Explanatio rhetoricae, accomodata candidatis Rhetoricae cui adjicitur Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis, qua ars ejusdem, & methodus dicendi eruitur, & cuivis etiam docto oratori ad imitandum proponitur. à R.P. Martino Du Cygne, Soc

발행: 1670년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

ddite edictum,&contra edictum, &pei vim, siandis suis misi rutti Quinctiuna dejecit. M . omniasinut.

ANNOTATIO.

t. Propositio contentionis quam est aperta 1 quam bravis, uuam perspicua disraburroseria membra seupracsua argume ' raro lectam la. LManim nerum, is quanta varietas argumentatioinnum nam primum argumentum embmemate ct ratiocina tione Orator esti eat , siecundum abero enthγmemata tractat , tertium dilemmate Muet,eo, advιrsarium conmit.. 3. In singulis argumentationum partibus, quam gravessu rerum amplificationes, prasertim iscorum congariet quam ornaea verborum amplificationes, praseertim figuris siementiarum lquot digressiones, quando occasio l . . Afetus misericordia in P. Ouinctium, ct odii in Sex. Navium temperati quidem ct inchoati in exordio. ct nam orione, quomodo in zontentione surgunti nam I. argumentatione avaritiam Navii Cicero eonvincit, irridet : mox His. improbitatem in anotenda vita P. Euinctis araviter insimulat. 1. Argumentatione avidam bonorum proscriptionem P.SMinctii vehementius accusat. Demum 3. Argumentationa seu dilemmate acerrime perstringit improbitatem Navii, ut eo ἀsato tandem ipsi odio, miserio iam Luinctio magorem Dei e sopororatione,ως mox videbimu . ,

PER ORATIO.

Haec peroratio babet duas partes, numerationetri, n

astectum : enumeratio recenset argumenta prius allata. imm.85.ostendi quam multa. Affectus est misericordiar erga P. Quinctium; movetque hunc affectum Cicero I. insinna tione,qua judicis fidem, bonitatem, & aequitatem captat a persona P. Quinimi senis, & Inopis contra adversarios crudeles & opulcntos. Num. 91. nunc causa perorata est. 2. Dinsimili comparatione Quinctii & Naevii, per concessionem. Num 93. non compara se. 3. Pathetica petitione vitae &libertatis P. Quinctii, cum exclamatione & gradatione.

172쪽

Nurn.94. qui oros. 4. Proposita calamitate P. Quin Oii,&eius demissione, oppostaque crudelitate desuperbia Naevii. Num. 96.omnia ciscum xis. s. Iterat. Iudicis o

ANNOTATIO.

Da hae preoνatione breviter dieendum omnia per orationem assa his colligi. se pracipue assectin,post recensita aritimenta Nam admotum vehementιorem Orator profvonia, depreeatro ne comparatione vi matium,3nducit Suinctium Uictum mi , obtestantem Iudiees a persona ctvιιο sua innocentis a. conι advessarium virum potentem,ct voluptuarium, , iniquum. Iras ut seribit saltim liberaso aeuinctis stactum sua eloque tia tulit Cicer .

PRO SEX. ROSC.

AMERINO.

Argumentum, Quaestio, stylus.

O Celso Roma Sex. Roscio eum noctu rediret a ea rae r arcu a satin est parricivis his Sax. Roscius. Crimen a rebane duo Roscii, sicarii; aeeusebat Eruιιμs,aeenseator ine tin et Atinam illos fovisat Chusogonus. vir potens apud nobiles, , avarm qui roscripta inιquὲ Mx. Roscii bona emirat. Igituris a ersariis brevi oppressus Sex. Roscisos vir rustum, fraunus eversmfuisset,nisi Parran- Cicerosubvenisset: nams hie Cliant.msiuum ab integritate utra,ct nulla non modo causa, sed etiam oecidendi parentem facultate defendit, contνa futilam E--tii eriminationem. Tum ipsam earis I licionem in adversa. νῶι quinque manifestis argumentis conjecit. . Hujus orationis quassio seu statu. ess in genera Ddisiali, an sex. Rose. Amerinus occiderit Patνem suum. Genus dicendi est bubtili , acutum: sapius crebris sententia 'asas ornamentis copiosum et quippe in hac σνatione. uti in ρνι- ma,luxuries oraιorisseniore ris depastenda

173쪽

PROPOSITIO. X

ARGUUENTATIO

. radita is

ARGUMENTA.

174쪽

. . m

PERORATIO.

m in

raei re

a ra

- μυ

. ARGUMENT

in m

t. ARGuMENTATIONIS. 3. ARGUMENT.. AMPLIFICATIO ET AFFECTUS.

175쪽

EXORDIUM.

