장음표시 사용
981쪽
aetymum requirunt. I. Nonnulli sun tiunt Ecclesiam latinam propter Ebi stuusam fulse fermento. 692.693. Res non caret omni fundamento : Usus tamen azymi apud Latinos est antiquissimus. 69'Argumenta , quibus Sirmondus nititur usum fermentati panis in Eccl2sta latina probare, solvuntur. 696. di seqq. Ante. Michaelem Cerularium fuit azyma oppugnatum. 694. S. Gregorii tempore non fuit in fermentato consecratum. 69ς.
696. Hispani olim in pane side confecto
consecrabant. 698. 600. Adversus azyma
selvitur objectio ex S. Chrysestomo. 7 3 3.7 i Item ex S. Augustino, aliisque. 73F. 7 6. Azymo non soli Latini utuntur, sed etiam Eccclesia Hieroselymitana. 7 Item Ma ronitae , Zc Armenii. 7 3. 7 9. 72O. Ori' g etymi apud Armenios aegre invenietur. 7χα Objectionibus fit satis. 723.744. Panis fermentatus miraculo in azymo commutatus. 724
BAlsamon refutatur. 2so .as 2. A Giae Imperatore nominatus Episcopus Antiochenus. Christianitati adversirius. ars Baptisma haereticorum ratum est, secus o dinatio, quo sensu sBaptismus sub unica demersione, ut invalidus a Graecia damnatur. 84r. Optatus Mi-- . levitanus demersionem & emersionem
exigit. 846. Apostoli ubique locorum in. discriminatim baptigarunt. 846. Omnis Ecclesia instituendo Baptisterio dedit operam : Quod etiam Gentilibus fuit venerationi. Varia obtinuit nomina. Erant instar balnei & piscinar 847 .Hoc balneum omnes intrabant nudi. 848. 840. Etiam apud Latinos. 8so 8si. Nuditas servata in Baptismo privato. 8s g. 83 4. Baptizandi
in sonte stabant erecti. S. Petrus tria millia Baptizans , usus est ablutione. 8 4; Mersio dc emersio est ex traditione Apostolica. Sss. 8s6. Trina immeidio , uti Mentersito, est antiquissima Ss7. 8s 3. In E X. . unam demersonem baptizare coepit Euno-mius Arianus. 836. Cujus in baptizando varius fuit excessus. Eiusque baptisma fuit' nullum. 83 7. Baptisma in nomine solius . Christi collatum non siibsistit. 8ς S. Ariani aliqui rite baptiEabant. 8s8. Hispani unicam induxerunt immersionem. 83 9. Ad quam S. Leander eos perduxit.-8 So. At contradictione non caruiti g6ci sci. Α Si G orio confirmatus praevaluit. 86 i.
Unica merso Alcvino Flacco displicuit. S61. Sub trina mersione SS Trinitas seomel tantiis pronuntianda. 863. Trinam mersionem Hispania resumpsit. 864. Merisionis mutationem aliae Ecclesiae non admiserunt. Pueri etiam in fonte demersi. 86s.Baptisma fit vel adspersione vel persu- sone. 866. Quod est validum & essecti plenum. 866. 867. Baptisma Clinicorum erat validum. 867. Etiam Graeci s,la perfusione baptizant. De quo Ecesesia Orientalis non dubitavit. Baptisma Clinicorum elucidatur. 868 86 p. 87o Baptizari ante est tyum diem possunt parvuli. 9 s. Enixa mulier quoque baptizari
potest. si s. 9I6. Error contrarius a Cindinale Humberto meritd culpatur. 9 8. Gravidae mulieres a Graecis non baptizatae. 918. Abusus reprehenditur. 913. 9l9ὸ
Graeci puerperis siqui baptismum recusarunt. 939. 92o. sententia damnata.
Barbae apud Latinos, & verticis rasura apud Graecos sunt adlaphora. 779. Barbae rasura apud Latinos usitata, a Graecis notatur: 8o. Graeci hartas alunt. 78o. 78 l. Id tamen non fuit universale. 721. 7Sy.
Pili primum rasi Deo olim oblati: Uti &puerorum cirri. 84. Apud Anglos non omnes Barba rasi 8 p. Nec apud Gallos. nec apud Allemannos. 786. Barbae forma apud Latinos varia. Evulsio ac rasura damnata. 787. Monachi criniti litem de . barba instituerunt. 788. Poenitentes tonderi non poterant. 7S8. Dctonso Barrae aut conservatio legi nil adversatur. 7SSBasileeniis Synodus , generalis nodi nomine indistna. ' PQ gBasilicae
982쪽
Basiliere Patriaretaloe sunt Romae quinque; quarum praecipua est Lateranensis. 43s Beatificatio differt a Canonigatione. Hodie Sedi Apostolicae reservatur. s68 Belgium Romanis olim una Provincia i cujus metropolis erant Treviri. Facta post modo divisio in primam fle secundam Belgicam. Primae Μεtropolis , Treviri ι
Belli Duces olim fuere Episcopi. 364. Ac Sacerdotes ad bellum pugnaturi processi runt. 363. Pontifex Romanus diu misi. te caruit , nee usus Hadio. 36ρ ος. Gregorius vll. militem conseripsit. 36ς. Uti Ee Leo nonus 366. Institutor P rilia militiae videtur fuisse Gregorius sex tua. 467. Quod posteriores sunt imitati. 367. 68. In publico per urbem processu amata militia stipari coepit Bonifacius nonus. 368. Leo nonus armatum duxit exericitum. In Gallia ac Germania non pauci
Cataphracti Epistori ad militiam sunt
prosccti. 368. 369. Militia Citheci lium de Abbatialium Ecclesiarum a Carolo Magno introducta. 6o g o. Aut certe ampliata. 37 L. Antiqua est Clerio rum per proprias manus in bello. pugna. 72. In Gallia 372. t. In Hispania. 31 Et apm Longobardos. 74. CCepit in Belgio ac Francia damnari. 37 .3u. 3 16 Non est tamen sublatus abusus.
