장음표시 사용
231쪽
est praeterquam ipse Dominus&suus haeres pudendum, incultum Hanc hominum insaniam egregie olim Diogenes Cynicus perstrinxit. Cum enim aliquando ab aliquo esset invitatus ad prandium, screans, locum quaesivit in quem sputum ejiceret. cum autem omnia plendere, hospitem vero solum sordere animadverteret, in ipsum hospitem ejecit ipse indignabundus rogavit, quaenam ista esset impudentia, sputo conspurcare hospitem Reponit Diogenes, omnibus id moris esse, in locum Vilissimum ejicere phlegmata, se vero nullum invenisse viliorem,
quam ipsum hospitem, itaque in illum fecisse. Intelligebat scilicet Philosophus,aeque homines spectari debere, ut equo me camur. Neque enim in emendis equis phaleras consideramus, Aput de Deo aut baltei polimina inspicimus sedistis omnibus exuviis remor' 'tis, equum ipsum contemplamur, ut sit ad speciem honestus, adcursum vegetus,ec ad vecturam validus, an ei sit Argutum caput, ct brevis alvus obesaque terga, Virg. Luxurietque toris animosum pectus: Sic cum volueris veram hominis aestimationem videre,in scire qualis sit, nudum inspice, deponat patrimonium,in alia Fortunae mendacia. Corpus ipsum exuat, animum intuere, qualis quantusque sit, suo an alieno bono magnus,an iners clidis, an vero a duci plinis liberalibus 4nstitutione formatus Socrates cum Gorgiam percunctaretur an Persarum regem scelicem esse putaret Nescio inquit quantum virtutis habeat disciplinae. Ab his animus lumen accipit, non secus ac visus a circumfuso aere. Hinc interrogatus quidam quid sibi conferret eruditio ΘRespondit ne in theatro lapis lapidi insideam. Et certe sic est ut Comicus ait, γυααάτωνά πψρ ,4 λέ ψαλεπων, id est, litterarum expers non inspicit aspiciens s
id est, qui litteras didicere, bis tanto vident. Itaque Petite hinc juvenesque senesque
Finem animo certum miser que iaticas h. Liscitia.
232쪽
nflicae vacuae serant cacumen Elplenae reprimunt, solumque spectant: Sic homo vacuus scientiarum, Et cui nihileis probae monetae Frae se despicit eruditiores, se contra Sapiens, μοque se Explorans modulo, idebit, que
233쪽
MEnedemus Atheniensibus studiosis dicere solebaturius,ireh. de
Plerosque eorum, Sapientes navigare Athenas, dein profest. Vir-
deberi Philosophos,id est, sapientiae studiosos, po 'strem 6 Idiotas: innuere volens, quo quis plus in Vera Sapientia profecerit hoc minus superbire, magisque videre quatum sibi est Quod quam veri sit probavit Socrates, qui dicebat, Se nihil scire, praeter hoc, quod nihil sciret;reliquos vero ne hoc quidem scire Eoq: de se testimonio oraculo Apollinis)udicatus fuit apta n issimus. Et quidem merito , quia in omnibus haec ost soIa perfectio, imperfectionis suae indubitata cognitio. Longe aliter est in istis sc1olis nostrii, qULmαgnificis titulis , qui sapientibus pileis , qui plendidis cingulis, qui gemmatis annulis, bis terque magistri nostri, absolutam profitentur scientiam, dc magistralibus suis definitionibus, conclusionibus.& propositionibus perstrepunt insaniunta, ita ut aptissime in eos quadret quod vulgo dicitur 'Aμαθία Θυσν, λογισμος δε κνον ψερει, id est , Inscitia confidentiam, prudentia vero cunctationem parit Idem ait Ouintilianus, Fortius scilicet eos dicere qui nihil habent artis cum interim cordatus orator, ac periculum
intestigens, initio trepidet illi cum nondum didicerint quid sit
cire, nullius rei sibi non arrogant scientiam Canis timidus latrat Vehementius, quam mordet. Et altissima quaeque flumina minimo sono labuntur Homerus Menelaum hoc nomine lau-
