Euripidis Ion

72쪽

scribi solita est. Quas scriptum fecit, ut dua ei

taxentu sorinae esse, altera primam syllabam Ionsam, secundam brevem habens, altera ab iam ho incipiens. Ea opinione captus ego quoque in Pindari Pith. I. initio ἐς ναον mutandum cense-ham in αενναον, quod receptum est a Boeckhio. Codd. Neap. ibi metro convenientem, sed, ut vid tur, ab emendatoribus profectam scripturam erihibent, ἐς ναον γον θυιενοι. Videndum an ὀμφαλον ἐς νάων προςοιχομενοι vera sit scriptura. Nam etiam a ναος illud adiectivum formari potuisse, προναῖος irguit. At ubicumque αενναος invenitur, αμαος scri hendum esse metra evmcunt. Sic, ut epicos rarat tam , apud Aeschylum SuppI. 562. apud Euripidem Orest. 29 I Ubi T. Pors apud ristophanem Nuh. 275. Ian. IIo9. pud Simoniad Ei frAgm. II. et f. d. Gaiff. Quod si qui loci occurrunt, qui firmare secundae syllabae productionem videantur, sunt illi etiam Malias caussas suspecti, ut Ionis Euripidei v. o8'. d. Barn et

At ea Planudis scriptura est. Codex a I. st Suidas hahent ἀγανος, et hic quidem in ipsa ha voce. In Rnthologiae H de I, os h. Ol. IV. P. 8 . adnotatum, in membranis legi εἰη μὲν γανος Ἀττιδι ἀδελti'. Non videtur duhitandum esse , quin scrihi

debeat so αν τοι ἐεδε μὲν αε γανος Naxime FB-xo Theocriti locus tueri u Isus est falsam S ripturam, qui talaien etiam propter tertia syllah Re Productionem SusPectus esse debebat, XXII. 56. Disiligo by orale

73쪽

ευρον αμαον κραναν πο λισσαο πέτρη At primus homun versuiuii celeto cum libris quihusdam δέ, conjungendus est cum iis quae praeo dunt. Vnde facile est, quod fecit Brigyius, etiam in secundo versu genuinam scripturam restitubre, etiam si eam non conservasset Eustathius ad Dionys.

ao55. qui ita scribit: τι εορηται oδ το ἀέναος μ ὲνος, καὶ - οιτάσεως τῆς ρrουσης φησὶ γαρ καὶ πορον πινάων ποταμῶν ' οὐτω-καὶ ἐν τοῖς ἐξῆς, αεναοις ποταμοισι καταιήοτος καὶ παρορα Θεοκρίτιν δὲ ευ ρογα τοιαοτη ρμγέ, ἔνθα γεμεορον ἀέναον κρήνην. εἰ μή τις τὴν των ἀντιγράφων αἰτιώμενος φαυλοτ τα φυλάσσει μὲν τὴν διατων δυο ν γραφην, θεραπευμ δὲ τ πάθος του μέτρου διὰ συνιζήσειος ως καὶ ἐν τη ἀρχῆ τῶν άλμ

tro est quod haereas. Quamvis enim Nn optimum Poetam prodat hoc carmen, tamen vix ferendi videntur rores fontem emittentes quod quid aliud est, quam fons fontem profundens Vtrique , et metri et orationis vitio medendum duco addito γας, quod est Cum δροσοι Construendum, ut roscida terrae vena fontem dicatur fundere. Similiter v. 47. dicit γαίας παγάν. Apte ibi comparat Musgravius hae Sophoclis Oed col. 687. de Cephisso: 1a αἰὲν ἐκ ματι ἁκvτοκος πεδιων ἐπινίσσεται ακζρα- τι ξυν ιιβοι στερνουχου χθονος. 122. Ihri ηελίου et 'ost Emendavi in Elem. d. m. P. Si hic esset iamhicus trimeter . ut

75쪽

vitiniae putat, non modo servandae essent haesorinae communes, sed reponendam etiam παπη-μέριος. credibilius est tamen, genus metri Glyconeum etiam hic esse servatum.133 satis per se ieiuna oratio peior etiam erat interplinctione post αθιπατοις posita, praesertim acceuente etiam asyndeto, cui L. Dandorsius anse xendo δὲ medendum putavit. 13 Iabri εὐφαμοις πονοις et οὐκ omοκαμψω, nisi quod Musgravius e Paris. E. αποκαμω restituit, Drohantibus quum aliis, tum Porsono, qui, utΜo kius ad Hippol sol refert εὐφάμος πόνους scri-hendum censebat. Ego quidem littera dativo a

tecta metrum correxi.

1 8. Libri τον δ' ἀφέλιμον Musi avii emend dationemrecepit Matthiae, non dicens tamen, quo

76쪽

γαίας προμν, Κασταλίας δῖναι,

τερος ex attractioma suram Φοίβου του κατα

a ' Videa v. 118. Elmiaeius quum ad Bacch. o98. γαίας cum ἐίφον iungendum putabat, id ut esset siέψω Meτα γαίας, non videtur animadvertisse, ἐίπτειν τινος esse petere aliquem.1 8. Hi attuor versiis videri possimi anapaestata esse monometri hyperdatalecti quod genus eruum neque usitatum sit, newe elegantia Commenuetur, praestabit duos priores versus pro dochmiacis, duos posteriores pro iambicis scitioohogicis haberi.

78쪽

ἰσχυν νικῶν.

152. Vulgo eo te codd. Ior. ρει phrisienis in Mus Eo Cantahr. I. p. 5o . ad Iphig. Taur. 1265. αει 1 fio. Non diffiteor, veri simile esse, stropham a V. 155. Squeis V. III. Pertinere, Cui respondeant v. 172--I86. Sed quoniam nimis multae, Reinque audaciores faciendae essent mutationes ut metra exaequarentur, malui, quod ipsum quoque hahet auo commendetur, mesodum et epodum astropius distilis uere. 168. In lilaris haec sta sunt scripta παρά τε πτα γας ίμνας πίω τας ηλιαδος αἱμ ει ει μῆ-οῖ, τα καλλιφθογγovs δας. scalige παραγε

79쪽

πτέρπας. Hoc et a candiro insertum ne D tenuerunt edd. recentiores. a . D productions illimae villabae monuit Seidlerus in Ithro de veris dochimam P. Visis

Elem doctr metri P. 372. eg. . IIo miro modo, si sana est scriptura loquutu. Est Cruentasis suaves cantus dicens, id ut esset, non licebit tihi incruento canere. 375. e SV l ius καρφυλαι αἱ ἐκ τῶν ξηρων ξύ- γινομενω κοιται. υριπίδης Ιωνι. ordo ii terarum ibi καρτ)Doce scri hi postulat. 79. Nisi aliqii id excidit, hi accusativi construendi sunt Cum Participio χωρουν. Similis ratio v. 1641 81. Hi versus est dochmi BC Us. 182. Ita Ithri. Sed malim utroque versu RCata-