76. 77. Iterum damnatus. 377. Non
cessavit. 77. 378, Militia a Leone nono jam correeta cla ricis interdicitur. 478. 79. Nee tamen finis. 79' Abusus non tantum in Gallia , sed etiam grassatus in Italia te Anglia. p. Bellum defensivum Clericis permulti licitum cedsent. 8o. St. Praestat nihilominus eos numquam Propria manu pugnare. 38 Bellum indicere sol us supremi Principis est. frequenter tamen a privatis indi m. in Germania, in Africa . in Ponto. 8cc. 87. 83. Privata bella in Italia ae Hispania rigi dissime damnantur. . 388 Hanc barbariem ne vel Clerici in Francia deposuerunt. 388. A Conciliis damnata est; quae etiam viguit in Anglia. 8s. Ante Carolum Magnum
privata bella gerebant. 389. Quod non potuit ipse nec nus filius impedire.YNee duo in eum finem coacta Concilia. 39o. Verum barbariem illam proseripsit Con-rardus Salteus. 39i. Cujus Decretum remistavit Greardus Episcopus Cameracen 39s. Quod Burgundi receperunt, immo jurejurando firmarunt. 391
Benedicti ni. S. Gregorioia Anglia Ecclesiis Cathedrali simpositi, aliique avia Mo-
Benefieta Ecclesiastim sine diminutione confisenda. NeeCollatori licti fructus nomdum perceptos sibi expetere. ἔγε Berengarius non indoctu rgo. Ex temone Moti infectus. ν3r. Fuit primus illi
haereseos resutarator. Natus Turone, paestra Archidiaconus Andegavensis. Fuit Nigromanticus , ac petulantis ingenii. ' 38. ς 39. Mesesiam Romanam calumniis est adortus. r o. Quod Sacri ment riis hari elicis est proprium. ς4o Superbia ae invidia fuit ei erroris initium. 4 4 . An no rost. Coepit palam insanire. Praespuus error circa Eucharistiam fuit. s 42.
Qui exponituri r t. x seqq. Varii B
rengarii variis temporibua errores. φε6. In Concilio Romano a communione sucpensus, ad alteram Synodum responsurus vocatus. τες. Ducem Norrnandiae appetilavit: Qui Leonis noni judicium tariis
nodaliter eonfirmari. ry l. Damnum in synodo Vercellensi. ς , D Parisiensi. rr δ. rs . Ubi Regiam protectionem postulat. impetratque. re4. rss. Ad hanc Synodum venire detrectat. re6. ELque poena haeresios decemitiar. νς . Mis 'rengarim fidem eat litam dolose prosinsus. re . Dein Pontificem ae Mesesiam Romanam blasphemavit. rr 8. ery. Ouod Haereticis est familiare. O . r Bommili Eucharistiae veritatem n runt. Precum suarum vires jambant. Spiritum Sanctum exspestibant. ν 3. νι Bona Ecclesiarum vacantium erant ac sunt sub Regum custodia. 34o. Bona Ecclesi stica a Carolo Martello direpta , quan
983쪽
obrem non paucis Hamnariu existinis. tur r. Frequens Regum in botra Eeclesiastica invasio. 3ς6. Principes nonnuIli ncm tantum possessiones. sed ipsis Ficlesias , Episcoporum Palatia , ac Minnasteria invaseriant. 3ySBona Ecclesiastica olim indiviti: In quatuor postea portiones divisi. Quarta cedebat Episcopo. Mis1runoni ansa instituendi Carthusiensem Ordinem fuit pessima Manassis Episcopi vita , non autem Doctoris Parisiensis damna
quibusdam a Concilio Tridentino
non est ademptus. α Cancellarii ossicium diu Romae mansit. 96r. Ab Innocentio tertio exstinctum.966.Fr dericus Legatus Apustisticus fuit verus Romanae Ecclesiae Cancellarius. 064. O6s.
