장음표시 사용
971쪽
quid freni, sin m Leonem garrivit secum sentirea se damnatos LaKnorum excessiis damnari etiam ab ipso , ideoque ab eodem , ramquam excessus istos reformaturo, postillavit iniri concordiam , ct Ecclesiasticae communionis reparari unitatem. Pontificem lucrari voluit. Ex quo zelo sciliat in Meditato de Patriarcharum furibus etiam Theod rus Bais unon et Concordia Papa Romani quasi mordicus inlineo . G is separnionem illivs ammo Iaceror, Hre rosidie conversionem illius Creatam e Qubd tales caecae mentis nugas. suis litteris Michael inseruerit,
lucet ex Pontificis Response: Scri si nisis, quomam si una Ecusis Ramana per nos haberer nomen tuam, omnes Ecclesia in toro orbe terrarum haberent per te nomen nsrum. Eo utique pacto , ut Paea reformaret fictos per Michaelem abusus, &.in ipsum ac ipsius sedem transforet Papatum. Verba ista insinuant etiam Michaesis nomen fuisse rasum ERomanis Dyptichis: Cujus tamen oppositum siladet nostri Pontificis
Rescriptum ad Petrum Patriarcham Antiochenum. Pevit Michael de Ponti fiee: Quo per eum Baauorum auxilium procuraremus. Exponit in Resci ipto ad Imperatorem Constantinum Pontia
sex , Norimannorum in scilia ae superiori Italia Barbariem , sua in
ipsis bella, & acceptam nuper cladem referens , ae pergens: De victoria sua potius tristamur, q/iam laetamur. Sisur enim tua Pietas scribere curavit ad nostram taHuaetionem , pro ista sua praesumptione maiorem in prommoe 'eiuni sibi superventuram inrignationem , ps illam , quam expertisum, sua caterva diminutionem. Nos ινιωνιe Divinum adiutorium nobis adfore , O humanum non defore credentes, ab hac nosra intentime liberanda Cis ianitatis non issiliemus , nec dabimus requiem temporibus niseris , nisi cum requie sanctae Ecclesia periclitamis. ωd quam acquiren am O ist nendam habemus maximum ex Divina lietate solatium G praesidium , cariss-mum silium nostrum Imperaetorem Henricum, cuius de die in diem ex 'etiamus promisum G proximώm admentum, x Me cum procinctu O expeditisne ad nostrum avixilium. Cum sua militia Robertus Guiscardus erat tunc
recens in Sicilia & citeriori Italiar Et quo suum istic firmaret Principatum , non Qtiim Saracenos invadebat , sed & Graecos , ipsumque etiam Romanae Ecclesiae patrimonium. Pontificis in illos impettim norat Imperator Monomachus: Hinc de suas dc Papalus, ac Latini Imperatoris vires rogavit jungi, penitus eradicari Nortmannos, ct istis in terris reddi cuique suum. Et hanc secietatem Pontifex gratam habilit, & amplissime addixit. Quocirca per Francos Patriarcha Michael intellexit Germanos. Graeci enim & Gallos de Gomanos, nec sine fundamento , jam pridem appellarunt Francos. Et hinc Michaesis intentio non fuit casta, nec fundata supra petram. Etenim ob
972쪽
Da s. Iuno Nis NONI AC Tis. 96s temporales fines Ecclesiasticam unitatem quaerere est Deo ob visibiliasirvire more Iudaico, spectare ad vetus testamentum , & instabilem domum aedificare in arena. Eodem ex fine Imperator Theodorus Lascaris a Gregorio nono petivit , Michael Paleologus a Lugdunensi Gregor ii decimi , ac Ioannes secundus Paleologus a Florentina Eugenii qualeti Synodo obtinuerunt unionem & pacem. Uerlim neutra fuit firma. Quod nempe neutra staret in solida casti finis petra. Quin tamen Imperatoris Constantini intentio fiterit castissima, non est dubitandum. Lucet ex hoe Apostolicorum Legatorum de ipso aerius Proceribus Elogio et chamtum ad colum s Imperii, G eius Honora ros atque Sapientes , ωistianilyma atque Orthaiora es civitas Comstantinop sitana. Hinc preces admisit Pontifex , ct jam laudatos misit Legatos, instructos litteris ac mandatis variis , quorum hoc erat palmare circa Michaelis excessus: Si Michael in D , a od absit, pertinax fuerit, pacem 'nostram rαinere nullatenus poterit, quia procri dubio ad nos revertetur , fit emluerit 6se filius pacis. Adjunxit de has ad Principem preces: Quia
