Euripidis Ion

251쪽

Ist o. Non suDervacaneum feeer, si monuero

Mura esse, ἄρξαι θεν ὁθεν τὴν μητέρα ζη'

τῶν σε χρη Accuratius loquutus esset M ἐωρεῖν Posuisset pro ζητε 138 . 'Tγων δακοον ex Euripido memoravit sinthius P. at 7, 5 S- , 1353. Sohaeseri emendatio est ira pro

252쪽

w3 et περ leti' Bamesius pro περβαίη -- eseldius coniiciebat υδ υπερβαίη τις αν Ita i scripsisset Euripides, non Ουδέ, sed ova posuisset. 1 1 1. Libri, σιγῶν an πολλα καὶ παροιθεν ἶσθά μοι, adscripta chori persona Ioni hunci versum trihuendum vidit Heathius. In sensu expediendo ita haeserim exitici, ut ad violentissima et tamen non a a Temedia confugerent. Vna deleta Iittera video mihi id dedisse, quod hic dici oportebat. Et σίγα σὐ scribendum esse vidit etiam Dindoesius, qui tamen etiam quae sequuntur corrupta Putabat. Ea vero sana sunt. Tace tu, inquit etiam ante 'ibi multo sciebas. Respicit Ion ea, aliae supra ei dicta sunt a Creusa, quiun aram ampisxa quas struxerat Ionii risidias defendero studuit. Tale quid eam nunc quoque allaturim xatus tacere iubet.

Dicit autem ola' re, quia non mU Priv Plenam callido dictis ruisse, sed esse nunc imoque tigni

254쪽

cat is eamdem sententiam, I as dicit παυσα. στλέκουσα. 14 2. Bh e gener dicendi, υκ ἐν σιωπῆ τἀμαι v. alch ad Phoen. 128a et Matthiae ad eamdem fabulam V. 1265.2 1 . Vulgo Ουρωνι Barnesium ψ'ξωνι ἐγω ποτε scribentem sequutus est Μ gravius Argute mΟ-net,at hiae, non possct Creusam dicEre se Iohem ex-POSuisse, quum hoc ex agnita arca demum colligat; POSSE Vero arcam Lentinous conieci ou 'ξεθη hcn , asserens HEI. Sis λιπουσα σεμνον ανTPDν, υσφ σωζομεν , et Rhes 27ο θρονοι πατρίς, ovaqueto. Id re epi. I 19 conexi Istrorum fripturam σφάζον2ες ουληγοιτ αν. Igilux, in t mactando denique finem facietis.142o. Receperunt novissimi editores Tyrwhilli coniecturam τῶν, ἔσω κεκροφιμώων Si sic loque-Tetur, arcam Potissimum videretur in mente Da-hos. At filius est, quo invento gaudet. Quaro

aptius multo est, mea quidem sententia, od in miliabent.

255쪽

I et a Ficta, inquit, vindicatione corripior. id Sophocles ed. R. 39φ. α πατρια ora παλαι δώματα. I 23 Exspectes potius ἐγω φιλος σο etia et5. Libri ληψομαι δ mendavit Tyrinitru . 1 26. Ἀξευα praebuerunt Par. E. . et in quibus vulgata τοξευσαι supra scripta, codd. lonet Vict.1 51. Verba in prosodiam peccantia 4 τολμα Π

257쪽

σου Dindorsus ita eouexit ηδε τόλμα -ο. Pra stos mihi visa est transpositio particulam a sa. Non erat quod haereret normis in verbo σκέψασθε. quum ipse videret id sic diutuli eos ut in Mace 1o28. a 16. iugo ἐν pia inis ἡτρίων πέπλων -- gravit ementuitionem ἐν ριμοισιν τριοι πέQuin receperant editores novissimi. Hor. a. -ητριον ψάτιον. Id in moti adscriptiun est ri xecteri telligo mine atthiae retulit. Inde eoniicias lectum Disso, , μισι -- ῶητρίων. 3 o. Vulgo τον ἔσθ' ωφασμα θέσφα , ως, --τ--ν. In Pax. E. θέσφαθ' sic est scriptum etiarimui appareant ductus littora Vndemusgravius comedit δέσμα asserena Hes1chii 'adnot

258쪽

tum, σπαργανα, δεσμά. Apud Hesychium omine

δεσμά. usgravi comecturam etiam cimo a a Centum recephrunt editores novissima. t friget, si quid quan , illud cog ευρισκdμεν. Nihil mutandum videtur praeter interpunctionem. Ecce, itiquit, illud verum nam invenimus significata ah oraculor i. e.

