장음표시 사용
451쪽
I. A Τ noo in Gallia sollim viguit con suetudo illa occupandi spolia Epincoporum morientium & fructus episcopatuum vacantium post editam Callisti consti tutionem , sed in Imperium quoque transgressa est, ut patet ex constitutione Friderici II. Imperatoris, qui jus illud Ecclesiis
remisit, ac declaravit eam pravam constretudinem a praedecesssoribus suis introductam fui me. Sed in ea constitutione extat clausula magni momenti, quae probat Imperatores
fructuum nomine collationem quoque Beneficiorum fuisse complexos. Ait enim relin
quere se Episcopis dispositionem rerum spiritualium, ut Deo reddantur quae sunt Dei, re Caesari quae sunt Caesaris. Attamen non abjecit investituram per sceptrum, nec ho-magium Episcoporum, quar in uia fuerant remporibus praedecessorum suorum. Data est haec Friderici constitutio anno millesimo ducentesimo decimo tertio, confirmata dein Bulla aurea ejusdem Principis anno Mccxix. data ad Honorium tertium Papam, quae asservatur in arce Hadriani de in Bibliothera Vaticana, & a Goldasio edita est. Haec sunt
ejus verba: Iuum quoque disiuimus O resaramas abusum quem in occupandis bonis dece
dentium Praelatorum avit etiam Ecclesiarum ταcantium nostri consueverum antecessores committere pro motu propria voluntatis. Omnia nos diritualia vobis se aliis Ecclesiamm Praelatis relinquimus libere dissonenda s ut q- sunt C faris, Caesari, ct qu e Dei, Deo recta distributione
II. Eo autem tempore quo electus est Imperator Otto quartus, Principes & Barones Germaniae Clerici ac laici Innocentio Papae tertio significarunt anno millesimo ducente fimo abolitam ab Oreone fuisse pravam illam consuetudinem , a superioribus Imperatoribus introductam, occupandi bona mobilia Episcoporum morientium aut Abbatum Principum, statuisseque illum ut ea bona conserventur futuris successoribus.. navam illam consu tudinem, inquiunt , quam Imperatores antecessores sui in occupandis rebus mobilius velfe moventitas decedentium Episcoporum vel Abbatum Principum huc usiae fer.
vaverunt penitus extirpans , nos ecclesianicos
Principes ex hac indebita vexatione regati be nevolentia liberos dimisi, ct deced nilum boam sis soccessoribus servanda lueratura Ita
III. Post explicatum occidentalis Imperj morem res poscere videtur ut Orientem quoque spectemus , praesertim cum dis quisitio ista multum conferat ad noscendum quaenam fuerit Re bus nostris mens quoad dissicultates quae supersunt tractandae. Ae prumum quidem certum est Ecclesiam Graecam summo semper studio observasse canones dedisciplina latos. Qu3re dubitandum non est quin juxta Concilium Chalcedonense de iNovellas Iustimani reditus episcopatus con servaverit successori, deductis impendiis necessarijs. Legimus nihilominus Gubernatores provinciarum quandam immutationem introducere illic conatos, exemplo fortassis occidentalium, & bona mobilia Episcopi mortui occupasse, de immobilium usumflua Etum in ios usus convertere voluisse, quandiu sedes vacabat. Et fortassis adjus Imperatori competere asseverabant quoad regalia quibus dotati erant episcopatus de monaste ria Graecorum. Nam legimus in Novella Manuelis Comnent Imperatoris Constantinopolitani, quae extat apud Balsanionem in canonem duodecimum septimae synodi in Iibro tertio Iuris Graecq- Romani Ecclesias habuisse villas, census, telonea, jura introitus & exitus,tam in fluminibus, quam in mari , dc omne redituum genus, quos Latini Regalia nominabant , atque
I V. At Ioannes Comnenus Imperator prohibuit circa annum M cxx. ne Gubernatores provinciarum occuparent bona mo-
bilia Episcoporum momentium, sive illa argentum essent, annona, aut animalia , sive qΠ quippiam aliud , poenis gravissimis intentatis
adversus. eos, si secus agerent. Ioannis verbfrater, Manuel Comnenus, eam prohibitionem renovavit circa annum M c L. eamque
porrexitad alium abusum qui tunc irrepebat. -- Gubernatores enim bona immobilia Eccle starum vacantium ad suam administrationem adjungebant, fisc6que addicebant. Id fieri deinceps vetuit Manuel Comnenus, jubens ut partes sive membra Ecclesiae vacanti id est, Clerici illius Ecclesiae eorum bonorum administrationem suscipiant, secundum
statuta canonum, donec successor adveniat. Hunc autem abusum acriter traducit, dicens eum vergere in contemptum Dei lc legis naturalis eversionem, ide6que se adactum ad abolendum illum morem, tanquam indig
452쪽
& Imper ij Lib. VIII. Cap. XXIV. 443
Α sa, in quibus receptum illud erat, relicto ce-
I. Exemplum orientalium ct FHArici fecundi o e sonem dedit Regibus nostris coercιηdi ius Dum ad Iolai Gelsas in quibu/ receptum illud erat. II. Hin adium uι in vel is Par merii Parisie sita arrestιs interdum pronuntietur fecundum Regom, ιασώm vero adve mira Wsem, i ab ta nimirem ratιο- ne possessionu- . III. Explicatur ius quod Regi competebat in episeopatu Aniciensi, sede vacante. I V. Vsu frutius red tuum episcopalium oecollatισ
tempora Grego' decimi. Sed Concilium Lugdunens ea tempestate habitum possessionem Regum in 1 tu
V. Generali fructuum vocabula comprehenibatur etiam collatio Prabendarum quamvis id diseriis verbis non definiverit Concilium illud Lugdunense. VI. Ea tamen reticentia occasionem postea dedis R. facio octavo Urmandi collationem Beneficiorum non tertinere ad Philippum Pulcrum.Sed is in suum tuitus est allegata veteri consuetudine regni sui. Ob
eamdiscor im Ioannes de Parisiis finiuit Tractatum de pMestate regia re palati.
VII. In artιcutis Clement ι Τηικto oblatis adve fias minoriam Sosi acti asseritur Ecclesias cathedrales esse sub tuitisne Regis. Earum vacantium reditus, qui de sua Regalia exillunt, ad illum pertinere. Eum vero Beneficia ad collationem Episcopi pertinentia conferre cum sedes vacat. VIII. Regum rescripsis ius Regalia coercitum est ad Ecclesias in quibus receptum erat Regem eo iurenti. Enumerantur Sccisa ei iuri subjecta, itemque illa qua ei subjecta non sunt. IX. Eo Uitur iure uti non tot est Princepi nisi mteris antiquorum canonum usi.
