장음표시 사용
511쪽
κτισ1ς, Μαινος ανθρωπος. l. 29. - δε εφ' καλῶς οὐκ ἐπoἱ 6 M'τεκουσα. Salomo igitur Jacob et Joannis mater fuisse n0gatur. loo incerto p. 45, 37 - 46, 3 μυστηριωδῶς - ἄγzον πνευμα. Epiphanius
sorhasis otiam illud Christi effatum huc referendum est, quo Marcosios usos osse tradidit IreΠaeus adV. aer. I, 20, 2 ἀλλὰ και ἐν τῶ lovuέναι Πολλά κες ἐπε Θύμησα Μοῖσα εν των λόγων τούτων, καὶ ου εσχον τον ἐμοῖVτα, ἐμφαίVOVτος, φασί, δεῖ l. tναι δt του ἔνος ο ἀληθῶς να Θεόν, δν ού ἐγνώκεtσαν. hasio foro, quamvis non omnia certi8Sime pertinere vid0ntur ad ovan golium secundum Aegyptios, quod in Aegypto compositum ess vix dubita bimus pantheismum quemdam in trinitate p. 46, 2 3 ot in anima onatura p. 46 5. 6 cum Seetica mundi contemptione X, 16 p. 45, . in o matrimonii damnatione XIX, 3 - 13 P. 45, 26 - 36 coniunctum cognovimus. Volkmaro l. l. p. 164 hoc evangelium circa 170 - 180, mihi iam prius, quamvis non ante BOSticam aetatem, conscriptum esse videtur.
512쪽
ατθέου παραδόσεε eva Ingelio Secundum egyptios affines erant. Origenis Philosophumena VII, 20 p. 30:
Clemens AleX. Strom. VII, 17, 108 p. 800 τῶν δ' α ρέσεω αδε με ἀπο νόματος προσαγορεύονται , ῶς απὁ Γαλεντένου καὶ Μαρκέωνος κα Γασiλεμου, καντην ματ έου , χῶσε προσάγεσθαι δόξαν μει γαρ πάντων γεγον τῶν ἀποστόλων σπερ δiδασκαλέα, οἴ- τως δε καὶ - παράδοσlς. 1. 0 scriptis Matthia traditionibus Clemens Alex. Strom. II, 9, 5 p. 452 rotulit: α ματ έας ε ταῖς
513쪽
Opp. III, 33 evangelium appellavit se scio quoddam
evangelium, quod appellatur secundum Thomam et iuxta Matthiam. Eusebius HE. III, 25. 6. 7 inter haeretica scripta tiam Matthia supposita retulit os huius oporis protegomena p. IX not. 2 . ita fere Innocentius I. pl. 6 al. 3 ad Exsuperium.' eundem librum Decretum Gelasi de libris recipiendis et non recipiendis c. V inter libros Catholidis interdictos ita recensuit se eVangelium nomine Matthiae apocryphum secundum Hormisdam: seevangelia nomine Matthiae apocrypha ). etiam Anastasius Sinaita vel indo eius Quaestionibus et responsionibus additus inter libros non canonicos ultimo loco posuit εύαγγέλεον κατὰ ματSMν
514쪽
E. PETRI ET PAULI PRAEDICATIO.
Petri et Pauli praedicationem, quam Clemens Alexandrinus aliique scriptores ecclesiastici laudaverunt, iam revocavi ad illam Petri praedieationem, quae Clementis Romani Reeognitionum et Homiliarum antiquissima radix consenda est nam illud J τρου κήρυγμα Judaismum christianum, hoc Hἐτρου κὐ Παύλου κηρυγμα Pauli doctrinam defendit Petri Paulique consensus ibi respuitur,' hi docetur illa autem Petri praedicatio , cuius titulum Pauli defensor repetiit, iam aucta erat , Petri itinerario , Πέτρου περiόδoiς, ubi Petrus tamquam Veria gentium apoStolia Paulum tamquam salsum gentium apostolum repraeSentatum Simoni magi persona persequitur nam Petri Paulique praedidatio Petro
sit Paulo conoordia coniuncti Simonem magum communem adversarium oppoSuisse Videtur.
