장음표시 사용
31쪽
iris es in us Addit illud Pauli pronuiuiatum, quo execrabilem in onantia illum, qui unicum παρ' ο doctrinae Apostolica admixtat. Concilium certe Constantiente docet, doctrinam de promiscua commumone sub utraque esse Christivi Apostolorum. Nihilo minus Ecclesia Romalia, non obstante Christi institutione, Apostolorum praecepto, ecclesiae pri .ma puriorisque usu eam doctrinam mutila vitin sustulit do-ctrinam de purgatorio,, sexcentas alias, doctrinis Christiis Apostolorum addidit canonem librorum divinitus inspiratorum eo tempore, quo scriptores Apocryphorum mpi ima scri
pta non amplius exstabant, adversus testimo tua eccle11ae alueis
cedentis &Iudaicaein Christianae, dilatavit de extendit .verin hum non scriptum religioni Jesu adiunxit. me hoc altum in grediantur, de haec siligula expendant Pontificii, ipsi methodum praescriptionis praeferunt methodo discuelanis. Illam Autor scat brevem, compendiosam, facilem, & vulgo Christianorum .
pag. s. accomat aram hanc vero appellat longam, difficilem, di dismitatibus spinos obstam, doctis dimovit congruentem si exemplum Christi inpostalorum sequimur, tum methodus i praeseriptionis est prostiibenda, s Christiani etiam, diis haud , exculti, docendi&convinceti di sunt per argumenta &im dum discussioris. Causi sitae male consulitim suspicioi vpiei inutie praebunt, qui lectionem librorum Biblicorum sit . adimunt, ac amplituduiem residonis suae in hominum plebis i .a uaria ponunt. An modus propagandae ecclesiae hic sit divinus, geliuinus, homini, rationis usu mediocri imbuto, timens, Autori relinquimus arbitrandum. Ipse ad metho .
dum disinissionis recte adhibendam loco principii ponit serium de exquisitum sacricodicis ae traditionis studium. At Vir ille
'gregius nondum demonstravit Iesen, voluisse religioni suae aggregari traditiones. Proceres plures ecclesiae Iudaicae adjut xerant Verbo Dei aeque traditiones, quas tamen Iesus damnavit explosit. Et ubinam exstat ille traditionum Romanae ecclesiae eatalogus Quot ipse constat articulis: Quandonam, qua fide,
qua Dei inspiratione urio identia, illi pix Fuiuulgatu
32쪽
est Anne illi, qui evin ev rimi, missicilem suam miraculi
S praedictionibus confirmarunt 'Utrum Gruinae fidei, an ageo' da, i cerimoniae &ritus innoxii, nitantur traditi inhilisthaecomitia, quis distincte docuit Si tioditio est idein ac professio dogmatum eorundem per singula inde ab aevo Apostolico elapsa Secula, Pontificii certe ad traditionem provocare non de bent. Primi enim Christiani ad Hieronmum usque & ultra canonem librorum Biblicorum professi sunt ac marnriis confirmarunt alium ac eum, quem Pontificii successu temporis i troduxerunt. Dissertatione prima Autor it comprobatum, reli gionem veram & Christianam conspicua ratione inveniri in E clesia Romana, manc veritatem patere per methodum prae scriptionis. molendum sane, notionem, quam de ecclesia Christi tenere oportet, ab Autore informatam fuisse animo,
quae a religione Christi de Apostolorum discediti Societatem Dyrotest uirium appellat Autor cistatem satanae, seperfructum
tablilii naufragii serietatis Iesu Brisei, quasi Christ in sellai
in unam sic item constituendam eon bitare possint. Deus, coruum Autori gravissimini id peccatum Ipse in eo est, ut ostendat, veram religionem Christianam inter Protestantes haud invenlata suo fine secietatis vere Christialiae hos de signa characteres ahantiquitatem, ad Jesum usque Mnectan tum ratione nominis, tum respectu ministerii; propagati nem per oris partes praecipuas, o prodigiosam profitentum, copiam 3ypietatem, sanctitatemque vitae, in fundatoribus e violarum 4 adspectabilitatem minus interruptam ti ad te
