Publii Terentii Comoediae [Texto impreso]

발행: 1642년

분량: 299페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

pHORMIONIS ARGUMENTUM.

C. SULPICIO APOLLINARI AUCTORE. CHREMET is frater aberat peregre Demipho, Relicto Athenis Antiphone filio. Chremes clam habebat Lemni uxorem & filiam,

Athenis aliam conii em, & amantem unice Gnatum fidicinam. mater e Lemno aduenit Athenas: moritur. virgo sola saberat Chremesin Funus procurat. ibi eam visam Antipho Cum amaret, opera parasti uxorem accipit. Pater & Chremes reuersi fremere. dein minas Triginta dant parasito, ut illam coniugem Haberet ipse: argento hoc emitur fidicina. Uxorem retinet Antipho a patruo agnitam.

202쪽

parat:

Qui ita dictitat, quas antehac secit fabulas, Tenui esse oratione, & seriptWa leui, Quia nusquam insanum seripsit adolescentulum Cervam videre fugere, & sectari canes,

Et eam plorare, orare ut subueniat sibi.

d si intellegeret, olim cum stetit noua, oris opera magis stetisse, quam sua: Minu' multo audaciter, quam laedit, laederet; Et magi' placerent, quas secisset fabulas. Nimc si quis est, qui hoc dicat, aut sic cogitet, Vetu'si poeta non lacessisset prior, Nullum inuenire prologum potuisset nouus Iem diceret, nisi haberet, cui malediceret: Is sibi responsum hoc habeat; in medio omnibus Palmam esse positam, qui artem tractant musicam.

203쪽

Ile ad semem hunc ab studio studuit reicere: sHic respondere voluit, non lacessere. Benedictis si certasset, audisset bene: Quod ab illo allatum est, sibi id esse rellatum putet. De illo iam finem faciam dicundi mihi, Peccandi cum ipse de se finem non facit. Nunc quid velim, animum attendite. apporto no

Epidicazomenon quam Vocant comoediam Graeci, Latini Phormionem nominant; fQuia primas parteis qui aget, is erit Phorti γ' Parasitus, per quem res geretur maXUme. Voluntas vostra si ad poetam accesserit, Date operam, adeste aequo animo per silentium; Ne simili utamur sortuna, atque usi sumus, Cum per tumultum noster grex motus loco est: Quem actoris virtus nobis restituit locum, Bonitasque vostra, adiutans, atque aequanimitas.

ACTUS I. SCENA I.

DAVUS. iD. A MI C V s summus meus, & popularis Geta α Here ad me venit: erat ei de ratiuncula Iampridem apud me relliquum pauxillulum

Nummorum: id ut conficerem. conseci: assero.

Nam herilem filium eius duxisse audio

Uxorem: ei credo munus hoc Conraditur.

Qiliam inique comparatum est, ii qui minus habent, Vt semper aliquid addant diuitioribus. Quod ille unciatim vix demensb de suo,

Suum destu lans genium, comparsit miser, . Id illa uniuersissim abripiet, haud existumans Quanto labore partum. porro autem Geta

204쪽

PHORMIO. 197

Ferietur alio munere, ubi hera pepererit: Porro alio autem, ubi erit puero natalis dies. Vbi initiabunt: omne hoc mater auferet: Puer causa erit mittundi. sed videon' Getam

ACTUS I. SCENA II. GETA, DAVUS.

G. CI quis me quaeret rusus.D.praesto est, desine. G. Oh, At ego obuia conabar tib me. D. accipe, hem: Lectum est, conueniet numerus, quantum debui G. Amo te, Zc non neglexisse habeo gratiam. D. Praesertim ut nunc sunt mores , adeo res redit:

Si quis quid reddit, magna habenda est gratia. Sed quid tu es tristis Z G. egone i nescis quo in metu, &Quanto in periclo sim. D. quid istuc est ZG. scies, Modo ut tacere possis. D. abi sis inficiens: Cuius tu fidem in pecunia perspexeris, Verere ei verba crederet ubi quid mihi lucri est

Te selleret G. ergo ausculta. D. hanc operam tibi dico. G. Senis nostri Daue fratrem maiorem Chremem Nostin'ὶ D. quidni Z c. quidi eius gnatum Phaedriam tD. Tamquam te. G. euenit, senibus ambobus simul, Iter illi in Lemnum ut esset, nostro in Ciliciam Ad hospitem antiquom. is senem per epistolas Pellexit, modo non monteis auri pollicens. D. Cui tanta erat res, & supererat Z G . desinas: Sic est ingenium. D. Oh, regem me esse oportuit lc. Abeuntes ambo hic tum senes me filiis Relinquunt quasi magistrum. D. o Geta, prouinciam Cepisti duram. G. mihi usus venit, hoc scio. Memini relinqui me deo irato meo.

