Nova studia Euripidea

발행: 1905년

분량: 180페이지

출처: archive.org

분류: 시학

131쪽

seu altero h deleto:

Eiusmodi versum nemo histrionum locutu est neque quisquam poetarum Graecorum in trag0ediae dialogo finxit. Neque vero senarium restituere c0gimur, nisi rati0nem antistr0phicam, quam Seidlerus aperuisse sibi videbatur, tenendam putamus. Integri versus Osthmiaei, cum libris tradantur, retinendi videntur neque vero Oresti tribuendi. Nam valde miror viro docto non in eo haesi8Se, qu0d hoc uno loco, quo alterius generi versus intermixtus videtur, Oresti tres versus continuantur, reliqui unu8 Semel dUO. Quare v. 83 Iphigeniae tribuendus est atque sententia interrupta et ab Oreste continuata optime quadrat ad totius partis rationem es. 865 Sq.). In ultimis Euripidis fabulis quippe liberrimis in c0mp08iti0ne

nulla Si pars, in qua tam clare alteri personae versu tribuantur, nisi Bacch. 10 32 sqq. ubi nuntius 10quitur, chorus cantat. Omnibus 10gis, quo modo enumeravimu8, trimetri etiam permultis syllabis productis ad dial0gi Senari0s pr0pe accedunt.

Iam ad eantu altern0s et mon0dias accedamus. Atque id quaeSo teneamus Verisimillimum es8e personam, quae longi0rem aliquam partem canat, omnia cantare, etiamsi ver8us forte est trimetrus ambiens, nisi ipsa versus compositione adducimur, ut Separemus eum e cantu lyrico Quare ab eis incipiamus locis, quibus trimetros videbimus cantato sutSSe.

Hipp. 368. Hipp. 368, 372 675, 78. Str0pha est

ch0ri cantistum, antistrophus Phaedrae. Versus sunt integrid0ehmii praeter duos illo trimetros. Quorum sententiae utrum ita cohaereant, ut Seiungi 0 p0ssint, neene, vix certe diiudicari p0test et nimis in arbitrio p0situm. Momentum autem assert, qu0d nu8quam ulla syllaba producta est, quae res ea8ui non p0test tribui Hue aecedit, qu0d etiam caesura utriuSque VerSUS

132쪽

424 120

eadem est. De dialecto cum librarii liue illud labantur, 0ricas sequ0 Drmas 368 ἐξεφava C), 370 τυ omnes II. praeter CIM.

Hipp. 878. In eadem sabula iterum res agilis est, si codicum sequimur auetoritatem: v. 878. Vergus n0 certe dividitur ab anteci, qui idem trimetrii est iambicus alter metro anacl0meno:

Omnia cantari manifestum est neque admissa est syllaba producta, duae autem 80lutae. Etiam ho loco syllabarum brevium ratio valet ad eleiendas falsas coniecturas Effigere enim voluerunt viri d0cti nactaseos legis imperiti integrum trimetrum particula do' Seidi. seu ' Lindau addita Tamen versum in antico non tolerari demon8traVimus. And. 1197 Ex Andi . cantu alternus v. 1197sqq. traetandus est. Neque vero de carmine adeo mutilat0, cum vires n0n suppetant neque edit0re8, quibus l0cis Verba in corrupta, per-8pexerint, quicquam certi dicere p08Sumus. Carmen est iambicum nullo ali metro admisso. Quare etiam omnes arbitror trimetros cantat0s fuisse, etsi de v. 1204 et 208 dubitari p0test, an a 0ryphaeo dieantur. Quos tamen ex arsibus ubique brevibus c0neludi licet cantari. Hec. 84. In cantic0 80lut Hest 6848qq. unam Hedubam cantare iam supra p. 11 m0nui. Cuius menda, cum comp08itionem indicarem p. 65, sana88 mihi vide0r. Cum et famula ch0rusque, qui 10quuntur, et Heduba trimetr0s habeant, optime illam de brevibus legem reete n08 statuisse cogn0Seitur. Nam cum conseramus:

cum his:

133쪽

manifestum est productas arses ea8ui non po88 tribui, sed quaecumque cantabantur, non tolerare illam ligentiam Totius versus primam Syllabam iustipitem esse iam in chori canticis vidimus.

