장음표시 사용
71쪽
32 S. HeoAru Fulgenti buerit adscribi. id si Iuliatium Petti Pontificatus
omnin latuerit vel librariorum incurii uti virumque nimium saepe usu venire assolet exciderit Petrimentio, concitatius in exscribendo properantibus vel unus idemque fuerit Petrus almatus ut, teste Iulia no, male Crusenius est opinatus, vivi sit , non est, quod exerrimi scriptoribus Toleti Pontificatum Feriandi stabilientibus fidem prae Pennoto, au-tlaore nupero , denegemus. Idem verb contigisse S. Montano, quem proxime diximus Hectori Ferrando
fuisse suffectum me obseruasse memoria memini. IlIes quidem, non immediat Hectori nostro , sed Celso succcssor , Toletanam sedem impleui . Iulianum saepe saepius haudatum ui laudandum , de Tarraconensii
Iosia'. Concilio agentem audiamus 'hiodericiis amatus ex by RV II pan si interfuit Concilio Toletano antea Concilio Tar-- raconensi, cui interfuit etiam Hector Toletanus, cognomine Fer randus, Hemri Toletano sectediti pus, vir natione Germanus, vir inctus, cuius agitur in Germania dies XXX Maj,
Idem ibid. vir fuit Hectus. Et post aliqua, Celso viro sanct imo ad Δαι sis Germaniam profecto, se ibidem sanctὸ mortuo succeditiontanus, archidiaconus Toletanus doctus, ct sinctus Iuliano
praeiuerat iecitnda Toletanae Ecclesiae dip cha pro spiritibus pausintium, ut pic loquitur,qua tum clarissima Ferrandi nostri Pontificiae dignitati lux affunditur, tum difficultatem propositam de praepositam aperte soluit in haeci em ibid conceptissima verba Secu a pro spiritibus pausantium,
Asaioriani, Serrani, qui, Augurius, Castim Campei, Iuliani, Sinticionis, Palmati Petri primi, Hectoris, Celsi, Montani, Iuliani, acaudae, c. Ex quibus vides sortem Pontificum Toletanorum, de quibus nobis controuersia est, non solum codigestam ordine, quem Iuliani Chronicon posteritati transmisit , verum etiam aded clare firmiterque stabilitam, ut in dubium reuocare, Ferrandusiae Palmato mediate Petro immediate
72쪽
diate 3 similiter Montanus Hectori Ferrando mediat E, immediate Celio suffeci fuerines dubitare quodam . modo sit, Sol ne meridianus coelo in nubi nostro illucescat Orbi Verum nostram sententiam alio robore mus exemplo S lide fonsus vir alioqui rerum Plis par-S IMeph. nicarum peritissimus, de Beato agens Isidoro, sic ait 't/Isidorus post Leandrum fratrem Hispasensis sedis cathedram te-
nuit Leandro tamen immccitat luccellit Ordianus,
ad quem post Leandri obitum Deus - dedit Pontifex Maximus dedit literas, quibus literis ipsum , Episcopum Uiurnis. Hispa&nsim inscribu , ut apud Gratianum legere est 3 Q qμας' I. Quapropter Gordiano S. Isidorus immediate successor esset accensendus, cum tamen Leandro fratri proxime Hispalensem Episcopum, successo tem Isidorum memoret Hild ephonsus ea forte de causa, quod non ita post a sede Hispalens adepta, cadita, discedens a vita mortali immortalem vitam , aeternamquc in caelo sedem sit consequutus. Uin idem acciderit, cum Ferrando, tum Montano Episcopis Toletanis non dubito, praesertim cum duobus Scriptoribus antiquis maior habenda sit fides, quam mutilis, icina per- Distis tabulis, quales Toletanas fuisse prudenter LOai Lisai fi p. sa laudatus obseruauit sicut de sacris diptychis Ar-cit. N. r. crchipresbyter Iulianus. Haec cum ita sint apertissime Iulian. liquet, neque a S. MaXimo, neque a Iuliano contra historia veritatem