De Hermeneuticis apud Syros Aristoteleis Io. Georgius Ern. Hoffmann scripsit

161쪽

mitis de negatione, post de cormatione pronuntiaverit et deinde negationem priorem affirmatione esse arguit. Probus contra nec attingit hanc omnem quaestionem, quippe qui cum versione x et Arabis consentiens contrariam lectionem praebeat, et alio loco δ' affirmationem negatione priorem esse prae se serti Quae cum ita sint, constat certe, Probum antiquiorem Syriano non fuisse.

Quod si e commentari habitu consilioquo aliquid de seΗptoris aetato licet suspicari, omni modo lateri cogimur, priscam eum apud Syros philosophandi speciem praebere. Totius enim libri institutio eadem atque apud Graecos commentatoros: praelatio parea de scriptore nihil prodens;

capitum quorundam propositio; protheoriae ante Singulas partes praemissio; textus interspersus; loci omnes e Graeco expressi; dividendi definiendique aviditas: omnia commentarium aliquem e schola Atheniensi delatum, utique versum esse Rrguerent, nisi perpauca eademque levissima christiani hominis mentem designarent. Quae tamen immutationes eius esse generis solent, cuius etiam in ipsis Aristotelis versionibus exempla inveniuntur)'. Comparato autem opero Probiano cum Graecis, facile concedes, brevius quidem id, sed simul innumeris divisionibus scholasticis repetitionibusque σχηματικωτέρως refertum tironum in usum editum

esse. Qualis liber, quem priori Boethi expositionis ad perih. editioni

optime compares, idoneus certo fuit ad clericos vel Syros vel Persas, rudes admodum atque incomptos, logicas principiis imbuendos.

Ad prima deniquo quibus Syri philosophari coeperunt tempora

a8cendere hune commentarium, etiam id videtur ammare, quod primo saec. VI dimidio Sergius Resaene is, quem secundum Zachariam Bactebraeus falso dicit, primum apud Syros philosophi eorum ac modicorum scriptorum exstitisse translatorem, in diaetandis rebus logi eis non amplius commentatorum Graecorum morem, textum Aristotelis ad Verba explicandi secutus est, sed commentationes cooperat de categoriis εν, de tota logica, al. conscribere, quae e Graecis quidem et ipsae pendentes rem tamen liberius dispositam tractarent. Eandem viam mox Paulus Persa ex urbo Dalrshar in commentatione logica ad Chogroem regem 383 p. 81. 19 ad 17 8. el. 107, 3. 39ὶ es. V. 3 adn. 15. 81. 99. 4M Historia

162쪽

ingressus est 3 . Probi contra ratio archetypa amio verrentis ea caret tacilitate, qua nisi usu diuturno atque inveterata exercitatione dissicilium istarum rerum translatores non soleant praestare. Quae quamvis ita se habeant, tamen quod primo loco posuimus, id ne post hanc quidem disputationem est, quod immutemus: Probus, quo tempore suerit, domonstratum non est. . Quae vero posteriora diximus, eis emcitur quaedam veri similitudo, illum non esse saeculo quinto seriorem M. Curtiora autem statuere poterit, si quis ceteras Probiani commentari partes Londini examinaverit pluribus idem adiutus novisque literarum monumentis. st 2. Do versione denique libri perihermenias ea, cuius fragmenta commentario Probiano interposita Vides, pauca sunt, quae dicantur. Ea enim nee continua est et eis tantum locis adhibita quibus comme tator explicatione opus esse putabat. Idem mos textum inserendi etiam apud Graecos commentatores obtinuerat. Fieri igitur potuit, ut Probus commentarium vertens Graecum etiam locos Aristotelicos in suum inde traiceret. Hoc ut est veri simile, certum ita illud est, versionem illorum locorum Probum duxisse e versione quadam libri perihermonias tota atque integra, quam aut ipse secerat, aut alius quis M. Fuisse autem talem versionem integram atque persectam versio x demonstrat, quam supra β diximus ita cum y consentire, ut ad huius exemplar illam consectam esse necessario concludendum sit. Praeterea ne proba bile quidem est, Syros e nudis tantum commentariis fracti cuiusdam atque discerpti Aristotelis cognitionem percipere aut voluisse aut coactos sui me.