In Suppl. carminibus iambicis res facilis est. De epodo inde a v. 824 iam dictum et trimetros v. 826 ch0r.), V. 831 Adm.), qui ipsa re metrie haud certe dividantur,

tamen eiungenda esse ex cautici comp0sitione demonstratum est

p. 11 sq.) Qui cum nullas habeant syllabas productas, cantati sunt. Suppl. 1123 Carmina, quae a v. 1123 a filiis et matribus

vicissim cantantur, a Wilam0Wiigio in Comm. metr. I, 38qq.)egregie illustrata sunt. In prima stropha filii habent unum iambicum metrum in antistr. hiatu a reliquis seclusum, deinde du0s integr08 enarios, qui c0ntinuari possunt, tum hune trimetrum: Quare prim quidem nemo dubitaverit, quin etiam illi senarii cantentur. Tamen aliquo m0d offendimus in eo, quod dii sunt trimetri nullo ali versu separati et quod a reliquis tantopere seiuncti sunt hiatus antea et hiatus et syli brevis in fine). Sed iam m0mentum assert, quod et filiorum cantu vix potuit c0nstare du0bus illis brevissimis colis neque ulla brevis producta est.

Tum etiam ea, quae sequuntur, e0mparanda lint. Matrum enim canticum eisdem terminatur versibus:

Vehementer gaudeo, quod Martilandi coniectura, quam Wilam. iam reiecit, ea lege, de qua disputamus, clare repudiatur atque ille, qui p0etam uberum nutritionem τροφας μaTρO V0care s08Senegavit, etiam numeris refellitur et redarguitur. Nam illud τροφa τε ι αστω tu initi trimetri non toleratur. Idem Marklandus eodem m0do iterum in altera antistropho metrum

134쪽

perturbavit. Sir0phae scripturam 'ilam. Heims0ethium secutus optime restituit, antistrophum lmst correxit: χαλκεοις πλοιο ιὶ a Dardων στρατηλατων. Marklandus ex spuria lectione Zaλκεοισέν χαλκεοις εν:&eerat, quod echleinius, ut est numerorum imperitus, recepit, quamquam Elm8leyi emendationem non ignorabat. Sequitur denuo hi trimetruS Tertia str0pha a duobus indipit rimetri cantatis. In omnibus

huius canite locis theses solutae aecurrat inter se respondent, libri semper etiam vocalem a pro ' Iedie Servarunt.

In Hero demum Saepius invenimus trimetros iambie08 0chmiis insertos, et propterea hie primum dilucide apparet, quantopere trimetrus distet a trimetr0, quam accurate alter seiungendus sit ab altero. Hero. 880. V. 880 syllaba brevi a versu sq. divisus. Quem, etsi enuntiatum admodum est Solutum, tamen cum breves omnes integrae int, inter cantatos habeamus adiuti libr0rum lecti0ne: βεβακεν, .Herc. 905. Recte n08 summam vim tribuisse syllabis brevibus versu 905 egregie confirmatur, quem h00 loco addam, quamquam de multis eiusdem modi versibus insta dicendum erit.