non omnes quidem viri docti mihi iam concesserunt, Clomentis Romani Recognitione antiquiores Sse cognata Homiliarum recensione et ad antiquissimam illius Hyrρου κηρύγματος 1 adicem, unde iam Hέτρου περkδo proger
515쪽
minaVerant, reducendas . aurius ipse priorem suam de Homiliarum maiori principalitate propositam Sententiam, quam Zellerus etiam nunc retinet, mutare noluit Paulus
de Lagardo in Homiliarum oditione Clementia ips.186b praefat. p. 11 eam rationem, quae inter Recognitiones et Homilias intoresedit, adhue incertam esse CenSUit. Sed multorum virorum doctorum assensu gaudeo.' et
ita rem se habere iam libelli Rodognitionibus et Homitiis
Clementis epistula ad Jacobum, quae etiam Recognitionibus praemissa orat duos libros antiquiores memoravit Itinerarium περ=όβους et Praedicationem uvρυγμα
cs C. R. oesilini censuram Alig. Litoraturgoitun 1849, r. 7, 773. A. itfehelii librum Entstshun de althathol. ircho d. I. Bonn. 1850 p. 153 sq. H. Thiorschii librum Di0Mircho im apostol. 0italter, Francos a M. et Erlangae 1852 p. 341 sq. G. Vollimari libros Evang. Marcion p. 186, Religio Jesu p. 337 499. 47 de Ursprun unsere Evangelien p. 62 Sq. 104 13 sq. 163 164 R. . ipsi libros de Clomsentis Romani epistola ad Corinthios prior p. 16 sq. Zur uell0nkritili dos Epiphanios p. 14 sq., Lechleri librum das apostolische uti nachapostolisoli Z0italter d. II. p. 45b A. Stapii ludus historiquos et critiqu0s surcies origine d christianismo, aris 1864. ' do hac opistula Rufinus Aquilotonsis in praelation ad Gaudentium Recognitionibus latino versis praemissa se epistolam sane, in qua idem Clemens ad Jacobum fratro Domini scribens de obitu nuntiat Otri, et quod se reliquerit successorem cathedra et doctrinae suae, in qua otiam de omni ordine ecclesiastico continetur, ideo nunc huic operi non praemisi, quia et tempore postprior erat et olim a m intorpretata se edita cf.Coteleri Patres postf. I, 11 sq.). tiam Photius Bibl. cod. 112. 13 hanc epistulam ante R0 cognitiones in nonnullis codicibus invenit. y c. 20: undo et ego, mi domino Jacobe, cum haec ab eo praecepta Susceperim, nece8se habui implere quod iusserat, indicans tibi si do his ipsis simul si do illis breviter comprehendens, quae per singulas quasque urbes digrodiens aut in praedicationis sermone protulerit aut in gestorum virtut porsecerit, quamvis tibi de his plurima iam et pluuius anto descripta ipso iubent transmiserim, sub eo titulo, quem ipso pra0cepit adfigi, id est Cleme)itis tinerarium, non Praedicationis Petri. nam κηρυγμάτων βέβλου ipse Petrus Jacobo iam misisso sertur in opi Petri ad Jacobum huiusque Contestatione). Clemens autem etiam Tripolitanos etri sermones scripsisse et Jacobo misisse dicitur Recogn V, 36 is quorum singula quaequelibollis comprohonsa tibi ante iam misi. ) illa in Clementina sepistula recensione, quae ante Clementis Homilias legitur, iam obliterata sunt: θενεγώ, κύριέ μου γάκωβε, αύτο ταῖτα ειπόντος ποσχόμεVoς υ μνησα, ῶς κελεύ6Θην το πολυ των κατὰ πόλιν λόγων των δη σοι μογ μα- φεντων καὶ π αυτ οὐ δε αντεμφΘέντων ἐν βέβλοες ει κεφαλαέων
516쪽