II. Hinc factum ut in quamplurimis veteribus arrestis Partamenti Parisiensis edi
catur probandam esse possessionem Regis in Ecesesis , juxta quam deinde Curia de cernebat de jure Regaliae. Itaque ei inquibusdam Ecclesiis servatur jus, in cujus possessione tunc erat, fruendi omnibus rediti bus & conserendi Praebendas; in aliis vero, jus tantum fruendi Regalibus sive bonis temporalibus, non autem reditibus decim rum , quemadmodum Ruraeus in privilegio L v. adnotavit judicatum suisse anno M c c L x x x ii. senatusconsulto Partamenti Parisiensis. Quibus addi potest, arresto lato anno MCc Lxvi. pronuntiatum fuisse in gratiam Ecclesiae Morinensis, edictumque ut Rex & Capitulum futuro Episcopo conservent reditus bonorum spiritualium aut annexorum. Contra, in arrestis latis anno
millesimo ducentesimo sexagesimo secundo& sexagesimo octavo legitur Regem fuisse in possessione percipiendarum decimarum in Ecclesia Biturigens , ut disci inus ex Probo quaestione LX. num. v. Nam cadem quoque diversitas judiciorum reperitur quoad collationem Beneficiorum , quae Regi adjudicatur in quibusdam Ecclesiis, in aliis vero abjudicatur.
III. Probari istud possiet multiplicibus
exemplis. Vnicum tamen lassiciet admo dum illustre. Petitur autem ex constitutione quadam sancti Ludovici Regis, data in consequentiam arresti cujus tam lati a Par lamento Parisiensi pro Regalibus Ecclesia Aniciensis apud Velaunos. Definita enim
quidi eis. Quidam tamen contςndunt i R si ierat liaee causa post factam inquisitionem. f. ius m re regium , - - ς' g I taque , juxta consuetuditiem in ea Ecclesia receptam, Regi ratione Regalium conserva
Tectisa Pregendum esse sine discrimine. quam opinionem erroneam esse pronuntiat Pactinemus. X. At clim dem medicto anni millesimi seriem'
mi sexti scriptum fuisset Regem noue uti lure RIgalia in dei rimentum Ecclesiarum exemptarum, data est Occasio investigandi quonam modo intelligenda effet exemptio ιlla. Fariamentum Parisiense eam interpretatus es de exemptione concessa eb titulum one- rogum.
XI. Philinus Ausus non iras Ecclesiin liberavii a iure Regalium sueta Episcopis earnm non remisit juramentum fidelitatii. De Regalia Turaneo.
ta est, interim dum sedes vacaret, jurisdictio temporalis ad Episcopum pertinens, in urbe
nimirum suburbiis, ec territorio civitati S,tum
etiam jus recipiendorum vectigalium urbis& aliorum redituum ejusdem urbis A territoris , exceptis tamen reditibus altarium, id est, oblationibus & decis . Cἰim autem ostensum fuisset Regem nunquam ad manum suam revocasse domum episcopalem, neque arcem civitatis aut castra, sive domi EXEM rLuM Imperatoris Friderici, nationes, neque vectigalia quae extra urbem itemque Imperatorum Graecorum sunt, nisi post decessum duorum postremo Praxis Quae occidentalibus cognita erat Ob rum Episcoporum, quod sufficere non po- i ad terat ad introducendum jus consuetudinis frequentes nostrorum peregrinationes ad loca sancta, Regibus nostris, ut ego quidem arbitror, occasionem dederunt, non quidem remittendi in utraversum usum fructum redi tuum Ecclesiarum & collationes Praebendarum sed ius illud coercendi ad solas Eccle- Tom. II. neque ipsum aut ejus praedecessiores unquam contulisse Praebendas aut Dignitates in Ecclesia Aniciensi vacantes,neque ipsam Regibus annuntia me mortes Episcoporum , aut elistendi secultatem petiisse, vetitum eo ar-
453쪽
resto fuit ne deinceps aliquid quoad hoc tentaretur adversus Ecclesiam illam. Datum autem est arrestum illud anno M cc LVIII. extatque in veteribus regestis Partamenti P,
risiensis, unde editum est a Chopino & Cota bino. Sed constitutio illa beati Ludovici
quam diximus data anno sequenti, descripta est in veteri regesto quod extat in camera Computorum Paris noc titulo : Reges tum Curtae Francia Domini Regis defudis O negrinis senes illiarum Carer sonae , Bellicarii , OTEM , Caturcensis, O Rutenensis. Extat autem in ea constitutione clausula quaedam magni momenti qua caret arrestum. Rex enim sibi reservat jus occupandi arces & castra jure superioritatis, quoties ita postulabit utilitas Principis , secundlim quod fieri as let antiquitus , quamvis ea ad manum suam non recipiat jure Regaliae, clim sedes
celientis o Dominoseo Ludovico Dei gratia frenissmo Francorum Regi, G. Decanus es Capitulum Aniciensis Eccussa , se imi uae habeneplacita voluntatis. Serenitatis vestra merus per patrem menerabilem Dominum G. Dei gratia Episcopum nos' um noper nobis transmi as vidimus in haec verba. Ita uDovi CuS DEI GRA-Ti A REX F R A N cI AE. Notum facimus
universis quod inter nos de Ecclesiam Aniciensem super .Regalibus quaestione subor ta, inquiri fecimus diligenter , de assensiuejusdem Ecclesiae, quae sunt illa quae a nobis& nostris antecessoribus, Regalium nomine, vacante eadem Ecesesa , accipi consueverant ab antiquo. Quia vero per inquestamquam fieri fecimus probatum non extitit seu inventum quod vacante Ecclesiastipradicta nos vel nostri antecessores domum episcopalem , vel fortericia alia civitatis , castra etiam extra civitatem, seu villas alias habile rimus aliquo unquam tempore, sed nec pedagia extra civitatem ad Episcopum pertinentia, nisi a duabus primis vacationibus ci rra, vel aliquando unquam vacante Eccle sa nos vel nostri antecessores dignitatem alia quam in ea contulerimus seu Praebendam, vel nobis aut nomis antecesibribus denuntatiata fuerit mors Episcopi seu cessio, vel petita ἱ nobis ex parte Capituli licentia eli gendi , super his ex nunc in perpetuum dictam Ecclesiam nolumus molestari. San E li chi ratione vacationis sortalicia civitatis Peti nolumus in posterum, prout diximus, justamen ea petendi ratione domini j, & recuperandi, nobis & nostris successoribus retinemus in illis casibus in quibus nobis competit ab antiquo. Verum quia per eandem inquestam invenimus quod a longis retro temporibus vacante eadem Ecclesia ad nos pertinet dure Regalium, jurisdictio tempora. lis in civitate, suburbiis, & territorio ad Epiccopum pertinens, pedagium etiam civitatis,& alij reditus in eadem civitate & territorio ad Episcopum pertinentes, exceptis reditibus altarium, ea nobis & Nostris successori bus Regibus Franciae in perpetuum retinemus. Actum apud Corbolium anno Domini v c c L i x. mense Iulio. Vestra igitur regi majestati referentes quas scimus ope fumus gratiarum humillimas actiones, quod vesinae benevolentia placuit jus nostrum o Ecclesia nostra per musiones diversas a quibusdam in ambi guo depositam declarare, quae in eisdem literis