pora usque nostra propagatam; Dautoritatem pastorum, ad quam homines citra doctrinae examen coeco currunt impetu, ad apsorum nutum per coecam obedientiam proni 6,conformit rem cum promissis Christi mith. XXVIV o, XVI. y com Sa munionem cum sede Romana ob Irenaei locum Lib. III Cap.3, quasi is tribuillet ecclesiae Romanae dominatum in reliquas unia vel las, ob opriani Ep. ad Cornelium, quasi Coprianus ecclesiam Christi credidisset esse monarchiam, si postea uisequam errare posse in ullis fidei momentis, atque Romanam e
cetam esse di inaniurum tum Quis univerinem, sibile
33쪽
suasisset in potius erat colligendum quicunque coetus, ctruiam Jesuvi Apostoloruin sequitur de allectatur, ac cimilem cum Christianis primis amplectitur librorum divinorim an nem ille est eatenus ecclesia Christi. Atqui Ergo Promissiones, quae ad univcrsalem Chiliti ecclesiam spectatit, ad Romanam trahere,in indolem corporis Christi mysticam atque cruci iubiectam in splendorem externunt de monarchiam ad speciali item convertere, est ideam, ac petere id, quod est principii lo- Pag. 33 co. Contendit deinde, charactere verae Christi ecclesia abesse a Protestantium coetu , scilicet ex principii petitione. Sihi perluadet, originem doctrinae Protelhanti uni non pelidere a Christo inpostolis, sed a Luthero, Cultino dee quasi reser maiores instituerint religionem plane novam, nec potius monuerint homines, dogibat Onania esse probanda, te disieliora &antiqhissima stinenda. Quicquid Romana Ecclesia habet doctrinae Christi QApostolorum conserme id resormatores no luerim repudiatum; additamenta, subtractiones, ac varium illud παρ , repudiarimi quis dixerit, reformatores ordinis senedictis plane novum ordinem cotididisse Hari uin, Pontifex, non dissimulavit, morbos erronim insidere capiti, membris Ecclesiae Romanae, negavitque scripto publico, rei risicem Romanum errare non posse me desivit Pontifices alii, idem testati. Secessio a naevis, ab additamentis, & si .
tractionibus, quae cum doctrina Apostolica constare nequeunt, non est rebellio vel haeresis vel desectio ab ecclesia universili. . . Secessionem eiusmodi saepius molita sui ipsa Ecclesia Romana in Conciliis suis,& subinde aliquam essectui dedit, licet nondum omnem. suae baracteribus allatis opponi sisent, Autor Mi 6. moliri laborat. Ipse inprimis annititur, ut ostendat Eccle-sam Romanam esse unicam Christi societatem, licet libri can nici a divina inspiratione haud sint prosecti. At qui fingi potest Ecclesia Christiana citra religionem Christianam Haec vero innititur Christi inpostolorum doeti inae, quemadmodum Autor pag. 6 sui consessus Undenam vero de indole eccle-1ssae constat, nisi ex libris divinitus inspiratis Ipse ver autoritatem ecclesiae divinam praemittit dodum ua inspuatu, ni li-
34쪽
sUPPLEMENTA. Tomis sectio I asHortina 4 prurae. Audacula videtur propositio, par altare, Deum prophetis haud inspirasse singula verba, quisbus usi sint, sed nomiiviqiram reliquisse, uuium delectus, eum illis ipse. Directio divitia cenenaviqum eis desiit e lavero, millimur, idem domitret ar 'sitorio sieris ver ba ipsa esse divinitiis inspirao, negati Scriptores sacros, ne Pag. o.
in errores inciderent, praemunitos fuisse, ad scribendum a Deo determinatos, largitur. Disierit deinde de argumentis, quibus vulgo solet Θεσπια τία libremi Biblicorum comprobari, quatuor eorum reiicit Exponit de diverss sacras literas exponendi methodis omittimus iam reliqua, siquidem Lectorex hac fimbria facillime de texto omni poterit judicium ferre. Nil certe venustatisin nitoris hic desideratur. Deistis passim megi occurritur. Id vero, quod rei est caput, ita est involutum, ut incautus lector usagium Autori haud facile se
hoc est, 'VIT ET ENEDITIONES MILITARESSERE .m i Principis Sabaudiae, FRANCISCI EUGENII, supremi Ducis bellici exercituum veratoriorum aς Imperii Romano-Germanici Editio seci da revisa, correcta, - nibus locu potata.
Venetiis, typis Ioannis Baptista Recurri , iras, . Alph. I plag. 7.
