장음표시 사용
521쪽
522쪽
Petrus et Paulus postremo in urbe quasi tunc primum invicem sibi cogniti esse videbantur. Paulus ad gentes: Aάβετε καὶ τα ελληνiκὰς βωλους, ἐπέγνωτε ἱβυλλαν, δηλοῖ να Θεον κα τὰ μέλλονταεσεσθα1 κα τον Υστάσπην λαβόντες ἀνάγνωτε α 5ευρ'σετε πολλῶ τηλαυγέστερο κά σαφέστερον γεγραμμένον το υtον οὐ ΘεοO, H καΘὼς παράταξi πoi'σουσι
Paulus praedicasse videbatur de peccatis propriis confessum Christum et ad accipiendum Joannis baptisma paene invitum a matre sua Maria esse compulsum, item 5 cum baptigaretur, ignem Super aquam SSe Vi Sum. Petrus sit Paulus Romae praedicantes cum multa alia mira, tum etiam hoc futurum esse dixerunt, ut OSt breve tempus immitteret Deus regum, qui expugnaret Judaeos et civitates eorum solo adaequaret, ipSo autem 20 fame sitique confectos obsideret tum fore ut corporibus Suorum VeScerentur et consumerent se invisiem postremo ut capti venirent in manus hostium et in conspectu Suo Vexari acerbissimo coniuges suas cernerent, violari ae prostitui virgines, diripi pueros, allidi parvulos, omnia 25 denique igni ferroque vastari, captivos in perpetuum terris suis exterminari, eo quod exultaverint Super amatissimum et probatissimum Dei filium.
523쪽
p. 57, 1 Πέτρου καὶ Παυλου κήρυγμα. Potri praedicatio otiam Pauli
appellabatur es quae ad p. 7, 2 60 16 sq. notata sunt titulum: Paulio Petri praedicatio Lactantius quae ad p. 60 16 sq. Otata sunt innuere videtur eundem librum Origenes f. Joannes Damascenus es. quae ad p. 7, 3. 4. 59, 30 sq. notata sunt etiam 4δασκαλέαν Πέτρου appellasse Videntur.
p. 57, 2 initium Petri praedicatio Romana Cyprianus qui dicitur intractatu se rebaptismato Opp. sensi. 1728 p. 43 in auli pra0dicatione
scriptum inv0nit: et post tanta tempora Petrum et Paulum post conlationem evang0lii in Hierusalom et mutuam cogitationem et voce is cogitationem et om Grabius in spicileg I p. 69 altercationem et rerum agendarum dispositionem Gal. II, 1 sq. Act XV, 1 sq.), postremo in urbe quasi tunc primum invicem sibi osso cognitos, et quaquam alia huiuscemodi absurde ac turpiter conscia qua omnia in illum librum invenies congesta. Lactantius divin. institui. IV, 21 se sed et futura illis aperuit omnia, qua Potrus et aulus Romae praedicaverunt, et ea praedicatio in memoriam scripta remansit.