continentur habentes accepta, ea ad vos se refores vestros Reges Francia, jure Regalium, vacante Ecclesa nos,a re in cimus pertinere
quae in vestris praedictis literis is is c eisdem heresstibus vestris retinuistis expresse. In cuus rei tesimoniam praesentem cedulam Eminentiae mestrae mittimus stilli nostri munimine rosorutam. Datum Anicis in Capitulo anno quo Anhmense Augusto. IV. Cum autem us fructus redituum episcopatus f si reditus seudorum excipias & collatio Praebendarum ex consuetudine proficiscerentur adverssis canones introducta, optimum factu esse existimarunt Principes ut hujus consuetudinis confirmationem decerni procurarent in Concilio generali Lugdunensi, quod a Gregorio decimo convocatum & celebratum est anno millesimo ducentesimo septuagesimo quarto. Eam ob rem editus est in eo Concilio canon , praesentibus Prancorum legatis, quo idem prorsus decretum est quod Regis auctoritate statutum fuerat arresio Partamenti Parisiensis. Confirmatum enim est jus recipiendi Regalia in Ecclesiis ubi recepta erat illa consuetudo: cujus introductio vetita est quoad Eccle-sas quae ei non erant obnoxiae. Generali conia Caphsitutione uene imus universi O singulos qui Regalia, custodiam sve garriam, advocationis seu defensionis titulum in Ectas A, monasteriis ,seu quit ibet piis locis de navo serpare conantes,
bona Messarum , mona Ieriorum, aut loco rum ipsorum vacantium occupare prasemunt, γο- taecunque dignitatis honore praefulgeant ,-- eo ipso excommunicationis sintentia decernimus Dbjacere. Infra : mi autem ab irarum Eccles arum ceterorumque locorum fundatione vel ex
antiqua consuetudine )ura si bi hujusmodi vendicant , ab illorum a se sic prudenter ab Mneant, O Fos ministros in eis sellicite faciant abstinere, quod ea quae non pertinent ad frustassime reditus provenientes vacationis tempore nono serpent, nec bona cetera, quorum se asserunt habere custodiam , dilabi permitiant , sed in bono satu conservent. Ceterum adnotandum
454쪽
est hoc loco vocem Regalia heic nove acci- uod annexam est spiritualibus officiis per an i,inpti de
pi, pro custodia nimirum & usufructu om- tecedentiam , ut praesentatio . vel collatio μ 'mum fructuum & redituum provenientium jus coni frendi, qui ι non sic dependet a spiri- interim dum sedes vacat: Fructus e redi- mali, sed e converse, potes competere laico praetus provenientes vacationis tempore. ripaὸ, ct ex concessione Ecclesiae , vel ex pro-V. Dubitandum non est quin generali missione , ct ex longa consuetudine praescripta , fructuum vocabulo comprehenderetur potest Rex sibi jus acquirere, cum sibi non re- etiam collatio Praebendarum , cum juxta pugnet. Infra : Dicta consuetudo cum non sit Alexandri terti j constitutionem , quae ante damnosa in ministas Ecelsae , se in pluribus hoc Concilium edita est, collationes recen- fucruma, non praejudicat juri publico in genere, serentur in fructibus. Sed tamen maluit licet τideatur pia udicare in isecie. Nam GA Concilium jus illud extraordinarium verbis videatur praejudicare Vimpii qui pri antur
generalibus , quod 3c ipsa validae rationis collatione Beneficiorum qui de Iure communi euloco esse possent, complecti quam illud di. debetur, tamen Ecclesia aliunde ex hoc emotu sertis verbis explicare. Neque enim proba mentum accipiunt praetonderans, ratione defen-bile est eam fuisse patribus Concilia men- sonis o donationis O fundationis. Et irio nontem , cum hunc canonem conderent , ut praejud ut simpliciter. collationes Praebendarum adimerent Prin- VII. In articulis Clementi Papae quinto cipibus; cum Innocentius tertius anno mil- a Gulielmo de Nogareto oblatis adverslis Iesimo ducentesimo decimo, Clemens quar- memoriam Bonifacij octavi,quam is damnatus anno millesimo ducentesimo sexagesimo ri debere contendebat ob crimen haereseos, septimo , & Gregorius ipse decimus anno tria quaedam proponuntur tanquain certa Mec Lxxi. hujus inodi Praebendarum col. & manifesta adeoque nota ut nemo contralationes a Regibus sede vacante factas ap- diceret. Primum enim asseritur quampluri- probaverint. . mas Ecclesas esse sub tuitione Regis, in pri-VI. Haec tamen reticentia occasionem mis vero omnes Ecclesias cathedrales lirius
postea subministravit Bohi facio Papae octa- regni, adeo ut si vis aliqua illis inseratur,vo de hoc jure controversiam movendi ad- Rec auctoritate sua resarciri damna procu- versus Philippum Pulchrum Regem Fran- ret. Secundo , inter jura regia illud quoque corum , cui scripsit Pontifex eos se pro hae- recenseri , ad eum nempe pertinere usium- reticis habere qui contendebant collatio. fructum omnium fructuum & redituum Ec-nem Beneficiorum , quod spiritualia sint, clesiarum cathedralium vacantium , qui defieri posse laica persona. Verum Rex jus sua Regalia exsum, donec novus Episcopus suum tuitus est allegata veteri consuetudine bona temporalia a Rege receperit , post regni sui. Ioannes de Parisiis , temporis il- praes itum videlicet iuramentum fidelitatistius scriptor . ea occasione scripsit Tracta- aut hontagium. Tum Ecclesias in quibustum de potestate papali& regia , in quo in- Rex fruitur hoc jure Regaliae , fundatas ter alia examinat quaestionem collationis Be- sitisse a Regibus Francorum. Testio, Reneficiorum. Ait autem quod cum Ecclesia gem , sede vacante conserre Praebendas, Patronis concesserit jus