Libri omnes versus choro c0ntinuant. 0tum carmen pro ta8imo cantatur, se ab universo chor id hoc loco certum videtur, etsi

Wilam. Si Verba eiu recte interpretor, c0ryphaeo id tribuit. Cuius dissertatiuncula Herc. ΙΙ, p. 189 8q.), quamquam ei plane assentiri n0 p08Sum, conserenda St. Nimium antiquam tragoediam intra phil0log0rum termin0s coergere mihi videtur, cum neget quindecim choreulas alternis p0tui88e canere cum uno histri0ne aut 0ryphaeum totius chori verba ad finem perduxis8e. Recte quidem coryphae plura tribuuntur quam a librariis et editoribus fieri solet, tamen vix tota cantica, Sed Singuli er8uS. Hoed0c0 Wilam0Wilgius et Ueckieinius recte cognoverunt nonnullo vergu choro non p0sse tribui atque ilam. qui h0c ipsum

135쪽

canticum egregie illustravit, milii persuasit, ut Amphitryoni 0sdemus, etsi implieius mu0 miro modo nemo editorum c0niecit ei personis, qui in aedibus sunt, tribuuntur, primus liberis, alter tertiusque Megarae. Sed iam haec mittamus et ad ipsam

rem redeamUS.

Wilam etiam . 905 Amphitryoni tribuit, nulla quidem probabili causa, eum oryphaeus optime eum loquatur. Quem Ver-8um excidendum 8Se e reliquo cantico iam Sen8 demonStratur, cum chori verba de sene quaerentia interrumpat et animum ad aedes corruentes addueat, neque vero eum suiSSe cantatum exsorma intellegitur Quare coryphaeo tribuendus est, qui cum viderit aedes deleri, id chor enuntiat, qui tum denuo cantare coepit. V. 896, quem it Amphitryoni tribuit, utrum cantatu an pr0nuntiatus sit, certe diiudicare n0 potest. Qui referendus est innumertim eorum dictorum, quae um enarium non expleant, a choro ita continuantur, ut aut plenus trimetrus aut alius verSugemeiatur. Quare illud suo D oo re metri ea arte Oniunctum est cum mphitryonis verbis neque v. qui statui 80let: d ιον τod dato s/ελος ἐπαυλειται, ullo modo recitari p0test Quae tum laciamus, verisimilius est Amphitryonem loquin esse hunc VerSum - - l .) etSi reliquae exclamationes cantatae sunt Quae tamen in c0l tam

brevi dubia sunt. i)i In Here. v. 1l84sqq. ubi Theseo versuum initia tribuuntur, ex ultima longa arsi ευ hiis c φωνει. υ δεινα νάς ας. τί νζς; et doc occς nihil coueludere possumus, etsi hos quoque versus locutus est histrio. Nam potest deduci syllaba longa e totilis versus natura qui iambelegus est et illam longam ante membra anaclomena solet praebere. Cf. IOB. V. 44l, qui a Creusa cantatur: Cf. etiam v sqq. quos editores falsissime dividere solent, eum eadem

semper tam facile senariorum fragmenta coniungi cum numeris cantatis demonstratur. f. enim V. 1497, etSi q. corruptus est, imprimis autem

V. 501, qui ne ab ars quidem incipiat.

136쪽

Cs. v. 18 sqq. ubi nuntius Semper loquitur, ch0rus seu potius c0ryphaeus versus inquiete interrumpit simulque c0ntinuat. Quare qu0 Wilam recte aperuit nuntii verba a choro ita continuari, ut senarius meiatur dim catal. 13), ad ipsam quidem rem metricam pertinet, in acta autem sabula versiculi clare inter sedisserebant. Etiam hoc loco versus, qu08 loquitur nuntius, Syllaba producta rnati Sunt, ω λευκαγηρ ocollaT), chori autem partes longis acant. Here. 1081. V. trimetrus, qui in pr0ximo cantu alterno 1081 invenitur, casui tribui 0test neque quisquam dubitaverit, quin eantatu Sit. Troad 316. Troadum prima Cassandrae m0D0dia tam salebrosa etiam trimetrum praebet 0nhag08um Magn0pere dolendum est hoc ipSum carmen, qu0d summa p0etae arte tragica consectum est, nondum anatum e88e, Orta88 numquam Sanatum iri. Iam primi ver8us, qu08 restituere conati Sunt edit0re8, 0n sunt Euripidis arte metrica digni, praesertim cum iam Supra Viderimus dochmi0rum genus nequaquam esse tam ing0nditum quam putarunt viri docti neque equidem l0 eum inveni, qu hi inter Se re8p0ndeant v dochmiaei: Praeterea Verba Daν Do ut clare respondentia verbis do Dido D ex hoc versu separandi sunt ita ut ver8uum 8qq. reSp0n8io