Iam perorantibus nobis non inutile videtur, Wenrichi monitionem repetere dicentis ' nomen in ms. Muhammad bin Istshq et apud Hottingerum falso pro QuWairi legi. Nam E. Renan Veterem errorem tuitus My Frideri cum Ueberweg induxit, ut a Probo etiam ad analytica priora et sophisticos elenchos commentarios esse Seriptos doeeret . Eodem modo sallitur Niard Pierson, qui idem vel Phae-brium quendam evixit '.

42ὶ s. m. I p. 439. CL Renan in Ioum. Miat. IV. L 19. 1852 post p. 293. II. 43ὶ Inde spero fore. ut mihi ignoscatur, in parte I quibusdam locis, dum Assemanium Parum caute sequeb&r, Probum ad medium saee. v reserenti. 44J fortasse IIista aut Elimi. 45ὶ p. 15. 16. 40, De verss. etc. p. 300 adu. ad p. 131. cf. Fluget, De Arabicis seriptorum Graeco. interpp. Misenae IMI p. 13 no. 19. 47ὶ de philos . peripat. ap. Syros p. 14. 4. 48ὶ Grunctiss d. Gesetaehte d. Philos. Th. 2, Abih. 2 p. 48 Berlin 1801. 4M De Realismo et Nominalismo. Traiecti ad Rhen. 1851 p. IV.

163쪽

ς 3. De Probi nomine culti virum quendam doctis Almum Videam dubitantem, haec subiungo: mois in Byzantina lingua est Προβος. Innotuit enim feraciis alter U, diversus ab hoc, secundo saec. VII dimidio, primum monophysita, dein orthodoxus et opiscopus Chalcedonensis x, qui dicitur a Theophylacto Simoeatis δ' ὁ Προβος της Xαλκιδονέων πολεως. Alioquin Syri etiam eo cinciis Γ: --m eo eia Bar bahisti eod. Berol. mss. orr. 542 p. 776J retinent; sic Probus imperator ap. Di nysium Telmatiar. ed. Tornbein p. 19, 4; 183, 4. 10. Lagardii anal. Syr. p.

126, 9. - Pronuntiandum autem efflo Pro Sa - . evila testatur p. 68, 19. Nam de syllaba nominum personalium in se exeuntium tria dispicio haec: l, Syllaba finalis ος etiam in uomm. propre. st sacta est: 'Ima νος N. . Land, Anecdota I f. 43' ΛογγKος - -ibd. s. 47 Mαρκιανος - . o. - Barhebr. chronio. p. 87, 6. 9; 90, 1 Θεοδωρe;

m Quodsi vero amputas nomen generis, ut a stubra, ybar haec apocope et mitigatio levitatis ea sa sit. Eodem modo se res habet, si nom. proprium amputus et quidem n. personale, ut a Paullos Paule et Philippos Philipe et a Tei Eress Tmaoea. Hoc igitur modo percipe, disce, doce neque sali

ris: neve vocem tuam tollas, ut ne λίὶ Opera tua perdatur Q, ut

164쪽

vituperandus au qui te domit. Et haee tibi galis. Cf. Pshirti, Aeti 27, 24. Lagard. anal. Syri I 58, 26 ol. 159, 4; 16i,11, 15 etc. - 3. E genere nominum blandi eudi sive detrectandi caussa deminutorum, plura de hac re alio loco dicturus, exemplum propouo unum ε ἡ qstrile in Cyrillulus ut apud 'Aβleghά secundum Ass. ΙΙΙ, i p. 31, b es. ibd. p. 40, 7 contemptim vocatur Cyrillus, v. Abraham. Ecchellensis noti ad eund. 157. Cf. .Q.4ein qstrini Κυρῖγρς Barhebr. ap. s. I p. l66, b.

g 4. A. Georgius quo tempore Arabum episcopus creatus sit, non convenit inter Barhebraeum, Dionysium Telma hrensem, alium quen

dam anonymum.