Coepi aduorsari primo: quid verbis opu' si tSeni fidelis dum sim, scapulas perdida.

205쪽

D. Venere in mentem istaec mihimamque inscitia est, Advorsum sitimulum calces. C. ccepi his omnia Facere, obsequi quae vellent. D. Qim uti sero.

c. Noster mali nil quidquam primo. hic Phaedria

Continuo quamdam nactus est puellulam Citharistriam: hanc amare coepit perdite. Ea seruiebat lenoni impurissimo: Neque, quod daretur quidquam: id curarant patres. Restabat aliud nihil, nisi oculos pascere, Sectari, in ludum ducere, & reducere: . Nos otiosi operam dabamus Phaedriae. In quo haec discebat ludo, ex aduerse ei loco Tonstrina erat quaedam. hic solebamus sere Plerumque eam opperiri, dum inde iret domum. Interea dum sedemus, illi interuenit Adolescens quidam lacrumans: nos mirarier: Rogamus, quid sit. nunquam aeque sinquit in ac modo Paupertas mihi onus visiam est & miserum, & grave. Modo quamdam vidi virginem hic viciniae

Miseram, suam matrem lamentari mortuam. Ea sita erat ex aduor . neque illi benevolens, Neque notus, neque cognatus, extra una aniculam,

Quisquam aderat, qui adiutaret si inus. miseritum est.

Virgo ipsa facie egregia. quid verbis opu'st

Commorat omnes nos. ibi continuo Antipho, Voltisne eamus visere Z alius, censeo, Eamus, duc nos sedes: imus, venimuS,

Videmus. virgo pulcra: & quo magi' diceres, Nihil aderat adiumenti ad pulcritudinem. Capillus passiis, nudus pes, ipsa horrida:

Lacrumae, vestitus turpis, ut, ni vis boni In ipsa inesset serma, haec sermam extinguerent. Ille, qui illam amabat fidicinam, tantummodo, i Satis scita, inquit: noster vero. D. iam seio:

206쪽

PHORMIO. I99

A mare coepit. G. Qin' quam Z quo euadat, vide: Postridie ad anum recta pergit: obsecrat, Vt sibi eius faciat copiam. illa enim se negat: Neque eum aequom est facere. illam ciuem esse Aruticam, .

Bonam, bonis prognatam. Si uxorem velit, 'Lege id licere facere: sin aliter, negat. Noster, quid ageret, nescire.& illam ducere Cupiebat, & metuebat absentem patrem. D. Non, si rediisset, ei pater veniam daret to. Ille indotatam virginem atque ignobilem Daret illit nunquam faceret. D. quid fit denique tc. Quid fiat λ est parasitus quidam Phormio,Homo confidens. qui illum dii omnes perduint lo.Quid is fecit Z G. hoc consilium, quod dicam, dedit. Lex est, ut orbae, qui sint genere proxumi, Iis nubant: & illos ducere eadem haec lex iubet. Ego te cognatum dicam, & tibi scribam dicam: Paternum amicum me assimilabo virginis: Ad iudices veniemus. qui fuerit pater,

Quae mater, q si cognata tibi sit comesa haec

Confingam: quod erit mihi bonum atque comodum. Cum tu horum nihil refelles, vincam scilicet. Pater aderit: mihi paratae lites: quid meat Illa quidem nostra erit. D. iocularem audaci . C. Persitasum est homini: laetiim est : ventum est:

vincimur:

Duxit. D. quid narrast G. hoc, quod audis. D. o Geta Quid te futurum est Z c. nescio hercle.vnum hoc scio: Quod sors seret, feremus aequo animo. D. placeS: Hem istuc viri est ossicium. C. in me omnis spes mihi

est. D. Laudo. G. ad precatorem adeam credo, qui mihi Sic oret: nunc amitte quaeso hunc: ceterum

207쪽

roo TERENTII Posthac si quidquam, nihil precori tantummodo Non addat, ubi ego hinc abiero, vel occidito. D. Quid paedagogus ille, qui citharistriam tQ arei geriti G. sic, tenuiter. D. non multum habet Quod det fortasse. G. imo nihil, nisi spem meram. ixriter eius rediit, an noni G. nondum. D. quid ZQ-

Quoad expectatis vostrum 3 G. non certum scio: Sed epistolam ab eo allatam esse audiui modo,& Ad portitores esse delatam. hanc petam. D. Numquid Geta aliud me vis t C. ut bene sit tibi. Puer heus. nemon' huc prodit Z cape, da hoc Dorcio.

ACTUS I. SCENA III.

