장음표시 사용
461쪽
a x ta est : circa quam duo quaedam
constituere possumus , quae verissima sunt citra omnem controversiam. Primum, Reges Franciae nunquam contendisse jus Re-
aliae porrigi ad eam provinciam. Secun lim, si jus illud in ussu illic fulisset, ad Duces Aquitaniae pertinere debuisse. Probari illud
abunde potest ex arresto Partamenti Pari- sensis lato anno M ccxxxv M. in quo memOrantur literae quaedam RegisAngliae,qui professus fuerat non posse se uti jure Regaliae in Ecclesia Burdegalensi id est, ad se non pertinere usiunamictum redituum Ecclesae Bura degalensis interim dum sedes vacat. Earum praeterea literarum vis firmata est declaratione facta a procuratoribus illius Regis, qui publice professi sunt nolle Regem venire
contra illas literas. Regis Angliae deciaratio eo majoris momenti est ad asserendam im munitatem canonicam provinciae Burdegalensis, quod jure illo Regalium in regno Angliae uteretur, ut supra probavimus ex rencripto Alexandri III .. dc patet etiam ex consuetudinibus Clarendo apud Matthaeum Parisium : Cum vacaverit vel archiepiscopatus vel episcopatus mel abbatia vel prior ius indomimo Regis esse debet in manu ipsius; c inde percipiet omnes reditus Dus , sicut dominicos reditus seos. Visis itaque literis Eduar di & audita declaratione procuratorum ejus, visisque privilegiis Ecclesiae Burdeta lensis, pronuntiatum fuit custodiana bonorum ecclesiasticorum pertinere ad Capitulum, sede Burdegalensi vacante. Haec sunt verba arresti 1 Notum facimus quid sede fiundegasensi lac te archiepis palibus lenis captis in manu no ba , pro contentione quaerat inter di tam consanguineum cst delem nostrum Regem Angli illusum ex una pane o Capitulam Lurdigalense ex altera , seuper eo quὸ dictus Rex dicebat se habere Regesia in ei dem , procuratore dicti Capituli hoc negante, se contrario pro dicto Capitulo proponente cust diam dictorum bonorum dicta sede vacante addictum Capitulum pertinere, se in ipso Ddicia exhibente quandam merum dicti Regis Auti. eo patris fui , per Pam apparebar qu.d dictur
Rex Regesia non habebat ibidem, tandem ha ju ossi negotio in nos a Curia pendente, procuratores di Zi Regis Angliae seper dictu Δura consulere voluerunt i um Regem; qui per procuratores seos Curiae nostrae Agni cavit quod contra dictam meram venire non moletat. Vi s quibus damnivilegiis' Ecclesiae Burde alensis ,pronuutiatum fati per Curiae nos a iudicium etis odiam bonorum archiepi patium , sede Burde sensi vacante, ad dictam Capitulum periisere. II. Privilegia Ecclesiae Burdegalensis, quorum in hoc arresto facta mentio est, imtelligenda sunt de literis Ludovici Crassi Regis, ejusque fili j Ludovici junioris, datis
in gratiam Episcoporum M Abbatum provinciae Burdegalensis , ex quibus college
Regaliae indultam eae huic provinciae ab ζ Ic :
Regibus illis. Extant autem privilegia illa M p ir in regestis Partamenti Parisiensis itemque in regestis camerae Computorum sub titulo De remissione Regaliae Burde sensis Ecclesiae. At ego contendo nequaquam licic agi de Regastiar quae nondum introducha erat aevo illorum Regum , neque quoad ustumhuctum redituum, neque quoad collationem Praebendarum. Vnde factum ut in eis literis nulla mentio eorum fac sta sit , ususfructus nimirum, neque collationis Praebendarum. Haec enim omnino sunt verba privilegi j a Ludovico Grota concessi : Eapropter petitionibus vestris , communicato prius uiso rum , Abbatum , O procerum nostrarum consilio, sentiente Ludovico filio nos,o jam in Regem sublimato , duximus annuendum, O in δε- de Burde lens O in praedictis episcopalitassedibus se abbatiis ejusdem provinciae , quae de Ducto illustri Aquitanorum Duce Comite PLctaviens GuHIermo persiam Vsus Alienorum jamdudum sis nostro Ludovico sorte matrim xij cedit, is Epis porum se Abbatum horum
electionibus canonicam omnino concedimus libertatem , absque hominιν, Iuramenii , seu Mesper manum datae obligatione. Porro decedentis
rum s e Abbatum decedentiam res universu successonim usibus regia auctoritate servari volumus se concedendo praecipimus illae . Hocq Pe a Picientes, ut omnes Ecclesiae in a d nominarum provinciam constitutae praedia , possessiones, ct universa ad it jure pertinentia secundum privae a, tu tira , bonas comem dines suas habeant spossideant i Eibata. minimo Ecclesiis iasis universis O earum minis in cum possessionibus suis, canonicam in omnibus
III. Fateor equidem ex eo privilegiosequi usum Repliae non esse introducendum in futurum in provinciam Burdegalensem. Veruntamen contendo eo non remitti
eum usum. Neque sane id seri potuit, cum ea lex nondum bene recepta esset in regno. Multo minus probabile est in Aquitania valuisse , ubi pietas Gulielmi Ducis ac nupera Conciliorum Pictaviensium edicta obstiterant ne consuetudo illa irreperet. Nam anno millesimo centesmo synodus Picta. Qiensis a Paschali secundo Papa cum consensu Guillelmi Aquitaniae Ducis coacta prolM-
462쪽
& Imper ij Lib. VIII. Cap. XXVII. 4s;
buerat ne quis Epjscoporum , Abbatum, gliae. Sed quod observatione dignum est in
aliutve e clero donum episcopatus aut abbatiae a Rege, Comite, aut quovis laico accipiat. Si vero laici per vim retinere tentarent, eos synodus excommunicat, & Ecclesias supponit interducto. Haec sunt verba canonis primi: Decremit sancta synodus ut nullus Episeopus, Abbas, Presbur, mel quaelibet per a de clero accipias de manu Regis vel Co mitis vel cujuslibet laicae persenae donum episcopacus, abbasiae, vel Ecclesiae. Infra : Si vero laici, canonicis iscretis res lentes, Ecclesias violenter retinere praesumserint, iis excommunicentur. Non sollim autem Comes consensit adimi sibi auctoritate hujus canonis investituram spiritualem, sed etiam retentionem Ecclesiarum. Has enim retineri receptum erat citra usumfructum redituum, donec investitura temporalis concessa fuisset. Aliud
dein Concilium in urbe Pictaviensi habitum est a Legatis ejusdem Papae anno MCIM in quo prohibitum estne Clerici laicis prae
