장음표시 사용
272쪽
μεθίσταται δε πνευματα μενέτω τα παροιθεν ἄλις κακα
1517. DupIicavi δεινα, quod semel in lihris scri- Ptiarn. Aperte enim hic versus trimeter est iam-hicus. Hoc quidem supplementum magis arride- hat quam vel co δεινα τλῶσα, δεινὰ μῆτερ, vel a δεινὰ δρασαι τλῆσα μητερ. 52o cur noristo κτεινας et imperfecto ἔθνησκε usus sit Poeta dictum est ad Soph. M. 1im. P. 17O. 15aa. A addidit Matthiae. Versus ex antispasto et doctimio constat, nisi duplicato ι fuit dimetex
273쪽
pro vulgato ευ iersonus eris P. IS. Vide Reifig. comm crit ad Oed col. P. 282. 15 t. Scholiastes ad Phoen. 937. 9o9. atth. asser haec verba, δευρ ἐς Ους σοι. ad reponendum dicit Porsonus Adv. P. 25I. 5 3. Libri μὴ σφαλεῖσα παρθένος. In tot adnotatum, ορα ν λείπει στοῖχος Egregie usgra- 'ius μὴ σφαλεῖσ α παρθένοις ἐγγίνεται νοσημto in eo tantum errans, quod εἰς κρυπτους γάμους non addidit parenthesi. usgravium sequutus est Μatthiae, minore interpunctione post νοσημα Posita. Eam recte removit Dindorsius. 5 5. Solemni reor Ithri vel προρτιλὶς el
275쪽
προς τι δει Quod Η. Stephanus ex iis scilicet MSS. affert, recepitque Matthiae, προςτιιθζς Elms- Ieius admed. 3Io not. o. ferendum putabat, nisi
quod sequitur τῆς , quod Μatthiae pro φης posuit,
obsimet, quippe futurum significans. Ea obse vation motus atthias in adnotatIonthus tutius esse censuit cum Elmsteio προςτιθης et pys Scri- here idqu se ait indorsius. Et faciendum erat sine ulla duhitation . Nam etiam Elmsteius eriavit, quum aliis adductus Exemplis coniunctivi in Te praesente ut ipsi videhatur positi, Carer Praesentis coniunctivum significatione futuri xistimavit. At ubique in eo inest futuri notatio, cuius ille cumque temporis sit. Ecquo OnSequi- tu coniunctivo hie omnino nulli lacum esse.
15 8. Illustravit haec Boeo ius in lil xo de principibus tragicis p. 95. 3555. Vulgo αὐτου. Edd. vetti μου, quod in AEdnotatione praefert Matthiaου, et exhinuit Dindom. fi Recte inservit enim opposivom quare si
276쪽
γεγωτα, ο ἐμαυτου. 1567. Quod Matthiae ait, haec accipienda essa pro ὁ θεος, εἴτε αληθής ἐστιν φ ιατην μαντευεται, provocans ad Dobreum ad Aristoph. Plut 598 nulla ex parte convenit huic loco. Nam nec Dohre quae affert, comparari cum his Possunt, ni sententia in his vectis illa potest inesse. Id ipsum enim sollicitum habet Ionem utrum vera dixerit deus, an non. Vide V. 1566 seqq. Quare sic po
1558. Vulgo ταράσσων. αρασσει, quod Reif-kius coniecit, Par. . et supra adscripto oori Flor. a. Viol. 15sq. atthiae et Dindorsius δή -ν. Pro ves-gato α ι Barnesius cum Scaligero ἄν se Emendatam scripturam dedit usgravius.
277쪽
schyli Agam. 5oa. 578. Vulgo μέμψιν Parim Flori victi μέμψις, quod etiani Relatus coniecerat, recoptum. 'e t in ed L novissimis , prohatum tacite ab Elmsteio - Ι ig. Taux. i4. Qui tragicorum orationem cognitam habent , facilius, opinor, si omnes libri μέμ φις praeberent, id in μέμψιν, quam contra
mutatum vellent. Non videtur atthiae eorum Tecordatus esse, quae in gramm. r. f. 5 , attulit. 168 I. thri ου φασί sis. Praeclare Η. Stephanus, codices suos testes adhibens, ου φυσασί σε. 158a Vulgo νομιζεις. Par. . . Vici νομίζης. Stephanus ex suis SS. affert κομίζεις MusgraVius
coniiciehat diae εἰρκομίζων. In novissimis uditum
278쪽
ἐν ταῖς Ἀθήναις γνωριειν ταυτην τε σην,
λαων ἔσονται, σκοπελον aisHoves ἐμόν. ἀπ ως ήζης. Id vereor ne dies nequeat. Ἀ- me κομm cohibui, quod etiam Lentingi iumentem venisse video. 583. νεώ pro νώχθη restituit Matthiae.
