장음표시 사용
31쪽
naodum Visam 88 progredi. Nusquam comperit, contendit tantum. Me quidem arbitrio nos iam diiudicare non possumuS, utrum antiquos spoctatoros illa Eloctra vorba offenderint necno. Ceterum uno orsu 255 lucti a matrimonium simulatum tangit quae addit, portinent ad maritum salsum, cuius liberalitatem laudat. Num propter iocoum vituperabimus 3 Purgit Singorus: O. ut Frona illini linito g0Wis. koin dios-bogii glioli Frago an Electra gorichtot Puone ridiculum diocvidotur osso. Quomodo rosti omnino altis in torrogationis in montoni
sunt studiosi, non in indignatione legisso persuasum milii est. Singorus autem nondum desinit Euripidem carpere. Interrogat, cur rostos torum v. 288 quaerat de patris tumulo, quamvis ipse noeto tumulum se visisse dicat . 90. Modo locuti orant de votoro patris paedagogo et Electra corto Ogre tulisset, nisi rator nuntio, ut d patris tu nudo quaereret, mandRSSOt. Sod diutius moratus sum in resutandis ingeri in optiis, quas omni ii non re8pOXissoni, nisi ilamowitgii do Euripida Eloetrao prologo sententia ut respicorona adductus OSSOm. Nunc redeamus ad Wilamowii Zium. Ostendisso in puto non iuro sum dixisso osse Sophoclus is in Grundo onommon nichinii diu Expuditio de Orostos in Prolog olin Z voeli. Addit autom: SOndern nuch die gango Sondunidos Paodagogon nisi dor Podosbolschast. Equid om iis orbis qua Singorus omnino non respexit), eum Voluisse dicere puto paedagogum nuntium do rostis
morio in ulla causa ClytaemeStrae afferre. Juam miram Sententiam intellogor non possum. Nam de illo salso uodagogi inintio institutio do pendo totius tabula0. 'ulinius autem multa invonit vituperanda in illa paedagogi missione. Cum ea osso putet ostinationis indicia consor pag. 33), accurato respiciam quae Prosert. Pag. 322 dicit: Seir autem olim, quid Orosti responsurus laurit paedagogus, si illum dicentum vv. 20-22 interrogasso Orosius, cur eo potissimum Oeo Ollo doliberari, cur non O S con Verterent, ubi nominim Superventurum 88 sperari posset ' Alia quam officit optiocios laodagogi torsona, affert Schwenkiuq,isDie 7 Tragoedien de Sophocles, Francos. 1846.
Qua Brutini dubitatio is admodum accepta erit, qui illos tres versus Spurios 880 putant; moVum enim urgumentum ipsorum suntontias Brutinius is lorrigere videtur Ergo non Sophocles, sed in torpolator vituperandus si Tum tergit Brutinius: iubo turpa0dagogus donnim intrare, quid intus geratur Oxploraro ut socios cortiores suciat. Orostis doniquo mortem munitaro. Orostos igitur cautissimo procodon primum certior fieri vult, num is sit doni reruni Status, ut sau Stus exitus sporari possit, oin domum intraro. IdompoSto non X Spectat, dum redeat paedagogus, 40d paulo post cum advonit. Non rationum osso vidotus totam innes Daudasso rimission in quaestionem 'tractarin continuam Primum loquitur Sophoclus de nodagogo mittondo v. 39 sqq. Domum Orestos umintraro iubot, cum occasio intrandi iis obtulorit, Ot omnia Oxplo raro, ipsi ut Pyladi nuntiaroe possis equo quemquam domi olim Sso igniturialia. Postrem mandas paedagogo ut Orosium mortuum osses dicat Post vorsum G Orostos of Pylados abituri Sunt cum Jam occasio apparuerit iis agundi laedagogiis autom
ot subauscultando Eloctra veri a xeipit. Post 359. domum Orsum prodit in Senonam. Cur non prius venit 3 Ego existimo audii gogum non prius venis80 de quod Clytaemostram voluit Oxspectaro. At cum regina multo prius loto radi colloqui, eludi post vorsum
vir callidus in latebris quoque o possumustodum comperire putabat nullo conspoctum. N equo spos tum sallit. Audit Eloctrum dicentem YOgisthum Oini non osso; quaru iunx non quaoridi v. 663sq. Cum autem insegisthum aus abisse iudi serit, Clytaomostram non ipsam bosso labos, cur coniciat. Etiam do alia r si cortior: do in yso illo naidis animo ius tuo irga loctram ilissequio. laudagogum igitur paene Ontiata Seiro Vides, quae Scire eum Oportos, cum nihil di xurit, nihil gerit, ii visus qui dona sit. Muid praeterea explorandum si Nondum scit num sorvi sint in odibus. quibuscum coiifligor possint postoli rosios o Pylados Sod illud quoque socomperturum esse raporat. Est in im admodum verisimilo Clyta0meStram una, qui tam acceptum ii iuntium attulissot non sino prandio osse dimissuram quo dimisit cons. v. 800 sqq.). - Aliam cauSam, cur laodag0gu non prius e latebris processerit, russeram. Corte mirum missot, si paulo post solis ortum Clytaomostram adissol. Sic niui tori instituturum isso oum iu tu una orat, udi non intom-
32쪽
postivo ad aede Veniret. Postremo optiocles, cum paedagogi ad-
Ventum retardavit, scaenicae oeconomiae satisfecit legi Summae. Nuntio otiim do rostis intentu a paedagogo allato Clytaemestra summo afficitur gaudio, cum omni timore, ut opinatur, liberata sit Paulo ante ab eodem deo, qui Orestem patris mortem ulcisci iusserat, tranquillum et curis vacuam precata orat Vitam, et oua exspectation celerius reginae proces audivisse idobatur. Nunc exsultat Clytaemestra scelesta, nunc qua8 ad cacumen fortunae pervenit. Nihil iam sei Aegisthoque deesse videtur noque altius POSSunt ascondore. Quaro, ut in omnibus humanis robus fieri solos,