Mus Apostolica Legatio exponitur. 9s8. . & seqq. Canones dicti Apostolorum, vetusti sitnt.
non tamen omnes Apostolici. 360. Ui-. gesimus-nonus quoad sensum continet traditionem Apostolicam. 247. Canon sella insimun octavus putatur esse S. Firmili
ni . qui cum S. Cypriano, eodem fuit in
. errore. 216 Canon trigesimus est Synodo
Chalcedonensi posterior. a 37. My. Canones quidam Gallicania epudium adult xii causa , ae secundas nuptias permittentes. 4 o. Exigui sunt ponderis , atque posterioribus Synodis exussiath, Canonitatio perantiqua est. Exemplum habet ab Apostolo. Mus meminit optatus Nileuitanus. ς 63. Canonizavit S.Cyprianus, aliique. φοε. ς6ς. Canonitatio l. quovis olim peracta Episcopo. s6s. Uerum cum populus in cultu Sanctorum non
ipsi Episcopi. r 67. Canoni vitioab Alexan- ero tertio soli Pontifici Romano est re- servata. r67. In Africa soli Carthaginen- sium Episcopo reservata erat. 68. Cati
nixationi ab Eeclesia Romana synodale iudici utri impenditur. s 68. s69. Eugenius ter lius est primus qui sine Concilio canonia vit:Quod alii sunt imitati. Solet tamen ampla Episcoporum Synodus in Cancinitati
ne congregari. s69 Opus est per ocu a tos testes probatis miraculis. Sancta vita , ingens miraculum , ad Canon irationem GDucit. ς7D. Requiritur eminens miraculis illustratajustitia. s7 L. Cabonitati beatitudine potiuntur. De Severino allatum testimonium est apocryphum. ΤΣ. Η retici vetustiCanonigationem non impunnarunt : Exm Joannes Wicleg explost. ς 2. r7y. In Canonitatione Pontrix
Romanus numquam erravit. s74. R
spondetur ad exempla id oppositum data.
D 3. Canon nonus Ancyranus exponitur. 6. Canon primus Neocaesareensis exponitur. 69
Captiarnaitae Judati primi fuere Eucharistiae
adversarii. Eorum error exponitur. Ab his transiit ad Paganos. so Capitula ac Monastola. quae Decimas percipiunt, tenentur Paroch sustentare.
Cardinales Episcopi, etiam Diaconi , Epscopos in Conciliis antecedunt. Eorum eminentia est antiquissima. M L. Sunt P triarchis Gradix rum inferi ires. 4 1. Cadi dinalem, etiam Diaconi. generalibus Syno dis praesederunt. 4344 Septem Episcopi Cardinales varium aliquando habuerunt locum. Semper fuerunt septem Episcopi Cardinales. 4 ς 4 6. Hic numerus hodie evanuit 4 9. 44o. Cardinalis cmetum in Ecclesiis facere jam pridem consueverunt. 436. Inter Episcopos Cardinales semper servatus titulorum . non con secrationis ordo. 4 0 Nec obstat varius consessus, de quo 3 r. Cardinales hodie sedium avum scrvdit ordinem. ἀδμCardinales , etiam Dia ni , post nonnullas contentiones, Episcopis &.Archi piscopis dignitate praeponuntur. 44t Carnium resus post diluvium dumtaxat permissus. 77 . 77r Uti & piscium. s.
Hujus mutationis causa est varia. 7 s. . 776. Daus carnium esum permitteris.
984쪽
rare: Ac variae Synodi. S. Bonifacius coelibariam pedetentim restituit, tandem
que suo sanoine sigillavit. S Rig
bertus per claustium 8e communem Caanonicorum vitam civicos ad castitatem
duntur. 88r. Crimen est, quod Graeci Clericalis dignitas sutum Monachalem olim Augustos Principes castrarent. Et quM destruxit. 2 L Uotum tamen non exstinis nimia in evehendis eunuchis esset facili. xit. Nec obstat Synodus Toletana II. ras. 838 cujus Canon tertius castigatur de explica-Cathedrae Ecclesiasticie . Regibus non pos- tur. α sunt institui. 466 Clerici Evangelicum verbi ae Sacramenti
Cathedrae Patriarchales, Romanae subordi- ministerium non raro monachis invide-nantur. 9FO. rex runt. 47o. In Claustro Iuxta Ecclesiam Cathedraticum Epistopo debetur. xis, 2 oo. constituti. 486Μonasteria in Hispania ab eo onere exem- Clerici ex eo quod judici Canones viverent,pta. xos dicti Canonici. in Vide Retula. Celestinus quintus ante se habuit Papatus re- clerici incontinentes ab Ecclesia latina solent nuntiatorem Joannem decimum octa- Nicolaitae appellari ς tr. Clerici majorestuum. I o I apud 'Latinos a nuptiis arcentur , apud
Censurae ad extorquendam pecuniam in fici Graecos , Episcopi. 9ι L. Licentia, quae clesia Graeca latae : Ae itidem relaxatae Cle is maioribus permisit uxoris usum. Liem vitium Ecclesiam latinam iniecit: semper filii odiosa. 9ia. Diaconis uxores Per Canones graviter reprehensum. in . ' ducere apud Graecos abolitum. si x Chrisma a Baptismo removere. illicitum. G Clerici Mediolanenses jurare compulsi. sese Clemens III. purgari potest, aliique, a liber- pro ordinatione nihil dedisse: Secus Μωtinis seriptoribus Simoniae insimulati. 16s. nachi , quippe qui a labe Simoniae erant 164 immunυ. 3 6o Clericalis antiquae castimoniae apud Latinos Clerici quondam bona sua tradebant vulnera exponuntur. 8 de seqq. Jovi- kccisae. a Io. i. 372. Oblatio illa annianuς primus Ecclesiam Latinam sua li- te eorum elictionem facta Simoniam bidine foedavit. 32. Monachus filii, dein sapit, secus facta post electionem. VaClericus. 28, 20. Docuit virginitatem pu- Clericis tam illare est in Monasteriorum jura dicitiae coniugali non praestire. 2 p. volu- involare. I Rptatem p ditavit, jeiunium existimavit Clericis minorii us licuit plerumque uxores 1 uperfluum. 3o. 3 L Hic cum Vigilan- ducere. 26. Alicubi non licuit Morcistis. tio Hispaniam, Galliam, ac ItalizmMω Lectoribus, ει Psalmistitiis Lectores ianachis Apostatis, ac Clericia conjugatis Africa compellebantur aut uxorem duc infecit. 3o. Sunt Lutheri a Calvini .re, aut continentiam prosteri. x praecursores. - Ariani incontinentedi Clericorum communis in claustro vita in t
