장음표시 사용
11쪽
6 Tract. de Incarnationeta , quae evincunt candem traditioncm viguisse apius antiquos Asiae populos suo loco dedimus sa). Nullum itaque
dubium esse potest quin cit. loco agatur de lapsu , ad quem protoparentes a daemone inducti sunt, ac propterea de e rumilem , imo totius humani generis a peccati ac dacmο-nis servitute sutura liberatione per promissum Salvatorem Seu Messiam b . arx . Nec destitit Deus sequentibus temporibus ab hujus promissionis fido identidem in hominum mentibus insculpenda , Ut viva Semper scrvaretur , imo quo propius accedebat implendae hujus promissionis tempus , eo clariora et illustriora edebat oracula , ut hac spe homines recrearet ac solaretur. Etenim Gencs. XII. 3. XVII. I 8. XXII. 18. promisit Deus Abraham in ejus semino omnes gentcs h nedicendas fore , quas promissiones Genes. item XXVI. 4. et XXVIII. Isaac et Iacob renovavit. Agi autem in adductis locis do bolicdictionc per promissum Salvatorem obtinenda patot ex constanti IIchracorum sensu ac traditione, iuxta quam Apostolus Cal. III. 8. eam do Messia exponit dicens : u Providens autem scriptura , quia ex sido iustificat gentes Deus , praenuntiavit Abrahae : quia benedicentur in te omnes gentes sc) v. Ex quibus vorbis exploditurneotericorum expositio de cognitione Dei per Abrahac posteros inter gentes disseminanda. Idipsum aperte consi
saὶ Tom. III. n. 58o. not. sal. bὶ Eruilitam dissertalionem de hoc argumento dedit Comet. de Hase inscriptam De protevangelio paradisiaco Diatribe se in no vem capita distributam , et hoc ut
Vocat Oraculum Oraculorum omni ex parte versat ac tuetur. Prostat in Thesauro theologico philologico si ve Suiloste dissertationum etc. -- stelod. I7OI. Vol. I. sol. paὁ.67. 3eqq.
Cf. etiam Merioch L' usage et Ies si iis de la prophelie ,, trad. der angi. Paris r754. tom. I. discoura III. pag. Ioo. Iametia oraclede la Genpse III. IS. qui paritereopiose de hoc argumento duaerit. vid. Nicolai S. I. Sul Genesi lex. XXVII. XXVIII. Perperam --nion Bibl. Theol. II. 49. seqq. hoc
vaticinium Proteoangelii nomine insignitum de universo licininuIn et sulentum genere rectius quam de uno ex mulieris posteritate inteli gendum contendit. Quod commentum jamdiu everterat Petrus Cu-naeus diss. III .de Repubi IIebraeor. in Thesauro LIgoliui tom. III. pag. 819. et P. 829. Seq.
. Θνα. Et clarius adhuc V. I 4.
12쪽
Par. L. cap. I. de Mes. Promis. et expeet. 7 matur ex coluberrimo lacobaco oraculo , nec non ex Oet
ris prophetarum vaticiniis in quibus tempus , locus pro
missi Messiae , nec non ejusdem Messiae proprietates , munia et ossicia distincte praenunciantur, quae inserius si gillatim expendemus. Iu . Atque hinc factum est, ut omnes Iudaeorum sectae pliarisaeorum nempe , Sadducaeorum , esseniorum , her dianorum ex antiquis , atque ex recentioribus haraitarum , qui traditiones respuunt a) et rabbanitarum qui eas una cum Scriptura recipiunt, unanimis et concors sententia sum rit circa Mossiae articulum. Hinc factum pariter est ut s
maritani etsi longo ante captivitatem babylonicam a j daica tribu fuerint separati , nec alios libros praeter Pentateuchum, ut plerisque saltem eruditis placet b), tanquam sacros admiserint , attamen et ipsi fide in Messiam promissum nutriebantur, ut patet ex Io. IV. I 5-u9. 42. Hinc demum factum est , ut neque Christus, neque Apostoli disputare circa ejusmodi promissionem aut expectationem aliquando debuerint, cum omnibus ea aetate persuasum sum rit tum promissum a Deo Messiam fuisse , tum ejusmodi promissionem omnium votorum objectum fuisse , ut ex Iovi Novi Τestamenti inspectione compertum fit.
