiritur in releuio , sed dicitur venire
ad se udu ex conti actu donationis, etiaante mortem donantis. p out Regni colae omnes conc IudeSant, ante tempus gratiae , prout notami flammae. Hi gatus supra g. I . hae eis. parte, O flos ibi diximus . Et secundum hanc com- s munem Regnicolarum sententiam is isse decisum in Regia Camera Suminmariae. refert Reg. Reuerterius decis ma- mscripta 13. par. I. ubi Marchio Vasti
donatarius Principatus praneauillς, des non esset immediate successur , ta men eo quod habebat assensum, suit absolutus ab impetitione fisci, petentis teleuium ob morte Principis donantis. Idemque, si donatio esset causa ε mortis, adhue releutiun non debetur,
prout adnotauit 'ecc. Atatb. I. num. I 8.
dicens relevium non deberi, de vide supra hac ea d. par. q. I7. Et isto tempore relevium non debebatut ob moristem donantis, etiam si adesset Regius assensus , & donatio facta esset immediate successuro, nulla facta reseru tione releuit in Regio assensu, prout annuebat Thin. Misaae relatus supra
hac ead. par. q. II. ubi nonnulIa tetigimus. Et idem Reuert.d.decf. dicit, quod in dicta causa dissicultauit Bartholom. Camerar. tunc Locumtenens,& Mag.
Villanus, quia dicebatur ad illud vene
re ex praecedente contractu, prout deacisum refert in fauorem Mag. Anib.i
lis de Ianuatio, cul Mg. . . . de Ianuatio donaua Ciuitatem . . eum assensa, id cmque refert suisse
T decisum in fauore D. Pauli de Tuso,
cui mater denauerat omnia lauda cuassensu Proregis, reserente D. Antonio villano, ut refert d. Reuerterius δε- eis. H. par. I. manuscript de ante tempus gratiae non erat dubium de hoc,
tam si donatarius fulis et immediate successurus, quam n 6 immediatE He-e estutus, & hoc ex verbis Andreae diacentis relevium deberi ab haerede, Aesuccessore tantum, ideo non debebatur ex contractu. Circa secundum tempus, post annus Is 38. in quo fuit sacta gratia Regno nostro, petenti ut scuda donata filijs,
contemplatione matrimonii, censeantur in persona filis donata , ut nuda antiqua, ad finem ut pater, uel frater succedesenis qui, alias dubium erat. θexcludebantur. Sed viden es fiscales, quod tales donationes in dies fiebat,& fiscus saepe sς pius rei quio fraudabatur ; addita suit clausula dictae gratia idum modo soluatur relevium tempore mortis donantis, de qua clausula fam-ma r. in d. cap. beneficium d Fuis, quaII. I. num. I. di ita seruatur hodie in assensibu s, qui praestantur super talibus donationibus sactis fili js, ex quas reseruatione releuij, clare deducitur, quod ad antea non debebatur, dum fuit opus reseruatione. Et sie hodie dubitari non debet, tyrelevium debetur , quando donatio 1 o esset saeta immediate successuro, nulla causa apposita motiua , quia e casu praesumeretur fraudulenta re Ie- vij, cum omnis contractus luper seudo celebratus cum immediate succensuro, resoluitur hodie in refutatione, quae ad finem ut relevium evitet, deah et sinceritate, de iusam fouet c causa, alias releuium soluitur.
389쪽
rura Quarea Quaestio Trigesim septima 3 et s
it nis, non immediate successuris, etiam pH uio Regio assensu, si non suerit rein
seruatum relevium tempore mortis
donantis, non de et , prout decisum refert ibi Reg. Reuerterius , quia circa hune casum gratia nihil in noua uit, merito remanet sub illa pristina
conclusione, prout etiam annuebat Minarius allegatus a. q. I .