Unde 3 ta Gallia praecepta. Carolus Magnus Pippia
clericalis castitatis in Gallia lapsus exponi- num patrem hac in re imitatus. 37. Cla tur. 33. & seqq. Tempore Martinii coe strum illud Ecclesiae utilissimum. iunt in Gallia ει Bulgici Loil sacer- Clericorum matrimonia. Vide murimm .dotum connubia. 33 re Tempore Za- Codices Christianorum sibi tradi jussit Di chariae Papae citrus cuilitanus libidini v cletianus: Qui tradebant, Traditores a
. sanguinem te sus catum excepit. 7 7. 'S. Vide Moachi obm ea mias. Castitas clericorum. Uide Castratio Walesiis haereticis familiaris. Crimina quaedam castratione pMnita. 884. Castrati ad Episcopatum promoti. 88 . 88ς. Castrati ab aliis, a Ciero non exclu-
985쪽
daveri simithmitur. I . Extra pro Acoppida elicta. 1 . o . primum Gaemia. tertim intra civitatem , tempore Iust, niam Imperatoris fuit. ΤΟΤ Cttiis Christx Vula a Lyn .
Communis Em P a Prexbyteri ex dubio crimae non Maecii ri. so Commonio populi qmaeui in . numquam praecep 834 mp ,stellanae Mesinae origo. - .F est metropolitica. M6 Conceptionu Beatamariae Virginis festum in ConcilioMoguntino institanum..i 9 s. Apud Graecos ac Armenios est antiquissimum. 496. Q rempore apud Latinos corpcrit celebrari , nis plene constat. 4 6. Apud Anglos di Germamri antiquum est 497. S Scraardiu illi obstitit. 407. Quo tempore nondum ab Ecclita Romana erat reisceptum. A Concilio Basileensi ad omnes Eccletas extensum. Α Sixto IV. amplius exaltatum, ampliusque ab Alexandro VII.
consensu Regius in Canonicas Emiones est antiquissimus. Ab Ecclesia toleratus. 29o. is i. tandem usurpavit Carolus Magnus. usque Successeres. as ta 292 Quam potestatem Ecclesia Regibus Francorum is-dulsit. asta. 293. In quibusdam Eeclesiis, Reges Longobardorum in electiones conis senserunt. 294. Consensus Resius inesectiones etiam viguit in Hispania, in Amglia,sce. 19s. Consensis ille Regius etiam dictus est concessio & donatio Episcopallis. i. Poterat qx causu Rex praesentatam esectionem reflatare. 297. 293. Et ctionibuη a Sede Apostolica probatis non stiebat Regius euosissus exspectari. 208. . Vide γῆ- vi es. Elam m. Constitutiones Apostolicae sub nomine Cimmentis , nec Clementis sunt, nec Apo
Continentia antiqua latinorum Episcoporum ει Clericorum exponitur. 3. ει seqq. Apostoli, meepto S. Petro, fuere continentes: His tamen vocatus, uxoris usui renuntia.
maccieris continentiam utio . . 3.
gust in Illyris . in Patriarchais Arim, cheno. Q 7 ha Minica inoecesi Presisbyteris dion licuit incires ducere: Secus Draconis. qui in ordinariote comane se vel coniugis copulari. S. Petrus.
iii Cleri cinis1- in Eoesinam Romanam invexit. S. Coelibes inviti.olim adeseruatum frequenter rapti ac comemtia Huius noci inaconis . non Presbyteris . unius matrimonii licratiam foetet Synodus
Continentia Claritalis a variis Pontificibus Praecepta. H. In Clericos Romanos incontinentes animadvertitur. s. indi ianensta Ilebem ad seditionem adversus S Petrum Damiani concitarunt. 46 Continentia Clericalis per totam Europam exstincta. 39. Diaconi. Pre teriae Episcopi matrimonia attentarunt. 39 . Presbyteri incontinentes a Deo acriter punit . . v. 4o. In Gallia, Anglia, ac Hyberis nia erat filiis Presbyterorum haereditaria Praebendarum successio. H. Quam Eud gariis Rex Angliae nequiit exstinguere. I. Urbanus II. nlios Presbyterorum ad Miselesiae gradus reddidit inhabiles. tContinentia Chricorum in Synodo Nicaena statuta exponitur. p. 8c seqq Legem comtinentiae in dicta Synodo Legati Romani
conabantur introducere: At obstitit Paphnutius. p. o. Cujus intercissio est authentica. I O .. Post hanc Synodum Ecclesia latina clericalem castitatem servavit. II A que S. Sylvester di Stricius firmarunt.11, Quae lex per S. Leonem restaurata. I . AEgyptum etiam penetravit, nec non elesiam Alexandrinam. in Patriarchatus
Antiochenus Latinam Cleri castitatem asmiiit. 34. Uti Et Alexander Alexandrinus. tr. Episcopi videntur Nicaeae pro se Romanam castitatem admisissi , non m Clericis. is. Vii di Pontica Dioecesis. I 6. Omnis tandem Ecclesia orientalis Episci pis castitatem in legem admisit. ιε Data ab Diuitiam ni
986쪽
i ab Anenana synodo facultas Diaconis. de impossibili castitatis custodia protestam' tibus, non est a Nuraena Synodo cassata.