quidquam fuisse peccatum 1 nec ipsos inter se variantibus sententiis aduersos extitisse; quin imo utcumque Ecclesiae Toletanae cathedram, de insulas Pontificias nost ro Hectori Fulgentio Ferrando suis as'eruisse, confirmasse calculis, simul, scriptis Exciderat pene scribenti E memoria e Iuliani chronico locus alius, quo Hectoris stabilitur Episcopatus; sic autem se habet : Omnes Episcopi Vicam mittun Ibid. N. tur in exilium praeter Hectorem. Verum a quo, & quam 268. ob causam Mic Harpocrates sum. Caeterum Beato Ferrando ad Episcopales Ecclesiae
73쪽
Acta iste Toletanae insulas, suis egregiis meritis accito iure uia U S et picari licet fuisse totidem verbis acclamatum, quod Eradio, S. Augustini succestari designato dictum vicies quinquies, olim dignus, olim meritus. Persentisco Vellicat mihi aurem nescio quis, cui Ferrandi nostri geminus Episcopatus hactenus ignotus fuit, Mutrumque ab ipso abiudicare satagens infit Agedum enimvero tu , quonam pacto Ferrandum primum Carthaginis Spartariae, tum Toletanae ciuitatis Pontificem nobis exhibes, quem neque Facundus Episcopus Hermianensis, neque caeteri deinceps, qui eum in album Scriptorum Ecclesiasticorum retulerunt, nusquam Episcopum, sed Diaconum Carth.iginensem, duntaxat appellare amauerunt Hunc tibi scrupulum, mi homo, tam facile. si te docilem praebes quam libenter ex animo euellam tuo illud ergo ab omnibus consulto Distitatum credo, quod cruditae lucubrationes, quas Ferrando addicunt, tum ab ipso fuissent elaboratae, clim Carthagine Diaconum ageret. An quia ut nunc temporis, ita millo Facundi aevo, Ferrandus no sic Diaconi gradu, quam Episcopali dignitate, toti Orbi Christiano notior erat Da notiori autem it vulgari passim iactatur axiomate sumitur denominatio. Ai1 quod Facundus, cum Ferrando Gentilis existeret, hoc est, cum ambo Africa essent oriundi, maluit, in gratiam,vi gloriam gentis suae, illum a Diaconatu, quem in patrio solo gesserat, potius quam ab Episcopatu, quem in Hispania obtinuerat, nuncupare Andenique que, recentiores Facundo Scriptores, Ferrandi nostri Episcopales insulae penitus latuerint siue quia in Diptychis Carthaginensibus,t Toletanisi uti superius proxime memorauimus peraeque Ferrandi, atque aliorum vitae sanctimoni simul de eruditione praestantium Episcoporum honorifica praetermissa fuit mentio, ubi Melantius , qui Concilio Eliberitano, aet te Constantini Imp. celebrato numero decimus tertius
74쪽
Ferrandi ita. 3stius subscripsit Munc tamen Toletanae silent tabulae; quin idem de Ferrando dixerim Z siue quia per tot temporum varietates, bellorum procellas, Hispaniarum iactationes, irruptiones Gentium diuersarum, Re gnatorum multitudinem, cadauera Vrbium, populorum interneciones, Ecclesiasticarum tabularum interitus, aliasque id genus frequentissimas alternantis fortunae , reriamque humanarum vicissitudines , Ferrandi, tum Episcopatus, tum nomen penitus exciderunt , quod ubique gentium Ecclesiis pene uniuersis contigisse, nouimus, conquerimur, defle
Ccini tandem in Hesperia Sol ille Afri Alian. canus, Ecclesiaeque ut ita dicam alter He Chron. t. sperus, Fulgentius Ferrandus, atque Toleti situs est, ut hi loquuntur versus Istae te rosi carpentem luminis auras,
Viditi scilicet Carthago Toletum δε-
pera carpere sed iter. Illa dedit vita primordia labilis usu Isa resurgentem Lia videbit humo.
