장음표시 사용
141쪽
Quare ei Su8, qui Sen8u eum eis, qui circa sunt, arte c0niundius eSt, aegre Separari p0test Syllabis productis caret. v. 1413. Qui dividitur syllaba brevi, quae priori ver8HS
finem facit, sensu tamen c0haeret cum illo. Arse purae. v. 1447. In quo S0lute p0sito senarii sorma ob eam rem usu e8 poeta, qu0d Pyladis verba enarrat servus, quae si in scaena dicta 8Sent, trimetro expresSa 88ent. Quae re clare indicata est prima brevi producta Praeterea eonte potest m0d0sita e0mparatos suisse, ut Sermoni imile e 8Sent. Praeparatur tamen eiu ver8u metrum et c0ntinuatur, ut seri solet, aliis versibus iambicis. s. supra p. 99. Versus, quo editore Solent dirimere inde a. v. 1444, nulli sunt, auribus alis blanditur aequabilis versuum luxus, si seiungimus ut seci neque VerSuum monStra Statuimus. Eius ver8us, quem echi essedit verbo io coi inserto, iterum ipse reddat rationem: v. 147 1. Prima syllaba rursus producta. Etiam hune versum etsi in dialogo omni nuuii tribui 0te St, cantatum SSe apparet, cum angipite Syllaba breves Sint. Quae antecedunt et Sequuntur, iambica sunt, s. p. 100, nisi denuo eckieinium Secutus imprudenter dividas, sed amborum curSum ObServaS.
v. 1474. 475 1477. Quae ad . proximum dicta Sunt, h0 I0e multo etiam dilucidiora sunt. Versus syllabi productis carent praeter primum v. 1474 Antecedit trimetrus: insertus est trimetruS. v. 1481. Ver8us, qui antecedunt, equidem legere neque0, etiam sqq. dissicilia unt. v. 1489 Antec dim iamb. se tu quinque dochm.
v. 493. Antec dim iamb. 80qu. trim ultimo metro ana- clomen et trim catalecticus Metra igitur novem continuata, quae certa rati0ne ti0n possunt disiungi, ut omnes sere ultimae peri0di VerSUS. Quos verSu reSpicientibus n0bis argumentum, qu0d 08itum est arsibus rubique iuris, totam aem. de qua Hisputamus,
142쪽
apparet, decernere. Nam multa proserat quispiam in monodiatam 10nga intersistere debuisse histri0nem, ut respiraret n0nnull08 Ver8u ita 80luto esse, ut 0ptime Servus e0 10 queretur, praeSertim cum sensu et dicendi rati0ne vix distarent ab eis, qui in diverbio nuntiis tribuerentur. Tamen eum tot exempla praebeat m0nodia,u0n admittere voluisse videmus poetam eam licentiam, qua in dial0g semper utitur, neque alia causa potuit e0mm0Veri quam qu0d ipse cantu tribuit illo versus. Iph. Aut praetermitto, quod multae aliae quaesti0ne8 80lvendae Sunt, priuSquam ex ea tabula exempla asseramus. Neque vero
trimetri cantat 1284, 1311, 1318 1488, 1516 abh0rrent ab
Euripidi more. Haec hactenus. Videmus permulti Variis cauSi p0etam
Omm0tum esse, ut partibus lyricis trimetr0s iambie0s itidom cantato intermisceret. Qui m0do periodi alicuius initium laciunt,
mod finem modo ex ipsa re, modo e numeri eorum vel SUHm,
qui antecedunt seu Sequuntur, deduci 08Sunt. Summam vim tribui syllabis brevibus. Atque mihi persuasissimum est id non ad meum me fecisse arbitrium, Sed ipsis Euripidis sabulis dem0nstrari mnes trimetros cantatos syllabis
pr0ductis carere praeter primam t0tius vel SuS), nullam g0ntra dialogi maiorem partem tam insteros praebere verSUS. Iam videamus multos versus pronuntiavi88 histri0nem, quos edit0res, cum de ea re non cogitarent, ipsis canticis tribuerunt.