Continentia subdiaconorum Latinorum exponitur. 8c-Horum plena apud Latinos castitas est ex S. Petri Instituto 39. Ecclesia Romana cum aliis Subdiaconos ad planam compulit continentiam : Secus Africana. 2 . In Ecclesia Hispana , uti di Gallicam , quoad continenti assi fuit varietas. 2 o. &seqq. In Siciliam Subdiac norum continentiam Pelagius II. invexit. as. In Calabriam S. Gregorius. 26 Integram tandem recepit omnis latina Christianitas, ac Decretis firmarunt Leo IX. Gregorius VII. aliique: Convivium in introitu novi Canonici aut
Religiosi potest instruit sed oblatum sine
Crucem Graeci a laeta in dextram formant: Secus Armenii cum Latinis. . 69 Cypriano adscripti sermones de operibus Cardinalibus sunt ab auctore, qui vixit ante, finem m. laculi. 60o S. Cypriani de S. Usrginum nilptiis locus dilucidatur. 7o Cui conssinaritSS. Gelasiusti Augustinus. 7.
Crypha. syDecretum Pontificis subinde scriptura appellatur 93 Decretum S. Leonis IX. Presbyteris continentiam praecipit. 4 . Nicolaus II. Dia- . conis & Subdiaconis. H. H. Idem praestitit post Stephanum X. Alexander II 4s..
Decretum ad omnem Ecclesiam extendit Gregorius VII. - od multis
conjugatis Presbyteris fuit contemptui. . 7. Adversarii husus decreti recensentur. 8. 49. Dervense Monasterium perantiquum. 4so.
4st. Haec Abbatia ad jus Archiepistopi
Reimnsis pertimi. 4s Dispensitionis facilitas in impedimento cognationis olim. non suit. Mo. Sed pleriqua
eonjuges huiusmodi separati. Fere primus
dispensavit Innocentius Ill. 4o L Alii Pontifiees sunt subsecuti. οχ. Fuit tamen an te dispensatum. - 4oa. -o 3. Primum in matrimonis jam contracto . dein in con- . trahendo. 4o3. Dispensatio praevia ab Alexandro IIL inchoata. 4. 3Dispensatus ad unum Episcopatum est dis-- pensatus ad omnem. 83. Bastardus tamen de beneficio ad beneficium sine nova venia nequit transferri. MDonatissae Christianitatem toto orbe credebant exulasse. 9ox. Se stlosjambantchristianos 3c sinctos: Quod di aliis haereticis
citis&iniquitate congeritur. 93 Eleemosynae passim dantur, ut pauperes pro
donatoribus Deum exorent. Contra sentiunt Wicless, ejusque sectatores. I 8. Pium est pauperes per haereditarias donationes ad preces obligare. 479. Res est antiquissima. Adversus Luthera fac Calvi
ElectionesΑntistitum a Barbaris Regibus vi lenter impetitae. 26 i. di seqq. Summa In has fuit violentis in Africa sub Hunnerico Rege 16 i. Mitior nonnihil in Italia 26ν. duravit usque ad Constantinum i Ra61. Sed acrior in ItaliaTub Longobardis. 262. 263. Haec violentis etiam intravit Hispanias. 163. Summa fuit in Merovi giis Francorum Regibus. 26- 26s. 267. Eadem violentia in Anglia grassata. Cui obstitit S. Thomas Cantuariensis. Vide Nominatio. Nomimendi. Eligendi facultatem in Imperio Orientali Clerus Principem rogavit. Etiam Carm tum Mignum, ejusque Successeres. 290. goo. Eadem inpotι state RNes petini. 3OL A Reges Angliae. 3oω. Uni electioni unus Regis siissiciebat consensus. go Α- bustis in danda eligendi licentia fuit d 'signatio personae. sos. go6. go 7. Eius modi electionem vetat Innocentius III.
987쪽
Immo declarat esse irritam os. Ab aliis quinue improbatur 368 3o9 Principes se in electiones insinuarunt per preces, sed mutas. o9. Quae ii nati eligendi repugnant, quamvis ab Ecclesia dissimul tur. 3 io. Eligendi licentia aRegibus post lania Canonibus εc Ecclesiae libertati adversatur. 3 to 3 L. Iugum hoc ab Mesesia extussum. 3 ix. 3 i 3 Eligendi licentia . factaeque electionis confirmatio ad jura Regalia pertinet , adeoque solis convinnit supremis Principibus. 334. s. Id tamen etiam fecere Duces Sc Comites. 3 16 Licentiam illam existinianini Reges ad coronam suam pertinere. 337 Episcopae, Presbyterae, dic. id est, relictae ab Episcopo, P sbytero, &c. uxores , invalide nova matrimonia contraxissent. λε 7. Idem etiamnum in Graecia servatur.