Toletum, urti urbs tantum nacta parentem
Illius gremio contine ossa suo. Viden ut elogi illius versus discrepent a Iuliani Archiepiscopi Toletani verbis super loco ubi B. Ferrandus vivere desiit 3 haec autem sic se habent Iberia eluris migrat ex hac vita anno Domini quadragesimo quinto fur quingentesimum. Conditor enim laudati elogi B. Ferrandum Toleti, Iulianus autem Iberiae diem suum obiisse memorant. Iberia vero apud Merulani, opustylis
75쪽
Misisti quendum s fuisse dicitur , quae lix hodie putatur,
Osem . r. circa Carthaginem veterem, in cuius agro Cornelim Scipio i-
pari lib., cisse Poenos, totamque Hispaniam imperi Romano adiecisse siribitur atque ab hac urbe fluuium uerum, Mab hoc Hissipaniam uniuersam, Iberiam traxisse nomen ferunt. Qui vero hi duo auctores conciliari valeant non vi de, certe quae mea est fides in sententiam Epitaphis scriptoris libentius concedo quod olet beati Pontificis corpus conditum fuisse memoretur , ut mox dicam pluribus, imbac Toletosperae sedis iter causisse. At in quem annum ipsius extrema dies inciderit non exigua subest dissicultas. Prim,quidem, quia in Chronicon Iuliani video irrepsisse varietatem numerorum , ex incuria eorum qui illud ediderunt: nam aliqui pro anno XL V legunt, D XX V. vi Crusenius loco citato A quo pacto B Ferrandus obierit ante S. Fulgentium, cuius ipse paraenesim ab institutore suo incoeptam, d morte abrumpente necdum affectam perfecit, e mque ad Comitem Reginum transmisit, victus optatis,in postulationi faceret satis 3 Fulgentium autem Iustiniani Imperatoris anno tertio, Christi quingerilesimo vicesimo nono duntaxat, corporis statione Bara tρm discenisse, Baronius, Politi uinus, Petauius, alii lite 7 complures attestantur. Praetcrea idem Baronius asserit . talis anno quingentesimo tricesimo , Anatolium, S. A. E. Dia appari ser. ρ um consiluisse Ferranaeum Diaconum Carthaginensis Eccle-Ferrandus sae, Discipulum S. Fulgenti virum hiam temporis doctrina Petau.lom insignem. Adde quod vero simillimum est , . Ferrana ct dum vitam sanetissimi Doctoris sui non nisi post annumi si esse, eesitu exactum, in literas misisse, missamque
Feliciano succetari dedicasse. Cum ergo S. Fulsentium constet vita functum, anno vicesimo nono ni praquingentesimum consequens est errandum anno tricesimo vel iam elapso, vel ad exitum praecipiti memoratam condidisse vitam. Quomodo igitur dici o tuita Crus io ex hac migrasse, eiusdem iaculi vices
76쪽
Ferrandi Vita. 37mo quinto alicae rationes mox reserendae multo vali
dius idem confirmant. Secundo Victor unianensis vitam B. Ferrandi ad vicesimum primum Iustiniani Imperatori S annum produxit. At in numeros errorem irrepsisse suspicati sunt aliqui , quod errandus noster Anastasio imperante scripserit , quemadmodum Trithemius, Pithoeus,, alij scripserunt. Et si super illo errore numerorum e luebenter in eorum sententiam , rationem tamen non amplector Rem enim non euincit haec ratio. Nam
esto. Scripserit sub Anastasio errandus quid tum non scripserit sub Iustiniani imperio idipsum pernego.
scripsit,vel scribere occoepit, sub Anastasio imperante, Ferrandus adhuc Diaconus Carthagine sis perrexit tamen scribere sub Iustiniano,ut proximaeretuli. Nihilne deinceps aetate prouectior, e ad Carthaginenses,ac Toletanas vocatus infulas literis mandarit Z si negas,neganti silentium imponent hi ex elogio versus: Iamque aetate paucis Toletum Pastor disti, Hanc sedem scripsis, vita, o honore iuuaae.
Quid ergo illum ad Iustiniani Imperatoris tempora, stylo dedisse operam pro fide propugnanda vetati Iam
vero annus vicesimus primus Imperatoris Iustinianica Baron addit in annum a Christo nato, quingentesimum quadra ann. 47.
gesimum septimum. At Diuus Ferrandus tunc in vivis esse non potuit, ut haec Facundi verba manifestissime significant Venerabiles Pelagim et Anatolim, Romani Dia notitiae
toni debitam officio suo, o loco silicitudinem pro Ecd si Dei supr. it.
