Euripidis Ion

11쪽

xcogitetur, recte potest etiam illud quod caput xei est intelligi si pereeiusso illo

ad hoc aetatis. V. έμ. Seidlerus ,,Fortasse excidit exclamatio, veluti iv τλημον, ab initi ver-

V. 48 Seidlexus: Vinus hic fossi ba tantum initiali differre videtur ab illo

SOPl1Ocle Oed Col. 157 2. et Aristophane Av. 1755. φευ φευ της ἄρας του κάλλους et Lysistr. 5i4. ' Ἀγεῆται ii ας παῖς γνα. Quo rusero etiam Sopli Trach. 66 I. cui qui respondet corruptus est. Pr pter ipsam illam syllabam mihi diversus ab illis numeris videtur Euripidi VerSus; tum etiam quia verba non habet, ut illi, 'tu Molossici sunt, in ues Molossos dis iuncta. V. 554. Fortasse scripsit, L τίνος δέ

σοι πέφυκα μητρος

V. Seidlcrus: Tαυτ defendi o se videtur. Cons paulo ante v. 558. V. 566. Midlerus ,, Quamquam Tectis.

scriptum puto Μαινασι Βακχίου, non tamen γε necessarium esse dixerim. .

12쪽

neque dum μ' alum hoc est, nequo quod exploratui est, casu vel fato tria

buendum erat. Hanc ob causam Vereor, ne aliud quid hic lateat. Ego aiulem verba quae in textu sunt ita accipienda existimabam, ut ullius, uetus inveniostio abrumperet illam originis investigationum, praesertim parum sibi Itonorifi

venit, significans se, undecum tuo illo na-.lus osset, acquiescere in eo, quod esset nunc inuemus. Id si sortius inerum via detar, quam si dirisset, δε μονος δε

ρεν, τέκνον.

V. Od. Seliu exus: ,Fortasso scripsit Euripides:

καυτὰς το μηδὲν 4 υδένω κεχαλησομαι. Verba καυτος et ut omitterentur, fecit foritasso uitiurn antecedentis Versus, inu les litteras habens vix τουτο.

V. 616 Seidlexus: Quod olim conimi - δ' A λόγων τε δρωμένων τε τῆ --

non amplius satisfacit, nisi up inter. punctionem attinet ponendam post πλεον, non ante δέον. Sina ero in mentem, .

13쪽

quin de ostraeismo cogiteret , modo ne doeo solo, sed de rebus omnibus, in quia

bus aliquid valo suffragatio. De πλέον ambigo, quo reserendula sit. Potest enim Per Vocem ipsam, qua poetae saepius Pro μῶλλον utruitur, etiam cum φρ- σομαι coniungi. Quoquo reseras, sensus erit: quo pltus pollebo, eo plus labebo iiividiae. Omnino tenendum est, a V. O9. duplicem explicari rerum inter se oppositarum ordinem, unum, quo capessensrom publicam ab auctoritatem adepto diastinguitur alter, qui continet diversorum de eo tomitio iudicia. Haec omnia ita

coniungit Ion si re publica gerenda ali quid laudis consequi studebo, apud vulgus in odium incurram a sapientibus,

qui Privatae vitae tranquillitatem praeserunt, ridebor a potentibus in civitate, quo plus auctoritatis adeptus ero, e maiore peta invidia. V. 655. Non contendam καινὸς - καμνοισιν potius, luam καινος ἐν καινοῖσιν

scripsisse Euripidem, tametsi non contradicam Seidiero, ea coniectura non opus

esse dicenti Paullum, sed tamen aliquid, nisi sultor ad elegantiam discriminis est. V. 665. Seidlorus , Ἀρξασθαι genuinum puto. υρχεσθαι etiam apud Homm.xum similem usum habet, qui et ἄπρι-- ουσαι dixit. Non credo. Facilius ad ducar, o Praecedentibus τη- wχίας

14쪽

τε similla quid operendum esse, si genui

V. 69o Seidlerus is Illud μὲν addidisse videtur, quod in animo iam habet sententium, quam Paulo post proseri Og seqq. aperiendam tamen videri rem dominae. Quod proposuisti αλαύτων pro ἄλλας γε, id magnam habet Veritatis speciem. Ac fortasse illud αλλας semel in i hros immissum, pluralem in hunc locii in induxit. Nam si singularem ponimus,