cognitiones et Homilias vel ad M'μεντος ἀναγνω- ρ1σμόν, ' transiti. κηρυγματος autem Vel κηρυγμάτωμPetri vestigia in ipsis Recognitionibus et Homitiis con- spieua sunt haec si Petri praedicatio F arcanus erat
Origenus in Gonos. Tom. III, 14 Opp. II, 20 sq. cf. Philocaliam c. 12 Recogit. IX, 10 13 laudavit: ἐν ,i Περεόδοt. λόγω τεσσαρεσκαz- δεκάτω. Hieronymus adv. Jovinia n. I, 26 opp. I, 278i: quamquam legaturin 1rtot dot et uxor eius Petri et filia, Rocogn. VII, 25. 36. Hom. XIII, 1. 11, ubi otri uxor semoratur filia deleta vi lotur in textu Recogn. II, 1 cf. V, 36. X, 26 et qua hac se re notavi in libro m0o Di clementi n. Recogn und Homilion p. 176). Athanasii synopsis scr. s. of Crediteri librum: Zur eschichio des a non p. 122 περίοδοι Πέτρου), Decretum Gelasii c. I ib. p. 214 Itinerarium nomino etri apostoli, quod appellatur sancti Clementis apocryphum), Nicephori stichomotria ib. p. 122 14b περόοδος Πέτρου). etiam plura contulerunt Cotelorius Patr. posti. I, 48 sq. et Ubiliornius di Homilio uti Recognition0 de Clemens Romanus, Gotting.18b p. 45 Sq.). Epiphanius Haser. XXX, 15 ταῖς Περεόδοες καλουμέναὶ Πέτρου ταῖς δὶα Κλήμεντος γραφε satς, qui titulus ruforsendus est ad Homilias bene notas Epiphanio Haer. XXVI, 16 cf. Clom. Hom. IV, 16). nam virginitas damnata eL Clem epi ad Jac. c. I ad Homilias III, 8 cf. V, 2b potiusquam ad Recogit. III, 6 portintit, et proph0ta cum David reprobati solis Homitiis 1Ι 1 T. III, 21. 23. 28. 1. 3. XVIII, T. 13 ConVeniunt. y utriusque recensionis communem titulum: ἀναγνωρet 5ς, μαγνώσεὶς cs. Recogit VII, 23. IX, 36 3T. Hom. XJI, 33. XIII, 11 Rufinus testatur de adulteratione librorum Origonis post Origonis oporum editionem Ruae. . IV. p. 0 et apud Hieronymum astu Ruffinum II, 17 Opp. II, 07 et in praefatione ad audentium ante secognitions latino versas eundem titulum holius Bibl. cod. 112. 13 in nonnullis secognitionum codicibus invenit Kλήμεντος του Ρωμαίου ἀναγνωρεσμός. Photius ipse maluit έ ου τρώξεὶς appellare. Homiliarum titulum proprium Cisementis epistula praemissa c. 20 ita dedit: λημεντος των Πέτρου πεδημέων κηρυγμάτων πιτομή eudem Athanasii Synopsis Ser. s. l. l. p. 45 recensuit hoc titulo K Ἱμέντlα, cf.Chron pasch. p. 0 28 D sq.ε Clem. Recogn. I, 17 se unde iubent eo a qua ad me locutus est in ordinem redigon librum do vero propheta conscripsi eumque de Caesarea ad te ipso iubent transmisi III, 74. 78 se simul se imperat Petrus mihi Cloinuntii, quia iniselluxit, studiosius qua audirem memoriae Ommendare, libris ingula quaeque quae memoratu digna videbantur compre-h0nduro si mittor ad se, mi domine Jacobo, sicut et feci parens eius Drneceptis primu ergo liber ex iis, quos prius misi ad se, continet de vero propheta et de proprietat intelligentiae legis s0cundum id quod Moysi traditio docet. Secundus d principio continet, utrum unum sit principium an multa, et quod non ignoret Hebraeorum sex, quid s1 immensitas tertius d Deo et his qua ab o instituta sunt; quartus, quod cum multi dicantur dii, unus sit verus Deus secundum testimonia soripturarum quintu8, quod duo sint coeli, quorum unum sit istud visibilo firmamentum, quod et transibit, aliud vero soturnum se