aba dante uilitate , μηcta Romana Ecclesia G Apostolica sedes nimium diu obsessa suis Merrenariis, non Pastoribus, a quibus ua, non qua J ESu-CHRUTI quarentibus, de stata jacebat miserabiliter hactenus, Divinis cpnsilium vo-isit meam Humilitatem suscipere tantae Cathedra pondus. Quo licet plurimum mei imbecilles praemῬemur ac deprimantW humeri, non rarum mihi subest sanctae ihi,quandoquidem ex utroeae larere tales adstent filii, religione o potesare praetiari mi. Videlicet Henricus tertius Occidentis, & Orientis Imperator Monomachus Constantinus. Quapropter , devotissme Fili , Oserenis e Imperator,tollaborare mihi Agnare ia relevarionem rua matris sanctae Ecclesiae, G privilegia dignitatis atque reveremia eius, nec non parrimoria recuperanda in tuae duisvis partibus, sicut manifesse cognoscere poteris ex vene-racilium natorum, seu Iucrum Praedecessorum Scriptis oe Gestis. Adversum sacras imagines belligerans, & ob sibi emulsam ab Italica militia obedientiam indignatus Imperator Leo Isaurus , haec omnia Gregorio secundo Pontihes retulit accepta , ideoque talionem reddens, omnem Illyricianae diaeceums, nee non Siciliae de citerioris I taliae Ecclesiam ab-Dulit Romanae Cathedrae, dc violenter tranlcripsit in Patriarchicam potestatem Episcopi Constantinopolitani. Omnia item Romanae E clesiae in sitis ditionibus patrimonia redegit in fiscum. Adrianus primus, Nicolaus primus, Adrianus sucundus, Joannes octavus, Malii Pontifices , dum in septimam & octavam Synodos, aut alias
Ecclesiarum uniones consῖnlerunt, eadem constanter repetivere, at
numquam filerunt consecuti. Post exsit iustum magni Caroli genus in
Occiaenus Imperio.& patrata in Formosiim Pontificem scandala,
973쪽
ς o DissERTATIO plures intruses Pontifices, de s ummas ab ipsis calamitates passa est Romana Ecclesia, de redacta in miserandam paupertatem. Reparare carperunt Gregorius sextus, Clemens secundus,& secundus Damasus;verunt
modico tructu. Rem strenuὸ promovit noster sanctus Leo, & Imperator Henrieus tertius addidit Augusti braehit auxilium. Sancto Pctro sua per occidentem reddidit patrimonia. Quare praesentis Legationis occasionem, de liberalem Orientis Imperatorem nactus Pontifex, etiam illic reparare Apostolicae sedis jura studuit. Acridensem praekrrim Ecclesiam, ac tu sidum ejus Antistitem Leonem conatus es Autocephaluia exuere, redigere sub avitum Romani Patriarchatus jugum, atque ita hujus Successores liberare a periculo deinceps rebellanL. De Legatorum in Regiam urbem ingressu scribit Patriarcha Michael ad Petrum Antiochiae Patriarcham : Legati urbem Regiam ingre', paroti primum orsancto Imperauarise conssuismus DGbueruns, gram i qm em
Aperbo h tu, G resis o supercilis. Et insta et Nec ipsi Imperatoris conss estisi G-se emmm inclis verint, sed potius seipses magnopere
exigentes , O-em non decebar costames, cum Guce G Sceptris Regium
