장음표시 사용
4쪽
E SOCIETATE IESU IIOMAE MDCCCXXXVI.
6쪽
i. I rus misiste magnum est pietatis sacramentum, inquit Apostolus, quod manifestatum est in carne , iustiscatum est in spiritu , Partiit angelis , Praedicatum est gentissus , creditum est in modo, iassumptum est in glo=- a). Ast ipsa magnitudine sua mysterium hoc imbecilliorum oculos perstrinxit , qui Dei opera ex proprio sensu dimetiri solent. Quaro quovis tempore acerrimi dominicae Incarnationis hostes prodierunt. In duas classes dispertiuntur , alii enim ipsam penitus rojiciunt , alii ge manam dominicae incarnationis fidem labefactare adnituntur. In primo censu veniunt Hebraci et increduli, et qui his sere annis iis suppetias tulerunt rationalistae ; in altero vero haeretici diversae denominationis. I. Cum nobis negotium sit adversus utrumque hominum genus , ideo majoris perspicuitatis gratia tractationem nostram in duas praecipuas partes dividimus , in quarum priori ea omnia complectimur, quae ad Mossiam reseruntur, in posteriori , quae ad Christum ipsum seu incarnatum Dei Verbum ac totius mysterii oceo nomiam spectunt. 3. Si qua porro est theologiae portio , quae curas nostras , studium ac sedulitatem postulci . primas profecto haec sibi vindicat , sive adversariorum numerum , impetus atque constantiam spectes, sive rei ipsius , do qua agitur, gravitatem atquo difficultatem. Deo propterca auspice, magna animorum alacritate et contentionc ad propositum no bis fidei certamen descendendum est ab eo auspicantibus quod primo loco proposuimus. αὶ I. Tim. III. I 6.rim IV. 1
7쪽
4. Quae ad Messiae doctrinam reseruntur, reVoeari
possunt ad ipsius promissionem et cxpectationem , ad ejusdem advcntus epocham , munia et ossicia, ad personam deniquo in qua haec omnia essectum sortita esse conspicium tur . De singulis proptcrea totidem capitibus ex ordino
m Messiae promissione et expectatione S D uplex distinguitur error circa ejusmodi articulum, quorum alter eorum ost , qui negant unquam suisse a Deo Messiam promissum atque ab Hebracis expectatum ; Ritur VC-ro est eorum, qui, utroquc dato , tum scilicci Messiac promissione lum expectatione , sub Mossiae tamen nomino non poculiarem ac dotorminatam personam sed quemlibet lcmporalem liberatorcm designari autumant. Primum adstru
unt illi omnos ex Germania pracsertim sa), qui nuspiam in
sal Jam sub finem secus elapsi , quo longe lateque cuncta in novandi eupido et receptae fidei
sundamenta evertendi furor in Ge mania animos protestantium invaserat , ac disiundi coeperat , hoc commentum ortum habuit, opinionem scilicet de venturo Messia non incidisse Hebraeis ante Davidem ;tum vero sub hoc bellicosissimo rege, Cum eorum nomen et potentia valde excrevisset, in spem eos venisse lare ut totius terrarum o
his potirentur imperio ; atque hunc regem suum , sub quo istud suturum esset , suum sibi constituisse Messiam solo imaginationis aestu ductos. Scripsit interium librum de hoc argumento Henricus Steplia nus , qui editus est Norimbergaean. 1787. Imo eo res progressa est , ut Harlemi in IIollandia societas ille logorum an. 379 1. praemium pro posuerit et , qui melius solvisset Problema et extentne prophetiae in V. T. ipsum Christum proprie con- cernentea. Scriptum porro super hoc
8쪽
Par. I. ωρ. L de Mes. promis. et expcel. 3sacrIs IItteris, multo vero minus in Pontaicucho eiusmodi promissionem rcperiri affirmant , Messiae autem expcetationcm non esse nisi consolatoriam quandam spem postremis
iudaicae reipublicae temporibus invectam ex perperam intellectis obscurioribus quibusdam prophctarum Iocis . Ex hoc principio alter prodiit error , quem non ita pridomadstruxit Salvador , qui contendit nullum poculiarem aedeterminatum Messiam in lege promitti , sed in genero
quemcumque tomporalem salvatorem , qui populum lsracliticum a servitutis et oppressionis statu in libertatem vindicaverit atque tutavcrit. Ex quo inseri tot iam advenisse Messias , quot populo suppetias tulerunt, eumque liberarunt non solum ex Hebraeorum gente , Verum etiam ex exteris gentibus licet idololatris, cujusmodi intor ceteros suit Cyrus, qui in scripturis Christi seu Messiae nomine donatur. Quo sensu vero dici posset tum Messiam advenisse , tum adhuc esse Venturum a)
6. Ab his parum abludunt Sansimoniani, qui sabulantur per Messiam non significari nisi quemlibet politicae Ii
bertatis asscrtorcm ac propagatorem , Vel etiam humanae naturae moralem restauratorem , qui multiplex pariter esse
Potest, quandoque etiam semina b).