etiam priorem epistulam canonieam Petrus Romae Babylon V, 13 cf.Apocal. Joan. scripsisse fertur, Silvani Pauli comitis salutem nuntians. Dionysius Corinthius apud Eusub HE. II, 25, 8 Romanis scripsit: ταυτα
οβοέως ἐδίδα αν οἱως δε καὶ εlς την ταχέαν μόσε διδάξαντες ἐμαρτύρησαν κατὰ τον αύτον καlρόν. consersenda sunt etiam Acta etri ut Pauli, qua post Thilonem Acta s. apostolorum Petri et Pauli graeco e Codd. Pariss et latine ex codd. Guellarbytanis nunc primum odita et annotationibus illustrata, partic. I. II. Halis . 18 37 18 38 odidit C. Tisclion- dorsus Acta apostolorum apocrypha Lips. 1851 p. 1 - 39j. huius narrationis initium fit a uuli titior Romano sit. XXVIII, 11 sq. optimo Thilo in se Notitia uberiori novae codicis apocryphi Fabriciani editionis praemissa Actis . Thomas apostoli primum ditis Lips 1823 p. LVIII sq.: immo Voluit auctor, quae mea est coniectura, Luca Actibus apostolicis tertiam addere partem, τρίτον λόγον vid. Act. Ι, ), cum in iis etri si Pauli ros gestas vidissu expositas, narratione in fine operis abrupta, equo ad martyrium utriusquo apostoli orducta hoc igitur scribendi consilium secutus, primum ea qua de Pauli itinor Romano a Luca in ultimo Actorum capito paucioribus orbis comprehenduntur, o ingonio et ex traditionibus amplificavit; sin ex eis, qua Roma Potrus et Paulus gesserint, praecipue certamen cum Simone mago enarravit deniquo utriusque fata extrema retulit. secundam et tertiam partem repotiit seudo-Marcollus sed mirificis rebus et Actibus satorum stri set auli ot d magicis actibus Simonis magi in Fabricii odio apocrypho T. III, 32 Ἐb3, Loom. I. p. 778ὶ, tertiam spudo-Litius sed passion Potri sit auli se libri II Maxima bibliotheca Veterum patrum Lugdun. 168 Tom. II 6 sq. cf. Fabricii l. . . . p. 77 8q. T. III p. 626) haso Acta stri set auli cognata osso Petri et Pauli prasedicationi idobimus, breviores auli set Otri orationes vel praedicationes etiam hic servatae sunt . 2, 30 . 11 sq.
524쪽
p. 57, 3. 4 Christus e mortuis resuscitatus ad discipulos dixit otio 1 κ ἐμὲ δ αεμόπιον σωματον, Origenes de princ praef. c. 8 Opp. I, 9): si vero quis velit nobis proferre ex illo lib0llo, qui Petri doctrina
appol tur, ubi salvator videtur ad discipulos dicere: Non sum asemonium incorporeum se primo respondendum est ei, quoniam ille liber intor libros occlesiasticos non habetur, et ostendendum, quia neque Petri est ipsa scriptura, neque alterius cuiusdam, qui spiritu Dei fuerit inspiratus quod otiamsi ipsum concederetur, non idem sensus ibi ex isto sermon0 σωμάτου indicatur, qui a graucis et gentilibus auctoribus Ostenditur, quum de incorporea natura a philosophis disputatur in hoc enim libello incorporeum daemonium se dixit pro eo, quod ipse ille, quicunque est, habitus vel circumscriptio dasemonici corporis non est similis huic nostro crassiori et visibili corpori. sed secundum sensum eius, qui composuit illam scripturam, intelligendumost quod dixit id est non se talo corpus quale habent daemones, quod est naturaliter subtile et velut aura tenuse, et propter hoc vel putatur a multis vel dicitur incorporeum, sed habere se corpus solidum et palpabile. f. Matth. 0br. XXVIII, 16 - 20 quo vangselio huius raedicationis scriptor omnino usus osse videtur et Luc. XXIV, 9. si hoc Christi effatum Praedicationis initio vindicar nolis, post p. 59, 29 inserendum erit. p. 57 , 58 6 ci ozος μετὰ την νάστασιν Ουἐηκουσαμεν. Clemens Alex. Strom. VI, 6, 48 p. 264 q. αυτέκα ἐν τω Πέτρου κηρυγματ ὁ Ni Hrός φησὶ προς τους μαΘητας μετα την ἀνάστασὶν 'EEελε -ην μὰς κτλ.Domini orba stri prasdicati non ita, ut Act. Ι , 8, sed etro rorarento os qua ad p. 7, 3. 4 notata sunt tradidisse videtur ea Clemens Alex non V0rbo tenus reddidit. p. 57 6. Eελεε μην-άEέους ἐμοῖ. f. Barnabae epi. VIII, 26 6 sq. ubi apostoli summi peccatores dicuntur V p. 14 5. 6.), et Matth. bion prooemium p. 33, 14 15. p. 57, 7 - 58 6 ους ὁ κυρlος - ουκηκουσαμεν. etiam hae e Petri praedicatione hausta ess priores editorus non animadverterunt. adem clausula, quae p. 8, 10 legitur, iam hic reperitur.