Med. 1271. Primum canticum, in quo viros doctos intellegimu ignorare, quae sit dissicultas, est in Med. 1271, quod chorus cantat, dum in aedibus Medea liberos occidit. Prius str0pharum par inde a v. 125 e meris constat 0ehmiis, alterum ex iisdem versibus interruptis liber0rum anxiis senariis, qui ad antistrophi eam rediguntur rationem, cum ch0rus ipse eos in antistropho excipiat. Praeterea duo trimetros eh0rus in antistr0pho habet, qu08 in Stropha exeidisse Schoenius cogn0vit. Qui etiam in str0pha choro tribuendi videntur, cum in v. 275 verba raρεχθα δομους alii egeant, quibu8cum coniungantur. Num Hengius illa Gθεριιοβουλον, quae geh0liasta ad Arist. Aeli. 119 ut in Eur Med.
143쪽
inventa affert, reete huc rettulerit, hoc loco nequeo quaerere Equidem horum de Medea hi verbis acerrimi non puto uti Me, eum Semper a Medea te neque, Ni de saeto queritur, duris verbis in eam invehatur Tamen quod Moni tribuenda illa verba arbitror, longum est hic explieare, eum non eum hac
Venus 277 ri a liberi in aedibu eantato non Mevertitasse est, ipsa autem forma omnem tollit dubitationem:
nklio sere quodam Dinisse videtur poeta grave illa arae' ut praeclare di iungat o veris a reliqui eatitatis. Quare in v I 288 itar a librorum retinendum in Venus per Se quemque Stare poSSe apparet. Nam Verbi quidem, quae a choro eantata antecedunt, nihil erit:
ca MμΠν τόὶ τέκνων ωGεβεῖ, atque etiam trimetri ipse, etsi adiunguntur enuntiato antem, tamen eodem modo separari possunt, et alii Ioel in diverbio altera pereona alterius intentiam exeipit et ontinuat Manifestum M plane eadem ratione trimetro 128 in posito QM. Tamen inopinatum aecidit, ut in utroque versu nulla gyllaba longa Sit, praeter primam 'si , nam etiam ineantatis partibu inventa , atque doleo, quod trophae ver Sperierunt, eum ore eonfidam, ut rem firmarent atque probarent
Qui versu eum oryphaeo tribuendi sint, etero a toto elior puto eantalog. Nam in memoriam revocentur, quae Eupra ad Here dicta utit Dubitationem movere non poteQ, quod singulari numero horu de e Mo dieit, eum id ineptii fiat Atque contra puerum, qui Verba 277 audivit, lamare: es, rooz θεα ν Iar mirum unam seminam neque totum chorum cantantem audivi et . 2
144쪽
Fortunae adversae tribuendum St, quod de ei verSibus, quos ut ex primi p0etae sabuli primo tractamu8, nemo, nisallor, adhue omnino dubitavit, qui cantata Sint Tamen quamquam meliu sortasse quae pr0p08ui dem0nstrarentur, si a facili0ribus ad disitelliora transgrederemur, viam ut ita dicam hist0ri eam quippe omnium tutiSSimam relinquere D0n audeo, ne deerrem.
Hipp. V. 817 qq. eum de uxori morte certior laetus it maritus, ter bini senarii a cantisto separandi et serm0ui tribuendi sunt. Op0rtet totius iarminis ingressum sententiarumque ordinem OS exsequi Ineipidi Theseus tot 0re comm0tus brevibus iX- clamati0nibus, d0lori sue eumbit, urbem ae0nte8tatur Suum luetum Summum 8Se omnium, sati inv0eati0ne primi ea Sus terminantur. sati memoria dedueitur ad terba, quae Sequuntur, meque iam in breves et abruptas vostes effundi, dolorem sed i0nsiderat quaSi commentaturque, quam perniciose satum, ut ipsius verba reddam ad Se it genu Suum aceeSSerit, quantam maeulam deus quidam έλαύτωρ nec0pinanti sibi cinusserit. Quamquam non nego Verba AESSe excitatissima. tamen memineis dico qui attente hos versus recitet, sugere multum ill08. etiamsi numeros omittimus, Histerre in vostibus Hes0latis, quae antecedunt et Sequuntur Pergit enim excidium mirum illud ,araκova, qu0d mutari i0i debet, vitae. quam non iam Vivere pOSSum liceat mihi verbum verb0 reddere, ne p0etiea deleatur ViSi), im miSerum malorum conspiei maret Hucusque omnia summa arte tragica comp08ita, brevibus exclamationibus, et imagine pulchra vehementissime animi eorum, qui audiunt, moventur. Tum Nero ipsius rimaginis vix valde deminuituri ieiunes sere enuntiato, quod adiungitur Tantum Si mare, ut neque umquam reta h0c verbum est, m0n rursus ex eo inare nequ0 ex huius calamitatis unda p0ssim exire. Nullum tam longum enuntiatum est in v. doelimi agis neque antea nec postea et iterum re saeile perspicitur. Qu0 verbum infelix ego exeogitem, utS0rtem tuam, O X0r, miSerrimam pr6nuntiem Nam ut avis e manibus elapsa S celeri cursu si saltu ad inseros mihi prosecta.
