Praelectiones theologicae quas in Collegio Romano habebat Joannes Perrone e Societate Jesu ... Vol. 1.8.2

발행: 1836년

분량: 476페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

16 Trael. de Incarnatione di oraculum, utἰ jam diximus, et universa intellexit antiquutas , et traditioni commissum est. Nec aliam Messiae noti nem ingerunt pollicitationes Abrahae octorisque patriarchis facino in locis Genes. citatis re In semino tuo benedicentur omnes gentes terrae n , ut exlionit Apostolus Gal. III. 8.per fidem in Mossiam ; quom rationalistac bono animo s rent , ut ipsis praeseramus in sacrarum litterarum exposiatione .

27. Ad I. N. iterum tum quia expectatio Messiae longe Davido anterior cst, tum quia Davidos ipso saepissimc in psalmis de Messia , rebusque ab eo gcrcndis loquitur, Christo ipso testanto Matth. XXII. 42. seqq. Luc. XXIV. 33. testantibus insupor evangelistis , et apostolis passim , quos rursum praeserimus bona ipsorum paco , omnibus ration listis ; latentibus ipsis Iudacis , qui plures psalmos de Messia semper intellcxerunt ia). Si igitur ante Davidum scriptura loquitur de promissione et expectationc Mossiae, Si Davides ipso saepe de codem Messia loquitur , cvidens est non ex divisione israelitici imperii spem ortam do aliquo uc Bia ex Davidis posteris nascituro , vcl sensim caepisse H hraeos disinare , ut profani homines loquuntur, fulicis tho Cratiae suturum instauratorcm , multo minus ipsum Davi

dum in vitam restitutum iri juxta parsista doctrinam ib).

lal CL Raym. Martini op. cit. Part. II. dist. I. c. VII. S. 4. seqq.Part. III. Dist. III. c. XV. S. I. et alibi passim. Ibὶ Sic enim Bosenmiliter in in Scholiis in V. T. Pari. IV. Vol. II. Lips. I8ro. ad Ezech. XXXIV. uo. indicatis ejusd. Εκecch. XXXVII. u . et Ierem. XXX. 9. Ose. III. 5. locis ut quibus Messias moides appellatur , scribit : Atque locis hisce significari illum ipsum Dolerem mMialem, quem sperarent suturo aliquo tempore rugnum Pri-8cum , sed multo amplius atque augustius restauraturum , minime

uiti obabile fuerit. Alere enim poterat eiusmodi spem opinio illa ve

leribus communis sere de rerum omnium αποκαταστάσει, revolventibus sesc et redititiis aetatibus .

Certe huic opinioni consentanea erat veterum persarum exspectatio de redituro ultima mundi aetate rege vetere Paschutan , Gustaspi filio , quo Gusta o resilante atque sa- vente suam doctritiam promulgaverat Zoroaster. Illum igitur Paseli ian , qui et ipse oliin doctrinae L mastrianae in provincia Vardjem-gueriliana ministrum Se praebucrat, credebant persae extrenus temporibus Veterem ac puram religionis

doctrinam, prisculaque persicum

22쪽

Par. I. CV. I. de Mes. Pronus. Et evect. 1 728. Ad 3. N. cx causa quam adversarii autumant, sa-Ctum esse ut Iudaei fingerent propiorem spei hujus implen- lac conditioncm , sed eo serventiori desiderio praestolaban tur Messiae adventum . quo ad exitum suum properare videbant torminos epochae ipsius adventus ; alioquin multo magis debuissent Messiam expetere sub finem regni israclitici , aut regiar Juda , adeo debilitati ab assyriis et chaldacis , potissimum vero sub Antiocho Epiphane , attamen nemo per id temporis vel suspicatus est de Messiae advoII-

tu. Contra Vero sub Herodo omnes tenebantur hac expcelatione , ut suo loco ostendemus. Diversae autem hujus agendi rationis quaenam causa esse potuit in adversariorum hypothesi λ Serios igitur iactorum stultum systema rutionalia istarunt eliminat ac plane subruit. 'a 9. Hoo autem amoto landamento , ruunt quae vere memni adversarii de notione theocratiae , de novo ac selia

Cissimo imporio , de feliciori temporum spo a prophetis et litaris apocr his deuterocanonicis) adumbrata . ' Haco enim

omnia, supposita Messiue promissione atque cxpectatione tanquam hasi et fundamento , ritoque intellecta , ut postea Exponemus , bone cohaerent , promissione et expectatione sublatis, nulla amplius rationc subsistunt. Aliud quippe est' ι Veritate posita eam diversimodo exponere et amplificaro,