p. 3 sq. et rabius spici leg. I. p. 7). male post ετη punctum Osuerunt edd. p. 8 9. 10. μετα δώδεκα ετη ξέλθετε ἐς το κόσμον. iam septimo post Christum mortuum anno secundum Clementis Recogn. I, 3. 63. 4. IX, 29 apostoli ad sentes locundas set in fidem christianam convertendas profocti sunt XII anni XII tribubus iudaicis rospondere videntur. p. 58, 11 13. Petrus ad gentiles 'Oσα - τὰ μαρτήματα. Clemens Alex. Strom. VI, 6, 48 p. 765 πάσαε δ ανωΘεν ταῖς ψυχαiς εἴρηται λὶς λο- γεκαὶ πισα εν αγνο α τλ. etiam haec ad Petri praedicationem reserunda sunt, quae otterus perperam ad Act III, 17. 19. XVII, 30 revocare voluit. Clomons lux ipse de defunctis locutus duos scripturae sacrae locos addidit, priorOm e etri praedicatione, quem ad mortuos retulit, alterum Deut XXX, 15 19. p. 58, 14. 15. ἱνώσκετε - εχων. Clemens lex Strom. VI, 5, 3 p. 759 Πέτρος ἐν τω κηρυγματ λέγε Γενώσκετε ου κτλ. etiam Strom. VI, 7, 58 p. 69: tς γαρ τω ντ ἐστlν ὁ Θεός, ο αρχὸν των πάντων ποίησεν,
mant, sicut in altercatione asonis et apisci, scriptum est, et Tertullianus in libro contra raxuam c. 7 f. adv. Hermogenem c. 20 disputat, necnon Hilarius in expositione cuiusdam Psalmi IIJ affirmat, in hebraeo
525쪽
haberi: In filio Dolt 0us costum et torram, quod falsum esse ipsius rei voritas comprobat theophilus Antioch ad Autol. II, 10 14 p. 88 ουτος ὁ λύγος λέγεται ρχή, τ αρχε κα κυρzεύει πάντων ω δ αυτουδεδ rουμγημέVων. Tatianus Orat. c. Graecos . 5 p. 45 Θεος - ἐν ἀρχθ, V δε αρχ' λύγου δύναμεν παρειλήφαμεν. Clemens Alex. Strom. VI, 16, 14 p. Ib Origenes Hom. 1 in Genes opp. I, 2. Methodius
κράτορα ἀόρατον αὶ ἀκατάληπτον σέβειν Θεόν. p. 58, 19. O τα πάντα ἐποίησεν λόγω δυνάμεως αύτοῖ. Clomon Alox ipse addidit: 'ς
526쪽
p. 58 32 37. Μηδε κατα γουδαέους - μεγάλην μέραν. Clemens Alex. Strom. VI, 5 41 p. 760 pergit: καὶ τ γε ς το αυτὼ θεὼ ημῶν τε αυτῶν καὶ Ἐλλήνων ἐγνωκότων φέρεταz πλην ού οἱως, ἐποέσει πάλtνίδε πως Μηδε κατα λυδαέους κτλ. Heracleo apud Origene l. l. pergit: μήτε καταδεουδαέους σέβεzν το θεῖον, ἐπεόπερ κά αύτοὶ μόνοι ἐόμενοι ἐπέ-στασθαι Θεον ἀγνοοῖ6l αυτόν, λατρεύοντες ἀγγελοzς κά μην καὶ σελήνp. etri praedicationem iam epi ad Diognetum c. 3. 4 secuta et quodam modo imitata esse videtur e contrario otrus in Clum Hom. VII, Agontilos docuit: τα δε λοzπὰ ἐν λόγω, Δ οἱ θεον σέβοντες κουσανγουδαῖοt, και μεῖς ἀκούσατε παντες, ἐν πολλοῖς σώμασt μέαν γνώμην