Episcopi Britanniae sunt suiffraginei Episcopi
Turonensis. 4 1. M seqq. F. piscopi Cardinales sunt Archiepiscopis digniores 06i. Episcopi subinde non ad ei.
vitatem . sed ad totam g ntem consi Crati. Ita Willebrordus. ψ62.963. Humbertus. alii lue. 963. 064 Episcopi castitas aliam pariat, necesse est. Episcopi in Conciliis ob locum frequenter litigarunt. 429. Io. Episcopus Magde-bursensis in Germania Primatum hά- In Gallia Coloniensis. Moguntinus ac Trinvirensis Cardinalibus Episcopis aequiparantur. Ex quo capite Cardines istum recusarunt. Appellantur etiam Eminentissimi. 4 2. Oblatum Cardinatatum pert, peram non ad miserunt. 443
Episcopi Latini propriis in bello manibus pugnavere. 8 3. Ejusmodi Episcopis de
Clericis Graeci non caruerunt. 84 . Quod hodie collat. 84ς
Episcopi qui Regularium litteris in approbatione ad Confisiones vet. Conciones ultra Eeclesiae seu Pontificum Decreta limitationem apponunt, Simoniaca labe contami.
nantur. Uti di Regulam qui acceptant.
Di pus Ostiensis Pontifi rem Rot nimconsecrat. Et Pallio utitur. V . 4δ8. Episcopos, immo Archiepiscopos conis erat. 4 8. Fuis Romanae Provinciae Pro
istola apud S. Hieronymum de septem gradibus ad Rusticum Narbonensem non est S. Hieronymi. s. Epistola S Gregorii ad Ianuarium existim tur fictilia ν6o. r 61
Epistolae quaedam coelitus allatae. 391- u . 394. Etiam una ex insemo. ' 3ς Eucharistia amissam per esum pomi vitam cum faenore restaurat. Foo. Christus in ultima coena carnem praebuit passibilem. In triduo mortis fieri potuit Cons cratio. Quaestiones curiosae silentio potius. quam disputatione honorandae. φοι Dphesina Synodus Sicrum Calicem fidei bus non substraxit. ro 7. Qvj ab eo abstinebant . . S. Leoni de manichaeismo suspecti ros. Patres VIII Synodi ajunt semper Geditum fuisse verum Corpus Christi in Eucharistia..r . . Elementorum sanctificatio duplex. Transsubstantiariδ re ipsa a Sancta Patribus Graecis asserta. ab Adri no L firmata ri7. S. Paschasius Ralbertus de accidentibus in Eucharistia haud recte sensisse videtur. N ig. y 39. Se tamen de Eucharistia rem sentientem exposuit : . Atque S. Laniraneo purgatur. set r. Corpus Christi in Eucharistia est iu-
corruptibile. sa a. Contra sentiens a C tholicis confutatus. φ23. Veritas Eucharistiae est immobile fidei dogma. ς a.
Graeci transelementationem constantera stirmant. Corpus Christi esse in Euch ristia modo spirituali, unanimis est Sa
ctorum Patrum conseiisus. s 6. Errores circa Eucharistiam Uide Berra garius. D- 'mises Erige . Stercorissa.
Eucharistia Virgini Matri a Domino tran missa. 7o Domestica laicorum Communio fuit sub sola specie Pnis. 7o I. Eucharistia olim dicebatur primie Sam
misiam ab Episcopo Eucharistiam omni domi.
988쪽
Mm In ea sumere ilabebit. At tempus te modus ignorantur Eucharistiae sumptionem quidam existimabant jejunium solvere. 836.837. 838 Eulogiae dicebantur fermentum 7oo. Mitte. tantur in lignum adunationis populi cum Episcopo. 7oo. 7or. Missio hujus fer-
menti est S. Melchiade vetustior. Τοχ, o . Ab ipso innovara. 7o . - Ante acceptum fermentum non licuit Parochiali Presbytero concioliari. 7o4 o . Fermentum illud vera fuit Eucharii ia. 7 7.roia objectiones selvuntur. 7 9.- 7 1 o. 7 tr. Non fuit fermentatus panis. Eucharistia recte dicitur fermentum. ΤΙ ΑΕxactio di oblatio pro Concionibus, Exorcismis, Et aliis id genus exponitur. 392. 8c seqq. Christus ex praedicatione victui necestaria accepit. 30 a. Potest Evangetlii Praedicator vine necessaria oblata accipere, non exigere. 393. Evangelium ad core, decidas opes non est praedicandum. ο . 94. Apostolus quibusdam in locis gratuitum exercuit ministerium i01. 94. Non Irim ubique. Iv. 306. Gratis praedica -- re di ex mendicato vivere. Apostolica est perfectio. ΤII Non licet praedicare, Sacramenta administrare, aut statum clericalem assumere cx amore ne vel necessarii victus. 08. i 99 Qui ex amore lucri prindicat, mniilrat, aut ministerium aeripit,
peccat. sv exorcismis aliquid exigere est Simoniacum. Pro miraculis ac precibus licite victus accipitur, non tamen
Exactio & oblatio pro donatione Ecclesiastici
benefieii exponitur. 37o. di seqq. Minio pro confirniatione Elainorum ac pro pablio, Simoniae damnatur. ιγ . Joannes' AXlIl. exigendo excessit. i g. Nihil ratione examinis ab Ordinandis potest exigi, immo nec oblatum accipi: x s. Nihil li-' Cet exigere pro inthronizatione , investitura, instat latione : Quippe quod Sim nricus est. I r. 3 6. Insinuativa in Eselesia C P. a Justiniano sublata. 77. Etiam in Ecclesia latina fuere. III. 378
Exactio dc oblatio pro exequiis ac scpultura
. ab Imperatoribus constitutus reditus , ut exequiae gratis fierint. 38r. Singulis ea inire occumtis inde assignata portio ι ae unicuique cadaveri certa adscripta solemniatas. ι86. Apud Graecos pro sepultura Clero semper aliquid oblatum , usque ad Constantini tempora. SIL Non licet ciericis opulentis pro exequiis aut ministerio E . elesiastico quidquam exigere. I 87. Proossicio exequiarum olim in Exclesia Latina aliquid oblatum Ec exactum . 87. Et ctionem S. Gregorius graviter improtat.