hic quoque, quin fortunae aecidat vicissitudo, stri non potest. Ut
autem e montis cacumine utroque tantundem viae esse solo in
planitiem osconsuris, ita tragici quoque poetae et ortunae et miseria ea cumon in media tabula ponoro solebant. ΙΙo et ipse Sophocles fecit Clytaemestra paene surit ob laetum nuntium omni deposito pudore Electra summa os assecta miseria sibi quo mortem cupit. Quare Sophocles paedagogum in latebris mansentum tacitusque ad vorsum 660. - . 09 Orostos o Pylados in eaonam prodeunt, cum iis famuli duo portantes a cinere impletum. Quare non Xspectavit Orestes, dono redisset paedagogus 3 set, qualis esset domi status rorum, nuntiassot Non XΗpoetavit, quod odiro illum non iusserat. An in vorsibus 9-4 quidquam significat audagogi ad Orestem reditum Orostos olim, ut domum intraret, Studere tantuni iu8Sit, ut Dinia qua in a agoron tu ipsi nuntiaret. Quam ad rem paedagogum noti oportebat rediro ad Orestem. Nam rerum statum donii prosperum esse facile paedagogus paucis Verbis Oresti nuntiare poterat, cum is advenisset cum comitibus suis consuv. 1339-1340). Non igitur xspoctavit Orostos paedagogi roditum neque, cur eXspectaret, habebat. Nam ab Electra audi vorat Α0gisthum rus abisse, domi esse Clytaemestrum. Plus ne ipse quidem paedagogus dicere ei potuisset. V. 1326 rursus prodit paedagogus in scaenam, postquam Clytaemestra eum dimisit. Consequitur autem o versu 1331 iam aliquantum temporis paedagogum prope absconditum latuisse, ut duplicata vigilantia Electra inprimis imprudentiam compensaret. Nunc accedentem eum audiunt; manis diutius morari piget eum, quod in-
interrogat orbis his: πω, ουν ZEL TEMTευδεν εισιονιι v. 1339), si omnia iam scit 3 Rem sic explicem. aedagogus paulo ante svv. 1326-1338 servum 88 se obliviscens acrius allocutus erat Orosium atque Electram. Quare perstringit oum Orostos omnia quae illo di xorat neglegons eumque officii admonens orbis siccis 2 fcυς υν γριε. . . Qua de cau8a paedagogus hoc ipsum promit nominum agniturum osse Orestem Cur non Atatim Aogisthum ab osse nuntiat 3 Ros porspicua si Intor protor v. 1340:κa DI, ' LIὰρνι ad σε ιζ Mona ova
hunc in modum: Nemo i agnoscet, . . Omne mortuum B OSSO
opinantur. Id maximo into rorat paodagogi Clytaomostram fidem liaboro nuntio do mort Orostis salso. Do ogistho autem acutob hanc causam, quod Electrae verba v. 130 sqq. o lutobris umaudivisso verisimile os t. At V. 1368 Clytaomostrum solam osse dicit. Paodagogus finit Orostis at tuo Eloetra colloquium t totam rerum condicionem brevitor describit Clytaomestram igitur solam ade8SQ commentorat, non ut audiat Orostes, id quod sex tota loci elocutione consequi videtur Pra0toro novi aliquid ust ort: νυν in ις ἀνεδρε, i ii δον κιλ v. 1369), id quod Orestem prius comperire non oportebat. Postremo intor-
roget aliquis: Cur dicit Orestus v. 134l:
quippe cum ipso mortis suae nuntium paedagogo mandaSSet, ut dosorrot uua quidum sontontia vorsu 1341 orbis illi: 0 ἐοικεν iocosum aliquod i acutum attribuitur, ut accedat ad sermonem vulgarem. An illis verbis rostos omen avortore voluit Graecos en in ne pocio quidem mortuos se habor voluisso inter Onano con
versibus 38-45 duo paedagogi itinera non licionius. Sensit autem hos ipses Sophocles; iam Oresti in o. 134, quaerenti: at θουσινουν κτε. ae8pondit laodagogus: πελον/ιίνο ν ει r uti ἄν ' i ἐ. Equidem errare Brutinium luto. Nuntium riuom attulit paedagogus. contino vorsu 1340 Qua in aedibus dicuntur do restis morte,
33쪽
consoquitur Clytaonios trana xsultaro ol, filii mortum, qua ausa paedag0gus postea non aui loquitur de hae o. Cum adhuc ea mihi videar resutasse, quae WilamowitZius ot Bri nuis conti a Sophoclis Electra prologum paedagogique missio nompi 0tulerunt, filamowitgii commentationem ocensere per nam
Et v. 1445 sq. 0gisthus Et sotrum aliouuitur his vorsibus:
Statim neminimus eat e ris subturi an o logontos orba illa Itn ii loquitur Aegisthus de carcere. Non loquitur, cuili, si loquere ur,
-- 53 inoptii in osset. Dicit itim ipse Electram antea audaci suisse animo nuntio autem de fratris morte allato plane eam afflictam osso opinatur. Quid igitur minetur Neque minandi tempus ui os propior nimium gaudium, quo ex8ultat turpi eius animus. Quin etiam laudat Electram v. 1456), cum gratum ui securit Ergo non istotcontundoro optioclem illarum de carcere minarum levitor tantum mentionem facere. Singorus tacet do hac ro, sicut do his ita-mowitZii orbis: . . . . Chrysothoniis orgii hi das boungstigondo
vina illo omni significari vindico in ontentum putabant Onim Graeci nocturnus visionos mitti a dis inferis. in vorsu In quasivulum deripitur iis quae Tutura sunt, idi spectaturo. horroreas socii dira pracsagiunt Iam munes invocat duos Electra quasi vinde ipsum ultionum torpetraturus sit. Consor v. 1376 sq. ubi iterum duos implorat, dum Orosius et Pylados domum ingressuri sunt Deinde illis iisque qui sequunturi versibus Tloctra, ut luo Chrysothumidis ingenia aegrogies d0scribit Sophoclos Cum lautompei Sonarum actionses X eorum ingeniis consequantur, illi Vorsus non