at quod scilicet esset breviloquus quidem, sed tamen argutus. Stimi minondas a Pindaro commendatur; quod haud facile al-er inveniri tur qui plura sciret, pauciora loqueretur. Habenti mirum hoc Sapientes illi, quibus cor modeste situm est, Sileni lcibiadis videri volunt Semper suspirant cum vident quan-im sit quod nesciant. Est enim si dicere licet avara , aut certeaaritiae, aut hydropi similis Sapientia, jugiter sitit, quotidie inalescit, quo plus quaesierit,id sibi pauperior videtur ac plusa petit. Contra isti nostri φιλαυm l δοξο φοι, quid non sibi per- sudent simul ac sapere coeperunt jam sapiunt. Cum beatus sit seundum Platonem)cui etiam in senectute sapere contingat, Veisque opiniones assequi . Vix limen libarunt arcanae hujus Sapontiae domus, Jam se penetrasse putant. Et haec cauta est, Te cur
234쪽
a13 LORENTI Sc Aoo NHo v I rcu unquam ad eam perveniant; si quidem nihil tam profectui
adversarium, quam profect ionis opinio Vidit hoc sapientiae o culus, cum dicerint multos ad Sapientiam perventuros fuisse, nisi se jam eo pervenisse putassent. Stultus viator sit, qui id viae eme tiri conetur, quod jam se emensum putat. Itaque hoc tanquam
ex tripode habe Credere se Sapientem, primus ad stultitiam gradus est. Humilitate, humilitate est opus , quae fundamentum est verae sapientiae, quae non quid actum sit, sed quid agendum, non quid adsit, sed quid desit, attendat quae non de quaesito glorietur, sed de quaerendo sollicita sit. Obstat superbia ingenio non
secus ac tumor oculorum vi sui. Non possum non hic pulcherri- Lib. a. Mo inum Gregorii locum addere: Qui humilitatem. Quae est materr lium virtutum nesciunt, usum sui laboris perdunt. Et si quae bona sunt, quae adciariai,citata si egerim fabricae robusta celsitudo non figitur, utpote quae nequaquam in petra solidatur, corruunt Soli igitur ruinae crescit, quod aedificant, quia ante molim fabricae, Humilitatis fundamenta non procurant. Fastus itaque elati spiritus, ex adolescentium animis excutiendi sunt non secus ac
aer ex uitibus, si quid utile es velis infundere. Arda
235쪽
ιὸ is asceiisu Patales in sertice fructis Praemiaperpes grata laseris habet: Ardua miscutisprima est, a qui pedesorti Pergit, is in blandos cipiturgremio.
Alma arbor est ferens dulcissimos fructus, quos Dactγ IlimV Τ'
los vocamus, hos , quia admodum cultellato cortice est, lib. 16.cap. a.
dissicile est contingere. Comparatur limcVirtus, ad quae ii .i h Ardua saxoso perducitsemita clivo, cistera principio neque enim mihi falleresas est iiii Prosequitur labor, adnitendum intra Iolenti. g. i s. Ee a Sed
236쪽
aro FLORENTI SCHOONHo VII Sed mox celbus abalto Infra te cernes hominum genus. Exstat apud Platonem, in Hippia majore, in calce Dialogi , pro- Verbium elegans, ρολε--καλα, id est, Difficilia quae pulchra. Cur dicto omnes humani actus fidem adstruunt. Quam amare serit agricola quod praedulciter metit Quanto sudore miles, quam immenso sanguine quernam illam coronam, cum militari fremitu, incondita cantiuncula adipiscitur Quanto vitae discrimine Mercator,&nauta pontum trajiciunt,merceSexotio plui: ehu, in ca petituri Quam indefessio ac plane adamantino sudore dula Demost cissimum illud Scire consequimur λ Testis Demosthenes quo nemo unquam laboriosius, nemo perplures obluctantis naturae difficultates in altum reptavit, qui plus olei quam vini consumpsisse dicitur,&omnes opifices antelucana vicisse industria. Hic randem in dulcissimam Musarum , excelso colle habitantium ianiliaritatem receptus, id consecutus est, ut Osatorum princes diceretur, ut Caesaribus, Regibus, o Imperatoribus charus S incividuus comes esset Atque haec omnia labores industria, sine quibus nulla in hoc mundo gloria. Rebus enim maximis difficultatem proposuit Natura Laudis Herculeae fundamentum Labor uis. Nulla re magis lysses quam labore cognoscitur, quantalibet prudentia fingatur, si otiosus fuisset, latuis set. Labor Romuleo SD .H: cioiadas, Camillum. Fabios, Curios, Fabritios, Metellos, Pompeium, iuri Caesarem, aliaque periculis nota nomina, in excelsum illudiam λα eatrum extulit,
Lucan lib. . Et mox sternos animas collegit in orbes.
