Bernardi Zamagnæ S. J. Navis aeria et elegiarum monobiblos

발행: 1768년

분량: 169페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

84 ELAGIARUM

De duee sanguinea captita cervice revultumqQuae prius , eximiae quam retulere decus Virtutis, dederant stygiis captiva catenis Et phlegethontaeo colla premenda jugo et omnibus ille draeo malus ingruit, omnibus ante Cervicem impositis pressit atrox pedibus. Cujus tu contra sprevisti sola furorem , I. Nec de te exuvias perfidus hostis habet. Quin stygio quamvis epotum in te vomat amne Uirus , si qua ortus laedere fraude tuos Possit, conantem frustra vincis tamen hostem Innocuo calcans livida terga pede, Insultansque . magis, magis o precor usque scelestum Auctorem, a quo sunt omnia nata mala, Omnia sunt nobis selicis gaudia vitae A quo rapta, magis dia puella preme. Ille suo ereptum per te nostrum gentis tri Inscendens frustra jam sciat imperio: Et sciat & doleat vesanus . cur bona cessant Gaudia i uieit io magna puella stygem , Vieit, & attonitis laetum mortalibus omen Iris se in vicinae nuncia pacis adest. En iterum, quales nondum ullo crimine foeda,

m g Η e e I signum sederis . . . . arcum meum Ponam in nubibus &c,

102쪽

Anguineo nondum perdita flagitio ,

Terra dabat, flores parte undique versicolores rIlli autem , circum dulce sonans Zephyrus Dum volat, arguto soliorum murmure discunt, Ue merita es , laudes dicere sancta tuas. Diei te jam laudes, iamque una crescite flores , Quos alit aliti suae terra parens dominae ;Quosque in serta legens dicam, tibi numera prima Lux mea pro domita dat styge noster amor et Addam etiam cantus, sed quos nec Pieris ulla, In sylvis Phoebus nec docet aoniis, IIumor hianteae qua defluit hippocrenes ,

Et vatum epoto corda ciet latice . Ingenium dabis ipsa ; unam te nostra sonabunt Carmina , tu nostri carminis auctor cris.

103쪽

Ad Virginem nascentem . OUalis noctivagae phoebes 9o nitor almus olympo

Emicat , ae niveis invehitur hijugis aQualis ab eois nimbo conspersa rotarum Memnonis illa parens prosilit aequoribus; alis N imbriferas ubi guttas auricomus Sol Permeat , in vario lumine vel sicolor Post hyemem iam depulsam post nubila tetra Formosae facies iridos exoritur; Talis ades nascensr quid talis 3 ne bona saevi; in potius vati parce puella tuo . Pauperis hoc vitium linguae, quae nescia sari est. Quod υidet attonitis sensibus in te inhians Mens animi , puras quum primum lucis in oras Matris felici laberis e gremio et Conatur tamen ipsa , potis si diuere , di omnes Uerborum nequidquam anxia versat opes. Vestigatque undas, poti queis ducer vates

104쪽

suerunt ismariis culminibus nemora , Atque hebrum tanaimque inhibere: heic deficit humor Peoaseus, sons heic aret apollineus ;Rerum nulla resert species te, diva , venustum Nil est, quo non sis tuta veuusta mage .Quippe venis, qualem voluIt Sator ille supremus , Et voluit, qua nec pularior ulla fuit, Nec melior, volvens te Ibὶ aeterna in mente, priusquam Mundi libravit moenia ponderibus, Effuditque auras late, certisque revinxit Terrarum clausum finibus oceanum ,sIdera & immisit caelo . tu namque suisti

Illud opus, majus quo nihil ipse deus, Condidit & solem quamvis di sidera, prompsit

E tot inexhaustae mentis imaginibus ;Tantaque virtutis tua sunt te exordia, nondum

Nata omnes omni ut decore antevoles.

Nil igitur conferre tibi sese audeat: atqui Non ideo has humiles sperne puella domos 3 Has tibi praecipue rerum pater ipse paravissPraecipue tellus eondita & astra tibi.

bl Proverb. cap. g. ab aeterno oresnata sum dic. quando e c. vide Expositores in hunc locum . e Fundamenta ritis in montibus functis : Diligis D minus portas ison oper omnia tabernacula Iacob . Psal.86

105쪽

R0Ice suloentem lunam, quae dum aurea caelo Ducit sidereas nocte flente faces, optatum per lassa dabit tibi membra soporem - Pallidula.teneros luce fovens oculos . qnspice & auroram: tubuere ardentia caeli et ' Templa , rubent longe culminaque & sitiae rHaec tibi solis erit praenuncia . jam nova rerum s , Quoquo oculos vertas, se lacies aperit: . Tethyos cn pura prodit sol almus ab unda, Uanescunt tremulis sidera luminibus , iNusquam atrae est ficies noctis: tantum ille coruscans Litore ab eoo litus ad hesperium Spῖe ulu diffundit lucis volitantia; quae se In septem postquam . stamina dissolliunt, Omnibus ille suus rebus color, omnibus illa Et forma & species floribus enituit. --