praesentationis, Dignitates , & Beneficia quorum collatio contemplatione fundationis Beneficiorum, ad Episcopum pertinebat, etiamsi vacent in potuit quoque ipsa ac debuit in gra- Curia Romana. tiam insignium virorum connivere eorun- VIII. Porro clim antiqua Partamentidem Beneficiorum collationibus , velut vi- arresta jus regium consuetudine niti dociae ces rependens protectioni quam illi im- rint, illudque deinceps Concilium Lugdu- pertiuntur Ecclesiae, & consideratione be- nensie approbaverit cum hac modificatione, neficiorum ab iis praestitorum Ecclesiis, prae- nullamque aliam ejus asserendi probabilem sertim clim collatio ac praesentatio non sint causam invenerint Doctores Parisienses proprie res spirituales, sed tantum spiritua- quam vetustam consuetudinem ex aequitate libus connexae per antecedentiam , ut ille lO- prosectam, mirum videri non debet si Requitur. Significat autem eas antecedere ges qui primi leges in hac Regalium male exercitium spirituale & officium quod bendi ria condiderunt ad fori usum accommoda sciatus praestat Ecclesiae. Nam licet Epis- tas , jus illud coercuerint ad Ecclesias in eopo iniuria fieri videatur clim collatione quibus receptum erat Regem eo jure uti. Ita
quorundam Beneficiorum sede vacante va- enim anno M ccci t. ecfixit Philippus Pul cantium privatur , leve tamen illud dam- cher: Item, quantum ad Regalias, quas nostes
num majore commodo resarcitur , prote- nobi praedecessores percipere assuevimus O factione nimirum & donationibus factis & in bere in aliquibus Ecclesiis regni nostri, quando posterum faciendis in gratiam Ecclesiarum. eas vacare continrit. Item Philippus Vale
455쪽
sius anno M cccxxxiv. ubses de nostra ceptima est, quae duplici interpretationi ob Rost ome, esurius nous avos droicit de Re noxia sunt, cuin in eo contineatur Regem D. Extat autem in camera Computorum nolle uti jure Regaliae in detrimentum Ec- vetus regestum, cujus excerpta referuntur clesiarum exemptarum. Verba enim haec a Pasquierio lib. ii I. Disquisitionum Fran- occasionem subministrarunt investistandi an cicarum cap. XXXVII. ὶ in quo enumeran- exemptio illa intelligenda esset de exemptio tur Ecclesiae subjectae huic juri Regaliae, ne juris & depraescriptione, aut de exempta itemque Ecclesiae in quibus Reges non ute- tione a Principe concessa , sive gratuitobantur eo jure. Inter subjectas autem po- sive titulo onerosio. Viam autem controver nuntur, provincia Senonensis, excepto episc sia haec aperuit arresto Partamenti Parisien mpatu Autilliodorensi ; Remensis provin- sis lato anno MDcv II r. quo edicitur necta , excepta Ecclesia Cameracensi ; pro- Advocati in dubium revocent an Rex jure vincia Bituricensis, exceptis episcopatu Le- Regaliae uti possit in universis regni Eccle
mo vicensi , Cadurcensi , Ruthenensi, Al- sis; quod jam praejudicatum fuisset edictum
biensi, & Mimatensi, provincia Turonen- esse intelligendum de exemptione concessa sis, exceptis Britonum Ecclesiis; dc provin- ob titulum onerosiam. Querelam adversiis Cia Rothomagensis. Provinciae vero quae hoc arrestum movit clerus Gallicanus apud subjectae non sunt, sunt istae , Burdegalen- regiam majestatem. sis , Auscitana , Narbonensis , dc Arela- XI. Constat sane plurimas Ecclesias rensis.. fuisse eXemptas, vel, ut apertilis loquar, Huic regulae . quae nobis a majoribus tra- liberatas a Jure Regalium , literis Philippi Ch Hii dita est, innititur constitutio Ludovici XII. Augusti , veluti Autissio lorensem , Lingota sana edita anno MCDXCIx. quae his verbis con- nensem , Nivernensem &, alias. Verlim ea ' 'i' cepta est: Defendons a reus nos e icien qu'e concestio non liberabat Ecclesiarum illarum Artac veschez, Eveschrab, Abbastes , ct autus Episcopos a juramento fidelitatis , ut con-Zenosces de nostre Ro ume e ueti n avons stat ex literis exemptionis Ecclesiae Atreba draicI de Regale ou de Gaiae , iis ne se met- tensis datis anno millesimo ducentesimo ter rent dedans , ser pesne d estre punis comme δε - tio: Sed electum suum confirmaIum nobis prae-crileges. sentabunt, ut delitatem nobis faciat, sicut a, s di IX. Qui materiam hanc cum aliqua cu- 'sopi nostri nobis facere cons erunt; ira tractarunt, veluti Rugaeus de Probus, ex Quoad exemptionem vero Regaliae Turo his constitutionibus consequi aiunt jus Re- nensis, litem accuratilis disceptandam esse gallae non csse ubique simile , nec in uni- pronuntiatum est arresto lato anno millesi verso regno vigere, Regem vero eo uti mo quingentesimo quinquagesimo, eo prae- non posse nisi in Ecclesiis ubi possessionem textu, quod Regina Blancha gratis restitue habet omni memoria antiquiorem. Atta- rat Regalia electo Archiepiscopo Turonen men dissimulandum non est tentasse jamdiu si . Vertim concesso illa facta fuerat in gra quosdam fersuasum omnibus facere jus Re- tiam personae , & in eo versabatur quod lo galium esse jus mere regium dc ad Coro- na temporalia restituta fuerint electo ante nam pertinere , ut ipsi loquuntur , atque consecrationem. Hujusmodi concessionis adeo ad universas Regni Ecclesias porri- mentio extat in constitutione regia anni gendum esse absque discrimine. Ita enim millesimi trecentesimi trigesimi secundi. ante hos trecentos ferme annos sensit Ioannes Butillerius in sua Summa Rurali. At *-Pasquierius , tametsi Regius in Camera Computorum Advocatus esset, opinionem illam erroneam esse contendit de dignam potius adulatore aulae quam Iurisconsulto Gallo. Addit vero Guidonem Fabrum Pi- bracium generalem Regis in P lamento
I. Inquiritur an prater Regem aliqui Galli rum sena jure Regalia fruerentur in regno. Ma
Parisiensi Advocatum, qui jus Refialiae ge
nerale ubique esse urgebat edicto statui, id pertinere ρο se comendum. obtinere non potuisse, ac de sententia fuisse II. Duces ct Comites lassiturat olim eodem
X. Nihilominus hinc factum est ut vetus loquendi modus in antiquis Regum constitutionibus usurpatus , mutatus dein fuerit.