Vci ctiam prout est perperam intelligere, quod plerisque nalibus Judaeis contigit sub finem praescrtim ipsorum rei-

re num ita esse restituturum , utoninium ablui latilia et Prosperitas, wIue pax universa terrarum orbem sint beaturae,,. Vid. MemGires surdisenses antinuites de la Perses par Silvestre de Sacy. Paris I 79o. n 4. p. 94. seqq. Verum enim xcro qlius ignorat, Zoroastrum plura ranstulisse in libros suos ex libris

Judaeorum P Doctrinam vero P lingenosis et v catastrasis nones se nisi corrui lionein doctrina iamdiu apud Helbraeos receptae defutura corporum resuriesilioue , ut

suo loco ex Iob. XIX. 25. seqq. liquot. Sane MeclMel , dei Mimis vinullo magis Oseas ipsum Zoroastrum praecesserunt iuxta saniores criticos. Cf. Folicr. Dict. Hi t. art. Zoroastre. Porro cit. loca iii et tecia 'semper fuisse a Judaeis de Messiasio David , non utilem de ipsa Davidis veteris persona , ut initali

ac vani clusmodi homines aut ii malit, Ostendit Mart. op. cit. P. III.

23쪽

i8 Tract. de Incarnatione publicae , ut enuclcatius dcclarabimus , aliud vero est rem totam de suo , ac solo imaginationis scrvcntioris aestu sibi confingcro. Hoc enim postremum nonnisi paucorum est, nee nisi ad tempus contingere potost, ac facile evanescit. Expectatio autem Hebraeorum porpetua fuit ac totius nationis , 'nulla secta excepta, ita ut adhuc perscveret sa).3o. Ad 4. N. Nec enim in cit. Danielis locis sermo ostde imperio aliquo ideadi theoci alleo , sed do reali regno Messiae , quod in aeternum, ut ibidem dicitur perstare debebit, consumptis monarchiis illis pristinis , quae viam quodammodo iuxta divinae providentiao ordinem ipsi paraverant , ut ex historia comportum est. Quod si quasi Filio hominis qui cum nubibus veniebat, ut legitur Dan. VII. I 3. Seqq. et usque ad thronum Altissimi pcrvenit , d/ta sunt pol stas ct honor et regnum , ct omnes populi , tribus et linguae ipsi servire perhibentur ; si potestas , quae ci conse

tur, est PoteStas aeterna, quae non auferctur et regnum eius non corrumpetur, patet plane distingui Filium hominis a m narchia , quac eidem traditur. Nec obstat quod in visionis istius expositionc dicitur v. I 8. v Suscipient autem P gnum Sancti Dei altissinii ; et obtinebunt regnum v quc in scculum , et seculum seculorum it, . His enim Ve

his significantur omnes illi populi , tribus et linguae, qui ex v. 34. servient Filio hominis , id ost Messiac , quique ejus regnum Scu ecclesiam constituent, prout Contextus

exigit , alioquin hic absurdus sensus exurgeret ; monarchia serviet monarchiae b . Hinc de poculiari porsona , non autem de symbolioo emblemate , ut adversarii existimant, tolain Hie animadvertendum est

sicliones poeticas vatum graecorum ei latinoruin mimquam integras nationes pervasisse , multo minus peΠγeluo et coustanter perdurasse secus ac in casu nostro acciderit.

Dummodo tamen proprio systemati , erviant, alaurda quaeque devorant rationalislae ceteros incredulor imitati. bὶ Cf. Sanctium in h. l. Maristini P. II. c. VII. 7. seqq. utc. XIII. ex quibus constat quaenam fuerit constans IudaeoruIu huius loci Din. expoditio.

24쪽

Par. I. ωρ. I. de Mes. Promis. et crye t.

ta antiquitas , quae dicuntur do Filio hominis ac pracciso de Christo, exposuit et explicavit sa).3r. Quae autem ib. o. XII. u. domortuorum resurrectioinno et judicio extremo dicuntur , ac de Filio hominis , qui c. VII. cum nubibus coeli apparens describitur non vero singitur , ut adversarii mentiunturi Christo ipso interprete do secundo ac glorioso ipsius adventu intelligi debent, ut suo

loco exposuimus b). Quom quidem adventum mullae . calamitates , codcm Christo testante Matth. XXIV. praevenient. Haec autem omnia rationalistae permiscent atquc consu dunt contra apertam Christi et Apostolorum doctrinam , ut sua systemata vore fictilia nobis obtrudant et christianam religionem o 'laudamentis subruant.