nihil valon ad xplicationem argumonti. rum hoc brevi Electra ut Chrysothumidis diverbio alterum earundem personarum diverbium quasi adumbratur. Et respice, quam praeclare Sus Sit poeta contrarii figura. Electrae animus contristatus subit prima pol luco tamquam collustratur ChrysOthoniis animi levitatum assectans Clytaemestra soninio nihil momenti attribuit. Inspiciamus autem vorsus Tl qq. . Est Chrysothemis solito excitatior, ipsa currit, quae V. 328 Sororem VituperaVerat, quod non e more Virgineo se gereret; arbitratur nim orta fratris
34쪽
advolatu signa o invenisso. Electi autoni non dubitat cum acerbissima importunitatu sororis opinionem reicere eamque crudeliter omni hiotitia privaro. Mihi quidem porsuasum est Sophoclem do hoc magno diverbio iam cogitasso, cum prius illud componeret. Unum praeterea addam. 'ytaemaestra nocturna vision adducitur, ut Apollinum imploret Ubi primum imploravit, paedagogus advenit nuntium assoron Orestem esse mortuum Clytaeme8tra deum recus Suas audivisse opinatur soque liberam osse sentit Onini metu atque cura attamon satum ci iani imminere scimus. Quom ossuctum Sophocles sinu illo Clytaemestra somnio assecutus non esset. Non igitur iuro Wilamowitgius divorbium ilhi supervacaneum osse contendit., A Willamowitgius omnino non loquitur do illo diverbio, sed de
narratione Oninit v. 41 sqq. '. Wilamowitκi Sopli clom ideo vituperanti, quod nobis 'ytaemestrae omnium opton Ver8ibus narraverit, contradiXerim non narrationem osse caput rei, Sed hoc osse gravi88inium, quod omnino commemorat Chrysolitomi somnium , qua e montion qua conSBquantur, Supra Stondi.
Quod autoni Sophocles ipsum soninium narrantem socii Chrysothom in libenter o ignoscomus; nam, cum Electra illi somnio tantum momonti impertiat, poetatoros cupidi sunt illius somni narrationis id quo non iniuria, quin etiam desideraromus, nisi Sophocles sabula inseruisset. Reliqua autem qua prosor WilamowitZius: Κlytaemostras Traum si ei opti octo nur in koinos-Wog notWendiger Aniass, Chrysothemis uni Grabo u bringon', non aliter possum intellegor quam illimo Wiigium volt diceron OcOSSarium non 8SQ lirysothom in Clytaemestra somnio vel alia ro), ut adeat tumulum patris, adduci. Atqui prorsus necesse Orat adiret Chrysothoniis patris uiamlum, ut inveniret fratris libationem; ergo debebat eo initti Sophoclos matrem mittentem eam facit
propter causam alite probabillam. Invortamus rem ot contendamus
Sophoclem rustis libationem finxisso eo consilio, ut diversa Electrae atque Chrys0themidi ingenia quam maxime po88ot illustrare. Et prosocto hoc affirma Milamowitgius. Nam non alius inest sensuη in verbis his : Auch das Grabopso des restos liat nur Doch hiosur Budoutung pag. 216). Vides, quo ista ratione ducamur ad totius subula improbationem. Non operae pretium osso videtur oliquas Wilamowitgii dolia re Sententia refutare, vehit: Suiner uigung nach ha Sophoclos furner in herodotuischus il mi dum tusichorischen verbiinden, μ
Electra abutiam cum summa persectione atque arte explicatam esse iam ruppius annotaverit Wilamowitgio paene omnia in Sophoclis Electra extrinsocus assuta videntur, non qua8i nata e personarum ingoniis. Ceterum miroris viri docti nimiam in iudicando sucuritateniquam iam alii vituporRVOrunt.
poetam propter hiatum verborum a 's fidi assa. Singerus dolandit Sophoclum pag. 74. Equidem dubitaverim, num versus illo se vera it Versu hexameter Neque Sophoclem illum vorsum ab Homero mutuatum Ss animum possum inducere nam miror, i chorus hoc ipso loco vorsum Homoricum ocitet orbo tonus. me est nim omnis causa. In annotationes dicit ilamowitgius: Dio gwocklos Tin- siilirunt dor dritton Ochior is gura degu instosfig. Mo quidem non offendit tertia filia montio. Iphianassae Dicit enim chorus: Tu, Electra, plus mi8oriae toleras quam omnes, i k of o9εν Hi καὶ γονα ξυναιμος. sv. 156) Num igitur alienum esse videtur chorum
Omnes Electrae Sorore nominare, quae Secundum Opinionem poetae
in Modibus forsantur γ' ingur, hoc quidum doco aliquid mali accidit Scribit nim: Dio insithrun do Chrysothoniis halti sortior ilamowit fur Wocklo und geradegu anstosfig. Pag. 21 dicit ilamowitgius de Chrysothemidi persona ε)Primo oculorum obtutu posse intellegi Electra o Chrysothumidis ingenia secundum Antigonae et Ismenae exemplaria Sophoclem descrip8iSSO. Quam opinionem iam pag. 23 sqq. refutaro studui, ubi do cadum Brutini suntontia dissorui. Addit autem ilamowitgius novi aliquid: Auch dios a Chrysothomi mi Ismeno gemelnsam, das do Dichtor sui Goschops, obald or os nichi muli brauchi, rucksichistos vorschwindon asst. Relinquit Chrysothurnis scaenam post versum 1057, sorori irascens Simulque anxia propter illius peri-
in Logendum Si Fre Memσσα. ' Alii quoquo dubitaverunt, volui urSianuS. Consor olfrii annotationem ad V. 157.' Singerus omnia quae nunc tractabo praetermiSit.