I88 andem vetant Concilia ac Pontifices. is R. t 80. Occasione extorquendae pecuniae corpora mortuorum super terram non detinenda I 89. iso Minio illa Simoniae damnatur. I 0o. Barbarum
est defunctis ob debita lipulturam denegare. Iu . pl. Cadavera sine persolutione pecuniaejuxta ius commune per alienum territorium possunt transferri. ' ro . Ponsunt moneri fideles ut laudabilem pro sepultura aliquid inerendi observent consuetudinem. . 391
Exactio di oblatio pm Missis di orationibus
exponitur. r 8. ει seqq. Denarius olim sponse oblatus, tandem coepit exigi, quod Coneilio dentino probatur. 384 Utinam nihil pro missis exigeretur l 18s.
Exactio & oblatio pro sacris ordinibus exponitur 3ς8 3c seqq. Exactiones a consecratis Epistopis in Ecclesia Graeca sunt antiquae, a variis prohibitae. is 8. isy. Episcopis aliunde advenientibus ad peragendam ω- vi Epistopi consterationem permittitur
oblarum honorarium accipere. 9. Exactio illaetiam viguit in Ecclina latina: AS. Gresorio improbata. t 6ti A Zacharia ripa camnata ; spontanea tamen xenii oblatio admissa. 1 I i 64: Ad exactiones prasinopia rediit Romana Ecclesia. Isia Malum per Leonem IX. nusque Successeres lablatum. I 6 . 36A. Exactiones quamvis privatim factae, in publicis tam nEecies ae Romanae tribunalibus vetitae ac punitae. IA Exactiones ex summa quo
989쪽
rui idam Pontifieum paupertate excurae.
Exactio in benedictione Abbatiam&Abbati Diarum . dc in consecratione Virginum, ab Scelesia rectὸ vetatur. νες. i66. Item in consecratione Letasiarum. 166 Et ab 'tarium l67. Debentur tamen procura tiones, id est, illius diei alimenta. I 6 . Ex ctio in ordinatione Presbyterorum ac Cl ricorum apud Graecos antiquitus usitata. 'a 67 Hane Theodorus Balsamon Simo. nia excusat . sed S. Gr rius damnat.168. Variique Canones inhibent. i58. 369. Hodie in ordinationibus nihil licet
Exactio pro baptismo simoniaca est . permultos Pontifices reprobatae r t. Alibi exactum aliquid , alibi vero nihil. r38. Zeseqq. Prima Ecclesiae disciplina vetabat
exigi Zc accipio Secunda exigi, tertia exigi ante baptismum. I l. 349. Exactio post baptisma , fit titulo sustentationis: Oreb que Simoniae labe. 3 3. Exactio pro chri te aut oleo sancto semper ab Ecclesia Romana Simoniae damnata. IV. Exactio pro chrismate viguit in Anglia : Quam S. Augustinus Anglorum Apostolus Simoniae insimulavit. 144. 4y. Prochrismate LM tini numquam a Graecis nummos exegerunt. I s. In Confimiatione nonnulli exegerunt Episcopi. 346. t 7. Exactio pro administiratione Eucharistiae, ut Simoniaca damnatur. t 7. Pro extrema uninctione nihil licuit exigere. z47. Gratis tamen oblatum licuit accipere. 147 . ..
Post datam benedictionem nuptialem juxta consuetudinem exigi potest , & accipi.
t 8. Exactio quondam in confessione. fieri soliata erat xenium ministri. iri. A pluribus interdicta tyx. t Fuit origo abu- suum. Spontanea poenitentium oblatio permissa. is 3. Hanc minister non ut mercedem accipit, sed quia opcrarius dignus est cibo suo. i s 4. Multis in locis abrogata. Exactio Regia pro ordinatione Pontificis duravit usque ad tempora Agathonis P. I 18.