gerentes , laudabitu in Christi memoria, Ferrando Carthao c. L nos Diacono scripserunt illae enim voces Ludabitu in Christo memoriae non vivis, atque etiamnum spirantibus, sed iis duntaxat, qui iam esuiuis excesseres, solent accommodari. Cum ergo Facundus ad Iustinianum scriberet Christi anno quingentesimo quadragesimo sexto, vi refert Baronius, Imperatoris vicesimo nem sis, bis non videt Diuum Ferrandum extremum spiritum non his , s
77쪽
ferianomi meam tumultuantium terror, eidem Gregor. ab is in Ecclesia Toletana succedit,1'. Murio Senanoann. ia, in eadem. SedeIsychius funicitur, qui prius fuerat Arthi-
Idem ad diaconus eiusdem Ecclesiae, Cantinus S. Maiorani Archidiaconus, οππ 4 9 omnium sue agis Toletanorum , Maiorano succedit. Vir exi-
Archidiaconus Flauius Paternus Iulianus Campelius vir con-DIaru , tuumque Archidiaconum, eundemque virum
Idem ad consularem , morum venis laude clarisimum, Iulianum ann. 46D Sandria iam, habuit successorem. Is secundo Concilio Arausicano,i Carpenctoratensii iudex interfuit,t
ad ipsum scripsit Sidonius Apollinaris. Et, ut ex aliis Ecclesiis Hispaniarum similia petamus exempla Mar-
Iulian. eis cus Maximus Caesaraugustanae Ecclesiae Archidiaco-adan. s 83 nus, postea in Episcopum Caesaraugustanum euasit. Pro more igitur apud Hispanos usitatissimo, B Ferrandus ex Archidiacono creatus est Carthaginis Spartariae Antistes. Ea de re duo luculentissima produco testimonia. Alterum peto a S. Maximo Caesaraugustano superius a me laudato, clim de Hectoris nomine agerem, quod iterum hic exscribere piget. Alterum adduco excluliano saepe saepilis memorato, cuius haec verba sunt Idem rem totam conficientia Petro Toletanosιccedit in eadem σφ' ε' ε' sede Hector, cognomento Ierrandus , Ater, qui fuit in Sede
Carthaginensi Archidiaconus, criptor nobilis, o piseopus Carthaginis Spartariae. Quid clarius quid expressius 3Ex quo testimonio lux maxima affulget Concilio Tarraconensi quo Carthaginensis Ferrandi Pontificatus insigniter confirmatur Illi enim Concilio sub Hormisda, Papa celebrato ipse idem errandus interfuit, cier-I ouisa inti loco ita subscripsit Hecur Episcopus Carthaginensis
not. ad G Idetropolita mae verba enucleare videtur operaerit. Tam ς pretium
Principio Episcopum se Carthaginensem appellat scilicet in Hispania Tarraconensi. Nam Carahago noua, nisquit
78쪽
qui Ortelius, in Hulania Tarraconens Contemnorum ma Orte ritima et is Ptolomaeo, ct aliis, cui id honoris obtigit, ut S. Paulm Roma profectin, iam liber est vincul absoluim , ubi Iulia r. His in adiit nauibus gentium vecti s Carthagine Spartaria Chrom cit. exscenderit, si Iuliano citato fides est. Hanc Plinius, An T :i toninus, de Appianus unanimi contem pariter par Mi .itariam , ασαρ τογίνην cognominant, quod part abun p adb. det eius descriptionem habes apud Polibium quem Plin. lib. s.consules, si lubet. Secundo loco se Metropolitam sub hi Z. cae. r. scripsit in eo Concilio unus, ac solus cuncti duntaxat Episcopos Ita enim Episcopus ipse Tarraconensis: Istan L . nes in Chri ii nomine Episcopus Tarraconensis ciuitat . Quali ab Ab autem e genere Metropolitanorum meriti errandus no rei in v ster, inquiri potest. Etenim duo fuisse Metropolitarum pend. ad genera iam pridem annotarunt viri bene docti, Sir lib. cumondus noster, de Morinus, Oratorii Presbyter Ego, G- ψquantum in re subobscura coniectari licet, iam solum f., nomines sed etiam reipsa potestate fixa, atque ara io thoritate perpetua illum Metropolitam extitille non Cone Ta,
Non stetit in eo gradu Ferrandus, vertim ad insu Sirm lib. 2. laeseuocatus Toletanas, His uniarum Primas effectus est. ' ρ γρο
Illum ego libenter iisdem verbis compellem, quibu I. b.
Stephanus Episcopus Tornacensis Petrum S.Chryso E .,i. goni Prest,yterum Cardinalem alloquitur. Iucundum Eccl. c. s. mihi fateor flectaculum praebet recordatio,inri, dum quasi z. i. per graduum canticum ascendentem suspicio dum a minoribus Steph Tρ ad maiora Ferrandum nostrum hine virtutes sibi rapiunt, - si in hinc honeres Gratia gratiam inuocat, gloria gloriam, ut cortina cortimia trahi, ctiam plene licet omnibm, qui in domo Dei sunt &c. de post pauca Amplector, inquit, schola rem dic Diaconum prosequor Archidiaconum , deosculor non Abbatem,sed Metropolitam Carthaginensem, reuereor non Cardinalem, 2 Archiepiscopum o Primatem Toleta. num. His gradatim ascendentibin, o bisaccedentibus articulis arrident honores meritas, mpus honoribus coexaltant, Q.