In thaesitione praemissa Autor docet lectorem, trantus exstiterit Euge=tius ille inclytissimus te consilio de manu. Scii-ptores, unde sua hausit, indicare haud duxit operae pretium. ordinem institit chronologicum, nec eorum quidquam omisit,
quae Euenius excogitavit praeclara gessit excellentissima, pr stitit admiratina, profligavit periculosissim . Uultus tanti He , mim aere expressus, libro praefixus apparam Praeterea figuri
35쪽
PU. II 3. mi incisae, allatae silerunt nullae. Infeliciores expeditiones Autor haud mist, testatus, expeditione Telonem Martium velis suscepta exercitus foederatos magnam partem periisse. Nonnunquam orationes hi Epistolas Eugenii intexuit Ratio
nes, quas ipse Eugenius proposuit in concilio Vindobonens obiis bellicis destinato, hun urcis inserendum, re γαoru sentavit extabuitque ad verbum. Consilium , ae orationem, a cuius interventu biducias cum morum imperarere A. iri I. fieri notat, ad verbum adduxit. Exequias, a Grais is Mhonorem eius institutas, ibiunxit, ae in uetate Hiquisquea . visi vi a me in Principis praedicandis operam collocavit harus exiguam. Non aberramus a veritatis tramite, si contendinius, libro hoc universim sere Europae historiam bellicam per annos o deductam, comprehendi. Indice subjecto argivuenta unia Mantur potio . D. NICOLA HIERONYMI GUNDLINGII, REGII Boerussici intimiis ecclesiastici Consiliarit, ros Publ. Ha
Eapitulatum Cares VI, &c ii est,
nem Imperatoriam Caroli I, ob praestantiam rusum, Ma eum verbis Capitulationis, necessariis notis mam ginalibus, rabula Bnoptica Capitulationis, amplo Indice, in lucem mi ne uti, Lipsiae, impensis ollimi Ludovict
Alph. 8 plet. q. Editor posthumi huius operis est minor Madmirator astu
simae eruditionis ae notiti merinania res complexae,quae quondam inerat ut Gun vis, quem merito Polyhistorem, , promtuarium Iuris Historiaeque, tum iterariae, tum Moesiastine, tum politicae, portentumque eruditionis, appellanius M' G nil nisi expositicinem iunium, O peditat capitulatio,
36쪽
hie quaerat, is magnopere se fallit, anucleanm hic origia ne reipublic emerinanicae, fines eiusdem indagantur, sit .
tus o M. Historia per vicimidines singulas eruitur, tracta riones saepius speciales intexuimu 4e tui rea iuritan public rum Germiniae opem listoriae depromisi hypotheses prineariae dispuriinrur,4 fictiones profligantur. I tamen sint litae eri a lectiones Ravioris in cri vi ipsi nonnunquam conferenda stat inrain11-- Novae
adem sepius odisinas de sententias, ab Illustri πι- --
de udraei in scenam productis. Immerito tamen negat, inrchiones Brandebin eos appellatos fuisse Duces. Utilis res, ex rectrinatione Lutheri profectas, solide enarrat dria o casione, easque ad Pontificios ipsbs propagata esse, docet. Fu damenta superioritatis territorialis non sub Conrado I sed in in terregno esse investiganda, contendit, iustagio Uen. At batis Gothinis si in Chronico motriuicens munitus. Ad Pr cemium Capitulationis Caesareae epitomen suppedita notitiae de veteri medioque statu Germaniae publico. Tabulis genealogicis hinc hide expositiones suas confirmat in illustrat, a
Mologica seliciter iubinde detegitime usqthodo causiriun minusinae irationes ad Camulationem Pag. s. yinem. A. iri Hata editas, ob noto tribuendas visistimati m erum, eiusque assectatorem, o coire ab iam tui parrium imperatoriarum nimis esse ibidio . Caintulatio m. denotat conventionem, pactum, extas leges, utrinque initas Italis significatus hic primum arrist. Capitulationis vox hoc sensu primuin legitur in Recessu imperii Erlanensi A. 367 Daraus, mures vi se neu mahlen .f. Menn aerim due se aessisne ac Capitulatione Ferdinandiu Art. s.