ain De antiquis Itulaeorem seclis scribit Iosephiis Flavius Antiquit.
lib. XVIII. cap. II. De recentioriabus inter ceteros agit Jo. Boncd.Caryaovius in Introductione in theol giam iudaicam quam praefecit novae a se adornatae euit. Pugionis fidei Raym. Martini. Lips. 1687. capp. III. IV. V. in quitius Oste dit sectam rabbanitarum pharisae
orum esse propaginem , Ruraitarum seu karaEorum surculum e Se sadducaeorum. Per Europam
longe lateque dissusi sunt i abbanitae, qui praeter Mosis et prophel
rum scripta, traditiones orales in opere thalmudico comprehensas amplectuntur, quas velut fidei et vitae regulam pari pietatis aspectu cum I
ge scripta suscipiendas atque o servandas credunt. Κaraei vero in Orientis potissimum regionibus cogniti sunt : et lesem oralem et tra ditiones uialmudicas omnes rejici unt , nec aliud sidei landamentum recipiunt quam scripturam Mosis et Prophetarum. De Karaeis est
tion. ecclesiast. in utrumque samaria tanorum Pentateuchum.Paris. I 65 I. Exercitat. I. 8. Iahn. Archae
logia biblica Viennae IdIέ. S.
13쪽
Traei. De Incamatione 33. Adeo vero pervulgata erat haec Iudaeorum persuasio ut percrebuerit per omnes regioncs orientales , ut i Etantur Suetonius et Tacitus. Prior enim scribit ; u Pe crebruerat oriente toto vetus et constaris opinio , esse in satis , ut eo tempore Iudaea profecti rerum polirentur u sa). Alter vero re Pluribus persuasio inerat , inquit , antiquis sacerdotum literis contineri eo ipso tempore fore , ut Valesceret oriens , profectique Iudaea rerum potirentur u b). Quare receptum erat ex antiqua traditione illud gentium omnium orientalium theologi ac princillium de mediatoris alicuius expectatione ad porturbatum ordinem inter Deum et genus humanum restituondum . ii Quapropter , inquit Plutarchus, et antiquissima hacc descendit ex theologis et legislatoribus tum ad pocias , tum ad philosophos opinio , quae a nullo certo auctore habet principium ; persuasio nem autem firmam ct indelchilcm , ncque in sermonibus tantum , nequc in traditionibus , sed in mystcriis et in sacrificiis et apud barbaros et apud graecos multis in locis pervulgatam etc. v sc), nempe de Mediatore inter duo principia , quem persae Mithram vocant. Cujus traditionis documenta apud aegyptios , chaldaeos , Eabianos seu SabaeOS, graecos , romanos , imo ct inter indos , sinenses , japones , anaericanos Ipsos aliosqtie populos extantia viri docti
exhibent si , adeo ut vere scribere potuerit doctus Prideaux,
νην R. T. λ. De Iside et Osiride opp. ed. sol. Paris. I 624. Tom. II. . 569. Deinde refert doctrinam deuobus principiis sibi invicem a
versantibus ac de mediatore interutrumque, quam adaptavit Zoroa
sti r et ex eo Dersae , aliique orien
Quatr. exlrait Amerique pag. I a. Iste tamen auctor utpote sanaticus proleslans lotus in eo est Ut pro testantismum super catholicismum
14쪽
Par. I. cap. I. de Mes. Promis. et expect. 9quod expectatio , sive necessitas cujusdam mediatoris inter Deum et homines fuerit usque ab initio opinio praevalens Peram omnes Populas sa).14. Quibus delibatis, sic instituimus argumentum ; Hic agitur de quaestione facti; num scilicci Deus promiserit necno in lege praesertim aliquem Salvatorem seu Messiam , et utrum Ηcbraci quovis tempore cundum expcctaverint. Iam vero ex allatis documentis utrumque Certissimc co stat ; constat igitur quod Ostengendum assumpsimus.