137쪽

πάλλε το ' αἰθερ tot vix velit corrigere, qui Euripidi quae sit dicendi rati cognoverit. ccedit, quod eadem est difficultas in recitandis v. qq. Edit0res satis habuerunt meliorem c0dieum lectionem di arcta6oi in antistr0ph reicere et deteriorem Dare roda Gόν Sequitur enim rodooa in v. q. recipere, quae aliquom0do eo S dem umero praebet qu08 Str0pha:

etsi nemo dixerit. quales sint trimetrus, qui sequitur, instr0pha hanc habet 0rmam: in anti Str. hanc:

In ultima thesi soluta offendi n0 p0sse iam vidimus, tamen illud raro id et vix iure retinetur. Tr0 ad 1311. Mult magis in80lenter resp0ndent V. trim.131 - 1326 in illo cantie iambic0, quo, ut WilamoWitetii utar Verbi8, poeta tam nove quam audacter sabulae finem saeit. 0tum carmen ab h0 vir d0etissim in Comm metr. I, p. 188qq. tam egregie illu8tratum, ut verbo non iam opus it Antecedit:

Versus ipse in tropha 0 modo compositu eSt: in antistr0ph h0c: De prima syllaba iam dictum est, tertii autem metri arsis brevis esse debet araτρaς et Burgesi coniecturam artκλυζε salsame8Se apparet; neque cognovi, cur haeserit in verbis traditis. Iph. Taur. 27. Ex ph. Taur hi unum locum comme-m0r0, de qu iam supra disputatum est In cantico, qu0d alternis

138쪽

dicunt Orestes et Iphigenia, Iphigenia habet 0nnullos trim iambic08 V. 827, 36, 43, 45, in quibus bis 827 843 prima

syllaba producta est. Qui cantati esse videntur, quamquam qui primum Versum non posse locutum esse histri0nem sp0nderet, ineptus 8Set.

El. 1177 sqq. Iam accedamus ad Eleetrae ultimum anticumqu0 alternis dicunt ch0rus, Electra Orestes. De versibus Ochmiaci8, qui antecedunt, et de primo tr0pharum pari admodum diffidit i Da disputandum erit, hoc l0e duae ultimae iambicae

in8erantur plenae quidem trimetrorum qui tamen adeo coniuncti Sunt cum reliquis versibus cantatis, ut vix p0ssint dirimi. In priore tropha Orestes habet ex metra continuata trim plenum, trim cataleeticum, deinde quinque metra, qu0rum prima syllabis Suppre8Si propius accedunt ad genus melleum finem laetentia Senarii speciem praebent Chorus exhibet iterum sex metra iambica, quae eodem m0d disiuncta sunt, ut alter VerSus integer, alter brevibus suppressis variatus Sit Longae 80lutae non re-Sp0ndent, breve autem omne integrae Sunt. Librari0rum errores omnes sere Seidlerus ingeniose c0gnovit et correXit. In ultima stropha Orestes habet septem metra. Utrum trimetrus 1221 reete seiungatur, ineertum est ego malim staῖσι Secundum c0 dices et in antis r. πεπλOtGM κόγ). legirae quattu0r iambi tribuuntur, elior unus versus, qui alius generis esse videtur. Hel 368. Etiam in Hel primo cantu alterno editoreS, ut Semper fere, trimetrum eiungere Olent . 368, nequaquam certa

Phoen. 302. In cantata monodia continua, tam l0nga quam Phoen. 302sqq. histrionem paucos versus 305, 327, 338, qui Drte trimetri iambici Drmam haberent, oenium 88 quis St, qui arbitretur Rem metricam eum respiciamu8, optime OVa Sententia periodusque a Senario exorditur, in acta fabula non

potuit alter versus dirimi ab altero. Atque etiam hic syllabis ubique brevibus res confirmatur. me primis versibus iam gupra p. 3)