iure iantur Palatium et Per sceptra intelligit baculos Pastorales. Etenim hos gestantes in manibus, de eum sisten niter ante se deportato Sacrosanctae Crucis vexillo Procedere in publicum , semper consueverunt Legati Romani. Praesertim Constantinopoli, dc in processione ad Principem. Etenim sic ad hunc ingredi consuevit & Patriarcha. Attamen non sancta Crux, sed accensa fax ante ipsiim fertur. Rationes de modum exponit in Meditato de Patriarcharum juribus Theodorus Balsamon. Quod Augustae Majestati se non inclinarint Legati, est mendax calumnia, & Romanae Ecelesiae moribus sienissma. Chry- Ω-Pegi, seu aurei sontis palatium supra exposui: Quod illie a Principe hospitium aceeperint, insinuant ipsi Legati in commemoratione suorum in hae Legatione Gestorum. Nec tacent rationem: Micha I nobispraesentiam suam O conpilum denegavit, O Eiclesias ad Misas agendum
inlerAxit. Sicut o prius Larinstrum Ecclesias clauserat. Blachemensis Ecclesia & adjunctum ipsi palatium simi consiletum Apostolicae Legationis hospitium. Haec singulariter clausit Michael , ideoque Princeps illos
excepit ad fontem aureum. Quod haec Ecclesia sub soannicii Patriarchatu , & Turcico Selymi imperio adhuc fuerit in ra, testatur Pa triarchalis historia , desci ipta per Emmanuelem Malicum. Pergit Michael Certa larius de Legatis: Deinia cum ad negram Humilitatem venissent, quis dis re post , quanta si perlia γ angantia sim et
974쪽
sent, sed quasi ο ipsorum consumelia i/Dolum putassent. Et infra: Nihil igi--ν horum, ut par erat, cumsec exi, episLiam nobis si, utam dederunt, O quam primum recesserunt. Quam cum Humilitas non cccepi et, O Hsilum aperire a resus essem, Or diligenter ipsum sigillum inlexis m, im ni illas depravatum, O literas doli oe malae mentis pleras. Nempὸ illos non . sancti Papae Leonis Legatos, sed esse doloses Argyri Ducis Emissa- .
1ios perstiadere & Patriarcliae Petro & Regiae civitatis populo conatus est , atque ita errores suos atque excessas purgare aut fucare. Rei veritatem jam statim audivimus ab ipsis Legatis : Audivimus quod ipsis Michael praelemiam suam de colloquium denegarit, & clauserit Eccle-sias ad agendum Missas. Et certe post Metropolitas sedere non poterant , nec talem Patriarcham admittere ad colloquium. Hinc pergunt in laudata commemorationer Ad Monasterium Diali intra urbem Constantinopolitanam Nicetas Monachus, qui cir Pectoratus, ante pra- sentiam Imperatoris Procerum eius, in entibus metusis Romanis, anath
mari amis quoddam Scriptum sub suo nomine contra Serim Apsolicam omnem Latinam Ere iam edisum, γρωitularum de Azymo, de Sabbatho, γ de na-ptiis Sacerdotum. Insuper anathemati vit cunctos, qui 'sam sanctam Romanam Ecclesiam negarent primam omnium Ecclesiarum es e, O qui illius fidem semper orthodoxam praesumerent in aliquo reprehendere. Ps haec statim in con-ί'eiis omnium ad suggesionem eorumdem Nuntiarum Romanorum jutci idem Orthodoxus Imperator praefatum incendi librum: Sicque distestim est. Facta haec
sunt istius saeculi anno quinquagesimo quarto, in fisto sancti Ioannis
Baptistae. Sequenti autem die praefatus Nicetas urbe egresus ultro adiit ipsos L gatos intra Palatium Pegi, a quibus accipienspersectam suarum propositionum s tutionem , itervm g ontὸ anathemat'avit omnia Acia, oesecta, veltentata adversus primam cir Apostolicam Sedem. Sic ab eis in eis unionem res tus, et19-ctus es eorum familiaris amicus. Ex quibus lucet, quod Michael non dumtaxat Alexandrinam de Antiochenam , sed ipsam quoque Romanam Ecclesiam, utique ob transsata Papalia privilegia, tentarit se ugare.