ἀναλαβόντες. l. 3. μόνοet i εγο τον Θεον γzνώσκεzν. f. quae ad Clomontis Rom. epi. H. p. 65, 26 2 notata sunt. l. 3. 34. λατρεύοντες
δαέων ,αυμάZεεν ἄξιον, ε τον με ούρανον καὶ τους ἐν τοδ αγγέλους σέβουσε. l. 35. 36 6 ββατον υ ἄγουσι τ λεγόμενον πρῶτον. f. Liae. VI, 1 ἐν σαββάτω δευτεροπρώτω. Judaeos seriore diem XV mensis Nisan μέγα σάββατον appellasse docui in libro meo: De Paschastroit dor alton iroh p. 14 sq. cf. Zeitschris fur Wiss The0logi 1861. III p. 289ὶ.idom dios etiam πρῶτον σάββατον appellabatur, quia inde ab o septem illa sabbata usque ad diem pentecostes numerabantur, of Lev. XXIII, 15. plena luna celebrabatur. l. 36 37. υδ quater emendavi, ἴτε editum est. l. 7. θορτήν . . diem pentecostes, L Joseph Ant. III, 10, 6 τοῦ πεντηκοστο, ν Ἐβραξο υσαρθὰ tav καλοῖσι σημαένε δε τοῖτο πεντηκοστήν ibid. μεγάλην μέραν dieis e piationis Grabius l. l. p. 329 DCrodnorus l. l. p. 358 intollexerunt sed hi dies paulo ante plenam lunam X. mens. Tischri colubrabatur. LXX interpretes Jes. I, 13 N p verterunt: μεγάληνημέραν. eosdem dies festos etiam hic intelligendos esse consui Pascha stroit p. 198 not. 6, cf. p. 149 not. 13. de hoc loco disseruitia Bernaysius Rhein. Mussum 186 p. 71). p. 59, 1 - : 'Π6τε κα , μεῖς - et6τzανοἱ. Clemons Alex. I. I. pergit:ε1τα τον κολοφῶνα του ητουμένου προσεπzφέρε χb6τε κα υμεῖ κτλ.l. 5 I. νέαν μεν - t6τεανο α rabio l. l. p. 65 stri praedicationi vindicavi, quae reduerus l. l. p. 352 iam Clemunt Aloxandrino tribuit. l. 7. ρεστzανο . Christianorum omen in Clementis Recogn o Homitiis nunquam reperitur praeter Recogn. IV, 20. p. 58 8. Nόμος καὶ λόγος ὁ κύρetος. Clemens lex Strom. I, 9, 18 p. 427 ἐν δ τῶ Πέτρου κηρύγματ ευροa αν νόμον κα λόγον τον κύρtον προσαγορευόμενον. II, 15, 8 p. 465 ο Πέτρος ἐν τω κηρύγματενόμον κα λόγομ ον κύρzον προσεiπεν. Excerpta ex propheticis . 58
p. 1004 νόμος καὶ λόγος αύτος ὁ σωτηρ λέγεται, ῶς Πέτρος ἐν τῶ κηρύγματε, καὶ ὁ προφήτης Jes II, 3 Ἐκ γαρ Σεμ ξελεύσετα νόμος, καὶ λόγος πυρέου ἐξ Ἱερουσαλήμ. Clemens Alex ipse Strom. VII, 3, 16 p. 837:ὁ πάντων γεμον θνητῶν τε καὶ Θανάτων βα6tλεύς τε καὶ γεννήτωρ τῶν καλῶν νόμος γ ντως καὶ Θεσμος καὶ λόγος αt etος, δέ τε ἐκά6το1 κα ποενοῦ πῶ6j I ῶν ὁ σωτήρ. ab hoc stro Christus Christianorum lex prasedicatur, ne ad iudaicam legem se convertant idem iam λόγος divinus dicitur, quam doctrinam Petrus Clem. Hom. HI, 7 damnavit: δῖ ἐς αύτον ἀσέβεε ἐστε το ἐν τω της Θεοσεβεέας λόγω ὁντα τελευτὰν