79쪽
Sedem porro Toletanam aetate graus iit Elogium sepulcbrale cecinit Fetrandus adiit .vigesimus- quintus Pontifex impleuit uti vir longe doctissimus,
L annes tamayo Salazar, a me per literas consultus, suis Matriti I V. Id. Nouemb. 16 3. ad me pro singulari sua humanitate transmissis, in haec verba docere di-- gnatus est uis nouis dipychis S. Ecc&D Toletana resilutus est noster Pontifex , in numero Antistitum ut congesiit D. Thom Tamago de Vargas in libella de veritate dextri , nouitate T. fol. 1i Issus, imus D. D. Diricus de Ca Dion, Tonstra Episcopus uria onensiis lib. i. de Primatu . Ecclesia
Toletanae cap. S. g. 8.fl. Irra tomoprimo. Sic D. Licentiatus oppido urbanitate conditus maxima Sapienter autem dixit in nouis dipychu quia in antiquu tabulis eiusdeverba sunt quas bellirum o temporum fastidio procelia
obliterarunt, nomen eius, hoc est, Ferrandi, non inuenitur.
Causam expressi scrutilianus Archipresbyter S. Iustae Toleti,
in Chronico, num is sic D tycha Toletanorum Ponti cum, tempore Gothorum, nimis damnata fuit, quam vidi diminutam S. IUGonsus Pontifex Toletanus , in qua non legitur
Ohmpius , nec Eugenius Maryr , nec Hector , nec Melanthius, nec Honoratus, Gregorius, Saturninus, Elpidius,
alij, quia Pelagio a i uJucium nouem n merat vel praeciapuos opinione magnae sun Zitatis, aut egregiae seundore deminae. Hactenus vir eruditus. Quapropter nemini mirum videri debet in catalogo Episcoporum Toletanorum. quem noster Scholius euulgauit, nullam de Ferrando fieri mentionem cimo neque Hectoris appellationem inter nomina Praesulum Toletanorum, quae sculpta in sacrario Ecclesiae Toletanivisuntur, reperiri,quemad-Gaisa eit moduGarsas, Loalsa olim citatus refert. Vt tamen di- pQ 1 3 cam, quod senti, haud scio, an incuriae maximae tribuere habeam hanc Hectoris Ferrandi praeteritionem, ' cum Crusenius conceptissimis verbis scripserit In Ec- i blita, extant, hi versus exprimentes caeterum vita
Ferrandi, ipsumqua adducat in medium Marque et , quo in
80쪽
in carmine sepulchrali tam luculentum de Hei horis Ferrandi Episcopatu Toletano testintonium habeatur his verbis comprehensum: Iamque aetate grauis Toletum pastor disti, Hanc sidem scriptis, vita, o honore iuuas. Adde quod elogi citati scriptor Montanum Hectori Ferrando suffectum post quatuor versus sic me
Hinc tua Montanus sigia pone secutus Succedis celeberis stor in urbe tu . At Montanum inter Episcopos Toletanos tam laudatus catalogus, quam Iulianus Archipresbyter Toletanus, aliique non pauci annumerarunt. Denique id tim
Epitaphium bis de eiusdem Ferrandi Episcopatu meminit, de hoc potissimum versu manifestissime:
Toletum , felix urbs tantum a Ia parentem. Hic Pennotus super Hectoris nostri Toletano Pon Peno ib. tilicatu Maximum Iulianum committit, quod . his. ge- inter ipsos non satis bene , apteque tquidem vita tr- Non.
detur conuenia , cuinam errandus in cathedra ' ι.ε. Toletana implenda successerit ut propterea in hoe tanti viri Episcopatu vacillarc fides apud aliquos possit.
Enimvero S. Maximus ut olim retuli memorat Petro Episcopo Tolitano successisse Hectorem in Aprica Diaconum, dictam , errandum familiarem . Fulgenti Eu pensis Iulianus verbisalmato Episcopo Toletano Acessse in ea tem sede, Hecurem , cognomento errandum Afrum testatur. Ergd hic duo Chronographi sibi maxime aduersi, sunt a nobis conciliandi. Vtrique credo suffectum fuisse errandum Palmato quidem mediates immediate vero ac proxime Petro prius voluit Iulianus, posterius S. Maximus, quarum inter sese. variantium opinionum origo, caput hoc esse potuit quod sorte Petrus, qui Palmato proxime successor extitit tam exiguo tena-poris interuallo, viduatam Palmato cathedram impleuerit, ut vix in Toletanorum Pontificum album de