) Barhebraeus enim dictv Georgium ordinatum esse Hirtae Na manis duobus mensibus post obitum Athanasi Baladensis, qui moriturus Georgium creandum commendaverit Sergio Zaχ6n ae. Athanasium

autem dicit obiisso a. 998 687 Chr.l . h) Dionysius Telma Mensis eiusdem Athanasi U Iacobitarum patriarchao obitum differt ad a. l015 704 Clint , sed ordinationem Georgi Ioanni in illa sede succedentis, ponit a. 96l 65bi, ut quidem S. Assemanius testatur e) Tertio de. nique dicitur ordinatus csso anno-- 647 Chr. in antiquo codice Michaelis Chindisi ..

Anuus igitur ordinationis cum incertus sit, constat contra, Georgium anno 1025 l7l4J etiam in vivis suisse. Nam epistolam ad Iesum inclusum se illo anno scripsisse bis ter amrmat*y. Iacobo Edesseno ' 708 et Qstrini .bar mans str Ioanni Damasceno) canticorum inventori aequalem suisse Georgium, cum iam e numeris praecedentibus pateat, ne testimonii quidem caret δ'. Post Iacobi mortem otiam librum VII eius hexaemero adiunxit β'. Mortuus esse dicitur a. l03b 724J, postquam Athanasium III patriarcham ordinavit. Sed hoc incertum est M'. Adparet igitur ex

eis, quae enumeravimus, cautissimum esse, Barhebraeum sequi, qui Georgium a. Chr. 687 dicit ordinatum osse. B. Placet iam testimonia praemittere, quibus deinceps subiciamus adnotationes nostras, haec. Dicitur Georgius i. in ora M. 53 Ass. II. 335. M) ibd. II p. 105. 55ὶ I p. 167. II, 103. 56ὶ ΑM. I p.

165쪽

Georgius episeopus 'Hirtae Na mani dicitur et a Barhebraeo et a Dionysio ' Ea urbs et Nestorianis et Iacobitis sedes episcopalis suit M'. Arabum autem regioni episcopi Iacobitae praeerant duo, quorum alter Aqu- iste sere, Hirtae alter sedebat . Itaque etiam eo tempore quo Georgiusiani Hirtae sedebat, Bacchum quendam legimus '' sub Dentia ma priano 999 I 039 - 688 - 728l usque ad annum circiter tertium ante Ordinatum Eliam patriarcham i. e. a. 706y Α lillae episcopum fuisse. Gentes autem Arabicae quae ad Georgi episcopatum pertinebant, dicuntur hae.

Barhebr. chronio. p. 145, si ins ut videtur, secundum Dionysium Telmahrensem ad a. 813. Silata uia i sive os, N in

cf. Marisid Od. Iuynboli t. II p. 228 et Iuynbolli adnot. L V p. 556. -- - . ω ibioe Barhebr. chron. p. I20, 5 ins: νδα in ..., eerta in in1 Amri reiecimaci ibd. p. 123, 8. - - Ιαri - Κusenses Callinicum occupant Barh. ibd. p. 144, 4. Hos puto suisse Aquienses quibus saeculo sero ante Georgius praeerat. β. Diversus est prope ripam Tigridis non multum a Bagdade. isto

III p. 435. Qamsta s. v. a mox M- , - - i. M A ii Boe oppidulum fuisse conicio ubi Bacchus aliique sedebant episcopi. Quae opinio quodammodo affirmatur, quod eidem episcopi postea dioecesin bipertitam 1, Telasar et emi Da -- Abu madali atque Ι , Balad et ad cidira fetia ira d mu aliaq, loea illa quidem in septentrionali magis parte Mesopotamiae sita occupabanti . 62ὶ Ass. I p. 167. male versum 63ὶ Ass. II, 160. I. 469v. 6έ ibd. I. 494b. 65j Lagard. ania. Syr. 108. 66 Elias Nisibenus ap. I ind. Aneed. I p. 47. 3. 67ὶ cf. adn. 53 et 55. ωὶ Ass. II. s. v. Arabia et Hirta. cf. ibd. p. 459 adn. 69 ct 68 et Bartiebr. ap. s. II p. 419. 70ὶ ibd p. 430. X. IIὶ es. 70 et ita. II p. 105. 7M Ass. II a. v. Arabis.

