Explanatio rhetoricae, accomodata candidatis Rhetoricae cui adjicitur Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis, qua ars ejusdem, & methodus dicendi eruitur, & cuivis etiam docto oratori ad imitandum proponitur. à R.P. Martino Du Cygne, Soc

발행: 1670년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Ex,mi Lector, animadverte: I. eomponendae orationis artificium esse repetendum ex praeceptis nostraRhetoraca rab. 2.capite S. . Multa, qua ad erudιιιonemperiment,aut adipsam orationum materiameraetermitti; ut artisseium Rhetori- i

sim ; VM eti mpartibin Annuationes Aubitet, non adputidamrepetitione . nam existimo in his semper novi aliquid Qerri vel ad contextum,vel ad artificium) sed ad ipsam intestigemtiam Mobscenium, quibuspracquescribιmuae. 44. Et si nonnullorum ess opinio,multas Ciceronis orat Iones aut non constare ex arte , aut in iis dissimulari artem maxime: verum hoc esse quia dem;=d illud non esse: nam excessens Orator Cicero nunquamsine arte dixit uti nec citharae--ου potest sine arte ludere. tque ibanc artem nos eruimus, ct unam eandemque insingulis o- a 4 rati

162쪽

Praelatio ad Lectorem. Ο -

rationibus se demonstramus quis storum non immιnura opinaone suam y3. rgumentationes inores , ct argumenta aua ex atiis derecta non his retexι; qua plurimι tanquam nodos in stirpio quarunt, quando prerose 8leraque revocant ad 63stetimos. 6.Hanc Gnal semesse utilem juventuti, ad ιmιt dum prasertιm Ciceronem,ιn eodem ve distarrariumento scribem i. Humeris vero passim in Cicerone appositis usisumin, adfacilem ac distinctam explanationem. 7. Non sine utιtitare,credo, a stum ιnis dicem pracssuorum locorum, Orgumentationum Ab ectoum,Hgurarum, Confutarionμ

163쪽

AN A LYSIS

RHETORICA

O RATIONUM

CICERONIS

Volumen I.

. . Di iii hν Corale

164쪽

PRO P. QUINCTIO

Argumentum, Quaestio, Stylus.

EX. Navisu, πιν,- deseribit Cicero, ad ictu. qua rui, societatam iniit primiam cum Crio Ruinctio , doinde etim Publio sfratris mortui harada. m exissa foci rate non parum controversia esset, quodHbi μυι- ῶλγι διενυ ; darism es

utrimque vadimonium: verum cum

dimonia sapiks dilatafuissena Atquesemel ex u=be nihil cogitans exisset L 'inctiin, doepentὲ per fraudans madimonium proax Navius, postillatque a Pratoνa bona P Κώιnctis absentis ac vadimonium δεβνεntis possidare ex edicta xviod iniquὸ fa m querituν Cicero ι contendiis P. Ruinarum non mori vadimonium suum non deseruisse, sed per pro-ιώνaioram etiam Alphenum sitisset quare nae illim bona jura unquam possesso,nec proscript fulse. Staim seu quoio est in genere judiciali t am Sex. Navis possedorit bono P.Suinctii ex edicto Pratoris. Dieandi character est subtilis: ρεσερε tamen figuris O am- .

165쪽

s. Eg

ta O . . M

AMPLIFICATIO, ET AFFECTUS,

166쪽

M PRO P. QUINCTIO EXORDIUM.

