Bernardi Zamagnæ S. J. Navis aeria et elegiarum monobiblos

111쪽

Ardenti sanctas fundere ab ore preces , Quas alaeer charitum circumvolitans chorus omnis Excipit, ac sedes evehit ad superas Astra super solisque jubar: modo sacra canentem Carmina , vel prisci temporis historias Volventem , ac memori figentem in corde tuorum Illa tot adspiciam grandia facta patrum . Saepe etiam cernam, superum famulante corona, Ad posita in tela ducere ab arte notas Ut varii immensos per caeli didita tractus Numinis ad nutum fulserit haec species, Et nihili novus e latebris emerserit orbis, Non qualis nunc est dira lues hominum , Cunctarumque simul virtutum triste sepulcrum, Nestius ast ipsis cedere sideribus . Saeva parens , tantine fuit decerpere pomum lTe miserans coeptum forte remittit opus Nunc mea virgo, tuosque horret dum effingere casus,

Daedala acus saepe illi excidit e digitis ;Flet quoque & anxifero suspirat pectore. quid si est Non tibi, sed nobis saeva parens nocuit. Aurea quin tenui rursum velamina filo Pinge age, & artifici pollice rursus aeum Docta cape: en quatuor video de partibus amnes Caeruleo sedes tramite dividere Elisias, tempe felicia; ver ubi semper.

112쪽

. . . I

Puraque ubi caelo lux sine nube micat. Ηie princeps est ille hominum ; circa volucrum vis Plaudit, & agnoscit terra suum dominum, Agnoscuntque ferae omnigenae , floresque videntur , Qua se seri, prono vertice supliciter Ipsi etiam venerari. alia stat parte puella Pulcra os, ae flavis conspicienda comis, Quas inter zephyrus ludit lascivus r at illi Non coma, non curae est jam decus oris ; hians Arbore sub viridi tantum stupet aurea mala, Quam formosa, legi non in iuus apta manu. Illam anguis blande cernit, ramoque volutus Mala inter squamis enitet aureolis

Heu quid agit l niveam poma ad fatalia dextram Portigit: ah isthoe, dia puella, precor, Nitte opust heie heva pro tristi, missa Uirago

Illa polo potius magna locum teneat ;Quae premet infimi collum satale draconis siderea in flavo serta gerens capite. Hanc tu dum pinges, suplex venerabere , & unam Quot fuerunt, quot erunt, matribus anteferes: Hanc, ego te venerans, semper venerabor, & ipsam Esse velim, vates cui placeam ante alios

113쪽

. ad Virginem nubentem.

Non temere insonuie laetis concentibus aura, Clarior dc solito lumine tota nitet: O venias mea nympha; sacras Hymeneus ad aras Ecce tibi casti vincula conjugii Aerium caeli croceis findens iter alis Et gerit, & tali laude superbus ovat Caelicolum in thiaso . viden, ut pars candida nectit Puniceis pulcre lilia taeniolis ,

Pars in serta rosas addit tibi suave rubentes, Quas prius ambrolio rore rigavit Amor , Dius Amor, numquam visus qui laetior ante Fulget inaurata candidus In tunica, Sidereoque faces succensas igne coruscans Jam cupit optanti tradere te socio . Ne dubites huic virgo tuam concredere dextram IFlagrat, at innocuo flagrat amore animum IDicetur jamque ipse tuus, diceris & ipsa zJam sua , sed primum stabit utrique decus , Virgineus sed stabit honos, devotaque caelo A primo aetatis vere pudicitia. Hoc felix tibi conjugium deus auctor Olympo. Spou -

114쪽

spondet, & hune socium destinat ipse tibi:

Hos etiam placidi vitream Iordanis ad unaam Inter plaudentum Naiadum choreas Felices dulei cantu celebrare hymeneos Est siletus Salomon ille tuus proavus Magnorum sobolex pulcherrima Iessidarum rIlle amor hic fuerat castus, & almus hymens Cujus saepe nova capti dulcedine colles Palmiseri exiluere & juga cedrisera.

At tu , cui talem fatorum arcana dicarunt

Nuptam, justitiae Λὶ praemia magna Iuae, o nimium selix gaude 3 tibi tradita cura Illius est purae Uirginis , ulla fuit

Qua neque amabilior superis , neque carior usquam sNec mage virgineo nobilis ingenio . Nam quodcumque facit, quoquo sua lumina flectit, Admovet illa virum sensibus omnigenae Virtutis stimulos, castique accendit amoris

Non prius expertis vota cupidinibus. Nunc tamen haec eadem tactus exosa viriles , Certaque non legem frangere virgineam En tibi se credit , nec dedignatur amantem.

Quippe illi in te uno tanta reperta fides, G Omnia 60 Pseph autem . . . . . quum e et jusus &c. Luc.

115쪽

Omnia qui tenerae praestes bona commoda nuptae , Atque eadem intacto corpore tecta colas et Ac veluti amplectens vitem ulmus tristia flabra Uentorum , validae sustinet atque hyemis Immota incurliis; carae tu nempe puellae Sis tale in duris casibus auxilium . Hoc faciet, mens liaee illi; foetalia tecum Partiri vitae commoda cuncta volet, Atque tui decoris bὶ custos, atque additus una Moeroris, virgo, laetitiaeque comes Cetera connubii tibi cedet jura, sat uno Munere contentus, quod tuus esse queat. Hoc ipse an potuit majus contingere Votum, quidquam melius poscere coelicolas En qua regna patent phoebi fixin mantis ad ortum , Quaque idem hesperio tingit in amne rotas, In terris facies non hac sermosior ulla , Non est & virtute auctior ulla anima , Fulgere cuique magis rerum illa aeterna potestas

Eximiae semper laudis honore dedit. Quare agite unanimi quos jungit foedere taeda Pura ferens puris gaudia conjugibus,

b Desponsuta es viro iugo non stolenter allatu ro, sed potius contra violentos coorituro di c. ait Augustinus de sancta virginit.