ges Palatinas a Capitulationihus disserre, Autor docet. Comi δ', tes Palatii regitin Palatinos distinguit, hos habens pro iudicibus palatiorum provincialium. Quatuor Comites alatinos, Speculo Saxonico Lib. III Art. s. commemoratos, vindicati Franciam Germanicam Rhenanam distributam olini tradit incisrhenanam, cuius metropolis ecclesiastica exstitit a Ioguntia,
. a cinis uanam, cujus mPutauit Colonia,. in Belgis , in
37쪽
qua Treviri fuerunt caput. Per hane Franciam Comes Palatia Pag. 3. nus Rheni magna emicuit in iudicando autoritate. Imperam tibus G oviso Germanu de Carolomanno, regnum quoque in Bavaria exstitit. Eadem ratione in Sueviam dominatum tenuit,
hali regnum Carolus Crassus, qui in Diplomate apud Mabisi , nium in Amis Benedict. vocatur Rex Suam Saxoniae tam
dem dignitas regni accessit per Du--m iuniorem LMAEM M G iniquisiunmti M-Hi quatuor rmis Palatinos Consist singulos iu b, - 1gius asehitratur. Pritim monici sedem existiniat isse Aline silvices monendines lus est, ci ante sumus M tempora menti nem Comitis Palatini, per Saaconiam iudicis, lini seri, n urbem palatinam tutio haud fuisse linam, multiplicen, 37 in saxoniae regionibus. ----- Burchariam, laxoniae
19. Comites Palatinos, in unum compingit. De Comitibus Palatinis Lateranensibus deinde disserit. Legem regiam exstitisse, largitur, & ostendit ex in an I. rarum in Co tit. Princi
ac Insit de uri nat ergent. . nec non ex L s Coae densam αι. n. Coae de Coae tost atque l. s. Dicae Mamin. Lex Romanorum regia tradidit imperatoribus potestatem omnemri a Capitulationibus potestas Imperatorum coercetura I. limitatur. Quare disserentia inter utramque intercedit satis magi a. Suas Baanis Trithemii maximiIianum I sese appel- . lasse Regem Germaniae, Autor suspicatur. Capitulationum a- naloga in Imperio Germanico semper exstitisse, uocet. Jus natura politicum dari, arbitratur. Lanc eru=n-stholasti cunn, desuri natura politico universali tractando ineptum, pronuntiar.3 uus publicum positivum Germanicum in Academiis esse uocem dum demonstrat, . secus sincitum esse in holminnem Paris Art. I. , negyr. I mem me herim insonatum, qui e PM religisse scripsit, esse redis HG- α traditi Dese sonem religionis moderatam S sesidam haud esse vetitam, diem G Rempublicam Germanicam esset regularemi monstro sim, uetur cum si omni in iureconsultu priuessionem
Α Diu publici vindieac Duces sibi, impentinibus Hum IV
38쪽
Bestis siue is a st mariat Magdeburgico ceu Principatu. Decerpsit ex Diplomate Mimumae noui C. s. S. sesum in Dissis Humi Gin Exsiit illud in M. a.
fuisse haereditarium, Autor ostenilit blide. Regnum Gerananiae electivunt exstitit, cum de Arnulphi succetare Forchheimii suit
actum. Audit tamen Autor Germanos haud facile deflexisse Q. in electione a familia mascula, imperii ad clavum sedente Commemorabilis est Epistola, quam de ea re Hatto, Archiepiscopus Oguntirius, ad Joannem Ix Papam, dedit. Ecliuerunt eam r. Goldastur de Rumi emi & Bassinus in miscedi eis. Feuda, quae nonnulli a Ducibus4 Principibus Conrado I & Henrico AG 63. mpi oblata fuisse tradunt, merito explodit Imperante Ottone III, Electores a Gregoris V, Papa, creatos fuisse, solide negat. Antonius Pagi sebulam hanc primus destruxit, a Baronio exo
iustam is Minm Rusi in i civis Legati Pontificii Im iperatorem fuisse elinum, dicere li Ud omittierat Autor. si
a Com ad I luculente evincit Germanos septentrionales αμmisse literis ne in aetate, probabile ducit Carmina Gemvis M. norum veterum iam ante Carolum M periisse, coniectat. Gaulos, Celtas, Galatas, allones, a flumine mala dictos esse,
putat. Cimbros, auarι victos, attingit. Πνι Θιm Germaniam 82. invisisse, autumat veri esse simiIe, licet olius MDithmarus s. negantem propugnaverint sententiam . Tacitus mores Germa . nomin comparavit cum Romanis. Hic lecturis eum est Pharus. Alemannos Autor e compluribus gentibus conssitos esse assarmat reliquos vero Germanos ad eandem stirpem est set