N exordio queritur Cicero fieri ab adversariis injuriam

P. Quinctio: cujus injuriae causas affert quatuor : I. est, gratia Naevii apud principes civitatis, qua illo abutitur Co . tra solitudinem atque inopiam p. Quinctii. a. est sumn eloquentia Hortentii contra mediocrem Ciceronis 1 aculta tem. Has priores causas affert orator distrabutione, &Comparatione dissimilium. Num. l. Lua rel. 3. Causa inju riae est, absentia M Iunii, qui jam diu hanc causam paratus erat defendere ; a pse Cicero minus est paratus propter an gustias temporis. Hanc causam amplificat apostropha ad C. Aquilium,ejusque assestor. : ut e stra vim. & gratiam tu antur Ueritatem cauta P Qitinctii Num. a istud quoque Addit & prolepsim qua judicis benevolentiam captat timido Quinctio contra porentes adversarios. Nam . s non eo dico. q. Causa est,iniquItas praetoris, qui Ciceronem Quinctii de-ensorem cogit priore loco dicere: Quam causam adjunctis personarum Hortensii,& NaeviI, & Praetoris Dolabellae, caeterorumque nobalium per allegoriam exornat. Num. 8. Nam sarad. Concludit exordium brevi repetitione causarum injuriae, & iterum obtestando Judie es. Num. Io. cum tot imas sus e.

ANNOTATIO.

Cicero is nuatione benevolentiam eaptat aflua, Sadve sariorum, . Clientis aeuinctii, ct Iudisum persona. Deinde flatim exordio Deit prima semina assectuum commiserationis,ns uinctium. , odii in Navium, cateress adversarios : qui 'ma- reliqua oratione assurg nt. μ

Exordio subjungitur brevi transitione haec narratior I. C. Quinctius non satis considerate societatem secit cum Sex Naevio, quem facete Cici ro scurram, &ab adolescenistia quaestui addictum destribit. Num. ι r. id quo facstius. a. Cajo Quinctio mortuo, Naevius societatem iniit cum P. Quinctio, sui fratris haerede, nulla facta mentione debiti. Num. δε, sum annoF.. . fraudulentor idem Naevius dissuasit 'P.Qui

167쪽

P. Quinctio, ne auctronaretur Narbone ἱn Gallia, pollicitust ipsi pecunsas,simulatque Romae fuisset, ut P. Scapulae solve, ret. Num. I s. cum aris aliena. q. Falsus suit Romae Quinctiusci mendace Naevio.-Is .hac omnia. s. Destitatius miti ctius, auctionatus est Narbone, absens, S deteriore condi 'tione; moxque inter Naevium & Quinctium visa conir 'versia,datum est utrimque vadimonium. Mina. ao. do tae-gione ilia Uadimonises saepe dilatis, cem θου urbe profectus et Quinctilis, illico ex insidiis vadimonium sistit Naevius, petitque bona absentisQuinctii,S vadimonium non reddentis possidere, di proscribere ex edicto Bumeni Praetoris. Fi h Ic parva digressio S ante attentionis renovatio in permdiam atque avaritiam Naevii. Num. 22. cum vadmomasuae. g. absentem Quinctium defendit Sex. Alphenus procuratori Numa 7. obest νι. 9. contra x jus & sis Quinctius deiectus este praedio,confugitque ad C Flaccum. Num. s. kae dum Roma. Io. Rechiante Alpheno satisdare,&postea Quinctio vad1monium sistente, distulit iterum per fraudem, S procrastinavit Naevius: tum anno post & sex mensibus inique coactus est a Dolabella P Quinctius sit is dare,aut sponsionem facere. Num. 29.Alphenm. II. denique perturbatus Quinctius elegit sponsionem facere,Judice C Aquilio, etiam Ureviter,ut lubet Hortensio hora praefixa, ct priore loco dicere. De qua injuria rursus queritur Cicero apostropha ad Iudices, S ad Hortensium ; cui certos orationis limites pollice-

. . . . .

- eis hae naννatio ad docilitatem eausa, at qua fundameπ- rum flabilianda post Moi: sit probabilis maximὸ ab ad tinctis di sit suam is pr artim faeniis in Navium, habet g insertos

Propositio & Distlibutio. ' -

ssopositio contentionis est haec r Sex. Naevius bona P. Quinctii non possedit ex cdicto Praetoris. N- 36.