Edictum quippe anni millesimi sexcentesimi sexti verbis ambiguis & oblique inflexis con-
jure concedebant quo Principes. Probatur ex Duodo
Romana Gregora, septimi Er ex regem eiu em Pomiseris. III. Rotrocus Comes Huberto Abbati fakcti Dio sit Nogenti iradidit baculum pastoralem, eique
I V. Comites Sabaudia soliti erant concedere in-
456쪽
&Imperi j Lib. VIII. Cap. XXV. 447
Hst iuram Retatium .piscopatηs Sem f. Sed pastoralem , eique curam monasterii com-- ablatum est ia ius ab Henrico sexto Imperatore.
U. cum investitura , mutato nomina , Regalia diei ci e ut. Dum σ semites Resalia quoque retinuerunt. Probatur ex Articulis clamenti Pa quinto oblatis.. VI. In ρactionibus inlisu intur sanctum Ludο--cum Re m ct Pet DMem Britannia ius Regalia huic Daci consereatum est invisualibus illius pro vinciae.
VII. Comes famania jure Regalia fruebatur in Ecclesia Trecensi. E, meecem 1 combornino iuu scopatu Lemovicensi. ADDi Tio. J Comes indet vos idem ius usurpabat in Ecclesia Lexoviensi i ct in ninnasteris fantiti Albini Andegavos inv stauraram pleno ju
Nu Esric AN DuM est deinceps an praeter Regem aliqui Galliarum dynastae ure Regaliae fruerentur in regno. Pleiana est haec quaesti curiosae eruditionis i ac praeterea magni momenti est ad ostencien dum falsam esse quorundam persuasionem , qui existimant eam esse Regaliae dignitatem ut neque transferri in alium possit neque
misisse i Huberto Comes Rotrocul Molam in manu dedit, ct curam monaster, commisit. Apud Gallandium in Tractatu de Franco Allodiol V. In Imperio quoque vigebat idem usus. Etenim Comites Sabaudiae consueverant dare inussituram Regalium episcopatus Sedunensis in Vallesia , ut patet ex epiastola quadam Henrici sexti Imp. data anno MCLXxxix. quae extat in Chartulario Tullensi. Illic enim legitur Comitem Thomam petiisse restitutionem omnium bonorum suo rum, quae adverssis patrem ejus publicata fuerant decreto Curiae imperialis, perIustam Principum Imper' sententiam cse Pariam Forum. Impetratum id quidem. Sed tamen denegatus ei fuit episcopatus Sedunensis ι ad-juoicatumque est Imperio jus tribuendi investituram Regalium ejusdem episcopatus. tametsi ea ad Comites Sabaudiae pertinuis- t: Sedunensem vi patum. ad manum Imper, retinuimus θecialiters cujus Ecclesia uiscopi , ante tempora illa, de manu Comitum Mabaudia per aliquod tempus recipiebant Regalia. Sub ergo hae forma episcopatum illum Imperio cum quoquam communicari. Sed ut rem ip- steriister retinuratas, ut Ecclesia Sedunenses sesam melius intelligamus, repetenda est cau- ejusdem Ecclesiae Episcopi ad Coronam Imperi sa investiturarum , unde quoque Regaliae iure perpetuosecialiter pertineant, ac de manu originem esse scripsimus. Etenim si Dums Impers Regesia recipiant. Ad crius rei certio α Comites , postquam eorum dignitates rem evidemia is Villielmum Episcopum , qui factae sunt hereditariae ..in vestituras Resa- tempore illo Sedunensi ncclesia prae ιbat , de
Ilum episcopatuum & monasteriorum da- Regalibus investivimus ; qui inve turam Rebant, probabile videtur eos hunc investitu- galium Sedunensis episcopatus de manu nostra rarum usum retinuisse cum additione quae recepit, eamque omnes sui huccessores de manufacta suerat ususfructus Regalium. Impery sunt recepturi. Ad ampliorem quoque δε- II. Nam quoad investituras, patet ex sy- dunenses Ecclesia dignitatem se exaltationem,
nodo Romana a Gregorio septimo celςbra- imperiali simul se regali edicto statuimus ut nul in anno millesimo octuagesimo solitos quo- Ias de cetero Sedunensis Epistopus in stitaque Duces de Comites eas concedere eodem ram Regalium nonnis de manu Imperν accipiat. iure quo Principes. Si quis Imperatorum, in- Apud eundem Gallandium pag. 14s.quit synodus, Regum, Duom, Marchi um, V. Quoniam vero investiturae , mutato Comium, intestituram episcopatuum vel alicu- nomine I egalia dici dein coeperunt, hinc jos recusassica dignitatis dare praesumpseris m. factum ut Duces & Comites, qui investitu-Idipsum disertius docet Gregorius septimus rarum jure fruebantur, Regalia quoque re- lib. iv. epist. xiv. ex qua constat Comites tinuerint . pro quibus tamen homasium &Britonum , synodi Romanae decreto obse- juramentum fidelitatis Regi praestabant, quentes investituras episcopatuum abjecisse, quod ea portio quaedam & membrum essent tametsi se vetusta possessione tueri possent. Dudorum ab ipsis possetarum. Propositio
Cum enim audivimus , inquit Gregorius Principes illius terra contra antiquam O pessimam consuetudinem pro reverentia Dei omnia potentis O apostolica auctoritatis aberius in o dinanias Episcopis nee dominium investitura tonere nec pecuniae commodum quaerere verti G. haec melius probari non potest quam auctoritate articulorum a Gulielmo de Nogareto oblatorum Clementi Papae quinto, quorum haec sunt verba in articulo X I v. Item certum, notorium, or indubitatum existit quod Iura regalia aliquarum Ecclesiarum, qua habet in E IGIII. Idem investiturarum usus probatur Ais praedictis, Dominas Rex praedictus, ρυ etiam ex Chartulario sancti Dionyse No- nitores ipsius Domini Regis , O praeae cessores genti-Rotroci, ex quo patet Comitem Ro- evus in regino, dederunt instudam aliquibus Ra-trocum Abbati Huoerto dedisse baculum rombxi suis tam ecclesiasticis quam holaritas.