35쪽
cithim, Ob si atris ira Orium lotui doloris Antilius ius sororis VerbiAita perculsus est, ut non iam respiciat a quae aguntur Xtra O-nium. Non enim nos in ea talis animi sortitudo, ut luctram Secuta ipsa quamvi mortuo resto patris nodum ulcisci possitan inium inducero. Est igitur serisimilo Chrysollium in in intinui monueceum SQ recepiSSO, ut amissam animi tranquillitato in recuperaret.
Nam Chrysothomin admodum sua ipsius Sahit providero iani Supra pag. 4 memoravi. Cur igitur donuo prodir 3 in Senonam 3 Ceterum tragicos Graecos talium por8Onarum, quatis Si Chrysothemis,
cum parto Sua O IiSSOnt, iam nullam aboro ratio non solitos esse
intor omnes constat. Erat enim omnino Gruocorum artificum Semper rei Summam respicero, di spicuro leviora, Si ii iam non egebant. Largius dissori Wihimowitκius do Clytaemostra et Eli utruo ullo rcatione. sic quoquo iamia non necessaria, X trinsecus nihilneSSO Opinatur. Iam Orba: I lytaemestra triti aus, chili Iohiron,
iussi sicli abor docti aus in ortu usuolit in in oletium si doni ui Zoron tulit, uiri homini ors danii u threm iosuliust, inoni Opso an Apollo, Wogon dosorii umgoSielitus', Sophoclis illi tuam Vituperationem continere videntur. Nam secundum itum Wiigii Opinionem Clytaomostra necesSario non moratur. Eilui dona ClytaO-m Stram Satis habere, cur in Oretur, XiStimo. Ubi senim vidit Electram, ira inflammatur, luod eam in ipsum et Aegisthum rursus invecta In OSSO cogitat. Num lytaQmOStrum irae moderuntem praOtergreS- Suram OSSO Eloetram verisimili ost' minimo. )Tum iliuno tigius b)quitur de Clytaomostra ad pollino milia precatione, plani comparat cuin Iocastae in Odip Rugo procibus
quod ex orbis modo assutis consequitur Eluco autona ex precibus Clytaomostra contempti Eloetrae o odium, alia conscientia, nimius sui amor. locutus os ipso Uihimo itZius paulo ante de Inula ly-Τ ΙΙ iiiii controversia cum priote blactrii ut Clirysolli uini dis contentio nooxstat sinii litudo quaedant. Et Clirysothoini et Clytaoniostra increpant loc-tram ubi prodierunt in Scaenam utraque init cuin ea colloquium, quo finito et Chrysothemis et Clytaemestra id faciunt quod iactura Venerunt.
spectatoros perspiciant qui nutein potest haec dicoro, nisi Sophoclem Clytaomestra mores illis versibus oscriboro concodit 3 Porro re8pice causam, qua adducta Clytaemestra et Cliryso thom in libationum portantem miserit ad Aganimemnonis tumuli in otipsa pollinem imploraverit. Est mala conscientia animique timor. Consor v. 10 ot v. 34 sq. . omini intersecti mariti, improcat Apollinum, non quod paenitet eam Vol sceleris vel vita scelestuo, 8 re quod notuit, ne ino finis Venturus sit solicitatis, id qu0 ipsa confitOtur. Non igitur, ut vult dumowitκius, Agamononis libatio obstat imprecationi Apollinis, cum communis sit utriusque actioni causa In annotatio no damowitgius l0quitur do luctra vv. 472s ait et vituperat optio climi liis orbis: ἡWus abor hi u Vorgotragon Vird, si in Vormutun g, diu sit judon Monscii onversian nati lag,
uni doninii dehon stetit dies ut rapia sondorbar u Gosiclit.' Cur non concessit illamo Wiigius cliorum constare X mulioribus, qua Mailiare corto non deducet Quod aut ui attinet ad priorum vituperationis Wihimo Wiigiunae partoin, quidem cliorum Orbis ει ιζ 03 fa iugem Vs iii De Im ... nihil nisi ualia de Clytaemestra somnio suntontiani OX primor contendam. Iic Onirti non potest cogitari do vera vate; nil id aliud nisi a qua sequuntur Significant illa V u'ba: at νον ιας λει Dis Ma RHIὰς quae orba poeta ad illa X plicanda videtur
Tum dissuri Π ibinio tigius do Electra ut Clytaemostrae altercatione quam iani anto totigit. luno aspernatur eam: .FRStanst0ssi is dor ludelium ps ii non non. Quaro frondit in ea Milamowii Zius Non probabilo Osso putato lytaemestram patienter surre iniuria Electrae, quoniam poeta, ut clytaemestram depingeret corruptissimam, totius tabulae ratione coactus esset. Inspiciamus illam utris cum filia contontionem Logo V. 16 sqq. Equidemo lio Orationis 'ytaemestra Oxordio concludi posse nugo illam cuin Electra clemento osse collo uuturam, id tuo WilamowitZius contundit pag. 2l9. Et prosocio abunda Clytaemestrae oratio ironia, malignitate, Odio. At respice v. 556 sq. ubi Clytaeme8tra magna moderantia uti vi dotur.' Sed ii duo vorsus rosurri debent adversus 552-556, quibus lectra, ut patris fratrisque causam dicore sibi Ormittat, a matro potit. Quare Wilamowitgius Clytaemestram sexponere se Electrae iniuriis iuro non dicit ea nim a Versu demum
558 acriter invehi in matroni cincipit. Num latitur nytaemestra
36쪽