1 eo sumus ut 'gnoscamus quid Vesuerit deus, .um me uini filium esse dixit. 14 a Libri πιρὸς φ γ. corrigeri r esse in niti Dindoesius.

sus suum obtinuit Hersonus in Veris P. 15. hunc vinum crevsas tribuendum comebat et profecto, nisi alternationis observandae necessitas oritarei, hene cohaexerent continuati Creusae hi tres ver M. Ion uno comperium ii uerit a Ninerata acceptum esse hunc morem angues aureos uexomm asciis inserendi, non est quod quem Jaam me turi Potuit id cuivis Desoliorum Ves ex se

nionibus Atheniensium , m e picturis, unde alia innotuerant Ioni cognitum esse. Vade

259쪽

στέφανον ἐλαίας ἀμφέθηκά σοι τοτε, ἐν στρ- ηθανα σκοπελον εἰςηνέγκατο, a 45oος, εἴπερ νυν, ουποτ' ἐκλείπει χλοην,

3 46. Vulgo χρυσώμια. Quod Η. Stephantis sex suis scilicet SS. attulit. χρυσωματα, inde a Canter servatum. Recte vidit indorsius vulgatam ex eo ortam esse, quod ad χρυσαγμα Supra scriptum fueratι. alui tamen toυσο ιι si τι qua Iuod ille dedit χρυσωιζιασι, tum quod id propius a primitiva scriptura hest, tum quia convenit cum δώρημα, qua voce usus erat IOII. i so Libri ἡ πρωτ Ἀθάνας σκοπελον εἰςηνFγ-. κατο. Stephanus ex suis scilicet S S. σκοπελος. Sualiger ἐξηνέγκατο. Vtrumque a viris doctis prohatum receptumque est. Ellem Bromati tua xsposuisset id, quod ipse est verissima emendations assequutus. Id ergo restitui.

260쪽

atra Iahoraret qui in antistrophaea vellet redigere, licet complures eius partes Bgnum inter sessimilitudinem haheant. Est illud eximia Tt factum, egregieque temperatum pro diversis motibus, quihus animus Creusae agitatur. Quae quum quae-xendi quem sibi ereptum dolebat filii caussa Deruphos venisset, spe illa, ut putabat, sceleste frustrata, perque insidias quas machinata erat in capitis periculum adducta, cognito eum, quem modo perdere voluerat, illum ipsum esse diu desidera timi filium, subito in summam laetitiam coniicitin quam turbat mox pudor, ubi allatum sint virgini vitium fateri cogitur, dolorque adolescentis pro

te illegitimam originem sed solatium in patro

eo invenientibus, avertitur cogitatio ad miserationem expositi quondam pueri, nunc autem perio perditi nefariis insidiis, omninoque ad contempla tionem tantarum vicissitudinum, ex quibus aliqua iam melioris fortunae spes affulget Longe alto animo assectus est Ion qui quum adeo contentus sorte sua viveret, ut eam ne quum posset quidem cum meliore fortuna commutare vellet, Ouuet illo quidem non mediocriter, ubi eam, quam modo ad necem abduci voluerat, matrem suam esse

eomperit, sed quoniam vi numvam habuerat

matrem, non poterat amassae maderio exuetari, mulio minus quam mater ipsa commovetur ac--dit quod omnino virilis in ensi minus mobiliae

natura atque impotens anini quam seminarum est. Quare hoc mus est Poeta temperamento, ut quidquid Ionem dicentem saceret, id iambici numeri aeauabilitate compositum esset, quae autem

crevsa loqueretur, eorum multo maxima pars dochmiacis aliorumque actuosorum essent num

rarum nuctuatione aistincta.