Tum libani te dὶ cedri, & soniae cyparissi,

Tum vocat atque ingens palma, oleaeque viror, Et, riguo platanus campo, Hierieuntis & illa Ambrosium os rubro tincta lepore rosa rDumque vocant, placidas zephyris motantibus auras , -- Θdsonat Omne avium per nemora alta genus,

pertum dic. . Diuitiam by Corale

106쪽

M. v NT, BQt BL os. 89l Colluditque iterans blando Tua nomina 'eiariti. ιο quae tam felix nasceris , haud metuas Hete habitare; tuo si: nunc dignabere terram Adspectu, veterem se induet in speciem :Qualem habitisi. miseratar quiana nondum perdidit Heva Decepta inferni fraude mala colubri . Omnia sunt illi primum hoc de sonte coortar Tot mala, de omnigenae femina nequitiae: Quae cunctis natura parens infausta sitorum, Hausere ut primae tempora vitae homines, Insili iat penitus ; tibi sed , quae colla draconis

Presseris in carae matris adhuc gremio , , Haud unquam insevit . semper curaeque metu'llo Longe aberunt, falsae & gaudia laetitiae, spes & desideria atque aestus animorum, Transversos qui nos turbine conripiunt, Absorbentq; atrum in barathrum . tibi pectoris omnes

Motus pax certo foedere certa reget,

Nullo inconstantis fortunae agitabere casu, Nulla tuum invadent nubila consilium: Quae sunt recta, voles: atque inter recta sequeris Optima quaeque; in te candida lux incrit In te dius Amor, puram qui saepius auras Te levis hinc pennis evehet aureolis In superas alte volitans, ubi purior aether

107쪽

Ridet, & haud ullo cone ussus turbine saevit. Illic tu nigris altior & nebulis , Altior & nimbis ventisque furentibus omnes Despicies casus, despiciesque minas, Queis humilis regio haec miscetur . quare age laeta

Regina o terras ingredere, ipla decus , Ipsa aderis magnum columen mortalibus aegrIs . Quos inter quum me videris, asser opem Iactatoque vagoque et orto jam sidere tanto In medio incolumes ibimus oceano. ELE-

108쪽

ELEGIA III.

Ad Virginem Deo se in Templo dicantem.

I Antano te capiunt carae fastidia matris Sic ne audes patriis cedere liminibus φAh properos cohibe gressus, quo dia puella Te rapis ' an celsae templa petis Solymae Virginibus a virgo decus accessura λ quid eheu Te sne jam mater, te sine jam genitor Heu quid agat tecum solatia rapta senectae,

Omnis tecum una lucis abibit amor, Iste tuus praesens quem pridem adspectus alebat, Nunc absens multa perdit amaritie. Et quamvis te non teneant, suspirat uterque Attamen, ac tepidis ora Hgat lacr mis. Ire tamen tu pergis : eunti ignoscite, tristem Et fletum uvidulis tergite luminibus.

Illam

a) Multa sitnt hae in re aut obscura , aut incer ea; magnaque est opinionum varietas inter auctores , qui de hujusmodi argumento seripsere . Nihil tamenneic dictum est , quod cuiquam temere dichim videri jure possit; quum ea fere omnia, quae describuntur, non levis auctoris alicujus nonii ne atque auctoIitate

109쪽

Q2 ELEGIRRU ΜIllam ducit Amor: dio quis pugnet Amori I, quo tantus agit, sancta puella, deus e Ipse fores reserat, dextram tibi porrigit ipse , Ut facili valeas limen adire gradu

Ruratum templi limen , magis aptus in orbe Istis quo nullus moribus es e locus, Nulla potis mage digna domus . tu candida nempe es Illa b) columba, olim missa per imbriferos Quae tractus, nondum quum sederat aestus aquarum , Abdita que is tellus maxima delituit, Ut sedem haud reperit late omina circumspectans, Quiret ubi niveos ponere lalla pedes, Extimuit, plusumque alis fugien ς dedit, & se Laeta iterum navi reddidit incolumem . Scilicet in terris alibi num sistere postes, Hele ubi commixtum fas simul atque nefas: Tot scelerum sacies, tam multae unde undique pestes

E stygio excitae circumeunt barathro. Quarum nulla tuos poterit conrumpere mores sNulla isthue inferre ausa pedem poterit

Te puram terrere. audin i jam numen in alma Aede sonant, numen carmina sacra ςanunt, Thureus ante aras dum se vanor evehit alte. 1

Tu a

b Genes. cap. 8. Emisit quoque columbam pos eum, Ir videris .... qtiae quum' non invenisper, tibi reqvi sceret Fes ejus , reversa es ad edim in arcam &c.

110쪽

M o M o B I B L o S . Tu divino adflatu intus adusta animum, Suspirasque ardesque atque uno numine gaudes Ora sinumque tepenti imbre madefaciens . Qualis ubi aurato subnitens cerea lychno Concepit flammae vim iacula igni seram , Illa quidem mollita liquescit ab igne , simulque Cuneta renidenti luce loca exhilarat. Huic similis fietque ardesque ; & jam vix capis ipsa Plenam exultanti pectore laetitiam , Qua socias inter gaudes jam sede recepta IIn templi. at verso cardine jam crepuit Postibus occlusis heu janua . quis mihi rete . Invidet , & cupidis subtrahit ex oculis lPande fores nimium immitis quicumque minister: Men longe posse hac Virgine abesse putas Ergo te numquam posthac formosa videbo , Abstrusam in magni numinis obsequio Nunquam ego te adspiciam posthac at mente tuebor, At certe gratis pascar imaginibns; Haud aliter quam si manifesto in lumine praesens. Praesentem obtutu conspicer assiduo .

Ae modo siderea c sustulam luce videbo

e in Aliqua hete ossicia atque munera reseruntur ex iis, in quibus puellae , quae alebantur in templo , jux a verosiinitiore in Opinionem exercebantur.

SEARCH

MENU NAVIGATION