457쪽
ui Barones Regalibus illis utuntur O fruuntur , sedibus inarum Ecclesiarum mal antibus,
jine suos Mali es regis , a quo jus suum mo-
ται O trio Ius regale vocatur. 'uo Iare dicti Sarones utuntur nominibus suis se nomine regio, O fui. t tanto tempore de cujus initio memoria non exi . Ceterum in his articulis. enuine antur
Barones eccletiastici qui Regalia Ecclesia rum in seudum tenent a Rege. Adducitur exemplum Ecclesiarum Lugminensis & Augustodunensis, ad quas vicissim pertinet usus- fructus Regalium, quando sedes earum vacant. Episcopos vero illarum Ecclesiarum in studum tenere a Rege mutuum hunc Regalium ii sun fructu IN. V I. Quoad Barones vero seculares, le-
. t Duiti. et a. s. gimus in pactionibus initis anno M ccxxxi.
inter sanAum Ludovicum Regem & Petrum Ducem Britanniae, jus Regaliae ei Duci conservatum fuisse in episcopalibus illius pro . vinciae . Ius Regutiae , quod in suis Ecclesi Acathedralitus hisbere dicitur. Ius tamen illud cocrcitum erat ad ustim fructum redituum temporalium , excluso prorsus jure conferendi Beneficia , ut patet ex constitutione Caroli sexti eam in rem edisti. U II. Nam de Rege Navarrae, qui Comes quoque Campaniae erat, legimus inar resto Paria menti Parisiensis lato anno MCCLXIX. cum . vacante sede episcopali Trecensi, Regaliae jure usum fuisse. Anno dein x cc Lxxvi. Regalia duarum villarum ad Episcopum Lemovicensem pertinen xium adjudicata fuit Vicecomiti Combor nenti, lede episcopali vacante , repulsosque eodem arresto constat ministros regios, qui
harum villarum fructus occupaverant. are
fallitur Cho pinus, dum ait Regaliae Lemo vicensic fructus eodem Senatus Parisiensis decreto depositos esse sequestro, pendente litigio, penes Vicecomitem Combornensen ;cum conitet eos illi adjudicatos fuisse, sed
in iis tantum duobus locis. Regi namque conservatus cst usus fructu S quorundam aliorum fructuum.
ST Epti Aut B A L u Z i i. To et argumentis probavit illustrissimus Ate hie piscopos Comites quoque Duces rite investitu rarum. atque adeo Regalium . usos fuisse in Gai lia , ut inutilis sutura videatur omnis opera quae in hoc ponetur. sed tamen praeces mitti non debet insigni, loetis A inuis Eriscopi Lexovienss: qui in epi stola ad Lucium papam . edata in tomo secundo spi- , docet Cotilitem Andegaventein per . biennium & amplisis occupasse bona episcopalia sed husae Lexovienss. eo praetextu, quod Arnuli buse sectus ae eonsecratus Disset absque designatione Co
auos aisnos O tres menses ab pMi. at , quia ιυί-ι earini c. sine ioni designatio ς f eram . s. aim. ' Et divus Bertiatdus Abbas Cla vallensis ad inii centium secundum Papam scribem pro Amulo hoLmoviensi Episcopo electo, acriter ex gitat Comitem Andegavensem, Quem Oppi esto em pacis de ii bellatis Ecclesiis vocat, ob hoc quod Arnulphum in ovile ingredi non pateretur ptr viam rectam. Emata utem ea Bernat di epistola in tonio tertio Spicile gi pag. 167. Quoniam veto illustiissimus Archiepiscopus unicum exemplum attulit quoad investitutas monas e riorum, Rotroci nimirum Comitis. liaud inconveniens reor si ostendero Comites quoque A ndegavenias . quotum priscis illis temporibus magna dienitas erat, eodem lure us esse in monastello Lancti Alia bini Andegavensis; cui interdum dilegabiskt Abbaiates propria auctoritate . interdum vero electis rivum rerum temporalium tribuebant ante consecrationein.
Patet illud ex aliquot veteribus actis quae extant in Chartulatio ejusdem monaster ij, quae heic edere vi sum est. Novimus qua praecepta G. QWamobrem ero in
Deι κomine Got fudus Comes vel etiam n bilium personarum sidelium nostrorum , pro remediis videli et anima κostra, tare; que., necne simul O matris . seu etiam pro reliquorum tarentum n rorum retine. delegamus Abbatem in monasterio soli, --bim κomine Vonterrum , falva vel crate monacho -νum ibidem degentium . ei que iticentiam concedimus ut post ejus obitum qiamcunque voluerint Abbatem eligendi hab axi potestatem σc. Omnibus in domo quibus est Christus visere σmori lucrum c. Norum ego volumus quod an o
delitate Deι ct sua anima remedio nobi si mus inter suos Goa fra s Comes eidem loco praefeceras , O R mam , vel, quod mini ι est, malarem civitatum His
rusalem expetens P Ha oratioηu , successorem sibi praesaga spiritu providerit , cui ammarum simul O
corporum cur m committeret , Rauialdum vita
morias pro itare decorum , quem l . in Christi . mine n Mocrat, cum consensu tamen fratrum ρυμ iura ct elegantissimi iuvenis fit tradicti Comuis, qui in loco latris filiciter succe t. nomine Fuleonis σα Certum est omnibus qμι fundamenta cathotica Ρ-
mbio sancti Albini Andecave sis Discopi Deo pro posse famulantes , quia vinculum tineis ct signacutam Chramanae disti rea dilιctionem ριν unitatemtor is vel anima tos ere cupimus, elegimus fratrimquendam , morum 8 bitate ornatum . nomine Thest dericum , quem nobιι vice Cir i m ρanem tra esse et Iumus , ct in dissultione eius sententiarum nostrarum dimersitatem umrι ι ne diversa fomentes, a Christido na inveniamur extra O. Facta est amem ista electis consitio atque auctoratate Domui Albens Abia iis Majoris monaster 'm hoc in conventu monachorum ritu celebri teram obtulit etiam fratrem radictam Gauseido praeclar o Comm , sub cmus ditisne locus ias consistit , a qua etiam donum
458쪽
ν- ιemporalium ad idem pertinentium canobiam delicet beatissimi Domni Martini e fluctum. suscepti. Demae prasen avu eum venerabila pruden- Quo loco prisca revetentia novellis adhuc nutacu ιissimoque patri Eusebio Andecavens urbis Disco- lis Domino largiente servatur. Precibus autem uiti ηD.esthe . a. po; tit cui Comes exterius tradideriar auctoritatesua Admari. qui iocum ipsum eatenus tenuerat. lng P μ domιχιum , Episcopas vibata beneductioκe consecrari, gerente etiam Ebalo Comite . cuidam religiosissimo ex more aeuos Aco curam committerat animarum Abbati nomine Almoni locum eundem ad testau- . Acta haec citra annum millesimum sexagesi 4 tandum regulate propositum commendaveram, at mum . que ' coenobium sancti Savini subjectum seceram. tu, cana Sed quoniam expetimento probatum est quod eas r o non discedam ab hoc loco quin addam ilia dem subjectio teligioni obstaret , eidem teligionilust te monumentum antiquitatis . cujus auctoritate penites consulere volentes, saniore consito decerptobabitui Reges nostros, did ante Concoldatotum nimus ut antiquo more solius Regis tuitione, non pactiones, abbatias quoque commendate solitos vi. autem dominatione teneatur. Hoc autem contra justis a se delectis . inexpectata etiam monachorum s . . . mori ira venien electione. Adematus vicecomes scalarum in Lemo