κιὰ πένθιμον λάστων στεναγματων βολαν, duos habemus dochmios interposito retico, ad quam normam etiam antistrophalegi potest. Difficile est ad credendum, hos ni a me Ios placuisse Euripidi et non potui Creticum IV Molossima, πενθίμm

Non assentior. I rigent enim vecta, o . Boissonadus edidit umori. V. Si Seidlerus , Nescio cur tibi displiceat odε. Etiam sui ara V. 698. dixit παις ὁ Ibi primuin hoc in carmine nominatur Puer undo aptum ὁ τοῖς ῖδα id autem, praegressa iam eius nav-tione, non opus pronomine, quod mi i sum est etiam . 7O5. Quamquiu late'

15쪽

non tantum me huiolam 1ento tribuer ut expelli, si in libris esset, velim ὁδε.

V. 53 Seidlerius: Vollem exempla addidisses huius verbi inminus usus. schylus Agam. 97O. Serr o est de stragulis Eumen. 454. In tertio apud Aeschylum exemplo, quod latuit viros doctos, exciderunt, quae cuineo verbo constructa erant. Suppl. 566.

V. 749. Midlerus , Eκγόνοις quom do intelligas, non dixisti. AEquidem ita sentio si potuit dicere, quod tu retinui--

-τόροπινας idem dicit, quod simplex mi

τόχθονας. iiiripides alibi αυτο χθονες ἔφυμεν. landus igilii erit poeta Pro τους ορος παλαιον γῆς ἐκγονους, in quo minus

Ossensionis esset, dirisso illud, quod in li xu is legimus, neglecta ambiguitato, quae

oriri poterat honiunctis τους σου ἐκγονους, quae ne quis coniungeret, salis cautiI nutavit suoiecta statim voco αυτόχθονας. εnseniosior mihi haec, quam verior explicatio videtur. Durum est enim et v reor ne nimia in olens ἐπρονου avτοχθονος

16쪽

intelligi volui non dehonestas antiquos tuos indigenas eorum nepotibus, i. e. non committis, ut te illi degenerem videant.

V. 756. Missiems: IIεριφερῆ nihil am. Plius videtur signiscare quam, qui esse

Cum te est. Verum hoc esse puto, si

sies intelli itur explora solum scipione circa te. Ita quadrabit etiam, quod spondet. senex in quo aliter mirum foret, quod βλέπω metapnorice pro σθένω dixit. V. 58. Sesdleriis is eram puto TF, inuti emendationem. Displico etiam illud πω. Non damnem ego quidem emendatio I Whitti, sed re in eiusmodi adhortati me , ut naturae conveniens, ita

usu non Tarum St.

V. 3oέ. Dubitare se significavit eid- Ierus et de lacuna, cuius nullum in se siverborum indictum sit, et da tota suo Phao huius atque antistrophae constituti

ne quosque Pam elegantes et minus Em ipideos ab se illatos esse maero diaxerim, de antistroycia tantum concede

dum putavit. Illud autem ipsi quoquo probabile est, in no antisobphao exo

disse τλαμων. Non contendam de rehiis

incertis. Ac satius fuerat, relinqui in teX- tu quamvis corruptas scripturas Hoc tamen pro certo habeo , in stropha albiuid

17쪽

placebat, quod etiam mihi in mentem v mi, μέρας --ους. Et aptio sane do-

V. 854. ξενουσθαι sinuliter dixit Sophocles Trach. 65. V. 8έi Seidiemur , posita sibi esse. λου μέν, ἐλθών δέ, vix potest dubitari.

Hinc magnopere placet conuictura λαθιον δέ In reliquis tamen nec quid si ἀμυνεσθαι του

χρονον es, nec quid sibi velit participium θέλων. Ρerspicua sententia esset, si tale quid scriptum legeretur: λαθει δὲ καὶ ἀνV. 336. o lacu Tritonido disseruit . Nullarus in Orchomeno P. 555. Seqq. si , ripides quidem, quique fabulam psectabant Athenienses de Libya Iacu cogitabant. LOI1ginquis enim et ignotis maior tonos, quam quae oculis visu id

. cunt.