argumento societati obtulit Io. Κ-nynemburg , quo negavit ejusmodi existere prophelias , ac praemium tulit. Haec autem lucubratio postea typis edita est ; cumque eam recensitisset Elcithom BGlioth. suast. VII. p. 554. praemissa eiusdeni
historia et occasione , addit, rem hanc , de qua in Hollandia ejusmodi dubium viguerat, nulla in Gemmania excitaturam fuisse quaestionem: de qua nihil novi iam posset dici ; quae plene discussa sum ma cum linertate jam a quinquennio hic defensa esset. CL Jo. Nep. Alber e Sch. Piis Institui. herm neut. Scri turae Sacrae. Pestini 38x7. T. I. Prologomena P. 4o. 8eq. Idem paradoxum de consolatace spe concepta a Judaeis de Messia subsequentibus temoribus iam pridem Voltalae enutierat in OP. Fragmens fur divera suteis parordre alpitabctique ,, art. -SGω. OPP. edit. Genev. I 777. t. XXVIII. a Hist. des institutions de Molis et dii peuple hebreu par a. Salvador. Paris I 828. t. III. Sec. pari. liv. Tv. Des Pro heties Pol liques de mise et aes mssies. bὶ Recolantur quae scripsimus vol. II. traei. de Deo n.257. CL Rosmini On. c. Frammenii di una storia deli empieta Mil. I 854. p. 165. Una nuova forma, inquit, di questa antica deiscazione uella carne , Parmi quella che usano ioaustinomani, quando dicono di au-
9쪽
4 Trmet. de Incarnatione 7. Hos quidem omnes possemus jure contemnere , nisi iis arma suppeditassent rationalistae , qui lacatae cujusdam cruditionis apparatu totam Messianismi ut vocant , aut Chriastologiae Iutaeorum doctrinam labefactant. In istorum enim hypothesi non esset Messias nisi landator aut conditor
cujusdam ideatis remi solicissimi quasi aurcae actatis a prophetis varie descriptae et gonti iudaicae promissae , tum
maxime illius verorum Dei cultorum societatis ad honeste beatoque vivendum in terrarum orbo instituendae , et invita sutura continuandae novaque felicitato ornandac ; cuius spei semina in V. T. libris sparsa ropcriuntur sa).8. Ut igitur ejusmodi commontis obviam eamus, et sumdamentum pracjaciamus eorum , quae in priori hujus tractatus parto disceptanda erunt , duo a nobis constitvcnda sunt: primo quidem ostendendum est aliquem Messiam suisse a Deo promissum et quovis tempore ab Hebraeis expectatum rsecundo promissum hune Messiam pcculiarem , unicum aedeterminatum osse. ΡOSircinus cnim error, qui Versatur ei
ea Messiac qualitalcm commodius disjicietur , cum rccurret acrmo de ejusdem muniis ci ossiciis.
dar certando non piar la semmina libera , ma la seruntina Messia. Illoro cFo neir udieneta de'u8. Ago-sto et 832. dove su condannato exii ela sua sella come rei di nubblieaoltraggiata morale , non cubito didire t che egli credeva essere it precursore di questa summina Messia, come s. Giovanni e stato per Ge-
al Ita passim rationalistae et bibliet neoterici CL esseheider Inst. theo l. christi dogm. Iao. n. si , qui tamen pedieram pro hau be tentia citat Schoettgenium, qui odiantetro ipsi adversatur , ut pοStea videbimus. B. Κoppe in Novo I est. graeee perpetua annotatione illu-
βασίλειας Θεου cic. non aliam Hebraeis Messiae ideam inhaesID se, Iuain regni temporalis theocratici modis omnit,us evincere nititur , et
quod magis mireris p. ID8. hanc eandem opinionem Iesuin φεum concepiMel
10쪽
Par. I. cap. I. de Mes. Promo. et expret. γ
Aliquis Messias fuit a Deo in lege promissus
et quoias tempore ab Hebraeis evectatus
9. A liquis enim Messias suit a Deo in lege sa) promissus at Iuc ab IIcl racis quovis temporc cxpectatus, si I. id perspi-Cua ostendant scripturarum , praesertim vero Pontateuchi oracula; si V. idipsum confirmetur ex perpetua ac numquam interrupta Hebraeorum tum antiquorum tum recenti rum traditione, nec non traditionc omnium ferino populorum. o. Iam vero ad scripturarum oracula quod attinet ,
nota sunt, quae Gen. III. 16. Deus serpenti , seu potius daemoni sub serpentis larva latenti comminatus est illis verbis: u Inimicitias ponam inter te et mulierem , et semen tuum et semen illius: ipsa conteret caput tuum, et tu insidialieris calcanco ejus n. Quae verba merito passim vocantur , illis siquidem primo Deus spopondit per semen mulieris caput deceptoris , daemonis nempe , aliquando contritum iri , hominem autem in libertatem asserendum ab illa servitute , in quam misere per peccatum se Conjecerat, prout oraculum istud univcrsa intellexit antia quitas . Etenim Sap. II. 24. legitur , quod inuidia diaboli mors intraverit in orbem terrarum; Christus pariter Io. l. 44. diabolo protoparonium lapsum adscribit ; clarissime V ro Apoc. XII. 9. u Et projectus est draco ille magnus , serpens antiquus , qui vocatur diabolus et satanas , qui s ducit univcrsum orbem i, b). Iline passim a Iudaeis mal rum daemonum princeps surpem vetus Vocatur H. Documental sub generali legis nom ne,
ni notum est , veniunt quinque
Moysis libri , atque hoc sensu a struitur propositio. bl Και εβλήθη ὁ δράκων ὀμεγας , s .2ις ἡ άρχαῖος , ο χα- λούμενος διάμολος , και ὀ σατανὰs ,
ca e scriptis Iudaeorum collegit Eisenmenger in op. inscripto: Dasent chle Iiadenthum seu Iudais mus delectus vol. I. P. 822.