regni seri nemo censeat; quandoquidem excellenistissimi imperatotes directa sua , quoties causa exsgerit, leguntur immutasse; & Apostolopeihibente, neeessario legis transsatio fit. Hoc ergo ecvnobium, 1 .. Q. cum omnibus quae nune ad eum pertinent, vel quae deinceps ibidem obvenerint , ita pro auctoritate istius noliti Pixcepti manete constituimus ut nul vicibus & Abbaa laicus monasterii Tutelen sis , quem cum hereditate majorum ea abbatia pervenerat jam inde a temporibus Raroli Martelli, mona stellum illud, quod a Normannis destructum erat, i distare eupiebat, e que veterem abbatiam , ut se H ι
ipse vovit, restituere. Tametsi enim ille Abbas esset lius dominatione nisi tam sim sanctae regulae subi Tutelensis, de vetusta monalletii bona possideret, ceant. Post discessiim veto fidelissimi Ee amantiss. adhue tamen alius Abbas in eo monasterio erat seia mi nostri Domni Odonas . qui praedicto Almonicundum regulam, qui parvo contentus, ut serebat venerabili successit. &post Adacium , quem isdem illa aetas . inopem vitam toletabat cum monachis venerabilis Odo sibi ad uicem suam supplendam ω-sbi subiectis. Hine orta distinctio abbatiae veteris dinati petiit . licentiam habearit secundum regulam . di novae. Adematus et go. ut dixi. monasterium To sancti Benedicti quemcunque saniori consito malum telen se restaurate eupiebat. sed fieri istud non pote- tint ex se ipsis eligendi. Et neque Rex, nec Comes, rat absque consensu Regis. Tum Francis Ee Aquit aut Episcopus, aut quaelibet alia persona res eorumnis impetitabat Rodulfus . Burgundionum antea inquietate aut alicui date praesumat, sed nec oppi- Rex. Is ergo omnem restaurandi Tutelensis mona- do quidem dominati audeam. Partem reici abba stetii eucam in se trahens, Almoni Abbati eam ab tiae quam praedictus Admarus Abbate ipso consen-hatiam commendavit citra annum Decce xxxi. tiente retinuit totam post ipsus discemam recipiantrrtecibus ejusdem Ademati de Ebali Comitis Picta. quo decedente . qualem communiter voluerint mun-vienss. Post Almonem, Odo sactus est Abbas Tu. butdtim 3e eatis teum habeant. Ius quoque immotelensis, decreto haud dubie Roduis Regis. Vetum nitati, ae reverentiam quae sancto illo loco & hune cum is Abbas Cluniacens s evasisset, atque adeo divinitus observatut ita concedimus ut nemo vel ipsinuam monasterii Tutelens s gerere non pollet. Adaia vel rebus ad eum pertinentibus ullam violentiam incium sibi successorem dati obtinuit ab eodem R, set te moliatur. Ceteriim tam Abbas quam monachi V dulso iv, eem fisam fantiadum; ut Odone vivo, communitet . seut ante Dei oculos , imulare pio ur vitarius ejus esset seu coadiutor, in ejus veto lociim positim seruent. Vt autem haec nostra Praeceptio in- succederet post mortem ipsus. Ea tamen fuit Rodulfi delebili perseveret, hanc in superna nomine auctoris ' pilaici, tii iure illo dandi abbatiam Tutelensem cesse anulo nostro signavimus. xit in gratiam monachorum 1 qui eo deinceps potiti signum Rodulfi gloriosissimi Regis. sunt citra Omnem controversiam. Extat autem eius Gotestedus sic eido, ad vicem Ansgis Episcopi ea de eausa Praeceptum in Chattulario Ecclesae Tu- tre novit. & subscripsit. teletis, , dignum prosecto quod heie describatur. Actum Analiaco. Idibus Decembris , Indictio- . ra . . .. ne m. anno x t. tegnante R. glotiosissimo Rege.
p Ro MoNAsTERIO TvTELENSI. IN nomine sanctae de individuae Trinitatis. R dulsus gratia Dei Francorum & Aquitanorum atque Burgundionum Rex pius, invictus, ac semper Augustus. Sicut non est potestas nisi a Deo, qui col locat , ut scriptum est . Reges in solio, se utique consequens est ut hi qui in sublimitate sunt. sub potenti manu ejus se humilient, de ut regni ejus ministri juesta ipsius voluntatem suas actiones administrent. Quapropter notum sit omnibus tam praesentiquam fututo tempore regni munia disponentibus quod ego de statu religionis redintestando sollicitus. Tutelense Oaenobium in regulati proposto, ut Olim suetat. reparare Aecrevi. Est autem in Lemovicensi
cum tamen in omnibus editionibus habeatur Vmlumus.
459쪽
I. O M i T E s quoque Tolosatium jure Regaliae temporalis fruebantur in universa ditione sua. Colligitur illud ex licteris Rat mundi Comitis Tolosani , Ducis Narbonae, & Marchionis Provinciae r qui anno MCC ix. personas ecclesiasticas sibi subjectas in provinciis Viennensi, Arelatensi, Narbonensi, Bituricensi , & Burdegalensi exsolvit necessitate contribuendorum tributorum quae antea ab iis exigebantur tum etiam profitetur se deinceps occupaturum non esse spolia Episcoporum morientium, neque administrationem Ecclesiarum vacantium ad se tractarum , abolita consuetudine contraria, & omnia futuro succes-
fori conservari jubet. Literae illae extant in p libub episcopatuum Delphinatus. At tegrae apud Catellum in historia Comitum custodibus illis cura imponebatur conser Syndico quod videam eundem errorem, gravi hallucinatione , irrepsisse in om treseditiones libri cui titulus est suus Paria memi, qui vulgatus est ab Austerio Praesade
Tolosano annis i n. 11 o. ec is r. in quibus omnibus editionibus constanter testitur
III. Quoad libertatem vero reliqua rum plovinciarum in literis Raimundi Comitis Tolosani comprehensarum , non alias Ecclesias sub vocabulo provinciae Arelatensis intellexit Rai mundus praeter dioeces es Arelatensem, Massiliensem , Avinionensem& aliquot alias in Marchionatu Provinciae positas , qui per eas tempestates separatus erat a comitatu Provinciae ad Comites Aragoniae stirpis pertinente. In provincia vero Viennensi Ecclesiam & pagum Vivariensem tantum Obtinebat , reliquum provinciae ad Comites Viennenses pertinebat, qui custodes delegabant administrandis bonis temia Tolosanorum. Defunctis earum Di pis vel ncZonsus aliis, inquit Rai mundus, ipsis vel
domus eorum per me vel per alium nullo modo stoliabo, nec admini Bratione earum sca custodia, occasione alicuyus consetudinis vel aliqua alia, me tiliatenus immiscebo ; sed omnia , sine aliqua diminutione , defunctorum succe foribus t ne Iar. Electioni autem Disopi vel alterius recuris Ecclesiae faciendae per me vel per quamcumque per nam me ullatenus immiscebo.