PROPOSITIO II.

Messias a Deo promissus atque at Hebraeis expectatus singularis et unicus est

32. Latenim Messias a Deo promissus atque a Iudacis

expcctatus singularis atque unicus est, si talem postulcnt tum scripturae , tum univcrsalis et constans sensus traditionalis ipsorum Iudaeorum , tum denique peculiares notae et cli racteres, quibus idem Messias instructus perhibetur; atqui. 33. Iam vero etsi scripturae interdum Christi seu Mossiae nomen aliis etiam hominibus attribuant, sacerdotibus praesertim ac regibus , cum tamen hic non de nomine sed

de re quaeramus , perpetuo loquuntur do peculiari aliquo

sal Ibid. es praeterea Schoelige nium Horaehebraicae Dresdae. I742. t. ΙΙ. lib. II. p. 265. ubi ex Sohar Gen. sol. 85. col. 558. refert in h. l. Dan. Hic est Rex Messias de quo scriptum estis etc.Tum id ipsum ostendit ex consessione Baschi , R. Αben tarae, R. Saadiae Gaon, R. Bechai , ex Sinhedrin etc. Vid. etiam Jo. Ben. Carptovii Diss. De Filio hominis ad Antiquum die rum delato ad cap. VII. IS. Isi. Dan. in Thesauro uteologico hi lolog. Amstelod. ITO I. VOl. 1. P. 887. eqq, shὶ Tract. de Deo creat. P. III. n. 905. de ib

25쪽

vo Tmel. de Inca natione ' .hromisso roparatore quem κατ' ἐξοχη, , S u per antonomastu in

Christum seu Messiam apponant. Sic Gen. III. ille proniit titur , qui Conterat scrpontis caput : Gones. item XII. XVIII. XXII. illo in quo hunc licendae sunt Omnes gentes : Gones. demum XLIX. sermo sit de eo , qui praenunciatur ut . illoqui mittendus est , atque erit expectatio populorum , Scutit in hebr. legitur , ille cui obcdientia erit populorum. EDavidis familia origo trahenda ab eodem, ubiquc pracdicitur, atque hino iactum est , ut Messias filius David passim in sacris litteris vocetur. Huo spectant opochao quibus dolum minatur laturus ejusdem Messiao promisSi adventus , cum nempe ablatum fuerit sceptrum a Juda , ut diuitur Cen. XLIX. vel cum ad finem vergerent LXX. hebdomades Dan. IX. et ante destructioncm templi gorobat,elici Agg. II. et Mu- Iach. III. quae quidem aliaque cjusmodi nequeunt nisi de singulari Messia intelligi. 34. Huc accedit pcrpotu a ct constans Iudaeorum traditio de expectatione unius singularis Messiae, de qua in . pro p. superiori) , qua factum est , ut nequc Iudicum ac Salia uotis

aetate, neque Davidis aut Salomonis, aliorumve ei uti Iudae sive Israel florentissimorum rogii in ac principum , neque du-mum Machabaoorum lcmporibus quisquam Messiam n pl3aritisse diceret , licet plures ex ipsis judaicam gontem ah immanissimo jugo liberaverint ; contra voro Judaeorum salis 'Cente republica omnes ex seripturarum oraculis iitque avita traditiono edocti Messiam praestolabantur ; etenim Luc. III. xli. do Jo. Baptista legitur : u Existimante autem liopilli et cogitanti hus omnibus in cordihus suis do Ioanne, ni in sorio ipse esset Christusn sa). Eadcin habentur .IO. I. I9. seqq. ubi agitur do sol omni saccrdotum ac levitarum legatione ad

eumdem missa ut cum interrogarent, nil in ipse esset Christus :RP rursum lib. IV. IS. mulier Suniaritana tanqtiam de ro Omnibus comporta inquit u Scio quia Messius volati v ; demum

26쪽

μ1 . I. cap. I. II s. ymmr'. et expecf. st Mallii. II. I. Magi ex gentilitate orti pro certo id sumentos fidenter interrogant : .u Ubi est , qui, natus est rex Iudaeorum ii sa) Z Nec quispiam cxtitit inter principes sacerdotum et scribas populi a quibus sciscitatus Herodes hst; ubi Christus seu Messias nasccretur , qui haesitaret, scd expo nentes do oo Micheac vaticinium in Bethlehem Iudae Me stam oriturum pronunciant b). Id' ipsum habetur ex Joso

pho Flavio de Bello judaico l. IV. c. V. et alibi sc).