Sed quid, si donatio studi non hara beret assensum,vel si haberet esset defectivus ex extrinseca sollemnitate , an debet solui relevium dicas, quod
quando donatio tempore mortis donantis caret assensu, tunc donatarius
Iicet sit in possessione studi, non dicitur venire ad studum ex contractu, quia inualidus, sed sublato contractus nomine, dieitur venire uti succellar haeres, quod intelligo de immediate successuro) merito relevium soluere debet, prout in fauorem Fisci fuisIe deosum, rescit B Raeuenerius d. derisIq. par. F. ubi fuit condemnatus Illust. Princeps Mcincti, cui mater dodauerat inter vivos contemplatione matrimonii eius statuin, mediante Regis assensu , qui affensas ex quo non erat exequutoriatus in Regia Cancellaria, vigore pragmaticae, intra annum, suit declaratum dictam donationem carere assensu, ideoq; inualidam, & Principem vcnire ad se uda uti successorem
haeredem matris donantis, non autem ex contractu donationis, merito condemnauerunt ad solutionem releuit. Et si donatio esset facta me uocabiliter inter vivos. verum eius essectus esset collatus post mortem , adhuc dieitur donatio inter vivos, I. ita, ubi Bartol, st. de donat. ea a mortis, Bartes. in isecus, eod. tit. Alem in L praectus, F. filat. matri Ias in L non omnes assi cera. Per. Dec. cons. 3 o I. Aretis. conf6 I. ideoque, quia dicitur contractus inter vivos nec relevium debebatur. .
390쪽
ARGUMENTUM.solutionem duplieaei releuit ex gratiata,& munificentia nostrorum Regum inhoe Regno fluxisse, non autem odio. sam esse deducitur, quae munificentia exemplo fuit Regibus Galliarum. Et non valere argumentum de simplici releuio ad duplicatum, nec de poena duplicati ad poenam amitsonis laudi probatur.
i' latis duplicati releuk ιiricta,ct e-- trafudi nasuram eis fa Leges, quae circumscriptione temporis Mu-tur, rigorasesunt. 3 Solutio duplicati releuν , quia subruata in Leti amisonis, odiosa est e contenditur. SMuiis duplicati releui, in Regno nomo natisa es ex muni centia mIborum
s Reges mini non aquaiant Fallos adseudi amissonem, ex angustia temporis. ε Reges mini centes non debet actendere anguniam temporis in is allos. et Benigia, noη autem ut cum ιυenis agena dum es cum Fallis. 8 Reges Francorum imitati sunt munificem
ιιam nostrorum Regum, in non angu
stando vasallos ad fudi amissonem, ob non petitam inuinituram, o In Francia,elasso amo Reges capiunt posse Μη fudi, illam; retinet,suo ues umifaciunt quo que va altas mo
ram purgaueris. I Vltramontani M. extollum munifice tiam no rerum Regum
ii Duplicari releukpaena, quia ex gratia, Opinia amissi ι suci, qua ex odio, origore, ideo non continemursubregula subrogatorum ex ratianis diuersitate. Is Resturumsimplex iassum, releurum duo micatum granosium Q.
I Olutionem simis plicis releuij stri
ctam esse, & co tra seudi natu ram, ex Freccis
in principio nostri tractatus de duximus, vide. batur quaerendum, an hoc idem dicedum esset de releuio duplicato, quip phesi illud suecessisset in locum amissionis laudi ob non petitam inuestituram, de non solutum relevium in tempore praefinito, ut sandauimus ex Maede Uem. O Frecesupra latis Θ, & ideo dum sunt leges, quae temporis circuminscriptione utunturdem per rigoris plenae esse videmur, & ab aequitate re
Viat. de stud. lib. I. cap. II. mm. 23. ita ex rex. de his, qui ingrediunt. appellation. s. volumus, Andr. de Mem. Martis. Dudens. 9 Praeposit. num. 3. in L cap. I. quo temp. miles, Ludia . S ader. destud. p. 6. cap. a. num. S. ubi alios allegat, tanto
sortius, quia haec solutio duplicati re- leui j successit in locum caducitatis ob non petitam cut dixi inuestituram ., caeteraqi in tempore facta, & ideo dixit, Ias. d. cons. 6Α. odiosam esse, quia& ipsa caducitas odiosa, de iniqua est, propterea quantum potest restringi, Seeuitari asserunt Mianda Uall.cons. Icio.