5. I. Obj. I. Expectatio ct fides in Messiam non fuit nisi consolatrix quaedam spes scriori tantum actate in vul. gus Hebraeorum sparsa, atque a. ex lectione prophetarum divinando temere derivata , de qua nihil habetur in decalogo , nihil in Levitico , ceterisque libris mosaicis , in qu Lhus omnia hebraicac religionis summa capita continentur , 3. nuspiam dicitur: credite in Messiam. Ita quidem Voltai
rius ib) et ante ipsum Orobius so) ; quare 4. dicendum est,
extollat. Hinc nullis mendaciis, calumniis et salsitatibus parcit ad sinem sibi propositum oblinendum. Maurice 's nisi. cf. II indosian Vol. II. Book ΙV. omnium hanc fuisse indorum persuasionem evidenter ostendit. Eandem obtinuisse apud sinenses evincit auctor vitae Consueti ex Siam-Κiao , et P. Intorce la S. I. in vita Consucii , eadem est theologia iaPonum , me xican rum etc. CL eliam Ramsar Di eours sur la mJtholog. Paris IIu8. pag. 9. SuiV.
ein Apud Philippum a Lim-I,orch de verit. relis. christ. Amicaeollatio. Goudae ID87. In primo enim scripto dato ad Limborchium Orobius statim incipit: Cum fides in Messiam redemptorem suturum
non minus necessaria suerit a mun
di exordio, quam in Deum creat rem ; imo matis, quia non potest esse fides in Messiam, quin supponatur Deus; maxime in Ucum abseque Messia : quaeritur quare Deus sidem in seipsum saepissime et elarissime Israeli commendaverit in universo V. T. et fidem in Messiam numquam commendaverit in qua consistebat tota salus p Quod si fecit, petitur, ut assignetur locus aliquis, in quo Deus mandaverit, aut dixerit expresse , quod sides in Messiam est absoluto necessaria ad salutem generis humani, adeo ut, qui
non crediderit, damnanduι-eto.
15쪽
subdit Salvador a) Salvatorum sive Messiarum ideam o tam esse ex divinis minis atque promissis, S . quae cum non contineatur conceptis verbis in quinque libris landamentatibus , nullo modo constituit sidci articulum respectu Η hraeorum , quidquid contra contendat Maimonides , qui vel eo nomine vapulat a Rabbi Josepho Albo , quod nimis amplificaverit numerum articulorum landamentalium legis mosaicae , inter quos retulit expectationem Messiae. s. Albo praeivit Hillel ante Hierosolymorum cxcidium Syntarii praeses , qui contendit Israelem nullum habere , quem
expectet Messiam. Ergo. I 6. R. Ad x. Ν. cum eiusmodi assertio sit contra laetum. Alioquin nulla iam ratio dari posset unanimis il- Iius sectarum omnium conspirationis atque consonsus in hoc fidei articulo admittendo , et quod caput est , Samaritanorum , qui quatuor circiter seculis ante captivitatis babylonicae tempora a Iudae tribu schisma secerunt, quiaque ex verisimiliori sententia non alios libros ut sacros admittebant praeter Pentateuchum. Eidem non accessisset totius sero orbis consensio , indorum praesertim atque fianensitim , qui vel a primis imperii temporibus eam rep tunt traditioncm. 7. Atque hinc salsum esse eruitur quod I. de spe adjiciebatur comparata ex lectione prophetarum , tum quia Husmodi asscrtio patuita est sine tabulis ac sine testibus prolata , tum quia quae ex Pentateucho monumenta protulimus , et quae mox iterum subjiciemus eam pro sus convellunt ; tum denique quia univcrsae israeliticae gentis persuasioni ac traditioni aperte adversatur. 38. Mirum autem esse non debet quod nulla occuri athlessiae mentio in decalogo , cum in eo agendorum potius regula tradatur quam crodendorum ; quae animadversio
aeque Levitico quadrat ; hic enim libo totus in eo est
16쪽
Par. I. Cv. I. de Mes. Pro s. et e eet. 11 ut sacerdotes et levitas instituat circa exteriorem mosaicae religionis cultum ac eaeremonias.