. 35. Ρccusiarcs domum characteres et notae, quibus pro phetae Messiam venturum instructum iri denunciant , mu nia item ac officia ab ipso obeunda de quibus postea ag naus, luco mcridiana clarius ostendunt in tota scriptura non agi nisi de determinato ae singulari Messia. Isaias enim passim describit mites Messiac mores , comitatem , justitiam , praesertim , vero c. XI. r. seqq. XIJL 3. LXI. a. Sic tam ipse, quam prophetae reliqui eum exhibent vocaturum et doctui iam gentes aliaque ejusmodi perfecturum , ut ex di condis onucleatius patebit. 36. Sive igitur scripturas consulamus, sive perpetuam gen iis iudaicac traditionem , si vo characteres et notas Messiael 3roprias, constat Messiam a Deo promissum atque a Iudaeis

expectatum, unicum prorsus ae singularem esse , prout os lon'

dere instituimus d).

iij Που εστοῦν ο βασι- Ιουδαιων; li) Post adeo illiori iam s. Matilia ei testimonium , et nuctoritatem Litc. II, 4. quis unquam Suspicatus esset qtiempiam in du-luuin revocaturum uirum Christus

Jesus natus sit in Belblehem p At tamen ex biblicis irationalistis Κaiser Bibl. Τheol. p. seqq. Se rio se demonstrasse considii desum in oppido Naxareth natum fuisse , atque ut addit Wegseheider at tu mentis quidem haud vernendιS. Sei licet perquam opportune in i

storum manus scripturae venerunt.

et Archaeo l. lib. XX.e . V.

S. I.

d) Quaenam merIt antimiis Iu daeis in Messiam fides diligenter

Axcussit et expendit Petriis Cunne iis lib. III. De republ. Hebra Or. c. IX. quem et in Thesauro Ugolint T. III. g ID. seqq. Cum not. Jo. Nicolai nec non Heido egerus Ilist. Patriarrh. exercitat. α I. p. m. seqq. Maior in Theol . audaic. Loc. III. do Messia.

27쪽

Tmet. ae Incarnatioue

37. Obj. a. Ucbraei facile in animum induxerunt suum ex Proprio coetu quempiam surrecturum fore de illorum vi rorum genere , quos Isaias describit sapientia praeditos atque intelligentia, spiritu boni consilii et sortitudinis, 2. idoneos ipsorum prophetarum exemplo ad evertendas oppressorum machinationes, ad excutiendos animos, atque ad omnia advorsa superanda , ut hac ratione populus subito quodam transitu ox malo ad bonum , ex scrvituto ad libemtatem , ex abiectionc ad honorem adduceretur. 3. Quare

Messias seu liberator naturae limites non praetcrgreditur juxta hebraicam doctrinam. 4. Quid sano portendit Balaami vaticinium nisi stellam , quae orietur ex Jacob, ac radicem quae surget ex Israel ad populum firmandum ut sortitor agat λ 6. Post Iosue unaquaequo oppressionis periodus suum pepcrit liberatorcin , sivo Mossiam. Cyrus licet idololatra in scriptura vocatur Saluator et Christus ob id tantum , quod finem posvcrit captivitati babylonicae ac media sup-i,editaverit ad rempublicam restituendam Num. XXIV. x7. 38. Jud. H. m. VI. XI. etc. Is. XLV.ὶ 6. Quotios domum post ma iam dispersionem ementiti Messiae Hebraeorum im ginationcm cxcilarunt, totios id consecuti sunt per sacras voces legis ac libertatis. Talis suit impavidus Barcochebas quem ocu legitimum Messiam recepissent , si quod aggressus est facinus feliciter explevissct ; talis sco. XVII. turbi

dus ac debilis Sabathai Sevi sa). Si quis igitur quaerat num

Messias advcncrit , num vero adhuc Venturus sit , responsio in promptu est, tum jamdiu cum advenisse , tum Superventurum adhuc esse. Ergo. sal Ita Salvador op. cit. T. III. liv. IV. p. 565. De quo Sabathai