168쪽

Argumenta quibus propolitio nititur, seu in quae oratia distribuitur,sunt haec tria: I. Quia causa non fuit, cur Sex. Naevius a praetore postularet,ut bona Quinctii possideret Iia ex edicto possidere non potuit. ' 3. Quia non possedit. id. ostendam.

Argumentatio, Amplificatio , Affectus.

ΡRimum argumentum, e μμ nonfuit. eur Sex. Navim a Pratore postularet,utbona P. Suincti possideret, tractatur, hoc enthymemate: Naevio nihil debuit Quinctius, nomvadimonium deseruit. Ergo non fuit causa, cur Sex. Naevius a Praetore postularet, ut bona P. Quinctii possideret Antecedentis pars prima, Navιο mhιIdabωιΩ.inctim, apostropha & repetitione, &concessione urgetur a testim nio ipsius Naevii, qui annum S diutius nihil petiti a Quinctio. Num 37. non fuit. Deinde comparatione majorum amplificatur. Num 38. quis tam dissolutus. Tum confrmatur triis plici Ironica proleps; quarum t. est haec : quasi vero Sex. Naevius non ausus sit tamdiu debitum Detere ne molestus esset P. Inctio,quem nunc cupit interlicere. Hanc prolepsim allegoria, ct gradatio , & prior comparatio exornant. Num 3s.ώuie tu molestita. Altera prolepsis est haec: quasi veris Naevius non habuerit vel locum,uel tempus appellandi Hae e prolepsis brevi subjectione qbsylvitur. Num. 4 i. appellandi. Tertia est, quam dilemma stringit: quasi vero Naevius sit negligens in petendis debitis, aut certo liberalis in remittenadis . Ibid restat tit. . Urgetur magis eadom pars antecedentis a causa finali, seu consilio Naevii,qu; non tam debitum & pecunias, quam vutam P. Quintii & sanguinem appetit,longa b Icnnii di copi se hominum potentum Si disertorum advocatione Quod Orasor interrogatione, dialogismo, cbncessione, Hubjectione effert. Num quod si hoc usum. Dagipsius Cicero apostropha,Iudicem Aquilium, S dialogismo actoremHortensium avocat ab hoc judici., qu0d Inique & moleste fit, non de debito & pecuniis, sed de vita& capite p. Quinctii.

Num. 4. . quid a nobis. Concludit rursum parva quadam ais

acephale Maeviumnon pecuniam, sed jugulum P. Quinis

169쪽

ctii petere: & boc prosopopeia Naevii amplificat Orator ι

seque in fidem Judicis insinuat Num. 46. inveniri ratio.. Antecedentis pars 2. Luinerim vadimonium non riseruit, ratiocinatione quinque partita expolita est.

- Μajor pr ostio est haec: etiamsi Quinctius vadimon

tim deseruisset, non tamen oportuit continuo Naevium ira ad extrema jura ,3 inimicissima, contra affinem, & scicium, S amicum t hoc est, non oportuit ejus bona proscribere.

Num 41 quidsi debuisset. Probatio ma soris propositionis ampliscatur conglobatIo ne effectoiunt, & comparatione majorum , quod ejusmodi proscriptio sit acerbior Ipsa bonorum,& famae, & vitae jactu

ra. Num. s. nam qu3d homini. Amplificatur a.dusimili majorum,&bonorum hominum, qui non visi ex necessitate , de considerate bona aliosum, etiam inimIcissimorum prostri pserunt: Naevius temere Sillico bona sui socii,& assinis, se amici vendit. Num. uel fraque majores. Atque hoc praeposterum & perversum facinus iterum amplificat pulchra subjectione. Num 12. ad vadimonium non. Praeterea, amplificat duplici communicatione ,& prosopopeia. Num. 13. A de pra-His Postremo item altera prosopopeia,ethopeia, & eoi cessione conflat Naevio odium. Num. s. 'uid adinae Naviu