Pergit commemoratio : Taniem Michaeis Legnorumpraesentiam G co&- .
quium devitante , atque perseverante in sua sultitia, praesari Nuntii decima septimo Kalendas Anu i a ierunt Ecclesiam sancia Sophiae, Osuper illius O
sinatione conquesti, ciero ex more ad Misas praeparato, iam hora tertia, die Sabbathi chartam excommunicationis superprincipale Altareposueruntsub oculis pr.esentis Curi populi. In se mox egresu, etiam pulverem pedum suorum ex cuserunt in tesimonium illis juxta ilicium Evangelii, proclamantes: Hi eat Deus iudicet. Exstat ibidem excommunicationis Diploma. Exponit omnes a nobis lis pra explanatos Michaelis errores & excessus, addit illum solo humano metu factum Monachum,abusivum ac Neophytum
975쪽
. De antiqua Erelasiastici Iudicii forma recite scribit in opere de Sace Lib dotii ac Imperii concordia Dominus Petrus de Marca et De ordine Iad clarum nihil fere confluuium horar ab antistis Conciliis, quia Iegitimum ordonem
in 1udicando Disce F sequebantur. Et hinc ad Eustatium bcbasienum primae Armeniae Metropolitam Episcopum scripsit magnus Basilius: Si
vocant, mulitimque remporis insumum , num Legis rigorem conmemes, nam natura communionem reUerisi , multumque ingemi centes, ac iudicandi neces-raetem deplorantes, nemini non manifestumfactum, quod non ex propria sibidine,' sed ex necesano legis ministerio inferant condemnasionis sementiam ς quanto vorrebat majori diligentia, cura, pluriumque consultatione dignum iudicari,
si qui se a franum amicitia avellire conetur Romanam caprilis Iudicii formam Iaudat, adfirmatque ipsam etiam ab Ecclesiasticis Iudicibus
in damnationis seu excommunicationis processu strvandam. Quod ip-Lib ,. sum scribit apud Romanum Clementem Avictor Apostolicarum Con-Cap ra. stitutionum: Maleficus, etiam consessus, non arim mittitur ad Applicium, immὸ pluribus diebus tum anulia deliberarime, con ullatione, O interjecta telo, inquiritur in eum. Posumo quisufragium de capite emtra eum laturus est, sublatis manibussuem te inur, innocentem se essecat mundum asanguine homini, illitis. Hinc & Pontius Pilatus intra vela, & cum simili proicitatione, Christum Dominum damiravit ad mortem. Utique ex Romano more, quem istarum constitutionum auctor mandat etiam ab excommunicantibus E 'scopis servari. Pronuntiandae sententiae modum exponit in suis ad sextum Esaiae caput Commentariis sanctus Joannes Chrysis stomus: Mos obtinuit apudjussices, ut de quavis controversiapronuntiaturi, non satiant hin clam, sed pro sublimi elemato tribunali coriuentes ,allantibus universis, cir cortinis unde quaque corractis iudicia exerceant. Hoc modo etiam. Pilatus pronunciavit in Christum Dominum. Eadem forma adhuc vigebat nostri Leonis tempore 2 Hinc ejus etiam Legatio Michaelis Cerularii intra cortinas conceptam & formatam damnationem pronuntiavit in ipsa sanctae Sophiae Basilica, coram toto populo &. Clero. Et in die Sabbathi. Nam & tune Graeci celebrant solennes synaxes , de plenas coram Divina Majestate Apparituras. Romanam item legem , quae in absentem formari aut decerni vetat criminalem sententiam, semper servavit Ecclesia. Ex ipsa quartum Car-