starent nomasium. Verum ea constitutio non excludit suramentum fidelitatis , ut su pra ostensum est in capite xxi. hujus libri. Haec sunt verba canonis Pictaviensis:Vt Cis risi nunquam alicui laico hominium faccre prae anthoc loco, Rex Philippus Pulcer Ecclesiae
Pietaviensi restitui jussit anno M cccvi. reditus ex bonis illius Ecclesiae collectos sede
vacante , ut constat ex eodem regesto, in quo leguntur haec verba : De Pictavio computatum fuit anno M cccvi. Sed Rex per literas totum restitui9ussu Episcopo. Id autem factum est in consequentiam libertatis ca nonicae qua jam inde a temporibus Ducum Aquitatuae ea Ecclesia fruebatur , tametsi Pictaviensis comitatus Anglis ademptus, regiae Francorum Coronae additus fuisset sub iancto Ludovico. V. Dubitandum non est quin provincia quoque Auscitana, quae alio nomine Vasconia dicebatur, quaeque jam ab anno millesimo trigesimo saecundo ad Duces Aquitaniae pervenerat , iisdem canonibus Pictaviensium Conciliorum teneretur. Vnde sequitur ei quoque provinciae indultam esse libertatem canonicam a Ducibus Aquitaniae, & a Ludovico Rege postea confirmatam, non secus ac libertatem provinciae Bur legalensis. Quapropter nemini mirum videri debet
quod in eodem regesto camerae computo rum provincia Auscitana in eodem triam nitatis gradu collocata est cum Burdegalem
IV. Dubitari ergo non potest quin eae si. Quo fit ut verisimile videatur Reges An- prohibitiones in executionem missae sint in stiae ab ea quoque provincia non exesisse Aquitania , quae in Conciliis Romanis de- sus Regalium. Atque id eo magis probabile cretae, in Conciliis dein Pictaviensibus re est quod Reges Franciae, postquam Aqui-
novatae fuerant praesente & consentiente tanta ad corpus regni rediit, Ecclesiis illius Duce Aquitaniae. Itaque privilegium a Lu. provinciae suam immunitatem conservavedovico Grosso diisque filio Francorum I runt.
xibus concessiim provintiae Burdegalensi, quo libertas canonica conceditur provin
ciae, α nominatim libertas electionum, quo praeterea necessitas homagii remittitur petasonis ecclesiasticis , A bona Episcoporum
mortuorum servantur successoribus, ac patrimonia Ecclesiarum cathedralium & alia rum , cujuscunque tandem conditionis illa sint, tota integra conservari jubentur, privilegium inquam illud, ut superiores cano nes confirmat, ita obstat ne titulo Regataliae introduci possit in eam provinciam consuetudo occupandi reditus Ecclesiarum va
Cantium , aut collationes Praebendarum tentari. Sed tamen nequaquam a lege eximit, quae nondum reperta erat. Regestum G merae Computorum, in quo provincia Bur- degalensis inter eas recensetur quae Regi non solvunt Regalia , interpretationem recipere posset, si ea unquam persoluta suis. sent Duci Aquitaniae. Sed jam docuimus ex
clesiae Burdegalensis pronuntiatum fuisse secundum Capitulum adversus Regem An-
STE pHANi B A L u Z I I. D a libertate provinciae Burdegalensis, quanquam
ea materia diligenter isthoe capite tractata suerit, nonnulla tamen nobis dicenda incumbunt quae scrip
tioni non ossicient illustrissimi Archiepiscopi. Ea li
bertas, si vetera tempora repetamus, petenda vid
tur a beneficentia Regum Christianissimotuin Ludovici Glossi eiusque filii Ludovici senioris, quorum Praecepta iam edita sunt. At in archivo Ecclesiae Sar latensis in Aquitania secunda extant Bullae Eugenii tertii & Anastasii quatri Pontificum Roma
norum , quibus eadem libertas confirmata est ad
exemplum Innocent ij secundi & Luci, secundi, qui
ante Eugenium & Anastasium sederunt. quique ei Regum munificentiae vim apostolicae auctoritatis ad diderant. Quoniam vero epistolae illae Eugenii Zc Anastasii nondum. quod sciam, evulgatae sunt. visum est eas lieic opportunissimo loco exhibere ex archivo
Ecclesiae Sat latensi s. ut dixi. des riptas, Ze mecum liuia tnamisme communicatas ab amicissimo viro Armania
do Gerardo Canonico Sat latensi, e eclesiast icae antiqui talis petitissimo.
463쪽
Nam quoad provinciam Auscitanam, jam adnota. tum est in Additione ad caput x x v i. hujus libri liber talem ea non iram ei tedgitam suisse a Raimundo Co mite Tolosano. non quidem universae provinciae, quae ad eum non pertinebat , sed in ea illius parte quae Rai mundi imperio parebat. Rex tamen Angliae Edualdus, qui Aquitaniae quoque Dux erat, contendebat anno Me eL xxv. ad se peritinere usumst u-ctum bonotum episcopalium dioeces eos' Aquens s , sede vacante. Capitulum vero Aquens e ius sium
retinere conabatur; vamque ministrorum legiorum
repellere tentabat . a serendo id seri contra liberta tem e esiasticam. Verditi cilm nihil promovere po tuisset . iamque per triennium Eccletia Aquensis ex ea Oecasione vacaret, Capitulum appellavit Regemrranciae; quemadmodum supra usurpatum in simili causa vidimu , a Capitulo Ecclesiae Buta alensis. ει- tant enim in quodam tegesto Caietae Computorum Parisiensium literae Capituli Aquenfis quae id testantur . datae ad Philippum tertium Regem Francorum, quas hele subsice te placuit. dis apostolicae auctoritate. Nulli ergo hominum sas sit vos vel Eeciestas vestias super hac nostra constitutione temeth petiuibate aut aliquam vobis exin de contrarietatem inserte. si quis autem huic nostrae constitutioni ausu temerario contraire tentavelit si non reatum suum congrue emenda erit. potestatis
hono lique sui eateat dignitate, & omnipotentis Dei& beatoium petri & Pauli Apostolorum eius indignationem incutiat. & excommunicationi subjaceat. Conservantes vero eorundem Apostolorum benedi ctionem & g taliam consequantur. Am .
Ego Eugenius catholica Ecclesiae Episcopus subseripsi. Ego Contadiis Sabinensis Episcopus subscrips. Ego Alberieus Hostiensis Episcopus S.
Ego Imatus Tuscillanus Episcopus s. Ego Guido Piesbyter Cardinalis tit. S. Chrisbgoni f. Fgo Hubaldus presb. Card. tit. s. Praxedis S. Ego Cuido Ptem. Caldio. S S. Laurentii D mas s.