sit teter en prison et tui osseit le

28쪽

Par. I. cap. I. de Mes. promis. et expeM. a 338. R. Ad. r. N. quod assumitur, Hebraeos scilicet nomnisi sequiori novo idcam seu notionem Messiae ex legis com minationibus et promissis sibi cudisse ; certo enim certius est ejusmodi ideam , scu potius promissionem Μessiae ipsi

mundo coaevam fuisse et lege mosaica anteriorem , ut ex

dictis apertum est; Moyses locis cit. eam supponit; Iob. XIX. a s. professus est suum expectare Redorviorem , nempe Messiam , et quidem spiritualcm atque divinum. Ρrofecto gentes omnes longo inter se dissitae , quibus nulla suit cum Hebraeorum gente communicatio , in lege mosaica Messiac notionem reperire non potuerunt. Repugnat propterea script ris ac factis ipsis nova theoria ab adversario excogitata. 39. Ad a. N. tum ob rationum momenta quae adducta sunt, tum ob salsam adversarii assertionem , quod prophetae scilicet everterint oppressorum machinationes , animos excusserint juxta auctoris sensum, fabulae enim eiusmodi

assertiones sunt ab ipso confictae. Illud quippe prophet xum fuit munus , populi praesertim iudaici vitia reprehendere , validos animos ad omnem virtutem excitare , ac mωaiae adventum praenunciare , non quidem ut temporalis luberatoris , quemadmodum adversarius autumat, sed spiria tualis , qui nempe peccata auferret, justitiam adduceret , gentcs ad vorum Dei cultum revocaret , aliaque praestaret ejusmodi , quae in liberatorem ab adversario conficium c dero nequaquam possunt R)- , i f 4o. Haud inficiamur tamen serioribus temporibus Iuda orum animos generatim occupasse ideam etiam de liberatiare temporali , quod ex Luc. XXIV. a I. Act. I. 6. alii que locis N. T. constat. Verum ne ullus errori detur locus , duo quae nequeunt commisceri secernamus oportet , nempe ideam primogeniam et originariam ab idea adsciti ita , et supcrinducta. Idea enim primogenia et originaria quam exhibent sacrae littorac est prorsus do Messia spiria

29쪽

luali, ut lx citatis locis apparet ; liosten autem sensim , ut ita dicam , ac Sino sensu adjecta alia ost de liberatore temporali , non ita tamen , ut prior excluderetur , Sed Vir . que Messiae spiritualis et temporalis conjunela idea erat. Sane Messiac spiritualis , legislatoris , prophetae , thaum turgi ideam seinper obtinuisso penes iudaicam gentem abunde constat ex Luc. III. IS. Io. I. I9. IV. 25. VI. rsi.

VII. 3 i. aliisque locis passim. Quod si in plerisquc sub-

εoquentibus pracsertim temporibus , invaluit notio Messiae tanquam temporalis liberatoris, ideo id factum est , quod Judaei vaticinia , quae secundum Messiae adventum rospiciunt , cum vaticiniis de primo ejusdom adventu consud xint , vel etiam quia carnali ac materiali sensu ea inteli xesint , quae de spirituali ipsius Messiae gloria ejusquo regno sive ecclosia sub materialibus ac symbolicis imagini-hus adumbrata , praeminciata erant ain.

rem ideam habuisse de Messiae PQryona ac munere evidenter constat exitu, cerae erudite sci4liit Sclioeti e nius in Horis hebraicis et laim uilicis toti . II. lib. I. eapp. I. et II. denominibus Messiae ; tum loto libro m. qui est de persona Mossiae, innumeris prope eorum testimoniis in

medium productis; nec non lum. I. diss. I. de Regno CDUloriam,

utine Rrgni' Coreloriam praeter cui tum Ecclesiae V. T. significari Reyniam mSsiae , et tem cara vcssiae et oeconomiam illorum unaetim aliis eircumstari liis Oo pertinen- tibiis, adducio testimonio ex Tar guin' Michae IV. 7. Et ri vclabitur ipsis regitum coeloruin in monte Lion a nunc et usque in secu-Iuin is et confirmat lom. II. L. I. cap.