976쪽
sitam damnationem fuisse irritam adferuit apud Innocentium Pontificem sanetas Joannes Chrysestomis, fuit & hoc: Licet absentes essemus. . Et adjunxit et tam cor remur rates nos esse ad diluendum cnmnaco m remum vis nulli Distases. Demonstrat se non suisse contumacem.Etenim, ex contumacia absentem damnari semper permisietunt & Leges ad Canones. Hine de Ephesinae Synodi in contumacem Nestorium sententia sis dixit ad Joannem Antiochiae Patriarcham Comes Candidianus: Publicos Praecanes soram obeuntes, sanctissimi Episcin Nesorii depsuionem soli-ἡ pompa eburcinantes audis. Synodi Praeses sancius Cyrillus in hominem,
qui siti non faciebat copiam , ita jussit pronuntiari Synodale I udicium,& ad ejus notitiam pervenire. Laudatum Cyrillum ac Memnonem Ephesiorum Epistopum duxit contumaces, & uti tales damnavit etiam Joannis Antiocheni nictio, dc de hujus sententiae pronuntiatione saeip tit Synodus ad Metium Celestinum Ponti seem: Hirscripto publico mcn- data oposuerunt legenda ινά, libet , rheatriparietibus a gentes. Theatrum quippe uat locus maximὸ publieus, per adfixas sibi Eliartas clamans ad omnem civitatem. li modo in contumaeem Micitaelem Cerularium Rerunt Legati Apostolici. Ejus, de complicis faehionis excommunieationem sesenni die posuerunt in Cathedralis Ecclesiae Altari, quo Di- vina peracturus ille debebat statim accedere.
Pergit laudata commemoratio: Hinc ordinatis Latinorum Eccis intra ipsam GUantinopolim, anathemate dicto cunctis , apri deinceps communicarentri manu Graeci, Romanum Sacrificium vituperantis, in osculopacis, accepta orthodoxi Imperatoris licemia, donisque Imperialibus sancto Petro, Osibi, alacres coeperum reuer i , quarto decimo Kalendas Augus. Aliam insuper excomm-nicationem adjunxerunt viva voce: Quicumque DeisanRe Romanae G A- .psolicae Seris, eiusque sacri Pispertinaciter contradixerit, sit Anathema Marsenaria , nec habeatur ciristianus Catholicui ,sed P E mira haereticus. Fiat ,fiat, far. Judiciales, ut valeant, sententias scripto fieri mandant & Leges de
Canones. Haec non fuit hujusnodi. Fuit generale,quod Canonicas haeresis& schismatis edicebat & cunctis minabatur poenas,Decretum. Hi iacviva voce potuit fieri. De Imperialibus in Legatos muneribus scribit Lambertus Schaisaburgentis: Dederitus Archi-Diaconus, Consta vinopolire- gressus , iana quae ab Imperatore Constantinopolitano perma turba a deferebar, B clesiae Romanae consignavit. Romanam Ecclesiam , cui reddere Dioeceses . de patrimonia non poterat, orthodoxus Princeps Augustis saltem mulieribus volitit honoratam.