- Heu, heu, tristia, tristia ista mala Antiquitus alicunde
145쪽
ira fer deorum ex culpa cuiusdam maiorum. Satis habeo ipsius p0etae verba reddere neque ultra ut Verbi Opu8 88e. Nam qui est, qui digerepantiam videat 3Tamen etiam anti81rophum di8Solvam, quippe quae multo etiam clarius ea ratione discindatur: hQuae 8 Sub terra, eam v0lo, quae St Sub terra caligo, eam habitare tenebris m0rtuus miser eg0, - cum tua privatus Sim carissima consuetudine, perdidisti enim magis quam periisti
qualem audiam Ortem m0rtiferam unde, O Xor, ad tutam . . . . i)aecessit animum - nuntietne quis, quae saeta Sint an frustra tyranni aede c0ntinent servorum me0rum catervam me miserum, O me tua m0rte miserandum, qualem Spexi generis mei luctum quem nec ferre p088um ne Verbi eXprimere.
Immo perii. Inanes aedes, etiam liberi orbi saeti sunt. - Reliquisti, reliquisti me, o cara et seminarum optima, qu0tcumque videt 0lis splend0 et noetis nitor astris illustris. Maxime operam dedi, ut poetae rationem redderem, et ne
ordinem quidem Verborum saepe nu8u Sum mutare, quem Videmu8
in versibus d0chmiaei liberrimum esse, in Senariis autem eodemmod quo in diverbio c0nsormatum. Versus dochmiae brevibus exclamationibus, maesti querelis, nulla fere particula inserta ipsum canticum explent, trimetri iambici abhorrent ab Euripidis ratione, qua in eiusmodi 0 ei carmina componit. Considerat enim Theseus, quanta Sit calamitas, quae uerit causa, quae essetantur uxoris m0rte, ut etiam permultis particuli indieatur bi rast, Semel ossi Tot morε, Vel etiam illa interrogatio dimembris v. 84 2). Haec est ratio, qua senarii 0ntinuati coniungi Solent. Quos versu non cantato esse ab hi8trione ut ipsa re sic numeris manifeste demon Stratur. Senarii quidem primi strophae longi carent praeter primam bis pr0duetam, in anti8tropho autem in alter metro bis longam habent alterum trimetrorum par iustropha hanc praebet 0rmam:
146쪽
Quare huius cantie harm0nia, quae hominis metrici auribus tam suaviter blanditur sv supra), ab iis, qui audiebant, clarius perspiciebatur, d0chmi0s enim cantavit Thegeus, Senario pronuntiavit. Ne credat qui e m0do plane dirimi atque discindicanticum Animus quidem Thesei maestus turbulentusque ptime depingitur, cum m0d cantet modo l0quatur arte autem muSicae multis partibus unum secerat poeta anticum, tibiarum cantus numerique n0 interrumpebautur, ut adii ea sere Sset, quam nos melodi amatistam consuevimus voeare. Quam rem affirmari arbitror Aristotelis auet0ritate, cum huc reseram Pr0bl. IX, , de quo l0c0