166쪽

anno 813 Chr.

c. - .d in testim. 5, alioquin, quod sciam, inauditi yy. d. in testim. 6. AM . Ab IIirta austrum et orientem versus vagabantur iam a. 524 Chr. secundum Silom 6n d bei Θ arshamy'. Anno 772 cum Q c A. usque ad Mosul pertinebant. e. ssi , secundum Barhebraeum in vita ust

Eorum dux H- Barhebr. chron. 1I8, 1. cs. 120, 9. 90, 3. 93, 8. Adparet igitur episcopo 'Hirtae rem plerumque fuisse cum Arabibus

seenitis.

Nomen Georgi apud Syros pronuntiabatur Glvargis instar Γεωργις M; dein brevius gevargi sive glvargi, cs. genetivos A γυλι 'Iούλι Γαῖ i. g b. Quod attinet ad Georgi scripta, ea laudantur a Bar stipa 'η ca. a. 1192J. Sunt commentarius ad Matthaeum commentarii laudatia Barhebraeo in horreo mysteriorum, canones iu Bactebraci libro directionum , cs cod. Berol. Peterin.; chronicon in 24 capp. 'β, quod ipse significat in Lagard. anal. Syr. p. 115, 19. Cf. tabula de noviluniis in catal. eodd. bibl. Valle. II p. 402, cod. LXVIII; sermo de ehrismate, in gehedis Ronaud otianis in bibl. maxim. Paris V. Responsa ad novem quae-Rtiones a presbytero Iesu incluso propositas odita Lagardio'y. Hexae- mero, quod Iacobus Edessonus sex libris inceperat, finem imposuit,

librum septimum addens '. Optimum autem Georgiani nominis monumentum versio est organi Aristotelei in mus. Britannici cod. 14659 servata. ΕΟ codico secundum literas a Wrightio ad me datas continentur

167쪽

versiones categoriarum, libri perihermenias is 68 - 83 J, analyticorum priorum, haec quidem duobus libris secundum Ε. Renan, Iourn. asiat. t. 19, 1852. Analytica priora igitur esso tota versa animadvertendum orat; nam, quod iam Renan alio loco monebat, et ego comperi, eius libri plus septem prima capita vertere veterea non solebant. Cuius rei Cauggam quandam tradunt Arabes, quam mox leges in Stelnschnoideri de Farabensi commentatione.

Huius scriptoris, quem saepius supra laudabam, notitiam duxi e cod. bibl. Berol. Peterm. 9 s. 184y usque ad s. 207 , quibus continetur liber definitionum . . ta I x x Meri , , ααα2, 1 η - Era mSubscribitur enim i ,' mi γ MI I-r ΚΔ .. IL. - am dis etc. Nomen igitur est Αρ1, vel potius secundum

illam scriptionem Abba. rabbst Elisad baὀdqst logicus3. Bagvast scripsi auctore Boedigoro, qui eum in Barbahlsili lexico laudatum esse

retulit. Reiciat igitur hanc seriptionem, quem certa argumenta ad di-Versam sententiam adduxerint. In praelatione, quam praemisit, librum domino cuidam nobili atque diviti, a quo iussus erat talem laborem suscipere, ornato genere dicendi verecundo dedicat. Ille vir cuius se etiam doctorem profitetur magnus atque regiis implicitus negotiis erat, et, ut videtur, laicus christianug. Documento haeo sint: s. 184r .---α ρου Q --I --μ ω-- - ῆλα, --Qtrem I - dic taxmI UI: retatio oriri euo retia 'ans rei vita si si e . .. L. I am a Maia 1 ira, mares uruisma re ora Mina em ed ἰ id δι- aera sera re s. ω , x in I aciam Non aliter algue animum sin- . cerum ingenuitatis tuae cernimus: ut, contingentibus tibi rebus plurimis, maxime autem divitiis atque honore cum crebris molestiis Wopter negotia regia, vel etiam in omnibus eia quae aliis videntur doctrinae impedimenta erae, tamen ne unum quidem eorum potuerit eastirpare eae animo tuo meditationem in sapientiam et doctrinam directam, atque amorem scientiae. Christianum illum fuisse, patet et ex eo quod coram Eo scriptor inma et M uri prae se fert, et o locis, quos iam sumus proposituri. De rege, utrum istamiticus fuerit an christianus, statuer

nihil ausim. Disit iam by Gooste

168쪽

Bloaὸ ipse Nestorianus suit. V. s. 197 , II s. v. e metam ubi in in onophysitas et orthodoxos invehitur: θacima e cladi ire