Eu e a N i u s Episcopus servus servorum Dei ve netabilibus statribus Gausti do Burdegalens At chiepiscopo ejusque sum aganeis. Episcopis videlicet Agennetis, Engolisinens. Xanctonensi , Pictaviensi,
Petragoricens. 3 universis Abbatibus per eandem provinciam constitutis tam praesentibus quam fututis in perpetuum. Privilegia quae intuitu libertatis facto sancti, Eeeles is a Romanis Ponti seibus vel ea tholi
cis Regibus conseruntur, nulla debent temeritate convelli nulla temporum varietate turbati. Quemadmodum enim catholica mater Ecelesia inspiti tualibus sine macula de iuga, multimoda vit tutum sta- gratitia & nitore clarescit ita in temporalibus titilli set vituti, nulli mundana conditioni eam convenit subiacere. Quae cum ita sint, libertatem ab illustiibutviris Ludovico patre egregiae recordationis & slio eius Ludovico Francorum Regibus Ecclesiis But de galensis provinciae collatam. corumque privilegiis
roboratam, nos praedeceitatum nostrorum Donae me
moliae innocentii videlicet & Iucii Romanorum Pontificum vestigiis inhaerentes , nostri favoris asseriatione firmamus. & ratam & in convulsam sututis temporibus observati praecipimus. Vt videlicet tam in
Burdegalensii sede quam in aliis episcopalibus Ecclesii vel abbatiis eiusdem provinciae. in Episcoporum electionibus vel Abbatum canonicam habeatis liber tatem , absque hominii, iuramenti, seu etiam fidei per manus datae obligatione. Porro quoA a piae secensoribus nostiis in generalibus est statutu Conciliis res&bona & universa But legalensis Archiepiseopi &sussi aganeorum Episcoporum vel Abbatiam deceden tium, uicce librum usibus illabat a servari pariter & in convulsa apostoli ea auctoritate decernimus. Adi ieien tes etiam ut omnes Ee lesiae insta supradictam pro vinciam constitutae praedia possessiones, & uni, et saeta ipsas peti nentia. secundam privilegia, iustitias. α bonas coi suetus es suac integra & inconvulsa possideant. atque . ut dictum est, in omnibus Eccle sis otiamque ministris de post ilionibus vestris cano
hicam habeatis in omnibus libritatem. Salva se Ego Iordanus presb. Caid. iit. s. susannae s. Ego Oddo Diaconus Card. s.χ eois ij ad velum aureum s. 'rgo Guido Diae. Card. S s. Cosmae de Damiani S. Ego Octavianus Diac. Card. 5. Nicolai in carcere Tulliatio S. Ego Gregorius Diae. Card. S. Angeli s. Datum Suttii per manum Robertis. R. E. Presb3teri Cardinalis & Cancellatii. v ii l. Kal. Maij,
Indictione i x. incarnationis dominicae anno M ex L v i. pontificatus verse Domini Eugenij anno seciuido.
AN As τλsius Episcopus servus seruorum Dei ,enerabilibus fratribus Gaustido Butdrigalens Archiepiscopo . ejusque sumaganeis Episco pi, Agennensi, Engolismens. X antonens, Picta viensi . Petragoricens , de univeisis Abbatibus ire
eangem provinciam constitutis tam praesentibus quam suturis in perpetuum. Quotiens aliqua Eces saram conditionibus secularium virorum per catholicorum Pi incipum provisionem eximitur , &grata ei concedit ut libertate potiti , sanctae Romanae Eeclesiae universotundi Christi fidelium matri providendum imminet artemias & agendum quatenus quod ad honorem Dei & salutem Ecclesiae suae factum esti dignoscitur, taliter auctoritate apost liea roboret ut ut non debeat Ecclesa Dei. quae libertati reddita videbatur, per aliquorum malitiam recidivis denuo conditionibus aggravati. Quemadmodum enim catholica mater Ecclesia 3 e nos praedecessorum nostrorum se. me. innocentii videlicet,
Lucis.& Eugenii Romanorum Pontificum vestigiis
inhaerentes dic. Celera ira De superiore.
Ego Anastasus catholicae Ecclesiae spiscopus sub isti ipsi Ego limatus Tusculantis Episcopus S. Ego Cynthius Polluentis & sanct e Rustiae Enise pus S.
464쪽
Ego V . P resbyter Cardinalis tit. Calixtis Ego Hubaldus Ptesb. Card. tit. S. Praxedis s. Ego Manli edus Presb. Card. tit. S. Sabinae S. Ego Atiberius Ptem. Card. tit. S. Anastasiae S. Ego Iulius Presb. Card. tit. S. Marcelli S. Esto Rodalphus Diaconus Card. S. Luciae S. Ego Guido Diae. Card. S. Mariae in Portim S. Ego Oddo Diae. Card. S. Nicolai in carcere Tullia
Datum Laterani per manum Rotandi sanctae Roma. iae Teclesiae Ptemneti Cardinalis de Cancellatii, v ii. Kal. Maii, Indictione secunda, incarnationis dominicae anno McLI v.pontificatus vero Domini Anastasi L v. Papae anno primo.