39. Falsum denique est in reliquis Moysis libris Messiae promissionem minime reperiri. Etenim praeter palmaria I ea , quae adduximus ex Gen. III. et XLIX. Iuculenta sunt Moysis verba Deut. XVIII. x5. a Prophetam de gente tua, et de fratribus tuis sicut me suscitabit tibi Dominus Deus : ipsum audies v ; tum verba Dei ipsius ibid. 8. u Pr plictam suscitabo eis de medio fratrum suorum similem tui , et ponam verba mca in ore ejus , loqueturque ad eos omnia , quae praccepero illi : qui aulem Verba ejus , qua loquetur in nomine meo , audire noluerit , ego ultor existam n . Quae quidem Verba de Messia , non de prophetarum successione , ut ait Salvador post Orobium , esse intelligenda non modo veteris synagogac Rabbini sa), sed et universa iudaica natio ostendunt ; ex hujus enim pem suasione factum est ut Petrus et Stephanus , ille Act. III. ua. iste cap. VII. 3 7. palam ac pubi ice pro concione de Messia illa exposuerint nullis repugnantibus Judaeis, quos alloquebantur. Nec vero alius , excepto Messia , propheta surrexit post Moysem in Israel', qui sive potostate , sive
prophetandi vi vel Dei familiaritate similis Moysi dici po
tuerit , prout Deut. ult. V. xo. adnotatum est V. Unde sal Ct naum. Martini O. P.
Pii io fidei cum observat. Jos. de Vo1sin edit. Carptovii p. 16r. 474 Draesertim vero P. 886. l. IX. seqq. Ilac autem editione deinceps utar. bὶ CL Eusebium Demonst. Vang. lib. III. c. II. ubi multis prosequitur similitudinem quae in ter Mosem et Christum intercessit, ac praecipue potestatem , ae muuus legislatoris, et redemptoris. In Catechismo iudaico quem ex editione Soagogae amsteloda mensis hebraice ad verbum recen situm edidit Carpetovius in introduci. ad Theologiam iudaic. c. IX. et i
doctrinae bonae ; art. VII. proponuntur quatuor res, quibus Moyses inter prophetas ceteros excelluisse
dicitur , quas quilibet illic recolere poterit pag. 48. seq. Id ipsum prae stat eleganter Rab. Abarbanel apud Io. Meyerum tract. de Temporinus sacris etc. in Thesauro IJgolini tom I. p. 555. CL M. G. Frid. Mei hari sub Frischmutho Dissertat. De Prophela Mosi Pari Deut. XVIII. IS. quae extat in Thesauro theologico philolog. sive sylloge disse talionum ad selectiora et illustriora V. et N. T. Ioca Amstelodami 17OI. Vol. I. P. 584, 1eqq.
17쪽
,s Tmet. de Incarnatione eolligitur Moysem de I Iessia fuisse loculum ; quod Cliri- stus ipse testatus ost Io. V. 46. Iudaeis dicens : u Si crederetis Moysi crederetis forsitan et mihi : de me ontinilla scripsit u .
N. ut patet ex modo dictis . Addo obligationem or dendi in Messiam oriri ex ipsa manifestatione seu reVelatione promissi Messiac , quemadmodum oritur obligatio credendi in Deum ex ipsa ejus manifestatione , etsi nullibi scriptum in lege sit: credite in Deum , ut adversus Orobium animadvertit iamboruhius sa).