' προς χρυσέους θακους καὶ γῆς μεσσηρεις δρας. V. 979. Seidlerus: Ρaedagogi verbamlaius inepta sunt, si deleta int rogati uis uota. hunc inchoatam Creusau SH

18쪽

XVII

tentiam absoIvere petitam is. Quod i eptum est, non est in interrogati in positum, sed in eo, quod de puero modo nato pracdicatur, quod in cum non cadit. V. 939. Γοωτον est idem quod πρότμρον Qui prior iecit iniuriam, is vicissimassciendus intuita est. V. 1oo . Solvieri r , Non mihi pro-

habito est, accusativum novo pendere ab atliectivo συμιιαχον. Nam lao si voluisset poeta, Seri Ie Poterat συμμο Ιεῶν.

V. Ioa 4. Seidlerus mavult anto θεῶν distingui eum vulgatis. V. tolli Scidicrus , io si libri

haberent, non mutarem. Sensus ess Etr

tuamnam illos vim in hominis naturam habitur , si quis iis utatur. πιοι - . quomodo intelligas, velim dixisses Hoequidem sic vim ergo quamnam habeat 3υ quiri ita deberet intelligi, si positum esset, non est dubium. Sed dualem e iam si libri praeberent, ego non crede

rem ab Euxipido si Praegresso plurali

esse additum.

19쪽

antis uopliae εἰ δ' τε te θανατος. Et sosii nisi modo posuit Xenophon Cyr di sopi VIII 3. 24. -δέ γε τοι δρεπαHqφό- V. 1o3. Conferri potest rest. Q. Aeschyl. Eum 2.39. 454. v. aio6. eidlerus: Κατα Μουσαν ἰον- τις non mutem. Console. 965 Hippol. In Alcesti est λα Μουσας ξα, in Hippoluto εισὶν ἐν Μουσαις, quae Xempla nitu mila videntur probare. Neqtie enim de sententia, sed de illo uim ram positionis κατα dubitatio est. V. 1151. Seissim ita et , Si, quod libri habent, βίον, defendi non potest, malim tale quid reponi, unde, quod OX equitur, participium ἐχουσαν faciliorem --

plication- habeat, haut βάσιν, ante quod

comma ponendum esset. V. 1152. Vide 11elerum T. I. P. 62o et Leakii Topogr. Athen. p. 233. V. at 55. Octo addi potest exemplis huiusmodi futurorum apud uti mannum

applicatos funes habentem, dixit, opinor, currum funales equos non habentem, sed tintum iugales. Nanique ut Soli quadrigae, ita docti bigae pleruinque a poetis tribuuntur. Exes e Litinis Poetis, Nu

20쪽

haud dubie Graecorum auctoritatem

cuti sunt, collegit Nouatiustus ad Nb . IL , 7. My. 169. Nihil consert ad imus loci explicationem Hyginus oel Astr. III. i. que in locum attulit inineidius. Dumaiore ursa sermonem esse, ut per se probabilo est, ita confirmati ix eo, quod ea est super rionem. Quare πολος non stella est, quae sic dicitur, infima ad caudam minoris ursae, V. Eratostia Catust.2. Hygin Poet. Astri III. a. p. 99. sed caesian ad circulum Polarem, et liquus dictum pro οὐραν. V. I 266 Seidlerus is Verum puto Se ligereri P IV. 13ou. Seidlerus: Conieci πατρὸς απουσιαν γω, positum illud ex inoo Graecorum pro simplici dativo π-ρὸς ἀπιουσιν. Sensus igitur est: illud tempus Leo, quo pater aberat. Ita etiani intelligitur, unde venerit illud is quod tu ei

cisti. V. 1312. Adleos: Sensus esse V detur servavit eam armis i. e. re et L cto, non iactationibus et promissionibus.

Non removetur his id, quod obieci, non servare, qui non vere servet. Vix puto dubitari posse, quin aliquid hic dicatur, quod vilio verti rechthidis o est. Id raescio an fuerit o δόλοις, quod