EXordium fit prolepsi,& sustentatIone a causis, quare Cia

cero,' non alius eorum,qui adsunt, defendit Sex. Roscium. Num I. credo ego. . i. Causa, est major in Cicerone, quam in aliis libertas dicendi, propter adolescentianti ae nuem in Reptib. auctoritatem. Num. 2. qua mi igitur res. L. Causa et tratio officii. Num, 4. accedit illo quoque. Mox alis tera prolepsi excusat eos , qui propter periculum tacent in hac causa: Se Clirylogonum vocat in invidiam ab iniqua postulatione. Num. 3 forsitan quaratu. Auget invidiam postulando quod est aequius a Chrysogono, &a Judicibus, ne iniquo asti viro faveant: quod est in dionum. Num. I. sivobis aqua. Hancque indignationem amplificat I distributione.' eum.9. hti as rebus. 2 Sua in Judices fiducia, ac sortitudine defendendi Sex. Roscium. Num. 1Ο. qua propter vos ora. 3. Apost opha ad Μ.Fannium. Num. II. Te quoque. Quam nostropham ad majorem motum exornat gradatione a con sequentibu . Num. Ia,petunis abs te. Et repetitione per ant xl esses. Num. I, accusans ri.

Constat hoe exordium in=matione. qua Cisero a antrum ct Iudicis gratiam colle t. I. excubando 'serum osseium in tam iniqua ore periculosa caula. 2 Suam adolestentiam,medio cra ιngentum, authoritatem exiguam,magnam oscii rarionem commemorando. 3. Diquum G sogonum flatim adducendo

NARRATIO.

BRevis est transitio ad narrationem. Num. I4. at, M. Quae continet t. descriptionem Patris Sex. Roscii a n bilitate,divitiis,gi alia, di praeclare seditis in tuenda nobilit te. 2 Descriptionem duorum Rosci eum sceleratorum,inter quos& Patrem Sex. Roscii fuerunt inimicitIae. Num. II eranι ei vereres. s. Caedem Patiis Sex. Roscii ab adiunctis loci & temporis. Num. I 8. nam cs- ώις.

176쪽

Capitoni factum. Num.19. ouiso Sex Roscio. s. Ejuvdem T. Roscii Capitonis societatem cum Chrysogono, ut simul in sortunas incauti instici involarcnt. Num. ao quatriduo. Hi fit parva digressio ad benevolentiam L.Syllae,quo inscio haecisaea Orator dicit Naem, 2 2. hac omnra. 6. Insolentem aCflagitiosam possessionem bonorum Sex. Roscii per T. R scium,Chrysogoni nomine, nullo non Amerinorum id aegre serente. Num a3. interea isto. 7. Persdiam adversariorum in fallendis ad Syllam legatis. m. s . itaque decur/onum. 8. Fugam Sex Roscij ad Caeciliam nepotis filiam. m. 27. quod se simul. 9. Consilium adversariorum accusanda Sex. R scium parricidii. Num 28. nam postquam. Quod consilium Orator amplificat r. dubitatione. Num et s. Lut. y mmm. δ. sorti pollicitatione sui officii. Num.3o patronos histe. 3. Pr sopopeia. Num. 32 etemm qui . q. Comparatione hujus nefarii consilii cum facto C.Fimbriae. insa homin m uni'.

ANNOTATIO.

CONTENTIONIS

Propositio & Distributio.

Ropositio contentionis est haec: Sex. Roscius non occudit p rrem suum ; sed adversarii illum occiderunt Distributio seu argumenta prioris partis, sex. Rosi- non occidit patνem suam,punt haec duo : I. quiae non habuit , causam illum occidendi. 1. quia non habuit lacultatem. Argumenta poster loris partis, adversarii occiderunt ρ erem bax. Roscιi, sunt haec itidem duo: I. quia habuerunt causam illum oecidendi. ι'. quia habuerunt facultatem. Atque haec clarius patebunt in argumentatione οῦ nam, apertam distributionem contentionis non proponit orator. Num. n. ἔμοι νει,

177쪽

PRO SEX. ROSCIO AMERINO. ' is

CONTENTIONIS

Argumentatio, Amplificatio, Affectus.

PRioris partis r. argumentum, Sex. Roseim non occidistParrem suum, quia non habuit causam stam orcidori, hic syllogismus exponit: Parricidii crimen est ejusmodi, ut accusator magnas causas asscrre debeat, quare sit commissum e sed accusator Erutius nullam afferre causam potuit : ergo hon est credibile Sex. Roscium sine causa occis disse Patrem suum. Major syllogismi effertur exclimatione, & comparatio in ne majorum, est apostropilaa ad accusatorem Erutium. Num 37 accidisse Patrem. Assumptio constat reseratione earum causarum, quas adinseri Erutius : nam ex parte filii, fatente etiam Erullo,corrupti mores, audacia,luxuries, debita, cupiditas quae sunt indicia & causae parricidii )per subjectionem removentur ESex. Roscio. Num. 39. Patrem occidit. Deinde ex parte Patris, odium non fuisse, subjectione ac dilemmate ostendit Cicero. Num. 4l. rubus igitur eodem. Nam primum odii a gumentum squod leviter adfert Erutius, & leviter diluitur de relegatione filii in agros , benevolentiam & laonorem, riori supplicium&odium probat. I rum. 42. nescio, inquit Onfirmatur I ex eo quod parens et optima praedIacolenda dederit. Num. 43. quid ais Eruti. Confrmatur 2. ex eo quod patres familias mittant rus filios suos . non quod probrosum sit, aut criminosum, sed quia honestum. Ibid.ριε- ινσsfamibas Hic captat Cicero Erutium , quem pugnare