139쪽

breviter egimus Trimetros, quos exhibent libri Laurentiani, homo et rei metricae et Euripidis artis imperitus c0nsuit, libri Marciani lecti quamvis ingeria retineri p0te8t. Phoen. 1710. Ultimi eantie trimetri vix c0mmem0randi c0niuneti enim sunt eum versibus iambicis, qui sequuntur , nisi quod etiam in v. 1743 et Muggravius, qui Go supplevit, et Matthiae soco D trimetrum statuerunt probatum editoribus, qui ut de re apertissima nihil ultra c0gitaverint. Antecedit autem

versus iambicus: Sequitur idem 80luta prima l0nga, inter qu08 tres enarii, quales in serm0ne exhibentur, inseri nullo m0d possunt. Qui iam multitudine insolita in suspicionem vocantur. Sed ante numer08 ipsa lecti spectanda exquirendaque est. Ex sch0liastae adnotatione recte e supplevisse viri d0et sibi persuaserunt. Sed

quorum alterum in lecti0ne tradita nudo verbo c0mmemoratur.

Hi igitur fere sui vergus:

V. q. retineri poteSt, cum νεκυς longa cum vocali, pronuntiari p08Sit, ut 6τάχυς Herc. v. 5. Qu0 cum corrector quidam ignoravet, mutatum in c0d Laur in ἄθαπτος οἴχεται νέκυς.

Sed in puerili sere dicendi rati0ne o ἐκ δομων ἄθαπτος

οἴχεται, ν σκοτι γῆ καλυφa iure quispiam haeserit. Tamen in hi Phoenissis, quam sabulam parum accurate conscriptum 8Seneminem, qui attent animo legit, fugit, ea argumenta haud multum valent. Fieri autem p0teSt, ut etiam ille Ver8u8 0rruptela aliqua laboret, cum iam supra p. 25 qu modo Singula membra videantur respondere, attulerim Quae eum ita int, ego unum trim. v. 1745, qui an cantatur, retine0 quae antecedunt, iambica suerunt, qu0 aut qualia diiudicare non audeo.

140쪽

432 fi 284

Or. 960. Simplicius est carmen ambigum in Or. V. 960Sqq., qu0 ab Eleetra cantatur. Qii in emendando lapsi sunt edit0res, qu0 iambi ut saepissime n0nnullis locis prima brevi SuppresSatr0eliae0rum similes AEunt et metra continuata iecurrunt, quorum ultima lanes habent 40rmam in anti8tr. MuSgr. recte rjλo pro χηλωro scripsit), deinde trimetrum iambicum equitur versu corruptus, qui deleto verbo Περσεφάσσα Π0 Satiatur, cum duas syllaba deesse antistropho dem0nstretur:

Sequuntur haec:

et senarius et iterum . 0rruptus trochaeum rhyaτ' ἔπιD vix recte restitui, ed in antistr. 0nnulla puto excidisse). Finem faciunt septem metra iambica Trimetr08, qui videntur SSe, ex carmini genere apparet deducendos SSe. Or. 986 De ep0d iam dictum est Versibus quales 986. Oς τεκεν τεκε γενετορας μεθεν δομουν990. πελ γεο διεδίφρευ6ε, μυρτίλου φονον dem0nstratur etiam . 99 7 et similes: λοχευμα ποιμνίοισι Maiado TOκου cantat08 8Se, nisi iam ex carmini compositi0ne intellegeretur. Or. 1369. Phrygis mon0dia admodum estiva, qua restis Pyladisque saeta narrantur, ut una tractanda et verSus trimetri, qui in ea reperiuntur, primum enumerandi: v. 1409. Antecedit: Sequitur: ' Qu0s echleinius effecit numeros

SEARCH

MENU NAVIGATION