De Hermeneuticis apud Syros Aristoteleis Io. Georgius Ern. Hoffmann scripsit

71쪽

tissimus, vel potius translator: Pro ἐκ pxpr. εἰ - num - - rex nisi postea ἐκ per pro ino quod in textu expressit. Sed potius δὲ eum uas commutavit ut saepius. καὶ οὐ κακον, καὶ om perperam librarius j.

Fragmentum hoe versionis libri πιρὲ ὲρμη.. M Arabicae ideo pxhibui, quod et videtur dependere e versione x et demonstrat quomodo Syri Arabice vertentes egerint. Eius tum Versione x npcessitudinem arguunt adlin. 1 3 9 20 22 29 30 33 35 38 5355 56 Tl maxime vero 49 54 58 64 66 75 ot quod in inscriptionibus Syriacis iisdem atque x terminis philosophicis ntitur. Non suffragantur huic sontentias adnn. 7 3237 42 43 50 51 52 repugnant 13 14 15 et 62. Nam in l3 14 15 ad Graecum mulsaecedit Arabica versio. Itaquo eoniicio quicunque versionem x in ms. Pet. 9 tran- scripsit eiusdem versoris hane operam Arahicam eodem detulisse.

72쪽

ita sie; recte s

73쪽

4τουουνὶ 32 titio is non expr 33 pro ἡ et. 16 16 ααὶ pr eum x y 34 deest in eodire, supplovi 25 e in vidi quod corr., vertit ita: Verba si per se sola dieuntur. loeus forum logicus idem atque nominum est, quia quidvis eortum gignifieant. Legit igitur vel intellexit saltem tam 3Imm . . 'a--o itaque M ob ertit et AH ι γ ram non expr

74쪽

36 c , nam saepe l ut , s similiter o seribitur 3T αἴκω- MInou expr 38 vertit enim tale quid retior cire in o. re dictio a tam omisso ante inciis 39 e , in quod eore ortum e seqq. si e k-ὸ Ful ut saepius

non rum 47 - is sic e legendus, qui simile quid L Minis pri secundum M.

75쪽

ae a

r os fis

G hese suprascriptum inacivm es excursum p. 61. 49 plane ton-

tim ineram iam I veri cici Lia Hine mihi constat, hanc versionem Arabiem fluxisse e venione cognata versoni x, quamquam repugnat Requena 50 c-

76쪽

57 odii add propter 30 58 om καὶ δ απέ-σ. et e κα---αι eum T contra Fys . Vide igitur qnomodo ex x pendeat is intermisit eonstructionem: exspeeto

77쪽

O Aial ut saepe apud vulgares cs vorsion Porphyri isag. 4 28 Ns. Pet. 9 s. 67rt pr m 73 - , tametsi καθολου est , dein constructionem mutat ex

PQ aram re a omisso ἄλη'ς, add ut sensum aliquem emeeret, in praeced adnectens orationem

Ad notam 48 DXcursus. Aristotelem igitur in capito libri de interpretatione secundo Syris infelicem caesuum statuendorum auctorem exstitisse certum est. Casus autem adpellabant primo quidem 1 et a , ut in versionibus quem modo diximus libri; deinde addiderunt uti, ut vides apud Eliam catholicum patriarcham in ,Εmendatione orationis Syriaeao εδ α - .iciana quem librum composuit, priusquam ordinaretur episcopus

78쪽

modum, et dil Syriaco h H - secund. modum του προς τι significare, istinae deniquo utilitatem etc. - Postremo deniquo etiam litera ciet ceteris addita, e quattuor literarum compositione vocem

Joam emnxerunt. Jam igitur Joannes filius Zughbi a coenobio domini Sabariesu Beth-Coeensi metro cecinit heptasyllabo: sess. Peti 9 s. 12 v, b.)Casus Syriaci m&- ωυ ria iam

Vocem denique brassi attulit Bainobr. in gramm. min. cap. I, V. 23 ed. Berth. p. 7.ὰ cf. ei. cap. v. 246 sqq. p. 28. CL Amiram tib ΙΙ. cap. X. p. li 7., et lib. I. cap. IX. p. 27. Ex hac igitur' voco fluxit adiectivum resia1- h dstlaida, quod supra scripsit in cod. nostro Syra manus.

I in enim scriptum exstat in ingeriptione eius grammaticae. Us. Pet. s. sol. 207 v. V. Assem. bibl. orient. Vat. Clem. III. I p. 262. cap. 171. Sed errat in adnotatione I p. 2M dum laudat eius grammatiem .de litoris' Bar Zughbii gratam time insertam. Haec est ut ipse dieit, Eliae Nisibeni v Τ. I p. 578 et p. 307 adn. 2. Noster autem est Elias primus Tirhinae episeopus qui obiit 1019 p. Chr. n. V

I. TEXTUR.