tii II. sol. r78. r. et Scir Ascirim rabbia sol. lo. u. Quando tempus

accedet , Regnum Coelorum reve

tune implebitur illud Zachar. XIV. 9. ,, Illo tempore

Deus erit Rex in universam terram, , aliisquo mullis, qliae locris Cit. recoli possunt. Quibus addi potest

hunc usum loquendi communem misso Christi ae lale, alioquin Jo. Bupt., Christus , Phari uel et anilitores ipsorum sciri aulam hanc neque protulissunt neque iIilcllexissent, attamen passim usurparunt, ut patet ex Matth. II. u. Λ. 7. Luc. XVII. uo. et alibi lνassiin, adeo ut illi, ciui ex Judaeis, signis temporum Probo expensis, ad vunium Messiae proximum cum gaudio excipiebant,die antur προσδεχεσθαι Utv βασιλειαν του Θεου ovectare regnum Dei, , seu Regnum coelorum Luc.

XXIII. 5 i. cui phrasi sim lis est illa

redem tionem Luc. II. 25. 58. orta autem videtur haec formula, quae antiquioribus Judaeis et sanioribus tuast captivitalem in delicii, erat, ex Dan. VII. IS. I 4.

30쪽

Par. I. cap. I. de Mes. Promis. et expcet. gr. Ait 3. D. Iuxta doctrinam hobraicam seriorum temporum, Tr. antisiuitus receptam N. Vctores. enim Hebraei non diversam sibi Mossiau ossormarunt notionem ab ea , quam scripturac et traditio ipsis patcscccrunt. Porro ojusmodi fontes constantur ingerunt idcam Messiae qui naturae. thali tes praetergrederetur ut Ps. II. 7. Isa VII. I 4. IX. . 6. 8sqq. XI. r. seqq. ct alibi passim sa). Imo certo certius est, ut productis monumentis . ostenderunt cruditi. viri, in antiqui rum IIchraeorum montibus frinam semper inhaesisse pe suasionem , unicum mediatorem inter Deum et homines , auctorem revelationis omnis , cui nomen Metatron appo suorunt , nempo Messiam , identificari cum Deo ipso , ac Proinde Deum esse , ct supra naturae nostrae conditione

Haec volni aliquanto susius disputare, Primo ut pateat luculenter infodisse veteribus Hebraeis sentcntiam ite Messia ejusque regno sp rituali et divino; secundo ut malam fidem delegerem recentiorumhiblieorum rationalistorum praese tim Κοppe Nov. Test. vol. VI. ad epp. ad I laess. exeura. I. de Re guo Christi asserentium sormulam

rtim neque in Torgum, neque omnino apud Ralibinos de regno Me siae accipi, sed de peculiari Numinis supremi regimine , singularique Jchovae, qua sua gauderet civitas, tutela cuius quasi ininistri reges in civilibus, in sacris vero rebus Sa

cerdotes essent.

. stolonis ilos attren Testamenis etc. Christologin Veteris testamenti etc. ιρrolini 18 29. Part. I. seci. I. CaP. III. de Divinitale Messiae in V. T. P. II 5. seqq. ubi colligit textus, ex quibus constat Messiam futurum praedicari ut Deum et Filium Dei: Nos fallem eos hic siimmatim indi rabimus r Ps. II. 7. Messias vocatur Filius Dei sensu proprio et non sigurato ; et v. II. .iudicium de immicis suis ipsi tribuitur, et rebelles

ad illsum confugere monentur; m. XLIV. 7. 8. Messias vocatur Deus. Ps. Clλ. r. David ipsum vocat minum suum; v. 6. accipit a Deo Proprium nomen et iudi cium super hostes siros ipsi adscribitur ; Is. IV. u. Messias vocatur

germen Dei scilicet Filius Iehovah. Atque haec quidem

de divina eius natura dicta sunt ἔjuxta humanam vero ex antithesi Vocatur V N fructus ter rae natus ex Iudaea , vel oriundus ex domo Iuda. Is. VII. I . indicatur iuxta humanam naturam per

illud nasci ex Virgine : iuxta divinam per nomon Immanuel nn biscum Deus. Item Is. IX. 6. dein notationes seu characteres divinae naturae cumulantur. Prius nomen

mirabile , ut indicetur tum sn suo esse lum in suis actionibus

supra conditionem seu naturae et r- Sum clevatum esse ; deinde nometi

Deus fortis , adjicitur; in antithesi denotatur ipsius

humana natura it origo per verbηFlius natus est nobis. - Π,. XI. a Q. paganae gentes. modo religiosu

SEARCH

MENU NAVIGATION