I I. Libertaς illa Ecclesiarum a Rege vandi fructus futuro Episcopo , ut testatur Franciscus Marcus in Decisionibus Delphinatus parte ii. g. 136. Nam quoad provinciam Bituricensem , magna illius pars subjecta erat Comiti Tolosano , Cadurci nimirum , Albienses, Rutheni, & Gabalitani, cum eorum episcopatibiis. Vnde factum ut in regesto illo Camerae Computorum quod diximus episcopatus Cadurcensis , Ruthenensis , Albiensis , & Mimatensis, qui ad S provinciam Bituri censem pertinent, inter Philippo Pulcro confirmata est, quoad pro ς recenseantur qui juri Regaliae obnoxij vinciam Narbonensem . literis datis apud non Sed praetermittere hoc loco non
urbem Nemausensem anno M ccc Ii I. his Nolamus quid gentes nostrae occupent
possum illustre Pallamenti Parisiensis atre sium latum anno M cc LXx I i. ingratiam Ecclesiae Albjensis, quod extat in veteri re gesto ejusdem Partamenti. Sabbato psa nasonem Domini restitutafuerunt apud'am aedire ita per Dominum Regem trocuratori s Capit uti Auiensis, Regalia Ecclesia Albiensis, quae mortuo Ipsopo Albiensi Seneshallus Carcasso nensis ad manum Domini Regis cuerar ct sibonensis. Earum literarum exemplar vidimus in Praecepto authentico ejusdem Regis, quod prae manibus habuimus , dato anno millesimo trecentesimo decimo. In eo exemplo diserte scriptum est Nolumus. Hoc autem ideo visum est admonere . quod insig. nis error irrepserit in easdem literas, prout si Verusine causa , cum Dominus Rex severeditae sunt in corpore constitutionum regia ἡρς οβσή βη7 am usus fuisses, prout ex alio
rum, ubi edirum est Volumus. Tanti autem momenti est haec literarum permutatio ut ob literulae unius mutationem prorsus everitantur privilegia provinciae Narbonensis. Attamen assentiri non possum Syndico illius provinciae assirmanti mutationem illam imputandam esse artificio Clericorum sanctae Capellae Parisiensis, qui eam ab anno millesimo quingentesimo quinquagesimo inseri procuraverint in essitio nibus Molinaei, Fontanonis , dc Guenoisj. Asientiri inquam non possum huicrum actuas relatione fuit inventum. Sed in provincia Burdegalensi episcopatum tantum Agennensem possidebat Raimundus. Nam Henricus Rex Angliae sororem suam
Ioannam in matrimonium collocans cum eodem Rai mundo , comitatum & pagum Agennensem dotis nomine contulerat.
460쪽
D e R E Tu M illud Rai mundi Comitis Tolosa ni, cujus meminit illustrissimus Archiepiscopus in
initio huju, eapitis, editum iamdiu fuit, ut ipse ais tam immunitat m ct liberiisι m a me in ullam E kotauit. a clarissimo vito Cnlielmo Catello in histo- es s ct ahia domibus rei si silenire prasim emit, ita Comitum Tolosanorum. Velitin tam gra ibus Vsum ρ- ρι se meo τινιliιὸν coerceto. I iam autem metidi, laborat haec editio ut res isthaec flentio trans- D, usorim o promission/m feci apud D,Aiam . 'mitii prolsos non debeat. Cetthineo capite graviter a um anΜο ροκι eisius Semini I noeex11 Pape ιι receatum est, quod inter provincias quibus immuni - . .aecimo , x iii. X J. IMI 1, isd max lx os conceditui , omissa est Aliscitana , ac praeterea exhortari.kem Mag ra Milonis Domini Fapae Hausula illa f. κώ- saι ista canonum ct plenisi' N.tiso, at oti sedis Legati . pras κι lus Dem κο iam tib νι- - , quae tamen exta in regesto inno- V. Arctivis ρο , cum Eliseopis infras istis, .e iii tertii. Praeterea Omista sunt in editione catelli vides rei Mis sitieus . Aii-iomo , Catiemee . nomina Episcoporum praesentium , quae tamen ha- e-t. ι κ si, Vission G, Tricastrix , si NObentur in eodem regesto. Hujus autein immunitatis misisse. Hathensi M. garoneo, Io ουια- concedendae occasio lici e suit Rai mundus Comes Tolosanus, nomine hae t eos Albistensum valde suspectus , excommunicatus ob hoc suetat a summo Pontifice. Vnde multa damnaei it tostata sunt. Dein pacem des derans cum Ro
mana Ecclesiis Aeete , apud sanum sancti AEgidii in
prima Narbonensi tractatu habito cum Milone as' soli eae sedis Legato. gratiae Summi pontiscis reui tutus est. & absolutus ab excommunicatione. Sed inter conditiones pacis , hae e quoque praescripta est Comiti. ut libet talem Ecclesiarum restituetet Extant enim in eodem te sto Mandala post absolutiosi , Tolosana , A terense , O Domi κ. Ar h viso
que, seu rari as , nulla unquam tempore per me vel ADD Tio. t Iibertas protineia Surdeta- per alios requiram in eis , O requirentes sive postu- lensis confirmara est a Ponti ieil,s Romanis ; ut ta- Ianies pro posse meo si deliter Mercebo. De Actis etiam ter ex literis Era κν sexti iast i quam, qua
Episcopa τιι alterius rectoris Leclesia factnde per me picam. Ob quod appelloit Regem Francorum.