λέγοντα ἄλλον εἶναι Θεόν, ῶς κρείττονα ita nostici ηττονα
hao orat illa doctrina 'ρ πώ ποτε λέγοντα παρὰ τον ὁντως δντα. f. Hom. III, 37. XVI, 15 sq. p. 59, 9 18: Hμεες δε γεγραμμένων εἱ αυτόν. Clemens Alex. Strom. VI, 15, 28 p. 804 οθεν καὶ ὁ Πέτρος ἐν τῶ κηρύγματ περὶ τον ἀποστόλων λέγων φη6ὶ Ἀμεῖς δε τλ. p. 59, 19.20 Ἐγνωμεν γαρ - λέγομεν. Clemens Alex. l. l. pergit nat ετ ολέγα Ἐγνωμεν γαρ τλ. p. 9, 21. Gregorius Nagiang. pl. 16 al. 20 ad Capsarium fratrom Opp. d. Colon. 1690. . . p. 778 C ed Paris. 1840. Vol. II. p. 19 D):
527쪽
ῶς ἐπ/βουλευθεῖσαν καὶ νοΘητευθεi6αν παρὰ τῶν α=ρετtκῶμ. sed Cotelerius o Grabius spicit. I, 9 Nicetam falli sensuerunt. Petri miser ri a tiam διδασκasti appellata est. p. 59, 32 33 6ύνετε δή, πλούσtor, T δlακονεῖν φεέλετε. Herm. Past Sim. II. p. 81, 31 sq.: τε συνῆκεν ἐπὶ τῶ πλούτω δευτο καὶ εἱργάσατο εὶς το πένητα Λ τῶ δωρημάτων του πυρέου καὶ ἐτέλεσε τὴν διακονίαν του κυρίου ΟΘῖς es. Sim V, 3 p. 88 6 λείτουργέα). et XI 29. Uebr. VI, 16 et uiceri thesaur. Celes. S. V. διακονέα. Cot0lorius: sed et Latini nomen Diaconia ita usurparunt. Cassianus Collat. XVIII, 2 secum diaconiam nostris fratribus seseremus similiterquo Collat. XXI, 1. . . t Gregorius apta lib. VIII epi. 20. lib. IX. epi. 14, quem ultimum locum operae pretium fuerit conferre cum loco Johannis Diaconi lib. II do vita . Gregorii c. 1, ut alter per altorum corrigatur melius enim in regorio mensis pauperum, et exhibenda diaconiae. ac vice versa rectius in Johanne ad mensas pauperum, et diaconiae exhibitionem. hinc diaconiae quarum mentio passim appellatae sunt aedes
erogandis eleemosymis Consecratae.
p. 60 1. 2: Petrus et Paulus postremo in urbe quasi tunc primum invicem sis cogniti esse idebantur. f. qua ad p. 7, 2 notata sunt p. 61). Acta Potri et Pauli c. 24 2 p. 9 narraverunt Petrum nuntiato auli adventustatim salutatum venisse: δόντες δε αλλήλους ἀπο της χαρὰς κλαυσαν καὶ ἐπὶ πολυ περελαβόντες αυτους τοὶς δάκρυσι αλλήλους κατέβρεχον. ῶς δε πάντων ὁ Παῖλος τῶν ἐαυτο πράξεων το φος τω Πέτρω πήγγεrλεν, καὶ πῶς δlα τῶν του πλοος κόπων παραγέγονεν, καὶ ὁ Πέτρος εἶπεν αυτ ποlα πασχεν πο Σίμωνος του μάγου καὶ πάσας τὰς ἐνέδρας αυτοῖ κα ταῖτα lπον νεχώρησε προς ἐσπέραν. eorum quae Gai. ΙΙ. Aut XV narrantur tiam hic nulla mentio fit.