Latuissent hi, nisi tristem materiam suis virtutibus implevissent. . . ., Hectora quis no se foelix si Troia suiset
Trist. Publica virtutis per mala acta via es. Devoranda haec sunt iis qui ad Honorem aspirant, alioqui quod in Adagio est μη με, μήτε μελιωπας, id est, neque mel neque apes. Vere Comicus,
Fortiter malum qui patitur, post potitur bonum. Quid aliud Homerum innuisse putabimus per herbam Mob, cui radicem nigram, florem lacteum attribuit, quam radicis nigrae symbolo, Laboris molestiam significare, qua pervenitur ad florem lacteum, id est ad floridam illam animi tranquillitatem s
237쪽
tem Virtutis absolutae jucundissimum praemium 3 At contra compendiaria res est improbita S. fitque nesci qua naturae coris ruptione, ut, quae turpia sunt, Vel ο τοδίδακτοι protinus arripa
-- Facilis descensus perni, Virg. lib. . Sed revocaregradum, superasque evadere adaurri, 'ης Hoc opus, hic labor est Pauci quos aquas amarit Iuppiter, aut ardens exit ad aethera Virtus. Omne tempus inquit Seneca Clodios, non omne Catones fert. Ad deteriora faciles sumus, quia nec dux potest, nec comes de Epist. s .esse: res etiam ipsa, sine duce, sine comite procedit, non prO- num iter tantum ad vitia est, sed praeceps Egregias quasdam antitheses ponit virtutis, Noluptatis, idem ille Philosophus: Altum quiddam est virtus,excelsum, legale, invictum infatigabile. Voluptas quiddam humile, servile, imbecillum, caducum, cujus statio, d domicilium fornices icipina sunt. Virtutem in templo invenies, in foro, in curia, pro muris stantem,
pulverulentam coloratam,callosas habentem manus. Voluptatem latitantem saepius ac tenebras captantem , circa balnea dc sudatoria, mollem, enerVem mero atque unguento madentem.
Hae vero duae Divae sic comptae olim Herculi, dum in fluxu delubrico aetatis esset, apparuerunt, sed laboriosam Virtutis viam Vide sit. Irat. elegit, perquam postea in coelum ascendit. Cum contra Hanes Em nibalem Voluptatibus sese devoventem, vitia hyberna solverint,&indomitum illum nivibus atque Alpibus virum , extermina- Verint. Hac ergo aurea gemma haec consigno: Qui a Voluptate incipiunt, in laborem dolorem desinunt e contrario qui ab amaro principio auspicantur dulci fine clauduntur. Quoniam, ut Gellius ait, si quid per laborem recte feceris, labor cito perit, benefactum autem nunquam recedit, sed si quid per voluptatem nequiter egeris, voluptas abit, nequiter factum perpetuo
238쪽
Seuatoriingens praesdium reis, quo Gouda sejactans alumuo Praeterito decus aequat ἀπειρμa cura,quaenam laudis adorea Plenis bonorum muneribus tuum mei stet, aeternetque nomera Per titulos memoresquefasto 'Fallor 'irorum nam Ro1endalii Frequens in ore eit uomen amabile,
Iustus bono uerit Camoenis. Praeclara virtus nil habet invium, Perrumpit acris per remoras suas, Nullique non vivo,au erempto Praemia restituit laborum. T cum juventus erigeretsuum, Te muniisti visapientiae, Sciens nihil nos possidere, Praeter opes anim perenue. Cum fratre primus semper tu arduos usus volabas ,ess e putans pigri, Non eminere custautem
Instadios udi decoro. Nempe ita magni pecForis indoles
Suae recordans semper originis, Insueta leutat, eque duris vi decus egregium resultati. O nunc sacrato Coucilio Patrum ustes supremi auctus honoribus, Hic testupescunt,dum,diserto Ore tonans,sacrajura redd s. Hi nautaprensus in medio mari, Tumultuoso Plejadὐm choro Scindente nubes,auspicatos Undaridum speculatur orisu: Sic te misellus suspicitu unoceus, Periclitantem praesidio tuo Causam tuentem,mox triumphum Laetus Visposito timore. more justi haecperficis integer, Nam spernis alto dolia clientium multu,satisque metua merces Es E animo,meruisse recte. Ergo vir ingens, Te decus o meum, Diu reservet publica ustilao, Te dico,cujus vita prode pomnibus,interitus noceret.
Ad eundem, cum Uxorem suam, omni Virtutum genere
ornatissimam Matronam,defunctam Ligeret. IL Uani Seu itorinate in exemplum omni bin, sivi confiulendo caetui mortalium, Perenni claram demerentur gloriam
uamquam dolendi causast justis ima,
de=upta terris illa portio tui Mariti ordis,cuius avnorum tibi
Series adaurita adauxerat cauam Adcm; Tamen tu luendus disi millimus tuo IZ multus dolori achomae sub pectore Tibi devoraudae. Suadet hoc conictis pates
Fama theatrum, in quo locutus,maxι nam Debes tueri mente perseu. Im tu.ι.
