Nova studia Euripidea

발행: 1905년

분량: 180페이지

출처: archive.org

분류: 시학

121쪽

Summum momentum positum est in ipsa versuum structura, in syllabis productis et solutis. Quomodo s0leant strui versus trimetri cantati ex eis versibus optime cogn08cemus, de quibus n0n dubitari potest, quin canantur. Neque salso diiudicabimus quicquam, i eis legibus, quas in ch0ri cauticis statuerimus, etiam in cantibus alternis et monodii utemur.

Exordiamur igitur a t0tius ch0ri canticis. In primis Euripidis fabulis si Alcestin hoc l0 eo mittimus, de qua OStea distendum erit et in eis, a quibus alteram tabularum periodum c0nSuevimus incipere Hipp. Heracl. nusquam trimetros invenimus iambicos insert0s totius chori canticis. Cuius rei cau8a non Solum in eo posita esse p0test, quod in harum tabularum carminibus iambi omnino rari sunt, neque uberrimus ille iamborum u8us, quod quidem nos e pauci tabuli servatis c0niciamus, ante eam aetatem reperitur, qua Suppl. docti Sunt. Neque enim postea in iambicis m0d partibus poeta eis trimetri utitur, qui in omni sere alterius tertiaeque periodi tabula inveniuntur praeter

El. et Phoen. quod e monodiarum et canticorum alternorum

c0pia facile intellegitur). Sed p0etam eis temp0ribus, quibu aliis licentiis et in c0mp0nendis sabulis et in metri adhibendis utebatur, etiam trimetr08 ill08 apparet saepius inserui88e Excipienda tamen est ex pri0ribus sabuli Andromaelia, quae ut permultis

aliis rebus etiam hoc usu cum reliquis p0etae tragoediis mira quadam ratione parum consentit. Nam etsi multis causis, imprimis Scaenae S adducimur, ut inter primas eam habeamus fabulas, et aliis rebus et trimetris insertis multo posterior videtur e88e. Tamen quamquam permulta repugnare videntur Euripidis rationi neque ei hane fabulam tribuendam 88 ud certo auctore probatur, tam clare reg0gnoscimus Euripidis veStigia, ut nem Sit, qui poetae eam sabulam deneget. Etiam trimetrorum in Sertorum usus n0 alienus S a reliquarum tabularum. Andr. St. Qu0rum primum invenimus in alter chori cautie v. 281. Est carmen genere Iactylotr0chaicorum Ieu

122쪽

p0tius dactyloiambie0rum 3 et ex meti 0rum cui Si facile intellegitur, cur trim iambicus addatur. Cuius Sententia haud multum distat ab eorum, qui circa Sunt. Antecedit versus anapaeSticus, equitur ut aepisSime trim. iambicus brevibus suppressis ad genu melissum propius aeceden8: Trimetrus ipse in ir0pha admodum 80lutus in anti Str0pho arte

Cum neque hiatus neque syllaba brevis ante aut post versum admissi sint, nem certe trimetrum ecludere p0test. Andr. 299. I alter autem stropharum pari trimetri eodem Ioc positi syllaba brevi et in str0pha et in antisti optio indieau-tur neque Sensu artius cohaerent cum reliquis versibus. Sequitur trim lyricus:

quae in diverbi pro due possunt, productas esse. Quod etsi tu his unius cantici exempli casui tribuerit quispiam, tenendum St. Andr. 479. 491. Iterum enim eadem re occurrit in v. 479- 486 et v. 481 - 489 Quorum priores multa 80luta longa/ Etiam primus versus iambicus esse potest Nam versus facile h0 modo disiunguntur: 274. In brevibus dirimendis offendi potest, cum versus hoc loco finiri non poSSit, ut etiam antistropho demonstratur, sed cf. Here. 055. Sequuntur haec: Herin in antistr egregie emendavit: νίφαν)