I. O N s T A T igitur ex adductis supe- a rius exemplis isse aliquot dynastas in hoc regno qui jure Regaliae temporalis potiebantur quoad episcopatus. Fatendum tamen est Reges , postquam illud explicatum suit, non adeo facile eam auctoritatem communicasse, adeo ut sanctus Ludovicus, cum appenagij jure comitatus Andegavei sena & Cenomanensem daret Carolo fratri suo, Regalia episcopatuum retinuerit anno M c C X L v i I. ut testatur Ruraeus in prima parte suae Praefationis g. X II. II. Ego vero addam historiam eorundem temporum , quae petitur ex arresto Par lamenti Parisiensis lato anno M c c L x X II. in controversia quae erat inter Petrum Co
mitem Alen conium, Philippi tertij Regis
LX clx L et M Tissa Mo suo Domino , & Ecclesiae brachio singulati, Domino Philippo Dei gratia Regi Francorum, Capitulum Aquensis Ecclesiae cathedralis in Vastonia, salutem cum debita re-- vetentia & honore. Non sine gravi cordis amaritu- fratrem , & Episcopum Sagiensem. Conten line dominationi vestrae cogimur intim re quod pr*- debat Comes ad se pertinere iurisdictionem fata Ecclesia nostra jam sere per triennium p it vul placitum oura appellatur,exem 'legimine destituta, Plaepositi de B si h Indam videlicet in terris ad Episcopum α'
Restis Anesiae ibi pro tempore existentes, immo,
quod est deterius, illorum Gatciseri servientes, bo- ad Ecclesiam Sagiensem pertinentibus, at na episcopalia Capituli ae aliatum Eeclesia tum de que id quidem pam ob causam, quod illae diocesi temporalia pro suae voluntatis arbitrio diri- sitae essent in comitatu Alenconio alis ueriunt & consumunt, invadentes Ecclesias & etiamansi ingentes, rapientes Cleticos. ω diversa enor mia committentes quae non possemus per singula enarrate, eoutta libertates Ecesesiasticas venientes.& sententias Ecclesiae totaliter contemnentes. Cum igitur Dominus Amanevus de Pomeriis Vicatius ejusdem Ecelesae sede vaeante de nos ex dictis gra
vaminibus ad vestram duxerimus audientiam apia
pellandum , & bona ipsa vestrae dominationis praesidio submittendum . majestati vestiae regiae humilitet supplicamus quatinus eundem v leatium , quem ad ptolequendum praedicta eoram vestra regia m jessate procuratorem nostrum constituimus, favo rabilitet in suis petitionibus audiatis, Ee eas iuste ad exauditionis gratiam admittatis , talitet divino intuitu circa hoe vos habentes quod honor sanctae
dominationibus sibi a fratre toditis appena-gij iure. Contra, Episcopus aiebat Episco pum & Ecclesiam Sagiensem nulli domino subjectos esse quam Regi, cui soli Episcopus debebat juramentum sitelitatis. Addidit Reges semper consuevisse retinere Regalia episcopatuum, quando comitatus tradebant in appenagium. Dictiam itaque est in eodem
arreno Episcopum & Ecclesiam sagiensem Regi soli subesse. Tum prohibitum est Co
miti ne ullam iurisdictionem exerceret in eorum possessionibus. . Equum tamen visum ut damnum illud benescio Regis resarciretur. Haec sunt verba arrestit Episvo Sagια- matii, Ecclesiae vestro mediante subsidio non valeat si he tantiario pra nense quod dictus Comesse deperite; quia iam in nostris P x P inςςp p in non δεμαι audiri , cum ι-G Epicopus
sigillum nostrum praesentibus duximus apponen- ' Regin Ecclesiae Sagieυ Domino Regidum. Datum Aquis die sabbathi post festum sancti seli unicam Melitatem faccret, cum Reges
Lucae Evangelistae anno Domini Mcc Lxx. quinto. Franciae in concesionibus terrarum comitaIuam
Regalia episcopatuam sibi retinere consseverint, voluit Dominus Rex dictum Episcopum se Eccle-
CAPUT XXVIII, fiam sagiensem sibi subesse so
I. Ergo fuerunt in Gallia nosnulli θη a qui iure Regalia temporalis potiebantur quoad episcopatus. Reges tamen illi a postea non adeo facile communicaverunt , adeo m etiam illud negaverint fra-
465쪽
. 436 De Concordia Sacerdotij &c.
STEPHANI BALuz II. cil ia in hoc capite illustrissimus Archiepiscopus
aduolaverit Reges Francorum se appenagia fratri hus suis tradere solitos ut nunquam eis concederent Regalia episcopatuum,quod probavit aliquot exem sit, . Visum est illud ipsum confii mare alio exemplo. Anno Me excir. Rex Philippus istius nominis quartus, cognomento Pulcer . Karolo fratri suo concessit eustodiam Ecclesiarum , capellatum, de monastellotum in quibusdam comitatibu, illi traditis in appenagium. Sed eodem tempor Rex ab ea concessione excepit eatheriales Ecclesias Ande gavensem & Cenomanensem ae praeterea illas quae
ex speciali privilegio erant de speciali gardia Regis.
Dialem liteti, Giolum temovit a Regalibus epis copatuum, ne quid in duabus illis Eedesis Giolo Laesumetetur sede vacante. Lubet autem litetita ilia, hele edete ex veteri eodice manus pio. PHILIPPUS D i traiia Frocorum Rex. Notim facimus vi versis tam tru MiHs quam futtiris a Moa
466쪽
PRIOR NUMERUS PAGINAM INDICAT,
secundus paragraphum in pagina adnotatum ue nis si deficiente
A Ahicata Concilia universalia. 1 9. IV. OVide Carthaginensis Apisum. B a AT E s, etiam exempti, a pro- Africani Episcopi iudicabant ut a primatibus & syptiis Episcopis olim ot/inaban- nodis prouinciatum suarum. 3s i. I. Condemnari T r autem a Ptimatibus suis. provocabant ad Concilium uniuei sale totius Astica . Ibidem. Asticani Concilii epistola ad Bonifactim Papam. Asticanorum consuetugines consetuantulo Gregorio magno. 3 8. V LM M. 'υ Agape Papae epistola emendata. aio. XIV. I bbatum praesentatio quoad Penescia qui is mi- Agathense Concilium. io . II. O seM. Constitu marum cura imminet, unde sumpserit originem. Enis mis re mi Gotth im. 1 o. l.
tur. 1os. XI a. o sq, Abbates vorati S. Di Det in Con-eilio Suessonensi sub pippino.
xso. III. Abbates latet. 4 9. col. I. . Abbatibus olim dati Co 'hutores a Regibus Fran. corum. seol. ribbo plotiacensis mittitur Romam a Rege Roberto in causa Arnulphi Remensis. 368. Ill. ybsoluta ordinatio olim verita. V. Acacius Patriarcha C P. damnatus a selice Pana. 93. V. 33o. ii IAcclamationes D, Pi incipibus . e theatro in is -- tuni commigrarunt. ι . v I i. Acclamatum Cele si in o& Cytillo in Concilio Ephesino. 31. Ial. Achaiae metropolis. Corinthus, a s Vll. Episeopis regni Gotthorum. 2 o. Agatho Papa, arcis apostolicae prae ceteris P et fo-bus eminentissimus amul e 3 s. lv.