Plebeia corda,queis abest capax sui Mensura, luctus nefiunt modum sui, Illi que longus ponit aerum mis dies, Ratioue
239쪽
Ratione qua determinare te decet. Mortalitatu Uxor excepit 1μαῖgem fututam, quam movere non alet d, labosve huic purpurata natio D flue terrae, pauperesque subjacent. Na a prudens , quod gravissimum putato multurba feta omnisus mori Comyyme,quo se veritatem aequalitas Tati Larati. omne poscit idsbi, Vuodviique tedus iri tu aura luminis. fucire matris tale nossatum manet. cogitans Matrona,quae prudeutiam Flisutin viritim praej rebat, indier Seiraeparalais mita optauissimae sam praevio ι rivere maiores adu: Is jamque mortis lineam ideus bi fim μου. rcfri lectis suis Balis horae LM, vultu interiri Puuctum precata est ,quo solatu spiritus mixtione terrei corpus uti, Griberetur Coelitum utii choro. O terieatos,qui fide, unocentia mitae peractae, demererunt idsbi,' inter astra Caelites micent no i. Tunc nostra mens, quod gaudeat, demum
quando exsoluta, eparata,libera Tenebricos corporis cusodia, Caeleste totofulgur admittit inu. Hoc characo uux experitur,hoc videt. Postquaio caducis μuli Emmortalium Resus alere dixit, atque Plaudere. Ium turbidis subducta tempestatibus, Humana ridet in Salutis flans vado, Et, siquid umbrae mentis est)cuuctos rogat Ne turbet ultas hanc quietem questibG.
Te meri o dicemus eum Nam pondera
Letheris ardentis stellant msustinet axe; Deponens urbem': e tuam , repti quepero , Confugis in gremiu tibi te reddetis agelli, i securus opum an conti mptor honoris, Diligis innocui divina lentia ruris, Et caligantessacraformidine lucos Perreptan3,patriam tus cousurgis in .ethram Mente tua , supremapetens taciteque revoluta
Gaudia,queis olim e ruisinu, quando relicto
Grpore,coelestes conscendet spiritus arces, Fortunate senex,qui deterionbin auuis a delegisti sedes,quas necstis auri Incolit, aut miseras in*ertens ambitus urbe Sed mentis secura quies, qua prae alae omni Thesauro, regumque opibus , clarisque triumphis, In quibus asi duae positiere cubilia cura. Hi tibi coiingunt solatia grata euecta :Nam teribas avibus pedicas moliris , e rauceps Decipis,aut lepori villos retia tendis, cui vitem,ramove putas , fessusqueputando,
mirasalutifero tradis mulceda sopori, si a mollε herbae, aut virid Dima grami- ne ripa est, mussarum suadente suo , qua iamia lapse Saxa per e balibras, grata raucedine plaudunt. Interea errantum resonat per prata boatus.
240쪽
Maccarum, numeros volucres meditantur, e auras Molcentes , arato mala taedia murmure Dirunt. Aut qι ando excubitor lucem prauunciat atrassμα somni,atque operum jusas distermianat hora Inurm egreditur tectis, pinguesque capellas Per reperam lucem comitans in pascua ducit DefessuDue via , roranti culmine montis considet, . calamo vetere decantata
emulus orae vati vel pectoritas Oblectans,ag les ad lucta concιtat binos. ebam buxat ac vidisse senem, quem nutasatigat Cura, nec occultis sudat praecordia cxpis' Haec tibifata diu Veriani gaudi praseuis Dum quod contingat sero terret, relinquens nates. Purior ad patrios mens est redium pe- O mihis quondam talem dent Iumina visami Nou ego dimitias Arabum, nonreg
Pratutielm,modicosetfortunatus stello.
Ad In comparabilem virum DOMINICU BAVDIVMI. L
Historiarum quondam Prosesserem, cum Civilis 6 Moralis sapientia Monita, Lugduni Batavorum ederet. o DE.
fles, Tonantisperpetuus comes ιCoelos obelans puriores,
Spernit humum jugiente pennae Cuncta se postse deserit alites, Nonsustinentes lumina Cynthii, Quaeferrebam cura paterua Condidicit teneris ab annis erilis,perustus Baudius ignes
Calorepectus, evolat altius, Supraque mortales caducos erit ingenii vigorem. Ac magnus olim Flaccus in aethera Iupit, potenti numine concitu s
semper ad laudem, decusque ebitur generosa virtiss. Tritas popello currere semitas Spernens viarum diligi aspera, V collocatascit laborum
Praemia,perpetisaeque Mura. Sic perge Baudi,propostmm prime, Ni Momus in te, nil tua tempora Ingrata vivis, invidorum
streperi poterunt susurri. Virtus Dropo lucidior, sbi
Vult invideri, quoque magissero Gens noctuarum, Digurantes Hoc magis faculatur ignes.
Mistiber undis usquesupernatat, Mergi repugnansis tua gloria Indi uriosa molepressa,
littus evolitabit ales. posterorum laudis adorea Recens vigebis,immerito mori Coelum recludetur,nitensque Iii medio saluere alum.