977쪽
s 4. Di SsERTA Tio DE S. LEONIs NoNt Amis. Hare omnia terruerunt Michaelem Paretiarcham, ideoque pergit faudata commemoratio: Nimia instamiaprecum Michaelisspomisntis tunc rimum . se conflicthrum cum Legatis, Imperator compulsus Sehisia litteris suis eas revocavit iratio decimo Dilendas Augu i. Quo etiam diesqlinantes regre' diserterunt ad Palatium Pegi. Quos praefatus Michaἡl Haeresiarcha comperiens resisse,quasi ad Comitam conabatur adducere in Ecclesiam sanctae Suhiasequenti ερ, ni senses
charta Enrtim, quam omnino terruperat tramferendo , inueremur ibidem apopulo. QMdprudens Imperarorpraecavens mihis haberi altis ud Concilium, nisi ipse adesset praesens. Cumque in hoc ei omnimodis Michael conradicerer, μμι in ius ipsos Nuntios confestim arripere iter. Quod fastum est. Porro υesanus Michael dolens fluas non procedere insidias, comitavit Imperatoris itionem vulgi m
ximam, Telut nunIiis cooperata fuerit eius υoluntas. Ilade Imperator coactus interpretes Latinorum, Paulam videlicet, ac filium eius maragdum, caesos O delemos Mittieli tradidit, sitque tumultus ille conpilevit. Verum Imperator post Nuntios Romanos directissilis, exemplar excommunicationis vexarisumum a civisne Rufisorum sibi remissum accepit, civitisque, ac tandem MichaAemsessa se chartam Legarorum comperit, atque convicit. Itaque commotus, amicos sis es ipsius honονiliis privatos a Palatio eliminavit, emtraque ipsum usque nuncgra Ha iraa resi-
. nuit. Quod Apostolicas litteras falsare sit antiqua omnium haereticorum, Gr,corum praesertim,ars di dolus,ostendi possit plurimis exemplis. Pese rexit Michael serdere in sua adversus Romanam Cathedram seperbia α contumacia, ipsis traduxit in Succetares, atque ita omnem Orientalem Ecclesiam praecipitavit in Turcicam captivitatem, & usque hodiὶ sanguineis lachrymis deplorandas miserias. Omnia haec compendio descripta habes etiam in famoso apud Constratinopolitanum Patrum Praedicatorum Conventum reperto Tracha- tu. Cardinalem Fredericum flaisse Romanae Ecclesiae Cancellarium, Legatos honorificcntissime susceptos ab Imperatore Monomacho, de Azymo quater disputasse cum Michaele Patriarcha,& tunc ab ipso fessi se devitatos adfirmat, atque prosequitur: Legati mox S.Sophiae si dicam ingre lente super Altare paginulam excommunicationis peluerunt. Exeuntes aurem ab Eclesia ,sublatis pedum sandaliis, pavimentorum marmora percutientes, in mare pulverem praiecerunt. Praeterea ipsis e civitate discedentibus, supenin Tatu miractilam actum est. Liminare marmoreum eiusEem Ecclesia, mira magni-ritinis, rissolvi ur , latimque salis clades es subsecuta, ut diebus paucis Graecorum sex ima millia mererentvr, nec ullus aliena gentia. Interim i per tricum ina-simabiles ccruscationes, O tonitrua, Gr imbrium G trandinum Uultitud nesex iteraur. Ita situm de Michaele judicium Divina Bonitas declaravit. Et de horum veritate non est dubitandum. Etenim lilbditiir: Iiat gesta sunt anno ab Incarnarrone Domini Ioss .indictione Octava.Quoi ego PanIahoa, cum esem ibi Constantinopesi, ubi hoc adium es, hoc idcirco memoralite feci, quo I ravilmpareat Iari serenitarisinstiturio, nemo audeat talia praesemcre. FINIS. Di ili ad by COOgle
978쪽
Qui quidquid in Canonibus ac Decretis Leonis noni
Cta sancti Leonis noni adverissus selasina Michaelis C rutarii Episcopi C. P. 648.& seqq- Arma militaria ne Clerici ge- aut mundanae militiae deserviant.