Apius Naibonensis Archiepiscopia . Agrippinense Coneilium adversus Euphratam gens tale erat. 137. II. 3 9. XI DL Alamis de Coetivr Calainalis. is'. III. Alemniis episeopatus qu1ndo institutus. m. V. Alexander Episcopus Constantisopo i i iis, Metro phanis successor. io. vll. ai. iv. 32. III. 33. VI.-- Alexandria, caput Dioeceseos AEg pliacae. 318. zAehoitu, Ep seopug Thessalonice M. 33, v III. Asyptiaci regni caput. i i . IX. AEgypti metro - δεηο. s. Ill. 3 . Vi I 6s. v l. poli . - ' IV. A3alaidi Abbati, Gibeientis libet De HI ἡ πυ- Alex/ndtinae Ecclesae causae deserendae ad seden- - is as1i stolicam. - 83. IV. Adematus me comes Scalarum, Abbas laicus mo- Alexandrini Patriarchae electionem confirmare in nasterii Tutelensis. 4 9.ω savit Simplicius Papa: tyo I I. Adurenses Episcopi olim dicti vicus ulienses. T. Alexandrini Patriarchae sacra celebrant cum Plirmo. AEdidius Cardinalis Legatus in Scotia. r di Alexandrino Episcopo secundus locus tribui - - TY Concilio Nicaeno. i . II. 33. t V. Ordinabat Om- Eneas Episcopus Parisiensis. it. Ul. nes Episcopos , patriarchatu suo pendentes. AEnnius Episcopus Arelatensis. Im. I. IS . IV. Eliu Episcopus Thessalonicensis. 13.V. VHL Amandus Episcopus Trallis siri as IX. Afri antiquiorem ordinatione Episcopum pro Porm Amasea . Ponti metropolis. . 17 . I v. te habebant. so. VI. Amat Episeopus Oloronenss. it . V III. cfAm prohibent ne ad tiansmarina iudicia appelle Apostolicae sedis Legatus in Aquitania. 1 0. l. tur. 118. I v. Ne ani licere Pontifici Romano mit- Ambrosius ordinatur Episcopus Mediolanens . d. tere Leetatos in Asiaeam. 18 . iii. 3 D. N I. VI l. -- Ahira populo Romano telicta ab Augusto. x III. Anaclema II. Antipapa rejectus in Concili, iς Asticae caput. Carthago. V l l. pens Tom. II.
467쪽
Anastasus Episcopus Thessalonicensis. i. I V. 73.I. I N. 79. l. O ferris. s . V UI. Objurgatura sancto Leone quod cnattulam de obedientiae si nasone exegisset ab Attico Episcopo. ias: Il
Anatolius, Apoclifatius Diseoti Episcopi Alereandii ni. a. iv. Fit Episcopus Constantinop ranus. 19. MAEjuT oldinatio confirmata a Leone papa. Aquileiensis priscopi ordinatio pertinebat ad Epita copiam Mediolanensem. 188.vis. Aquitanica legationis dignitas & termini. is i. ii I. usita Atauseanum Concilium ab Hilatio Episcopo Atelatensi celebratum. N. Arcadius & projectus Episcopi, apostolicae sedis LG gati in Concilio hesino. is. V. is. VIll. iso. II. Reprehenditur ab eodem Leone, quod Archicapellanus Gulas ecclesasticas disti sebacinse esserim voluerit sui et Episcopos Alediandii num palatio. i1. v I& Antiochenum. 33. Iv. Ejus ambitus damnatus a Archidamus & philoxenus sedis apostolicae Legati insan 'eone. 81. I. Magna eius auctoritas.Sue. Ill. Concilio Sardicensi. ii. I. Atelas quom in secta mettoeolis. i s. IV. r t. VII. Arelatense Concilium in causa insulae Lirinenss.98. II. c. Atelatense Concilium primum sub Silvestrn. i; g.
An ra. Galatiae metropolis Andegavensis Comes sufe recopatu Lexoviensi. 4 3. Iu Additi /. Et in monastello sancti Albini Andegavensis. Ih d/m. Andegavensis episcopatus regalia. 436. Andreas Episcopus Nicopomanus. 74. X. Angli aegre seiunt Caldinalem ptimum locum obii nete in Concilio. 1 i. II. 13a. I V. Item Mecliola nenses. Hi et Atiglia fuit olim ludibrium I egatorum. IA . V. Anicetus Papa PolycarpuM risopum smyrnensem eucharistiae communione donavit in Ecclesa. VI. Aniciens; Ecclesiae regalia ad quem pertineant sede vacante. 4 3. III. Arelatense Concilium secundum quo tempore celebratum. 9s. i. 239.lX. Arelatenses Episcopi, soli Episcoporum Gallicano - tum Pallio honestati antiquitus. i s. X. 396. I. Olim contendebant ad se pertinete poteriarein congregandae 'nodi generalis Galliarum. 13 8. V Illis tributa haec auctoritas a tisei s Romanis. 1 6. VI. Nullum tamen Concilium ete nerale congregarunt intra Callias. 1 . V iit
3so. I. Facti viratii sedis apostolica. 1 r. VII. O
Annatarum origo de progressus. 1 8. I. Osqq. ω- Atelatensis Episcopus an sussiaganeus olin suerit ρ sus. At miscopi Narbonenss. Iri II l. Ansegistis Archiepiscopus Senonens dissectat prima telatensis vicariatus. 88. I. Osqq. Erat perpetuus. tum Galliarum. 2 7. V. I 2. II. Anselmus Abbas Legatus in Anglia. i61. V. Atelatensis ut bis dignita SI. Anselmus δrchiepfleopus Cantuatiensis homagitam Armentarius Episcopus Ebi edunensis. s3. II. osor. praestare coactus Regi Anglorum. 3 . o. Arnulplius Archidiaconus Sagiensis , dein Episcopus Anthimus Episcopus Traperuntinus dejectus inGom Lexovientis. 29 i. In Gallia .cilio Constantinopolitano sub M a. 1sa. Iv. Atiiulphus spiseopus Ausonensis. ' LIX. Antiochena Ecclesiae schisma inter Meletium do - Alnulphus Atehiepiscopus Narbonens s. Iro.IV. linum r. III. Ainulphus Remens s Archiepiscopus epositu ob Antiocheni Concilii ranon. x ri. explicatus. 3Uo. proditionem. 366. II. O seqq. Restituitur.3o . XI. Ejus restitutio expenditur. 363. a. Osqq. Antiochenus Episeopug tettium dienitatis locum n. .fit senim Episeopus Hortensis. ra'. X. es. tinet in Ecclesia decreto synodi Nicaenae. ι3. IV. Attaldus Episcopus, enenss. DI. IV.Crdinabat omnes Episcopos sedi suae subjectos. Arvernensis Frii diis sub Theodebetio Rese ptimais . IV. Antiochia. Regina Orientis, S Resum Seleucria rum sedes. i s. IX. Caput Dice seos orientalis. 3ia T. Antoninus Episcopus Ephesialis venundabat ordina
Anysus Epistopus Thessalonicenss. φ6. l. cr sq. Apiarii presbyteri Asti causa judicata est in Amo. a 26. II. O sqq. Appellavit apostolicam edean. 339. I M. Apocrisiarii sedis apostolicae. 43. II. IV. 18 . IV. Apostolicae Echlesiae, magnae apud vetetes auctoritatis. I s. V Il. 3is. VII. 3is. VII I. 3 i. V I. VIL Earum dignitas tandem coercita est ad triarchales. 3-3. Vlli. Apostolicatum Ecclesiarum praerogativa. nos. O sqq. Apostolicivox olim competeDat omnibus 11 etropo- Atticus Me
omnium Imminuete coepit auctoritate estiam in convorandis Conciliis. I a. VI.