528쪽
porporam Clemonii Alexaricli in ipsi tribuit Cotolorius in iudicio do postorioro opistola S. Clementis Pati'. apostol. I, 182i, octius etri praedicationi Bu-v rogius lib. I. Codici canonum i)ostolicorum vindicati c. 14 g. 73 Ittigius do haeresiarchis apponii. . 60, rabius spici log. . . 66ὶ, reduerus Boitrugo gur ini. etc. . p. 359 8 1. Vindicaverunt. προς τω Πέτρου πη- D Mart Cotelerius . l. Fabricius Cod apo or. . . I. p. 92 et roditoriis l. l. recto ortoriant se Praeter Potri pra odientionem , o congruum. Grabius vortit: in Petri praudicatione . p. 60 4 Σίβυλλαν. f. Clem epi I, 7Ρ. 61 3 et quae ad h. l. adnotavimus p. 90J. Herm. ast Vis II, 4 p. 11, 18. . 60, 5 το 'T6τάσπην. Justinus martyr pol. , 20 p. 66 καὶ Σέ- βυλλα δε καὶ 2 τάσπης γενήσεσθαι των ,αρτῶν ἀνάλυσεν δι πυρος ἔφασαν, of Otton ad h. l. ib. e. 44 p. 82 Θάνατος ρέσθη κατα τωμta 'T6τάσπου ' lysλλ' ' των προφητῶν βέβλους μαγὶνωσΜόντων. Lactant institui div. VII, 15 18 Amniian. Marc0llin XXIII, 6 de Hystaspis libris f. Fabricii bibliotii graecam d. artes Tom. I. p. 108 et Luckii se Vorsuola ine volistundigeti inlottun in diu flatibarun des Johannes o d. II. Ol. I. p. 237 q. p. 60 11 12. Oλος-ούχυ του θεοῖ Clomens lex. l. l. p. 62 pergit: εἶτα εν λόγω πυνθάνετα , Mi χλος δε κτλ.p. 60 13 - 16: Paulus aquam esse visum. Cyprianus qui dicitur de rebapti8mate Opp. Venet. 1728 p. 43): est autom adulturini huius immo internecini baptismatis si quis alius auctor, tum etiam quidam ab iisdem ipsis haereticis propter hunc eundem errorem confletus liber, qui inscribitur Partii Rigaltius in causa mutar voluit se Petri praedicatio, in quo
libro colatra omnes scripturas set de p0ecato proprio confitontem invenies Christum, qui solus omnino nihil deliquit, ut ad accipiendum Joannis aptisma paene invitum a matre sua Maria esse compulsum item cum baptizaretur, ignem super aquam 88 visum, quod in evangelio nudo est seriptum sequntur quae iam ad p. 57, 2 notata sunt: sese post tantatompora etc.). Petri Pauliquo praedicatio nihil peccavit, nisi quod Matth. h0br. III, 1 - 13. 1 - 1 seeuta est. p. 60 17 - 28: Petrus t Paulus- probatissimum Dei filium. Lactantius institui divin. IV, 2I: sed se futura illis aperuit omnia, quae Petrus et Paulus Romae praedicaverunt, et ea praedieatio in memoriam scripta permansit, in qua cum alia mira tum etiam hoc etc. rabius spici log I. p. 69. 7b temere suspicatus est, haec ex Apocalypsi Petri desumpta 8Se. l. 28 amatissum dedi, amantissimum edd.haeo fer o Petri Pauliqu0 prasedicatione supersunt, qui liber post Hermae astorem, cuius notitiam p. 8, 14 19 59, 33. animadvertimu8, vel non ante medium fore seculum II conscriptus non tantum ab haereticis,s0d fiam a catholi is scriptoribus austumabatur ex illis hoc libro usus est Heracleon os quae ad p. 58 20 ci notata sunt), ex his fortasse iam epistula ad Diognetum c. 2 cf. qua ad p. 58 20 - 31 notata sunt c. 3. 4 cf. quae ad p. 58 32 vi notata sunt , Dionysius Corinthius of quae ad p. 7, 2 notata sunt usi sunt. Clomen Alexandrinus hunc librum minime contempsit,
529쪽