ANTIPHO, PHAEDRI A. A. A D E O N' rem rediisse, ut, qui mihi consultum esse optume velit, Phaedria, patrem extimescam, ubi in mentem eius aduenti veniti

Q d ni fuissem inc2gitans, sta eumppectarem, Ut par fait. p. Quid istuc estὶ A. rogitas Z qui tam audacis facinoris mihi conscius Sisi qui,' utinam ne Phormioni id suadere in mentem incidisset, Neu me cupidum eo impulisset, quod mihi princi- . pium est mali. Non potitus essem : fuisset tum mihi illos aegre alia quot dies:

At non quotidiana cura haec angeret animum. P. audio.

A. Dum expecto quam mox veniat, qui adimat hanc mihi consuetudinem. p. Aliis,

208쪽

PHORMIO. 2OIp. Aliis, quia defit quod amant, aegre est: tibi, quia superest, dolet. Amore abundas Antipho. Nam tua quidem hercle certe vita haec expetenda Optandaque est. Ita me clii bene ament ut mihi liceat tam diu, quod amo, stili, Iam depecisci mortem cupio. tu coniicito cetera, Quid ego ex hac inopia nunc capiam, & quid tu ex 'istac copia: Vt ne addam, quod sine sumpta, ingenuam, libera

Quod habes, ita ut voluisti, uxorem, sine mala fama; palam Beatus, ni unum desit, animus qui modeste istaec

serat.

Quod si tibi res sit cum eo lenone, quocum mihi est, tum sentias. ita plerique ingenio sumus omnes. nostri nos et poe

nitet.

A. At tu mihi contra nunc videre sortunatus Phaedria, Cui de integro est potestas etiam consulendi, quid velis', Retinere, amare, amittere: ego in eum incidi infinlix locum, Vt neque mihi eius sit amittendi, nec retinendi co- pia. Sed hoc quid est Z videon' ego aduenire huc currentem Getam tIs ipsus est. Hei, timeo miser, quam nunc mihi hic

rem nuntiet.

209쪽

GETA, ANTIPHO, PHAEDR IA.

G. TvLLus es Geta, nisi iam aliquod tibi cons-lium celere repperis, Ita subito nunc imparatum tanta te impendent mala: neque uti deuitem scio, neque quomodo me inde extraham: Nam non potest celari nostra diutius iam audacia: si non astu prouidentur, me aut herum pessum

dabunt. A. Quidnam ille commotus Veniti C. tum, temporis

punctum mihi Ad hanc rem est: herus adest. A. quid istuc est malit

G. Q d cum audierit, quod eius remedium inueniam iracundiae tLoquarnetincendam. taceam Zinstigem. purgem metlaterem lauem. Eheu me miserum i cum mihi paveo, tum Antipho

me excruciat animi: Eius me miseret: ei nunc timeo : is nunc me retinet. nam absque eo

Esset, recte ego mihi vidissem, & senis essem ultus iracundiam: Aliquid convasassem, atque hinc me coniicerem pro' linam in pedes. A. am hic fugam aut furtum parati C. Sed ubi Antiphonem reperiam 8 aut qua quaerere insistam viat

P. Te nominat. A. nescio quod magnum hoc nuntio expecto malum. p. Ah, sanu' ne est G. Domum ire pergam : ibi plurimum est. P. reuo-

210쪽

PHORMIO. 2O3cemus hominem. A. sta illico. G. hemi Satis pro imperio, tuisquis es. A. Geta.G. ipse est,quem volui obviam. A. Cedo, quid portas, obsecrot atque id, si potes, ve bo expedi.

G. Faciam. Α. eloquere. G. modo apud portu. A. meum- ne Z G. intellexti.A. occidi. P. hemi

A. Quid agami p. quid aist G. hutu' patrem vidisse me,

patruum tuum.

A. Nam quod ego huic nunc subito exitio remedium inueniam miteris od si eo meae fortunae redeunt, Phanium abs te ut distrahar; Nulla est mihi vita expetenda. C. ergo istaec cum ita sint Antipho, Tanto magi ' te aduigilare aequom est. Fortes fortuna

adiuuat. A. Non sum apud me. G. atqui opus est mmc, cum maxume, ut sis Antipho: Nam si senserit te timidum pater esse, arbitrabitur Commeruisse culpam. p. hoc verum est. A. non possum immutarier.

c. Quid si aliquid grauius tibi nunc faciundum foret 8 A. Cum hoc non posmum, illud minii' possem. s. hoc nihil est Phaedria: ilicet: Quid conterimus operam fi ustra Z quin abeo. p. &quidem ego. A. Obsecro,

Quid si astimulo Z satin' est y C. garris. A. Voltum contemplamini , hem, Satine iic est y G. non. A. quid si sic t G. propemodum. A. quid sic t G. sat est. Hem istuc serua, dc erbum verbo, par pari ut respondera, Ne sitis te iratus sevidictis protelet. A. Qio.

SEARCH

MENU NAVIGATION