116쪽

Consilite o terris ambo et jam candida eaeli Stillantis dio nubila rore pluent, Iam tellus inarata almo Decunda vigore Pollicitum tumido proseret e gremi Florem seὶ Iesse uin , suavem qui sparget odorem. Stellarum sedes ultra hyperionias et Illaque lueidulo clausae se cortice conchae Gemma nitens pulcris exeret aequoribus a , Cujus. naturamque simul miratur & ortus Doris, & invisi seminis unde vigor. Aetheria certe nascetur origine proles , Nascetur qui vos nomine saepe vocet, Teque sumn dicat patrem , tibi candida nympha Parvus ab admotis pendeat uberibus. Tunc Animus quis erit vobist quae mens bona purae Laetitiae admirans gaudia concipiet lIlla speeus belle a. illud mihi testis & antrum, Nunc tantum bruto grata domus pecori, Thure olim dignanda atque ipsis aemula stellis Regales multo vincet honore lares . Dicere plura mihi vetitum ; immortalia musto

Mortali prohibent facta docere sono . Et iam concussit flagrantem lumine lausto. G a Sub- ei Isai. cap. I 1. Egredietur virga de radice Iuse, ἐν latis dic.

117쪽

IO . ELEGIARUMSublIdens placide laetus Amor saeuiam ;Ipsaque secreti linquens penetralia templi

Arguta virgo concrepuit solea . o venias nova nupta novum columen nuptarum 3Αnnulus in sponsi clara micans manibus Candidulum poseit digitum, quo fulgeat aptus . Aeternam & fulgens servet amicitiam . Gaude Amor, o gaude felix Hymenee, peracta omnia, iam nupsit vestra puella viro, Et pulcro suffusa genas pudibunda rubore Nupta rubet, qualis sole pudori coloros perfusa rubet tithonia matutino ,Αe roseis prodit lethyos e soribus: Sis selix mea vita ; die si videris isto

Me facilis , selix semper & ipse ferar.

118쪽

Virginem , Caelesti Nuncio accepto . Uisquis ades, fur thura, pius e vos ite profani ,

Ite, & sacratis cedite limitibus: Sideret en rutila caeli venie sa ales ab arce Nuncius alarum nosco ego jam sonitum, Ambrosios nosco crines , nec sallor , & ista Fulgentem laetus ponit in aede pedem . Iam subiit: quid virgo tulit Θ quae verba loquutus 3 Me miserum , trepido pectore sollicita Turbatae b similis suspiras. cur ita spargis Uirgineo niveas moesta rubore genas ' i Qui timor hic tantus, quae tristia nuncia terrent Attonitami certe gaudia laeta tulit rLaeta piis hilares portendunt gaudia divi . Felicem diae germine te sobolis, Felicem matres inter te dixit, de unam Cunctis omnipotens quam pater antetulis.

a Luc. cap. I. Missus es Angelus Scc. b nae quum audisset , turba a es in sermo

119쪽

Ah istum trepido pone metum ex animo.

Mater eris , sed virgo simule deus ipse parentem Te sibi jim legit maximus, & metues, Ne tibi virgineus pereae flos ' purior imo

Adflatu extiterit numinis ae melior . Lii repetens animo pris ruin oracula vatum

In te illud matrum casta puella decus, Foecundam in te illam divinitus heroinam - Agnosco . o quid me laetius esse potest Quid magis optandum terris contingere salve Lux bona speratae conscia laetitiae , Salve ales , salve quot sunt Iesseidas inter Maxima i jam promissa ergo erit illa d Ies, Ergo erit o Virgo , qua , post discrimina rerum Multa, ignominias post tot, Sc opprobria, : Quae misere patrio tulimus pro crimine sontes , Libera jam dabitur solvere colla jugo , Iam caelum sperare et hominum per te genus omne Nunc melius faustis nascitur auspiciis, Ac decus amitam spondet sibi; tu modo Virgo. Elue foemineunt foemina triste scelus Aetheria foecunda aura . si dura resistes , -- Irrita per caelum vina serent zephyri, e Luc. item cap. I. Ne timeat δέ c.

120쪽

, Mersaque letheo s pes usque innabit in amne . Haud et euim nostrae tollere tristitiae Tantillum quisquam potis est te praeter, ab una Nostra salus pendet nempe vel interitus . . Exitium ah nostrum ni vis crudelior Heva , Humani te jam tangat amor generis . Hoc matris lacrymae, hoc genitor te poscit: an audes Hos quoque speratis demere sideribus Qui te nutribant quum parvam , tot bona totque Eximii dotes eximias animi Mirantes meliora sibi . meliora latebant Haud temere sperare omni hominum generi a

Pors quoque promissam terris te saepe putabant , Quae digna & diae matris honore seres. Excidit an facinus , stygii quo colla draconis Pressisti, quo non sortius esse pote lTempore iam ex illo melius confidere nobis Coepimus , & nostram agnostere te domiuam .

Nune tua at immenso celebrabitur: aethere sama, Nunc terris nullo tempore desciet, Quin longo aetatum senio magis usque vigebit, Clarescetque magis nomen ubique tuum; Hesperius noscet , cultor te noscet Eous,

Supposita & geminis ultima terra polis Virtutemque suae colet Si benefacta parentis. Auguror et haec etiam ipsa haec domus il lyricos