Euripidis Ion

발행: 1827년

분량: 297페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

.que iudicio, quo uxor ad apitale in

plicium damnata esset quibus rebus cognitis, si nihil rescisceret de agnitione et acta, incredibilis ei videri debebat re saeclonisque ad gratiari, et caritatem conciliatio. Sed videtur Euripides civisse,

milia, dum re praesente retinentur spe-CtatOTeS, non reputari, quae Post tranquillo animo expensa non veri similia reperiuntur.

54쪽

λευσε τῶ πατρί σκηνὴ του ηάματος πω κειται ἐν Βελφοῖς.

56쪽

έλεων παλαιον οἰκον ἐκ*ρίβων, θεῶν i. Improbavit huius verius vineros orioniis ad Dec. et in praefatione p. o. inwefueriint, qui Elmsteio auctore in censura Hecim hae Porsoniana p. 78. υτλας ὁ νωτοις et μοι λινοτρανον scriherent, non illi reputantes nec perinde esse utrum νωτοις χαλ-- ναχέοι νώτοις diceretur, neque Ἀτλας vocem Principalem po sertim iii initio orationis, in recitando pausa quadam a caeteris verbis, quae tantummodo ornatus caussa adiecta sunt, disiungendam ess , nec denique hunc graviorem et quasi ponderosiorem nume- Tum hene Convenire moli, quae hic describitur. Iustae BCilali Ira quantum tribuerint veteres in Condendis Prs thiam, Cognos i Olestis iis, quae inutiis in locis disputata sunt an Elementis doctri-IIae Inetricae Adraliam rem et criticum it 'HEllirique vim numeroruin Sentire Vult nitendere oportet, PC Cand Bre versus, ut faciunt pueri. a. Ἐκ toiptio si est dictum , ut ira et Drnum si gnificetur. Nan particula ad finΡm Efertur, qui

Atlantis Iahori nullus est. Sic ἐκτριψαι βίον Pud Sophoclem Oed Ris 8.

57쪽

Ερμῆν, μεγίστα Ζηνὶ δαιμονων λατριν. μέσον καθί)ων Φοῖβος υμνωδεῖ βροτοις

16 4 Lucii δ' Ἐρεχθέως Φοι- ἔζευξεν γαμοις βία Κρέουσαν , ἔνθα προς ἐέους πέτρας

60쪽

δισσὼ δοάκοντε παρθένοις Φραυλίσιν νομος τίς ἐστιν ἄφεσιν ἐν χρυσηλατοις as τρέφειν τέκν' αλλι - εἶχε παρθένος χλιδὴν καί μ ν ἀδελφὰς Po ς αἰτεδεα τάδε ἁ συγγον ἐλθών λαον εἰς --χθονα Haινῶν ori νων,--θα γὰρ ρεῶς πάλιν, λλαρων βρέφος νεογνον ἐκ κοίλης πέτρας,

to ὁ α , ἐμὰ γάρ ἐστιν, ὼς εἰδος, ὁ παῖς, sue μιν μελήσει. οξία δ' ἐγὼ χαριν

24. Languet εκει et magis etiam et . Elmst eius ad Aled Io i. ἐκεῖ inutandiu putabat in ἀει, quod tantum ah est ut Prosit huic loco, ut otiam magis sit supervacaneum. elior Bothi coniectura est,oθεν Ἐρεχθείδαισι καὶ νομος τις ἐσφαν Non mutem tamen ἐκ ri, quod sic potest amercurio dictum videri ut indicet agi rem in remoto ab Atlim nis loco, Delphis De ea re admonere poterantElmsierim exemplα illa ipsa, quorum unum , praeternecessitatem tentatum, ei ut emendationem pertia esitaretur ansam praebuit.

33. Libri ἔνεπέ δελ φ. iis avii emendationem μεγκε Θελφῶν quam et Elmsteius ad ed. 16o et Matthiae probant , merito recepit Boihius. Inutilis hi fratris necessaria loci mentio est in pluribus quae Apollo habuit oraculis.

SEARCH

MENU NAVIGATION