. contra se arguit a contrariarum& pugnantium rerum conflictione: mordetque a parente. Num. 4.vides, Erusi. qua

rum, Confirmatur 3. Fabula Caeciliani senis Num 46 eequid tandem Confirmatur. q. exemplo multorum, qui ista aetate agros colebant. Num. 47. quasi vero. Hic rursus parva est digressio in praedia diligenter a Sex. Roscio exculta, qua nunc inique Chrysogonus possidet. Num. 49. quid cenβes. Confirmatur s. excmplo Majorum , qui ab aratro arcessebantur, ut consules fierent. Num. so. na tu Eruti. Claudi tur argumentum parva anace phaleos. Num. s . Nei ego Mae.

Alterum odii argumentum quod asteri Erutius de exsae b 1 redatione

178쪽

26 . ORATIO ILredatione silii, probari non potest. quare Cicero dialogIL

O,S' concessione nugatorium argumentum irridet. --.s 2 o dum igitur. Digreditur in aceusatores ineptos, qui suspicione & emolumento cuti Erutius ) impelluntur ad causas, adducta per ironiam comparari e canum. 8c ari scrumin Capitolio. Num. 1 f. nemo nostram os. Redit ad Ematum, cujus negligentiam atque fiduciam in accusando Sex Roscio ostendit prosopopeia &cthspeia Num. 18. quid bi. Complexionem syllogismi amplificat Cieero I. conglobatione causarum parricidii , quae nisi sint magnae & probatae

ab aecusatore, tantum crimen non est credibile. Num. 6r. dapaoiclino causa. Amplificat 2. a testimonio naturae. Nnm. 6s. Da es. 3. praejudicio judicum Terracinensium Num 64. non ita multes 4. Ab exemplo Poetico Orestas , caetorisque fabulis, nec non malae conscientiae stimulis, cum an acephaleta causarum parriridii. Num. 66. videtiIne quos s. A decretis malorum, praesertim Atheniensium. 69. quare Boe. 6. A sapientia Romanorum . qui gravissima an parriciadas supplicia constituerunt. Atque hunc locum exornat rator exclamatione, & eleganti distributione. Num. 70. quanto majores nostri. Ampliscata complexioneCicero redarguit impudontiam Erutii, qui hominem tanti sceleris apud prudentissimos Iudices , nulla prolata causa accuset. Num. Pa. tanti mala-μι. Prioris partis L. argumentum, Sex. Roscires non Oeeidit Pa trem suum, quia non habu/t facultaιem stam oceidendi, conis cessione Cicero ing-ditur. Num. 3. esto causam.

Mox hoc dilemmare distribuit : si Sex. Roscius habuit

sicultatem occidendi Patrem suum, vel per se occidit , vel per alios, sive liberos,sive servos; neutrum;ergo. Non por se occidit, quia Romae non erat, quando Pater DIt occisus. Num. 7 . quomodo stecrdit. Non per liberos ex Ameria, qui non nominantur; nec per sicarios, quos non novit vir ruri assiduus. Ibid. si per alios. . Hunc locum pulchre interrogando concludit ab adjunctis, praesertim per praeteritionem ab integritate & innocentia vitae rustieae, quam eommendat similitudine & gradatione

νος vero occidit per servos, quos quotidie postulae In

Corale

179쪽

qnaestionem: alcitie hoc Sex. Roscio non lacero per adversa rios, qui servos in honore ac pretio habent, expostulat Cicero exclamatione di apostropiaa ad Judices. Num. 77. reliartium est. Ex his caedem Sex. Roscii obite in adversarioς coniicit. Num 78 dubitate. Deinde parva anacephalcosi vana Erutii argumenta diluit. Num. 79. nunc Eruis. Mox ite rum eum jugulat, cum probabilius sit istos noctu sicarios,

qui Romae Sex. Roscium occiderunt, esse adversarios. Num. So. ejusmodi tempus. Demum reliquam Erutii criminationem insinuationc ac ironia dissolvit NMm. 82. vereor ne. Poiasterioris partis primum argumentum, adversaris occiderunt Patrem Sex. Roscis, quia habuerunt causam 1lium occidendi.