Asa proconsularis populo Romano relicta ab Au pusio 1. III. Eius metropolis , Ephesus. a s.
Assensus tegius in electionibus Episcoporum. Vide
Ais sntes, Iutis studiosi , disserunt a Legatis. . vi I. Athanasus Episcopus Alexandrinus. 13. VI. Ruselectio ordinatio. 381. I. Damnatur ab Arti nis. ita. Post mortem Constantij Imperatoris revocatur ab exilio. 1. II l. R ecipitur iI ommunionem a Iulio papa. 3 1 ril.Sus musa retracta ta est in Conditiosatdicens. 3or. VIII. 3io. I i. . litatus. Q r ut Appellatio di leviso disserunt. 3ia. M. Aquensis episcopatus in Vasconia an obnoxius tuti regaliae. i. iri Aquileiens Concilio an Acholius praefuerit. 1 . vl I. Aquileiensis Concilij acta an germana. o. IV. Gene
et topolitanus vetetis Epiti. 76. iv O seq.
Atio Episcopus Ausonenss metropoliticum iis Ledi
Augustinus Episcopus Cantuariensis. Ii'. VII. ira.Li1 . v 111. O . 3 6. Vt Augumnus invitus a plebe raptus ad presbuterarum.
468쪽
it . IV. Valerii Episcopi Hipponensis Coadjutor,
cum futura succedione. 1oi. VIII. Solitus alia Uriu rogate pauperibus ex reditibus Ecclesiae. Aurelianense Concilium primum magni momenti est, quo J exemplar sit posteriorumConciliorum Gallicanorum . I i. I 1 . III. Confirmatum a Clodoveo Rege. Ibidem. VI. Auresti luis Episcopil Arelatens L . 316. I. Auscitana provincia non eli obnoxia juti regaliae. V.
paulatchami Constantinopolitario. a 9. III. Bullae Pontificum Romanotum non obtinent vim te qum in Gallia, donec Regi ostensae fuerint 1 4.
But degalense Concilium adversils haeresim Pliseil hani. V II. Buid alense Concilium ab Amato Episcopo Oloto
put legalensis pro incia non est obnoxis uti regaliae. - st. l. v putauius damnatus in Concilio Lateranensi sub Cali Ausenna , provinciae Tarraconensis civitas, vastata C listo 1 1. Papa. 36.eol. r. Ttiumphatus a Calasso. c L,q. Nat bota lues. Avi. Cuja suerat. 4; . l. r.
Mauris & Satracenis, addita fuit dioecesi Natbm
Auxanius Episcopus Aquensis. Ioue. X I. Auxanius Episcopus Atelatenss. iii. ii. H '. s
BA lone ad Euphratem epistolam suam cano nicam seripst sanctus petrus. I . iv. Balsamo resuratur qui synodum Trullanam contendit esse cxcumenicam. 48 V. Baptietati a Donatistis ad clerum accedere psoli .
Baiesnotiense Concilium sub Recatego Rege. 3ν l. Barcinonense conellium sub Amulio Archiepiscopo, si rea. Cappadociae metropolis. i .aV.Caput Di reeseos Ponticae. is. la Caesarea , Iudaeae caput & Palaestime metropolis. M.
Caesarius Episeopus Atelatensis. ros. I. ct so . Eius
Campus Mattius mutatus in Campum Maium , Pippino Rege. 26i. vi. Canon ecclesiasticus apud Socratem.33 . I II. 3s M 36. VI. .ircinimense Concilium luti Arnulto Arci tepucoro Canones vim legum obtinent M 3I. Narbonensi in causa Ecclesiae Ausonenss. 26 t. Canoninui non pollunt res L. O quCaucta , ret i tale Episcopi Romani. 31.i I. i. Vt II. Barcinonensis Episcopus supremae voluntatis arbi Cantuatiensis Archiepiscopus erat Olim Legatus na- ttio Irenaeum quendam Epis opum sibi substiti tussedis apostolicae. ia . IX. optavit. 22. V. Capitulare unde dictum. -'. t. -- fg Batomus castigatur. 11. I. M. m. st ilo. III. Cappa rubea Romam Pontificis. is .XVll. Baiileensis Concilii decreta tecepta in Gallia. 219. I. Cappadociae metropolis. Caesarea. Basliut eligitiit & ordinatur Egiscopus Ca saleeniri Cardinales dicti Calpinales ab Imperator clerus in Cappadoeia. V ra i ' V . . A. et v v . . Baslius Episcopus Cort na , Legatus apostolic ardinalibus rubea vestis concessa. - XVIata. dis, interest synodo Trullanae. . - .rii. Callon annus. Raroli Matielli filius. synodum Lipti- Basilius Ptesbyter . Leonis l. Legatus, non adnisas nensem eongregat. de ejus decreta confirmat. 236.
a Concilio Laleegonensi. ro II. I l. or. III. , Benedictiis VII. Papa Concilium Romae celebran Carnes presibite in madversus simoniacos. a M. In mum te Carnm fies Episcopi interdum dicti Benedictu, XI II. pollicitus en in clectione sua se col. Γ -- . amplexutum esse miles vias extinguendi schisma- Carolo Andegavensi Comati quid trioutaui a uarieli, lys.III. Philippo Rege, cum ei assignat et apenagium Benenatus Epistopia primae Iustinianae. 8ς. VIII. 16. coni. Beneventanum Concilium ab Vrbano II. habitum. Catolus magnus, restaurandae politiae e esiasticae 4 o. col. 2. studiosus. 261.I. 163. VI. Praefuit Concilio Franco Berengatius Archiepiscorus Tarraconensit intersuit semiensi. 15 . VII. Retinuit transmillam ad se ab Hetho Nemausensi sub Vibano secundo. 16 . avis auctoritatem in electionibus Eniscoporum. e 1. l. Prudens iitras consilium in disti ibuendis Betnardus Archiepiscopus Toletanus. 116. III seudis in gratiam Episcoporum. is. II. Dictus Bertae nuptiae cum Rege Roberio damnatae in Con Imnerator diu ante quam ad imperituri pervenicilio Romano. 26 l r Bigamus quis dicendus. 7 l. Carolus Martellus episcopatus dabat M o aleas. Bithyniae metropolis, Nicomedia. 37 IV. asy. I. x Bituristense Concilium sub Roma no Cardinale Tr. Carolus Paschalius laudatur. s. A. X i i Cartha Astice caput. i s.VII. 3o IIJ Bonifacit VIII. & Philippi Puleti dissidium. IVVII. Carthagmentia Eoncilia mittebant Legatos ad Sum-VI mos Pontifices N ad Imperatores adversus haere- Bonitaeius Archiepiscopus Mo tintinus, sedis apo- ticos & paynos. - .et III. stolitae I status in Germania. 11 . l. Ie . TI P. Carthaginensis Episcopus iure filo convocare pote-I d1 V Mitas S Prari. 119. I l. x76. i. ol. rat Concilium generale totius Astacae. 236.V.et r. ait V II. Bosquetus Epistoriiri Monieliensis Carthaginis Episcopum ordinant propinquiores Emi Bli tiria pin India dui habuit Vram Metropolita eopi. M I. num. 133. I II. seqq. 13 . V II. Catalaunense colloquium in causa investiturarum. Bulgaria ab Illyrico distracta sub Photio, de t Iec iv. l.