Electra igitur verbis tanto furore assecta Clytaeme8tra est, ut loqui iam non possit Chori tandoni vituperation levioro quasi excutitur e stupor ot animi tranquillitatem simulans chorum alloquitur, Electra nihil respondens. Semel tantum manifestat pectoria furorem Verbi O γρε/ι t ' ἀναιδες Quare autem Clytaomestra non copiose so defendit ab Electra accusationibus Hac ipsa re optiocles egregio manifestavit ingenii sui Venustatem, quod non illam secutus rationem instituit rom. Hanc senim controversiam longiu86xponoro laoduitium Satisfecisso solutabat Athonionsium sensui, qui delectarentur talibus iurgiis iudiciorum similibus Cotorum confer ea qua Electra dici do matre v. 28 sqq. quae poeta repetere noluit. Cur autem Clytaemestra omnino audivit Electram matrem per VerSus ut quinquaginta incropantem Cur non prius docessit 3 Rem sic explicandam esse puto. Quamvis Clytaemestra, quo magis in eam involio batur Electra, eo maiore furore afficeretur quod Vera osso sontiobat quae dicero illa), amon stabat attonita, ut invita quasi convicta anto iudicis oculos obmutesceret. Nam scele8tis O praechiditur coram Virtutis maiestate. Adducebatur autem Clytaemestra otiam cupidine quadam sciendi, quaenam in Se prolatura osset Electra, ut manoret, donec illa orationem finisset.
κοgon, is dio Drohun mi Aogisthos IIuim k0hr irklioli inomiid Entg0gnung. Non possum haec Verba comprobaro. Nam illa Electra verba exstant in eius oratione v 604 sq.), cui non ros pondo Clytaemostra. Aogisthi dvontum minatur Eloctra post Versus 24 sq. quibus ea matrem corbissimo illuserat. Cotorum equidem nescio, quid torribiliu Clytaemestra minari potuerit Electrae quam adventum Aegisthi. Nam fieri non poterat, qui Electra illorum Chrysothontidis do carcere subterrano Verborum remini8ceretur uv. 379 sqq.), quibus auditi tamen ius aninius leviter commotu erat V. 38b). Purgit autum Wilamowitgius: Unoli rorbidligkoit und Golitissigk0it stoli licinor Tochtor idor dio Muttor ut, a dies sein, Wie iewill. Obliviscitur ilamowitgius quae Electra dixit v. 273 q.:
dier is Solbstbeherrscining und Murdo iidem entschiedenaus do Muttor cito. Equidem non multum invoni temporantinoatquo dignitatis no tuo in orbis Clytapinostrae neque in actis. Consor chori verba ν δ ἐνος νεουσαν. Est agitata affectibus, sicut omnos, qui coloris sibi sunt conscii Electra autem, qui accusatoris munero ungitur, temporantia nunquam obliviscitur et ironia potissimum utitur adversus Clytaemestram.
Pare 420 Wilamowitgius miratur quod Clytaemestra apud Sophoclen nihil dicat o Cassandra, et concludit ex hac re Euripidis exemplum socutum esses illum in componenda Electra. yy Brutinius antovonit, rosulans ilamowiigianam sententiam pag. 320 sq.): Mihi οὐ miruti non videtur isso, quod Clytaemestra apud ο phoclum Cassandram non commemorat); nempe Sophocles si vincere in illo iurgio voliuit Eloetram sol vincero nocesse erat), non poterat alia irosorontoni lacores Clytaemestram, misi quae certe possent rosulari, atqui hoc vix poterat ita redargui, ut omni culpa Agamemno liborarotur. Consor qua dicit Flossa de hac re lag. 00. Conso Euripidoni carpsero voluisso Sophoclem, cum is Clytaemestram
solam Againemnonia caedis causam proserentum sucisset Iphigeniam immolatam.
Unum autum neque Brutinius sequo iussa respexit Concedo Sophoclem Clytaomostram do Cassandra nihil fecisso dicentem, cum Eloctram in illo iurgio vincor oporteret. Sod alia est quaestio, num Sophocli rom tam improbabiloni ob illam causam committere
Prorsus enim non verisimilo esse videtur Clytaemestram non cogitassu do Cassandra Sud potus dolandi Sophoclos. Iam supra monui tales duarum personarum controversia more iudiciorum p0DUS tragicos composuisso. Cum autem Athenionsos magnopore delecta- E fha dumi in Ghgongat gu dor olausgon Orstollung, indem raus di Κyprio gurdeligroist. Quam cogitationom Wilamowitatus appendice quam inscripsit: Exhurs Iphigenia. ub0xxim dein, in x xxVι idqt
O vereor oppressum esse me hac coniecturarum mole audaciSSi arum dolio excursu Amnino iuro possunt dici, quas Singorus de tota 1lamowitzii commentatione scripSit pag. 3.
37쪽
Compositae autem videntur illae controversiae magis Suarum ip8arum cauSa quam ad Xplicandum fabula argumentum. Octa licquasi deponit octa suci uni vinus, fit causidicus. Volui in nostra tabula Sophocles Eloctra causani dicit quare prudente Clytaemestrum nihil facit loquentum, quod Eloctra linui facile resutare possit. Corto non oblitus orat poeta Cassandra neque XuuSabat AgamOmnonem sod ut causidici os pu)quo hominus dolendore Solent, quo8Scelu8, de quo gitur, commisisse non ignorant, Sic Sophocles Agam Otia non 'in Osondit quirin vis 'b tuomostrum, quod porti nubat ad Ca88andram, satis habere, cur queror tur, O OSSO PPI SURSU m.
