F. Luysii Legionensis Augustiniani ... In Cantica canticorum Salomonis explanatio

발행: 1582년

분량: 728페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

tus hilaritate ,'Perborum comitate

excepisses quod ex Alphonyse Golonia

cubiculario tuopostea cogn0ueram,me

moriam mei non abiecisse te, sed e tuo is offligio ad meum humilitatem non nunqimn desticere, . in tuis sermonibus mentionem mei solitum esse interdum facere Praeter haec illud etiam Pidi Lecscripta optime con emi e turepersonis' mi, qui ad ecclesiae imperium, latomneseramus,aliquando obtinendum natus siis, bra Deo et tus, adamare iam nunc ecclesiam inciperes ex his scriptis,in quibuslaideres tanto ipsam amo

re a rege omnium regum Obristo esse

adamatam, non 'olum,*t dominus, atq;

puter illius dic edlat amator etiam, stonsus haberi:*tque ea ua ex persona scribi γοluerit, quibus in amore nihil scribi potuit ardetiὐs. V enim Pere ditibialairtus amo charitasi iri homines

22쪽

2niuersos effusa. Cuius tu ,irtuti quoniam ad eamnatura su Ius,ideris e se,

perseditionem , absolutionem facile adsequere huius festione libri si si tibi

dicatus, tuaeque cepitudinis ta quam numine tectus, non solum in publicum prodire iam audet,sed etiamflperat, a que confidit gratiorem se, quamamquam antea uisset, curectis futurum,

23쪽

UM superioribus annis rogatu cuiusdam amici mei, qui Latine nesciebat, Canticum Salomonis in Hispa

num sermonem con

uertissem,addidissemque eodem sermone conscriptos breues in idem commentarios, quibus veram,& arcanam eius Cantici intelligentiam leuiter attingebam Verborurn vero teXtum,& proprietates, atque similitudinum, quibus is liber abundat, rationes latius eXINahaba. nam petierat a me is, cuius causa id et borabatur, se ut docerem, non quid arcani scripta illa continerent, nam auditiisse id a multis,&a singulis stro modo dicebat,sed quo modo recte quasi construendus esset ille verborum ordo,Valde,ut videtur,perturbatus,& inuolutus.

itaque cum id consecissesn,&ei, cuius rogatu conseceram legendu dedissem,

isque

24쪽

ilinae Paucis post mensibus reddidissset

m1tii libriam meum, nulli, illius apud seeSemPΙo relicto, accidit, ut quida meus familiaris, e meis scriniis, me inscio eumaCCiP1ens,no solum sibi describeret, sed descriptum a se eXemplum ali)s item describendum traderet.EX quo factum postea est, ut multis omnium ord1num hominibus eum librum probantibus, atq; petentibus, breuiis liber in plura eXempla transfusus,& per maiorem Hispani partem sparsus , in manus plurimorum Peruenerit. Sed quoniam a rerum fidei iudicibus sancte erat interdictu, ne quis sacrae scripturae liber . vulgari sermone conscriptus legeretur: quidam non nimium amatores mei, cati sana in eo si bi oblatam ad nulli incommodandum putarunt,eamque, dcflatim, & avide arripuerunt. Verum illis iam controuersijs, Deo pro me disceptate, diiudicatis: mei qRς ipso post multos, & magnos labo

res, eluidem Dei beneficio, pristinardi-ῖditati meae,atque integrae opinioni aliquando

25쪽

quando tandem restituto: quo etiam in hoc omnium iudici)s satisfieret: vique nihil relinqueretur, quod suspicioni locum dare posset alicui,multi me hortati sunt,ut Latine verterem cum librum,ipsu m que peruulgarem atq; edere. Quod& feci,coactus quodarnmodo, nec tam meam sententiam, quam plurimorum qui mihi bene volunt iudicia sequutus proptereaquod semperiudicassem, tam multis hac nostra aetate non solii m nouosdibros ipsis edentibus, sed ad aliorubene scripta carpenda eaecubantibus, intentis,scribendi munus hoc tempore, nec nimis utile esse alijs,& ijs ipsis qui scribunt esse valde periculosum. Sed, Vt . dicere coeperam,re ipsa pene conscrtinus Latinum eum libria m feci, Latinoq; addidi,quae Hispano deerat, Verie, & arcamnae sententiae perpetuam, & copiosiore eXplanationem. Quem nunc librum de

amicorum meorum sententia edere institui,siue potius iam edo. In quo non diffiteor mihi euenisse, quod euenire necesse