Imperatores C. R exactionem tradux runt aci omno Patriarchales Ecclesias. x 28. Arabes ac Turcae itidem xx Patriarchae creatione nummos extorquent. 329 Iu rco Graecia duplex exactio. Μa meistes Episcopos ab omni exactione alvis At
non duravit. IasExactio varia Episcoporum exponitur. 2os.& seqq. Illa quidem licitὸ ab Episeopo . Claro ac populo indicitur. xo6. Sed is
Exactio varia ministrorum Epita alium exponitur. 1Or.ec seqq Cha tophylax C P. aliique ministri ab ordinatis Clericis olim aliquid exigebant. aol. oppositum iis tuit S. Gregorius. aliique Pontifices. 2GI.llo 2 Exactio pro litteris , bullis, sigillo Simoniae damnata Concilio Basileensi. 3ox. Pro dimissoriis ae testimonialibus illicitὸ accipitur. Notariis id tamen permittitur. xox. Chor Episcopi. Archipre byteriac Archidiaconi inferiorem terum
. exactionibus non parum Vexarunt. 2 3.
xos. Archidiaconi, quibus pinguis est Prinianda . a Parochis nil possunt exigere. xos. Archidiaconorum exactiones aliquot recensentur. os. 1 6
Excommunicatus non nisi post sententiam judicis vitari debet. . 3M.
F. FAustiis Reiensis Episcopus . quamvis
circa initium gratiae male senseris. ipsa tamen gratia non ivit destituturugi 6. eminae Presbyteris prostitutae Latinnensi 'latici adjudicatae ancillae ' os Fictio in Baptismo reddebat hominem perpe tuo irregularem. U Fornicatio cum aliena sponsa est crimen adulterio assine. x62. Apud nonnullos inter illos attentatum matri nuum est irritum. s6a
990쪽
Inviditampetitus, Romam mersitur. Pontifici pergratiu fuit. 469. multas praedicandi verbum Dei, dc audiendi fidelium confessiones, cum umore illi
Goilredus Abbas litam investitur m sensit
esse haeresim. 344. 343'. Ac Simoniacam
3 6. M sent paradoxa. 3 9 Graeci & Latini invicem locum sacrissi didi concionandi aliquando obtulerunt. 7s8. Graecis is Missa duplex est introi . 76o. . Hodiernum Graecorum odium in Latinos . rhusa Μὰhaelec lariqinductum. 76r. Ab odio in Graecorum ritus semper aliena fuit Romana E Hai Quin potius eorum ritus probaviti 763. 763. Immo ab uno ritu ad alium transiri iaile permisit. 76M763. Ubi Latini cum Graecis junguntur quem debeant ritum furvare. 763. Graeci Latinos arguunt, quod spiritum sanctum credant ex Patre Filioque procedere. Item, qu&l hoc Symbolo C P. sit adjectum. 8a 3. 8a4. Insuper quod verba quaedam in Missa Catechumenorum alta dicantur voce. 816. De lege Mosaici non s is verenter locuti si 3. Quoad p*fessionem Spiritus sancti Latini a Graecis verbis dumtaxat dissident. 9i3. Vocem, Filioq-, Symbolo addiderunt Hispani. 9l . Clorus Graecus a moribus de ritibus Latinis alienissimus. 937. mxivi a recipiendo Primatu Romani Pontificis. 93s. Omnes Apostolos, omnesque Episcopos pares statuunt 949 Graeci Schisnaties. Vide Asina. Graecorum Schismaticae in Latinos injuriae exponuntur. 7 1s. dc seqq. Tres Schismatis
adducuntur causae. 72s. & seqq. Graeci. Latinos ut canes reputabant. Legatum: Apostolicum occiderunt. 73α73 I. Communionem cum Latinis vehementer dete. stiti. 731. 73 a. 733. Latinos ut pate norum rituum habent immutatores. 72ν.
γλέ. 7a7. Obiiciunt dogmatum comm rietatem. .727. 728. Censebant Euchari. stiam a L inis non confici. 73o. In Basilica S. Sophiae Graeci Schismatici a Turcis crudelissime oppressi ac capti. 733. Grae- . es maluerunt Saracenis Ec Turcis Mes tam . quam Latinis Κωςsiam permittere. 336. 7 o. Nullam in Ecclesiis latinis ado. rabant imaginem. 739. Maburneianos πω. debant verum Deum colere, Catholicos falsum Christum. 7 o. Noluerunt in altari Latinorum . sed in suis a mensis cons ire. 7 o Gregorii VII. Decretum de continentia Cl meorum. 47. Est antiquis canonibus colla me. 48. Exponuntur contradictiones.. 48. de seqq. Etiamnum vim obtinet. so. ta ejus Dyreti occasione Ecclesia mirum in modum turbata: Quam ob rem ab e dem Pontifice permissa mitigatio. xo In Anglia & Gallia facta Decreti executio, secus in Germania. In Flandria per telos - Monachos divulgatum. xi. Dein a variis Pontificibus confirmatum. s 3 Gregorius VL Iniquὸ simoniae insimulatus, , ac per falsos testes convictus. Quod etiam aliis accidit. IO Gregorius Q. Fuit legitimus Pontifex, in
juste sede pulsu . . ' IGO IO . IO
Guido Archiepiscopus Remensis Simoniae
accusatus , ad juramentum coactus, i
ductas impetravit. 4so. Ac Romae restruturus in inimum. Με
porum involavit. Pro secutis Deminis redimendis nummos accepit, iniec Episcopi quidam, ac Archidiaconi. Quod s. Anselmus rigide interdixiti s 3 Haereticorum libri legi merito ab Ecclesia v
Hugo Abhas, primus fuit ex Cisteretensibus iscopus. 3os Hugo Cluniaeensis laudatur. 4 4 Hugo Lingonensis per Simoniacam nomin tionem in Episcopatum intras . 418. In sinodo Remensi depositus. Post poeniten'