11 13. VI, 5, 128 p. 804 ΟΘεν κα ὁ Πέτρος εν τω καρύγματι περ τωγἀποστόλων λέγων φησἱ Ῥμεῖς δ κτλ. f. p. 59, 9 18 19. 20. Origenes iam dubitavit, sitn Petri praudicatio adhibotida pamque ab apostolo Petro ConSeripiam 88 negavit, de princ praef. c. 8 Opp. I, 9): Si vero quis velit nobis proferro sex illo libullo, qui Petri doctrina appellatur, ubi salvator vid0tur ad discipulos dicoro: Non sum daemonium incorporeum eL p. 7, 4): primo respondendum os ei, quoniam ille liber inter eclosiasticos non habetur, et ostendendum, quia neque etri est ipsa Scriptura, nsque alterius cuiusdam, qui spiritu I)0 fuerit inspiratus quod stiamsi ipsum concedoretur te sed idem Origenes in Joan Tom. XIII, 17 Opp. IV, 226 decernere noluit περ του βιβλίου, πότερόν ποτε γῆν6lόν ἐστlν νόθον γῆ μικτόμ. Eusebius HE. III 3, 2 inter scripta Petro supposita tiam
αυτου κῆ ρυγμα Μαι τη καλουμένγὶν ἀποκάλυψl ουδ ολως εν καΘο-λtκαῖς ἴσμεν παραδεδομένα, τ μήτε αρχαἱων μήτε των καθ' μα τὶς ἐκκληOzαστὶκος συγγραφευς ταῖς Ε, αυτῶν συνεχρήσατο μαρτυρέαῖς. quod iniquum iudicium iam Cl0m0ntis Alsexandrini P0quenti huius libri usurolatatum repetitum est ab Hiseronymo de vir illustr. c. 1 opp. II, 27):,, libri autem, e quibus unus Actorum eius Petri inscribitur, alius evang0lii, tortius Praedicationis, quartus Apocalypseos, quintus udicii, inter apocrypta asscripturas repudiantur. s. Nicophori Callisti HE. II, 46 in Crodnori libro: Goschichio dos Tlichon anon p. 56). Cyprianus qui dicitur do r0- balatismate p. 43 hunc librum tamquam ab haereticis conficium t multa absurda tradontem plano damnavit os quae ad p. 7, 2 60 1. 2. 13 - 16 notata sunt). sed non dubitavorunt od0m libro uti Laetantius diu institui. IV, 21 p. 46, 1, 25, Gregorius Naziangenus Orat. XVI Opp. I, 254 2να θάκουσωυεν Πέτρου λέγοντO Az6χυνθητε κτλ. s. p. 9, 35. 36, epi. 16
Opp. I, 78) φησί που Θαυμασιώτατα λέγων ὁ Πέτρος, cf. p. 9, 21;Joannes Damascenus aer parall. p. 336 A του Πέτμου ώλας κτλ. s. p. 9, 24 - 29 ib. p. 475 ἐκ της δεδασκαλέας Πέτρου Πλουσ1ός ἐστιν κτλ.es p. 59, 33 36. Oecumenius ad ac V, 16 Opp. I. p. 478) καὶ ἱν2ταρ ἐν με το του μακαρέου Πέτρου Et οὶκοδομων τλ. f. s. 59, 22. 23. Ρstri Paulique praedicatio non omni caruit auctoritate et ad Novum Testamentum Xtra Canonem receptum vere pertinet addenda sunt cognata Potri aulique acta.yi Creditoriis Boiirligo gur ini. . p. 360 illis viris doctis assensum praebuit, qui Ursinum Afrum circa a. 440 hune tractatum scripsisse censuerunt sed hae sententia minime corta est.
530쪽
Eusebius HE. III 3, 2 et Hieronymus de vir illustr. o. 1 inter scripta Petro supposita otiam eius Aeta πράξε/ς recensuerunt ei. Supra p. 7 . Gelasii 0-oretum d libris recipiendis . VI, 5 -Αetus nomine Petri apostoli apocryphum. mitius Eusebius HE. III 3,
λεγομενων ἀν I'. haec Acta Pauli intor ipsos Novi
Testamenti libros ultimos post Hermae Pastorem, ante Revelationem Petri recensuerunt versu Seripturarum sanetartim odiet Claromontano additi se uetus Pauli ver.
duris colosiastici Graecorum historia et monumenta, TOm. I. . 100. Cred-110rus edidit Imυλου πράξεῖς.