39쪽
aca Iapheto, Genninos antiquissilinos aretali. - -
.so excellentem & proceritim in quid coriemiris assequi possu
mus, non sesum hoc ipseni credimus vervati conmiere, sed addimus etiam, Tun esse nisi-, Aetlum, rocerum , monili sensi mem, vocem vero redde, eur, lihe, denotare turbam premisuam, unde superilitat vox Gery- eodem signuficatu Dum itaque notat heroem praesdentem turbae inconditae, mirae liberiori Huic originationi concordis locus Callimachi ex Hia in Delum v. o sep Thetis esse te
ram Graecbrum lingua, Autor tradit, minime autem demon- si strat. a reisum Stoicae sectae favisse, assirmat. Gigantes olim exstitisse, contendit, nec tamen eos, quos Oetae fanXerunt. Servositisse priscis Germanis, merito ex Taciti Cap. a com- probat, eosque glebae adscriptos, Romanisque servis miserici-99 res, suisse, tradit mi angi Laetii libris de migratio=vbus gentium plus fabularum, quana usus, inesse, scribit. Mores veterum Germanorum compendiose describit. Benedictinia Qq. messi librum de Iu religion de Gavisis, Parisiis ellitum, parvi faciendum esse, docet, siquidem is sacra Gallorum omnia alitibus Romanorum derivaverit inlidum sedem definit prope urbem T rex, dictosque illos credit ex Druid, dis, Deo. Germanos, vocabullam uerit aetate recens, appestatos existib, at ex guerre' nnum, id est, viris bellicoss, quo nominerosi ipsi sese impertierint, Rhenum transgressi Germaniam septen ' trionalem ibisse minam rentium, credis Sue e linguamin populos antiquitatem ultimam praeserre, licet ita inaus NM M ius in gratiam Christinis, Regim iron tiaverit, selide novi. Boios Gallorum a Boiis Germanorum discernere nos iu- o8. bet. Illos vero passim discurrisse, Haliquando in agro Bituri, censum habitasse, suspicatur rediisse alitem ipse posthaec in patriari suam Bojohemicam, additi Franeos es otionisne
manicae, adversiis Gallos quosdam, id pernegantes, vincit. Romani Germanit, respectu ipsorum cisrhenanae, Praesides, aro. viros consulares, pri efecerunt. Constantinus M. praesectuna praetorii ieviris constituit. Illam Franci ac jam ai- Romani, diris
40쪽
imperii litura. Reliqua, septentriinubiis magis obversi, e .mania cognomen obtinuit linguae, a Rheno ad Vistulam, . . montes Carpathios diduria. In hae Mameruit Wm floruit Pimmarii. matuum primini exstitit reuntiae. Haec momenta, Ariovisti gesta, Autor egregie exponit Coniectat, Caesarem DP Is
aliquid ficti rebus Ariovis immiscuisse. Usenburgum, Cliviae locum , dictum putat ab spetibus. Druse facinora enumerat praeclare, per Germaniam illustria. Frisios hahitasse ex Selandiam, e triana, ollandiam. Ultrajectum, i porro Peroldenburgicas ac Bremenses regiones fuisse diffulbs sibi per 'suadet. Gram Hollitiae Frisos, a Principibus Hollatorum ad 335
scitos, serius coluisse, adjungit, vocatos quippe tranoris . armi in existimat fuisse Ducem accolarum Hercini in pro vpe Hrmonii locum olim commoratum A. et M. Qin Germaniam ruisse missum, arbi ranu uisurae invita a reo nil in pariter ac si eos, demonstra --m, quam Amore In M. B- mare tribuit, de immoderato tDrannidis studio exponit Arminii ,- - res haud omitti Res Germanici motii t. Migrationes gentium deducit 335 ex dissidii Romanorum intestinis,ac iniminutione exercituum,
Germanis oppositorum , quorum partem haud modicam ωμι l. Byzantium versus ira iusserit. me primis Franco. rum Regibus copiose disserit, ae Gregorium Turonensem, ite eis commentatum, existimat fide dignum. Misbargum habet pro castello Teutonum, Coloniae opposito, a quo Polyibumus voluerit vocari Hercules Deusoniensis, Willus nunc credit vocari mitis, Dema Verba Gregorii adiecta, quod es in sinibus Duriviae laxissime interpretanda esse tradit Pagum Dolimga, seu Dariingen, veterem Alteram inter kΟbacrum fuisse situm, tandem agnoscit. Murcelingos, Herulorum in Italiam comites,
pro inrangis reputati Burgundiones a Burgis,seu castellis, quia