C. CAlumniae Michaelis Cerularii Episcopi
adversiis Latinam Ecclesiam. 764 ec seqq-Clerici non nisi quatuor temporum jejuniis, ab Episcopisjejunis ordinentur. 629 Clericus aut Monachus a suo gradu ne apostaret. γ 38ς Connubia incaestuon , ne quis contrahat. ECelesias vel Ecclesiastitam substantiam, vel Decimas e ne quis Laicorum sibi detineat. t s4 Elcctione Cleri di popseli opus est, ut quis ad regimen Ecclesiasticum provehatur.3y3. pro Eucharistiae administratione, Baptismo, sepultura,visitatione infirmorum nihil exigatur. 4 30
F. Noeminae Romanae Prestyteris prostitutae, x Laterinensi Palatio sat ancillae. 48s
H AEretici novi in Gallia excommunica tur, uti di qui illis impendunt patrocinium. UI
copis Clerici ordinentur. 6ayJudicia in atriis Ecclesiae nequis secularium
MaMonachi aut Clerici ne a suo gradu apo
statent. 38s Monaehus nemo fiat nisi legitima aetate Exspontanea voluntate. s79 O. εORdinatis iter agentibus ne quis violenistiam inserat. 383 ordines sacros , officia Ecclesiastiea . aut Parochises Ecclesias, ne quis divendat. 3yψ.
979쪽
PAuperes rapinis vel captionibus , nequis vexet. 396S. ' I Suras,nectaericin Laici merceant. 381 V Uxore i itinui duelicta . nequisalom Sodomitae excommunicati. 4 2o ducat. ' , 4 4. Pro Sepultura, vel Baptistio . vel Eu- - .
charistia . vel pro visitatione infirmorum nihil exigatur. 36 δ
Qui res atoue doctrinas memorabiles in Notis ac Scholiis hoc Tomo pertractatas comprehendit.
rum in Conciliis Praerogativa.
77. Hodie ab salais 4 8 Absolutio .impleta latisfactione. adductis per Parochos poenitentibus . ab Episcopo impendebatur. is x. Absolutio de dispensatio gratis impertienda. i r 6 Aecidentia Eueharistica sine subiecto subsistant. Petrus Abaleardus assemit omnia non posse poni extra subjectum. Item Joannes Wicleis 3c Calvinus. ras Accidentia, juxta quviam, videntur tantum corrumpi, divina tamen protectione incorrupta permanere. ν V. x 6- y27. Graeci accidentia in Eucharistia non nim-runt. ν 3 Agapes darinae consuetudo laudabilis : Sed
inde enatus abusus. t 78 Ex eo more reliquum est . ut in divitum funeribus panes pauperibus erretntur. t 79
Alberius Lovaniensis Romae Episcopus Leodiensis consecratus, pro libertate ecclesiastica occubuiti a SyAltaria mi ex instituto Apostoli . Lapidea jussit esse S. Silvester. Altaria portatilia sunt antiquissima. 7ys. Quamvis loco
moveantur, denuo non consecrantur. V
riis datum privilegium utendi altari porta-tatili. 736 Quaevis Ecclesia unicum dumtaxat habuit olim altare. 7sy. 3 3 7. Altare ligneum exstat unicum , in quo seius Pontista de Episcopi Cardinales Missam faciunt. 437 AmortietationIs lex tempore Ludovici mi ignota. 2O Amphilochio adtaipta oratio de Poenitentia. est alterius longe recentioris. F ttAnabaptistae sentiunt verum baptisma ad suam solam Synagogam commigrasse.