Nam cum azaio si Sit TO a Gyara Ir υπο μελε λεγειν Hesych.)μ, i. e. carmen aliquod pronuntiare, non cantare, Ira 'a-κcitaiorλ nihil aliud significare p0test quam graρ' υλον αασματα λίγειν pr0nuntiare carmen, cum tibiarum modi 0n interrumpantur. Heracl. 3. Multo etiam magis quam in Hipp. antico opprimimur in perquirenda Heraei parodo. Ne nimis sit in0pinatus exitus, totum armen pertractandum St. Sententiarum ordo nimis implex est. Quare Simul OSSumus bServare, quibu8 umeri expre8Sae tu Sententiae. Breve est diverbium Iolai 0- preique, quod com audivisset, ch0ru auxilio accurrit Ante ipsum
147쪽
inepte quidem, neque fieri p0test, qui ut Lachmannus secit
choro, i. e. coryphaeo tribuantur. Qu0 cum laciamus, Verborum Sensus anu videtur esse, tamen tum demum dii cultates exsistunt innumerabiles, inexplicabiles. Nam qu modo haec aetae88e possunt Semper apud Euripidem chorus pr0dit in orchestram nisi iam initi adest ut in Suppl. primum canticum
cantan S, qu0 paro dum ob eam rem v0eaverunt. Sed hi chorum iam in orchestra esse oportet, cum Sequantur Verba: Iύετε ον ερον mTλ. Tamen totum h0rum locum uum iam tenere, cum coryphaeu8
prima verba I 0quatur, vix credi potest. An prodiit horus, dum c0ryphaen quaerit, quae clamori causa suerit Eo autem mod0 Euripides numquam ullam tabulam c0mp08uit. An chorus demumdum canticum pronuntiat, in scaenam prodit Videamus quae
Quis hoc Versus de coniuncti sunt, ut nem eos dirimere p08sit. Num omnia ista c0ryphaeo tribuamus Neque vero paro dii ab un0 0ryphaeo pronuntiari p0tuit neque Ver8u Sqq. id permittunt, eum in meri oelimii 6 sqq. Quare totus chorus videtur cantare Tamen , 9 Sq. aut Copre tribuuntur,
148쪽
quem mantare nemo credat, meque Squam talem VerSum, quali8 V. 80:
Euripides choro iantanti Medit Iam inli08 Videamus numeros. Ubi invenitur h00 metrum: quod ab iambis serm0nem deducere videtur ad 0 elimios 3 Iam his metricis causis eo adducimur, ut 00 carmen ab Euripide abiudicemus. Sed alia accedunt, quae hoc l0c breviter monuerim, quoniam eo a trimetrorum via deflexi seu p0tiusneeessari deduetus sum. Breve diverbium C0prei et Iolai, quod antecedit et alteram pr0logi partem explet, mutilatum est. Illud diverbium in Euripidis prologi legitimum est et necessarium neque ex illis paucis verbis constare p0test. Quae desint, Deile perspicimu8. Sunt enim eadem, quae iam eli 0r in antici fine tribuuntur. Etiam hoc diverbium n0 Euripidis est, sed alius quidam ex prologo detractum posuit 0 l0eo pauet verbis mutatis. Par0dum igitur, quam Euripide c0mposuit, non iam habemus, ut omnia huius tabulae cantista ab ipso p0eta n0nvidentur conscripta esse. Immo illa subula periit et ad nostram aetatem nihil mansit nisi opus in angustum e0aetum Imprimis pro antidis ab Euripide consectis brevi0ra inserta sunt, cum d0eta videatur haec fabula eis temporibus, quibu ch0ru in rchestra ab ipsa scaena disiuncta saltabat et eius antica antiquum vim amiserant. Quae res iam diutius perspecta etiam hae dissertatiuncula c0nfirmatur.