invisibilo sextus do bono et malo, et quod bono cuncta subiiciantur a patre, malum autem quare et quomodo et unde sit, et quod cooperetur quidem bono, sed non propo8ito bono, et quae sint signa boni, quae sero mali, et quae sit differsentia dualitatis et coniugationis Septimus vero quae sint qua prosecuti sunt duodecim apostoli apud populum in semplo octavus de verbis Domini, quae sibi viduntur eSSe contraria, sed non sunt, set quae sit horum absolutio nonu8, quia leX, quae a Deo posita est, iusta sit et persecta, et quae sola possit facere
517쪽
liber omnibusque, qui e gentibus crediderunt, prorSUS interdictus ' Paulus inimicus homo es. Gal. IV, 16 appellatus est. iudaida nationi, cui Soli haec κηρυγματα communicare licet oppositi sunt of ἀπ εινῶν, αλλόφυλοι Petri epi. e. 1. 2. 3 , quam vis fideles Petri
genuinae doctrinae, quae legi Mosaicae eonSona St, ΟΡ- ponitur inimici hominis, i. o. Pauli, doctrina legi contraria pro eu dubio erraverunt, qui hoc morum ludibrium Pseudo flementis existimaverunt eorum gentilium,
quibus illi libri prorsus interdicuntur, παρχ' Clemens dicitur vere exstiterunt arcana illa Hετρου κηρύγ
huius Petri prasedicationis se liber VII. quae pro-Secuti sunt apostoli apud populum in templo ea fere tradidit, quae Clementis Recogit. I, 3. 4. 3 Il de apostolorum et Judaeorum disputationibus septimo post
pacem decimus de nativitate hominum carnali et de generation qua est pse baptismum, et quae sit in homine carnalis seminis successio, et quae animae eius ratio, et quomodo in ipsa est libertas arbitrii, quae quoniam non est ingenita, sed facta sest, immobilis a bono esse non poterat de his ergo singulis, quae apud Caesaream disserta sunt a Potro, iubunt ut dixi ipso, decem conscripta ad te transmisi volumina. hunc singulorum librorum iudicem iam prautermiserunt Homiliae, sed primum librum et ipsa notaverunt I, 20 πλη γράψας τον περὶ προφητου λόγον αυτο κελευσαντος, ἀπο της Καισαρεἱας της Στράτωνος διαπεμφθημα σοι ποέVσεν το τόμον, παρ σοῖ ἐντολην χειν εlπών, τα καθ' καστον νἱαυτον μιλέας τε καιπρά εὶς γράφοντα δὶαπέμπειν σοι, ubi voce. αυτο κελευσαντο addita
os spi Potri ad Jacob. c. 1. 3 et Jacobi contestationsem eodem foro modo Essaei τα ης αἱρέσεως αυτῶν βιβλἱ nomini communicabant nisi iureiurando obstricto, ne hos libros publicaret etiam Elgaei propheticus liber arcanus habebatur, os huius operis fascio. III. . 159 165. Ρetri pi. c. 2 s. Recogn. I, 70. I. 3. yi utri pi. c. 1. 3 ὁμοφύλω. Contest. Jacobi c. 1 εμπεριτύμω , c. τῶ ἐπtσκόπω μου τη αύτην χοντε πέστt κα ἀπο τω αυτῶ ο βω- μένω, i. e. iudaieae nationis, os Epiphanius Haser. XIII: Oro Dosithous)
und Recognitionen de Clemon Romanus p. 104 sq.), contra quo disputaVii libro meo die clementiri. Recogn undiomilien p. 44 sq. etiam in commentationibus meis: thool. Jahrb. 1850 p. 86 sq. 18b p. 494 q. β Clomontis epi ad Jacobum secundum principaliorem recensionem a Rufino versam): se cum primitias eorum, qui e gentibus per me Salventur, et praecipuo huius urbis, tu primum obtulerim Deo. graeco ante Homilias:
518쪽