proponit Cicero quodam proe io, se non tam accusare ad versarios velle, quam Sc x. Roscium defendere : fit etiam parva excursio in Erutium, & in T. Roscium, & in Capse

tonem. Num. 83.venio nunc. Deliade argumentum hoc syllo

gismo conficit : cui caedes majori bono fuit, is majorc ni occidendi causam habuit: sed caedes Patris Sex. Roscii m j'ri bono suit T, Roscio quam Sex. Roscio: igitur ille potius, quam hic, habuit causam ocCidendi.' ' Major nititur dicto L. Cassii,& comparatione judicis M. FannIi,cum ipso L.Cassio. m. 84 L. sus. Minor infertur per distributionem ex divitiis Sex. Roscii qex mendicitate,avaritia, audacia,inimicitiis T .Roscii Num. 86. in hac enim. Conclusio syllogismisit utriusque per antitheses compa- ratione. Num 88 restat, judices. Subjungatur digrcssio ni Erutium, cujus dicendi facultatem Cicero irridet comparatione sui N accusatorum ad Cannas, S ad lacum Servilium .ccisorum. Num 89. Hac tu Eruti. Posterioris partis secundum argumentum, adversarii oceiderunt Patrem Sex Roscii, quia habuerunt facutiatem illum occidendi, eleganti dialogismo, 3 comparatione dissi milium adjunctorum, Spersonarum proponitur, Num. 92. videamin nunc ecqua. Explicatur vero inductione per enumeratIonem eorum,quae mortem Sex. Roscii sunt consect. ta: quinque enim sunt i 'dicia,quibus haec facultas, & caedes Sex. Roscii in adversarios conlicitur. i. Est audacia T. Roscii, qui istic cum accusatore sedeat. m. s videam- -ncsrictim.

a. Est puntius caedis masna celerit te sectus per

180쪽

as ORATIO II.

Glaue iam Roscio Canitoni: quam celeritatem orator .e cussi, icviter Glaucia) pulchre urget ab adjunctis loci, temporis, di porsorinum. Num. 96. Occ se Sex. R'scio qui primm Nox hypHypos perc qisorem Roscii ostendit T. Roscium, qui illico cursorem Glauciam subornat Capitoni Num. 98.

non ne vobM. Capitonem quoque hujus caedis conscium d signat,praeter alia crus flagitia. Nun. ys quaderat quo D Inde huius testimonium.in propria causa, & crimine rei,cit exclamatione ironica,& comparatione Africani: Num /oI. Danaat moG. Tum apostropha redit ad T. Roscii audaciam, de qua supra,& hanc communicatione reprimit. MN. Io

quid tu vir op ime. Denique Chrysogonum,quippe ad quem

celeriter etiam nuntiuς pervenerit .si non ipsius caedis .at avaritim& communis pi ardae insimul. r. Num. In . age nunc.

3. Est Capitonis perfidia in sallendis ad Syllam legatis:

hanc perfidiam Cicero subjicit concessione, & ethopeia. Num. IΟ9. ven i in decem. i Deinde amplificat duplici comparatione majorum; quarum t. est haec: in privata re nobis credita amicum sallere turpe est, quia hdes & amicitia violantur; quanto agitur turpIus Capitoni in Republica seu legatione ipsi crudita,ex qua Sex. Roscii sortunae, S fama, δὲ vita pendebat perfidum fuge Num III. in privatu νειμε soliὐm Altera est haec: turpe est eum , qui nobis rem suam &consilia communicat, socium fallerc, quia hIc nobis fidit, quanto igitur cst turpius Capitoni, non unum in re pecunia ria socium , sed novum in publico munere legatos fefellisse N/m li F. videte jam porro. Quarc Cicero ex hacperfidia probabiliter caedem Sex. Roscii adscribit Capitoni,quia homo summe perfidus,non est alterius ab alio,maximoque scelere. Num. Ii 8 ιn Humori vita Confirmat ex eo quod hic

Capito iub gladiatore ex lanista magistro, brevi insignis discipulus evaserit. Ibid quid tandem. 4. Est servorum, qui adversarii, praesertim Climsog

nus, tanta opera & honore fovent,quaestio recusata sepius a T. Roscio. Num. Us. dixit jam antes. Tamen non tamChrysogonum accusat cadis haec enim rota ad Roscios pertinet, tametsi hos etiam leviter &ex necessi a te accuset) quam aismicitiae, ct iniquae venditionis bonorum Sex. Roscii. Num. Iaa. quid igitur. Porro avaritiam Chrysogoni notatIone Ndubitatione arguit. Num. ra . menso nunc ad illud. Iniquam

autem fuisse venditionem bonorum Sex. Roscii ostendit ob

SEARCH

MENU NAVIGATION