Alia qua 'Vibimo Witκius profert de piligonino immolationeium rutinius rosulavit pag. 32 l. Vituporat Vibimo Wiigium, quod non recto definiorit Agamemnonis culpam, tua vi doretur Clytaomostrae. Non nim ilhid illuin re proh uidere dicit, quod pro Graecis o Menelii filiani immolaverit Agamenino, sed quod pro illis olim immolavorit, cum opus non fuerit hanc maximo immolari Consur v. 5 M Sqq'. Porro reicit Brutinius Wilamowit Zii quaestionem, num propter uani culpam potius quam pro ratro populo ve Iphi-gonium immolaro debuerit Agamen in o. i Vilamowiigius postquam Sophocleam subuliam Spero tractavit, Euripidea Electra argumentum ussor usquo ad Versum
420. Tum Summum c0nficit O comparation umbarum sub ullarum,
quoad comparaVit pag. 22 sq.), ni)quo malo loquitur do Elcetrao atque lytaemestra altercatione; Sed non poteS non rursus Vituperare Sophoclem. Ubi enim o Euripidis consilio locutus os du- scribondi 'lytaemestrum quam maxime potest isoricordia dignam, pergit: l,ui Sophocles sol das Vorti illinis ibi ontgogongosolgi s in uber oclite or aucti versiichon de Italimen andors u stillen, durRulimen selbst a stir uino Abstulit nicht 0schielit. ὶuid Ohiit significari Wilamowitgius vocabulo Ilatinion Z ltercation inopinor Electrae atque Clytaemestrae, OceaSionem duas m liorOS inducendi rixantes inter se carumque more describendi, sicut ratione
mao sunt verba biulinii. ' Hartungius Clytaeniostram linulasso tantuni illant orga filiani bonignitatem. Contradicit ueckius pag. 42. liuidem ueckii Sententiam Suiquaret octa causa et ipSius ClytaomeStrue.
Sophocles. Si igitur id quod ita m0Wiigium voce Ralimen significat, aptum fuit Euripidi, cur Sophocli ineptum ossot 3Postro ui Wilamowitgius aliud argumentum profert, Ru certe Sophoelum suisse Euripidis senuitatorem OSSe se Stendere opinatur. Clytapinostram nim affirmaro apud Euripidum vv. 102 sqq. non pro patria, sed pro Menelao, qui non scivorit Xorem suam domi retinoro adultorum, Iphigeniam immolatam osse. Cum autem Euripido Electra nihil prosorat iontra illam Agamomnonis accusationem, Sophoclem adVersarium carpendi occasione osse usum. Concod apud Euripidoni lacoro Eloctram V Iphigonia pro Non oba immolatione. Nonne autum vidit vir doctus luctram omnino non tu animo habere relaturo quae clytaemestra dixit ' Postquam paucis verbis attigit v. 10Si,). id tititur, rudi nuitris animum OVeat admonens eam, quam turpis sit quantitu scelusia itu cum algisthin consuetudo. Non clam resutaro vult matrima quam conscientiam eius OXcituro cons. v. 106 l) Non intolluxit Wilamowitgius aurum condicionem
mostra venit ix audibus iniquo cineropa Electram ante portas Versant in In Euripidis Tabula onit Clytaemestra ad Electram, cum liuoc iam, it vonii set rogassot Rogaverat sano consilio doloso: attamon in illuum osso arbitrabatur matrem quae eius cau8a Urbem reliquorat. contuni iis issicero; ix contrario misseret eam Clytae-mostrae Noluit Sopho glos carpsero Euripidem sud quae lauit, 'e-spoctis socii tabula sua ration artisquo l0gibus, istut supra Stendi.