469쪽
Cathedrae Apostolorum apud Tertulliarum. 11.l I. ciliis. Vi thedraticum & inrtitonisi cum disseiunt. e . Concilia bis in anno celebranda. s. it VJ i it . . . . Concilia generalia non frequenter neque pio leo Lii,
aulae criminales Eleticorum a quo iudicanda. rIIT causis congreganda. Os X 1 s Pr
Canse maiores ad apostolieam sedem reserendae. St. III. asi. I us. VI. 336. VII l. 3s .il I. Causae qnae ari fidem spectant definiti non possunt absque auctoritate summitu utificis. 3 D. I.
Cau --H edi Hie'-Reiponialibus apol oricae sedis committebantur. 46. Ill. Caulae communes disceptabantur in Conciliis generalibus Ahicae . ceterae in s nodo uniuscia, isque provinciae. 1so. V I. Et in Conciliis generamus Galliarum. . 26 . IX. Celestini Papae loeus ins r de revetentia canonum t. ii. Celestitui, Papa damnat Nestorium. i . I V. IITTI.31 o. I I. Cen Elanensis Ecclesa. 1es. X I. episcopatus. 1 cs.
Cencim Cardinilix Legatut in Sicilia. te . VCenomanensis episcopatus regalia. Census annuus Episcopis .conservatus in Concilio Claromontano. . 287. eol. a. myChalcedonense Concilium adversils putrehem. im Concilia extraordinaria convocanda sunt auctoritate I. ct f 3. Convocatum a Nam di imperatore, Principum as . iv. litetis scriptis ad Metropolitanos. 1 f. II. Conciliorum celebratio commendatur. c.ΠI. Charta pura. 8. IV. Conciliorum congregatio an ad Legatos pertineat. Chelidoniux Episcopus velantionensis deponitur ab ia i 11. V. 131. I. Olim pertinuit ad Reges. Um. Concilii ix menici dignitas. 1 . ID. Celebrarition potest absque sententia sedis a stolicae. i8. - IV. 1 f. XIV. Eius celebratio necem a . si plerique Episcopi recusent uniua con ussit , coii cordiam. 1s. I ii. Summi Pontificis auctolitas in Concit mucumenteo. Isiaim. IV. Datum esse non potest . nisi ei Episeopus Romanus intret sit, aut per se , aut pervicatios, aut epistolam circularem. 39. i. o. VIII. Ad Concilium pertinet inquit eleati summorum Pontificum deereta congruant cumscripturis δc canonibus. 11. V. 1 . II. si . II. vide
Concilia penetralia Occidentis utplurimitivi concepta sunt sub nomine Pontificis , satrn approbante Concilio. III. Concilia nationalia. 133. I. Oseqq. Cedunt auctoritati Conciliorum plenariorum s esiae universalis. 213. V I. Egredi non possum piaescriptumibia Principibus judiciorum ordinem. at . III. sqq. 1 . IX. ach. II. 172. ll. Vide Diroesa
Hilario Episcopo A telatens. 96. IV. Urse . Chlamys iubea Pontificum Romanorum. ies. MI. Chotepiscoporum munus & dignitas. I, . HAInu tem tomi ρ, mi. Chrysostomo vis illata a populo Antiocheno reprenbrietatum susciperet. 38 I. DamnaTVhnditio.
nem ordinationum. ac8. l. o . V. Populum orat si pete cutam redituum ecclesiasticorum. is. II. Damnatus a Theophili Episcopo Alexandiino. appellavit Concilium ineuinem m. 3o8. XI. 32'.
Cisteicientes immunes a procuratione Legatorum. φ .XI. Clatomontani Concilii ab vibano II. habiti canones nonnulli nune primum editi. 186. Clarnm nisii Concilii canon emendatus apua Ordeticum vitalis. 429.is. Clericorum causae criminales a quo judicanda: 11Tol. i. 336. V ll. sqq. Clero & populo quid cotieessum in electionibus Epist
Clotatii Regis. Uretum expenditur. 39 . XV. Observati illud j ectynodus Remensis. 3 3. X V ll. Coadnitorem eum futura silcctilione Eoaseopo dati an si licitum. ani. t X. Quanam ammtitate id seri possit. Ibia m. X. Rodulsus Rex Cousjutorem hujus modi de sit Odoni Abbati Tutelens.
Coelibatus Clericorum. 8o. II. Combornensis vicecome, jure regaliae sitiebatut in es nix patia Lemovicens. 8. VII. Comites quamnam ob causam adestini olim in Con- Conciliorum provincialium duo genera. r A. INaria genera. aes. I. Eorum convocatio pertinet ad Metropolitanum. Ibidem. II. Suprema olim eorum auctoritat in causis disciplina. ris. 1 l. At in deponendiTEpiscopis. 338. 1 II. IV. 3 6. I. IV. V. An condere possent deereta canonica. asi XIl. at 3. V I. Cur celebiati deserint. Π l.
Coninium generale celebrati non potest absque ius- so negis apo, i T ' 19s. XII. concilium plenarium de persectum in quci adest Me tropolitanus. a1 . i I. CONCORDATA regnci magis milia qua--Plaga matica Sanctio. ios. m. An aliquid immutaverint quoad judicia canonica Episcoporum. 3 Tis
Confidirmatio electionum pertinet ad Metropolita num & ad Episcopos comptovinciales. i s. VT - sterioribus eationibus ad solum Metropolitanum transsata. 3 8. I. Appellationes a eonfirmatione electionum introduste avo Iuonis Cainmenss.183. IX. is . XI Cono Episcopus Praenestinus. isa. VII Coniadi Marsurgies saevitia in Germanos. Is . vi.