Perturbari igitur estis haeretici, qui in domino nostro Messia unam naturam et unam substantiam proflemini, eum adpareat, diversum esse eum, qui manuamas in cruce pandit ab illo qui eum stirrigere fecit e domo mortuorum. Perturbati estis sterum etiam ora Chalaedonensia ista, quae in insania veatra duaa naturas in una substantia prolemini. Id quod feri ne iit. Eum ad tempora istamitica portinere, cum illud arguit quod nonnumquam torminos Arabicos profert, ut s. v. ---- '': λω -ι

. x o ei reia Aci θῆλ ωα re f,Ι PI .' - αEnci .. Iim cim inur,dira o rc arae era Iare domi arat Tm me ra. AH -- Nefas est inripide agere in Deum. in isti e secta Ariomnium maxime nefarii, et Apollinares et Putidis Samosatenus et Cyrillus Aegyptius et socii eorum; illi qui deliquerunt in nuntium admirabilem gaudi seruantis mundos. Vel ut qui ante ho8 juerunt, M. Mani, Bardai3am, Marcion, qui comminiscebantur deos duos et Irea et insuper; ut demonstrat Mar Theodorus, quidam e doctoribus in libro inseripto ,achosion 'β. Aetas

igitur Bazufidis fuit circiter inter annos 900 et 1259 quo anno codex noster scriptus osti Laudatur denique ab eo Ishm Ninivita ita '

169쪽

Liber autem, quem composuit, definitionum, sicut etiam in prae- satione dicit, cum terminorum logicorum definitiones et divisiones continet, tum vero etiam aliarum rerum theologicarum et medicarum. Termini nec secundum literarum elementa, nec ullum alium ordinem certum semet sequuntur, sed descendit fore scriptor ab universis ad singula. Etiamsi in praetationo conticuisset, adpareret tamen e libro, veterum philosophorum Syriacorum libros eum excerpsisse. Ita e

Probo sumpsit plura; Porphyri autem versione usus est diversa ab ea quam praebet idem codex Pol. 9. s. 8 sq. , ut Isag. ap. Br 3 V 26

Διαφορά ε ιν Μ περισσευει το του γένους Baetulld praebet re a iam .m milia eram . d, I rem mera . .. ex re, anonymus autem ille 'β. rem1 Hrcrurire eram ἀλδ I Oeta Quin etiam eam versionem, qua BLOM utebatur, altera serioris aetatis suisse puto e duabus caussis. Primo,

quod terminorum isagogicorum inventio alquo formatio apud Bagvadem copiosior cernitur; deinde autem quod loco Br 4 2, pro ei Batutu ''ut , M l, Arabica versio eiusdem codicis f. 65 -legit, cum illa versio 'λ - ω1 oeci praebeat . Do nomine Io S conicio, id idem esse atquo acturam ' , ut a iis et O 3 idem atque et odi ual; veriusne autem pro illo

Abgw13 scribam an pro hoc Blgsto, aeque nescio. 94ὶ sol. 189r ω, es etiam 189' eum Graeeis. 95ὶ sol. 20 v. 96, s 189v 10 sed II --Iee adpellatur. 97ὶ s. aer. 98, Ubicunque enitu in isagoge Porphyri

apud Brandisium fet in Ammoni editione Venetal ἰγγέλου nomen reperitur, genuinum suisse Θεου, versio Syriaca probe demonstrat, ubique --I e praebens e. gr. Br 5 h 19stἰκ απι PIκ To λογικον, οντας του αγγελου sol. 34r rei, et1 . Ι-δ feste IMI sic aliter legens . Br bu 30 ὲκὶ αγγέλιου Syr l. 40r rche e 1 . e. item Br 5v 38 Syr 40r Ioeae, . Offensi enim tali exemplo scriptores Graecie stiani pro deo angelos substituerunt, ut Arabs seeit ehristianus loco supra Iaudato et Br 3h 12 s. 64r QMI Syr l. 20r ad ea . 99ὶ 'Aelecta' . ASA. III, I p. 261 cap. CLXXIX.

170쪽

M sensu primitivo et Plalanico uoc - ἰδέα bo Ut tribus relationibus Mad Minis Aea idea penes deum λουμενου

id quod in species dividi potes opp:

라틴어 텍스트