roeen8uit, Omnia Osso extrinsociis allata at tuo gravibus carere ad Sis,
apud Euripidum omnia osso laudo digna, et ob hanc ipsam causam Sophoclem Euripidis osso imitatorum Vidus igitur ilamowiigium quaerendi plano aliam ingressum osse vium ac Flossa ingrOSSus St. Non enim copiam collogit nonnullorum locorum, quibus Euripidem suisse exemplar Sophoelis Munion strui ut sod quasi 'c ipsa sabulla thesin suam confirmare conatus ost. Quam rationem quasi nobiliorem cum omnibus latii. antoponam, damoi Wilamowitgies illa ' ratione, quod voluit, ni issae assecutum concedere mox p088um Dicit
38쪽
antasst. Sod haud scio an immodostiam mihi crimini sis daturus Wilamowitgii argumonia me accuratius et melius quam ingero contigit refutasse contendere Onanti. Wilamowiigium autem non solum Sopho glom post Euripidem Electram suam composuisso scit, sed etiam Sophoclem Euripidis Electra, ut Suam componeret, esse adductum invonit. Da post hoc annnur in propter o sein, in Won Sophoklus do Stosf, osse Bo-handiunidurch Aeschylus o selion ais naualiaster Dichtor ortobthatto 40 Jahro unbor illiri isss, danti ais Halirigor aulaalim undini beWussion odor unbowussion Anselitus an Euripido boarboitoto,dor oeli auch dio rostula oseh0 liati und uel so lango o-warto hattor quidum domonstrari posse Sophoclem Euripidis
Oxemplo adductum Electra tabulam eo inposuisso negaverim, etiamsi Wilamowitgius Euripidis Electram priorem esse ostendisset. Nonne sunt Variae causae, quibus adducti vel hoc vel illii argumentum sabulis posita tractant Num nulla alia causa tractare possunt quani aemulation advorsarii Nonne fieri potest, ut positae incomponenda tabula aliqua huius ipsius sabula argumento impulsi novam tragoediam scribendi capiant consilium 3 Et quam Wilamowitgius vult intollogi vocem uia be ussi γμNo quis mihi Sophoclum a qua secori socisso dicat inscium. Sophocles qua fecit certo consilio ortaque ratione socii huiusque rationis bono sibi conscius fuit. Qua Wilamowitgius prosor pag. 224-242, non pertinent ad meum propositum. Nam dicit pag. 224 -Was do Sopholitos vorinoclite, in diu on kurron mit Euripidos inguiroton, orgibi sicli, Wonii man sicli lar machi, was Euripides in spinor Electra at goben ollon. ' Sod noluserim plano neglegero hanc ilamowitκianae commontationis partem a potissimum causa, quod occa8ione data easdom qua antea uecusationes Sophoclis proseri. Fur lin War a Vorhulinis ii Aeschylus das bestim mundo; an hii ut o sicli iborhaup in scinoni Gro isenalter mi stet geniter, aucti formelle Umwandi uia se inor igo non Dicht eis angoschlOSSen. Diessina nati in or aussor dona o Aeschylus Gebotonon nur solirWenigo Sagen Zuge runder8WOher aus ... Quaestio, mum Euripides
Hanc cogitationoni Singorus coninaemorat pag. 55, ubi conspectum quondam praebet ilamowitzianorum argumentorum; postὐ autem non iam loquitur de hac re.' Consor Stoinborgium pag. 25 ot oilium pag. 567.
in postorioribus sabulis ad Aeschylum se applicaverit, noVae commentationis materiam mihi praeberet. Quod autem ad Electram utriusquo poeta altinet, Flossa optimo domonstravit Sophoclom in Elochra fabula maximo so applicasso ad Aeschyli Choephoros, eum Euripides nonnullis tantum rebus riisque extrinsecus 'llatis ΑΦΑohylum imitatus sit. Tum loquitur Wilamowitgius de Oxsecratione per domum' elopidarum grassante consorri iuben El. v. 37 sq.:
attribuero momontum non vidit Is tantum poeta, qui sic cogitabat do sis o do salo, ut oschylus, describere potuit, quomodo ASB- oratio alitiquitus tradita se hominum inon ora increverit et tandem ovasserit in torribilia colora, id quod optinio tabularuit trilogia molpotorat, cum haec sola forma oota satis spatii praseboro ad talemniateriam explicandalia atque explanandam. Haec ore WilamowitZius dicor voluit Ceterum dubitoni, nonne tumen id potuerit Euripides, quod potuisse cum nulla condicione consset Wilamowitetius Confer totam Baccharum sabulam, quae profecto nominanda est opus poetaenii atques coloniis Moos Et eradi vorsatile volubile Euripidisingonium. - Postremo quaeram ex Singero, unde Euripidem materiam se non osse superaturum sensisse compererit.
Pat 226 sq. Wilamowitgius pulchre atque venuste dicit de ratione, quae intercedat inter Euripidem et sabularum traditi nom.
39쪽
Et ipso Siligerus laudat cum pag. 5. Unam autem discrepantiam
tionis partem postea, ut opineris, do ea dicturus sed frustra quaesivi, nusquam 40petit Singorus quae ixcorpsit pag. 55. in universu in laudat totam ilamowitgii disputationsem otorum 'ianc Wilamo WitZiana conmientationis liartem logontes miro afficimur. 'am non minus apto laec omnia ab iis dici possunt, qui optio clis Electram prior in esses domonstraro volunt Audias silamowiigium I)io
amplius xspectamus Euripidem in xplicanda tragoodia pervenisAead Xtromum sinum itum Wilgius ipso eon codit Atqui Euripidis Electram, in qua subula οὐ tu orto hominus tutos opinxit, qualos sunt, priorem esse censo Sophoclis Electra, in qua non iam si ominos, Sed heroo agore viduntur Fortasso Sophocli3. do industria Euripidis loctra ad nova tompora vergonti Suam Opponore Oluit propugnatricum sontentiarum oro obsolotarum. Minimo. IM 'ibonior concedo Euripidem dragoodiam suam Sophocleain opposuisse. Nam
progressus est in trago 'diu oxplicanda secundum Motatis suas ingenium. Sophoclom autem indversarii ine multitione tum poterat
oxspectari artem, ut regrederetur, esse coacturum Non c0gitari potest do tanta Sophoclis perversitate. Et erat prudentior quam ut aequalium suorum opinioni resisteret; nam et Versabatur inter eos et poeta aequalium eget assensi0ne, Si quidem ingenium suum pservenire vult ad maturitatem.