26쪽

esse est omnibus, qui necessitate potius adducti, quam voluntate aliquid scribunt, sibi ut in multis eorum quae scribunt, displiceant. Displiceo enim mihi in plerisque. Nam dum cogitur,& alio

quam quo cupit mens Vocatur, inuita

sequitur, & ob id parce, atque maligne suggerit & sententias,& verba. Sed qua-uis mihi ipse displiceam, tamen si cui bono,atque pio aliquid in hoc libello placuerit : siq; certe , quod unum maXIme cupio, eX eo quis flammulam aliquam diuini amoris conceperit,id satis erit, ut non frustra, sed ut cum maxima utilitate arbitrer, susceptum fuisse a me, hunc istius libri conficiendi laborem.

27쪽

Quo mens plena Deo, quantoq- exaestuat ligne Inque ruicem quanto flagrat amore Deus, Dum resero interpres diuini carminis,olim Numinis impuyu,quod cecinit Solomon, Supremo Pirgo enitus dile Ea tonanti, Ipse amor,e cuius prosiluit gremio Da sensus rectos da feria decentiato se Ua sanctos ignes pedfore concipere: Scilicet,*t magno perfunectus munere audes

Diu a tuas grato carmine concelebrem.

28쪽

ritu , mutuum inter Deum,&homines amorem eXposuit,

d est, Christi tum erga Ecclesiam tota, . um erga fideleis singulos amorem EX- posuit autem non ipsos, aut Christunt, aut Ecclesiam palam loquenteis indu- .cens, sed introducens tanquam in scaenam inter se amanteis coniuges duos, qui Christi,&Ecclesiae personam sust, Orig. pronerent, & mutua erga se charitate eX- lo. mcan. primerent summam viam, & callestem meli. pro coniunctionem amoris , quae est inter lo.i rei Christum,i Ecclesiam. Itaque tota hu- Hiero. h. ius libri oratio, figurata est, d allegori- i. . duer f

29쪽

IN CAPUT

Iovi. Ber ca. Allegoricam dico, non ea 'allego nar.hom. ria, quam D. Paulo authore, inducunt 8. incan. Theologi , cu in sacris literis,a lit oran. in rae,que Ocan sensu,allegoricu m sen c. canti sum distingunt: sed quam tradunt rhe- m. Gre inores: effici ex perpetua metaphora. go. σRi Constat autem oportere, ut quod isto car. de S. modo figurate , & allegorich dicitur, Vict. prae id omne ducatur in eius rei natura, cfatione in qua similitudo transfertur, id est, ex ea cantica.. re, quae palam adhibetur,alterius rei occultae loco. Nam ob eam causam ashibet G ut in eius ratione manifesta, ab terius rei latens natura similitudine quadam,tanquam in speculo, conspiciatur. Quare necesse est, ut ea res enucleate,

, qualis ipsa est, aptis & verbis, &sententijs ,& omnino suis coloribus e rimatur : aut certe sine causa adhibere- tur . Deinde etiam constat, id genus scripta aliud sensus, atque sententiae polam ostentare, ac prete se ferre,aliud comtinere intra se inclusum. Diuidique ea, i omnia

30쪽

currit in praesentia 'commodius aliud verbum ; quo nominem id, qgicquid est, quod istiusmodiscripta statim primo audita significare videntur: quisquam deso priscos Ecclesiae scriptores hist riam id , aut historicamintelligesue Orgritiam nominasse, sed vocetur nobisve bortiri sentis.) Itaqdo diuidim sortuti 'q:& sententiani , ut sonus sit exterior ille, qui oculis obhcitur sensus sententia

vero latens,& occesta intelligentiae ad quam exterior sentis transfertur, quae eadem dicitur , & est literatis intefligentia. Postremo illud etiam est manifestum , quanquam horum scriptorum vera sententia non sit illa quani j sa scripta ostentat, quamque nomina- uimus sonum, sed ea potius, quam intra se occultant, & includunt, tamen

quid, & quale sit id interius, quod late t, ex eo , quod patet, atque cons ci-' tur,quaerendum esse,& interpretadum

SEARCH

MENU NAVIGATION