Minor propolitio seu assumptio est haec : Atqui inluctius vadimonium non deseruit; quae pars subjectione, sustentatione,&odiosa dubitatione ornatur. Num. 16. quid si

Probatio assumptionis est i quia minctius Romae notistiit,quo die dicit Naevius esse vadimonium factum , idque plures parati sunt tellari Num .s7. . esse. . Complexio argumentationis exprimitur Indignatione de querimonia,P.Quinctium inferiorem opibus, non veritate eausae,aut vitae rusticae integritate, opprIml a potentiore de Iniquiore Naevio. Num. s. sin has eam . Secundum argumentum, Navius non potuit bona Quinctia possidere ex adicto Pratoris,sacta anace phaleosi, aperit hoc e thymema r Quinctius non fuit edicto Praetoris comprehen sus: igItur Naevius non potuit bona Quinctii possidere ex eis dicto Praetoris Num. 6o. Levi quod primum. Antecedens patet ex adjunctis & verbis edicti.Namminis ctius non latuit, tum non vertit. habuit haeredem, absens fusta Procuratore dctensus. Ibid. attende num. Quinctium vero

170쪽

cIo,qui s. proscriptionis libellos dejecit. Num. 6 I. quι locviis tur. 2. Uadimonium pro Quinctio absente optamus vir, atque idem procurator Naevi promi lit. Adverte hic subjectionem,& dialogi semim. Ibid. videamuε. 3. Tribunos aflellavit. Ad quam appellationem muniendam triplex pro epsis aecedit : I. Alphenum sic appellatic, ut Iudicium nora,ecusarit. Estque parva digressio in Horte hilum. Num. 6r. ρUulabam inquit. Σ. Sic auditum esse a tribunas Alpherium, ut Μ.Brutus intercesserit,promiseritque Alphenus P. Quinctium ubi rediisset,ad vadimonium sistere. Num. Q. at enim. 3. Naevio sic fuisse tunc parem concertationem cum Alpheno,sicuti nunc est Quinctio cum ipso Naevio. Num. 68. quad artur. Haec ultima pr lepsis habet venusiam dissimilium

comparationem: nam Alphenus cum Naevio. S inter se amici utriusque comparantur per dialogisnum. Num os . erat.

ruit. Deinde Quinctii causa, solitudo, .& inopia cumina- qua postulatione Naevii. N potentissima adversariorum actione , & injuria consertur, altero elegante dialogismo. m. 71. quod si rum. Conseqtiens cnthymematis, urtur Navius non potuit bona Suinctii possidare ex edicto Pratorta, paucis sub)icitur. Num. 73. quar. aut doceas. ylax ampliscatur a consequentibus, quod bona Quinctii non vena crint, & quod ea bona nullus

Croditorum, praeter improbum Naevium, volucrit emere rrare rea quod omnes judicarent P. Quincii una non cile Draetoris edicto comprehensum. tbι .stenta'siax edicta. Tertium argumentum, Navius bona Κuinctiι non posuis,

ingreditur Cicero illustri dialogis 3. Num. 77. Hodebam. Deinde sis agit. di lemmate : si Naevius bona P. Quirciupossedit ex edicto Praetoris, aut triduo sexcenta Imiliapasin fuit in consecit munius, ut de saltu dejicerctuc Quinctius, quod est incredissse : aut nuntius a Naevio missus est antocis

dictum; quod est. improbum.

- Primam dilemmatis partem petitione attentionis, &diari logismo excutit Cicero, subjecia exclamatione Ironica, dc parva digressione in Mortensium. Num. 79.quod abs Ist. Secundam partem, & rursus totum dilemma inca sim uogoe duplici subjectione, & repetitione. Num. 8 . am equam.

um apostropha ad Iudices arguit in probitaton Naevri,qui

SEARCH

MENU NAVIGATION