s. 3. Anglia circa Simoniam reliquis Europaeis purior. 476. Quod Eduardo Regi, qui miraculis coruscat, d tur. 477 Animam
980쪽
Anitnam animiis esse sanguinem nonnulli cum Epicuro autumant. 773. Idem de anima rationali statuit Empedocles. 773. Sacra Scriptura significat animas brutorum esse corporeas. 774. Anima qui dicatur sanguis , exponit Tertullianus. 774
Annuli ab Episcopis gestantur : 8 3 p. Idquo in signum spiritualis, Ecclesiam inter Ze
Episcopum comugii. 84o. Est ritus antiquissimus. 84i. 841. Annulus gestatin rius differta signatorio. 84 . Ornamenta Episcoporum Latinorum nec Graeci, nec Maronitae aversantur. 842. 843 Antimensia sunt altaria portatilia : Eorum antiqua est memoria. 74t. 7 2. Anti- mensiis opus non est, si constet altare emconsecratum. 744 Sunt vero Antimensia Corporali nostro non absimilia. Qii tidie non consecrabantur: Nec lavabantur. 7 4. Disserunt Anti mensia & Anti mensales. . tapAntitypa, id est, figurae seu signai: Quo nomine compellantur constarata panis ac vini in Eucha istiam eic menta Apostasia a Religione grave est crimen. 7s. Et iam legi divinae adversatur. y S 3. Varios tamen habuit patronos. 79. Ec seqq. Ε- pii copi quidam Apostatas in Clerum asisti mpserunt: Quia Canonibus improbatum. ς82. Monachi Apostatae irregulares. Apollatia a Leone IX. sepiusdam. nata. sys. Apostatandi libertas , ex duplici capite. Sub medium saeculi X. coepta , ad centum fici th annos perduravit . ac per Canonem octavum Cone illi Remensis compressa. 86 387 Aquileiensis Patriarcha in Synodo Romana. IV. Leonis IX. obtinuit totius HilΙriae ac Venetiae Primatum. Varia hic de re ena rantur s7 r.ec seu'. Archontici fuerunt Sacramentarii haeretici.
Armenii azymis in conse cratione utuntur. 38 719. 72o. Quondam fuere Μon thelitae. 713.72 a. Ritu lati Episcopos consecrant, pulter ac Clericos. 721. Armeniorum mysteria esia nullae, quidam
existimant. so . Sacrificium esse irritum.
Atrium Ecclesiae est circumcingens Basl icam area. Dicitur etiam Proaulion, aula Narthecis . di a Latinis Paradisus. 3D. 369. In atrio erant balnea , piscinae, de fontes. 36o. Paradisus ab atrio interdum distin- .guitur. Atrium cum nostris coemeteriis convenit. 36 i. in atriis Ecclesiariam non licuit Placita saecularia exerceri. HI. Nec licet in Ecclesiis aut coemeteriis criminales
S. Augustinus eum baptismo Monachatum sus it. r a. Augustini locus dissicilis ex libro de S. Viduitate adducitur Et explicatur. ΤΕ Item de S. Virginitate.
Azyma non esse Mnem Graeei schismatici censuerunt 6 o. 6 7. Christum non esse usum aetymo in ultima coena. Pascha cel brasse Luna i1 Festum Paschae incidisse in sabbatum. 6'o Paselia 1 Christo anticipatum. 6 o 67 i. Plerique existimant Christum tempus Paschale praevenisse. 6 r 6 2. Ecclesia latina semper dbcuit
Christum in azymo consecrasse. 6 2. Pascha Christus celebravit conformiter ad imgem 671. 67 . Atque tres coenas. 673. Lotio pedum facta ante coenam Euchari-ilicam. 674r Has coenas seria quinta fecit: Feria sexta passus. 674. Judaei celebrarunt Pascha seria sexta. 67s. 6 6. Michaelis Cerularii adversus azyma rationes expinnuntur. 67 . di seqq. Panis azymus est vere panis. 68 . Quamvis in eo Christus consecrarit, in fermento tamen conccratio a Latinis non.damnatur. 62. . Sacrificium nostrum in saymo non Iudaizat. 634. 68 p. Duplici do causa utimur aZymo. 68s. 686. Sirmondus sentit Ecclesiam latinam panem fermentat i Olim consecrasse. 686 Fallitur, qu MLeo IK aut Humbertus numquam uti fuerint ista perpetui moris praescriptione. 686 6o7 GSq. Alcitinus Ulaecus, Photiano schismate an terior; firmentum ab Ecclesia Latina removet GS9. Uti de Rabanus Maurus. 60o. SS. C Tri nul rc Augustinus pauem