Cognitio et expectatio ex promissione protoparentibus f cta Gen. III. ac saepius iterata Abrahae , Isaac , Iacob , Iudae etc. iuxta ea quae in probationibus adducta sunt ;divinae porro comminationes atque pollicitationes ad summum cam jamdiu animis praeconceptam aluerunt atque so-verunt. Prophetae numquam destitorunt ab eodem Messia praenunciando , ut ex dicendis luculentius constabit. Τalia sunt fundamenta ejusmodi expcctationis , quae tam altas radices in universa Hebraeorum gente fixerat , ut num quam divelli potuerit. Haec praeterea cxccptio salso principio laborat, nempe Messiac missionem non habuisse cxJudaeorum opinione nisi solum objectum temporale , cum tamen de contrario omnino constet b).
tius mosaicae religionis caput ab omnibus tum antiquiori-ribus tum rocentioribus Judaeis spectata suit , necnisi serius ab incredulis nonnullis in dubium ea revocata est , ain Op. tit. Resp. ad primum
bl Hoc magis ex dicendis in de-
ciirsii tractatus conflabit. Interea es Luc. III. I 5. Io. I. I9. Seqq.
IV. 2 29. 42. VI. I . et alibi ;ex quibus luetilentissime patet Iudaeoo et Oammitanos tempore Christi nondum exuisse ideam Messiae spiritualis , thauinatur , prophelae etc. etsi utramque ideam spiritua lis et temporalis regni conjungerent. Cf. eliam Rayin. Martini Par. III.
eap. IV. S. 4. et alib. Verum de
18쪽
Par. I. ωρ. I. de Mes. promis. et expect. 13 ut quemadmodum animadvertimus , numquam Christus aut Apostoli disceptare debuerint de ejusmodi articulo , scd eo extra omnem dubitationis alcam ab omnibus prorsus tan-mam principii loco constituto , controversia agitabatur de sola Messiae porsona. Quare non temere ac perperam, sed totius synagogae sensum cxpressit Maimonides dum art. XII. statuit ab omnibus et singulis Iudacis firma fide crodi oportero in' adrentum Messiae , ct in ipsorum Ithris symbolicis declaratur sa), ac demum in Thalmudo Τract. Sanhedrri cap. Chelch diserte legitur : v Omnes prophetao non vaticinati sunt , nisi de diebus Messiac v b), ut oci ra jam commomorata praeteream. Hinc otiam colligitur immerito ac per summam injuriam a Josepho Albo Maimoniadem rcprehendi.
u 3. Ad 6. D. Contendit Hisset nullum iam haboro
Israelem quem expectet Messiam , postquam is adven rat , C. antequam advenisset Ν. Ροrro Hillel cx eorum numero erat , qui noluerunt Messiam in Christo Iesu agno-εcorc , in quem ut infra ostendemus omnes epochae a prophetis assignatae pro Messiae adventu conspirabant. His vero elapsis, do ulteriore Messiae adventu despcrans iure i serebat nullum jam habere Israelem quom expcctet Me stam sc). Indo autcm novum potius exurgit argumentum ad
a) CL Catechismum itulaicum est. ubi inter articulos sundamentales si- dei ponitur articulus duodecimus
qui Redemptor futurus sit populi
sui , et quem , etiamsi retardet a Vcntum, eXPectare teneamur . Qui
quidem Messias e semine David surculus Isai Bethlehemitae erit , idemqtie iudicio stabiliet terram, et ludicabit gentes multas , , etc. Hinc B. Moyses filius Maiinon in suis meos id est sententiis in soρherim sive tradicibus trael. de Regibus cap. XI. aperte Pronunciat : Quicumque non credit ire Regem Me riam , vel qui non expectat ad-
Ventum ejus , non solum est iner
dulus prophetis , sed etiam legi et
Mosi doctori nostro,,. Integrum tex tiim exhibet Martini on. cit. pari.
III. dist. 5. cap. IX. S. o. pag. 766-
Alios textus cs apud Martin.pp.547.
ex Thalmude Tract. Sanhedrin. seu de Synedriis , prout prostat e. XI. edit. Cocceii excerpt. XXXI. p. 55 I. et excerpt. XXXVI. p. 559.