Domini passionem anno in templo institutis et do inimietillius hominis impetu retulerunt Paulus igitur populum iudaicum, cui XII apostoli iam persuaserunt, ut baptiSmum peteret, subito ad Christianos caedendos commoVit. Undem iam christiana fidei nuntium apud gentiles inde a Caesarea sequitur Petrus, verus gentilium apostolus et
hoc est Petri itinerarium περiodos Recogri. IV NI. Hom. VII XI, quo Petri κηρυγμα, primorum trium
Recognitionum librorum fundamentum continuatur num
septimo post Christum mortuum anno Recogn. I, 3. IX, 29 Petrus proficiscitur omnes gentes Verum Deum docturus, cui Simon magus adversarius exstitit itaque Petrus illum falsum gentium apostolum secutu CaeSarea Tripolim et Antiochiam prosectus est gentilesque, qui nullum apostolum praeter XII apostolos recipere iubentur Recogit. IV, 35. Hom. XI, 35), veram Dei religionem docuit denique hoc Petri itinerarium Clementis, eius matris, fratrum patrisque recognitionibus Recogit VII-X Hom. XII. XIII audium vel ad Clementis historiam redactum est circa a. 140 p. Chr.' itaque in Clementis
Romani Recognitionibus I, 13. 4. III, 3. 4 et Ho- miliis I, 16 Potri tor Romam dirigitur, ubi Petrus
Clemente episcopo ordinato mortuus esse dicitur Clementis epi ad Jacob.). cuius Clementinae recognitionis serior recensio in Homitiis circa a. 160 cognoscitur. haec omnia, quae Judaismum christianum a iudaicae nationis angustis torminis ad gentes docendas, inde a Palaestina Romam progredientem ostendunt, e Πέτρου κηρύγματος antiquissima radice progerminaverunt prorsus diversam apostolicae aetatis historiam ct apostolorum anonica narraverunt nam ibi Saulus vel Paulus ecclesiam Hierosolymitanam, cuius primus martyr Stephanu celebratur, persecutus 'et VIII, 1 - 3 consulte distinguitur a Simone mago Samaritano, qui apostolorum
Τ Recogn. II, 56 s. c. 61. 65. IV, 4. VI, 7. X, 16 61. 6. cf. librum meum: Die apostol. kte p. 297 not. 11.
519쪽
munus pecunia appetiisse narratur VIII, 4-24 . ceterum otiam in hoc libro Paulus post illud iter Damascenum, quod Recogit. I, 1 non ignorant Hierosolymis, ubi cum apoStoliS. collocutus est, Caesaream fugatur Act. IX, 1 - 30 , denique Romam,servonit A et XXVIII, 11 31). sed gentiles idolos a logo Mosaica immune esse debere Petrus et Jacobus ipsi eclesiae Hierosolymitanae ua-8erunt Act XV, 7 - 21 . itaque Petrus Pauli legem Mosaicam gentilibus remittentis consensionem minime respuit, ut in eius epistula ad adobum c. 2 legitur, sed agnovit neque Paulus illi opponitur tamquam inimietas homo vel Simon magus scelestus sed Petri et Pauli praedicatio fere eadem e Setur. quemadmodum g ου κηρυγμα iudaizans ἐτρου περtόδοi augebatur, ita etiam Actis apostolorum canonicis vel Lucae δευτέρω λόγω Aet. I, 1 Πέτρου καιΠαύλου 'ρυγμα additum esse videtur, tamquam τρότος λόγος, qui Petrum et Paulum una Romae docuisse vel praedicasse et simul martyrio coronato esSe narraVit. haec est illa Potri Paulique praedicatio , quam non pauci Scriptores ecclesiastidi laudaverunt eiusdem reliquiae post rabium ' et rediterum' etiam accuratiuScolligendae, edendae et disponendae Sunt.
initium Petri praedicatio Romana. Christus e mortuis resuscitatus ad discipulos locutus est: τε υκ εω δαtμόνrο ἀσώματον.