e. F. Perinimam, lectionem aeque metro ac semini repurantem sine ulla adnotatione, nam in thias etiam eodd. Paris scripturam adnotare ne flexit in textu novissimarum editionum mansisse, Mum tamen verissime vitium sustulisset Scalire. 1595. Legebatur me conigendum vidit Dindortius.
597. ' onmιος vix alibi reperietum Significam hi volunt in tribus divisam terram si vitio e re soletura, notat potius τὴν Da ταῶ - is οὐ σαν, tribuhus permissam ea que potestati m
279쪽
παῖδες γενομενοι συν χρονι πεπρωμένs
Libri uiam. Vid praefationem. Am/- τερον pro vulgato δευτερος a cantem introductum confirmavit cod. Hor. a. 16oo. Vitiosissimam libaeorum scripturam δ πα- ουε αργολn τ ἐμης αστ' αἰγίδος, correxerunt RDD. In Floriis est Moab, media smaha --pra scripto .iso i Ald. hwφολον ξοοδ ει κορῆς. Atque hoe ἔμφυλον servarunt editores omnes. At quid hoc est, εἶτα δευτερον πιπλητες, υργ-ῆς, ἐμῆς in αἰγίδος ἔμφυλον ξοοδ θικορῆς Vertunt, secundum tribulem habehunt. At si illud exi .ptum significabit potius, omnes illos qui his tribus
nominthus designantur, unum illum secundurn tribulem habituros esse. Neque in omnino v pellari tribulis potest, ut a quo potius ipsa demum Minus sit nomen suum acceptura. Haec incommoda removi reposito, φυλον. Itaque Me interulige: δεοτερον -- ' λητες, υργαδῆς τε s. ceris, δὲ Αἰγικορη uουσιν. Peti nimis Mo- vite dictum est ἐμῆς Δ αἴγιδος sed patet Euri. pidem nomen allud ab aegide derivasse. 16 . traho VIII p. 383 Hτισαν δὲ διόδεια αὐχεις ω τῆ παραυα τῆς Καρίας κιῶ τῆς Aoδίας, εἰς-σο α μέρη διδείοντες σφας οσα καὶ ἐν τῆ ITHρ - 1 5. Intelligenda est ora umque eue ponti.
280쪽
τυραννος ἔσται, καπισημανθήσεται κείνου κεκλῆσθαι λαος ονομ' ἐπωνυμος. Similiter ἀντίπορθμα in Meleam fragm. . Nam
in utraque ora coloniae confeci erunt IOnum, quae Elaeuntem, Lampsaciun aliasque urbes condid
16II. Aldina πολις, κατ' ιαν Πελοπίαν γ δευτερος, et a quae sequutae sunt editiones, quaedam maiore post πολις posita interpunctione. v gravius tacite interpunxit, πολις καm αἶ- Πελοπίαν γ' ο δευτερος elo quem sequuti sunt editores novissimi, quod vel propter ineptam particulam γὲ inirex;s, magis etiam propter em ipsam, quae his versibus continetur. 9uin atthiae ne an lavit quidem a Barnesio editum esse, tiς καταειν πιλοπίαν δ' ὁ δευτερος 'Arαιος. Id vero aperis verum est. Nam quae hic Doris dicitur, non potest Pelopynnesus esse, sed est regio circa Parnassum. Strabo IlI. p. 583. ων Θωρος--ος περὶ Tu τασσον ωρμας συνοικίσας, κατελιπεν ἐπ- ures αυτου. Nam quod hic Dorum Hellenis filium x thi fratrem dicit, nihil ad rem facit. 161a Rhium cur nominatim a Poeta commemo-xarum putet, dicit Boeotaius in libro de principi-hus tragici P. 19a.