Hee. 1024. In Hee breve canticum astrophistum V. 1024 sqq.incipit ab h0 trimetro ambigo: quem do elimi sequuntur. Rursus versum 10 32 idem 0ryphaeus
locutus est, etsi arte e0niunctu videtur eum dochmii 8qq.: Neque ver, hae ae addite 0r, ut 0tam cantiungulam c0ryphaeo tribuam. Nam optime ea, cum aetionis lacunam expleat, incitatur
149쪽
c0ryphae enuntiata incipiente, horo c0ntinuante. Alteram igitur periodum inde a v. 10 32 hoe m0do interpret0r. EX0rditur c0ryphaeu8: Fallet te pes huius viae, quae te duxit et terminari vult enuntiatum Sati quiete si in tabernacullam, ad the8auros Sed graviter cli 0rus Sententiam continuat in0pinato illo ad 0rtem et inser0slμHee. 1088. In m0n0dia longa et c0ntinua unum verSum supra diximus sermoni tribui vix p08se. Unum tamen l0eum exeipere debemus, quo ip80 Sensu eo adducimur. Atque gaude0, qu0d ea, Hae iam multo ante ex ipsa re contesteram, hac lege probantur et pr0pterea certo argumento anim08 OSSum conVertere in l0eum subtili ingenii elegantia et summa arte tragie compositum. Alteram dic partem olbmest0ris monodiae in Heg.1088 sqq. Optime cur p0eta varia metra ii quodque loco posuerit, intellegitur Polymestor obcaecatus Achivos conelamat, ut mi8eram Suam sortem videant, et exprimit poeta animum eius
excitatum versibus dochmiaeis, quibus iambi et trochaei inserti sunt:
Hucusque omnia brevibus exclamationibus Xprimuntur. Tum cum nemo clamorem audiat, ad sermonem de elinat: Auditne quis,
an nem auxili veniet Quid cunctamini P Optime hoe 0co
senarius stat. Tum iisdem iambis pergens PolymeSt0 ei8, qu08adStante fingit, narrat, quae se vi0laverint seminae Tamen hi versus multum dis runt ab ip80 trimetro. Quem cantatum n0nosse etiam sorma dem0nstratur syllaba brevi magis etiam dividitur a reliquis versibus. Quae cum ita sint, hac in m0n0dia cantata unum habemu VerSum, quem ponuntiat P0lymest0r, quo modo eleganter carmen descendit ad aerm0nem, cum Sensu is necessarium videatur et ascendit
150쪽
iterum versibus similibus ad genus lyricum. Infert illo senario totius cantici 0ncitati multo etiam augetur. Here. 735. In ch0ri cantico Here. 7358qq. quo gaudi eX-sultat de Lyco in aedibus ab Hercule occiso, editore8, cum ign0rarent, quae Sit enariorum rati0, et suae ips0rum libidini nimium indulgerent, ad incredibile fere re pellecti sunt. Quamquam Wilamo Wilgius, ut aepis8ime, non magi certi argumenti8, quibu8n0s hac in re utimur, quam ingenii sui beneficio verum iudicavit, cum diceret Hero II p. 104 primum stropharum par onStare
duabus periodis do elimiacis, quas choru caneret, et e trimetri8 iambicis, quos coryphaeu loqueretur sermoni autem genus e0dem m0d Variari, quo et Sona8. Tamen eckieinius duobus hemi-eh0riis tribuere vult versus, ita ut alterum cantet 0elimios, alterum SenariOS, B 0rum ultim0 quidem coryphae reliquit, quoniam in iis bis totum chorum aperte alloquitur coryphaeus. Sed etiam pri0res trimetros coryphae apparet tribuend08 cum ex
Videmus igitur etiam iis locis, Ru08 iam aliis lauSi c0ryphaeo tribuimus, syllaba producta n08 0 deficere. Her c. 815. Etiam in huius carminis ne trimetri ambiei multam effecerunt perturbati0nem, cum hi de ep0d0, illide hemieh0riis l0quantur, illi mnia c0ntinuent. Ne ita-m0Wiigius quidem de h0rum versuum cantu vere iudicavit, et8 ipsam rem optime illustravit. Distugit chorus auxius trepiduSque, cum de0s in theologio aspexerit. Tum illi
VerSu pronuntiantur. Neque enim antiquae est tragoediae perSOΠnS, maXime horum pSa re, quae subito in Scaena agitur, excitari, Semper sere c0ryphaeus choreularum anim0S