19쪽
34 Tract. de Incamatione evincendum per id temporis omnes suisse in expectatione
s4. H. Obj. r. Opinio illa de Messia , id ost rem1 seli-
Cis conditore , quem hoc nomino in libris V. T. nondum appellatum invenimus , diviso demum in duo regna imp rio lsraelitico e spe meliorum temporum Ioel III. u. ὶ et aeculi quasi aurei animis informata esse videtur , quanquam notiones et spes Messia nao improprie sic dictae , hoc est futuram quandam gentis israeliticae conditionem solicissimam praesagientes , Patriarcharum acvo jam adscriptae reperiuntur Gen. XII. 3. XVIII. 18. XXVI. 4. XXVIΠ. I 4. coli.
Ecelci. XLIV. 22. 23. . I. Primus enim Davides populum dissidiis et factionilms perturbatum consociarat et ad potentiam opulentiamque egregie evexerat. Sed aureum illud sc-culum iacta imperii in duo regna divisione cvanuit . Non igitur mirum erat , redintegrandi ejus spcm in regia Davia dis domo poni sensimque aliquom ex ejus posteris selicis theocratiae instauratorem suturum iasinari sa). 3. Quo proclivius deindo successu temporis summa respublica ad exi tium ruore videbatur , eo propiorem spei hujus implendae conditionem fingebant b) , et pro illa , quae Hebraeorum mentibus insederat , theocratiae notione , novum imperium, non civili solum et publico jure , sed morum quoque innocentia et religionis sanctitato landatum iri existimabant...
Apud prophetas , qui vel proxime . ante exilium babyloni-Cum extiterunt , vel ei fuerunt aequales , vel post reditum ex eo vixerunt , itemque in libris apocryphis illam felici
, seu Expiramini omnes terinini: jam nullus Messias pro Israele, . Et hic deprehenditur mala fides Salvador , qui tamen ma-
ii facit auctoritatem Τhalmudis Delialmude inter ceteros legi potest De Volsin in Praes ad prooemium Pu-gion. sdei. a) Mich. V. I. seqq. D. IX. 5.6.VΙ.XΙ. oll. TU.I.Εzech.XXXIV. 25. seqq. XXXVII. II. seqq. Jerem. XXIII. 5. XXX. s. XXXIII. 15. Ose. III. 5. Zacch. III. 8. VI. II. ubi nomen de Messia
20쪽
Par. I. cap. I. de Men promus. et evect. ISrum temporum spem universe adumbratam videmus sa), 5. at in Danielis vaticiniis prcssius definitam novisque augmentis cumulatam. In his enim imperium aliquod loscribitur iderio fheocraticum , Do symbolice adumbratur fictassu
hominis IN J persona, Iudaeis destinatum b) ut quin
ta orbis terrarum monarchia έ, post multas calamitates eventura , eaque aeterna et immutabilis ci cum mortuorum
resuriectione et judicio extremo conjuncta d). Isto vero filius hominis , qui in nubibus apparens fingitur seὶ pro sym-holo totius monarchiae quintae, non pro Messia habendus est. Ita rationalistae ' ; ergo Messiae promissio et cxpectatio non est nisi vana spes idcalis orta ex melioris condiationis desiderio , ac prophetarum poeticis fictionibus f
26. R. N. A. Quod consulum non est nisi ex Iudicro imaginationis aestu absque ullo documento , cui lacta lucu- Icntissima adversantur, quodque sacrae Scripturae evertunt , traditiones iudaicao gontis et traditioncs omnium populorum explodunt, ut partim ex allatis documentis constat, partini cro ex dicendis apertius adhuc constabit. 26. Ad r. Ν. suppositum gratis ab adversariis confictum quodque se ipsum destruit, opinionem scilicet de Messia informatam essc e spe meliorum temporum , ea enim insommata est ex Dei revolatione , quae Gen. III. homini lapso Promisit reparatorem non temporalem , seu felicis regni et aurei seculi landatorem in sensu adversariorum , sed spiritualem , qui nempe daemonis destrueret imperium , et v Tam religionem instauraret et redintegraret ; prout ejusmo-saὶ Sophon. III. L. LX.