Singorus vituperat Wilamowitgii verba Orestes, de die Mutterkaum gehanni alte, onnto Euripidos gum intollelitvollon rhobordos Verbrechon nichi rauchon, iniuria, ut opinor Orestes enim non ut Electra per multos anti0s testis fuerat Clytaemestra Dedissimi cum Aegistho convictus neque scio non recordaretur patris caedis Quare resti Clytaemestra magis etiam mater esse
videbatur quam homicida iniquo indultera Neques in iuripidis
Eluetra Orestes agit Apollinis obsequens mandato, sed egebat RUSIS, quibus ad matris laudum impolleretur Electra autem permultas poterat asserro causas, cum in illud tempus Clytaemestrae odium
MOrdori sui nos utor sali, War er moti ais Elelitra gum intelloktuollo Urhubor os ultorinordos gue ignet. Quaeram X ingero, num intor Orosium et Clytaemestram, si ille matrem cognovisset, consuetudinum quandam samiliarum suisse intercessuram existimet. Num intorcussit cinior matrem atque Electram quippin quae Satis temporis habuisset matrix cognoscondae 3 Minime, acriore odio im
de hac re cum poeta expostularo nobis non licui. Ialem descripsit Electram suam. qualem voluit describere; non aliter Sophocles. Iniuria petit Singorus a poetis, ut mulieribus semper animum mollem atque Mandum impertiant; reminiscatur Medeae Ceterum bene accidit, it hoc loco occasionem nanctus sim disserendi de Electrao Euripidea moribus atque ingenio, cum Wilamowitzius pag. 29 sqq. uborrimo Io Euripidea Electrae cingoni, disputet Secutus autem os rationem, quae mihi quidem prorsus displicei Si beherrSchi, tyrannisiori. voraclitot cim Grundo de Mann. Hem 'te Ioch una Dank vorpilichtot ist. - Nonno legit Wilamowitgius v. 62-TT,
40쪽
Num haec osso videtur contemptio Colloquens cum Oreste non veretur quidsem queri matrimonium suum nam cum esset regis filia, alium maritum osse se adepturam peraVerat), sed agnoscit coloni in ipsam bonovolontiam cons. v. 253, 257, 259, 261). Hunc8 revera contempsissut invehondi in una absentem coram resto Occasionem certe non praetermisisset. Nam pellat eum o νέλiar ε v. 345). Num hanc quoquo contemptioni esso signification om
Wilamowitgius opinatur 3 At Electram pudet mariti salsi, id quod
con SPquitur ex Versu 366: υνιυς κεκα lal f it, ' μως et Κ γυας.'Quaseram, num Electram talem maritum sessi se nanetam gloriaturam osse Xspectos. Ioc ip8O nomento, quo Visurus ostorostos colonum, Electra condicionem suam alter tanto graviorem esse sentit, quare nobi Vituperare eam non licet, quod quasi invita
rogiam suam prae se sor indolem. Et ipso restos stupefactus est viri in conspiciens cons. V. 364 q. . At Vehementer increpat maritum vv. 404 sq. 0 408 sqq. Willamowitκius dicit pag. 30: Wio angolt si don auerti ab das o die Froniden ingoladentiat, undisi de Biodermann i mei non vagi, si gurdo ni denIIungor oli aucti mi Bavortitiosi ui riodo soin, schielit si doniirmsten liber Lund uni in standusgemusso ollation Z holon. Narrat nobis illimoWilgius res, quarum nullam inventro potui in Euripidis versibus Clemonior vituperat maritum, quod tam nobiles peregrinos invitaverit non respicion domus penuriam. MiSero eam viri, cum advenis non potiorem cibum porrigero possit. Non igitur Eloctram vorsus 40 et 405 magna voce declamasse licut opinari. Ubi autum Euripidos de peregrinorum sanae loquitur Nusquam; commentus est Wilamowitgius. Nihil dicit colonus nisi viros tam
ingonuos Xiguo quoque cibo contento soro QS Sperare. - Α Onu- morantur cibi. Quis numerat Neque colonii neque Electra. Sene grogum pa8tor numerat V. 49 sqq. . Nonno iunc decet
enumerare optimo ut opinor. Pergit ilamowitχius pag. 31: Kostlicli is os doch, assilio ango orgo nasons is uni de Bauer uelit buli alton at. Don das Frulistii ok, das do Alto bringi, biotb unborithri, o assorestes, Menn Wi nichi annotina on das er delitern gegon Aegisthabgiolit, docti nur auornkost okommon at. Equidem poetam tali modo ludibrio laboro Wilamowiigium valde dedecere contenderim. Ne minimum quidem asser ad rem, utrum Orestes et Pylades
gustent cibos a pastore allatos necne. Satisfecerunt Electra et colonus hospitii officio. Ceterum haud scio an non Oreste tum
Iam supra pag. 4 sq. Singeri humilem do Electra moribus opiniono vituperandi occasione rusus sum. Velut dicit pag. 4:
sententiam eckluinius accerrime, ut aequin erat, castigavit. Quae autem proseri illamowitgius ad confirmandum suum sontontiam γ'). . . . VO Aogisthus Loicho, Daclidem si sicli in gange sello bor Diligo ausgolasso liat, diu nichi nur in ines attisclion adelisens Munde ansfossi Sind Versichori sto, geWisse Punkte nur vorsiundlichangudeuton, oi si sicli sur ino Jungsra nichi schieliton. ΙΙis orbis corto voluit significare WilamowitZius versus 918-924. Quid didit Eloctra 2 Stultus suisti homo, cum Clytaemestram fidam tibi sore speraveris, quippe quae non fida uerit priori marito. nostautom in vorsibus 921 24 eadem sontentia, quae in V. 918-920, ut illos versus in torpolatori obori suspicoris sunt etiam duri atque inconditi. Quos si expunxoris, restant v. 18 920, quibus Electra Aegisthum quasi aceto persundit acerrimo Ceterum conser quaedix pag. 15 do ann. 1 his vorsibus. - . 25 sqq. Electra loquitur de rebus, quae quidem matronae magis quam Virgini aptae Videantur, non quo pudorem ost undant, sed quia Versus illi loquacem quandam prudentiam prae se serunt, ut paene hic quoque interiolatorem Osfici, suo unetum isso ut putos, adducaris. - V. 45 q. dicit Eluetra
8uram non esse profitetur. Ergo non est progressa. An iliam0Wilgius montiri Eloctram existimat Cotorum consideremus quae dicitvv. 947 sibi maritum sibi cupit non esseminatum, sed 'irilem.