123쪽

oinaii dialogi senariis similes Iuni, cim altero mutem pari haec resp0ndent: Ubi eum longis solutis haud Mullum tribuisse videamus poetam, e magis ancipite Syllabas semper breve eSSe mirum est. Hec. 651. De eo epodo a. v. 649 iam egimus p. 37), cuius tertius versus hic est trim. : qui a dactylis tacite eiungitur. Hee. 950. Brevibus 80lulis ad genus melicum reserendus est iterum in epodo trimetrus v. 950, si quidem versus ita distinguimus ut editores solent. Tamen o l0co res dissicillima est neque ad eam quaestionem, de qua agimus, quicquam refert, 0 cali0ne m0d versu dirimantur. Suppl. 1. A trimetro indipit tertia Suppl. parodi stropha, de qua Supra p. 9, ut de t0t cantico p. 34, 1 iam verba Dei. Responsi Singul0rum verb0rum ideoque caeSurae St accuratissima Tl. rων δ' χλος ερχεTm 6ων UOις-79. πλλὶGToui ad li AEgi Iει ρις γοων, trim integram habet formam:

Suppl. 365. Iterum iambicum est canticum inde a. V. 365. Peri0di in priore stropharum pari non p0ssunt Seiungi, Sed si

dividamu ver8us, caveamus, ne editores Sequamur. 0 enim

i. e.

124쪽

Trimetrus, quem igin qu0que sit initio ratatui, praeter primam nullas habet productas Syllabas. De alter Stropharum pari et de canticis, quae Sequuntur, egregie egi Wilam0Wiigius in Comm. meir. p. 11. 15. 12. Hi sunt trimetri: Suppl. 373. s. 73, 3TT:602. 3. 60 - 12:

linteo et e l. iambi. His igitur ocis omnes versus vix distant alius ab alio, a dial0gi autem senariis adm0dum discedunt, cum nulla syllaba producta admissa it. Her c. 16. Canticum ambigum etiam in Hero est, in quo v. l extat:

125쪽

Distincti versuum celta n0n St, cum Sequatur

Her c. 70 Plane e0dem 10e et eadem rati0ne in eadem fabula p0situs est . 70:

sequitur idem: Ion. 121. In Ionis cantu est . 121: antee et Sequ. lyg0nei. Tr0 ad 1085 Tr0ad. v. 1085 - 1103:

in stropha syllaba angipiti, in antistr0ph hiatu divisus a reliquis, neque ilamowitzii permagna probo c0niecturaS, quae metri, non Sententiae causa viro docto nece88ariae videntur. Iph. Taur. 399 Addam 40o 10 eo etiam Iph. Tam . 399 etsi trimetrus inusitatam praebet 0rmam et totum carmen St X difficillimis neque certa rati0ne trimetrus seeluditur. Antistrophi Ver8u graviter c0rruptus est et edit0re id, in qu maxime op0rtet offendere, plane videtur sugisse, eum neque ἐλπὶς γενετεπι ut iambici metri initium medi, in versu t0lerari p08Sit neque ahlμασι βροτων - , --, ut iam X ei lociS, qu08 adhuc tractavimus, et multis aliis apparet. Quare primum ελπέ et γενετ transponenda sunt. Cf. in Str. τινες ποτ' ala Reliqua difficili0ra unt. Nam etsi rhμασιν tolerari non p0tegi, tamen simile verbum ens flagitatur. Hel 234. 43. Inseram hi etiam Helenae epodum a v. 229, de qua nemo dubitet, quin cantata sit. De tot carmine iam dictum p. 17sqq. Trimetrorum Drmae hae sunt:

126쪽

Hel 11 17. isdem verbis: aρβαρο πλara finituro trim. Hel 11 17, quem alter sequi videtur trimetrus iambicus - 1132.1133). Versus gravissimis laborare corruptelis nemo Si quin videat Attamen mirum est vir08 0et0s duas res, in quibus maxime haerere debemus, plane mi8isse. Nam primum iu una eademque sabula du08 trimetros cantico alicui insertos eisdem verbi terminari non Euripidis, non poetae Graeci est, tum quod duo integri senarii eodem m0d e0mp0sit in carmine alius generis Sequuntur, neque ullo exemplo pr0bari neque tolerari potest. Quare dubitare non p088umus, quin Verba aρβαρα πλara hic interp0lata sint. Quae sint supplenda, difficillimum est diiudieatu, cum ne de metr certi quicquam constet neque ex antistrophoc0rrupta ulla re appareat. Neque enim ibi verba e0dem loco posita aρβαρο στολa habent, quo reserantur, neque omnino metrum retineri p0test. De sanando logo nihil aude proserre, viam quidem emendandi quam equidem ingrediar, indicem. Cum

ne prima quidem verba habeant, quo apte reserantur, aut Seiungendus est omnino versu aut cum ei coniungendus quae ante

dati0ne o ' ἔσυτ recepta Verbum aρβaoo ad tr0phae similitudinem factum delendum et ex altero Groλa Subiectum ad illud χίμενα ρε et ad verbum finitum quod desideratur

supplendum. De metri dubit0, quippe quae senarium non X-pleverint. Hel. 1148. In altero stropharum pari haec respondent:

Stropham Hermannus optime restituit, antistrophi scriptura vix recta est, cum illud φλογιως-φλopieiunum durissimumque mihi videtur. φλογερος retinendum et cx Osi delendum put0, neque ver equidem habe0, quod apte substituatur. Neque etiam metrum e m0do videtur mutari. Et primam syllabam produci

127쪽

posse et thesex solutat inter Iae non resp0ndere iam 8aepius vidimus Antecedit trim. :

Quo haud paveo locos considerantibus n0bis, quae sit lex componendorum trimetrorum in partibus cantatis, apparet. Neque enim Vir0rum Sapientium, phil0l0g0rum 8t, cum tot Sint exempla, omnia casui tribuere. Videmus in trimetri cantatis nullam syllabarum ancipitum produci nisi primam t0tius versus. Quae regula minus Videtur mira, cum ea res, qua Optime Blassius ex Aristoxeni fragmento metrico Grensed-Hunt Oxyrrh. pap. I, p. 4 qq. dem0nstravit Neu Jahrbiicher 1899 I p. 30 Sqq.), 0bServemu8, ea metra, quae V0stat Aristoxenu daκτυ- χους κaT νβον, ab eis, quae impliciter iambo nominat, distinguamus. Egregie Blassius p. 41 sqq.) 0gnovit h0 loco de eo metro agi, qu0 4r0dueta prima syllaba hoc fieri p0te8t, et de eo, in quo ea licentia n0 admittitur. Neque ea re per8pecta impedimur, quominus recte ubique metrum iam-

iamborum rationem in tragicorum canticis inveniri idem vir doctus demonstravit. Iam intellegimus in trimetris partium lyriearum nusquam ab uripido daκτυλον κaτ ιαμβον, sed ut clare Aecernat dialogi rationem a canticorum 80l08 iamb08μ adhiberi. Omnino ill δάκτυλος κατὰ . rarus est in posterioribus poetae tabulis. Sed neerta egi res, cum versus iambicos nisi hiatu aut brevi syllaba non possimus Seiungere. Quare eam quaeSti0nem in aliud tempus differre cogor.)At pr0serat quispiam Alcestin, de qua nondum verba seci, atque praedicet ea una tabula legem, quam modo latuimus, inanem esse demonstrari. Nam videamu primum chori Stasimum. Carmen admodum corruptum plane n0 90te8t emendari, Sed quae sint menda, acile intellegitur. 28Φ

128쪽

Antistr0phi interiecti0nes, ita sunt in primo versu 232), ad explendam laeunam additas indorsius perspexit neque h0 10 eo tot metra exelamati0nibus p0ssunt confici. Quare etiam str0phae emendatio incerta esse debet. Verba Irm Ira 27 ut traduntur inepta sunt et fieri potest, ut prorsus in delenda.Altera 0rruptela ab editoribus neglecta per8picitur, cum

perturbatum c0nsideremus Sententiarum ordinem. Ch0rus anxie

quaerit: Exibitne quis 3 Nam et laeta et lugubria potest proferre nuntiu8, qui ex aedibus prostedat. Tum libri pergunt:

ha crinem reSecem . . . ' Apparet excidi88 verba: Utrum

gaudere licet an Antistr0phi versus iterum praebet interiecti0nem, quae quater p08ita vix retineri p0tegi, praegertim cum denu videatur laeunam Xplere. Iam videamus numeros Interiecti0nem co in ant. Iraarai)Secernendam esse a reliquis metri edit0re sugit, cum amb0rum legum imperiti fuerint. Tamen ex metra iambica sagit deeurrunt, quae recte legat, qui numero didicerit observare et iamborum quae in variae Drmae, noverit. Versum traditum 221 corruptum esse etiam e numeris intellegitur, cum equidem quomodo metiar, plane ign0rem. Qui si antistroph sdem habemus, videtur suisse: Sequuntur quattuor metra iambica primo terti0que per nactasin inflex et iterum septem usque ad ne continuata, cum nulluS

sit hiatus Quae syllabatim perseripta haec Sunt Syllaba producta medio in versu, quam cod Pal secuti acile

eicere p08Sumu8, non mutanda Videtur, cum Ver8u8, qui Sequuntur, eandem praebeant licentiam: hiatu a reliqui elare seiunetum)Senarius est ex dial0gi usu conformatus, quem in carmine lyrico nusquam apud Euripidem reperias, siqui eum Ver8um, quem Supra exscripsi, et alium in Alcestidis m0n0dia:

129쪽

Quae cum ita sint, c0ncedere nos op0rtet Alcestidis iambos abhorrere a reliquarum Euripidis sabularum, cum hi in qu0vis versus l0c breve producantur. Tamen ipsius Algestidi exemplum n0 valet legem illam infirmare, sed dem0nstrat Euripidem in prioribus sabulis eam neglexisse, ut ita dicam, o Stea autem

stricte vidimus eam bServatam esse. Nam tenendum est inter Alcesti et Medeam septem ann0rum spatium intere8Se. Qua aetate, quam accuratius n08 0 perSpicere querimur, eum p0etae u8um rium 88 manifestum est.'

Priusquam ad limelli0ra transeamus, i0s Hoe0. breviter enumerem. quibus etsi parti alicui lyricae trimetri inserti sunt,

y Hoc loco paucis verbis addam, quomodo ceteri poetae tragici trimetros iambicos soleant componere. Non mirum est, quod Aeschyliis eam legem, de qua disputamus, nondum ObserVaVit, eum mortuus SSet multis annis ante quam ipsum Eur cognovimus eis regulis se obligasse es Blase Zu Aesetiylos Choephoreny Herm. XXXIII, p. 181). Etiam Sophoclem multo liberius metra iambica composuisse quam Hr his

cum ei senarii, quos pronuntiabant histriones, vel in partibus lyricis pleni sint syllabarum longarum es. l. 1235, 1255; ed. R. 1317Sq., 13 25sq. Trach. 87 1sqq. 889, 91 Oed Col. 837-840, 880 483).

Duo locos, quibus regula non videtur observata l. 1390 - 397, Phil. 76 - 691 corruptos esse inne editore consentiunt. Quare, nisi quid me effugit, eadem, quae detur accuratius conatu Sum Stendere,

etiam ad 0ph0elis fabulas pertinent.

130쪽

tamen res agillima est illidicatu, cum altera per80na anat, altera loquatur.

Sunt hi:

Hipp. 565 sqq. Chorus cantat, Phaedra 10quitur. Interiecti0nes saepius ut etiam in diverbi intermixtae sunt. Andr. 825 sqq. Herm. cantat, nutrix l0quitur. Hec. 684 sqq. Hec cant.688 698 701 servae, 693 709 7l ch0ri trimetri. Herc. 11 78 qq. Ampli eant , Thes. 10 qu. De Thesei versibus ab Amphitr exceptis infra dicendum.)Ιon. 763sqq. Senex et 0ryph loqv. v. 72-775 778 781, 785-788, 92-795 binis genis, binis hori trimetris c0m-p0siti), Creusa cant.1441 sqq. I0n. 0qu. es ad Here. 11 78). Creusa cant. Tr0 238 sqq. Talth loqv. Hec cant.1230 sqq. Chor eant. Heu loqv. cf. ad Hipp. 565). Iph. Taur. 643 sqq. hor. cant. Or et Pyl. loqv. 827 sqq. r. iterum loqu. cum Iph. cantet. V. 861 8qq. iamdudum a TyrWhittio recte singulis personi tributi, de quare, cum et Sententia et carminis ratione p08eatur, nihil ultra dicendum. Tamen unus v. 32 multas praebet difficultates. Libris traduntur haec:

quae duos explent versus dochmiaeos. Sed ii cantabantur neque Oresti cum in tota parte omnino nihil nisi trimetros habeat, hutp0te virili ille atque sedatiore animo Seidi.), 0 uno loco

unum versum melicum tribuere possumus. Fieri posse concedo,

ut Senarium c0nemur efficere tamen eidlerus, qui inter ver8us cantatos haud satis accurate di8tingueret, magnopere in eo erraVit, quod hunc trimetrum statuit:

SEARCH

MENU NAVIGATION