Contadiis Episcopus portuensis. at'. v. Constantia, Crpri metropolis. irem II. Constantinispolitana prima synodus an recepta ab Ecclesia Romana. 18. X l. O I Constantinopolitani Episcopi dignitas aucta in Conacilio Chalcedonens. 31. IV. i8 . IV. 136 lv. 2 8. I. 32 . IX. Aucta etiam rescripto Theodosi Imperatoris. viI .il. Constantinopolitam prisco di Titem aes 'e nam Theodosiis junior. 6S. I X. X l. 7o. X v. sue. I l. Cotistantinopolitani Episcopi tentamenta. τε. X lil. Constantinus
470쪽
Constantinus Imperatot Christianis fecit potestatem telinquendi eleto quanda m bonorum suorum partem. is. I. Ejus donatio salsa. ius. VI. Constantinus Coptonrmus imperator 6nodum sep
timam constreetavit. 8. I. Constantinus Poponatus Imperator congregavit sex
tam synodum. 3 . I X. Vsum Apocrisariolum in Donatio Constantini falsa. I93. VI. palatio residentium restituete procuravit. r. II. Donatistarum baptismus reiectus. c. lI Pontificem Romanum Iiberavita necessitate sol- Dorotheus Episcopus Thessalonicenss. 1. VII. vendi ita buti plo electione sua confiimanda. e g. IV. Drogo Episcopus Metensis. ia8. VII. O sq. Apost Constantius Episcopus Vceticensis. te . IV. licae sedis Vicatius in Gallia factus a Sergio Papa,
Chalcedonens. is. II. In exilium pulsus apud Gangras. 83. II. Ejus damnatio expenditur. 19. II. Disosιionis vox significat edictum in legibus Codi
Dolensis Alchieflcopus. i3 . VII. Britanniae Me tropolitanus. 1 s. c. I Consuetudo bona obtinet vim legis.
Dunenses Episcopi, id est, Carnotenses. 168. GI. I. Durandus Episcopus Mimatensis, dictus Specia.tiori
Consulate, dicti Legati Caesaris & provinciarum rectores. q. VIII. Consultationes de rebus dubiis & gravibus mittebantur ad sedem apostolicam. 168.I. sqq. Contumeliosus Episcopus Reiensis. aio. M v. 3so. I. VBabus de Turena Abbas Tutelensis. 138. Coimthiensis Episcopus factus Vieatius Romani Ita est a. Pontiscita M. XI. Ebbo Archiepiscopus Remensis. 3sq. V ll. 366. V. Corinthus, Achaiae metropolis. i7s.VII. Ecclesia est coratiis Christi. o. VII. Coisea insula quate desertiuerit ab obedientia sedis Ecclesae apostolicae Vide Apostolica Ecclesia. apostolicae. iv. l. Ecclesiae universalis cuia commissa Romano Ponti, Cretae metropolis, Cortyna. a s. V. fici. 11 . I II. i 37. II. O sqq. Clux legationis. i s. V II L Ecclesiastici reditus quinam olim. & quomodo di- Cypri metropolis. Constantia. I 87. V. vis. M . X. ig. I. Quonam modo regendi. I9.C3prianus emendatus in vita sancti Caesaris. io III. Ecclesiasticorum bonorum custodia ad RG X II. gem pertinet sede vacante. 438. I. O sqq. o.
Cyrillus Aleiandrinus pinsuit Concilio Ephesino. i . V I Li V. in. 19. XV l. Tectiones Episcoporum. Vida Episcopi. Crtillus Episcopus Hierosol mitanus provocavit ad Emerius Episcopus Santonenss restitutus decreto majorem synodum absque rescripto Principis sua. X.
. Almatiae metropolis, salona. 188.V II. Damasus Papa damnavit transationem Glegotii Narianreni ag Ecclesiam C P. 11. I. Chaliberti Regis. Emphanistica. 333. XV. 96.xlv. cf. IX. Enthronisti m. Vide I, tironisAttim. Ephesina synodus convocata a Theodosio Imperato D Almatiae metropolis, salona. 388 VII. re, literis ad Metrop litanos scriptis. 1 f.is. Damasus Papa damnauit translationem Ephesita secunda synodus damnatur a Leone primo
Vitum auctot vicitiatus Thessalonicenss. 63. I. Ephesinae synodo recumenteae praesuit Cyrillus Als qa. xandrinus spiseopus . tanquam sedis apostolicae Daniel Atehiepiseopus Narbonenss. 1ss. ITA Legatus. i . lv. O sqq. s. X V l. Decimam ecciesasticorum redituum percipere poT Ephetino latrocinio prasuit Dioscotus Episcopus Ale-
se Episcopum Romanum contendunt nonnulli. xandrinus. H. I. 11 . X. Decretalis Supeν rentes restituta Bona secto octavo
16 ID. Delictum personae non praejudicat Ecclesiae. r. VI. Ephesinus Episcopus, dioeceseos Asianae Exatchus. 3i8. III. I. V. Ephesus, metropolis Asae proconsularis. 1 Iv. Caput DioeceseocAsianae. 3 8. II. III. - Epirus distracta a vicariatu Thessalonicens. τι. IX. Depositionem Episcoporum jure divino pertinere ad Episcopalium bonorum ususfructus pertinet ad Re Pontiscem Romanum declaravit Innocentius III. gem sede vacante. as. I. ct Ieqq. 43s. l. Papa. o3. I. III. 3 a. Vide Episcopi. sqq. Desdetius Episcopus Cadurcensis. 1 f. V. Episcopalium electionum titus sub Ludovieo pio Diaconi sedete non possunt inter Episcopos. ar . Rarolo Calvo. i . VII. VI. Episcopatus unicus est in E esa. i s. II. Dioecesana Concilia, id est nationalia. 8. I. 13s. II. rpiscopatus dati utendi lateis a Xa toto Martellogorum crigo. 1 f. II. Cedunt auctoritati Con- Duce Francorum. aues i. ciliorum plenatiorum ex universo orbe. ria I. -Episcopatus conseruntur per sceptrum. 431. IX. A b una synodo diceeesana ad aliam provocare non Episcopatus olim erat gradus ad crudelissima supplilicebat. 3i9. VI. Vide Concitia nationalia. Di cxcesis vox accipitur interdum pro plurimarum provinciatum collectione. 23s. I. 3ig. II. Hodie tribuitur tetritolio uniuscujusque episcopatus. 131. II Dionysius Diguus novam collectionem canonum
Dioscotus spiscopus Alexansstinus praefuit Conci liabulo Ephesino. is. I. Damnatus in Concilio Tom. II.
Episcopatuum eessiones quanam auctoritate peragendae. χ o. i. sqq. Olim vetitae erant. aol. VI. cf. IV. 36r. IX. Episcopi posti a Spiritu sancto. t 4. III. Episcopi maenatum civitatum maximo in honote habiti antiquitus. it. VI. Episcopi ne procurationes exigant ab Ecclesiis quas non visitaverunt. a s. v I r.